Quantcast
Channel: Rollende Bierton
Viewing all 1724 articles
Browse latest View live

Facebook

$
0
0
Ik zit niet op Facebook, maar ik kwam via Google op de facebookpagina van Zevenstar en daar las ik:

De "Rollende Bierton"is een leuke "blog" over bier, speciaalbier, wereldbier, bijzondere bier, bierreizen, bierboeken etc.
Kijk verder eens op http://biervat.blogspot.nl/.
https://nl-nl.facebook.com/1466599370275538/posts/de-rollende-biertonis-een-leuke-blog-over-bier-speciaalbier-wereldbier-bijzonder/1534554503480024/

Allerhande Feest

$
0
0

Ik heb weer een Allerhande op de bank liggen om door te kijken voor bier...
Hier weer een bespreking van een Allerhande (kersteditie 2019):


Na een uitgebreide (paarse!?) inhoudsopgave komen een stel ijsbomtaarten voorbij. Daarna is er weer een inhoudsopgave!? Vervolgens besteden ze aandacht aan 35 jaar Allerhande. Na chocolade volgen er wat hartige hapjes en uiteraard (gourmet-) vlees. Daarna weer chocolade en een inhoudsopgave.

De Allerhande besteedt aandacht aan het Sinterklaasfeest met chocoladeletters en marsepein. Vervolgens komen allerlei sausjes en wijntips, zoals AH Pinot Grigio, Fantini Farnese Puglia, Rodet Macon Villages of Guigal Cotes du Rhone rouge. Via de kransjes en paté komen we bij de Kerst. Voor school kun je cakecadeautjes maken of (lever)worst, kaas, tomaatjes en komkommertjes in de vorm van een kerstboom wegleggen. 

In de Allerhande zit ook een boekje met wijnen, waaronder Wild Pig Chardonnay, Blossom Hill Pale Rosé, Jacob's Creek Cabernet Suavignon en Tawny Port. Daarna volgt wederom een inhoudsopgave.

Een chocoladebombe, en een kogelbiefstuk met vijgenjam en balsamico, worden opgevolgd door vegan gerechten, waaronder truffelpolenta en bloemkool in bladerdeeg. Bij elk gerecht staat een wijntip. Daarna volgen wat cocktails met en zonder alcohol. Daarna komen er weer gerechten voorbij met vlees en vis, waaronder ook voor-hoofd- en nagerechten. Op blz. 110 volgen budgetmenu's, met bij elk gerecht opnieuw een wijntip. Zou de wijntip ook passen bij dat budget?

En dan op blz 119 staat een recept voor stoofpot met bruin bier. Leffe bruin wordt hierbij vermeld. In het kader staat de tekst "Ingebed in een vallei tussen twee rivieren ligt de stad Dinant, al meer dan 800 jaar de thuisbasis van de Abdij van Leffe. In die periode heeft ze tijden gekend van tumult en triomf. Maar twee dingen zijn nooit veranderd: de kunst van het brouwen en de bijzondere aandacht voor gastvrijheid. Tradities die van generatie op generatie doorgegeven worden. Leffe Bruin heeft een diepbruine kleur en een licht bittere, volle smaak met een vleugje karamel, koffie en chocolade."  

Volgens mij brouwen ze echt geen generatielang Leffe bruin. Zelf heb ik in Leffe bruin geen karamel, koffie of chocolade herkend... Toevallig komt bij het schrijven van dit bericht een TV-reclame voorbij voor een of ander kookprogramma bij RTL met een stoofpotje. In beeld komen duidelijk de glazen (en logo) van Leffe. Dat is toevallig! Of is het sponsoring?

Vervolgens volgt een chef's diner met uiteraard wijntips en daarna natafelen met thee en kaasjes. Hierna volgt een haarkleuringsreclame, of wacht...  Sensations colours is geen haarkleurspoeling. Het gaat om chips?? Chips van gekleurde aardappels...

Dan is er een bierpagina met bijzonder bier lekker speciaal speciaalbier: HOOP Winter warming chocolade porter. Brouwers IPA, Brouwerij 't IJ Zatte, Mort Subite Blond lambic, Westmalle Trappist dubbel, Brouwerij 't IJ IJndejaars, en Brand Sylvester. Enkel bij de Sylvester is een alcoholpercentage benoemd, bij de andere bieren niet. Ook staat er soms niet eens bij wat voor bierstijl het is. Het is een bonte verzameling bieren...

Daarna komt er Bloody-marysoep op het menu en knolselderijsoep en nog wat gerechten, met uiteraard wijntips. Daarna volgen nog gevulde appeltjes en ijsbonbons en reclame voor onder meer wijn. Hierna komen klassiekers zoals garnalencocktails aan bod. Eveneens volgen hierbij wijntips. 

Ontbijtgerechten volgen ook nog in de Allerhande. Daar zijn geen wijntips bij. Alhoewel Eggs Benedict maak je met... wijn. Vervolgens is er na wat reclame, aandacht voor bubbels. Of is het ook reclame? Ook bij een visplankje (met o.a. ansjovis, makreel en sardientjes) is een wijntip gegeven: Mesta Verdejo bio. Het visplankje wordt gevolgd door een vleesplankje (met o.a. parmaham, salami en gehaktballetjes) met een wijntip, en een vegaplank (met o.a. tomatensalade, gemarineerde ui en tuinboontjes) met wijntip. Na de uitgebreide maaltijden volgen gezonde balansgerechten met boekwijt, volkoren, spelt en kikkererwten. Die op hun beurt gevolgd worden door roze frambozenpudding met (autodrop)cadillacs van 2360 kcal. Hierna is er weer reclame voor wijn. Dan gaan ze 'opschalen' met rozemarijnsalade, wildterinne, quinoasalade, aardappelen, zalm, salade met roodlof, kaasplanktaart, en chocoladebuffet. Vervolgens is er weer reclame. Waarna er wederom aandacht is voor wijn. Daarna is er meer reclame en recepten. Tenslotte staat op de achterpagina nog meer wijnreclame. 

Waarom zouden ze bij AH geen aandacht voor het geweldige aanbod van Kerstbieren hebben???

Aankomend weekend is er in het Belgische Essen (vlak onder Roosendaal) weer een Kerstbierenfestival met 'alle in België gebrouwen kerst- en winterbieren aan te bieden. Sommige bieren hebben we zowel van het vat als op fles, en ook voor een warm geserveerde gluhkriek moet u bij ons zijn. In totaal zullen we u weer een lijst van om en bij de 200 bieren presenteren, waarvan een 20-tal van het vat en 1 warm geserveerde gluhkriek. Sinds een aantal jaren zijn er ook veel winterbieren die op houten vaten zijn gerijpt. Altijd een ontdekking voor de liefhebber.'
Enkel op zaterdagavond vanaf 19u kan u tickets aan de kassa kopen.
http://www.kerstbierfestival.be/

Brouwerij De Monnick

$
0
0
De brouwerijhistorie van Monnickendam dateert al uit de 16de eeuw, toen de familie Admiraal aan de Groote Noord bier brouwde en later verhuisde naar het Zuideinde 4.
Voor 1800 waren er, naast deze familie, minstens vier andere brouwerijen die uit historische stukken naar voren zijn gekomen: de Roode Vos, de Gecroonde Witte Lelij, de Witte Eenhoorn en brouwerij De Kieft.
Met deze historische achtergrond en zijn voorliefde voor ambachtelijk bier had Hans U. de Jong in 2015 alle reden om een eigen, Monnickendams bier te brouwen. Driehonderd jaar na dato wordt de Monnickendammer brouwerijhistorie voortgezet door Brouwerij de Monnick! (www.brouwerijdemonnick.nl/)

Bierbrouwerij De Monnick
Categorie: Brouwerijhuurder
Groep : Onafhankelijk
Opgericht: 2014
Provincie: Noord-Holland
Postadres:
Dissel 46
1141 ZM Monnickendam
Eigenaar/directeur: Hans de Jong
Brouwmeester: Hans de Jong
(www.cambrinus.nl/brw/MONNICK.HTM)

De onderneming Brouwerij de Monnick is gevestigd op Dissel 46 te Monnickendam en is actief in de branche Vervaardiging van bier (www.rtlnieuws.nl/buurtfacts/ondernemen/bedrijven/noord-holland/waterland/monnickendam/ringshemmen/brouwerij-de-monnick/958885).

Bierbrouwerij de monnick staat bij de Kamer van Koophandel geregistreerd met het KVK nummer 59082445. De informatie die je hier vindt over Bierbrouwerij de monnick komt deels vanuit Graydon en deels vanuit de KvK. Indien je contact wilt opnemen met Bierbrouwerij de monnick kun je het telefoonnummer gebruiken of een brief versturen naar het adres Dissel 46 met postcode 1141 ZM in Monnickendam (www.opencompanies.nl/voeding-bierbrouwerij-de-monnick-monnickendam-59082445).

Al jaren is Hans de Jong als hobbybrouwer actief, voordat hij in 2015 de stap maakt om bieren onder de naam Brouwerij De Monnick op de markt te brengen.

De namen van zijn bieren hebben allen een duidelijke betekenis in de (brouw-) geschiedenis van Monnickendam. De oude brouwerijen "De Roode Vos" (dubbelbok) en "Witte Lelij" (witbier), zijn daar voorbeelden van, evenals het voormalige vrouwenklooster "Mariëngaarde" (Quadrupel) (www.bierboetiek.nl/shop/brouwerij-de-monnick-noord-holland-monnickendam-speciaalbier).

Het eerste bier van brouwerij De Monnick is vernoemd naar de brouwerij die zijn oorsprong aan het begin van de 17de eeuw vindt. Brouwerij De Roode Vos, in de boeken ook Roovos of Roodvos genoemd; de brouwer was van een telg uit de familie van Tedingh van Berckhout, die deze brouwerij had overgenomen van een andere oude familie uit Monnickendam.
Zoals de naam al doet vermoeden is dit een prachtig rood bier. Het bier heeft niet alleen de kleur, maar ook de streken van de vos.
Het is een bier met de fruitige smaak van zwarte bessen en bramen met een zoetige tot licht bittere afdronk.
Met een alcoholpercentage van rond de 7,5% een beest van een bier!

De Roode Vos, eind van deze zomer door Hans gebrouwen in de ketels van Brouwerij Het Völen in Volendam op basis van een recept van Bierbrouwerij De Monnick is een authentiek bier gebaseerd op een oud recept uit het regionaal archief. Puur ambachtelijk gebrouwen en daardoor gezegend met een smaak die alle recht doet aan het fenomeen speciaalbier. Dit op en top herfstbier (dubbelbock) is vernoemd naar een bierbrouwerij die dik vier eeuwen geleden actief was binnen de Monnickendamse stadswallen. Monnickendam heeft in haar rijke geschiedenis wel meer bierbrouwerijen gekend. De Gecroonde Witte Lelij bijvoorbeeld later omgedoopt tot De Roode Vos, brouwerij De Kieft en brouwerij De Witte Eenhoorn. Ook in het vrouwenklooster Mariëngaarde achter de Grote Kerk werd bier gebrouwen. Hans de Jong heeft ervoor gekozen de eerste bieren die zijn brouwerij voortbrengt te koppelen aan de bierhistorie van zijn woonplaats. Die bieren heten dan ook De Roode Vos, Mariëngaarde en Witte Lelij. In die volgorde gepresenteerd aan bierminnend Waterland.
Naast bieren wil De Jong eveneens in eigen beheer Waterlands Bierazijn en Monnickendammer Biermosterd op de markt gaan brengen (http://prettig-weekend.nl/verhaal/monnickendam-heeft-weer-een-bierbrouwerij-in-haar-gelederen/).

In 1687 kreeg brouwerij De Roode Vos een andere naam. De Gecroonde Witte Lelij, soms geschreven als De Witte Lelij, was de opvolger van de brouwerij uit 1631. Deze brouwerij was gevestigd aan het Zuideinde 4 in Monnickendam, aan de historische Middendam, en kwam uit aan de Niesenoortsburgwal. 
Ook dit bier doet zijn naam eer aan. Het bier is blank als een witte lelie en is fris en licht, met een alcoholpercentage van 5-6 %. Het bier is een echte allemansvriend en kan bij elke gelegenheid gedronken worden. Heerlijk koel is deze witte lelij bijzonder smaakvol tijdens de eerste voorjaarszon! (www.brouwerijdemonnick.nl/onze-bieren/)

Monnickendam is een stad in de gemeente Waterland, gelegen aan de Gouwzee in de Nederlandse provincie Noord-Holland.
Op 25 februari 1355 – de dag na Sint Matthijsdag – verkreeg Monnickendam van de graaf van Holland, Willem V, handvesten en privileges, ook wel stadsrechten genaamd. Monnickendam vielen belangrijke voorrechten ten deel, waardoor de stad samen met andere steden (van Holland) goed op de kaart kwam te staan. De stad Monnickendam vormde een eigen rechtskring met een eigen wetgeving, een eigen rechtspraak en een eigen bestuur. Dit betekende het begin van verdere groei. Een kerk werd gebouwd op de driesprong Kerkstraat, Noordeinde, Middendam. Tegenwoordig resteert alleen hiervan de Speeltoren.
In 1356 werd ook begonnen met de uitbreiding van de stad en omstreeks 1400 werd nabij de huidige Grote of Sint-Nicolaaskerk een klooster gebouwd met de naam Mariëngaarde. De Grote Kerk of Sint-Nicolaaskerk is na 1400 gebouwd.
In 1575 werd de ommuring van de stad vervangen door een omwalling met vier poorten en vier bastions. .. Tot 1940 werden delen van de stad gerenoveerd en vond er verdere nieuwbouw in de oude binnenstad plaats. Na 1959 werd de stad naar het zuiden uitgebreid. ... De gemeente Monnickendam is in 1991 opgegaan in de gemeente Waterland, waarin ook andere plaatsen als Marken en Broek in Waterland zijn opgenomen. Het gemeentehuis, ontworpen door Alberts en Van Huut, staat aan de Pierebaan (https://nl.wikipedia.org/wiki/Monnickendam).

Hans de Jong

Na meer dan 300 jaar is er eindelijk weer een bierbrouwerij gevestigd in Monnickendam die zich ten doel stelt om authentieke bieren te maken die smaken zoals ambachtelijk bier bedoeld is, dit alles onder het motto 'brouwen is monnickenwerk'. Gestart met receptontwikkeling begin 2015, wordt nu het eerste 'echte' bier gebrouwen die naar verwachting in oktober te koop zal zijn bij lokale winkels en ook in de horeca.
De naamgeving en de stijl van de bieren zullen voor de eerste drie bieren worden gekoppeld aan de (bier) historie in Monnickendam. Monnickendam verdient het om producten te kunnen produceren die aan haar historie gekoppeld zijn en meehelpen Monnickendan op de (toeristische) kaart te zetten. Het Mariëngaarde bier wordt vernoemd naar het voormalige nonnenklooster achter de Grote Kerk, waar toen al door de nonnen bier werd gebrouwen. Rond het jaar 1600 bevonden zich ook de brouwerijen De Witte Lelij en de Roodvos binnen de muren van Monnickendam en deze namen zullen ook aan bieren verbonden worden.
De bieren zijn nu al via proeverijen op markten te proberen zoals te zien is tijdens de Monnickendammmer Visdagen. Op de foto wordt speciaal voor deze markt mout gestort in de kookketel voor een bier met een zacht rooksmaakje, te proeven op de laatste Visdag,14 augustus. Naast de bieren zullen in het najaar ook Waterlands Bierazijn en Monnickendammer Biermosterd aan het assortiment worden toegevoegd (www.rodi.nl/widgets/1720-waterland/nieuws/1245519-brouwerij-de-monnick-in-beeld).

De Jong geniet van het feit dat met De Monnick zijn stad eindelijk weer een bierbrouwerij heeft. “De brouwerijhistorie van Monnickendam dateert al uit de 16de eeuw toen de familie Admiraal aan de Groote Noord bier brouwde en later verhuisde naar het Zuideinde. Met zo’n historische achtergrond en mijn voorliefde voor ambachtelijk gebrouwen bier alle reden dus om een eigen, Monnickendams bier te gaan brouwen. Dat heb ik gedaan,” aldus Hans.  De enthousiaste bierbrouwer is tevens voorzitter van De Bierkaai; de brouwvereniging voor Groot Amsterdam. “Het was de hoogste tijd voor zo’n bierbrouwersclub,” vindt Hans de Jong. “Online waren er al de nodige contacten met collegae bierbrouwers, maar nu de vereniging er is, ontmoeten we elkaar echt en is er volop gelegenheid om recepturen uit te wisselen, elkaars bieren te proeven en door ervaringen met elkaar te delen nog betere brouwers te worden.” (http://prettig-weekend.nl/verhaal/monnickendam-heeft-weer-een-bierbrouwerij-in-haar-gelederen/) (http://omroeppim.tumblr.com/post/124827848231/brouwerij-de-monnick-in-beeld)

Bovenstaande heb ik in 2016 verzameld, maar hoe is het anno 2018? Een kleine zoektocht levert het volgende op:

Ze zitten nog steeds op facebook: "Beetje laat, maar dit was onze plekje op de vrijdag bij Burg Bierfeest in Ermelo , wat een feest daar en druk , pfffff" (https://nl-nl.facebook.com/brouwerijdemonnick/) en er zijn berichten uit 2018. OP https://www.brouwerijdemonnick.nl/agenda/ staan evenementen tot aan 2017.

,,Het is een leerjaar geweest’’, zegt bierbrouwer Hans de Jong, terwijl hij wegrijdt bij zijn opslag. De hobby begon thuis in een kamertje met wat bruisende flessen en ronkende koelkasten en mondde uit in het zoeken naar serieuze opslag, meer brouwcapaciteit en grotere voorraden hop. ,,Ik moet nu dozen vol bier kwijt, dat mag niet te warm en niet te koud staan. En ik heb geleerd op tijd mijn hop te bestellen, want door schaarste zat ik in de zomer ineens zonder.’’ (https://www.groot-waterland.nl/2016/12/01/hans-de-jong-bierbrouwer-brouwerij-de-monnick-uit-monnickendam/)

Bierbrouwerij de Monnick en Worstmakerij Rookhuis de Woeste Willem slaan hun handen ineen tijdens het 2e Bier en BBQ Festival Monnickendam. Tijdens dit evenement komen brouwerijen uit de omgeving samen om bierliefhebbers een onvergetelijke dag te bezorgen. (https://www.bierfamilie.nl/blog/bierfestivals-juli-2018/)

Zulu

$
0
0

Eshowe is home to the Zululand Brewery, founded back in 1997 and brewers of the world-famous Zulu Blonde ale. In 2010, at The International Real Ale Festival in the UK, the Zulu Blonde went down so well it was voted the festival’s best beer. Since then, over 330 000 pints have been sold in pubs all over the UK. But despite its success on the world stage – and a poster hanging up in the bar claiming otherwise – there is only one pub in South Africa where you can smash a Zulu Blonde in your face: The Zululand Brewery itself.
....The pub opens at 12 sharp. But the bar lady let us in 15 minutes early, after spotting our sweaty faces pressed inquisitively (desperately) against the front window. Two pints of their finest ale later, and we were satisfied that the judges had made a good call. Flip that’s one delicious beer. Congratulations, Mr. Brewmaster, your contribution to the human race has been a monumental one.
...
Ideally, you’d want to spend several hours at the Zululand Brewery. It’s about 127 times more charming than your average Keg or Baron, and the bar lady assured us that the place gets pretty festive over weekends. When they run out of beer, or you run out of steam, the backpackers next door would be an obvious place to crawl home to (www.passthemap.com/the-best-beer-in-the-world/).

The Zululand Brewery is a South African beer company founded in 1997 by the Chennells family. The Company is based in Eshowe, Zululand where Zulu Blonde Beer was originally brewed. The Zululand Brewery's flagship beer Zulu Blonde was launched internationally in 2010 where owner and brewmaster Richards Chennells brewed Zulu Blonde Export Ale at Marstons Brewery in Burton-upon-Trent in the UK to supply 800 pubs for the JDWetherspoons International REAL ALE FESTIVAL. Out of 50 different ales Zulu Blonde was voted number 1 and sold out in the first week of the three week festival. The Zululand brewmaster was invited back to the UK but this time brewed another 120 000 pints of the golden nectar at Everards brewery in Leicester to supply the 800 odd pub chain in time for the World Cup Kick off. Richard repeated the JDW REAL ALE FESTIVAL gig in 2012 where he brewed 100 000 pints at Caledonian Brewery in Edinburgh for what is known as the biggest Real Ale festival in the World. To date Zulu Blonde has sold over 330 000 pints of Zulu Blonde throughout the UK. Not bad for a beer from a small one horse town in Zululand...
 (www.zulublonde.com/zululand-brewery.html)


Wacht even? Is die brouwerij nu opgericht in 1978 of 1997?





The Zululand Brewery is a South African beer company founded in 1997 by the Chennells family. The company is based in Eshowe, Zululand where Zulu Blonde was born.
The Zululand Brewery’s flagship beer Zulu Blonde was launched internationally where owner and brewmaster Richards Chennells brewed Zulu Blonde Export Ale at Marstons Brewery in Burton-upon-Trent in the UK to supply 800 pubs for the JDWetherspoons International REAL ALE FESTIVAL in 2010. Out of 50 different ales Zulu Blonde was voted number 1 and sold out in the first week of the three week festival. The Zululand brewmaster was invited back to the UK to brew another 120 000 pints of the golden nectar at Everards brewery in Leicester to supply the 800 odd pub chain in time for the World Cup 2010 Kick off. Richard repeated the JDW REAL ALE FESTIVAL gig in 2012 where he brewed 100 000 pints at Caledonian Brewery in Edinburgh for what is known as the biggest Real Ale festival in the World. As of July 2012 Zulu Blonde has sold over 330 000 pints of Zulu Blonde throughout the UK. Not bad for a beer from a small one horse town in Zululand…
Zulu Blonde is only available at The Zululand Brewery in Eshowe (South Africa) and available in 330ml Bottles in the UK, Europe and USA (www.brewmasters.co.za/portfolio-items/zulu-beer/).


With the help of our UK brewing partners Zulu Blonde Zulu Blonde will be available in the UK in selected pubs and soon be available in Europe, the USA and other parts of the world. Watch this space! We will keep you updated on social media. CHEERS! (www.zulublonde.com/zululand-brewery.html)

The Brewery is on site at The George Hotel in Eshowe where its beers are available on tap at The Happy George Bar it is the smallest on the KZN Brew Route.
Our natural ingredients are from South Africa and abroad creating a perfect recipe of barley, wheat and hops. This creates the right taste and aroma we want from our hand crafted beers. Our brewery is capable of producing a maximum of 3000 L (800 Gallon) a month in batches of 300 litres (80 Gallons). Because we are so small we brew up to four times in a day just to fill two 150 L (40 Gallon) fermentation tanks!
The Zululand Brewery's flagship beer Zulu Blonde has recently been launched internationally where owner and brewmaster Richards Chennells brewed Zulu Blonde Export Ale at Marstons Brewery in Burton-upon-Trent in the UK to supply 800 pubs for the JDWetherspoons International REAL ALE FESTIVAL. Out of 50 different ales Zulu Blonde was voted number 1 and sold out in the first week of the three week festival. The Zululand brewmaster was invited back to the UK to brew another 120 000 pints of the golden nectar at Everards brewery in Leicester to supply the 800 odd pub chain in time for the World Cup Kick off. The Brewing Company are looking to bottle their famous Zulu Blonde Beer and distribute it around the United Kingdom, United States of America, Canada, Australia and central Africa as Zulu Blonde Lager (www.alternativeroute.net/backpacker-tours/the-zululand-brewing-company.html).


Zululand Brewery
Address
Eshowe, KwaZulu-Natal, South Africa
(http://craftbru.com/brewery/south-africa/zululand-brewery/)
Adres: 36-38 Main Street, Eshowe 3815, Zuid-Afrika
...
Drove for an hour to get here. Zulu blonde beer which we'd read about was out of stock. Ordered the only alternative: Ninja Inja: was flat and room temp?
(www.tripadvisor.nl/Attraction_Review-g1367612-d7208531-Reviews-The_Zululand_Brewery-Eshowe_Zululand_KwaZulu_Natal.html)


Richard Chennells, surrounded by kegs of his Zulu Blonde he recently brewed in the UK, has taken his Eshowe-born beer to new heights. (Supplied to The Witness)
...
 An Eshowe microbrewer and hotelier is quenching the thirst of thousands of people in the United Kingdom with his home-grown Zulu Blonde Ale.
Richard Chennells was invited as just one of 10 international brewmasters to the JD Wetherspoon’s Real Ale Festival, believed to be the biggest festival of its kind in the world.
Chennells, whose Zulu Blonde Export Ale was voted best beer at the same festival in 2010, has brewed over 100 000 pints for this year’s festival at the Marston’s Brewery at Burton-upon-Trent. It has since been distributed to nearly 950 pubs within the Wetherspoon chain in the UK.
<a href="https://www.tripadvisor.com/LocationPhotoDirectLink-g1367612-d7208531-i130698377-The_Zululand_Brewery-Eshowe_Zululand_KwaZulu_Natal.html#130698377"><img alt="" src="https://media-cdn.tripadvisor.com/media/photo-s/07/ca/4d/13/the-zululand-brewery.jpg"/></a><br/>This photo of The Zululand Brewery is courtesy of TripAdvisor“It is pretty lucrative financially, but it is the exposure that is awesome. They printed and distributed 3.5 million brochures punting my beer,” said Chennells.
And now Chennells, who owns The George Hotel in Eshowe where his brewery is based, said he is hoping to make one final big leap and sign a deal with the UK pub chain.
“There is a possibility which would be kiff but in the meantime I am just taking it easy. The thing with craft beer is that it is not all about the money. It is my passion.”
Once a London banker who worked for the Bank of America and Barclays, in 2005 he packed his bags for the US to be taken through a brewmasters course by the American Brewers Guild.
According to a Wetherspoon’s brochure the “Zulu Blonde (4.5% ABV)” has a “slight honey aroma and a flavour which is predominantly fruity, with a subtle underlying bitterness”.
“The Blonde is technically half barley and half wheat but I tap off on the wheat. Of course there is secrecy about the recipe but it needs to be tweaked from location to machine. Small changes in the water need to be factored in for instance,” said Chennells.
And while his beer may be a sensation in the United Kingdom, if you want to taste his home-brew you have to go to Eshowe.
“My brewery only supplies my pub. We are hoping to have some exciting changes next year such as extending the hotel’s offering and maybe bringing in more capacity to allow us to brew more beer. In 2012 we bottled in the UK and hope to do that again but at the moment if you want a pint of Zulu Blonde you have to come to the George.” (www.news24.com/SouthAfrica/News/Zululand-brew-is-taking-the-UK-by-storm-20151025)

36 - 38 Main Street, Eshowe, Zululand, KwaZulu Natal
WHEN? Please enquire.
...
You may already know all about the Zululand Brewery because you’re already a fan of the Zulu Blonde Beer, which is available in the United Kingdom. If you’ve never heard of them carry on reading.
It all began in 1997, when the Chennells family decided to found their own beer company. Based in Eshowe in Zululand the beers went from strength to strength and the Zulu Blonde, which is the flagship of the brand, was launched internationally in 2010. More than 800 pubs in the UK now stock this beer.
The Chennells have a long history in the town as Mark and Richard have been actively involved in the community for years, Graham was once the mayor of the town. Book a tour and make your way to the brewery to find out all there is to know about this special brewery in the heart of Zululand (www.sa-venues.com/things-to-do/kwazulunatal/zululand-brewery/).

<a href="https://www.tripadvisor.com/LocationPhotoDirectLink-g1367612-d7208531-i130698377-The_Zululand_Brewery-Eshowe_Zululand_KwaZulu_Natal.html#130698377"><img alt="" src="https://media-cdn.tripadvisor.com/media/photo-s/07/ca/4d/13/the-zululand-brewery.jpg"/></a><br/>This photo of The Zululand Brewery is courtesy of TripAdvisor

The Zululand Brewery Tap Room & Pizzeria is based in Eshowe, Zululand overlooking the mighty Dlinza Forest. The venue boasts breathtaking views, lovely big lawns, viewing decks and a beer garden. Its a perfect place for beer tasting, sundowners and wood fired pizza. The Zululand Brewery is also home of world famous Zulu Blonde Beer. At least twice a month the venue has live bands from around South Africa. Please call ahead for beer tasting and get on our mailing list for news of our next live act. Cheers! (www.tripadvisor.com/LocationPhotoDirectLink-g1367612-d7208531-i130698377-The_Zululand_Brewery-Eshowe_Zululand_KwaZulu_Natal.html)

The Brewery is on site at The George Hotel in Eshowe where its beers are available on tap at The Happy George Bar. The brewery is the smallest on the KZN Brew Route. All of our natural ingredients are from South Africa and abroad creating a perfect recipe of barley, wheat and hops to create the right taste and aroma we want from our hand crafted beers.
Our brewery is capable of producing a maximum of 3000 L (800 Gallon) a month in batches of 300 litres (80 Gallons). Because our brew house is so small we brew up to four times in a day just to fill two 150 L (40 Gallon) fermentation tanks!
Due to popular demand and the fact that our brewery is so small our flagship beer Zulublonde is brewed under licience to the orginal recipe by the Nottingham Road Brewery in the KZN Midlands.
We have had a long relationship with Notties as we bought their original brewery from them when they expanded in 1999. The Zululand Brewery's flagship beer Zulu Blonde has recently been launched internationally where owner and brewmaster Richards Chennells brewed Zulu Blonde Export Ale at Marstons Brewery in Burton-upon-Trent in the UK to supply 800 pubs for the JDWetherspoons International REAL ALE FESTIVAL (www.beermag.co.za/Brewery.aspx?ID=1).

The Zululand Brewing Co was established in Eshowe, Zululand by Graham, Mark and Richard Chennells. Graham has studied the Zulu culture and is actively involved in community and uplifment projects. He has been mayor of Eshowe, is a Rotarian, businessman, brewmaster, paratrooper, farmer and retired sportsman. Richard has visited breweries all over the world including Sierra Nevada USA, Young’s UK, XXXX Castlemaine AUS, Otter Creek, James Squires, Fullers, Meantime Brewing and many, many more. He has worked extensively in the tourism industry for SA and did a brew masters course through The American Brewers Guild in 2005. Richard worked in the UK for The London Stock Exchange, Barclays Capital and finished in 2005 at Bank of America. The company is based in Eshowe, Zululand where Zulu Blonde was originally brewed.
In South Africa, Zulu Blonde is ONLY available where it is brewed and where it all started - THE GEORGE HOTEL, ESHOWE. You may ask why only here...well, this is why created our beer to put Eshowe on the map! Join us for a cold one any time and even spend the night (www.zulublonde.com/zululand-brewery.html)


KwaZoeloe-Natal (vaak afgekort tot "KZN"; Afrikaans: KwaZulu-Natal of KwaZoeloe-Natal; Zoeloe en Engels: KwaZulu-Natal) is een provincie van Zuid-Afrika. KwaZoeloe-Natal is de woonplaats van de Zoeloes.
Vasco da Gama was de eerste Europeaan die de kusten van Natal zag op kerstdag 1497. Kerstmis wordt in het Portugees met Natal vertaald, wat de originele naam was van deze regio.
In 1839 stichtten de blanke voortrekkers hier de Republiek Natalia. In 1843 werd de republiek door de Britten opgeheven en geannexeerd. Tussen 1884 en 1888 werd in het noorden van Zoeloeland de Nieuwe Republiek opgericht. Na de val van de apartheid was de regering van Natal in handen van de Inkata Vrijheidspartij van Mangosuthu Buthelezi. Hij werd door het ANC beschouwd als collaborateur met het apartheidsbewind.
Bij het akkoord tussen ANC en de Nasionale Party dreigde de Inkata buitenboord te vallen. In Natal brak een verschrikkelijke burgeroorlog uit. Ten slotte kozen de Zoeloes voor aansluiting bij het nieuwe Zuid-Afrika. Met koning Goodwill Zwelithini aan het hoofd trokken zij naar Durban om vrede te sluiten.
De provincie werd hernoemd in KwaZoeloe-Natal. De provincie is de thuishaven van het Zoeloekoningshuis, en de meerderheid van de bevolking spreekt Zoeloe. Het is ook de enige provincie in Zuid-Afrika die in zijn naam de dominante etnische groep draagt (https://nl.wikipedia.org/wiki/KwaZoeloe-Natal).

