Black IPA
The name’s a tautology and the beer is complex and stunning. Five malts and six hops combine to provide bitter chocolate flavours with dark roasted fruits. Voted World’s Best IPA 2012 and 2013 at the World Beer Awards.
ABV 6.6% (www.thornbridgebrewery.co.uk/beers.php)
Bij het openen ruik je de pine-hopgeuren. Dit is duidelijk een IPA, ondanks de kleur. De kleur doet denken aan stout, maar de geur is duidelijk: dit is een IPA; een black IPA; BIPA. Het mondgevoel prikkelt het gehemelte. Het smaakt ook echt hoppig. Geen florale hop, maar pine. Die smaak blijkt ook duidelijk hangen. Een slok vanuit de fles bruist wat na in mijn mond en doet denken aan het gevoel alsof ik op een hopbel kauw.
De raaf (Corvus corax) is de grootste kraaiachtige en, op de liervogels na, de grootste van alle zangvogels.
De raaf is duidelijk groter dan de zwarte kraai en de roek. De kop-staartlengte bedraagt 65 centimeter, de spanwijdte is 1,20 meter en een gewicht van 0,69 tot 1,63 kilogram (deze waarden zijn voorgekomen bij metingen). De snavel is ook in verhouding wat zwaarder en licht gekromd. In de vlucht zijn ze te herkennen aan hun naar verhouding wat grotere kopprofiel en de breder uitwaaierende, ruitvormige staart. Ook vliegen ze hoger en met tragere vleugelslag, en zweven geregeld even, waar een kraai meer doelgericht ergens naar toe vliegt. Het geluid is lager dan bij kraaien (http://nl.wikipedia.org/wiki/Raaf_(vogel)).
The word raven is similar in many old Germanic languages; the Old English word for a raven was hræfn; in Old Norse it was hrafn, and Old High German (h)raban, all these words are descended from a Proto-Germanic khrabanas. An old Scottish word corby or corbie, akin to the French corbeau, has been used for both this bird and the Carrion Crow (http://ravenlifebycarmenmandel.blogspot.nl/).
In Nederland leven nu weer raven na een geslaagde herintroductie op de Veluwe sinds midden jaren zeventig. In 2000 waren er ongeveer honderd broedparen in Nederland, merendeels op de Veluwe maar ook enkele op de Utrechtse heuvelrug, de Sallandse heuvelrug en in Zuidwest-Drenthe. Na een top van zo'n 130 broedparen eind jaren negentig is de stand weer wat ingezakt doordat een konijnenziekte (VHS) de konijnenstand flink heeft laten dalen, en doordat er in het natuurgebied niet meer bijgevoerd wordt met slachtafval waar ook de raven van profiteerden.
In de Londense Tower zijn vanouds minstens zes raven aanwezig en deze vormen daar een toeristische attractie. Een legende zegt dat het Koninkrijk zal vallen als er minder dan zes raven aanwezig zijn in de Tower. In het wild komen raven nog voor in Schotland en Wales.
In de mythologie vervullen raven vaak een belangrijke rol. De Germaanse god Wodan (Odin in het Scandinavisch) gebruikt twee raven, genaamd Huginn en Muninn, als boodschappers. In het middeleeuwse dierdicht Van den vos Reynaerde komt eveneens een raaf voor: heer Tiecelijn, die een boodschap aan andere dieren overbrengt. De Kelten kenden er goddelijke kracht aan toe: waarzeggerskunst; overwinning in de strijd; vruchtbaarheid. Een totaal zwarte raaf is een boos teken, maar heeft hij een witte vlek, dan brengt hij geluk. Bij de Grieken en Romeinen is de raaf het symbool voor een lang leven; hij is de boodschapper van de zonnegod Apollo. Bij de Egyptenaren was hij juist symbool voor het kwaad. De Chinezen brengen hem in verband met de zon: een driebenige raaf verbeeldt de tijden van de zon: opkomst, zenit, ondergang. De Indianen zagen hem als de schelm. Voor de Joden was hij onrein; symbool van boosheid en kwaad. Ook voor de christenen was hij op de eerste plaats een vogel die op aas afkomt, die anderen de ogen uitpikt: zo staat hij voor het kwaad dat de mensen verblindt. Hij is symbool van de zonde in tegenstelling tot de witte duif die pure goedheid belichaamt. Hij is ook symbool voor het rusteloos zwerven (Noach stuurde een raaf die na vergeefse omzwervingen terugkeerde in de ark); daarom is hij ook symbool van de eenzaamheid, en als zodanig de kluizenaars en woestijnmonniken zeer vertrouwd. Velen van hen werden op wonderbare wijze door raven gevoed: Elia, Paulus de woestijnmonnik, Benedictus; daarnaast kwamen de twee trouwe raven van Meinrad wraak nemen toen de heilige door twee onverlaten was vermoord. Daarnaast is de zwarte raaf een van de beschermers van de Karmapa.