De Zoeloes zijn de grootste bevolkingsgroep van Zuid-Afrika. Ze leven voornamelijk in de provincie KwaZoeloe-Natal en hun totale aantal wordt geschat op zo'n 12 miljoen. Ze staan bekend als een (voormalig) machtig krijgersvolk.
Hun taal, het Zoeloe, behoort tot de Bantoetalen. In het Zoeloe betekent Zoeloe "hemel" of "lucht" (https://nl.wikipedia.org/wiki/Zoeloes).


Zoeloe, of isiZulu, is een taal van de Zoeloes met ongeveer 12 miljoen sprekers, waarvan de grote meerderheid (meer dan 95%) in Zuid-Afrika leeft. Het Zoeloe is de taal die het meest gesproken wordt in Zuid-Afrika, en werd een van Zuid-Afrika's elf officiële talen aan het eind van de Apartheid.
Het Zoeloe maakt deel uit van de Ngunisubfamilie van de Bantoe-familie van talen. Karakteristiek is het gebruik van de 'klikletters'. Dit kenmerk wordt gedeeld met verschillende andere talen in Zuidelijk Afrika. Er zijn drie basis-kliks in het Zoeloe:
c - dentaal
q - alveolair
x - lateraal
Deze kunnen gewijzigd worden op verschillende manieren, bijvoorbeeld door ademhaling, en zo zijn er zo'n 15 verschillende klikgeluiden in het Zoeloe (https://nl.wikipedia.org/wiki/Zoeloe_(taal)).




Tot aan de 19e eeuw stelde de Zoeloestam weinig voor en vormden ze slechts een onbeduidend onderdeel van de Mthethwaconfederatie. Onder koning Shaka werd het Zoeloekoninkrijk in de jaren 20 van de 19e eeuw vergroot door verovering en assimilatie. De hervorming van zijn effectieve impileger gaf hierbij de doorslag. Van een kleine stam van minder dan 1.500 mensen evolueerden ze tot een grote natie tussen de Tugela- en de Pongolarivier. Shaka's veroveringen waren deels verantwoordelijk voor de Mfecane - de "verplettering", een grootscheepse migratie van vele opgejaagde volkeren rond Zoeloeland. De Khumalo, die zich voortaan Matabele noemden, splitsten zich onder leiding van koning Mzilikazi af van de Zoeloenatie en decimeerde de inheemse bevolking van Transvaal. Shaka werd in 1828 vermoord en opgevolgd door zijn halfbroer Dingane (https://nl.wikipedia.org/wiki/Zoeloes).


Het Zoeloekoninkrijk, ook wel Zoeloeland genoemd, was een koninkrijk van de Zoeloes dat gedurende de 19e eeuw een groot gedeelte van de tegenwoordige Zuid-Afrikaanse provincie KwaZoeloe-Natal domineerde. Het koninkrijk ontstond in 1816 toen Shaka Zoeloe tot koning van de Zoeloes werd gekroond. In 1879 verloor het land in de Zoeloe-oorlog van de Britten en in 1887 werd het koninkrijk door de Britten veroverd. In 1897 maakten zij het gebied een onderdeel van de kolonie Natal.
In 1816 volgde Shaka zijn vader Senzangakhona op als koning van der Zoeloes, toentertijd nog een onbeduidende stam met een geringe invloed. De twee grootmachten in Natal waren toentertijd de Mthethwa van koning Dingiswayo (Shaka's mentor en bondgenoot) en de Ndwandwe van koning Zwide. Nadat Dingiswayo vermoord werd door Zwide nam Shaka de heerschappij van de Mthethwa over. Dankzij zijn vernieuwende militaire tactieken versloeg en veroverde hij de Ndwandwe. Shaka breidde het Zoeloekoninkrijk met harde hand uit en regeerde met een ijzeren vuist. Hij werd in 1828 vermoord door zijn halfbroer Dingane. .. Als nieuwe koning kwam Dingane in conflict met de Nederlandstalige emigranten uit de Kaapkolonie (de Voortrekkers) die de Republiek Natalia stichtten. Voortrekkerleider Piet Retief werd in februari 1838 door Dingane vermoord en vele andere migranten zouden volgen bij de heuvel Bloukrans, waarna de Voortrekkers onder de nieuwe leider Andries Pretorius op 16 december terugsloegen bij de beslissende Slag bij Bloedrivier.
In 1840 steunden de Voortrekkers een opstand van Mpande, waarbij Dingane werd vermoord en Mpande door Pretorius tot nieuwe Zoeloekoning werd gekroond. Mpande stond op goede voet met de Voortrekkers die met het stichtten van verscheidene Boerenrepublieken veel land van de Zoeloes innamen, nadat Natalia door de Britten was ingenomen.
Na een heerschappij van 32 jaar stierf Mpande en werd hij opgevolgd door zijn zoon Cetshwayo. Grensconflicten met het Britse Rijk leidden tot de Zoeloe-oorlog waar het Zoeloekoninkrijk ondanks de vernietigende overwinning bij Isandlwana uiteindelijk verslagen werden bij Rorke's Drift. Het Zoeloekoninkrijk werd een protectoraat van het Britse Rijk en werd door de kolonie Natal geannexeerd in 1897 (https://nl.wikipedia.org/wiki/Zoeloekoninkrijk).

Shaka kaSenzangakhona (ca. 1787 - september 1828), ook wel gespeld als Tshaka, Tchaka of Chaka en beter bekend als Shaka Zoeloe, was het stamhoofd van de Zoeloes en de stichter van het Zoeloekoninkrijk. Hij is beroemd om zijn militaire genie maar berucht om de wreedheid van zijn regime.
Toen Shaka in 1816 tot koning werd gekroond stelde de Zoeloestam nog weinig voor. Hij hervormde het impileger van zijn stam, wist zijn buurstammen te verenigen en beheerste zijn rijk op grote afstand. Zijn veroveringen leidden tot een kettingreactie van volksverhuizingen bij de omliggende stammen, uitmondend in de zogenaamde Mfecane. Aan het einde van zijn heerschappij waren de Zoeloes de dominante macht in het oosten van Zuid-Afrika.
Na zijn liquidatie door zijn halfbroers in 1828 bleef zijn koninkrijk bestaan tot de Zoeloe-oorlog met het Verenigd Koninkrijk. Zijn militaire legende leefde voort in de historische Slag bij Isandlwana, waarin mede dankzij zijn militaire hervormingen de Britten verslagen werden onder leiding van de Zoeloekoning Cetshwayo.
...
Op 23-jarige leeftijd werd de dienstplichtige Shaka door de Mthethwakoning Dingiswayo opgeroepen om in het leger te dienen, waar Shaka zich ontpopte als een militair genie. Dingiswayo was onder de indruk van zijn vernieuwende tactieken en promoveerde hem tot commandant. Als legeraanvoerder behaalde Shaka vele militaire successen voor de Mthethwa. Ook zijn vader Senzangakhona hoorde het nieuws van zijn verloren zoon en benoemde hem tot kroonprins. Zijn achtste vrouw wist hem echter te overtuigen haar zoon Sigujana alsnog als opvolger te benoemen, maar hij overleefde de machtsstrijd met Shaka niet.
Toen Senzangakhona in 1816 overleed liet Dingiswayo Shaka gaan om zijn vader op te volgen als koning. Toentertijd bestond de Zoeloestam uit minder dan 1.500 man en hadden ze een geringe invloed. Zijn eerste actie was wraak op de vijanden uit zijn jeugd - vooral degenen die zijn moeder hadden beledigd - waarvan hij er velen liet spietsen. Hij stichtte zijn eigen hoofdstad Bulawayo (niet te verwarren met de gelijknamige stad in Zimbabwe) en begon de verovering van rivaliserende stammen met een leger van 500 krijgers.
Voordien werd er oorlog gevoerd tussen de verschillende Zoeloevolkeren, maar dan op een traditionele, bijna vriendschappelijke manier. Men stond namelijk op een speerworpafstand tegenover elkaar en wierp zo hun speren (de assegaai) naar elkaar. Met hun schilden weerden ze de speren af en af en toe sneuvelde er een krijger. Shaka vond dit een achterhaalde manier van oorlogvoeren en ontwierp de kortere steeksperen met grotere lemmets voor een meer directe aanval, de zogenaamde iklwa met een schacht van 60 cm en een bredere zwaardvormige speerpunt van 30 cm lengte. Met deze wapens kon hij steken maar ook slagen geven of afweren, net zoals bij het schermen, en bovendien ook werpen.
Zijn krijgers moesten blootsvoets strijden en geen sandalen of ander schoeisel meer dragen. Hij wilde zijn leger harden op elk gebied. Zo zou hij eens, als bewijs, een klein vuurtje blootsvoets uitgedoofd hebben. De volgende slag dachten de andere volkeren weer te vechten op de traditionele wijze, maar Shaka viel hen aan in een gevecht van man tot man en doodde alle tegenstanders met zijn sterk verbeterde wapens. Vanaf toen was er een nieuwe, totale manier van oorlogvoering ingeluid, waar het leger van Shaka heer en meester in was. ... Zijn leger was in de minderheid, maar dankzij Shaka's leiderschap overwon hij de Ndwandwe en veroverde hij het koninkrijk. De vijand werd genadeloos afgeslacht, de hutten verbrand en het vee veroverd.
Shaka regeerde met een ijzeren vuist; krijgers werden bij de geringste blijk van zwakte doodgeknuppeld. Hij verwekte geen zonen uit angst dat ze een staatsgreep zouden plegen; als bleek dat een van zijn vrouwen zwanger was liet hij haar executeren. Vele stammen vluchtten voor Shaka's terreur, een periode die bekendstaat als de Mfecane en de loop van de Zuid-Afrikaanse geschiedenis aanzienlijk heeft beïnvloed.
In 1824 kwam Shaka in contact met de Britten, die waren aangemeerd te Port Natal (nu Durban). Shaka was geïntimideerd door hun overmacht en besloot de Europeanen te vriend te houden.
...
In oktober 1827 overleed Shaka's moeder Nandi. Het verlies was onuitstaanbaar voor Shaka en een periode van een jaar van strikte rouw voor Shaka's hele rijk werd afgekondigd. Tijdens deze rouwperiode mochten geen gewassen worden gezaaid en geen melk worden gedronken (destijds het hoofdvoedsel van de Zoeloes) en geen vrouw zwanger worden op straffe van de dood. Drie maanden van verschrikkingen volgden, eerst in het woongebied van Shaka en zich uitbreidend in zijn hele koninkrijk. Iedereen die niet genoeg rouwbeklag vertoonde in het koninkrijk werd gedood. In het woongebied van Shaka werden vlak na Nandi's overlijden 7.000 doden geteld. Deze periode werd door de Zoeloes Shaka's duistere tijdperk genoemd en vormde vermoedelijk de aanleiding tot zijn liquidatie. ... Shaka werd waarschijnlijk in september 1828 vermoord door zijn halfbroers Dingane en Umhlangana in zijn laatste residentie bij het huidige Stanger. Dingane pleegde een staatsgreep en volgde Shaka op als koning.
Toen Shaka in 1816 tot koning werd gekroond regeerde hij over minder dan 1.500 man en had hij het bevel over een leger van 500 krijgers. Ten tijde van zijn dood waren dit respectievelijk 250.000 man en 50.000 krijgers (https://nl.wikipedia.org/wiki/Shaka_Zoeloe).

Eind jaren 30 van de 19e eeuw vertrokken de Nederlandstalige Voortrekkers vanuit de Britse Kaapkolonie richting het Zoeloekoninkrijk om zich nabij de Zoeloes te vestigen. Dingane liet hun leider Piet Retief in 1838 vermoorden en vele families bij Bloukrans afslachten. De Zoeloes werden op 16 december 1838 onder leiding van Andries Pretorius vernietigend verslagen bij Bloedrivier en de Voortrekkers stichtten de Republiek Natalia nabij het Zoeloekoninkrijk. Dingane werd verjaagd en vermoord door de Swazi, waarop de Voortrekkers zijn timide halfbroer Mpande tot opvolger kroonde. De Voortrekkers en Zoeloes stonden sindsdien op goede voet, maar hun conflicten hadden het Zoeloekoninkrijk verzwakt.
...
Nadat de Republiek Natalia door het Verenigd Koninkrijk werd geannexeerd kwamen ook de Zoeloes steeds meer onder druk te staan van de Britse kolonisator. In het kader van de Wedloop om Afrika brak in 1879 de Anglo-Zoeloe-oorlog uit. De Zoeloes lieten de wereld versteld staan toen ze een Brits leger in de pan hakten bij Isandlwana. Niet lang daarna werden ze echter verslagen bij Rorke's Drift en de oorlog eindigde met de verovering en vernietiging van hun hoofdstad Ulundi. Het Zoeloekoninkrijk werd eerst onderdeel van de Britse kolonie Natal en in 1910 van de Unie van Zuid-Afrika (https://nl.wikipedia.org/wiki/Zoeloes).

In 1837 trok de groep Voortrekkers onder leiding van Piet Retief door het Zoeloekoninkrijk, in de hoop er land te vinden om zich te vestigen. De toenmalige Zoeloekoning Dingane onderhandelde hierover met Piet Retief. Dingane zou de Voortrekkers een groot stuk land tussen de Tugelarivier en de Umzimvuburivier schenken, op voorwaarde dat ze zijn vee, gestolen door het stamhoofd Sikonyela, naar hem zouden terugbrengen. Op 3 februari 1838 arriveerde Retief met het gestolen vee en het volgende traktaat (vrij vertaald) werd op 6 februari getekend door Dingane... De Slag bij Bloedrivier werd uitgevochten tussen de Voortrekkers en de Zoeloes op 16 december 1838. Deze slag vormt een van de belangrijkste voorvallen van de Grote Trek in Zuid-Afrika (https://nl.wikipedia.org/wiki/Slag_bij_Bloedrivier).

Pieter Mauritz "Piet" Retief (Wellington (Kaapkolonie), 12 november 1780 – Umgungundlovu (Zoeloekoninkrijk), 6 februari 1838) was een leider van de Voortrekkers, de stichters van de Boerenrepublieken, die onder druk van de Britten de Kaapprovincie verlieten met de De Grote Trek.
Piet Retief werd geboren op 12 november 1780 in de Wagenmakersvallei (thans: Wellington). Zijn familie stamde af van Franse hugenoten. Hij groeide op in de wijngaarden van de Franse kolonisten en kwam later in Stellenbosch aan de kost als klerk, winkelier, drankstoker, landbouwer en werfleider (bouwopzichter).... Als anderen in deze streek verloor hij veel vee door overvallen van Xhosa in de periode voor de Zesde Grensoorlog (Xhosa- of Kafferoorlog, 1834-1836). Dit was een van de redenen voor boeren aan de grens om Voortrekker te worden en naar het noorden te verhuizen, over de Oranjerivier.
Toen de Britten de slavernij in 1833 bij wet verboden in hun Zuid-Afrikaanse kolonies, besloot een deel van de Boeren tot emigratie. Piet Retief werd gekozen als een van de Leiers van verschillende families die landinwaarts wilden trekken en stelde een manifest op. Deze tekst gedateerd 22 januari 1837 vermeldt de grieven tegen de Britse regering. Deze bood geen bescherming maar had hun slaven bevrijd tegen een vergoeding van nog geen kwart van hun waarde. Het manifest werd gepubliceerd in de Grahamstown Journal van 2 februari en De Zuid-Afrikaan van 17 februari 1837 terwijl de eerste Boeren, onder wie Retief, vertrokken. Hij hielp met de stichting van een republiek in Winburg, in de latere Oranje Vrijstaat. Daarna leidde hij trekkers over de Drakensbergen Natal binnen, waar op 5 oktober 1837 een kamp werd ingericht..... Na een feest met Retief liet Dingane hem en zijn groep van 70 blanken en meer dan dertig negerbedienden op 6 februari 1838 afslachten op de heuvel Kwa Matiwane.
De impi's (het leger) van Dingane vermoordden op 17 februari 1838 ook 41 mannen, 57 vrouwen en 97 kinderen van de Voortrekkers op de heuvel Bloukrans bij het dorp Weenen, dat zijn naam aan deze gebeurtenis dankt.Het Zuid-Afrikaanse dorp Piet Retief is naar hem vernoemd. Ook de hoofdstad van KwaZoeloe-Natal, Pietermaritzburg was in eerste instantie naar hem vernoemd, maar later heeft men in deze plaatsnaam tevens een andere leider van de voortrekkers in Natal, Gerrit Maritz, willen eren. In Nederland is scoutinggroep PieterMaritz in Ede naar de voortrekkerleiders vernoemd (https://nl.wikipedia.org/wiki/Piet_Retief).

Dezelfde dag, bij de ceremonie waarbij het landcontract tussen Dingane en Retief werd getekend, werden Retief, zijn zoon en zijn afgezanten echter gevangengenomen en geëxecuteerd. De groep van Retief, die op zijn terugkeer zaten te wachten, werd in de nacht van 17 februari bij Bloukrans afgeslacht en al hun vee werd gestolen. Een strafexpeditie van de andere Voortrekkers ging hopeloos verloren met de Slag van Italeni.
De verbolgen Voortrekkers gaven het idee van een vreedzaam samenleven met de Zoeloes op en eisten hun landconcessie op als eigendom. Ze kozen Andries Pretorius als hun nieuwe leider en stuurden een boodschapper naar Dingane om hun beslissing over te brengen. Dingane doodde de boodschapper en verzamelde een impi Zoeloekrijgers om de Voortrekkers weg te jagen.
Op 15 december vestigde Pretorius zich aan de oever van de Ncome en bouwde een laager (een cirkel van 64 ossenwagens).
Op 16 december bestormde een Zoeloeleger van ongeveer 10.000 man sterk het laager van 464 Voortrekkers met 200 knechten. Om hun assegaaien (Zoeloesperen) goed te gebruiken moesten de Zoeloes zo dicht mogelijk bij het laager komen. De Voortrekkers waren met hun vuurwapens en kanonnen veel beter uitgerust en de aanstormende Zoeloes vielen bij bosjes dood neer. Na drie onsuccesvolle aanvallen van de Zoeloes stuurde Pretorius zijn cavalerie op de vijand af en sloegen de Zoeloes op de vlucht.
Dankzij hun laager, hun geweren, hun motivatie en hun twee (mogelijk drie) scheepskanonnen (onder meer Grietjie) versloegen de Voortrekkers de Zoeloes verpletterend: ongeveer 3.000 Zoeloes werden gedood. Slechts drie Voortrekkers werden tijdens deze slag gewond, waaronder Andries Pretorius die door een assegaai geraakt werd en geen enkele Boer liet het leven. Omdat het bloed van de gevallen Zoeloekrijgers volgens de overlevering de Ncome bloedrood kleurde, werd de rivier door de Voortrekkers omgedoopt tot Bloedrivier (https://nl.wikipedia.org/wiki/Slag_bij_Bloedrivier).


De Tweede Boerenoorlog (ook bekend als de Tweede Vrijheidsoorlog, Zuid-Afrikaanse Oorlog of Anglo-Boerenoorlog) was een oorlog tussen de Nederlandstalige Boeren van de Zuid-Afrikaansche Republiek (Transvaal) en de Oranje Vrijstaat enerzijds, en het Britse Rijk anderzijds.
De oorlog was het gevolg van jarenlange spanningen tussen de Boeren en de Britten. Hoewel het begon met conventionele oorlogvoering stapten de Boeren na de verovering van hun hoofdsteden over op guerrillatactieken, waarna de Britten terugsloegen met de tactiek van de verschroeide aarde en een van de eerste grootschalige gebruiken van concentratiekampen, waardoor er aan de zijde van de Boeren veel burgerslachtoffers zijn gevallen.
De oorlog resulteerde in een pyrrusoverwinning voor het Verenigd Koninkrijk en luidde het einde in van de onafhankelijke Boerenrepublieken (https://nl.wikipedia.org/wiki/Tweede_Boerenoorlog).




Boeren is de benaming voor afstammelingen van Nederlandse kolonisten (Afrikaners) die naar het noorden migreerden in de Grote Trek om aan de Britse heerschappij over de Kaapkolonie te ontkomen. Na de stichting van vele Boerenrepublieken bleven er uiteindelijk twee grote staten over: de Zuid-Afrikaansche Republiek (Transvaal) en Oranje Vrijstaat. Het Verenigd Koninkrijk had ondertussen al de kust van Zuid-Afrika in zijn bezit en zat midden in de Wedloop om Afrika.
In 1877 annexeerde het Verenigd Koninkrijk het failliete Transvaal van president Thomas François Burgers. Enkele jaren later brak er een opstand tegen deze annexatie uit onder leiding van Paul Kruger, wat leidde tot de Eerste Boerenoorlog. Deze werd gewonnen door Transvaal en de republiek werd weer onafhankelijk verklaard, hoewel onder de suzereiniteit van de Britten.
In 1885 werd in Transvaal bij Witwatersrand goud gevonden in een kilometerslange ertslaag. De lucratieve mijnbouw trok een grote stroom van niet-Boerse immigranten (uitlanders) aan. De nieuwelingen werden niet met open armen ontvangen door de Boeren, die vreesden een minderheid in eigen land te worden.
Engelse mijneigenaren (de gold bugs, goudkevers) oefenden druk uit om de regering van Transvaal over te nemen vanwege de voor hen nadelige monopolies op dynamiet en de kosten van de diepe goudmijnen. De kwestie van de politieke rechten van de uitlanders - wanneer ze stemrecht zouden krijgen voor de Volksraad - werd hoog opgespeeld... De Boeren werden tijdens de oorlog diplomatiek gesteund door het Nederlandse en Vlaamse volk. Vooral Koningin Wilhelmina zette zich in voor de Boeren. Na de oorlog werden er ter herinnering aan de strijd een aantal monumenten opgericht en zijn er in een aantal steden Transvaalbuurten gesticht, waarin vele straatnamen vernoemd zijn naar prominente Boeren tijdens de oorlog. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Tweede_Boerenoorlog).


De Zoeloe-oorlog vond plaats in het jaar 1879 tussen het Verenigd Koninkrijk en het Zoeloekoninkrijk. De Zoeloes verloren de oorlog, waardoor het Zoeloerijk onder Brits gezag kwam. De oorlog staat bekend om zijn bloedige veldslagen (https://nl.wikipedia.org/wiki/Zoeloe-oorlog).

De Slag bij Isandlwana was een veldslag tijdens de Zoeloe-oorlog tussen de Britten en de Zoeloes. Op 22 januari 1879 werd een Brits leger onder bevel van luitenant-kolonel Henry Pulleine haast volledig afgeslacht door de Zoeloes... Het Britse leger bestond vooral uit infanterie, een groot aantal Afrikaanse hulptroepen van de Natal Native Contingent, wat eenheden van de cavalerie en een detachement van de artillerie, die twee veldkanonnen bij zich had en diverse granaatwerpers. ... Het Zoeloeleger achtervolgde de verkenners en kwam zo bij het kamp terecht. De 1400 soldaten van Pulleine werden al heel snel overweldigd. De Zoeloes namen geen gevangenen en doodden haast iedereen, met inbegrip van Pulleine en Durnford. Ongeveer 60 Britse soldaten wisten te ontsnappen, en heel opvallend, geen van hen droeg de typische rode jas van de Britse soldaat. Cetshwayo had aan zijn mannen het order gegeven om alle soldaten te doden die de rode uniformjas droegen. De overlevende Britse soldaten waren officieren die een donkerblauw uniform droegen, soldaten van de Royal Artillery die lichtblauwe uniformen hadden en cavaleristen van de Natal Mounted Police.
Een van de overlevenden was luitenant Horace Smith-Dorrien, die later aan het hoofd zou staan van het British II Corps in Vlaanderen, 35 jaar later tijdens de Eerste Wereldoorlog. Twee andere officieren, de luitenants Teignmouth Melvill en Nevill Coghill werden gedood nadat ze de Buffalo rivier waren overgestoken.... Chelmsford was ongeveer 11 km verwijderd van de veldslag en kreeg zeker twee aanwijzingen dat het kamp werd aangevallen. Door het heuvelachtig terrein had hij echter slecht zicht op de omgeving. Klaarblijkelijk sloeg hij geen acht op beide rapporten. Een van de standaardorders bij een aanval op een kamp, was de tentlijnen los te maken zodat de soldaten niet verstrikt zouden raken. Dit gebeurde echter niet en de tenten stonden dus nog rechtop. De officieren die bij Chelmsford waren, konden met hun verrekijkers de rechtopstaande tenten zien. Chelmsford dacht dus dat het kamp niet aangevallen was. Hij keerde pas terug in de nacht van 22 januari, en zijn soldaten waren gedwongen te bivakkeren tussen hun gevallen wapenbroeders. Op dat moment konden ze ook het geluid horen van de gevechten bij Rorke's Drift....Isandlwana was een pyrrusoverwinning voor de Zoeloes, niet alleen omdat ze zelf ook zware verliezen hadden geleden, maar ook omdat de vrees van koning Cetshwayo bewaarheid werd: de politici in Londen, die in eerste instantie niet direct achter de oorlog stonden, veranderden door deze nederlaag tegen de `primitieve` Zoeloes, van gedachten en steunden nu volop de Britse oorlog tegen de Zoeloes. Weliswaar hadden de Zoeloes de eerste grote veldslag gewonnen, maar de oorlog zou aantonen dat ze te weinig (moderne) vuurkracht hadden en ondanks hun numerieke superioriteit ter plaatse zouden zij gedurende de oorlog niet meer dezelfde mankracht te velde kunnen brengen als de Britten.
De Britse regering was vastbesloten om terug te slaan en eens en voor altijd met de Zoeloes af te rekenen. De eerste reden daarvoor is zeer eenvoudig: de Britten hielden er niet van verslagen te worden, en al helemaal niet door een volk dat ze als inferieur beschouwden. De tweede reden heeft te maken met de mogelijke weerslag op het Britse Rijk. Als ze de Zoeloes niet konden verslaan, zou iedereen weten dat het imperium niet onoverwinnelijk is wat kon leiden tot opstanden en rebellie. De Britten zagen een duidelijke parallel tussen hun positie en die van het Romeinse rijk na de Slag bij het Teutoburgerwoud. Tot dit moment konden de kosten van de Zoeloe-oorlog nauwelijks gerechtvaardigd worden, maar als deze overwinning van de Zoeloes rebellie zou aanmoedigen onder andere onderdrukte volkeren binnen het Britse imperium, dan waren de kosten voor deze oorlog uiteindelijk goedkoper dan het onderdrukken van deze opstanden in andere delen van het Britse rijk.
Het leger werd zwaar versterkt en viel nogmaals Zoeloeland binnen. De Zoeloes werden verslagen in een reeks van veldslagen die eindigde met de Slag bij Ulundi en de gevangenneming van koning Cetshwayo (https://nl.wikipedia.org/wiki/Slag_bij_Isandlwana)

De Slag bij Rorke's Drift speelde zich af tijdens de oorlog tussen de Britten en de Zoeloes (de "Zoeloe-oorlog"). De slag is onder andere, en misschien wel vooral, bekend door de film Zulu, die evenwel aanmerkelijk gedramatiseerd is.
Rorke's Drift is een missiepost in Natal, Zuid-Afrika, gelegen nabij een natuurlijke doorwaadbare plaats (drift) aan de Buffalorivier... De verdediging van Rorke's Drift, 22 en 23 januari 1879, volgde onmiddellijk op de bloedige nederlaag van Britse militairen in de Slag bij Isandlwana, eerder op de dag. 139 Britse soldaten verdedigden de missiepost tegen een numeriek grote overmacht van zo'n 4 à 5.000 Zoeloekrijgers. De succesvolle verdediging van deze buitenpost staat bekend als een van de meest moedige (lees: bloedigste) verdedigingen in de Britse geschiedenis (https://nl.wikipedia.org/wiki/Slag_bij_Rorke%27s_Drift).

Zulu kan verwijzen naar:
Zulu (film), een film uit 1964
Het woord uit het NAVO-spellingsalfabet voor de letter "Z"
Zulu (single), een single van de Britse band The Quick
City of Violence (oorspronkelijke titel: Zulu), een film uit 2013 (https://nl.wikipedia.org/wiki/Zoeloe)

Het spellingsalfabet van de NAVO dient (evenals andere spelalfabetten) om met behulp van spraak met zo min mogelijk fouten een boodschap te kunnen spellen, ook bijvoorbeeld bij een zeer slecht verstaanbare telefoonverbinding. Het door de NAVO gehanteerde spelalfabet is zo opgesteld dat woorden uit het alfabet niet of nauwelijks te verwisselen zijn, ook niet bij communicatie tussen sprekers van verschillende moedertalen; er is zo veel mogelijk gebruikgemaakt van woorden die in alle in de NAVO gangbare talen een eenduidige letterassociatie hebben.
Dit NAVO-spelalfabet wordt ook gehanteerd voor niet-militaire doeleinden, zoals de burgerluchtvaart, de maritieme sectoren, treinverkeersleiding, politie, beveiliging en bewaking. In het leger en voor de bediening van radiozendapparatuur in burgerluchtvaart, veiligheidscommunicatie op het spoor en scheepvaart (ook pleziervaart) is het verplicht het NAVO-spelalfabet uit het hoofd te kunnen gebruiken. In Nederlandstalige gebieden kan men het Nederlands telefoonalfabet gebruiken, al wordt in sommige vakgebieden, zoals de spoorwegen, toch gebruikgemaakt van het NAVO-alfabet (https://nl.wikipedia.org/wiki/Spellingsalfabet_(NAVO)).


Bravo Zulu Brewing is a production brewery, located at 6060 US HIGHWAY 31 NORTH in Williamsburg, Michigan. It is owned and operated by a disabled American military veteran who served in both the Navy and Army and by a Police Bomb Squad Commander.
It’s because of this service in the military and on the police force that the company looks to communicate an authentic sense of honor, emphasizing the life-long bonds of friendship and respect often found within veteran communities of law enforcement, firefighters, military, and first responders as well as patriotic professionals and hard working blue collar adults.
Almost every element of human society [language, fashions, music, etc.] is colored in some measure by a sacrificial warrior ethos. The average American consumer perceives the military member, law enforcement officer, firefighter, first responder, and respective veteran of each as expressing this ethos through their own unique language, insignias, and emblems. The stylized insignia, language, and emblems of Bravo Zulu Brewing visually connect its brand with cultural values that yield selfless service and honorable conduct, in a casual yet powerful manner. Bravo Zulu Brewing tastefully uses humor, recognizable jargon, and popular historic military personalities in company presentations.
Bravo Zulu Brewing’s corporate culture embraces a simple, clear, and inspiring credo: “Job Well Done!”
In the military, the term Bravo Zulu originates from the Allied Signals Book (ATP 1), which in the aggregate is for official use only. Signals are sent as letters and/or numbers, which have meanings by themselves sometimes or in certain combinations. A single table in ATP 1 is called “governing groups,” that is, the entire signal that follows the governing group is to be performed according to the “governor.”
The letter “B” indicates this table, and the second letter (A through Z) gives more specific information. For example, “BA” might mean “You have permission to . . . (do whatever the rest of the flashing light, flag hoist or radio transmission says) “BZ” happens to be the last item in the governing groups table. It means “well done”.
...
Bravo Zulu Brewing also recognizes the sacrifice of others and celebrates their never-ending desire to do the best they can in the profession they have chosen. To those dedicated professionals Bravo Zulu would like to say to them “Job Well Done!” (http://bravozulubrewing.com/bravo-zulu-brewing-company-williamsburg-mi.html)

Ik had al een keer aandacht voor Bravobier en nu dus 'Zulubier'.

Alhoewel Zulubier is dan weer net iets anders:

Zulu beer is traditional beer which is known as uMqombothi but also called IsiZulu; it is a big part of the Zulu culture.
It is tradition to make Zulu beer, from the past, our fore fathers made Zulu beer and was passed on from generation to generation. A ritual is not complete without Zulu beer; in fact it has never been without Zulu beer. It is the foundation of every ritual, no matter how small it is. Remembering the dead, weddings, umemulo and other rituals Zulu beer is made, it is very important. When remembering the dead or when visiting a gravesite, one may make Zulu beer even if they are not going to slaughter an animal (http://enanda.co.za/2012/11/zulu-beer-2/).

Zulu Beer; an age old practice used to bring people together to share in one another's company, laughter and happiness.
Made with sorghum and maize, “Utshwala” is a nutritional thirst quencher brewed daily by Zulu women. It has a very low alcohol content of about 2-3% and can even be used to soothe stomach ulcers. When invited to enjoy “Utshwala” by your host(ess), the brewer will perform certain rituals. First, the froth of the beer is skimmed off with a spoon and placed in a pot called “uKhamba” as an offering to the spirits who will always drink first. The beer is then poured into a hollowed out gourd “íNkheswa” and the brewer will take a sip in front of her husband and guests to show them that it is not poisoned. The host is next to drink from the pot to perform a quality check tasting and only once he is satisfied will the beer be offered to his guests.
Guests will drink from the same pot and pass it around the circle always being refilled by the brewer upon its return to her, don’t you wish every host had the same idea. Should a guest reject an offer of “Utshwala” they are considered to be rejecting hospitality. Should you not be offered a pot of beer upon entering a kraal, leave quickly!
Ground up maize and sorghum is cooked to form a thick porridge and then left to stand in a shallow basket, it is then boiled in water to make a milky soup after which it will be left to ferment for a day. On the third day the beer is filtered through a sieve and shared among community members, friends and guests.  The alcohol-containing shells retained in the filtering process are fed to donkeys, chickens and other live stock often with some amusing results (Don't try this at home).
To get in the spirit of community, here is a recipe for "Utshwala" that you can brew and enjoy in the comfort of your own home. Good Luck folks!
Ingredients:
1kg King Korn Mtombo (ready-crushed sorghum malt with yeast)
500g maize meal (ideally, mealie meal or white maize meal)
13l water
Method: www.leopardmountain.co.za/general-blog/zululand-traditions-folklore-and-history-zulu-beer)

'Zulu Beer - Utshwala besizulu'
Zulu beer is an alcoholic beverage which is brewed mostly by women, over a three day period. The brew is made by some coloured families in Mariannridge who still practice their Zulu customs and traditions. Zulu beer is made for funerals, weddings, feasts and other traditional occasions. Zulu beer is a refreshing, nutritious drink. Brewing is usually made in  drums so it also serves many, it also differs according to the ceremony. The coloured people who make the brew have learned the recipe from their elders who grew up practicing Zulu culture.
Ingredients - small serve
1 kg malt (umthombo wombila)
4 pkts 1kg malt (umthombo wamabele)
1 kg mielie meal
Boiling water
...
Beer is central to the social culture of the Zulu's. Traditional beer is made from sorghum and is brewed by women. It is brewed in a special hut that is not completely thatched so smoke can escape and the beer gets enough oxygen to ferment. It is very popular and enjoyed equally by young and old. It is an excellent thirst quencher particularly in the hot Zululand sun, it is also nutritious and is known to soothe stomach ulcers.
Maize and sorghum are cooked to form a thick porridge, then left to stand for one day to steep, on the second day the softened grains are boiled with water to form a milky soup and dried sorghum is sprinkled on top. The large pot is covered to keep it warm and aid the fermentation process (also to keep out flies and dust) for the day. Thereafter the brew is filtered through a grass sieve.
There is a specific way that Zulu beer is served traditionally, the procedure is started by the woman who brewed the beer, she skims the froth off and pours it on the ground next to ukhamba (clay pot) as an offering to the ancestors who always drink first. It is then stirred and then a hollowed out gourd is filled and the hostess drinks first in front of all the guests to prove that the beer is safe to drink. This is all done while the hostess is kneeling. The host then drinks to check the quality and if he is satisfied, then his guests are served, in order of status. All present drink directly from the clay pot or use the communal gourd. One must always drink sitting or squatting and men take off their hats. As the claypot has to circulate and it can be lengthy to wait, everyone takes a long drink. The claypot circulates until it is empty, in the case of the use of a gourd, if it is placed mouth up, it indicates that you want a refill, if it is placed mouth down on the saucer, it means you have had enough. If a clay pot is used, it is covered with a grass cap to keep out dust, if guests want a refill they place the cap facing upwards, it indicates that the it should be refilled.
IsiZulu Summary: Indlela yokuphuza utshwala lwesintu (Umqombothi) (http://ulwazi.org/index.php/Zulu_beer)

It is believed that the ancestors will not recognise the ritual that one is performing if Zulu beer is not part of it or they will not recognise it, it is believed to be done for the ancestors. It may be a way of communing with the dead. As they also used to make it, it is a way of connecting with them as they believed in it. When making Zulu beer, we are communicating with them, it is a source of food for our ancestors, it is what they used to drink it and so it is significant.
Women make Zulu beer, usually the mother of the household and the daughter-in-law (makoti). It is her duty as a makoti to make Zulu beer for her in-laws, she creates a good name for herself if is able to make good Zulu beer.
When still in the process of making the beer, it is stored in the kitchen, at a warm place for it to have sour-like taste and covered with a net for it to inflate. That is just the mixture of maize, sorghum, millet and warm water, which is before boiling; the sour-like taste will show that it is ready for boiling. After the whole process, one beer pot is store ‘emsamu’, which is where incense will be burnt together with the meat and other food (http://enanda.co.za/2012/11/zulu-beer-2/).

No Zulu ceremony is complete without the ceremonial passing around of the clay ukhamba. Utshwala is an example of this traditional fermented drink.
Ingredients:
1 kg sorghum meal with malt
500gr maize meal
12 litres water
Mix 500gr sorghum meal with 500gr maize meal.  Add 2 litres boiling water and stir until well mixed.  Cover with a lid when cool and allow to stand overnight to sour.
Boil 2 litres of water in a large pot and add the sour mixture over the heat, stirring continuously until the mixture reaches boiling point.  Cook for about an hour, then allow to cool.
Add 8 litres of cold water and the remainder of the sorghum meal and stir well.  Leave to ferment for up to three days.  Strain the liquid through a sieve.  Allow to stand for 20-30 minutes“ it will then be ready to serve (http://eshowemuseums.org.za/index.php/vukani-museum/craft-techniques/zulu-beer/)

Umqombothi... is a beer made from maize (corn), maize malt, sorghum malt, yeast and water. It is commonly found in South Africa. It is very rich in Vitamin B. The beer has a rather low alcohol content (usually less than 3%) and is known to have a heavy and distinctly sour aroma. In appearance, the beer is opaque and light tan in colour. It has a thick, creamy and gritty consistency (from the maize). Umqombothi is cheaper than commercial lager beers, that are brewed from barley and flavoured with hops flowers (https://en.wikipedia.org/wiki/Umqombothi).

Anyone is allowed to drink Zulu beer, whoever wants to, from the older people to the young people. And the one who made the Zulu beer has to take the first sip.
Zulu beer is made on every ritual, it is made for any occasions, umemulo, umhlonyana, weddings, funerals, even for a party and also for just remembering the ancestors or when visiting the gravesite of a dead family member.
The main purpose of Zulu beer is to commune with the ancestors, to remember family that has passed on, to celebrate and Zulu beer is tradition.
The beer pot is made of clay; women make it and put it on fire for it to be firm. It is tradition to drink Zulu beer from the beer pot; it is specifically made for Zulu beer. It is covered with a lid made with the same grass (imbenge) that is used for the grass mat, it the lid is upside down, it shows that the beer pot is empty.
Ayanda Ngcobo (October 2012)
 (http://enanda.co.za/2012/11/zulu-beer-2/).


Friesland en de waddeneilanden TVTAS

$
0
0
Zou het gaan vriezen in Friesland?

Friesland (Fries en officieel: Fryslân) is een provincie in het noorden van Nederland. Friesland telt 646.092 inwoners (augustus 2015). De hoofdstad is Leeuwarden. Naast het Nederlands heeft in de provincie het Fries de status van bestuurstaal.
In het oosten wordt Friesland begrensd door Groningen en Drenthe, in het zuiden door de provincies Overijssel en Flevoland. In het Duitse Nedersaksen wordt de provincie in wetenschappelijke kringen ook wel aangeduid als Westerlauwers Friesland.
Qua totale oppervlakte (land plus water) is Friesland de grootste provincie, en qua landoppervlakte is het de op twee na grootste provincie. Het hoogste punt van de provincie is het 45 meter hoge Vuurboetsduin op Vlieland. Het hoogste punt op het vasteland is de Bosberg bij Appelscha met 26,6 meter..... In de middeleeuwse historiografie werd algemeen aangenomen dat Friesland zijn naam dankte aan een legendarische stichter genaamd Friso, even zoals Groningen gesticht zou zijn door een zekere Gruno. Een fantasierijke verklaring voor de naam geeft het zogenoemde Oude Goudse Kroniekje (ca. 1450). Daarin wordt verhaald hoe keizer Valentinianus den Rijn neder quam ... inder wilder Neder Sassen lant ... ende om dattet soo couden lant is, soo dedent die Romeynen Vrieslant hieten.[3] Recenter is de veronderstelling dat de volksnaam Fries oorspronkelijk verwees naar het volk met krulharen.[4]
Op 1 januari 1997 werd de officiële naam van de provincie door de Friese Provinciale Staten veranderd van 'Friesland' in 'Fryslân'.[5] In november 2004 besloot het Ministerie van Binnenlandse Zaken erop toe te zien dat de officiële naam in overheidsstukken ook consequent wordt gebruikt.[6][7] In het Nederlands blijft echter over het algemeen de naam Friesland in gebruik. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Friesland).


Wanneer je naar Friesland komt, mag je Leeuwarden zeker niet overslaan. De Friese hoofdstad is een prachtige oude stad met een vorstelijk verleden én is bovendien verkozen tot Culturele Hoofdstad van Europa in 2018 (http://friesland.nl/leeuwarden/).

Op 21 januari 1435 werd de stad Leeuwarden één met de dorpen Aldehou en Hoek. Vóór die tijd bestond Leeuwarden alleen uit Nijehou dat op de terp de Middelzee lag. Aan deze samensmelting waren een paar voorwaarden verbonden:.... In de stad Leeuwarden mocht geen ander bier getapt worden dan Leeuwarder bier, dus bier dat in de stad was gebrouwen. De machtige bierbrouwersgilde zal wel alles geprobeerd hebben om deze verplichting voor het hele jaar van kracht te laten zijn, maar dat is nooit helemaal gelukt. Omdat er ’s zomers veel meer bier gedronken werd dan ’s winters, werd men het erover eens dat in de zomer ook ander bier verkocht mocht worden in Leeuwarden. Een paar jaar lang werd van deze regel afgeweken en was het dus ook 's zomers verboden om in Leeuwarden 'bier van buiten' te drinken... (https://bieroproer.weebly.com/het-verhaal-de-lange-versie.html)


Het Auckamahuis stond in Leeuwarden in de hoek die gevormd werd door de Auckemastraat, de Ee en de Sint Jacobsstraat. Op de kelders van het huis is in 1715 het huidige stadhuis van Leeuwarden gebouwd.... meester Pieter Sybrandszoon die net als zijn vader Olderman en dus de hoogste baas van Leeuwarden was. In de burgeroorlog tussen de Schieringers en de Vetkopers hadden de Auckama’s de zijde van de vetkopers gekozen, net als het grootste deel van de Leeuwarder bevolking. In 1487 kwam hij gewelddadig aan zijn einde tijdens het "Leeuwarder bieroproer". Destijds was het namelijk door het stadsbestuur (en dus door Auckama) verboden bier van buiten de stad in te voeren en te drinken. Enkele plattelanders die Leeuwarden bezochten overtraden dat verbod en dronken Haarlems bier, dat van veel beter kwaliteit was dan het plaatselijke (ziltige) Leeuwarder bier. Een paar kroegbazen zinde dat niet en veroorzaakten een vechtpartij die danig uit de hand liep. De belaagde overtreders vluchtten naar het Amelandshuis van Pieter Cammingha. Dat huis werd daarop belegerd door een groot aantal inwoners van de stad. Cammingha riep de hulp in van zijn Schieringer vrienden. Die vielen met een legermacht van zo’n 8000 man de stad aan onder leiding van Worp Lieuwes Juckema, die nog een persoonlijk appeltje met Leeuwarden te schillen had. Twee aanvallen werden door de burgerij onder leiding van olderman Pieter Sybrands Auckama afgeslagen. Toen vielen de Schieringers vanaf de oostkant de stad binnen. Dat ging een stuk gemakkelijker doordat daar de gracht en stadswallen nog niet aangelegd waren door de tegenwerking van Cammingha en de Martena’s door wiens grondgebied de gracht gegraven moest worden. Leeuwarden werd geplunderd, rijke burgers voor losgeld gevangen gezet te Sneek en Auckama en een aantal van zijn medestanders doodgeslagen. Juckema werd benoemd tot olderman van Leeuwarden, die blijkbaar een paar jaar een schrikbewind over de stad heeft gevoerd. (http://www.stinseninfriesland.nl/AuckamahuisLeeuwarden.htm)

Het illegaal schenken van Haarlems bier in Leeuwarden leidt op 25 juli 1487 tot een oproer, met moord en plundering tot gevolg. (http://www.history2day.com/date.php?d=2015-07-24)


De late vijftiende eeuw was een roerige tijd voor bierliefhebbers; in Hoorn vond in 1470 ook al een bieroproer plaats, vanwege de invoering van nieuwe accijnzen. In hetzelfde jaar als het bieroproer in Leeuwarden werd in Duitsland een voorloper van het beruchte 'Reinheitsgebot' ingevoerd. (http://www.history2day.com/date.php?d=2015-07-24)

Bieroproer? Ja, bieroproer! Het Liwwadder bieroproer vond plaats in 1487. Om de eigen bierbrouwerijen te beschermen tegen ‘import’ was er in de stad een wet van kracht die Leeuwarders verbood niet-Leeuwarders bier te drinken. Dat veel mensen toch liever ‘bier van buiten’ dronken had alles te maken met de slechte kwaliteit van het Leeuwarder bier in die tijd. Zo werd het onder andere gebrouwen van brak en vervuild water, uit putten en zelfs uit de stadsgrachten.
Toen een Leeuwarder herbergier tóch Haarlemmer Koytbier (gebrouwen van fris en kraakhelder duinwater!) aan een paar mannen schonk, kwamen brouwers verhaal halen in de herberg. Omdat de twee mannen al flink aangeschoten waren, was de stemming meteen grimmig en agressief. De gasten hadden zin in bier, niet in gezeik. Toch drongen de brouwers aan op het onmiddellijk staken van het drinkgelag. Ook steeds meer burgers bemoeiden zich met deze opstoot. ... Deze opstoot voedde de politieke strijd in die tijd tussen de zogenaamde Vetkopers en de Schieringers. Tot die laatste groep behoorden ook de Cammingha's en onze twee Haarlemmer Koytbier drinkende vrienden. Met als gevolg dat twee dagen later een woedende horde van ruim 8.000 (!) Schieringers moordend en plunderend door de stad trok. Er vielen vele doden en pas jaren later keerde de rust terug in Leeuwarden. Een enorme slachtpartij met heel veel leed en dat allemaal vanwege een paar potjes bier... (https://bieroproer.weebly.com/het-verhaal-de-korte-versie.html)

...het Leidsche laken, het Haarlemmer bier en de Schieringer factie brengen Friesland ten onder. De Vetkopers zagen het noodzakelijk Leeuwarden ten dele af te schermen van producten die de locale markt bedreigden.... Met lede ogen moest het brouwersgilde van Leeuwarden aanzien hoe het populaire Haarlemse 'coeyt' (kuitbier) hun eigen bier uit de tapperijen verdreef.
Het brouwersgilde pleit in 1486 met succes voor een verbod op het schenken van Haarlems bier in Leeuwarden. Veel tapperijen blijven, gebaseerd op vraag van lokale boeren, de 'coeyt' stiekem schenken. ... Zo zitten in juli 1487 een stel boeren in een tapperij te genieten van Haarlems bier, hetgeen de brouwers ter ore komt. Ze bestormen de boeren, die hun uitvlucht zoeken in het huis van een vooraanstaande Schieringer, Pieter Camminga. Camminga belooft de woedende brouwers, inmiddels aangevuld met een massa bewapende burgers, dat het recht zal zegevieren, maar dat hij de boeren op dat moment niet zal uitleveren. ... Heel even lijkt de situatie gesust. Maar in de tussentijd heeft zich buiten Leeuwarden een troep verzamelt die zich tegen het protectionisme van de stad verzetten. Vanuit deze groep wordt een ultimatum gesteld; hef het verbod op Haarlems bier op, of bereid voor op oorlog.
De Leeuwardse burgerij weigert, en op 26 juli wordt de stad herhaaldelijk vanaf de oostzijde aangevallen. Binnen korte tijd is de stad overmeestert en zijn enkele rijke burgers en brouwers vermoord of gevangen gezet.(http://www.history2day.com/date.php?d=2015-07-24)

De tijd van bierconcurrentie én de tijd van strijd tussen Schieringers en Vetkopers
De hele 15e eeuw wordt Friesland geteisterd door het geschil tussen de Schieringers en de Vetkopers. Waarom deze strijd een eeuw eerder oplaaide, weet niemand zeker. Er zullen vast vele factoren een rol hebben gespeeld. In elk geval hebben kloosters een grote rol gespeeld. Die hadden namelijk niet alleen grote geestelijke macht, maar ook economische en dus politieke.
Twee grote geestelijke kloosterordes springen eruit: die van de Premonstratenzers en die van de Cisterciënzers. Tussen die twee woedt een grote worsteling om de macht met als  inzet: wie wordt de grootste en de sterkste? Deze worsteling leidt tot een openbaar conflict dat overslaat op de adel en de steden.
Al snel wordt het een strijd tussen kloosters en kloosters, steden en steden, grietenijen (een voorloper van de huidige gemeenten) en gouwen (landstreken).... Op 20 april 1483 komt er een eindelijk een verbond tot stand voor de tijd van vier jaar tussen het Vetkopersgezinde Leeuwarden en Bolsward en het Schieringer Sneek en Sloten. Één van de voorwaarden is vrije handel – inclusief de verkoop van bier! Ook spreken de partijen af dat ze elkaar in geval van oorlog helpen en onder geen beding vreemde soldaten het land binnenhalen.
Het is heel aannemelijk dat zowel de Leeuwarder brouwers als de stad zelf flinke economische schade ondervonden van het verbond. Er werd veel bier van buiten de stad geïmporteerd waarover de stad geen belastingen kon innen.
Dit heeft er toe bijgedragen dat het verbond in 1486 niet werd verlengd. Leeuwarden nam weer het oude besluit dat er geen ‘vreemd bier’ in de stad geschonken mocht worden. De Liwwadder brouwers waren er blij mee, maar veel kooplui en schippers natuurlijk niet: zij zagen hun omzet meteen flink kelderen. (https://bieroproer.weebly.com/het-verhaal-de-lange-versie.html)

Cambier is een zwaar blond speciaalbier van hoge gisting met een geheel eigen zoet-bitter karakter. Gebrouwen van water, gerstemout, kandij, hop, gist en koyt (koriander, komijn, karwei en gagel). Ook het 'verboden bier' dat de aanleiding was tot het Leeuwarder Bieroproer bevatte een koyt kruidenmengsel.
Cambier is zoet en bitter tegelijk, met een aroma van tropisch fruit. Het bier is vol van smaak, heeft een ronde, lange afdronk en smaakt heerlijk bij volvette kazen, stevige pastagerechten en kruidig gevogelte.
Kleur: 16,7 EBC
Bitterheid: 35,8 EBU
van brouwerij De Kroon op Leeuwarden. (https://bieroproer.weebly.com/het-bier.html)

Friesland is enorm bekend om haar Elf Steden waarvan de kleinste slechts 700 inwoners heeft (http://friesland.nl/) (http://friesland.nl/culinair/friese-streekproducten/).

Franeker is de hoofdstad van de gemeente Franekeradeel, maar daarnaast ook de stad van het kaatsen en het planetarium. Je raadt het al, in Franeker is altijd wat te doen (http://friesland.nl/franeker/).


Aan het plafond van de woonkamer van een prachtig grachtenhuis in Franeker bevindt zich het oudste nog werkende planetarium ter wereld. Dit nauwkeurig bewegend model van het zonnestelsel werd tussen 1774 en 1781 gebouwd door de Friese wolkammer Eise Eisinga. (https://www.planetarium-friesland.nl/)

Eise Eisinga werd op 21 februari 1744 in Dronrijp geboren. Daar volgde hij ook de lagere school. Zoals veel kinderen in die tijd moest hij thuis komen werken, in zijn geval in de wolkammerij van zijn vader. Naast het wolkammen nam hij van zijn vader de interesse over voor zaken als sterrenkunde en wiskunde. Hij was zó leergierig dat hij al op jonge leeftijd wekelijks naar Franeker liep, waar hij met Willem Wijtses, een wolverver, de wiskundeboeken van Euclides bestudeerde. Op 24-jarige leeftijd trouwde Eisinga met Pietje Jacobs, waarna hij zich in 1768 als wolkammer in Franeker vestigde.
Op 8 mei 1774 vond een bijzondere samenstand van planeten plaats. In de vroege ochtend stonden Mercurius, Venus, Mars, Jupiter en de maan dicht bij elkaar aan de hemel. Er werd beweerd dat door de onderlinge krachten van deze hemellichamen de aarde uit haar baan geslingerd zou worden en in de zon verbranden.
Eelco Alta, predikant uit Bozum, deed deze voorspelling. In april 1774 verscheen in de Leeuwarder Courant een stukje over het geschrift van deze 'liefhebber van de waarheid', zoals hij zichzelf noemde. Het geschrift droeg de titel: 'Philosophische bedenkingen over de conjunctie van de planeten'. Alta’s ideeën zorgden voor veel onrust onder de bevolking. De overheden probeerden in te grijpen door het geschrift te verbieden, maar het kwaad was al geschied.
Zijn grote kennis van de wis- en sterrenkunde kwam Eisinga goed van pas toen in mei 1774 onrust uitbrak naar aanleiding van de voorspelling van Eelco Alta. Om de mensen een juist beeld van het zonnestelsel te geven  bouwde hij in zijn woonkamer een model van het zonnestelsel. Tussen zijn allereerste idee en de uiteindelijke realisatie verstreken zeven jaar. Sinds 1781 volgt het model van Eisinga zeer nauwkeurig de banen van de 6 planeten uit ons zonnestelsel. Daarmee is het het oudste planetarium ter wereld dat nog werkt.  (https://www.planetarium-friesland.nl/geschiedenis/)

De Planetariumkamer is waar het allemaal 'om draait' in het Eise Eisinga Planetarium. Het model van de zon met de 6 planeten die eromheen draaien, werkt nog steeds. Daarmee is het het oudste werkende planetarium ter wereld. Bij uw bezoek krijgt u uitleg in de Planetenkamer. Deze uitleg duurt ongeveer 15 minuten. De rest van het museum, waaronder het raderwerk, kunt u op eigen gelegenheid ontdekken. (https://www.planetarium-friesland.nl/het-planetarium/)

Er zijn diverse (rijks)monumenten in Franeker, zoals:

Pakhuis "Poolshof" in Franeker
Gebouw Froonacker 14  8801KD Franeker (gemeente Franekeradeel)  Friesland
Rijksmonument nummer: 15682
Pakhuis (brouwerij) onder diep zadeldak. In de top zes rondbogige openingen; gevelsteen. In het benedendeel de gevel nog slechts een rondbogige opening en een negenruitskozijn. In de zijgevel eveneens rondbogige openingen. Aanbouw tegen de wal onder zadeldak. (bron: Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed) (http://rijksmonumenten.nl/monument/15682/pakhuis-poolshof/franeker/)

Joop Dijkstra alias DJ Quickfinger en Gretke Koning introduceerden in 2016 het 'Eiskoud' Franeker biertje Planetenpils in het Planetarium. (zie https://franekercourant.nl/2016/05/13/franekers-lanceren-eiskoud-biertje-planetenpils, https://www.franekeractueel.frl/nieuws/eiskoude-franeker-planeten-pils-gepresenteerd-fotos/)
Planetenpils is een biertje geïnspireerd op Franekers trots; het Planetarium. Planetenpils kan omschreven worden als een biertje met een frisse en zachte smaak en dit maakt het een zeer toegankelijk biertje. (http://www.jellemaspecialiteiten.nl/assortiment/speciaalbieren/)

Jellema Specialiteiten, al jaren een begrip in Franeker
Sinds 1995 runnen wij, Gerke en Hilly, deze winkel. (http://www.jellemaspecialiteiten.nl/over-ons/) Ze verkopen o.a. Planetenpils.


De laatste stad van de Elfstedentocht, Dokkum. Deze stad staat bekend als een winkelstad, maar heeft ook een zeer historische binnenstad. Met maar liefst 140 rijksmonumenten is er van alles te zien in deze stad. Bovendien komt hier de Beerenburg vandaan, die moet je proeven!
Dokkum is de stad waar Bonifatius in het jaar 754 werd gedood. In 1298 kreeg Dokkum na Stavoren, IJlst en Harlingen de Friese stadsrechten. Van de rijke historie is nog veel terug te zien in Dokkum. In combinatie met de gezelligheid en het water wat zich rondom de stad bevindt, is deze stad zeker het bezoekje waard. Je kent vast Syb van der Ploeg, Sipke Jan Bousema en Dewi Pechler wel, zij komen ook allemaal uit Dokkum.
(http://friesland.nl/dokkum/)

Warner B. Banga & Piet de Haan schreven een boek over bierbouwen in Dokkum (zie https://bonifatius754.nl/#bierbrouwen-in-dokkum).