Incidenteel komen er ook bij de raaf deels tot geheel witte exemplaren voor. Hier is sprake van een recessieve mutatie die partieel of complete pigmentremming in huid, veren en oogpigmenten veroorzaakt. Witte raven hebben een minder grote kans om in het wild lang te leven. Door hun opvallende verschijning worden ze door hun prooi eerder ontwaard en tevens hebben ze door het ontbreken van pigmentlagen in de ogen een sterk verminderd gezichtsvermogen bij daglicht waardoor ze minder goed in staat zijn voedsel te vergaren. Het begrip witte raaf is ook in het algemeen spraakgebruik opgenomen en betekent een zeer zeldzame verschijning, direct gerelateerd aan de zeldzaamheid van het dier (http://nl.wikipedia.org/wiki/Raaf_(vogel)).
BIPA is geen witbier, maar een zwartkleurig bier. BIPA staat voor Black IPA:
Traditioneel gezien staat de Indian Pale Ale voor een blond tot koperkleurig bier met alcoholpercentages tussen de 6 en 7% en pittig gehopt. Het biertype Black IPA is daarom eigenlijk een dijenkletser: de immer doorexperimenterende Amerikaanse brouwers gaan soms zo ver over de rand dat ze met een bier eindigen dat nergens te plaatsen is. Nadat de grenzen van alcoholpercentage en hophoeveelheid van IPA tot in het extreme waren verkend, gingen ze met de kleur spelen (www.emelisse.nl/bipa).
Black IPA of Black Ale? Bij lewbrewing is een recept voor te vinden (www.lewybrewing.com/2012/09/raven-black-ale-bipa-recipe-finalized.html).
Label-derived facts: Nelson Sauvin, Centennial and Sorachi Ace hops. Maris Otter, Black and Chocolate malts.
Blackness: Espresso-coloured.
Aroma: Right from the first smell you get the roastiness along with the pine and fruitiness.
Taste: This mixture of flavours comes through to the taste. There is much more coffeelike maltiness than the previous examples, but it still doesn’t dominate and the fairly complex-tasting varieties of hops come together into a wonderfully sweeping mixture of bitterness. Not too bitter though, but a drink to really savour, with the warm booziness..... Suddenly Black IPAs make sense: a fantastic beer all round. There’s a good malt flavour in here that is perfectly balanced with the rich bitterness and solid ABV. However, it could easily be described as a light hoppy porter;...(https://beerprole.wordpress.com/2011/07/13/the-black-dossier-black-rocks-v-proper-black-v-kernel-black-ipa-v-raven-v-sublimely-self-righteous-ale/) Het bier is dus eigenlijk wel een buitencategorie te noemen en extraordinary...
Thornbridge Wild Raven
Brewed by Thornbridge
Style: Black IPA
Bakewell, England
COMMERCIAL DESCRIPTION
Cask and bottles; semi-regular.
Originally released a for the Chesterfield CAMRA festival.
Renamed as Wild Raven in 2013 due to another beer going by the name "Raven" elsewhere
The recipe for the brew came from James Kemp, who joined the team a few months ago. Previously crowned the New Zealand Home Brewing Champion in 2008 and winner of a Liberty Award, Kemp used Maris Otter, Black Patent and Chocolate malt along with Nelson Sauvin, Centennial and Sorachi hops.
The beer, called Raven, has bitterness and hop character and plenty of malt flavours to give it complexity.
James moved on to Buxton brewery and is now a freelance brewer (www.ratebeer.com/beer/thornbridge-wild-raven/113934/).
nihtila (1155) - Edinburgh, SCOTLAND - MAR 26, 2015
15.11.2014. Keg. Aroma of piney hops, dark fruits, sth roast. Taste is strong dark fruits, piney hops, pine in general. This is way better I thought/remembered, or then it is the keg (www.ratebeer.com/beer/thornbridge-wild-raven/113934/).
Mr_Pink_152 (1429) - Lincoln, Lincolnshire, ENGLAND - MAR 8, 2015
500ml bottle from Chatsworth Estate Farm Shop. Deep ruby brown colour, with a beige head. Roasted hop aroma, and taste with a touch of citrus. Nice black ipa (www.ratebeer.com/beer/thornbridge-wild-raven/113934/).
Finally got a chance to drink this BIPA from Thornbridge (via Mr Lawrence Mail Order). Tropical nose off the bottle neck and it poured with a very thick, bubbling head. The gentle fruitiness gave way almost immediately to a sort of over-baked biscuit, burnt-style bitterness from the malts, which kind of flowed into the bitterness from the hops. This last bitterness proved to be very strong and very long lasting! Hmmm. This BIPA came highly recommended from hop aficionado Matt Curtis but I have to say, it hasn't proved to be my favourite (http://reverendbeer.blogspot.nl/2013/05/thornbridge-wild-raven.html).
GrandpaTurtle (4) - SWITZERLAND - FEB 28, 2015
A lovely Black IPA. It combines the bitterness and dryness in the hops with the earthy roast of the malts. Depending on temperature you smell chocolate and coffee as well as a complex pattern of various earthy aromas. It’s light to drink despite being a ’black’ and is a good example of how the classic IPA can be enhanced with malts (www.ratebeer.com/beer/thornbridge-wild-raven/113934/).
Mapinguarify (4) - SERBIA - FEB 4, 2015
Bottle from Miner’s pub Belgrade. Citric hops, malt aroma. Citrus, caramel and coffee taste. Creamy head, Very nice bitter aftertaste. Very drinkable and perfectly balanced between hops and malts (www.ratebeer.com/beer/thornbridge-wild-raven/113934/).
solidfunk (4775) - Washington D.C., Washington DC, USA - DEC 9, 2014
Roast and some light citrus. Good product here that holds up well on cask as Thornbridge’s stuff usually does. Dark brown pour with good head and lacing. Light bitter finish. Light caramel (www.ratebeer.com/beer/thornbridge-wild-raven/113934/1/4/).
Graham77 (282) - Cumbria, ENGLAND - DEC 6, 2014
500ml bottle. Aroma of chocolate and orange. Flavour similar the chocolate being bitter, dark chocolate. Very smooth and full bodied (www.ratebeer.com/beer/thornbridge-wild-raven/113934/1/4/).
Tropics & grassy hops were breathing; For we cannot help agreeing that the sorachi hops are Ever present was blessed with smelling the bird above his beer glass door – Bird or beast above with hints of vanilla busted out choc malts above his beer glass door, With citrus notes & `Nevermore.’ (https://64bottlesofbeeronthewall.wordpress.com/2013/11/05/thornbridge-brewery-wild-raven-black-ipa/)
In there stepped a stately Thornbridge Wild Raven of the saintly days of yore. Not the least obeisance made he; not a minute stopped or stayed he; But, with this bottle of beer perched above my beer glass door – Perched upon a bust of Pallas just above my beer glass door – Perched, and sat, and began to pour.