Aan de Diepswal 5 in Dokkum zal de kleinste stadsbrouwerij van Nederland geopend worden, waar experimenteel kan worden gebrouwen door o.a. leden van de Stichting Dockumer Biergilde en vanwaaruit de rijke bierhistorie van Dokkum uitgedragen zal worden. In het proeflokaal kunnen de brouwsels tevens worden gedronken. Deze locatie is in het leven geroepen om het cultuurtoerisme te stimuleren en een verbinding te zijn tussen de Bonifatiuskapel, het Museum Dokkum (met zijn Bonifatius-expositie) en de Markt, waar de contouren van de oude Bonifatiusabdij weer zichtbaar zullen worden: op deze locatie werd immers ooit het eerste Bonifatiusbier gebrouwen. (https://bonifatius754.nl/)

Brouwerij Bonifatius 754 is opgericht in 2015 en gevestigd in Dokkum. De geschiedenis begint al in de middeleeuwen, na het overlijden van Bonifatius in 754. De monniken van de net gestichte Bonifatiusabdij brouwden toen net het Dokkumer Bier.
Particuliere brouwers namen dit werk over tot een aantal van 19 Dokkumer brouwerijen. Het water voor dit vermaarde bier werd uit de Bonifatiusbron gehaald, zuiver en helder. Pas in 1876 stopte de laatste brouwer. Na 140 jaar is het Bonifatiusbier eindelijk terug in Dokkum! (https://www.biernet.nl/bier/brouwerijen/nederland/friesland/dokkum/bonifatius-754)

Bonifatius, ook wel Bonifacius, geboortenaam: Wynfreth (Winfried) (nabij Exeter in Zuidwest-Engeland, 672 of 675. Hij werd gedood door stokslagen bij Dokkum zijnde op zendelingstocht, zeer waarschijnlijk op of rondom 5 juni 754 maar misschien ook later in 755[1]. Hij was een van de belangrijkste Angelsaksische missionarissen en kerkhervormers in het Frankische rijk, bisschop, martelaar en heilig verklaarde.
Bonifatius wordt ook de Apostel van de Duitsers genoemd. Meer nog dan missionaris was hij de inrichter van de kerkelijke structuren in het gebied van het huidige Duitsland en, wat evenzeer cruciaal is geweest, de binding daarvan aan de Heilige Stoel. Bonifatius werd zo de architect van het christelijke West-Europa, omdat hij een groot aandeel had in de grondvesting van de kerk van Rome en in de groei naar culturele eenheid van West-Europa.
Bonifatius wordt vaak afgebeeld met zwaard en bijbel, omdat hij zich zou hebben beschermd met een evangeliën-codex, maar dit gegeven komt niet voor in de vroegste levensbeschrijving (vita). De codex in Mainz met sporen van zwaardslagen is geen bijbel, maar een boek met tractaten tegen de Arianen, die ketters waren in Bonifatius' ogen en moesten worden uitgeroeid.[2] (https://nl.wikipedia.org/wiki/Bonifatius_(heilige))


Er zijn verscheidene werken geschreven over het leven van Bonifatius, van kort na zijn dood tot ongeveer 1100. Volgens de door Willibald geschreven vita, ongeveer dertien jaar na zijn dood, werd Bonifatius als Winfrid of Wynfrith geboren in een adellijke familie. Als familieleden van Bonifatius wordt ook wel vermeld Richard van Wessex, Willibald van Eichstätt, Winnibald en Walburga.[3]
Waarschijnlijk was Crediton in Devonshire zijn geboorteplaats. Willibald beschrijft hoe de jonge Winfried zich tegen de wil van zijn vader al wilde wijden aan het kloosterleven.....In 716 verliet Winfried Engeland om een eerste missie-expeditie naar Friesland te ondernemen. Hij wilde de bewoners bekeren tot het christendom door in hun eigen taal tot hen te prediken. Zijn eigen Oudengels of Angelsaksisch was immers verwant aan het Oudfries. Deze eerste zendingsreis werd een mislukking door de politieke omstandigheden: onder leiding van koning Radboud konden de Friezen in deze korte periode profiteren van de Frankische Burgeroorlog, die uitbrak na de dood van Pepijn van Herstal. Zij brachten de Franken, die onder leiding stonden van de latere hofmeier Karel Martel, in samenwerking met de Neustriërs een nederlaag toe in de Slag bij Keulen. Juist de Frankische steun was cruciaal bij de kerstening. Winfried werd door deze gebeurtenissen gedwongen huiswaarts te keren.... In 718 reisde hij eerst met aanbevelingsbrieven van de bisschop van Winchester naar Rome, om goedkeuring te verzoeken aan paus Gregorius II. De paus verleende hem als 'missionaris der Germanen' het recht om onder de Germanen ten oosten van de Rijn te bekeren tot het christendom en gaf Winfried een nieuwe naam: Bonifatius (hij die het goede doet), de naam van de heilige van de vorige dag, Bonifatius van Tarsus.
Na de dood van Radboud in 719 kon Karel Martel de Friezen terugdringen en kon bisschop Willibrord zijn missioneringswerk voortzetten. Bonifatius assisteerde hem hierbij vanuit zijn bases Antwerpen en Utrecht. Willibrord wilde hem aanwijzen als opvolger van de bisschopszetel, maar Bonifatius gaf de voorkeur aan het missioneringswerk en weigerde. Hierop ging hij in 722 voor de tweede maal naar Rome, waar de paus hem benoemde tot bisschop-missionaris van de Germaanse gebieden om deze zo onder het gezag te brengen van de kerk van Rome. Bonifatius reisde naar koning Luitpard van de Langobarden en werkte vijf jaar in Hessen, Thüringen en Friesland. ... Om de overmacht van christenen en het Frankische gezag te bewijzen, hakte Bonifatius volgens Willibalds hagiografie in 723 de heilige Donareik om. Deze stond in Geismar nabij Fritzlar op de grens van het gedeeltelijk christelijke Hessen en het grotendeels niet-christelijke Nedersaksen, niet ver van de Frankische vesting Büraburg. Toen er geen wraak volgde van de vereerde goden, namen veel van de Germanen het christelijk geloof aan. Het omhakken van de eik wordt door velen beschouwd als het begin van de kerstening onder de Noord- en Middelduitse Germanen.
Van het hout bouwde Bonifatius een kapel, gewijd aan St. Petrus; de kapel werd de kiemcel van het latere klooster in Fritzlar. Later vestigde hij daar het eerste bisdom in de Germaanse landen ten noorden van de oude Romeinse rijksgrens (limes). Tot 732 werkte Bonifatius in Hessen en Thüringen. ... In 732 benoemde paus Gregorius III Bonifatius tot aartsbisschop - zij het in eerste instantie zonder zetel - en tot pauselijk vicaris voor het oostelijke deel van het rijk der Franken. Bovendien verleende hij hem toestemming om bisdommen te gaan stichten. Tot aan 736 werkte hij in Beieren, waar hij de Kerk reorganiseerde, onder andere door het stichten van bisdommen in Regensburg, Passau, Salzburg en Freising.... Het was mogelijk Bonifatius die in 751 Pepijn de Korte tot koning zalfde. Zijn invloed nam echter aan het einde van zijn leven af. Ondanks de steun van de paus werd hij niet de bisschop van Keulen. ... Bonifatius had nooit de hoop opgegeven om ook de Friezen te bekeren tot het christendom. Volgens Bonifatius' biograaf Willibald verlangde hij de martelaarsdood en zou hij al een linnen doek in zijn boekenkist hebben gelegd om er na zijn overlijden in te worden gehuld.[10] Maar Bonifatius' belangrijkste motief om de lange reis naar Friesland te maken was het voorkomen dat een toekomstig bisdom Utrecht onder direct gezag van de Franken zou komen, in plaats van onder het gezag van Rome. Bisdom Utrecht moest niet onder een toekomstig aartsbisdom Keulen komen. Keulen, waar Bonifatius geen bisschop was geworden.[11] Als hoogbejaarde kerkelijk leider trok hij in 754 met een gevolg, militairen en bewakers,[12] opnieuw naar Friesland. De reis naar Dokkum had iets weg van een parade, een machtsvertoon. Bonifatius voerde kostbare relieken en geschriften met zich mee. Tot zijn gevolg behoorden veel kerkdienaren, waaronder twee wijbisschoppen met ieder weer een eigen gevolg. Er was een gewapende escorte en personeel. Er werden tenten meegevoerd om comfortabel te kunnen overnachten. Paarden moesten worden verzorgd en voor voedsel en drank was men niet van de plaatselijke bevolking afhankelijk. De bekeringsexpeditie leek voor de Friezen op een oprukkend leger, dat op 'kruistocht' was.[13] Hij doopte daar grote aantallen Friezen. Ook belegde hij een grote bijeenkomst om nieuw bekeerden tot het christendom gemeenschappelijk het sacrament van het heilig vormsel toe te dienen, die te Dokkum zou plaatsvinden. Hij sloeg daar zijn kamp op. Maar in plaats van daar zijn bekeerlingen te treffen, werd hij er de volgende ochtend overvallen door een groep gewapende Friezen die onder Bonifatius' missiecompagnie een slachtpartij aanrichtten. Op 5 juni 754 werd hij gedood, samen met zijn 52 metgezellen, onder wie zijn hulpbisschoppen Eoban en Adolar. De oude geschiedschrijving spreekt over moord, maar een aantal hedendaagse historici[14] plaatst daar kanttekeningen bij of verwerpt kwalificatie als moord geheel. Moord geldt in de Germaanse rechtsopvatting als een zeer oneervolle daad. Bonifatius met zijn gevolg is niet onverhoeds overvallen, maar kwam bij een openlijk gewapend treffen om het leven. Geen moord dus maar doodslag. De aanval vond niet plaats in het donker van de nacht maar bij het aanbreken van de dag waarop gewoonlijk veldslagen werden uitgevochten.[15]
In Utrecht, Mainz en Fulda begreep men dat Bonifatius vereerd zou worden en dat zijn laatste rustplaats een bedevaartsoord zou worden. De onenigheid tussen de steden wie met de eer zou strijken, eindigde in het voordeel van Fulda. Bonifatius had immers zelf te kennen gegeven in het door hemzelf gestichte klooster te willen worden begraven. Utrecht nam genoegen met relieken, die er waren achtergehouden, Mainz, de zetel van Bonifatius' bisdom kreeg de met bloed bevlekte kleren en zijn ingewanden. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Bonifatius_(heilige))


Bonifatius wordt als grote heilige vereerd onder de rooms-katholieken en oosters-orthodoxen. Hij is los daarvan ook een bekende figuur in de Nederlandse geschiedenis, hoewel zijn rol daarin op zichzelf klein is geweest. Hij zou die bekendheid in het huidige Nederland waarschijnlijk niet gekregen en gehouden hebben als hij niet door de voor-christelijke Friezen gedood was op Nederlandse bodem wegens zijn heiligschennis aan hun eikheiligdommen.
Zijn betekenis voor de christelijke kerk in Europa is enorm. Als missionaris wordt zijn betekenis desondanks geringer ingeschat dan die van zijn voorganger Willibrord en zijn opvolgers Willehad en Liudger.[23]... De verering van Bonifatius ontstond reeds kort na zijn dood. Willibald beschreef een wonder dat aan Bonifatius wordt toegeschreven: het paard van de administrator Abba struikelde enige tijd na Bonifatius' dood op een terp, waarna daar volgens deze biograaf een zoete bron ontsprong. Het centrum van de verering ligt echter niet in Friesland. Na een kort verblijf in de Sint-Salvatorkerk in Utrecht en later in Mainz werd het stoffelijk overschot van Bonifatius overgebracht naar de abdij van Fulda, waar het in een schrijn onder het hoofdaltaar van de kathedraal werd begraven. Mede dankzij de Bonifatiusverering werd Fulda een belangrijk centrum van boekproductie (onder leiding van abten als Hrabanus Maurus) en sinds het midden van de negentiende eeuw één van de belangrijkste plaatsen van het Duitse katholicisme: elk jaar komen de Duitse bisschoppen samen bij Bonifatius’ graf.... De verering in Dokkum kreeg na de Reformatie eigenlijk pas weer gestalte in 1927 door de invloed van de karmeliet Titus Brandsma (overleden in Dachau in 1942; zalig verklaard in 1985). In 1962 werd in Dokkum een standbeeld voor hem onthuld door de toenmalige prinses Beatrix. Volgens de gemeente Dongeradeel komen er elk jaar tussen de 25.000 en 40.000 pelgrims naar Dokkum. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Bonifatius_(heilige))

Eerste liters bier gebrouwen in Brouwerij Dockum
15 sep. 2018 | Nieuws
Vorig weekend ... opende Brouwerij Dockum voor het eerst de deuren. Na een grondige verbouwing van het voormalig Adfunture Park aan de Hogedijken .... De gasten konden binnenkijken bij de nieuwste brouwerij van Dokkum, speciaal biertjes proeven en genieten van een diner verzorgd door ArtiSante.
Jongste bierbrouwer
Nederlands jongste bierbrouwer op professionele schaal Tim Cuperus is nog maar 22 jaar jong, maar vertelt vol passie en verstand van zaken over Brouwerij Dockum. De afgelopen maanden verdiepte Tim zich in de grote brouwketels van de Duitse leverancier Kaspar Schulz uit Bamberg en hield hij zich bezig met de installaties en verbouwing. Na maanden van voorbereiding werd onlangs door Tim de eerste liters Kâld Kletske gebrouwen in deze nieuwe brouwerij: “Het is echt geweldig om dit hele proces mee te maken. Dit eerste jaar willen we 2 dagen per week bier brouwen, onder andere Kâld Kletske en Bonifatiusbier, met als doel 50.000 liter bier per jaar. Maar de ambitie is om naar honderd- of tweehonderdduizend liter per jaar te gaan binnen twee of drie jaar.” ... Tijdens de rondleiding van Tim door Brouwerij Dockum vertelt hij vol enthousiasme over de indeling van het gebouw: “Hier vooraan komt de slijterij. Natuurlijk kun je hier de flesjes Kâld Kletske en Bonifatiusbier krijgen, maar ook andere soorten bier en andere bier gerelateerde producten. Daarachter zit een grote koelcel die ook toegankelijk is vanuit de keuken. ...Vanuit het restaurant is de prachtige en indrukwekkende brouwinstallatie te zien. Achter de glazen wand kun je alle onderdelen van het bierbrouwen volgen en dus Tim aan het werk zien: “Het hele proces is inderdaad te volgen. Ook wanneer er een groep is die een biertje zelf wil brouwen kan dat tegelijk met een andere groep die een proeverij doet in het restaurant. Of als je zit te eten kan je meekijken met wat er gebeurt in het brouwgedeelte. Het grote gebouw heeft veel mogelijkheden en de koperen brouwinstallatie staat centraal.”
Op de tweede verdieping is ook het zicht op de grote ketels en kom je in een grote ruimte die afgehuurd kan worden voor feesten en partijen. Langs het lange gedeelte zijn grote ramen met uitzicht op de tuin van de brouwerij. ... Via het vergaderzaaltje, wat ook verhuurd wordt aan externe partijen, wordt de werkruimte van Tim bereikt. Er staan verschillende soorten en maten ketels. In de twee grote 1000 liter ketels wordt voornamelijk Kâld Kletske en Bonifatiusbier gebrouwen, het proces van granen toevoegen en koken gebeurt boven en via leidingen gaat het “wort” naar beneden in ketels voor het gisten waardoor de suikers alcohol worden. De kleinere ketels zijn vooral voor uitprobeersels van Tim en voor groepen die samen een biertje willen brouwen: “Het proces van bier maken duurt ongeveer 5 tot 6 uren waarbij het natuurlijk vooral gaat om de beleving. Tussendoor drinken we een biertje en eten we een hapje en na 5 weken gisten is het eigen biertje klaar inclusief een bijbehorend etiket.” (https://www.in-dokkum.nl/content/eerste-liters-bier-gebrouwen-in-brouwerij-dockum/)

Sytze Hoogstins
De passie voor bierbrouwen heeft Tim, voormalig docent Wiskunde, van zijn vader en buurman wijlen Sytze Hoogstins. Al vanaf zijn 19e hielp Tim mee in de brouwerij van Sytze Hoogstins. Het begon met het bottelen, vullen van bierflesjes, maar dit werd al snel veel meer: “Vanaf mijn 17e volgde ik een Wiskunde opleiding maar hielp ik ook mee in de brouwerij. Vanwege mijn wiskundige kennis zag ik al heel snel te processen en verbanden die bij het bierbrouwen komen kijken. Sytze gaf mij de kans om zelf een recept te ontwikkelen en door middel van veel lezen, onderzoeken en veel geduld ontstond mijn eerste biertje. Tijdens de laatste levensfase van mijn buurman hielp ik steeds meer omdat het hem niet allemaal meer zelf lukte. Toen hij mij vertelde over zijn laatste wens van het opzetten van een professionele brouwerij en hij mij als brouwer wilde was ik echt trots! In het voorjaar van 2017 heb ik voor het eerst kennis gemaakt met de eigenaren van Bierbrouwerij Dockum en hebben we plannen gemaakt. Ongelooflijk wat er allemaal kan gebeuren in een jaar en waar we nu staan!”... Vanaf 1 december gaat het restaurant open en kan iedereen bij Brouwerij Dockum terecht voor rondleidingen, proeverijen, het brouwen van je eigen bier en nog veel meer. Plannen en ambities genoeg: “Ja we willen heel graag groeien. Kâld Kletske moet nog een groter merk worden maar het belangrijkste blijft dat het bier goed van kwaliteit is!” aldus bierbrouwer Tim Cuperus.
(https://www.in-dokkum.nl/content/eerste-liters-bier-gebrouwen-in-brouwerij-dockum/)

Stavoren is dé stad aan het IJsselmeer. Het is namelijk aan maar liefst drie kanten ingesloten door het IJsselmeer. Bovendien is Stavoren één van de Friese elf steden. Ontdek alles over Stavoren.
Staveren was vroeger de officiële naam van wat nu Stavoren is. De stad ligt in Zuidwest-Friesland en was de allereerste Nederlandse gemeenschap die stadsrechten verkreeg. De stad heeft een directe verbinding met de Friese Meren. Stavoren was ooit een zelfstandige gemeente, maar dit is niet meer het geval. Het Stadhuis van Stavoren kreeg hiertoe ook een andere bestemming, maar het is nog altijd mogelijk om er te trouwen (http://friesland.nl/stavoren/).

Het stadje Workum ligt in de Zuidwesthoek van Friesland en is één van de oudste stadjes van deze provincie. Sinds 1939 heeft Workum stadsrechten en behoort het tot de Friese elf steden. Een gegraven waterweg, de Wymerts, verbond de haven met de binnenmeren in Friesland (http://friesland.nl/workum/).

Harlingen is één van de Friese elf steden en heeft bijna 15.000 inwoners. Het is de op vier na grootste plaats in Friesland en is erg belangrijk voor de provincie vanwege de haven. Daarnaast is het een belangrijke verbinding met de Waddeneilanden. Vanuit Harlingen kun je met de boot naar Vlieland en Terschelling afreizen.
Bezienswaardigheden in Harlingen
In de stad is een deel van de verdedigingswerken nog altijd te zien, net als de oorspronkelijke grachtengordels en oude pakhuizen. Ook zijn er vele steegjes te vinden die de verbinding vormen tussen de grachten. De bruggen in Harlingen zijn erg leuk en interessant om eens te bezoeken! In Harlingen zijn veel monumenten en beelden te bezichtigen en hier is de Stenen Man waarschijnlijk de bekendste van. Dit beeld staat op de dijk van Harlingen. In de stad is een vuurtoren te vinden die absoluut het bekijken waard is. Ook is er een reddingsboot in Harlingen te vinden waar je een kijkje zou kunnen nemen (http://friesland.nl/harlingen/).

Er is ook een brouwerij:

HET BROUWDOK
Nieuwe Willemskade 8
8862 RZ Harlingen Haven
(http://hetbrouwdok.nl/het-brouwdok/kijkje-in-de-keuken/)

BrouwDok brouwerij in Harlingen groeit uit zijn jasje
De verschillende bieren zijn: een Wad Weizen, een Bolder Bock, een Hop Hûn en een Us Ale. Initiatiefnemer en brouwer Gerard Ypenga werkzaam in de ICT, kwam, wonend in Amsterdam, in het begin van deze eeuw in aanraking met de wereld van speciaalbieren. Fietsend voor fietsclub FC Trappist, die geponsord wordt door brouwerij De Prael, raakte hij besmet met het brouwvirus. Ypenga: "Een brouwerij die werkt met mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt, de één werkt zeven dagen, de ander zeven minuten, maar iedereen is onderdeel van dezelfde grote familie." Tussen 2000 en 2011 volgde hij brouwcursussen en bouwde een kleine testbrouwerij op zijn zolderverdieping. Al experimenterend won hij in die tijd een aantal aansprekende prijzen op wedstrijden, waaronder het open Nederlands kampioenschap. In 2011 besloot hij terug te keren naar Fryslân om zijn brouwerij-droom meer gestalte te kunnen geven. Hij ging in Harlingen wonen en ontmoette daar Johan ten Hoor, die tijdens zijn vele reizen over de aardbol als scheepstuiger en als bierliefhebber wereldwijd met allerlei bieren in aanraking was gekomen. Er is de afgelopen jaren druk geïnvesteerd in de door hen zelf gebouwde brouwerij. Die is nu volledig operationeel en maakt producties van honderd liter per keer. De brouwerij is een mobiele installatie, bestaande uit een maiskookketel met roerwerk en een filterkuip. Onder de pannen zitten gasbranders waarmee de temperatuur gecontroleerd kan worden.  Er is veel geïnvesteerd in temperatuur-gecontroleerde vergisting, waarmee het karakter van de ontwikkelde bieren in goede banen kan worden geleid. Op een brouwdag kunnen er twee 'batches' gestookt worden. Daarna duurt het ongeveer drie weken voordat het bier gebotteld kan worden. In de Brouwerij is ook een Accijnsgoederenplaats ingericht en de contacten met de Belastingdienst lopen mede daardoor uiterst soepel. Zo langzamerhand wordt de ruimte echter wat te krap en smaakt door de enthousiaste reacties op de kwaliteit en de smaak van de bieren het brouwproces naar meer. Daarvoor is er contact gezocht met de Nova Zembla Experience. In het kader van innovatie en duurzaamheid zijn er de nodige raakvlakken en op de expeditieschepen werd vanwege de beter houdbaarheid in plaats van water een licht gebrouwen bier aan boord meegenomen. Momenteel is de eerste grote productie Us Ale opgestart. Zoals de dubbelzinnige kwinkslag in de naam al doet vermoeden een op Amerikaanse hop-basis gebrouwen ale. Het motto van de brouwerij luidt 'Makke in Fryslân - Smakket Oeral'. En oeral is echt overal want zoals Gerard en Johan grijnzend vertellen: "Wij zijn wereldwijd via de webshop verkrijgbaar." De eerste series Weizen hebben inmiddels ook lokaal hun weg gevonden naar de detailhandel, zoals onder naar de Mitra en biologische winkel De Roode Ploeg in Harlingen.  (https://franekercourant.nl/2015/08/12/brouwdok-brouwerij-in-harlingen-groeit-uit-zijn-jasje)

Het gaat de laatste tijd hard met Het Brouwdok.
Naast dat we Het Brouwdok en Het Proefdok runnen voor onze bezoekers zijn we de laatste tijd druk bezig geweest met de grote verbouwing en een aanschaf 20HL installatie en daar gaat best wel veel tijd inzitten, maar tussendoor is ook de verkoop gestart van onze aandelen verkoop....Maar ook de gesprekken met gemeente, bouw- en installatiebedrijven gaan voortvarend. (http://hetbrouwdok.nl/hallo-wereld/)

TVTAS staat voor: Texel, Vlieland, Terschelling, Ameland en Schiermonnikoog...

Waddenblogger Henk Tameling van Beleef de wadden heeft de speciale waddenbiertjes van Texel, Vlieland, Terschelling, Ameland en Schiermonnikoog (TVTAS) onder de loep genomen. Daarbij toetst hij zelf in hoeverre deze waddenbiertjes voldoen aan de criteria van streekgebondenheid van Waddengoud. (https://www.waddenpost.nl/nl/werelderfgoed/nieuws-blogs/zijn-waddenbiertjes-ook-bier-van-de-wadden)

Texel (uitspraak in het Tessels en meestal ook in de standaardtaal: Tessel) is het grootste Nederlandse Waddeneiland. Het behoort tot de provincie Noord-Holland. De gemeente Texel beslaat het gehele eiland plus het onbewoonde eilandje Noorderhaaks. ... Tot 1170 was Texel verbonden met het vasteland; door de Allerheiligenvloed van 1170 werd het een eiland. In 1415 verkreeg het stadsrechten, en in de 17e en 19e eeuw werd Eierland verbonden met Texel en werd het daar onderdeel van. ... De naam wordt doorgaans uitgesproken als Tessel; de bewoners heten Tesselaars. Hiernaast wordt de naam van het eiland echter (vaak door niet-bewoners) ook uitgesproken als Teksel. De uitspraken "Tessel" en "Teksel" worden dus naast elkaar gebruikt. De uitspraak Tessel komt door een klankwet, waarbij ooit het consonantcluster "ks", dat nog steeds in de oorspronkelijk Friese spelling van Texel als "x" gebruikt wordt, in het Nederlands tot "s" gereduceerd werd. Deze klankwet is ook opgetreden in bijvoorbeeld de woorden vos (Fries foks) en wissel (Fries wiksel).... Het noordelijker gelegen Eierland werd in de loop van een aantal eeuwen onderdeel van Texel. In 1630 werd de Zanddijk voltooid die beide Waddeneilanden met elkaar verbond. In 1835 richtte de uit Antwerpen afkomstige Nicolas Joseph De Cock samen met enkele andere heren een NV op die de kwelder tussen Eierland en Texel zou inpolderen voor agrarisch gebruik. In de nieuw aangelegde polder Eierland werd in 1836 ook een dorp gesticht dat aanvankelijk Nieuwdorp heette, maar dat later naar hem genoemd werd: De Cocksdorp. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Texel)

Texel viel tijdens de Tweede Wereldoorlog onder Duits bewind. Kort voor het eind van de oorlog, in februari 1945, werd op het eiland het 822e Georgische bataljon gelegerd. Dat bataljon, bestaande uit 400 Duitsers en 800 Georgische vrijwilligers (onder wie een groot aantal Sovjet-krijgsgevangenen), had de taak het op te nemen tegen de geallieerden.
In april 1945 vond een grootschalige muiterij plaats onder de Georgiërs. Deze opstand van de Georgiërs, ook wel bekend als de Russenoorlog, richtte zich tegen de Duitse bevelhebbers, die op dat moment aan de verliezende hand in de oorlog waren. De muiterij werd beantwoord met een Duits tegenoffensief, dat zou duren tot voorbij de Duitse overgave in Wageningen op 5 mei 1945. Pas op 20 mei arriveerden Canadese soldaten op Texel en werd 'Europa's laatste slagveld' bevrijd. Onder de Georgische opstandelingen, de Duitse militairen en de Texelse burgerbevolking vielen in totaal ten minste 1000 doden. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Texel)

De Texelse Bierbrouwerij, gevestigd nabij Oudeschild, bestaat sinds de jaren 90 en is lid van de Nederlandse Brouwers. Alle biernamen zijn opgesteld in het Texels dialect. Bekende vaste bieren in het assortiment van de brouwerij zijn de Texels Skuumkoppe, een weizenbier, en Texels Eyerlander, een amberbier. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Texel)


De Texelse Bierbrouwerij is een ambachtelijke brouwerij van speciaalbieren, gevestigd op Texel, nabij Oudeschild. Zij is opgericht in 1999 maar is feitelijk een voortzetting door een nieuwe eigenaar van de in 1994 opgerichte en in 1998 gesloten Tesselse Bierbrouwerij. In 2003 werd een koperen brouwhuis gekocht en in 2005 een derde wachttank waardoor de capaciteit van de brouwerij verhoogd werd.
De brouwerij promoot zichzelf als zuiver Texels, onder meer via een vermelding op de labels van de bierflessen en door biernamen in het Tessels dialect, maar ook door grondstoffen zo veel mogelijk lokaal in te kopen. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Texelse_Bierbrouwerij)

In de voormalige zuivelfabriek van Oudeschild maakt de Texelse Bierbrouwerij speciaalbier met traditioneel vakmanschap en eigentijdse technologie. ... Onder de onmetelijk hoge Waddenlucht, midden tussen de uitgestrekte groene weiden aan de rand van natuurgebied 'De Hoge Berg' staat de voormalige zuivelfabriek van Oudeschild. Waar vroeger kaas werd gemaakt, glanzen nu de koperen brouwketels. Het hart van een brouwerij waar bijzonder bier zijn oorsprong vindt. Het is bezig vermaard te worden onder kenners en liefhebbers. Ook 'Overzee', in de rest van Nederland. (https://www.texels.nl/nl/over-de-brouwerij/) (https://www.waddenpost.nl/nl/werelderfgoed/nieuws-blogs/zijn-waddenbiertjes-ook-bier-van-de-wadden)

Waar enthousiaste hobbybrouwers de basis legden, werkt nu een toegewijd team onder leiding van een brouwmeester, geschoold op de wereldbefaamde 'bieruniversiteit' van München . Het leverde het Texelse bier talrijke onderscheidingen op, recentelijk tijdens de verkiezing van het 'Lekkerste Bockbier van Nederland' en de Dutch Beer Challenge. Bovendien ook op het internationale podium van de Brussel Beer Challenge.
Maar ook voor toonaangevend ondernemerschap krijgt de Texelse Bierbrouwerij erkenning. In de lente van 2015 nam het bedrijf met trots de titel in ontvangst van 'Beste onderneming van Noord-Holland'. Een grote stimulans om de jongensdroom voort te bouwen en heel Nederland te laten proeven van een stukje Texel. (https://www.texels.nl/nl/over-de-brouwerij/)

De Texelse Bierbrouwerij treedt per 1 juni 2015 toe tot de vereniging Nederlandse Brouwers. Het is voor het eerst in lange tijd dat er een nieuw lid toetreedt tot de overkoepelende brouwersorganisatie. De Texelse brouwerij hoopt een schakel te kunnen vormen ‘tussen klein en groot en tussen pils en speciaalbier’.(https://www.missethoreca.nl/cafe/nieuws/2015/05/texelse-bierbrouwerij-nieuw-lid-nederlandse-brouwers-101220717?vakmedianet-approve-cookies=1&_ga=2.183582822.1121323548.1539807389-82652388.1539807389)

Texel kent nog een derde brouwerij, namelijk Eiland Brouwerij in De Koog. Hier brouwt  op bescheiden schaal in kleine hoeveelheden een enthousiast stel vier soorten bier: Hoog Saison, Koger Blondje, Witte Badgast en Island Pale. Onbekend is of de ingrediënten van het eiland zelf komen (https://beleefdewadden.live/2016/08/20/__trashed-2/)

Vlieland is vanuit het westen gerekend het tweede bewoonde Nederlandse Waddeneiland, gelegen in de provincie Friesland, tot 1942 in de provincie Noord-Holland. Het eiland valt min of meer samen met de gelijknamige gemeente Vlieland. Ten zuiden van het eiland ligt Texel, ten oosten van Vlieland ligt Terschelling. Van de vijf bewoonde Waddeneilanden heeft Vlieland de hoogste duintop: 45 meter hoog.... Met 28 inwoners per km² is Vlieland na Schiermonnikoog de dunstbevolkte gemeente van Nederland; veruit de meeste inwoners wonen in de dorpskern.... In de vroege middeleeuwen maakte Vlieland deel uit van het gewest Texla. Het noordelijke deel van Texel, Eierland, was ooit een deel van Vlieland. Door het ontstaan van het Eierlandse Gat werd Eierland van Vlieland gescheiden. Door verdere veranderingen in zeestromen is Vlieland aan de westzijde steeds verder geërodeerd. Vroeger was er naast Oost-Vlieland (Osteynde) nog een tweede dorp, genaamd West-Vlieland (Westeynde), van dit dorp werden in 1736 de laatste huizen ontruimd na tientallen jaren van overstromingen en pogingen tot wederopbouw.
Bij Vlieland en Terschelling vond op 19 en 20 augustus 1666 de Ramp van 1666 of Holmes's Bonfire plaats: een Engelse aanval onder leiding van admiraal Robert Holmes leidde op 19 augustus op de rede van Vlieland tot de ondergang van de grootste koopvaardersvloot binnen de grenzen van de Republiek en de dag erop tot vernietiging van het dorp West-Terschelling. De Vlielander predikant Frans Esausz. den Heussen schreef er in 1667 een verslag over: Gedachtenisse van d’Engelsche Furie op de Vliestroom en der Schelling.[1]
In de Tweede Wereldoorlog was Vlieland onderdeel van de Duitse Atlantikwall. De Duitsers bouwden twee batterijen luchtafweergeschut en legerden meer militairen op het eiland dan er inwoners waren. Tot 1942 hoorde Vlieland bij de provincie Noord-Holland, net als Terschelling. Het Posthuis op het westelijk gedeelte van het eiland herinnert daar nog aan; de post kwam sinds 1677 via Texel naar Vlieland en ging dan door naar Terschelling. De Duitsers veranderden dit en deelden het eiland in bij Friesland.[2] Na de oorlog is deze wijziging van de provinciegrens niet teruggedraaid.
Hoewel Vlieland een Fries waddeneiland is wordt er, uitgezonderd door import van de vaste wal, geen Fries gesproken. Het oorspronkelijke dialect van Vlieland, het Vlielands, vond vooral aansluiting bij de dialecten van Texel en Noord-Holland. Het leek op het Tessels, maar onderscheidde zich daarvan door zijn klinkers. De laatste spreekster, mevrouw Petronella de Boer-Zeylemaker, overleed in 1993 op 107-jarige leeftijd. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Vlieland)

Naast deze geschiedenis is er de bekende mythe over een alternatieve ontstaanswijze van Vlieland. Het verhaal gaat dat in het verleden piraten de plek waar nu het huidige Vlieland ligt gebruikten om hun buit te verstoppen. Deze buit, met name bestaande uit sterke drank en wijn, nam dusdanige vormen aan dat bij vloed niet alles onder water bleef. En zo ontstond langzaam maar zeker een nieuw eiland. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Vlieland)

Brouwerij Vlieland
Brouwerijhuurder
Provincie: Friesland
Opgericht: 2016 
... Deze brouwerij begon onder de naam Selkiebrouwerij. De Selkiebrouwerij legt zich toe op het ambachtelijk en op kleine schaal brouwen van speciaalbieren, waarbij uitsluitend natuurlijke en in grote meerderheid Vlielander grondstoffen worden gebruikt. Rampzalig is na Selkie (gelimiteerde oplage van 44 flessen) het tweede bier van de Selkiebrouwerij. De Selkiebrouwerij werd in 2015 geïnitieerd door Bojan Bajic, Gosse Beerda en Henriëtte Waal (Bron: https://www.deondernemer.nl/nieuwsbericht/98205/vanaf-volgend-jaar-komen-vlielander-biertjes-cht-van-vlieland). In november 2016 wordt de brouwerij ingeschreven bij de KvK.
Vlieland krijgt volgend jaar eigen bierbrouwerij
Leeuwarder Courant, 5 augustus 2016
In 2017 worden de Vlielandse biertjes op het eiland zelf gebrouwen, in plaats van aan de wal. Een loods op het bedrijventerrein wordt ingericht als ambachtelijke brouwerij. Momenteel worden de Vlielandse biertjes Selkie en Rampzalig – die onder andere gemaakt worden van zeewier, oesters en duinwater – gebrouwen in een brouwerij in Amstelveen. Naar verwachting zullen de biertjes die op het eiland gebrouwen worden volgend jaar uitgeleverd worden aan winkels en horeca.
Vlieland in een flesje - Brouwerij Vlieland in 2017 van start op Vlieland
Bron: Persbericht Brouwerij Vlieland 3 augustus 2016
Gepubliceerd op: http://vliestroom.nl/?zoekid=9391, 4 augustus 2016
Met speciaalbieren als ‘Selkie’ en ‘Rampzalig’ is aangetoond dat het mogelijk is een echt Vlielander bier te maken. (https://www.nederlandsebiercultuur.nl/databank/brouwerij?brouwerij_id=1686&task=display&controller=brewery&view=brewery&option=com_senb&ccdcca7a3527f26dc45aa17349f005f4=1) zie ook https://www.waddenpost.nl/nl/werelderfgoed/nieuws-blogs/zijn-waddenbiertjes-ook-bier-van-de-wadden

Vanaf 2017: Vlieland in een flesje!
3 augustus 2016
Met speciaalbieren als ‘Selkie’ en ‘Rampzalig’ is aangetoond dat het mogelijk is een echt Vlielander bier te maken. “Maar we kunnen natuurlijk niet eeuwig met eilander water naar de wal blijven varen,” zegt Bojan Bajic. In het voorjaar van 2017 start daarom een echte ambachtelijke brouwerij op Vlieland. Brouwerij Vlieland wordt gehuisvest op de meest noordelijke kavel van bedrijventerrein Oosterseveld, in eigendom van Staatsbosbeheer. Initiatiefnemers Bojan Bajic en Gosse Beerda hebben daarover met ons als huidige eigenaren van deze plek aan de Fortweg, overeenstemming bereikt.
“Dit is een buitengewoon geschikte locatie voor deze activiteit,” meent Beerda. “We willen Vlieland in een flesje doen. Een bier dat zoveel mogelijk is gemaakt met eilander ingrediënten. Op deze plek zijn we omringd door prachtige natuur. Omgeving en product smelten hier samen.” ... De komende maanden worden nog een aantal Vlielander speciaalbieren bij de bevriende brouwerij De Naeckte Brouwers gemaakt. Naar verwachting zal Brouwerij Vlieland de eerste volledig op het eiland gebrouwen biertjes in april 2017 kunnen uitleveren aan eilander winkels en horeca. (https://www.boswachtersblog.nl/vlieland/2016/08/03/vanaf-2017-vlieland-in-een-flesje/)

Vlieland / Buitenbrouwerij Rampzalig
Stijl Smoked
Gebrouwen voor Brouwerij Vlieland
Gebrouwen door De Naeckte Brouwers
Zalig amberbier ter herdenking van de vergeten rampen op ’t Vlie en West-Terschelling in 1666. Tijdens deze Tweede Engels-Nederlandse Zeeoorlog lieten tweeduizend eilanders en zeelieden het leven en werd West-Terschelling platgebrand. 
 
 Ingrediënten: ruw duinwater, Noordzee, (gerookte) gerstemout, hop, zeewier, suiker, gist.  Met liefde voor de Wadden gebrouwen door Henriëtte Waal en Bojan Bajic i.s.m. De Naeckte Brouwers. (https://www.ratebeer.com/beer/vlieland-buitenbrouwerij-rampzalig/496675/)

Wie brouwt Rampzalig?
Het etiket was niet direct geruststellender dan de naam. Het is mij niet helemaal duidelijk welke brouwerij ik aan dit bier moet verbinden. Het is gebrouwen bij de Naeckte Brouwers, dat stond er eerlijk op, en het adres wat vermeld werd moet ook dat van de Naeckte zijn (hoewel de postcode niet klopte). Een huurbrouwsel, maar hoe heet de huurder dan? Hun namen staan óók op het etiket: Henriëtte Waal en Bojan Bajic. Informatief – maar hoe heet nu hun brouwerij? Die noteerde ik dan maar als “naamloos”. Wat ook wel prettig mystiek is, natuurlijk, dat past vast bij ’t Wad. ... Het rookprofiel is uitdagend, het zilte zeewier wat mij betreft zeker meer dan ’n gimmick. Rampzalig is ’n mooi bier dat ik zeker nog ‘ns zou willen drinken. (http://marcelplaatsman.nl/bierrecensie-rampzalig-vlielands-bier/)


Terschelling (Terschellings: Schylge; Standaardfries: Skylge) is een gemeente in de provincie Friesland, tot 1942 in de provincie Noord-Holland. Vanaf het westen gerekend is Terschelling het derde bewoonde Nederlandse Waddeneiland.
Terschelling grenst ten noorden aan de Noordzee en ten zuiden aan de Waddenzee; ten zuidwesten ligt Vlieland en ten oosten Ameland. De totale strandlengte is zo'n 40 kilometer en de totale lengte van de fietspaden is ruim 70 kilometer.
Net als bij de meeste andere Waddeneilanden is het toerisme een belangrijke bron van inkomsten. In het hoogseizoen herbergt het eiland meer dan driemaal zoveel mensen als in de winter. Sinds 1981 is Terschelling jaarlijks in juni de locatie voor het Oerol Festival. Verder kent Terschelling de zeevaartschool Willem Barentsz (sinds 1875). ... Het eiland is in de middeleeuwen ontstaan nadat een zandplaat met de naam De Schelling samen ging met het oostelijker gelegen eiland Wexalia. De naam Wexalia, Wuxalia of Wecsile geldt als de middeleeuwse naam voor het gebied van Oost-Terschelling. De naam raakte al in de middeleeuwen in onbruik.
In de loop van de geschiedenis is Terschelling meermalen in andere handen overgegaan; de laatste keer was tijdens de Tweede Wereldoorlog, toen Terschelling samen met Vlieland per 1 september 1942 van de provincie Noord-Holland bij de provincie Friesland kwam.[2] ... De Watersnood van 1287, op Terschelling ook wel de St. Hubertusvloed genoemd,[4] is een belangrijk moment geweest in de vorming van het huidige Terschelling en de rest van het Waddengebied. Voor die tijd was het eiland te voet bereikbaar vanaf Dijkshorn (naar alle waarschijnlijkheid het huidige Dijkshoek) aan de Friese kust naar Hoorn. Hierdoor was Hoorn de belangrijkste plaats op het eiland. Na de ramp was de passage niet meer mogelijk, en kwam de verbinding op West te liggen. Hierdoor werd West-Terschelling de belangrijkste plaats.[4]... Vanouds bestaat er op Terschelling een controverse tussen de bewoners van West-Terschelling, met een sterke gerichtheid op de zee, en de meer agrarisch georiënteerde bewoners van Oost-Terschelling. In 1612 leidde die controverse tot een scheiding van het eiland in twee bestuurseenheden, West-Terschelling en Oost-Terschelling. West-Terschelling werd vanuit het gelijknamige dorp bestuurd, het drosthuis van Oost-Terschelling stond in Midsland. Pas na de Franse bezetting in het begin van de 19e eeuw werd Terschelling weer een bestuurlijke eenheid, en werd West-Terschelling het bestuurscentrum van de gemeente. ... Na de verwoesting van een koopvaardersvloot op de Vlieree op 19 augustus 1666 (zie ook: Holmes’s Bonfire en de Ramp van 1666), werd West-Terschelling op 20 augustus 1666 tijdens de Tweede Engels-Nederlandse Oorlog overvallen door een Engelse vloot.[5] De vloot stond onder leiding van admiraal Robert Holmes, vergezeld door de Hollandse deserteur de kapitein Laurentsz van Heemskerk. Men nam aan, dat zich op Terschelling deel van de magazijnen van de staat en de Oostindische Compagnie bevonden. Oorspronkelijk was Schout-bij-Nacht Holmes van plan om Vlieland aan te vallen, maar door een donderbui raakte het Engelse kruit nat en het dorp was in staat van verdediging gebracht. Dat was niet het geval op West-Terschelling. De admiraal voer met 11 compagnieën naar de haven van West-Terschelling (the town of Brandaris).[5] Zij troffen nauwelijks enige weerstand van de lokale bevolking. De soldaten trokken brandschattend door het bijna 300 huizen tellende dorp, dat vrijwel geheel in de as werd gelegd. In de Engelse geschiedenis heet dit Holmes' Bonfire.[5] De vuurtoren Brandaris, uit 1594, was in 1666 een van de weinige overgebleven gebouwen nadat de Engelsen West-Terschelling in brand hadden gestoken.[6]Door een loterij, hulp van doopsgezinden aan de wal en belastingvoordelen van de gewestelijke overheid (Holland) kon het dorp weer binnen een paar jaar worden opgebouwd. Hierbij speelde vooral ds. Grevenstein een zeer belangrijke rol. Het genoten belastingvoordeel werd overigens een paar jaar later weer teruggehaald. De brandlaag van 1666 is nog steeds aanwezig op Terschelling; een 8 tot 15 cm dikke zwarte roetlaag in het witte duinzand, zo'n 0,8 tot 1,5 meter onder de grond. In herdenkingsjaar 2016 wordt de brandlaag permanent zichtbaar gemaakt in de Commandeurstraat, een van de oudste straatjes van West Terschelling.[7]... Terschelling is rijk aan historische verhalen, maar ook veel verhalen die in de loop van de eeuwen zijn aangedikt. Zo wordt in de sage rond het Stryper Wyfke verhaald dat Engelse soldaten na de plundering van West-Terschelling in 1666 al stropend oostelijk over het eiland wilden trekken, maar klaarblijkelijk omkeerden, en direct het anker lichtten om huiswaarts te keren. De reden zou zijn dat de Engelsen in de verte bij het dorp Striep donkere schimmen zagen. Een oud vrouwtje waarschuwde met de woorden: "Ze staan er met honderden, maar liggen er bij duizenden." Ze doelde echter op het kerkhof waar honderden grafzuilen stonden, maar waar in de loop van de eeuwen duizenden begraven werden. De soldaten zouden dat hebben opgevat als dat er honderden soldaten stonden en er nog eens duizenden op de grond lagen.[15] (https://nl.wikipedia.org/wiki/Terschelling)

In 2005 openden Jolle Dijkstra en Ria Baldee de geheel opnieuw maar in oude, traditionele stijl gebouwde vakantieboerderij De Stormvogel. De boerderij ligt centraal op Terschelling en bestaat uit drie appartementen, twee Bed & Breakfast-kamers en een dagcafé met tuinterras.
Vanuit Gezond Genieten (Vof) ontwikkelt en produceert  Jolle Dijkstra likeuren, speciaal bieren en biologische vruchtensappen.Wat in 2006 begon als een aardigheidje voor het eigen dagcafé van vakantieboerderij De Stormvogel is inmiddels uitgegroeid tot een volwaardig en succesvol bedrijf met een gevarieerd scala aan producten.
Voor het brouwen van de bieren zijn ze op zoek gegaan naar een geschikte kandidaat. De laatste knopen zijn doorgehakt en Lupus gaat de recepten voor Scelling Blond & Scelling Stout in productie nemen en als brouwerijhuurder zijn zij als VOF Gezond Genieten nauw betrokken bij het brouwproces. (https://www.biernet.nl/bier/brouwerijen/nederland/friesland/baaiduinen/terschellinger-bieren) Zie ook https://www.waddenpost.nl/nl/werelderfgoed/nieuws-blogs/zijn-waddenbiertjes-ook-bier-van-de-wadden

Scelling bieren worden gebrouwen met gerst, tarwe en sinds 2017 ook wilde gagel van Terschelling. De gewassen worden grotendeels ambachtelijk gedorst met de hulp van de plaatselijke dorsvereniging Helpt Elkander. Er zijn zeven verschillende Scelling bieren: van lichte zomerse bieren via de meer klassieke pils tot lekker donker herfstbier. Scelling bieren worden geschonken in veel cafés en restaurants op Terschelling maar zijn ook verkrijgbaar bij verschillende winkels op het eiland, aan de wal en op het internet. (http://www.terschellinger-bieren.com/)

Terschellinger Bieren is een bierbrouwerij op het eiland Terschelling in het plaatsje Baaiduinen. Eigenaar Jolle Dijkstra brouwt sinds 2011 onder de merknaam Scelling Bieren zijn ambachtelijke bieren.
De bieren van Terschellinger Bieren worden gebrouwen met gerst, tarwe en sinds 2017 ook wilde gagel van Terschelling. Deze gewassen worden grotendeels ambachtelijk gedorst met de hulp van de plaatselijke, eilander dorsvereniging ‘Helpt Elkander’. Deze gewassen worden vervolgens vervoerd naar - met zorg uitgekozen - brouwerijen in België waar de bieren worden vervaardigd.
(https://www.bierista.nl/brouwerij/terschellinger-bieren)

Aan de voet van de Brandaris ligt de eerste Terschellinger Bierbrouwerij "Schoemrakker". De sinds 2014 in gebruik zijnde brouwerij bestaat hoofdzakelijk uit de brouwinstallatie, de vergistingstanks en de lageringstanks. Hier wordt met mooie grondstoffen ons heerlijke bier gebrouwen.
Een belangrijke grondstof is het water. Het brouwwater is afkomstig uit het waterwingebied in de Terschellinger duinen. Dit drinkwater wordt op 2 plaatsen gewonnen en bestaat uit een zoetwaterbel van ca. 100 meter dik, drijvend op het diepere zoute grondwater. Regenwater wordt door de duinen gefilterd, en het water in de bel is zo schoon, dat er nog nauwelijks extra zuivering nodig is. De brouwinstallatie is het hart van de brouwerij. Hier wordt de wort gemaakt die na vergisting bier is. De Schoemrakker brouwinstallatie is een 5 hectoliter installatie van Duitse makelij, bestaande uit een maisch-/kookketel en een filterkuip met whirlpool. Er wordt hier ambachtelijk gebrouwen, dus er is geen sprake van computergestuurde brouwschema's. (http://www.schoemrakkerbierterschelling.nl/nl/de-brouwerij)

Ameland (Standaardfries: It Amelân) is vanaf het westen gerekend het vierde bewoonde Nederlandse waddeneiland en behoort tot de provincie Friesland. Het gehele eiland valt onder één gemeente, die dezelfde naam draagt. ... De Waddeneilanden vormen de grens tussen de Noordzee en de Waddenzee die aan de zuidkant van de eilandenrij ligt. Ten westen van Ameland ligt het Borndiep met aan de overkant Terschelling, en in het oosten is bij helder weer nog net het nabijgelegen eiland Schiermonnikoog te zien.
Ameland bestaat voornamelijk uit zandduinen. Ten oosten van Buren ligt het Oerd, een drassig natuurgebied waar veel vogels leven en waar zeewater via een aantal geulen vrijelijk in- en uitstroomt. De totale strandlengte is 27 km en de totale lengte van de fietspaden is 100 km.... Op het eiland bevinden zich vier dorpen: Hollum, Ballum, Nes en Buren. Daarnaast bevinden zich er de buurtschappen Kooiplaats en Ballumerbocht. Vroeger was er nog een ander dorp, Sier genaamd, maar dat is bij stormen "verdronken" en ligt nu in de zee.[1] Hollum is het dorp met het oudste huis van Ameland, dat uit de 16e of vroege 17e eeuw dateert.[2]... De eerst bekende vermelding van Ameland komt uit een schenking van Reginmunt aan de Abdij van Fulda uit het begin van de 9e eeuw[3]. Reginmunt is een telg uit de aanzienlijke adellijke familie van de Reginingen. Het eiland werd daarin genoemd als het 'Insula que dictur Ambla' (het eiland Ambla geheten). Wanneer zich de eerste mensen op Ameland begaven is onduidelijk maar het eiland moet in ieder geval vanaf het jaar 850 bewoond zijn geweest.... In 1795 verloor Ameland zijn zelfstandigheid. De heerlijkheidsrechten werden afgeschaft. De representanten van het gewest Friesland beschouwden Ameland als veroverd gebied en namen het bestuur over. Ze ondervonden echter veel tegenwerking en de administratie werd angstvallig verborgen gehouden. Pas in 1801 werd Ameland een deel van de Bataafse Republiek en werd het ondergebracht bij het Departement Friesland.[10]
Na de Franse tijd en de stichting van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden in 1815 werd het eiland deel van de provincie Friesland, en werden de heerlijkheidsrechten ten dele hersteld. Ameland werd een grietenij, de Friese voorloper van de gemeente, van Friesland, en bij de invoering van de gemeentewet werden de grietenijen gemeentes. De koningen en de koninginnen van Nederland handhaven vandaag nog steeds de titel vrijheer van Ameland. ...  Van 1871 tot 1872 werd bij het wantij een dam gebouwd tussen Ameland en het vasteland door een maatschappij voor landaanwinning van de Friese eilanden. Door aanslibbing wilde men landbouwgrond creëren. De provincie Friesland en het Nederlandse Rijk betaalden ieder 200.000 gulden. Het was geen succes: de dam bleek niet stormbestendig en na zware stormen in de winter van 1882, werd besloten met de reparatiewerkzaamheden te stoppen. De dam is bij laag water nog steeds deels te zien waardoor wadlooptochten gebruik kunnen maken van dit stukje historie. De veerdam bij Holwerd is de aanzet van deze dam.... In 1940 werden Duitse troepen naar Ameland gebracht. Binnen enkele uren was Ameland onder de controle van het Duitse leger. Omdat Ameland weinig strategische waarde had voor de geallieerden is er nooit een invasie uitgevoerd op Ameland. De Duitse troepen gaven zich pas op 3 juni 1945 over, bijna een maand na de capitulatie van nazi-Duitsland. Op Ameland zijn meerdere bunkers door de Wehrmacht aangelegd die deel uitmaakten van de Atlantikwall. De bunkers ten zuidwesten van Hollum dienden als kustbescherming voor de verdediging van het Borndiep. In november 2010 zijn er opgravingen verricht om te inventariseren of de bunkers als museum kunnen fungeren. Na deze opgravingen zijn de bunkers weer grotendeels begraven. ... Op Ameland wordt geen Fries, maar Amelands gesproken, een mengdialect dat verwant is aan het Stadsfries. In tegenstelling tot alle andere waddendialecten is het Amelands nog zeer vitaal. De bewoners worden Amelanders genoemd.
Ameland is door zijn bijzondere lichtval en landschap reeds lang een geliefde verblijfplaats voor kunstenaars. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Ameland)

Sinds een aantal jaren brouw ik, Doeke Visser, mijn Amelander biertjes. Eerst in ons woonhuis in Ballum en sinds november 2009 in onze boerderij aan de Smitteweg, vlakbij Ballum op Ameland. De boerderij draagt de naam “Doekes hiëm”, naar mijn opa die in 1958 de boerderij heeft gebouwd. De boerderij is altijd in het bezit geweest van onze familie en sinds november 2009 woont er dus weer een Doeke Visser in de boerderij. Naast brouwen ben ik buschauffeur ... Sinds 2008 zijn mijn bieren te koop op een aantal locaties op Ameland. Onze boerderij hebben we helemaal verbouwd. Op de plek waar vroeger de stier en de kalveren stonden, is nu de brouwerij. In het open vak waar vroeger de trekker stond en de paarden stonden, hebben we een prachtige ruimte gemaakt waar een winkel, een proeflokaal en een “beerwall of fame” te vinden zijn. (https://www.amelanderbier.nl/)
Zie ook https://www.waddenpost.nl/nl/werelderfgoed/nieuws-blogs/zijn-waddenbiertjes-ook-bier-van-de-wadden


De bierbrouwerij is een ambachtelijke brouwerij. Dit houdt in dan er vóór en tijdens het brouwproces niet wordt ingegrepen bij brouwen. Het Amelander leidingwater wordt voor het brouwproces ook niet aangepast. Dit heeft als gevolg dat biertjes van verschillende brouwdata wel smaakverschil kunnen hebben. Toch streef ik ernaar het product zo constant mogelijk te houden qua smaak, geur en kleur. ... Wilt u ook eens komen genieten van ons mooie eiland? Huur een mooie bungalow bij Amelander Bungalow Verhuur Visser. Wij verhuren meerdere vrijstaande bungalows nabij het dorpje Ballum. U wordt verwelkomd met twee heerlijke biertjes van ons. (https://www.amelanderbier.nl/de-brouwerij/)


Schiermonnikoog (Eilanders: Schiermonnikeig, bijgenaamd Lytje Pole; Fries: Skiermûntseach is vanuit het westen gerekend het vijfde bewoonde Nederlandse waddeneiland en behoort tot de provincie Friesland. Het eiland is tevens een gemeente, die dezelfde naam draagt. Het aantal inwoners bedroeg per 31 mei 2018: 937 (bron: CBS). Schiermonnikoog is hiermee de kleinste gemeente van Nederland qua inwoneraantal, en is tevens de gemeente met de laagste bevolkingsdichtheid in Nederland. ... De bevolking spreekt van oorsprong het Eilanders of Schiermonnikoogs, een sterk van het Standaardfries afwijkend dialect. Door toenemende invloeden van buitenaf (onder andere van het toerisme) wordt het dialect langzaam verdrongen door het Fries en het Nederlands. Momenteel zijn er nog slechts zo'n zeventig mensen die het dialect kunnen spreken. Zij noemen hun eiland Lytje Pole, letterlijk 'Kleine Pol' (klein stukje grond).
...De hoogste duintop is 20 meter (ter vergelijking: op Vlieland 45 meter). ... De naam Schiermonnikoog wordt voor het eerst genoemd in 1440 in een akte (van Philips van Bourgondië). In 1580 werd Friesland protestants. Het klooster verloor alle bezittingen, en Schiermonnikoog werd onderdeel van het gewest Friesland. Het gewest verkocht het eiland wegens geldgebrek, en tussen 1638 en 1945 was Schiermonnikoog daardoor weer particulier eigendom. De familie Stachouwer bezat het eiland van 1640 tot 1859. Catharina Maria Stachouwer was tussen 1741 en 1761 voor twee derde eigenaar van het eiland. Zij liet zich Freule van Schiermonnikoog noemen. Haar eigenzinnige optreden bracht haar in aanvaring met de plaatselijke bevolking, en tot tweemaal toe riep zij bescherming van de Staten van Friesland in.
Van 1859 tot 1893 was het eiland bezit van de Hagenaar John Eric Banck. Deze liet een nieuwe waddendijk aanleggen en liet de duinen beplanten met helmgras om zandverstuivingen tegen te gaan. De Duitse graaf Hartwig Arthur von Bernstorff-Wehningen, lid van de familie Von Bernstorff, kocht het eiland in 1893 voor 200.000 gulden. Hij liet naaldbossen aanleggen voor de houtproductie. Toen hij in 1939 overleed, erfde zijn zoon Bechtold Eugen graaf von Bernstorff het eiland.
Schiermonnikoog werd gedurende de Tweede Wereldoorlog door de Duitsers bezet. Zij bouwden ten noordoosten van het dorp een radarpost ("Schleidorp") en legden een smalspoorlijn aan voor het transport van per schip aangevoerd bouwmateriaal. Toen in april 1945 de provincie Groningen werd bevrijd door de Canadezen, vluchtte een groep van ongeveer 120 SS'ers naar het eiland, waar nog steeds een Duits garnizoen aanwezig was. Op 11 juni werden de laatste 600 man Duitse troepen op Schiermonnikoog door de Canadezen afgevoerd. Het eiland werd op 27 december 1945 door de Nederlandse staat geconfisqueerd, omdat het als vijandelijk vermogen werd beschouwd. Graaf Bechtold Eugen von Bernstorff kon het goed vinden met de eilanders, maar kon desondanks niet voorkomen dat het eiland van hem zou worden afgenomen. Na de Tweede Wereldoorlog eiste de Nederlandse regering via een noodwet alle bezittingen op van de Duitsers, NSB'ers en landverraders, en dus ook Schiermonnikoog. Ook in Duitsland werden grote delen van zijn bezit door de Russen afgenomen. In 1964 probeerde de graaf Schiermonnikoog terug te krijgen. Toen dat mislukte eiste hij een schadevergoeding van de Duitse staat. Bijna veertig jaar na de confiscatie kreeg hij in 1983 een vergoeding van 80 000 Duitse marken. ... Schiermonnikoog grenst ten noorden aan de Noordzee, en ten zuiden aan de Waddenzee. Ten westen ligt Ameland en ten oosten Rottumerplaat en de zandplaat Balg. ... Het eiland schuift door afkalving en aanslibbing steeds verder naar het oosten. Anno 2005 lag het oostelijk deel van het eiland op dezelfde locatie als het westen van het vergane eiland Bosch. Een kilometer van het oostelijk punt van het eiland, een gebied dat overigens bij hoogwater onder water staat, was in de provincie Groningen (gemeente Eemsmond) komen te liggen. Per 1 januari 2006 is de grens gecorrigeerd. Deze loopt nu door de geul de Eilanderbalg. De voornaamste reden voor de grenswijziging was het scheppen van duidelijkheid omtrent de verantwoordelijkheid voor rampenbestrijding omdat bovenlangs de Waddeneilanden veel schepen met giftige lading varen. Overigens bleek in 2018 dat de oostelijke punt opnieuw Groningen was binnengewandeld[1] ... Het gelijknamige dorp Schiermonnikoog is de enige plaats in de gemeente. Plaatselijk wordt dit dorp ook wel Aisterbun oftewel 'Oosterburen' of Darp oftewel 'Dorp' genoemd. Het dorp dateert uit 1719 en werd in opdracht van de familie Stachouwer gebouwd omdat het oorspronkelijke dorp Westerburen langzaam door de zee werd verzwolgen. Het dorp is een beschermd dorpsgezicht, een van de beschermde stads- en dorpsgezichten in Friesland en is de noordelijkste plaats van Nederland.
Na de Tweede Wereldoorlog verrees aan de zuidkant van het dorp een nieuwe wijk, die door de bewoners Nieuw-Dokkum wordt genoemd. In deze wijk staat een vmbo-school en een sporthal.
Ter herinnering aan de betekenis van de walvisvaart in de periode na de Tweede Wereldoorlog staan er midden in het dorp bij de Willemshof twee kaken van een blauwe vinvis, meegenomen door de eilander Klaas Visser, die kapitein van de Willem Barendsz was. Na 1995 is een nieuwe wijk gebouwd aan de oostkant van het dorp.(https://nl.wikipedia.org/wiki/Schiermonnikoog)

In de nazomer en vroege herfst kleurt het eiland oranje. Niet de blaadjes van de bomen, maar de duindoornbessen geven het eiland kleur. De bessen zijn mega zuur, maar erg gezond en ze worden verwerkt in vele producten. Daar is sinds juni 2018 een biertje aan toegevoegd. En laat dit nou toevallig een Schiermonnikoogs-Belgisch recept zijn. ... Het nieuwe bier moest iets van duindoorn bevatten en na wat experimenten werd de receptuur van de “Schierse Hippo” vastgelegd. Het bier wordt op ambachtelijke wijze gebrouwen, na gisting, moet het enkele weken rijpen voordat er gebotteld kan worden. Maar dan kun je zelf nog zo enthousiast zijn, anderen moesten dit ook worden, zodat het ook in de markt weggezet kan worden.... Schiermonnikoger ondernemers werden uitgenodigd voor een proefdronk en waren ook enthousiast over dit licht alcoholische tarwebier (5,5° Alc.) Door de duindoorn is het bier niet bitter, maar eerder licht zuur te noemen. De “Schierse Hippo” is een echte dorstlesser welke te verkrijgen is op de terrassen van strandpaviljoen de Marlijn, restaurants Marina aan ’t Wad, Ambrosijn, Noderstraun, Wantij en de Tjattel, strandpaviljoen Paal 3, de Toxbar en ’t Aude Beuthus. Bij de Vrouwe Jakoba kun je de Schierse Hippo kopen als souvenir voor thuis. En bij Harm kun je allerlei verschillende cadeauverpakkingen verkrijgen. De Hippo staat niet voor een nijlpaardsoort dat op het eiland zou leven.  (https://www.vvvschiermonnikoog.nl/blog/van-oranje-bessen-maak-je-hippo) (http://schiersehippo.nl/)

Het eiland Schiermonnikoog  blijft nog wat achter bij de trend om eigen, lokaal bier te brouwen . In onze zoektocht naar de bruine rakkers van het eiland komen we twee merken tegen: Schier bier, te verkrijgen op de Reeweg nummer 4, met een eigen Facebookpagina en een biertje onder wel een heel speciale naam: Bier Boeloe. Brouwer Teake : “Boeloe heeft natuurlijk altijd kinderen als doelgroep gehad, maar nu de beer vorige week zijn twintigste verjaardag heeft gevierd, lijkt ons de tijdrijp om de volwassen Boeloe zijn eigen bier te geven”, aldus De Vos. Bier Boeloe zal een donkere, iets zoetige smaak krijgen, “Zacht als Janny de Poes, maar met een wat stekelig randje van Sipke de Stikelbaarch”, zegt De Vos, die hoopt dat de toeristen dit seizoen massaal Bier Boeloe zullen drinken. Zo te zien iets om vooral massaal om te glimlachen. (https://www.waddenpost.nl/nl/werelderfgoed/nieuws-blogs/zijn-waddenbiertjes-ook-bier-van-de-wadden)

Opmerkelijk is dat er momenteel geen enkel waddenbiertje voldoet aan de criteria die verbonden zijn aan het keurmerk  van Waddengoud. Om dat te verkrijgen moeten het product  en meer dan de helft van de grondstoffen afkomstig zijn uit de streek en moet het in de streek op duurzame wijze gemaakt worden. Nogmaals, op dit moment  voldoet geen enkel waddenbiertje aan de vier criteria van Waddengoud. ... Er zijn nog twee brouwerijen die het meest in aanmerking zouden kunnen komen voor het certificaat hoewel ze niet volledig aan alle  criteria van Waddengoud voldoen, namelijk die van Texel en Terschelling. De Texelse bierbrouwerij in Oudeschild is erg professioneel met landelijke distributie, die lokaal de granen inkoopt en naar het schijnt deze in een aparte charge laat vermouten in de Eemshaven. Scelling bier komt ook dicht in de buurt van het certificaat van Waddengoud vanwege hun bijzondere samenwerking met de dorsvereniging Helpt Elkander. Jammer is dat het hele proces van mouten en bier maken niet op Terschelling gebeurt, maar in België. Doeke Visser van de Amelander Bierbrouwerij is ook goed bezig, brouwt zelf, maar met uitzondering van de Amelander cranberries worden er geen lokale ingrediënten gebruikt. De herkomst van de Schiermonnikoger biertjes zijn onbekend. Vorig jaren waren bij de Spar nep-lokale bieren (Schiere Monnik bier) te koop die bij de Groninger Stadbrouwerij werden gebrouwen.(https://beleefdewadden.live/2016/08/20/__trashed-2/, https://www.waddenpost.nl/nl/werelderfgoed/nieuws-blogs/zijn-waddenbiertjes-ook-bier-van-de-wadden)

Er is één bedrijf dat niet op de Waddeneilanden is gevestigd, maar wel in aanmerking zou komen voor toekenning van het certificaat Waddengoud: Brouwerij Us Heit in Bolsward. Hun bier is namelijk het meest streekgebonden. De grondstoffen zijn afkomstig uit de Waddenregio: brouwgerst uit de Waddenstreek , vermout dat in een eigen mouterij (Mouterij Fryslân) en de hop  is afkomstig van een eigen plantage voor de eigen brouwerij in Bolsward. Het feit dat het bedrijf geen Waddengoud-keurmerk heeft is dat het niet kiest voor een duidelijke verwijzing naar het Waddengebied maar voor een Friese identiteit. (https://beleefdewadden.live/2016/08/20/__trashed-2/)

Friesland heeft streekproducten:

Admiraal Bierbrouwerij (Rhaladijk 7 Aldtsjerk)
Op de rand van de klei en de zandgrond, in het noorden van Friesland, staat een unieke bierbrouwerij.
Het pitoreske dorp Aldtsjerk ligt er verscholen achter een bosrijke omgeving met stinsen en states.
Naast de 'adelijke status' van weleer is Aldtsjerk het laatste dorp waar elfstedenschaatsers passeren voordat ze de laatste kilometers afleggen tot de eindstreep op de Bonkevaart.
Midden in het dorp, aan het water, staat café Moarksicht met z'n plafondbalk waar de naam op wordt geschreven van diegen die het als eerste, als er geschaatst kan worden, presteerd om schaatsend de route Leeuwarden - Aldtsjerk af te teggen. Een traditie van meer dan 100 jaar.
Bij Admiraals BierBrouwerij staat de huurbrouwer centraal. In de praktijk betekend dat, dat de brouw capaciteit voornamelijk beschikbaar is voor het brouwen van uw bieren (www.friesstreekproduct.nl/nl/drinks/brouwerijen/bierbrouwerijen/item/admiraals-bierbrouwerij-aldtsjerk) De installatie voor 1000 liter.
- een gasgestookte brouwketel van 1400 liter
- een filterkuip / whirlpool van 1200 liter
- 4 vergistingstanks, met koelmantel, van elk 1500 liter.
- 3 vergistingstanks, met koelmantel, van elk 1200 liter.
- 3 lagertanks van 1000 liter.
In de brouwerij is tevens een installatie van Speidel beschikbaar. Deze is eigendom van brouwerij De Hoge Stins uit Burgum.
Deze speidel heeft een capaciteit van 200 liter. Er zijn twee vergistingstanks voor beschikbaar van elk 240 liter.(www.admiraalsbierbrouwerij.nl/).