Then this ebony bird of a beer turned my sad fancy into smiling, By the appearance and stern aroma of the countenance it wore, `Though thy crest be a deep dark ruby brown, thou,’ I said, `I sure am craven. Ghastly grim and ancient Wild Raven pouring from its nightly shore – Tell me what thy lordly name is on the Night’s Plutonian shore!’ Quoth the raven, `Drink some more.’ (https://64bottlesofbeeronthewall.wordpress.com/2013/11/05/thornbridge-brewery-wild-raven-black-ipa/) Op 64 bottles staat een geweldig verhaal beschreven over het bier...
"The Raven" is a narrative poem of the Gothic horror genre published in 1845. Oft parodied and referenced, it is the most famous work by author Edgar Allan Poe, and to this day is one of the most well-known pieces of English poetry ever written (http://tvtropes.org/pmwiki/pmwiki.php/Literature/TheRaven). Zo heb ik eens een afleveinrg gezien bij de Simpsons (zie www.teachertube.com/video/the-raventhe-simpsons-version-251203, https://dotsub.com/view/58591756-7128-488c-bfe9-22463d46d907).
Edgar Allan Poe’s “The Raven” is one of the most recognizable tales in American literature. It’s difficult to review a poem so ingrained in our culture....why “The Raven” works.
Poe’s tale deals with an unnamed narrator sitting in his study, distracting himself with outdated literature. As the poem sets up the character, we learn that he has recently lost his love, Lenore. He is haunted by her image, and is trying to cope with a life without love. In effect, “The Raven” is a tale about the complexities of love and loss - the ways in which grief can consume and overtake an individual.
This is the strength of the poem. Rather than focus on the creepy plot of a black raven appearing to an individual at night, the poem is about the internal struggle of misery rooted in loss. Poe expertly weaves the crescendo of grief, as the narrator flip-flops back and forth between hope and despair.
When the raven enters the study, our narrator is thrilled by the comical bird and asks the raven his name. The bird replies, “Nevermore.” The raven says no other word, yet with each passing stanza, “nevermore” takes on new, darker tones and connotations. Most notably, the narrator’s shift from belief in an afterlife (perhaps this raven is a sign from Lenore, after all) to the sentiments that he will never see Lenore again (not even in death) is compelling. This roller coaster of emotion is believable and leads to a dark place for the narrator.
“The Raven” is typically associated with spooky stories and often told around Halloween. While the poem is dark and frightening, it doesn’t rely on the typical conventions of horror to scare us. There is no external force compelling the narrator to his own emotional demise. Rather, the narrator’s inner demons are realized as he willingly surrenders to the feelings of misery and desolation. The story is frightening because we’ve all been there one time or another (www.reviewhubcentral.com/literature/short_stories/the_raven/).
Edgar Allan Poe
The Raven
[First published in 1845]
Once upon a midnight dreary, while I pondered weak and weary,
Over many a quaint and curious volume of forgotten lore,
While I nodded, nearly napping, suddenly there came a tapping,
As of some one gently rapping, rapping at my chamber door.
`'Tis some visitor,' I muttered, `tapping at my chamber door -
Only this, and nothing more.'
Ah, distinctly I remember it was in the bleak December,
And each separate dying ember wrought its ghost upon the floor.
Eagerly I wished the morrow; - vainly I had sought to borrow
From my books surcease of sorrow - sorrow for the lost Lenore -
For the rare and radiant maiden whom the angels name Lenore -
Nameless here for evermore.
...
Deep into that darkness peering, long I stood there wondering, fearing,
Doubting, dreaming dreams no mortal ever dared to dream before;
But the silence was unbroken, and the darkness gave no token,
...
Zo goed als 64bier het bier omschrijft kan ik niet eens een zin volmaken om het bier te beschrijven. Het bier puilt het van de hop. De pinesmaak prikkelt en intrigeert. Dit is een mooi bier, maar wel wat te extreem(?) om een fijne IPA te zijn. Het bier is wel lekker.