Brouwerij Brandsma volgt geen trends, maar creëert zijn eigen. Bier moet in basis gewoon simpel en goed zijn. Bij het ontwikkelen van een recept ga ik uit van een bepaald biertype en probeer daar mijn eigen twist aan te geven. Dit kan door het variëren van hop, mout en gist en eventueel kruiden of andere toevoegingen. De mogelijkheden zijn oneindig. Soms komt er dan een bier uit dat moeilijk in een hokje te plaatsen is.
ADRES
Straat: Reahel 21
Postcode: 9284 XG
Plaats: Augustinusga
Land: Nederland (www.friesstreekproduct.nl/nl/drinks/brouwerijen/bierbrouwerijen/item/brouwerij-brandsma) (www.brouwerijbrandsma.nl/) De Scheepsbouwer is het eerste bier van hobbybrouwer Johannes Brandsma uit Reahel. Het bier is een eerbetoon aan de scheepswerf van zijn vader, opa en overgrootvader. Het recept werkte hij uit naast de werf in een ketel van 50 liter. Uiteindelijk heeft hij 1000 liter gebrouwen in de Admiraals bierbrouwerij in Aldtsjerk (Waldnet, za 27 december 2014 20.37 uur, www.waldnet.nl/wn/nieuws/46847/Brouwer_Reahel_presenteert_eerste_bier.html) (http://biervat.blogspot.nl/2015/07/de-scheepsbouwer.html).


Friese Bierbrouwerij Us Heit
Bolsward
De Friese Bierbrouwerij is een klein familiebedrijf, die maar liefst acht verschillende speciaalbieren brouwt. Voor het brouwen van Us Heit speciaalbieren wordt uitsluitend gebruik gemaakt van natuurlijke ingrediënten en dat proef je: Natuurzuiver bier met karakter. Ook wordt hier een bijzondere single malt whisky gestookt, genaamd Frysk Hynder. Na het tweevoudige destillatieproces heeft deze single malt whisky op verschillende vaten, zoals wijn-, cognac- en sherryvaten, liggen rijpen. Zo heeft elke botteling zijn unieke smaak. Meer informatie over dit unieke product kunt u vinden op Us Heit Distillery. Benieuwd hoe ze dit brouwen en stoken? Kom dan eens langs voor een bezoek! Graag oant sjen in het proeflokaal van Us Heit in Bolsward!
ADRES
Straat: Snekerstraat 43
Postcode: 8701 XC
Plaats: Bolsward
Land: Nederland (www.friesstreekproduct.nl/nl/drinks/brouwerijen/bierbrouwerijen/item/friese-bierbrouwerij-us-heit?category_id=149) (www.bierbrouwerij-usheit.nl/)

Bolsward is één van de Friese elf steden. Ontstaan op drie terpen werd het een lange tijd gezien als bedevaartsoord. Inmiddels is de stad erg bekend dankzij de Elfstedentocht die door Bolsward komt (http://friesland.nl/bolsward/).

Bierbrouwerij Noarder Dragten
Drachten
ADRES
Straat: Grootzand 34
Postcode: 9202 XG
Plaats: Drachten
Land: Nederland
(http://www.friesstreekproduct.nl/nl/drinks/brouwerijen/bierbrouwerijen/item/noarder-dragten)

Bierbrouwerij De Hoge Stins
Burgum
Kâld Kletske bieren (Hoogstins) zijn van hoge gisting. Ambachtelijk en met passie gebrouwen. Ongefilterd en ongepasteuriseerd, met nagisting op fles.
ADRES
Straat: De Linebeam 6
Postcode: 9251 NW
Plaats: Burgum
Land: Nederland (www.friesstreekproduct.nl/nl/drinks/brouwerijen/bierbrouwerijen/item/bierbrouwerij-de-hoge-stins)
Aangestoken door het succes van het MITRA project en de gelegenheid dat een bevriende hobbybrouwer, Gerrit Admiraal te Aldtsjerk, een eigen bierbrouwerij was gestart, ben ik in begin april in overleg met Gerrit gegaan voor een samenwerking.
Mijn idee was dat 1000 ltr. voor de lokale markt wel erg veel is en er zijn complete brouwinstallaties te koop met een schaalgrootte van 200 ltr. voor een beperkte prijs.    (geleverd door fa. van der Kooy te Jubbega)
Gerrit Admiraal was per 1/12/2013 gestart in de voormalige wijnmakerij “de Flearstins” met een brouwerij met ketels van 1000 ltr.  (zie ook: www.admiraalsbierbrouwerij.nl )
Mijn voorstel aan hem was een samenwerking te starten, middels de investering door mij van een brouwinstallatie van 200 ltr. (SPEIDEL) naast zijn grote ketels.  Admiraals brouwerij kan dan mijn ketels gebruiken voor nieuwe klanten met een kleine schaalgrootte om te starten en voordeel voor mij is dat ik weinig hoef te investeren en gebruik kan maken van alle faciliteiten van Admiraals brouwerij. Tevens heb ik dan de mogelijkheid om bij groot succes van Kâld Kletske, de ketels van 1000 ltr. te huren.... Per 7 mei 2014 sta ik nu ingeschreven bij de Kamer van Koophandel als “ Bierbrouwerij de Hoge Stins” (http://brouwerijdehogestins.nl/brouwerij-de-hogestins/).


Voor het kopen van diverse biertjes voor inspiratie van mijn hobby, kom ik vaak even bij de MITRA in Burgum; sinds vorig jaar in eigendom van Kees Jan Kempenaar en sindsdien slijterij Kempenaar.
Ik heb Kees Jan ook enkele keren mijn bier laten proeven en hij was erg enthousiast over de kwaliteit. Hij wilde dan ook graag mijn bier in het schap, maar ik mag als hobby-brouwer geen bier verkopen en de schaalgrootte is hiervoor ook veel te klein met 30 ltr. = 100 flesjes per brouwsel.
Na herhaald verzoek van Kees Jan, heb ik eind 2013, voorgesteld om voor hem een kleine brouwerij te zoeken die mijn recept zou kunnen brouwen voor MITRA; voor mij een leuk avontuur en een eer om te doen.
Helaas waren juist de kleine brouwerijen volledig bezet met brouwen voor eigen productie en kwam ik bij Sallandse Landbier Brouwerij te Raalte terecht, die echter brouwsels maakt van 1000 ltr. Dit is wel erg veel natuurlijk, maar Kees Jan durfde het wel aan als echte zakenman.  Uiteraard vond ik het geweldig leuk om mijn bier naar commercieel op te schalen en ik heb het hele proces begeleid.
We hebben hiervoor het blonde bier “Kâld Kletske” gekozen (http://brouwerijdehogestins.nl/project-mitra/)

BrouwDOK is opgericht door Gerard Ypenga om liefhebbers van ambachtelijk en smaakvol gebrouwen bieren een grotere keus te geven binnen het huidige aanbod. Maar ook diegene die niet tot de biergeeks of hopheads behoren wil Gerard graag kennis laten maken met de wereld van speciaal bieren.
ADRES
Straat: Wasbleek 1A
Postcode: 8861 XW
Plaats: Harlingen
Land: Nederland (www.friesstreekproduct.nl/nl/drinks/brouwerijen/bierbrouwerijen/item/brouwdok)
De  brouwers zijn:
GERARD YPENGA
Kwam in aanraking met het brouwvirus in Amsterdam bij brouwerij De Prael, al snel volgde een verdere verdieping in het brouwproces en bierbeleving.Gerard heeft in Friesland als enige een diploma als internationaal biersommelier en wordt als erkend lid van het bierkeurmeestersgilde op diverse brouwwedstrijden als jury ingezet. Hoopt brouwDOK op te kunnen schalen naar een voor iedereen toegankelijke brouwerij op de Willemshaven.
JOHAN TEN HOOR
Op zijn vele reizen over de wereld heeft Johan vele brewpubs bezocht en verschillende bierstijlen weten te waarderen. Hij kan dan ook met recht een echte bieravonturier genoemd worden. Wonend in Harlingen suddert zijn droom voor een lokale brouwerij al jaren en middels de bieren van brouwDOK worden de vlammen steeds groter en hoopt hij zijn droom te laten ontvlammen op de Willemshaven. Met zijn bedrijf Soul Surf Movements is hij door heel Europa te vinden voor diverse tuigage klussen.
LITTLE CREATURES
Een belangrijk onderdeel in het brouwprocess zijn onze microscopisch kleine vrienden. Als het werk van de brouwers erop zit gaan deze kleine wezens 24/7 aan de slag om de suikers om te zetten naar alcohol, koolzuur, esters en subtiele smaakprofielen. De door brouwDOK geselecteerde giststammen zorgen dat vergisting goed past binnen het te brouwen biertype. Brouwers maken wort, deze engeltjes maken er bier van. Het is dan ook een goddelijke drank. (C6H12O6 → 2C2H5OH + 2CO2) (www.wolkom.com/)    

Kouwe Seun Pilsener
Harlingen
Kouwe Seun is een echt Harlinger biertje voor Ouwe Seunen en andere bierliefhebbers. Het bier is in dertien kroegen in Harlingen te krijgen en is bedacht door Richard Kienstra.
Kouwe Seun Pilsener heeft de nostalgische uitstraling van de Friese havenstad Harlingen. “Ouwe Seun” is de bijnaam van de Harlinger, die bekend staat om zijn eigenwijze karakter, net als Kouwe Seun; een eigenwijze pils met een frisse afdronk. Het fijne aroma geeft dit bier een aangename smaakbeleving (www.friesstreekproduct.nl/nl/drinks/brouwerijen/bierbrouwerijen/item/kouwe-seun-2?category_id=149).

Kleine Beer Brouwerij
Lemmer
De liefde voor mooie, lekkere en goede bieren heeft ons overtuigd om zelf de ketels op te stoken en de wereld deelgenoot te maken van onze passie voor bier. Sinds 2013 ontwikkelen wij onze bieren in onze proefbrouwerij in Lemmer om ze vervolgens bij een collega te laten brouwen. We vinden het niet alleen belangrijk dat je onze bieren lekker vindt, maar we willen je ook graag laten ervaren hoe het is om met bieren te koken of bij een maaltijd of een andere gelegenheid te serveren.
ADRES
Straat: Lennastraat 6
Postcode: 8531 JZ
Plaats: Lemmer
Land: Nederland (www.friesstreekproduct.nl/nl/drinks/brouwerijen/bierbrouwerijen/item/kleine-beer-brouwerij)


Sneeker Stadsbrouwerij Meerpaael
Sneek
Voor een bezoek aan onze bierbrouwerij of een proeverij in ons proeflokaal kunt u contact opnemen met Rein Zwerver die als brouwmeester u alles kan vertellen over het brouwproces.
In het voorjaar van 2016 zal ons proeflokaal gereed zijn en kunnen groepen tot 20 personen op afspraak onze bieren proeven. Misschien iets voor uw bedrijfsuitje of als toerist na een middagje zeilen op het Sneekermeer.
Prijs bierproeverij op aanvraag.
ADRES
Straat: Kleine Palen 8
Postcode: 8601 AB
Plaats: Sneek
Land: Nederland (www.friesstreekproduct.nl/nl/drinks/brouwerijen/bierbrouwerijen/item/sneeker-stadsbrouwerij-meerpael) Meerpael is een Sneeker Pale ale, [SPA] volgens Belgische traditie maar met een Sneeker tintje, een amberkleurig bier van hoge gisting met een tikje hopbitterheid maar zo zacht als fluweel (www.meerpael.nl/).


Brouwerij De Kroon op Leeuwarden is een initiatief van keukentafel-hobbybrouwer Ulco de Jong. Met zijn passie voor alles wat smaak, een 'bite'én liefst een stevige afdronk heeft, brouwt hij de meest uiteenlopende bierrecepten. Slaat een bierrecept aan onder vrienden, buren, collega's en andere bierliefhebbers, dan wordt dit recept elders in een brouwerij op grotere schaal gebrouwen. Zodat nog meer mensen van de Leeuwarder speciaalbieren van brouwerij De Kroon op Leeuwarden kunnen genieten. Proost! Tsjoch!
ADRES
Straat: De Oerset 16
Postcode: 8934 DA
Plaats: Leeuwarden
Land: Nederland (www.friesstreekproduct.nl/nl/drinks/brouwerijen/bierbrouwerijen/item/brouwerij-de-kroon-op-leeuwarden) De Kroon op Leeuwarden
De Oerset 16, 8934 DA Leeuwarde (www.dekroonopleeuwarden.frl/contact/) Heb jij een café, restaurant of andere horecagelegenheid en hou je van bier, onderscheid en lekker genieten? Dan hebben wij iets moois voor je: jouw eigen speciaalbier! Helemaal afgestemd op jouw (merk)persoonlijkheid en smaak. Bierconcepten gaat dit speciaalbier stap voor stap samen met jou ontwikkelen.
In 2015 won de door ons ontwikkelde Paddy O’Ryan Rosemary Porter de eerste prijs in de verkiezing ‘Lekkerste Huisbier van Nederland‘. Een mooi bewijs van ons ambachtelijk vakmanschap! (www.dekroonopleeuwarden.frl/bierconcepten/)
Ze hebben aandacht voor een bieroproer?

Op 21 januari 1435 werd de stad Leeuwarden één met de dorpen Aldehou en Hoek. Vóór die tijd bestond Leeuwarden alleen uit Nijehou dat op de terp de Middelzee lag. Aan deze samensmelting waren een paar voorwaarden verbonden:
1. Geen enkele Hollander zou ooit burgerrechten in de nieuwe stad mogen krijgen.
Deze voorwaarde was waarschijnlijk gericht tegen de machtige heer van Hoek, Pieter van Cammingha. Nog niet zo lang geleden had Pieter nog met de Hollandse graaf onderhandeld… Hoe dan ook, deze Pieter van Cammingha zou later één van de hoofdrolspelers zijn van het Leeuwarder bieroproer.
De Cammingha’s hadden veel geld en macht. Zo bezaten ze maar liefst zes stinzen (de eerste stenen huizen werden in die tijd steenhuizen genoemd, al snel afgekort tot stinzen). Hiervan stond er één in de Grote Kerkstraat en ongeveer aan het eind van het Cambuursterpad stond het sterke Camminghaborgh dat waarschijnlijk al in de 13e eeuw was gebouwd. En aan de Voorstreek stond het Camminghahuis. Dit werd aan het eind van de 15e eeuw bewoond door Pieter van Cammingha. Omdat de Cammingha’s vrijheren van Ameland waren, werd deze stins ook vaak het Amelandhuis genoemd. Op Ameland zelf hadden ze trouwens ook nog een stins en bijvoorbeeld ook in Ferwerd.
2. In de stad Leeuwarden mocht geen ander bier getapt worden dan Leeuwarder bier, dus bier dat in de stad was gebrouwen.
De machtige bierbrouwersgilde zal wel alles geprobeerd hebben om deze verplichting voor het hele jaar van kracht te laten zijn, maar dat is nooit helemaal gelukt. Omdat er ’s zomers veel meer bier gedronken werd dan ’s winters, werd men het erover eens dat in de zomer ook ander bier verkocht mocht worden in Leeuwarden. Een paar jaar lang werd van deze regel afgeweken en was het dus ook ’s zomers verboden om in Leeuwarden ‘bier van buiten’ te drinken… Logisch: er werd in die tijd bij vrijwel elke gelegenheid bier gedronken. Zo dronk men bij de geboorte ‘bernebier’ en bij de doop ‘doopbier’. Wanneer er werd verloofd kwam er ‘lovelbier’ op tafel. En tijdens begrafenissen schonk men ‘leedbier’ of ‘troostbier’. En als er bij nieuwbouw pannen op het dak kwamen, was het tijd voor ‘pannenbier’… en zo kunnen we nog heel lang doorgaan. De hele 15e eeuw wordt Friesland geteisterd door het geschil tussen de Schieringers en de Vetkopers. Waarom deze strijd een eeuw eerder oplaaide, weet niemand zeker. Er zullen vast vele factoren een rol hebben gespeeld. In elk geval hebben kloosters een grote rol gespeeld. Die hadden namelijk niet alleen grote geestelijke macht, maar ook economische en dus politieke.
Twee grote geestelijke kloosterordes springen eruit: die van de Premonstratenzers en die van de Cisterciënzers. Tussen die twee woedt een grote worsteling om de macht met als inzet: wie wordt de grootste en de sterkste? Deze worsteling leidt tot een openbaar conflict dat overslaat op de adel en de steden.
Al snel wordt het een strijd tussen kloosters en kloosters, steden en steden, grietenijen (een voorloper van de huidige gemeenten) en gouwen (landstreken).
Op 20 april 1483 komt er een eindelijk een verbond tot stand voor de tijd van vier jaar tussen het Vetkopersgezinde Leeuwarden en Bolsward en het Schieringer Sneek en Sloten. Één van de voorwaarden is vrije handel – inclusief de verkoop van bier! Ook spreken de partijen af dat ze elkaar in geval van oorlog helpen en onder geen beding vreemde soldaten het land binnenhalen.
Het is heel aannemelijk dat zowel de Leeuwarder brouwers als de stad zelf flinke economische schade ondervonden van het verbond. Er werd veel bier van buiten de stad geïmporteerd waarover de stad geen belastingen kon innen.
Dit heeft er toe bijgedragen dat het verbond in 1486 niet werd verlengd. Leeuwarden nam weer het oude besluit dat er geen ‘vreemd bier’ in de stad geschonken mocht worden. De Liwwadder brouwers waren er blij mee, maar veel kooplui en schippers natuurlijk niet: zij zagen hun omzet meteen flink kelderen.... En toen kwam de zomer van 1487. Op een warme dag in juli kregen een paar kooplieden van buiten de stad dorst. Heel erg dorst. Ze kwamen op die 23e juli terecht bij een herberg ergens in het noordoosten van de stad. Het waren Schieringer kooplieden en ze hebben vast bewust een Schieringer kastelein opgezocht.
En wat niet mocht deden ze toch. Ze vroegen en kregen Haarlemmerbier. Uit een vaatje dat in de winter de stad was binnengesmokkeld.
En wat smaakte die verboden vrucht ongelooflijk lekker!
Maar wat ze uitspookten ging al snel als een lopend vuurtje door de stad. En het duurde niet lang dat er Leeuwarder bierbrouwers op het toneel verschenen. Er vielen al snel harde woorden. En het ene woord lokte het andere uit en weldra begon het schelden. “Jij vuile Schier!” “En jij ellendige Vet!”. En er kwam al snel meer volk op de been. De twee vreemde bierdrinkers hadden al snel door dat ze tegen zo’n grote overmacht niet op konden. Daarom pakten ze hun biezen en maakten zich uit de voeten richting het Amelandhuis van Pieter van Cammingha. Als vooraanstaande Schieringer kon hij hen geen onderkomen weigeren. Een woedende Leeuwarder menigte zat hun op de hielen! Ze snelden door de openstaande poorten en er was nog maar net tijd om deze achter hen dicht te smijten… Het bieroproer heeft ertoe geleid dat de Schieringers en Vetkopers elkaar nog jarenlang voluit bevochten én dat beide partijen vreemde machten tot het vrije Fryslân toelieten: met als gevolg grote schade voor de provincie, het Friese volk én zelfs de vrijheid van alle Friezen (www.dekroonopleeuwarden.frl/het-bloedstollende-liwwadder-bieroproer-uit-1487/). Mooi verhaal...
Bijzonder dat er ondanks de stempel van de Cisterciënzers geen trappistenbrouwerij in Friesland is.

FRYSK
Wolvega
Bier als sportdrank voor fietsers en als promotiemiddel om het fietstoerisme in Friesland te bevorderen. Dat is Frysk Fietsbier, een alcoholvrij én limonadevrij pilsbier van het bureau voor toerisme Friesland Holland dat gebrouwen wordt bij Us Heit in Bolsward.
Frysk Landbier is een traditioneel uit Fries water, graan, hop en biergist gebrouwen zwaar bovengistend bier met nagisting in fles. Het zou een tripel zijn als de brouwer alleen gerstemout had gebruikt, maar dit volmoutbier bevat voor een derde ook tarwemout. Het is niet in de eerste plaats een dorstlesser, maar een genotsbier met een volle smaak voor bij het diner.
Bier met een boekje
Om het eigenzinnige karakter te benadrukken zit Frysk Landbier in een ‘champagnefles’ van 75 cl met een de hele fles omvattend papieren wikkel: een grote foto van een graanveld aan de Friese waddenkust. De bekroning is een afsluiter van kurk, verankerd met ijzerdraad (het muselet), en een capsule van goudfolie. Aan de hals hangt een full-colour boekje met alle makers van Friese regionale producten en beknopte informatie over vakantiebestemming Friesland. Een stoere Frysk Landbierpul van glas completeert het geheel.
ADRES
Straat: Hoofdstraat West 38
Postcode: 8471 HV
Plaats: Wolvega
Land: Nederland (www.friesstreekproduct.nl/nl/drinks/brouwerijen/bierbrouwerijen/item/frysk)

Frysk Fietsbier past in de bidonhouder van sportfietsen.



Frysk Fietsbier wordt exclusief voor Friesland Holland gebrouwen bij Us Heit in Bolsward (brouwerij met een eigen hoptuin!) onder supervisie van meesterbrouwer Aart van der Linde (www.friesstreekproduct.nl/nl/nieuws/25-frysk-fietsbier-alcoholvrije-en-limonadevrije-tegenhanger-van-radler).

Grutte Pier Brouwerij
Leeuwarden
Wij brouwen speciaalbier, bieren vol van smaak en karakter. Als je een bier van ons drinkt dan ervaar je iets, je maakt wat mee, je proeft onze passie voor bier. De bieren die wij brouwen zorgen voor een genietmoment. Je voelt je een held! De Grutte Pier Tripel is een bier voor helden!
ADRES
Straat: Groot Schavernek 19
Postcode: 8911 BW
Plaats: Leeuwarden
Land: Nederland (www.friesstreekproduct.nl/nl/drinks/brouwerijen/bierbrouwerijen/item/grutte-pier-brouwerij)

Texel

Vlieland

Terschelling


VOF Terschellinger Bieren
Terschelling is met Scelling Blond, Scelling Stout, Scelling Koan en Scelling Zomer vier nieuwe speciaal bieren rijker. De bieren zijn verkrijgbaar in flesjes van 33cl en/of 75cl. Deze speciale bieren van hoge gisting zijn ambachtelijk gebrouwen en professioneel gerijpt. De bieren bevatten gerstemout en tarwe.
ADRES
Straat: Midslanderhoofdweg 32
Postcode: 8884 HJ
Plaats: Baaiduinen
Land: Nederland (http://www.friesstreekproduct.nl/nl/drinks/brouwerijen/bierbrouwerijen/item/terschellinger-bieren)


Ameland
Amelander bierbrouwerij is een kleine ambachtelijke brouwerij met een bierwinkel en een gezellig proeflokaal in een verbouwde boerderij aan de Smitteweg net buiten Ballum. De verschillende soorten speciaalbier én cranberrylikeur worden hier met veel zorg gemaakt.
ADRES
Straat: Smitteweg 6
Postcode: 9162 EC
Plaats: Ballum, Ameland
Land: Nederland
(www.friesstreekproduct.nl/nl/drinks/brouwerijen/bierbrouwerijen/item/amelander-bierbrouwerij)

Schiermonnikoog... Ja wacht even, nu val ik in herhaling. Friesland heeft veel brouwerijen! Dus hop naar het Noorden!

51 weetjes over Winnie de Pooh

$
0
0
When you are a Bear of Very Little Brain, and you Think of Things, you find sometimes that a Thing which seemed very Thingish inside you is quite different when it gets out into the open and has other people looking at it.
― A.A. Milne, Winnie-the-Pooh (www.goodreads.com/quotes/142015-when-you-are-a-bear-of-very-little-brain-and)

For I am a bear of very little brain, and long words bother me.”
― A.A. Milne, (www.goodreads.com/quotes/129425-for-i-am-a-bear-of-very-little-brain-and)




Fiction Beer Company comes out swinging with: A Beer of Very Little Brain
– an easy drinking, malty, amber, honey wheat common ale.  Inspired by A.A. Milne’s Winnie The Pooh.  Made for when you just need something simple yet flavorful.  A spring seasonal release this beer is available March 17th.  4.8% ABV (www.craftbeer.com/news/beer-release/fiction-beer-company-releases-four-new-beers)

Fiction A Beer of Very Little Brain
Brewed by Fiction Beer Company
Style: California Common
Denver, Colorado USA
Serve in Lager glass, Shaker
IBU: 21   EST. CALORIES: 144   ABV: 4.8%
COMMERCIAL DESCRIPTION
Who loves honey more than our favorite “silly old bear”? When crafting this beer, our brains immediately conjured up images of Pooh Bear scaling a tree or floating with the help of a balloon in pursuit of honey. While we would argue that our favorite childhood bear has a bit more brains than given credit for, our beer is actually rather simple—and that is exactly what we hoped to achieve. We took the classic American style wheat beer and played with the recipe just enough to make it our own. We used a lager yeast to ferment the beer. The lager yeast was slowly allowed to rise in temperature from 50F to 65F. (This is what is known as a “steam” beer or common ale.) The warm lager fermentation creates a unique flavor profile that perfectly compliments this style of beer. Honey malt provides a subtle honey flavor without the addition of actual honey (www.ratebeer.com/beer/fiction-a-beer-of-very-little-brain/370698/).

onceblind (6432) - Denver, Colorado, USA - OCT 25, 2015
Clear deep golden with a thin sticky white cap. Blonde malty and wheaty nose with a touch of faint honey and some lagery cracker. Crisp cracker flavor throughout the flavor profile with a bit of honey and wheat, mostly semisweet lagery cracker though. Clean and quite quaffable (www.ratebeer.com/beer/fiction-a-beer-of-very-little-brain/370698/).

A beer of very little brain, Pooh fails TV alcohol test
His lust for honey has landed Winnie the Pooh in many a fix, but it was an innocent round of root beers that drew the ire of a panel of Turkish judges.
The country’s highest administrative court upheld a fine this week against an independent television channel that aired an episode of the classic children’s series. They ruled that the characters’ actions could “affect children and young people’s physical, mental, and moral development”. In the offending scene, from an episode broadcast in 2008, Pooh and friends toast Tigger’s birthday — with root beers (www.thetimes.co.uk/tto/news/world/europe/article3123281.ece).


Weeds are flowers, too, once you get to know them.
― A.A. Milne  (www.goodreads.com/quotes/142015-when-you-are-a-bear-of-very-little-brain-and)

People say nothing is impossible, but I do nothing every day.”
― A.A. Milne, Winnie-the-Pooh  (www.goodreads.com/quotes/142015-when-you-are-a-bear-of-very-little-brain-and)

“One of the advantages of being disorganized is that one is always having surprising discoveries.” 

I'm not lost for I know where I am. But however, where I am may be lost.” 

What day is it?"
It's today," squeaked Piglet.
My favorite day," said Pooh.” 


Richer than the Queen and immortalised first by A.A. Milne and then Walt Disney, the most famous and remarkable teddy bear in English literature – Winnie the Pooh – is 90 years [in 2011]... We’re talking not of Milne’s fictional Pooh, who made his literary debut in 1925, but of the 15 in stuffed mohair toy bear who inspired his timeless stories.
Pooh was ‘born’ in June 1921, one of hundreds of identical ‘Alpha’ bears produced at the respected Farnell’s factory in West London, and was bought by the author’s wife Daphne from Harrods for their new son, Christopher Robin.
For the first nine years of his life, Pooh was the boy’s constant companion and over the years they were joined by Piglet, Eeyore, Kanga and Roo.  
In 1925, the Milne family acquired a holiday home in Cotchford Farm, in Ashdown Forest, East Sussex.
Here A.A. Milne began to notice the games Christopher Robin played with Pooh and started writing about them.
The Enchanted Place, the Heffalump Trap, the North Pole, Owl’s Tree, Poohsticks Bridge and all the other secrets of 100 Acre Wood were laid bare.
The first book appeared in 1926 and the bear of not-so-little brain became a hero to children the world over. But Christopher Robin was growing up and he and Pooh were soon to become permanently estranged.
In 1928, Milne’s last children’s book, The House at Pooh Corner, features Christopher Robin preparing for boarding school. An illustration later produced by artist E.H. Shepard showed the boy kicking Pooh away.
In 1947 Pooh departed for the US on a book tour. Then in 1961 Daphne licensed the rights to Disney – and Pooh became an international superstar.
Today, he has his own place on Hollywood’s Pavement Of The Stars and lives in a glass case at the New York Public Library where 750,000 people visit him every year.
1 The bear that inspired Winnie the Pooh was an 18in-high Alpha Farnell teddy bear bought from Harrods for Christopher Robin on his first birthday. He cost 10/6d and had a mechanism inside him that meant he could growl.
2 At first he was called Mr Edward Bear, after the proper form of Teddy. He was renamed after a real bear called Winnie at London Zoo. One story suggests that ‘Pooh’ was added because the original Winnie smelt very bad. Winnie the Pooh is called Pooh, or Pooh Bear, but never, ever, just Winnie.
3 ‘Winnie’ was short for ‘Winnipeg’ as the zoo bear had been a mascot for the Winnipeg regiment of the Canadian army during World War I. Winnie died in 1934.
4 Winnie the Pooh made his first appearance in a poem, Teddy Bear, published in Punch magazine in February, 1924. This later became the 38th poem in A.A. Milne’s collection of poetry for children, When We Were Very Young. It was an immediate bestseller.
5 Pooh first appeared in the London Evening News on Christmas Eve, 1925, in a story called The Wrong Sort Of Bees.
6 E.H. Shepard illustrated the original Pooh books using his son’s teddy called Growler as the model – not Christopher Robin’s.
7 The rest of the toys, Piglet, Eeyore, Kanga, Roo, Owl, Rabbit and Tigger, were received as gifts by Christopher Robin between 1920 and 1928.
8 Eeyore’s character was apparently derived from his neck, because its stuffing lost its stiffness over time, giving the toy animal a morose appearance.
9 It wasn’t just Christopher Robin who played with the toys. Their well-worn appearance may be due to the involvement of the family dog – and Piglet’s nose was badly bitten by a neighbour’s dog.
10 Roo was lost in an apple orchard during the 1930s.
11 In Milne’s original handwritten notes, Kanga was a ‘he’ but this was altered and she became the only female in the books.
12 Winnie the Pooh has been translated into at least 46 languages – including Frisian, Mongolian and Esperanto. In 1960, Alexander Lenard’s Latin translation Winnie ille Pu became the only Latin book ever to have been featured on the New York Times Best Seller List. Other highbrow spin-offs include The Tao Of Pooh and Pooh And The Philosophers.
13 In the ‘sport’ of Poohsticks, competitors drop sticks into a stream from a bridge and then wait to see whose stick will float across the finish line first. This game was played for real by Christopher Robin. It was played by Pooh and his friends in the book The House At Pooh Corner.
4 An annual World Championship Poohsticks race takes place in Oxfordshire – this year it attracted more than 500 competitors. Nine-year-old Saffron Sollitt from Wallingford, Oxfordshire, is current world champion.
15 A.A. Milne’s initials stand for Alan Alexander. He was taught by H.G Wells and also wrote detective fiction. Milne was already a celebrated playwright when he was inspired to write the first Winnie the Pooh book, When We Were Very Young, for his son.
16 An only child, Christopher Robin was raised by his nanny and saw his parents only for short periods three times a day.
17 Throughout childhood, he was addressed as Billy. A.A. Milne and his wife had expected a baby girl and had chosen the name Rosemary. When he turned out to be a boy, they wanted to call him Billy, but decided that was too informal, so Billy became his nickname.
18 As a child, Christopher Robin called himself Billy Moon because that was how he pronounced his last name.
19 Christopher Robin was a thin, little boy who took ‘strengthening medicine’ (like Roo’s) to help his bones and muscles grow. He later learned how to box to defend himself from teasing classmates.
20 A.A. Milne, Christopher Robin and the illustrator E.H. Shepard all came to resent Winnie the Pooh.
21 E.H. Shepard believed that much of his later work as an artist had been sabotaged by ‘that bear’.
22 A.A. Milne regretted the popularity of Pooh because it overshadowed his other work.
23 All his Pooh works amounted in total to 70,000 words – the equivalent of a small paperback.
24 Christopher Robin also disliked Pooh’s impact, complaining that his father ‘had filched from me my good name and had left me with the empty fame of being his son’.
25 In December 1927, Christopher Robin had chickenpox and missed his singing role in his school’s Christmas concert. His mother suggested that he record some of Pooh’s Hums and other songs from A.A Milne’s poetry collections. Later, this record caused Christopher Robin to suffer merciless bullying.
26 Even his cousin Angela, years later, allowed her children to hang the record in a tree and take pot shots at it.
27 For many years, local people in Hartfield, East Sussex, where Christopher Robin grew up, were hostile to Pooh tourists but maps can now be bought there showing all the key landmarks.
28 Pooh has many high-profile fans. As young Princess Elizabeth, the Queen loved the Pooh stories.
29 The 100 Acre Wood is based on Ashdown Forest in Sussex, which was near the Milne family’s country home, Cotchford Farm.
30 Cotchford was later bought by Rolling Stones guitarist Brian Jones, who died there in the swimming pool in 1969.
31 In 1947, Milne’s American publisher spotted Pooh, Piglet, Eeyore, Tigger and Kanga in the corner of the author’s living-room at Cotchford and asked if he could take them on a promotional tour of the US.
32 The Pooh Five have returned only twice since then – in 1969 for an exhibition of the drawings of E.H. Shepard to mark his 90th birthday, and for the 50th birthday of Winnie the Pooh in 1976.
33 In September 1987, they were presented to the New York Public Library, where they are kept in a bullet-proof display case.
34 In 1988 they received professional conservation treatment that included various repairs and vacuumings. They are seen by 750,000 visitors each year.
35 In 1998, Labour MP Gwyneth Dunwoody began a campaign to have the bears repatriated. She told Parliament: ‘Just like the Greeks want their Elgin Marbles back, so we want our Winnie the Pooh back, along with all his splendid friends.’
36 Rudolph Giuliani, then Mayor of New York, broke off from his busy schedule to visit the animals and vowed to ‘do anything’ to keep the toys on American soil.
37 In 1930, Stephen Slesinger, an American literary agent, bought the US and Canadian merchandising and television rights to Winnie the Pooh from A.A. Milne for a $1,000 advance and two-thirds of Pooh’s subsequent earnings.
38 By November 1931 – having redrawn Pooh and given him his distinctive red T-shirt – Slesinger had a £25 million-a-year business with dolls, records, board games and puzzles.
39 In 1961, Disney acquired the rights from Slesinger’s widow Shirley for a film and associated merchandise. She was supposed to get two per cent of their worldwide revenues. In 1991, she sued tDisney, saying it had not accurately reported the earnings and owed her £100 million.
40 Forbes magazine ranks Winnie the Pooh as the second most valuable character after Mickey Mouse – it is estimated that Winnie the Pooh merchandising products alone have annual sales of more than £3.75 billion. (The Queen is said to be worth about £350 million.)
41 Winnie the Pooh products can be found in more than 38 countries.
42 Since the 1970s, Pooh Bear has been voiced by three actors: Sterling Holloway, Hal Smith and Jim Cummings.
43 There are approximately 390 minutes of Winnie the Pooh film footage to date, including five feature films: The Many Adventures Of Winnie The Pooh (1977); The Tigger Movie (2000); Piglet’s Big Movie (2003); Pooh’s Heffalump Movie (2005) and Winnie The Pooh (2011).
44 The latter was drawn by hand, features the voice of John Cleese and cost £15 million to make.
45 The 1968 featurette Winnie The Pooh and the Blustery Day won Walt Disney a posthumous Oscar for Best Animated Short Film.
46 Pooh has his own place on Hollywood’s Pavement of the Stars.
47 In 2000, the Pavilion Gallery in Winnipeg paid $243,000 (about £150,000) for the only known oil painting of Pooh by E.H Shepard.
48 The Pembroke College Winnie the Pooh Society was established in 1993 and has become one of the most famous societies at Cambridge University. The annual subscription is £2 and the Queen is said to be a member.
49 Pooh is patron saint of teddy bears.
50 Before he became President, one of Barack Obama’s key advisers, Richard Danzig asserted that Pooh could shape US foreign policy. The future of US strategy in the war on terror, he claimed, should follow a lesson from the pages of Winnie the Pooh, which can be shortened to: ‘If it is causing you too much pain, try something else.’ (www.dailymail.co.uk/news/article-2002613/Winnie-Pooh-The-bear-little-brain-VERY-big-bank-balance.html)
51 er is nu dus ook een bier naar vernoemd:


Cadejo Hija de Pooh
Brewed by Cadejo Brewing Company
San Salvador, El Salvador
Style: Golden Ale/Blond Ale | Ratings: 4 | Special Seasonal | Alcohol: 5.3%
(www.ratebeer.com/beer/rate/282119/)




Dit bericht uit 2016 opnieuw gepubliceerd in 2018...

Het eiland Man (Engels: Isle of Man of Mann, Manx: Ellan Vannin[4] of Mannix)

$
0
0
Tijdens een nieuwsitem over Brexit zag ik ineens een vlek tussen Groot Brittanië en Ierland. Dat vond ik vreemd. Zou er bier zijn tussen het land van de stouts en het land van de ((india) pale) ales?


Het eiland Man (Engels: Isle of Man of Mann, Manx: Ellan Vannin[4] of Mannix) is een eiland in de Ierse Zee. Het is net als de Kanaaleilanden een Brits Kroonbezit. Het is geen onderdeel van het Verenigd Koninkrijk (al wordt het daar vaak mee geassocieerd), noch van de Europese Unie. Het staatshoofd is Elizabeth II, die de titel Lord of Mann voert. De staatsvorm is een constitutionele democratie. .... Man maakt geen deel uit van het Verenigd Koninkrijk en evenmin van de Europese Unie. De Britse regering behartigt overigens wel de buitenlandse betrekkingen en defensie, en heeft invloed op de wetgeving. Het eiland heeft zijn eigen rechtswezen en sociale voorzieningen. Ook zijn er een eigen belastingstelsel, postzegels en munt.
Het wapen vertoont een trinacrie, een heraldisch symbool dat op onafhankelijkheid duidt.....
Het eiland is 572 km² groot. Het ligt niet ver buiten de Solway Firth, een firth op de grens van Schotland en Engeland. Engeland, Ierland, Schotland en Wales bevinden zich op ongeveer gelijke afstanden. Op Man wonen 88.815 (2017) mensen, voornamelijk in de steden aan de kust. De hoofdstad en grootste stad van het eiland is Douglas. Andere steden zijn Ramsey, Peel, Castletown en Port Erin.
Op Man heerst een gematigd zeeklimaat met een zacht karakter door de beschutte ligging. Door de zachte winters kunnen er ondanks de vrij noordelijke ligging palmen groeien aan de zuidkust.
Het hoogste punt is Snaefell. ... Man heeft een goede infrastructuur: het wegennet is uitgebreid en er zijn goede spoor- en tramverbindingen en een luchthaven, de Isle of Man Airport. Er worden veerdiensten onderhouden op Engeland en Ierland. Het eiland bezit een uitgebreid historisch netwerk van openbaar vervoer, dat bestaat uit stoomtreinen, elektrische trams en een paardentram. De stoomspoorwegonderneming, de Isle of Man Steam Railway, bestaat sinds 1873 en rijdt met historisch materieel over een smalspoor van 25 kilometer lengte van Port Erin naar Douglas. In Port Erin bevindt zich het Railway Museum (spoorwegmuseum), waar de geschiedenis van de stoomtreinen op Man valt na te gaan. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Man_(eiland))


 The Isle of Man otherwise known simply as Mann s a self-governing British Crown Dependency, located in the Irish Sea between the islands of Great Britain and Ireland, within the British Isles. The head of state is Queen Elizabeth II, who holds the title of Lord of Mann. The Lord of Mann is represented by a Lieutenant Governor. The island is not part of the United Kingdom, but its foreign relations and defence are the responsibility of the UK Government. Although it does not usually interfere in the island's domestic matters, its "good government" is the ultimate responsibility of the Crown
The island has been inhabited since before 6500 BC. It began to be influenced by Gaelic culture in the AD 5th century and the Manx language, a branch of the Gaelic languages, gradually emerged. In the 9th century, the Norse began to settle there. A Norse-Gaelic culture emerged and the island came under Norse control. In 1266, the island became part of Scotland. After a period of alternating rule by the kings of Scotland and England, the island came under the feudal overlordship of the English Crown in 1399. The lordship revested into the British Crown in 1764 but the island never became part of the United Kingdom and retained its status as an internally self-governing jurisdiction.
The island is not a member of the European Union, but has a limited relationship concerning the free movement of goods.
Tynwald, the island's parliament, was nominally founded in AD 979. It is arguably the oldest continuous parliament in the world. The annual ceremonial meeting in July on Tynwald Day, the island's national day, continues to be held at Tynwald Hill, where titles are announced and a brief description of the new laws enacted by Tynwald during the previous year is given.
The culture of the Isle of Man is influenced by its Celtic and to a lesser extent its Norse origins, though its close proximity to the UK, popularity as a UK tourist destination, and recent mass immigration by British migrant workers has meant that British influence has been dominant since the Revestment period. Recent revival campaigns have attempted to preserve the surviving vestiges of Manx culture after a long period of Anglicisation, and significant interest in the Manx language, history and musical tradition has been the result. (http://www.ottosrambles.co.uk/isle-of-man.php)


The official language of the Isle of Man is English. Manx Gaelic has traditionally been spoken but is now considered "critically endangered" In common use are the greetings moghrey mie and fastyr mie which mean good morning and good afternoon respectively. The Manx language knows no evening as it is afternoon. Another frequently heard Manx expression is traa dy liooar meaning time enough, and represents a stereotypical view of the Manx attitude to life.
For centuries, the island's symbol has been its ancient triskelion, a device similar to Sicily'sTrinacria: three bent legs, each with a spur, joined at the thigh. The three legs are reflected in the island's motto (adopted late in the symbol's history): Quocunque Jeceris Stabit, traditionally translated from Latin as Whithersoever you throw it, it will stand, or Whichever way you throw it, it will stand. (http://www.ottosrambles.co.uk/isle-of-man.php)


De naam van het eiland is mogelijkerwijs afgeleid van de naam van de Keltische god van de zee, Manánnan Mac Lir. Manx is de genitief van Man in het Engels, in de betekenis '(afkomstig) van Man'. Manx is ook de benaming voor de inwoners van het eiland en eveneens van de Manx-Gaelische taal, die behoort tot de Keltische talen.
Het Manx, een dialect van de Gaelische talen, is de enige Keltische taal die vaag het alfabet en de spellingsregels van het Engels volgt; dit komt doordat de taal in de vroege zeventiende eeuw door Engelstaligen voor het eerst werd gedocumenteerd. De spelling wijkt daardoor sterk af van de spelling van het Iers- en Schots-Gaelisch.
Halverwege de negentiende eeuw werd het duidelijk dat het Manx ging uitsterven. Een actiegroep voor de studie en bevordering van de taal werd opgericht onder de naam Yn Çheshaght Ghailckagh. De laatste oorspronkelijke moedertaalspreker was Ned Maddrell, die in 1974 overleed. Thans wordt getracht de taal nieuw leven in te blazen. De taal wordt, als cultureel erfgoed, op school onderwezen, een beslissing die er kwam na druk van Alan Heusaff, voorzitter van de Keltische Liga. Er zijn geluidsopnamen van Maddrell en van een aantal anderen van die laatste sprekers, die gebruikt werden voor het samenstellen van cursussen. Zo'n twee procent van de bevolking is de taal nu machtig.  (https://nl.wikipedia.org/wiki/Man_(eiland))


Here we go with a bit of myth and wizardry; In Manx mythology, the island was ruled by Manannán mac Lir, a Celtic sea god, who would draw his misty cloak around the island to protect it from invaders. One of the principal theories about the origin of the name Mann is that it is named after Manannan. (http://www.ottosrambles.co.uk/isle-of-man.php)

Manannán is also known as Oirbsiu or Oirbsen, from which Lough Corrib takes its name.[5]
His name is spelt Manandán in Old Irish, Manannán in modern Irish and Scottish Gaelic, and Mannan in Manx Gaelic. He is also given two surnames. The most common is Mac Lir, which may mean "son of the sea" or "son of Ler" ler in both cases meaning 'sea'. It has been suggested that Ler was a sea god whose role was taken over by Manannán. The other is Mac Alloit or Mac Alloid. Allot or Allod may be another name for Ler[citation needed]. (https://en.wikipedia.org/wiki/Manann%C3%A1n_mac_Lir)

Manannan mac Lir is likely the most prominent sea deity of Irish mythology and literature. With his sea-borne chariot, affiliation with horses and cloak of invisibility, he guards the otherworld and the afterlife, incorporating aspects of the ancient Greek gods Poseidon and Hades. Manannán can also be associated with the Arthurian land of eternal youth, Avalon (Tír na nÓg in Celtic mythology), because his Irish daughter Niamh is one of the queens of this realm and his Welsh son Bran the Blessed possesses the cauldron a rejuvenation, not unlike the mythical Holy Grail.
Manannán is also a popular character on the Isle of Man and a similar version of him is widespread in Wales. This prevalent appreciation and adoption of a god is not uncommon, however the Isle of Man is named for Manannán while the Welsh version of him, Manawydan fab Llŷr, is so like his Irish counterpart that their stories are easily confused. .... Although Manannán does not take an active role in the majority of the stories about him, his importance in the Irish, Manx and Welsh cultures is astounding. Manannán's real purpose in these tales is the gifts he gives to various other characters—whether those gifts are tangible items or his children, such as Bran. Despite this secondary role, Manannán remains one of the better known gods in folklore, though he is most often referred to by the moniker Lir.(https://www.ancient-origins.net/myths-legends/manannan-mac-lir-god-sea-and-guardian-afterlife-006314)

Manannán mac Lir is de Iers-Keltische god van de zee en het weer.
Manannán mac Lir is de zoon van Lir en zijn naam betekent 'Mannanan, zoon van de zee'. Zijn vrouw is Fand. Hij is de beschermer van de Gezegende Eilanden en regeert over Mag Mell. Hij heeft een schip zonder zeilen dat hem volgt als hij het daartoe bevel geeft en hij heeft een mantel waarmee hij zich onzichtbaar kan maken.
In de legendaire geschiedschrijving van het eiland Man wordt Manannan Beg Mac-y-Lheir als de eerste koning van het eiland beschouwd, die er omstreeks 440 na Christus geregeerd zou hebben.[1] Volgens de ontstaansmythe van Man is de naam van het eiland van hem afgeleid. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Manann%C3%A1n_mac_Lir)

Manannan or Manannan Mac Lir was a popular deity in Celtic mythology, belonging to an Irish mystical race known as the Tuatha De Danann (thoo'a-hay-day-danawn). Son of Lir, the Irish God of the sea, Manannan's title was Lord of the Sea - beyond or under which Land of Youth or Islands of the Dead were supposed to lie - and he was also known as the Master of Tricks and Illusions.
In many Celtic stories, we are told of Manannan's wife, the Fairy Queen Fand, also known as The Pearl of Beauty, his sons Ilbhreac (Fairy King), Fiachna and Gaidiar, and daughters Áine, Aoife and Griane. Manannan also had a foster son named Lugh; the Great Warrior, on whom he bestowed his magical belongings.
Manannan's magical possessions consisted of a steed named Enbarr of the Flowing Mane (Irish), sometimes refered to as Finbar, which could travel over land and sea; the Ocean Sweeper/Wave Sweeper, a magical boat which obeyed the thoughts of those who sailed in it, and could travel without oar or sail; the Cloak of Mists, which was capable of changing to every kind of colour, and when Manannan was angry would make a thunderous sound when the cloak flapped; a sword called The Answerer (Irish - Fragarach) that could cut through any armour; a spear called Ctann Buide (Yellow Tree); and a breastplate which no weapon could pierce.
The Isle of Man was the throne of Manannan, his stronghold was on the top of Barrule, and he held his court from Manannan's Chair at Cronk y Voddy. The Isle of Man takes its name from Manannan.
In Irish mythology, Manannan was killed in battle by Uillenn Faebarderg in the battle of Magh Cuilenn and is said to be buried in the Tonn Banks, off the coast of Donegall. Many shipwrecks have occured there and the spirit of Manannan is supposed to ride on the storm. The Tonns form one part of a triad known as "The Three Waves of Erin". (http://www.isleofman.com/welcome/history/mythology-and-folklore/manannan-mac-lir/)

Manannán or Manann, also known as Manannán mac Lir ("son of the sea"),[3] is a sea god in Irish mythology. He is affiliated with both the Tuatha Dé Danann and the Fomorians. In the tales, he is said to own a boat named Scuabtuinne ("wave sweeper"), a sea-borne chariot drawn by the horse Enbarr ("water foam"), a powerful sword named Fragarach ("the answerer"), and a cloak of invisibility (féth fíada). He is seen as the ruler and guardian of the Otherworld and one who ferries souls to the afterlife. Manannán is furthermore identified with the trickster figure Bodach an Chóta Lachtna ("the churl in the drab coat").[4]
Manannán appears also in Scottish and Manx legend, where he is known as Manannan mac y Leir. Some sources say the Isle of Man (Mannin) is named after him, while others say he is named after the island. He is cognate with the Welsh figure Manawydan fab Llŷr. (https://en.wikipedia.org/wiki/Manann%C3%A1n_mac_Lir)

Historians believe that Mannin Bay is named after him and he is thought to be an ancestor of the Conmhaícne Mara, the people for whom Connemara is named. On stormy days, foamy waves known as his seahorses, caiple Mhanannáin, can be seen. Folklore says that one day Manannán’s daughter was caught in a storm while boating in Kilkieran Bay, but he saw the danger she was in and rescued her by conjuring up Mann Island, a small rock in the bay.
When he wasn’t using his magical powers to produce rocks, he was a philanderer and opportunist who moved by the heavens. His legendary crane bag contained the treasures of the Tuatha, including knives, shields and shears, and whoever has these is said to be safe from his enemies. (https://www.irishtimes.com/opinion/adventures-of-a-sea-god-an-irishman-s-diary-about-manann%C3%A1n-mac-lir-1.2647217)

His name is derived from that of the Isle of Man. This itself may come from a Celtic word for "mountain" or "rise", as the Isle of Man rises from the sea on the horizon.[8] Alternatively, it may come from an earlier Indo-European word for water or wetness.[9] In medieval Irish tradition, it appears that Manannán came to be considered eponymous of the island (rather than vice versa). (https://en.wikipedia.org/wiki/Manann%C3%A1n_mac_Lir)

In the Manx tradition of folklore, there are many stories of mythical creatures and characters. These include the Buggane, a malevolent spirit who according to legend blew the roof off St Trinian's Church in a fit of rage; the Fenodyree; the Glashtyn; and the Moddey Dhoo, a ghostly black dog who wandered the walls and corridors of Peel Castle.
Mann is also said to be home to fairies, known locally as the little folk or themselves. There is a famous Fairy Bridge and it is said to be bad luck if one fails to wish the fairies good morning or afternoon when passing over it. It used to be a tradition to leave a coin on the bridge to ensure good luck. Other types of fairies are the Mi'raj and the Arkan Sonney.
An old Irish story tells how Lough Neagh was formed when Ireland's legendary giant Fionn mac Cumhaill (commonly anglicised to Finn McCool) ripped up a portion of the land and tossed it at a Scottish rival. He missed, and the chunk of earth landed in the Irish Sea, thus creating the island. Peel Castle has been proposed as a possible location of the Arthurian Avalon
So here it is at last had to mention it? The main international event associated with the island is the Isle of Man Tourist Trophy race, colloquially known as "The TT" which began in 1907. It takes place in late May and early June. The TT is now an international road racing event for motorcycles, which used to be part of the World Championship, and is long considered to be one of the "greatest motorcycle sporting event of the world”. Taking place over a two week period, it has become a festival for motorcycling culture, makes a huge contribution to the island’s economy and has become part of Manx identity. For many, the Isle carries the title "road racing capital of the world". The Manx Grand Prix is a separate motorcycle event for amateurs and private entrants that uses the same 60.70 km (37.72 mi) Snaefell Mountain Course in late August and early September. (http://www.ottosrambles.co.uk/isle-of-man.php)

Man werd in de vijfde eeuw gekoloniseerd door voornamelijk Ierse Kelten, maar in later tijden trokken er ook Kelten vanuit Schotland naar het eiland toe. De langdurige invloed van het Ierse christendom blijkt uit de aanwezigheid van een Ierse round tower van eind tiende eeuw op St Patrick's Isle op het domein van het Kasteel van Peel. In de negende eeuw was Man in handen van de Noormannen, die er een belangrijke uitvalsbasis voor hun schepen van maakten en zich er snel vestigden en mengden met de lokale bevolking. Naar Noors voorbeeld werd er in 979 een parlement ingesteld, de Tynwald, dat nog steeds bestaat en jaarlijks bijeenkomt. De regering van Man stelt[5] hiermee het 'oudste ononderbroken democratische parlement ter wereld' te hebben, een eer die gedeeld wordt met IJsland waar tezelfdertijd door Noormannen een dergelijk systeem werd opgezet. Tot 1265 vormde Man met de Hebriden een eigen koninkrijk, dat onderworpen was aan de Noorse Kroon. Na afloop van de Schots-Noorse Oorlog viel het tot 1346 onder Schotse soevereiniteit en vervolgens onder de Engelse. De koningin van Engeland is echter slechts de Lord of Man en laat zich op het eiland vertegenwoordigen door een gouverneur. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Man_(eiland))

Op het eiland Man hield de Britse regering gedurende de Eerste en de Tweede Wereldoorlog meerdere duizenden burgers gevangen in interneringskampen. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Man_(eiland))

Met Kelten wordt een verzameling volkeren en stammen aangeduid die gedurende het millennium vóór het begin van onze jaartelling en de eeuwen daarna een Keltische taal spraken. Het is dus primair een linguïstisch begrip. Een Kelt was een spreker van een Keltische taal.
Hun voorouders verspreidden zich vanuit een kerngebied in Centraal-Europa zowel in westelijke als oostelijke richting. Rond het begin van onze jaartelling bevolkten Keltische stammen de Britse Eilanden, Gallië, het Iberisch Schiereiland en delen van Midden-Europa en de Balkan. De Keltische talen behoren tot de Indo-Europese taalfamilie.
Kenmerkende elkaar opvolgende Keltische culturen zijn de Hallstatt-cultuur, de La Tène-periode gevolgd door de Gallo-Romeinse periode en ten slotte de periode van de Keltische naties tot op heden, zoals aangegeven op het kaartje hiernaast. Kelten dreven handel met Romeinen.
...
De volkeren die nu collectief benoemd worden als 'de Kelten' werden in klassieke bronnen ook aangeduid als 'Galli' (Romeinse historici) of 'Galatae' (Griekse bronnen en Polybius). Deze benamingen werden door schrijvers uit de 1e eeuw v.Chr. gezien als synoniemen voor het Griekse 'Keltoi' en het Latijnse 'Celtae'. Zo schreef Julius Caesar over de inwoners van Gallië: "Wij noemen hen Galliërs, maar in hun eigen taal noemen zij zichzelf Kelten." (Qui ipsorum lingua Celtae, nostra Galli appellantur).
De naam 'Kelt' is in veel geografische en andere namen terug te vinden, hoewel niet altijd even herkenbaar. Meest waarschijnlijk is de naamgeving afkomstig van de Griekse historici Hecataeus van Milete en Herodotus uit de 5e eeuw v.Chr.; zij noemden het volk dat aan de La Tène-cultuur was verbonden, en met wie zij handel dreven, Keltoi.[1] Dit werd later overgenomen door de Romeinen. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Kelten)

De Keltische talen zijn 'kleine' talen die met uitsterven bedreigd zijn. Ze worden steeds meer verdrongen door de officiële landstalen Engels (Ierland en V.K.) en Frans (Frankrijk), al geldt het Iers wettelijk als de eerste taal van Ierland, en bezitten het Welsh en het Schots officiële status. Deze talen worden tegenwoordig beschermd door de Europese Unie, die minderheidstalen steunt. De talen zijn in het openbare leven steeds vaker te zien en de media besteden meer tijd aan Keltische talen. Het Manx, gesproken op het eiland Man in de Ierse Zee, was eigenlijk al sinds de jaren 60 uitgestorven, maar is nieuw leven ingeblazen. Het Cornisch, dat reeds in de 18e eeuw was uitgestorven, is op kunstmatige wijze gereconstrueerd en kent heden ten dage in zijn nieuwe vorm enkele honderden sprekers. De situatie van het Iers is het positiefst; het wordt volop onderwezen en de taal is erkend als een officiële taal in de E.U. Daarnaast is door middel van volkstellingen vastgesteld dat de praktische kennis van het Welsh tussen 1991 en 2001 in Wales is toegenomen met ruim 7%. Belangrijk bij het reanimeren van een kleine taal is dat men de taal in het alledaagse leven betrekt; het onderwijzen ervan is immers op zichzelf ontoereikend, zolang de taal in kwestie niet in de normale omgang van alledag wordt gestimuleerd. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Kelten)
Een opvallend verschijnsel op het eiland is dat de huiskattenpopulatie grotendeels staartloos of stompstaartig is, en dat al sinds eeuwen. Dit natuurlijke kattenras is genoemd naar het eiland: Manx.
 (https://nl.wikipedia.org/wiki/Man_(eiland))

De Manx is een vreedzame kat die waarschijnlijk met iedereen in uw leven overweg kan. Hij zal vele jaren liefdevol gezelschap bieden.... De Manx is een kat van gemiddelde grootte, maar gedrongen en zwaar gebouwd. De Manx kan er groter uitzien dan ze is en liefhebbers realiseren zich vaak niet hoe zwaar ze kan worden op volwassen leeftijd.
De Manx heeft ronde vormen: een ronde kop, ronde ogen, ronde lijnen bij de inplant van de snorharen en een rond lijf. Van achteren gezien vormen de oren een gebogen lijn. Haar achterpoten zijn langer dan de voorpoten. Dit is goed zichtbaar als ze staat.
De Manx heeft geen staart, dus bij het aaien glijdt uw hand zo van de romp af, zonder ergens achter te blijven haken. Deze katten worden Rumpies genoemd (van 'rump', romp). Niet iedere Manx is volledig staartloos. Sommige Manxkatten worden Stumpies genoemd, omdat ze een klein staartstompje hebben. Andere worden Rumpy Risers genoemd. Wanneer uw hand langs de romp glijdt, gaat het kleine staartje omhoog. Naarmate een Rumpy Riser ouder wordt, raakt het kleine staartje mogelijk met een vetlaagje bedekt. Het gaat dan niet meer omhoog wanneer u de kat aait. Sommige Manxkittens worden geboren met een hele staart en sommige worden geboren met een half staartje.
De Manx is kortharig, maar het haar bestaat uit een dubbele vacht. Hierdoor is het dik en dichtbehaard. Sommige kattenregisters erkennen ook de langharige Manx. Sommige geven het langharige Manxras een aparte naam: Cymric; andere noemen haar gewoon een langharige Manx.      (https://www.hillspet.nl/cat-care/cat-breeds/manx)


De Manx is een kat met een makkelijk karakter die zich goed kan aanpassen. Hij kan goed samenleven met andere huisdieren en is geduldig met kinderen. Deze staartloze kat heeft een compact lichaam. Hij is levendig en een goede jager. Zijn vacht vraagt geen bijzondere verzorging.
Middelgroot. Gewicht: 3,5 tot 5,5 kg. Compact, redelijk gedrongen. Geeft een afgeronde indruk. (https://www.royalcanin.nl/manx)

De Manx is een eeuwenoud, op een natuurlijke manier tot stand gekomen kattenras dat zijn oorsprong vindt op het Britse eiland Man. Manx is de genitief van het woord Man en betekent dus "(afkomstig) van Man".
Deze ondersoort van de gedomesticeerde kat met als wetenschappelijke naam Felis catus anura (manxkat), komt sinds eeuwen voor als prevalent type van de huiskat op het eiland Man. De kat wordt daar al eeuwen als huisdier en muizenvanger gehouden. Kenmerkende eigenschap is het geheel of gedeeltelijk missen van de staart, wat veroorzaakt wordt door een autosomaal dominant verervende eigenschap met variabele expressie, bepaald door een enkel gen, het Manx taillessness gene. Door de variabele expressie kan de staartlengte varieren van helemaal geen staart tot een bijna volledige staart en alles dat ertussen zit. Homozygote kittens sterven in utero door de ernstige misvorming van de ruggengraat. Hieruit volgt dat alle staartloze Manxkatten heterozygoot zijn; bovendien wordt om deze reden afgeraden twee staartloze katten met elkaar te kruisen. Een nest kan zowel staartloze kittens als kittens met staart bevatten.... Het ras is ontstaan op het eiland Man, een onafhankelijk eiland vallend onder de Britse Kroon in de Ierse Zee waar het eeuwen geleden, mogelijk als een spontane mutatie, is ontstaan en er kittens geboren werden zonder staart of met een kort stompstaartje. Omdat de eigenschap voor de overleving geen negatieve effecten heeft, plantten de dieren zich voort en aangezien het gen dominant vererft, verspreidde de eigenschap zich snel. De lokale bevolking heeft zich al meer dan eens verbazend uitgesproken over katten mét staart; deze waren bij hen onbekend. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Manx_(kattenras))
De Manx is een van de oudste kattenrassen. Er bestaan vele schitterende legendes over de oorsprong van dit ras. De interessantste, maar tegelijkertijd genetisch ook de minst juiste, luidt dat de Manx een tukje aan het doen was op het moment dat Noah alle dieren naar de ark riep. Ze werd pas wakker toen Noah de deur van de ark aan het sluiten was. Ze kon nog net op tijd in de ark komen, maar haar staart kwam per ongeluk tussen de deur, waardoor ze deze volledig verloor. Een andere legende vertelt dat het ras van een van de schepen van de Spaanse Armada afkomstig was. Het schip zonk voor de kust van de Isle of Man in 1588.
De werkelijke herkomst van de Manx hangt waarschijnlijk meer samen met handelsschepen die van Fenicië naar Japan voeren. Deze zeelieden hebben tijdens hun reis mogelijk een aantal Japanse stompstaartkatten meegenomen op hun schip. Eerder met de bedoeling om muizen te vangen dan om een nieuw kattenras te importeren.
De eerste Manxkampioen heette Bonhaki. Deze zilverkleurige, cyperse Manx kreeg deze onderscheiding rond 1900 in Londen. De Manx wordt sinds de vroege jaren dertig in Amerika gefokt en de eerste Amerikaanse Manx is in 1951 tot kampioen uitgeroepen. (https://www.hillspet.nl/cat-care/cat-breeds/manx)

Er is nog een klein, onbewoond eiland met de naam 'Man'. Dit maakt onderdeel uit van de Nicobaren. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Man_(eiland))

De Nicobaren zijn een groep eilanden in de Golf van Bengalen in het oosten van de Indische Oceaan. Ze vormen samen met de noordelijker gelegen Andamanen het Indiase unieterritorium Andaman- en Nicobareilanden. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Nicobaren)

De Andamanen en Nicobaren (Bengali: আন্দামান ও নিকোবর দ্বীপপুঞ্জ, Tamil: அந்தமான் நிகோபார் தீவுகள், Hindi: अंडमान और निकोबार द्वीप, Malayalam: ആന്തമാന്‍ നിക്കോബാര്‍ ദ്വീപുകള്‍, Telugu: అండమాన్ నికోబార్ దీవులు, Engels: Andaman and Nicobar Islands) vormen een van de zes unieterritoria van India (zie Staten en territoria van India). De twee eilandengroepen liggen in de Indische Oceaan, in het zuiden van de Golf van Bengalen.
De Andamanen en de Nicobaren worden van elkaar gescheiden door de tiende breedtegraad. De Andamanen liggen daarboven en de Nicobaren er onder. De eilanden zijn voor India strategisch van groot belang. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Andamanen_en_Nicobaren)

De Nicobaren bestaan uit 22 kleine en grotere eilanden waarvan Groot-Nicobar het grootste is. Het totale landoppervlak van de eilanden is 1841 km². Het hoogste punt is de top van de 642 meter hoge berg Mount Thullier op het eiland Groot Nicobar. Van de 22 eilanden zijn er 12 bewoond. In 2001 woonden er 42.026 mensen op die 12 eilanden waarvan ongeveer 65% behoort tot de autochtone bevolking en de overige 35% vooral bestaat uit migranten uit India en Sri Lanka. ... In 1756 begon de Deense Oost-Indische Compagnie met het koloniseren van de Nicobaren; ze werden de Frederikseilanden genoemd, en enkele kwamen inderdaad in Deens bezit: Groot Nicobar (1756-1760), Camorta (1760-1768) en Nancowry (1768-1868). De kolonisatie mislukte echter al spoedig.
Later was het gebied soms een kolonie van Oostenrijk of Pruisen, totdat de Engelsen het in 1869 onderdeel maakten van het Britse Rijk. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het bezet door de Japanners en in 1947 werd het bij de onafhankelijkheid van India onderdeel van dat land.(https://nl.wikipedia.org/wiki/Nicobaren)

De Andamanen en Nicobaren zijn bij Nederlandse toeristen, mede vanwege de afstand, niet echt bekend. De twee eilandengroepen in de Golf van Bengalen zijn echter absoluut de moeite waard. Radhanagar Beach op Havelock Island werd door Time Magazine zelfs al eens gekozen tot beste strand van Azië. (https://reizen-en-recreatie.infonu.nl/buitenland/173575-toerisme-op-de-andamanen-en-nicobaren.html)

De gebroerders Gibb, van de BeeGees, een van de meest succesvolle popgroepen aller tijden, zijn afkomstig van dit eiland (zie, https://nl.wikipedia.org/wiki/Man_(eiland), https://nl.wikipedia.org/wiki/Barry_Gibb, https://nl.wikipedia.org/wiki/Robin_Gibb, https://nl.wikipedia.org/wiki/Maurice_Gibb) https://nl.wikipedia.org/wiki/Bee_Gees)



Andrew Roy Gibb was born on 5 March 1958 in Manchester, England. He was the youngest of five children of Barbara and Hugh Gibb. His mother was of Irish and English descent and his father was of Scottish and Irish descent.[4] He had four siblings: his sister Lesley, and three brothers, Barry and fraternal twins Robin and Maurice.... Producer and film director Tom Kennedy described Andy's personality on his childhood:
Andy was always around – he was this cheeky little lad, Hugh and Barbara doted on him, so he would have a limo to go around London with his pals and twenty quid to go to the cinema. It was unheard of in those days! But he was just a cheeky little lad with a heart of gold. He used to try to get me to buy him beer when he was underage – he would only have been about 11 or 12.[5]
He quit school at the age of 13, and with an acoustic guitar given to him by his older brother Barry, he began playing at tourist clubs around Ibiza, Spain (when his parents moved there),[6] and later in the Isle of Man, his brothers' birthplace, where his parents were living at the time. ... In June 1974, Gibb formed his first group, Melody Fayre (named after a Bee Gees song), which included Isle of Man musicians John Alderson on guitar and John Stringer on drums. The group was managed by Andy's mother, Barbara, and had regular bookings on the small island's hotel circuit. Gibb's first recording, in August 1973, was a Maurice Gibb composition, "My Father Was a Rebel", which Maurice also produced and played on. It was not released. Another track on the session performed by him was "Windows of My World" co-written by him with Maurice.[1]
At the urging of his brother Barry, Gibb returned to Australia in 1974. Barry believed that as Australia had been a good training ground for the Bee Gees it would also help his youngest brother. Lesley Gibb had remained in Australia, where she raised a family with her husband. (https://en.wikipedia.org/wiki/Andy_Gibb)

BeeGees, of is het Beer Gees?

De Bee Gees was een popgroep rond de tweelingbroers Robin Gibb (1949-2012, zang) en Maurice Gibb (1949-2003, basgitaar, keyboard en zang) en hun oudere broer Barry Gibb (1946, gitaar en zang). De naam van de groep was aanvankelijk niet bedoeld als afkorting van "Brothers Gibb". Oorspronkelijk speelden de broers samen als 'the Rattlesnakes', later werd dat 'Wee Johnny Hayes & the Bluecats' en onder die naam werden ze geïntroduceerd bij radio-dj Bill Gates. Dat gebeurde door Bill Goode, nadat hij hen aan het werk zag op het Brisbane Speedway Circuit. Bill Gates bedacht de naam "Bee Gees" en baseerde zich daarbij op zijn en Goodes initialen: BG. Naarmate de groep in de late jaren zestig zelfstandig succes begon te oogsten, werd de naam meer geassocieerd met "Brothers Gibb".
De broers werden geboren op het eiland Man, maar in 1958 emigreerden ze naar Australië. Daar begon hun carrière, en in 1967 keerden ze terug naar Engeland, waar ze een groep vormden met Vince Melouney, (gitaar) en Colin Petersen, (drums). In Australië en Nederland hadden ze rond dat moment hun eerste hit met Spicks and specks, in Engeland en elders volgden nummers als New York mining disaster 1941, Massachusetts, Words, World, I've gotta get a message to you en Holiday.
Na het album Odessa (1969) verliet Robin de groep wegens artistieke meningsverschillen, en scoorde hij een solohit met Saved by the bell. Maurice Gibb trouwde met de Schotse zangeres Lulu. De groep werd later opgedoekt en opnieuw opgericht. Vanaf het moment dat Jive talkin' in 1975 verrassend een Amerikaanse nummer 1-hit werd, werd de draad weer opgepakt en met het uitkomen van de soundtrack van Saturday Night Fever in 1977 was de groep plotseling weer immens populair, en was ze een van de belangrijkste exponenten van de disco geworden.
Het geluid van de Bee Gees is apart te noemen, vooral opvallend is hun gebruik van hoge stemmen, niet te verwarren met de falsetstem.
De Bee Gees schreven en produceerden in die tijd platen van o.a. Barbra Streisand, Dionne Warwick en Diana Ross. Robin Gibb maakte in 1983 wederom een solo-LP. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Bee_Gees)


The Isle of Man is somewhat of a hotspot for beer and cider. It’s perhaps unsurprising when you discover the Island is home to several high quality breweries that are committed to using only the purest of ingredients. Rest assured, it means that drinkers are guaranteed a delicious pint here.
In fact, the purity of Manx beer has long been an issue of national political importance. In 1874, Tynwald passed the Isle of Man Pure Beer Act, restricting the ingredients in beer to just water, malt, sugar and hops. The legislation was relaxed slightly in 1999, when the brewing of lager, wheat beer and fruit beer was also permitted, meaning that the range of alcoholic beverages produced on the Island has increased. (https://www.visitisleofman.com/blog/read/2017/03/brewing-up-a-manx-speciality-b62)

The Isle of Man has five breweries (2015) (http://www.ottosrambles.co.uk/isle-of-man.php).

doghouse Brewery Limited, Unit 7 The Paddocks, IM7 3BD Jurby Industrial Estate.
Launched on 22 September 2012.A 10hl Micro Brewery brewing some intresting beer, that have already made their mark by winning SIBA awards. (possibly ceased trading late2014?) (http://www.ottosrambles.co.uk/isle-of-man.php)

First brewed September 2012. The brewery was initially based at Unit 7 The Paddocks, Jurby Industrial Estate, Jurby, Isle of Man,IM7 3BD and a 6BBL plant was used that had previously been at Freedom. The brewery closed in summer 2014. It was sold to new owners in early 2016 and relocated to it's new location, first brewing in November 2016. ... Doghouse Brewery Limited
Unit 6 Watery Lane Industrial Estate
Watery Lane Darwen BB3 2EB
Map County (see footnote)
Ceremonial County - Lancashire
Shire County - Lancashire
Local Authority Area - Blackburn with Darwen
( http://www.quaffale.org.uk/php/brewery/1959)


Op het eiland van Mann zijn (DUS) 4 brouwerijen vermeld op https://www.ratebeer.com/breweries/isle-of-man/0/224/ en http://isleofmancamra.org/breweries/.

Breweries
To add an authentic local flavour to your stay, look out for Manx crafted ales from one of the local breweries on the Isle of Man. The award-winning breweries have been producing ales for more than 100 years and supply many of the Isle of Man’s pubs.
Okell’s is the oldest brewery in the Island and the initiator of the Isle of Man Pure Beer Act which ensures the purity of beer brewed on the Isle of Man.  Anything other than the natural brewing ingredients of water, yeast, hops and malt is prohibited by breweries on the Island since 1874. With a never-ending passion to create the perfect pint, Okell’s continually releases superb new brews throughout the year.
Perhaps the most famous brewery on the Isle of Man is Bushy’s. Located just outside Douglas, Bushy’s brews a wide range of real ales at the Mount Murray Brewery, from refreshing ‘session’ ales to the glorious Oyster Stout.
The smallest brewery, Old Laxey Brewing Company, creates beers that are mainly sold in the pub next door- the Shore in Laxey. You can also sometimes find their Bosum Biter in the HQ bar in Douglas.
Hooded Ram is the latest brewery to be formed on the Island, and also the winner of Beer of the Festival at the 2014 and 2015 Isle of Man Beer Festival. The brewery was founded in 2013 by Robert Storey who wanted to start a small American Style Brewery offering a different range of beers to those normally found on the Island. (https://www.visitisleofman.com/food-and-drink/pubs-and-bars/breweries)

The Isle of Man Pure Beer Act (also known as the Manx Pure Beer Act[1] or simply the Pure Beer Act) is a law on the Isle of Man regulating the ingredients in beer. It was enacted by the Tynwald, the island's Government in 1874, stating that only water, malt, sugar and hops were allowed to be used in production.[2][3] The law was introduced after campaigning by Dr William Okell, founder of the Okells Brewery.[4] Because of the legal autonomy of the Isle of Man, the Free Mash Tun Act of 1880 which relaxed a tax on malt and other restrictions in the United Kingdom did not apply there, and so the act remained upheld.[5]
The law has been encouraged by the Campaign for Real Ale, who have strongly criticised any changes and say it allows a better class of ale to be produced.[6] The current head of the Okells Brewery, Dr Mike Cowbourne, has stated that the law has been an important aspect of the company's beers achieving widespread export and acceptance.[7]
In 1999, there was a significant debate about whether the law should be changed, Okells along with Pamela crowe tried to scrap the law, and breweries campaigned against it, but competing brewers claimed it was because they thought Okells wanted to produce other types of beer. The eventual outcome was a slight relaxation of the law, which permitted the brewing of lager, wheat beer and fruit beer.[7][8] Okells used the changes in the law to produce a Canadian lager, which drew criticism from the local brewing community.[9] However, Bushy’s head, Martin Brunnschweiler, says the act helped their Ruby Mild beer win a regional beer award, because they could not add chemicals or preservatives.[10]
In 2002, the Department of Health considered changing the law to allow the addition of Vitamin B1, which would help reduce alcohol induced brain damage.[6] (https://en.wikipedia.org/wiki/Isle_of_Man_Pure_Beer_Act)

Bushy’s Brewery
Located just outside Douglas, Bushy’s is famous worldwide for the beer tent they run during the TT Festival. (http://isleofmancamra.org/breweries/)

Bushy’s has grown out of the success of a mini brewery in the basement of Bushy’s Bar and since then has expanded both its brewery which is now at Mount Murray, its range of beers and number of pubs. Beers range from the original Old Bushy Tail to the Oyster Stout. (https://www.visitisleofman.com/blog/read/2017/03/brewing-up-a-manx-speciality-b62)

The Isle of Man is fairly unusual in that it has (similar to Germany) its own beer purity laws , which -unlike Germany -date back to 1874. The law forbade the use of any supplement to malt, hops, sugar, water and brewers’ yeast. The Manx Government controversially  amended  the act in 1999 to enable Okells to contract brew a pseudo Canadian lager,allowing them to put inferior additives in the brew, but less harmfully  to  permit the use of specific additives e.g. fruit .
The brewery moved in 1990 to an out of town location on Mount Murray with “Beerhunter” Michael Jackson (blue suit in the photo) very kindly ageeing to overseeing the official opening. During the expansion, beautiful new equipment was acquired, incorporating a Robert Morton Brew Tower, a bank of stainless, conical fermenting vessels, all individually thermostatically controlled, and a host of built in controls which ensure the consistency of all our brews, whether summer or winter. (https://www.bushys.com/brewery/)


The Isle of Man was fairly unusual in that it had (similar to Germany) it's own beer purity laws , which -unlike Germany -date back to 1874. The law forbade the use of any supplement to malted barley, hops, sugar, water and brewers' yeast. Sadly, the Manx Government repealed the act in 1999.
At Bushy's we opposed the rescinding of this law and still brew to it's requirements - actually we exceed them by eliminating sugars from our ales, and using 100% malt in our brews. A luxury other brewers choose to forgo by taking the cheaper option with sugar.
The brewery moved in 1990 to an out of town location on Mount Murray, during the expansion, beautiful new equipment was acquired, incorporating a Robert Morton Brew Tower, a bank of stainless, conical fermenting vessels, all individually thermostatically controlled, and a host of built in controls which ensure the consistency of all our brews, whether summer or winter.
Head Brewer, Neil Convery, is a real 'hands on' brewer who is involved at every stage of the process - including the consumption of the finished product!
He has a passion for real ale, and that passion shines through in the quality of his work. (http://old.bushys.com/thebrewe.htm)
... in my own opinion the best on the island, is Bushy’s Brewery:Bushy's Brewery is a local brewery in Douglas in Man, which was founded by the brothers Martin and Nicky Brunnschwieler in 1986.
In October 1984, they took over Zhivago's Bar in Victoria St, Douglas and, two years later, started a microbrewery in the cellar and made their own brand Old Bushy Tail, a red-brown beer with a strong malt flavour with an after-taste of hops and caramel. The location was named Bushy's Brewpub. A professional brewer, Davey Jones from London, was placed in charge of quality, and in 1990 a new brewery opened, with famous British writer Michael Jackson, known for the book The World Guide To Beer (1977) and as a "beer guru", attending the official opening. Currently, the brewer Neil "Curly" Convery is the owner, and the brewery is connected to the annual motorcycle race on Man, TT Races, with the "Ale of Man". Regular beers are Bitter, Castletown Bitter Manx Bitter, Piston Brew, Ruby Mild and a traditional Weiss Bier. (http://www.ottosrambles.co.uk/isle-of-man.php)

Hooded Ram
The latest brewery to be formed on the Island, and also the winner of Beer of the Festival at the 2014 and 2015 Isle of Man Beer Festival. (http://isleofmancamra.org/breweries/)

Hooded Ram started production in 2013, based at Hills Meadow, Douglas. It crafts fine ales aimed at meeting the tastes of “the most discerning real ale fan”. (https://www.visitisleofman.com/blog/read/2017/03/brewing-up-a-manx-speciality-b62)

As the Islands newest brewery (started production in 2013), we produce a variety of award winning ales.  Your passion is our passion and we put our heart and soul into brewing the best ales.
Here at the brewery, everything is crafted by hand.  Our dedicated team thrive on using the traditional production methods and work hard all year round to complement our core range with some of our experimental brews.
We care deeply about the environment too so we’ve made sure that our waste is reusable.  Our malt is fed to the local cattle and our spent hops are re used as agricultural fertiliser. (http://www.hoodedram.com/the-brewery/)

In 2010 the Hooded Ram was a twinkle in the eye of founder Rob Storey.
By 2013 after a huge amount of research the Hooded Ram Brewing Company was finally born.
2014 saw our very first accolade by winning the CAMRA Award for Little King Louis.
In 2015 came more recognition by way of winning the Great Taste Awards.
More great taste awards during 2016 with the addition of the extremely prestigious SIBA Wold Beer Awards.
2016 sees an injection of investment by Raj Chatha.
August 2016 - First ever Hooded Ram Pub opens in North Quay, Douglas, Isle of Man.
During 2016/7 Hooded Ram Beer stars in Oddbins stores throughout England and Scotland.
April 2017 – The UK sees the first of many Hooded Ram Pubs open in Wolverhampton.
July 2017 – New brewery to open at Leigh Terrace, Douglas…
The Hooded Ram Brewing Company was established in 2013 and things got brighter and bigger very quickly.  His Little King Louis IPA was given the prestigious CAMRA award at the Isle of Man Beer Festival in 2014 and the standards were set.
Now available throughout the Island with cask ales stocked in over 20 pubs and available across the UK’s many hotels and restaurants. (http://www.hoodedram.com/the-story/)

Hooded Ram Brewing Company, Hills Meadow, Douglas. Staffed only by its owner, brewer and drayman Robert, he decided to start brewing after becoming involved in the local CAMRA branch in 2010. The brewery shop, located in Hills Meadow, is open Thursday's and Friday's (3:00 to 7:00) and Saturdays (12:00 to 6:00). Tours can be arranged by calling the brewery (http://www.ottosrambles.co.uk/isle-of-man.php)
Okells
The oldest brewery in the Island, and the initiator of the Isle of Man Pure Beer Act, Okells can often be found in pubs in the North West England. (http://isleofmancamra.org/breweries/)


...the large modern Okell's Brewery.
Okell & Son Ltd. Dr. William Okell, a Cheshire surgeon, started Okell's Brewery in Castle Hill, Douglas in 1850. By 1874 Dr. Okell owned many of the pubs on the island, had convinced Tynwald, the island's parliament, to create an act ensuring the purity of beer brewed on the Isle of Man, and built The Falcon Steam Brewery just outside Douglas. In 1972 Okells was bought by Heron & Brearley, a local drinks company. Then, in 1986, it was merged with Castletown Brewery and renamed The Isle of Man Breweries.In August 1994 the company moved to a new purpose built brewery outside Beers brewed are Okells Bitter., Mild, Dr.Okells IPA, Maclir (wheat beer), Red and Altbier. (http://www.ottosrambles.co.uk/isle-of-man.php)

Okell's has been around since 1850. Take a look at our past and see how science, innovation and a unique law inspired today's Pure Perfection. (http://www.okells.co.uk/)



Dr. William Okell, a Cheshire surgeon, started Okell's Brewery in Castle Hill, Douglas, Isle of Man in 1850. He was a man of singular drive and ambition - by 1874 Dr. Okell owned many of the pubs on the island, had convinced Tynwald (the Isle of Man's parliament), to create an act ensuring the purity of beer brewed on the Isle of Man, and built The Falcon Steam Brewery just outside Douglas. .... We care about the beers we make, and for our Head Brewer Kevin Holmes, it's a never ending passion to create the perfect pint of Okell's.
Making the perfect pint from only 4 ingredients is a special skill handed down by generations of Master Brewers.
Continuing our tradition of innovation, Okell's has the only wide gap plate and frame heat exchanger for heating the wort in the Copper in the British Isles.
The pure proof is in the drinking. Check out today's extensive range of Permanent and Seasonal beers! .... Okell & Sons Ltd Old Castletown Road, Kewaigue, Isle of Man IM2 1QG
(http://www.okells.co.uk/past-present)



Okell’s, based in Kewaigue, has been going strong since 1850 and prides itself on its tradition of innovation. Permanent cask beers range from its world-famous bitter and award-winning IPA (India pale ale) to its Manx pale ale. And don’t forget the seasonal cask beers. (https://www.visitisleofman.com/blog/read/2017/03/brewing-up-a-manx-speciality-b62)


THE MANX BREWING PURITY LAW (1874)
‘No brewer shall use in the brewing, making, mixing with, recovering or colouring, any beer or any liquid made to resemble beer, or have in his possession any copperas, coculus indicus, nux vomica, grains of paradise, guinea pepper, or opium or any article, ingredient, or preparation whatever for, or as a substitute for malt, sugar or hops.’ (http://www.okells.co.uk/past-present)




Old Laxey Brewing Company
The smallest brewery on the Island, the beers brewed are mainly sold in the pub next door- the Shore in Laxey. (http://isleofmancamra.org/breweries/)

The Old Laxey Brewery was formed in 1996 and we started brewing in 1997.
We now only brew for the Shore Hotel in Laxey but our beer can sometimes be obtained in the HQ bar in Douglas where the proprietor, Ian Caines, is still the Head Brewer and a director of the brewery.
We have only brewed one beer, Bosum Bitter, with a OG 1038 or 3.8% ABV.  (https://www.iomfoodanddrink.com/item/old-laxey-brewing-co/, https://www.nakedwines.com/producers/old-laxey-brewing-company)

Old Laxey Brewing Co. Ltd
Shore Hotel
Old Laxey Hill
Laxey
Isle of Man
IM4 7DA
(http://www.quaffale.org.uk/php/brewery/169)

History
Brewing started in March 1997 behind the Shore Hotel, although not owned by the pub. A 5 barrel brewplant is used.
Beers Brewed
We do not maintain a list of beers brewed by each brewery. There may be a list on the brewery's own website. We suggest you also visit the entry for Old Laxey Brewing Co. Ltd on the independent and unfortunately no longer updated Beermad.
Regular Outlets
Beer is generally only available at The Shore Hotel. (http://www.quaffale.org.uk/php/brewery/169)
The Shore Hotel is unique on the island as it is the only brewpub. It's in the small harbour village of Old Laxey, which was the original settlement in Laxey and started as a fishing port. Now the small harbour is haven for yachts and the old village is overshadowed by its larger neighbour, confusingly called just Laxey, about a mile (1.6km) away.
The pub is very comfortable and is noted for its food as well as the beer. There is beer garden in a lovely setting overlooking the River Laxey. Inside it is there are many interesting pictures of a local maritime and historical nature.
What caught my eye were the cycling shirts displayed. It turns out they are from Mark Cavendish who, over the previous two months, was in the news a lot for his achievements in the Tour de France and Olympic Games. It turns out that he is a local boy.
There is a building behind the pub and this is the home of the Old Laxey Brewing Company. It has a five barrel plant. This is the brewer's barrel measure and equates to around 21 firkins (9 gallons) of beer.
There is just one beer, Old Laxey Bosun Bitter (3.8%), and it is brewed for the pub. Only very occasionally is it seen in other pubs on the island as a guest bitter. We liked this beer as it was a perfectly ordinary pint of bitter, well-balanced and flavoursome with no taste extremes. The brewery obtains their malt from Bushey's Brewery. The brewery was installed in 1996 and regular brewing commenced in March 1997. (https://www.beervisits.eu/pub-bar-visit/pub-visit-iom-ni-wales/134-pv-isle-of-man/240-old-laxey-isle-of-man-the-shore-hotel)


Old Laxey Brewry: based at the Shore Hotel, Old Laxey. The main beer brewed is Bosun's Bitter brewed in a traditional outbuilding at the rear of the hotel. Established in 1996, it is the Island's smallest independent brewery. The full-bodied Bosun's complies with the 1874 Isle of Man Pure Act. Special's are also occasionally made (http://www.ottosrambles.co.uk/isle-of-man.php)

Wikipedia

$
0
0
Aan het eind van het jaar ga je terugkijken... Dit jaar bleek de Googleban opgeheven te zijn. Dat is fijn. Ik ben weer gaan bloggen op deze pagina (ipv bierton2; http://biervat2.blogspot.com/). Ook kwam ik erachter dat ik als bronvermelding fungeer op Wikipedia: https://nl.wikipedia.org/wiki/Brouwerij_De_Ster_(Wouw)

Het is helaas de enige pagina blijkt uit: https://nl.wikipedia.org/w/index.php?search=rollende+bierton&title=Speciaal:Zoeken&go=Artikel&searchToken=1av63iybedry3xaocd3qczdsc

Op http://bierkot.blogspot.com/2014/03/rollende-bierton-bier-per-provincie.html vind ik een blog dat in 2014 een bericht van mij heeft gepost??

Zou ik weer eens een bierkwisje opzetten??

Beer Good

$
0
0

ssshhhh...

$
0
0

DenD december 2018

$
0
0
Ditjes en datjes december 2018 nr. 12 doet me denken aan een roddelblad. De eerste 2 pagina's zijn met chocolade-/ijsbolletjes, met daarna pannenkoeken en nog meer chocolade. Na een artikel over Lee Towers is er een reclame van Hertog Jan Bockbier, tussen andere reclames. Hierna volgt een artikel over geurtjes en dan volgt een kleding-/roddelrubriek (dus toch!). Na wat reclame zijn er vervolgens wat artikelen naar aanleiding van kerst, waarna nog wat huishoudtips volgen, en nog meer reclame en kerstartikeltjes. Ook zijn er recepten en wijntips en nog meer reclame. Dus al met al 1 flesje bier en 3 flessen wijn...

Op https://www.ditjesendatjes.nl/ vind ik nog meer roddeltabloidgedoe. Ik dacht dat het een reclameblad zoals Allerhande was, maar blijkbaar zit ik abuis... 

“He that drinks strong beer, and goes to bed mellow, lives as he ought to live, and dies a hearty fellow.” — English drinking song, 17th Century

Budweiser Metallica

$
0
0


Metallica and Labatt Breweries have teamed up to launch a limited edition Metallica Budweiser beer. Around 91,000 cans of the beer are expected to be produced and made available in Quebec on September 28th, celebrating the bands special shows in Quebec City, QC [september 2015] (www.theprp.com/2015/09/15/news/limited-edition-metallicabudweiser-beer-due-this-month/)

Metallica have tied up a deal with Budweiser to offer a limited-edition branded beer – in Canada only. The black cans, featuring the band’s iconic logo, will be on sale from September 28 to mark their two appearances at Quebec City’s new Centre Videotron venue this month.
The Videotron replaces the Colisee Pepsi, which has hosted many of the biggest bands in the world during its history.
A tanker filled with maturing Budweiser will be parked outside the venue while the band play, before it’s driven to Montreal to complete the process. More than 91,000 Metallica cans will be made, and sold in packs of 15 and 24.
A spokesman for brewer Labatt says: “We’re very pleased the guys are participating in this unique partnership.” (http://bonavox.nl/2015/09/metallica-launch-beer/)

Le Journal de Québec recently revealed that Metallica have teamed up with beer juggernaut Labatt/Budwesier for a limited edition run of Metallica branded beer. A reliable source close to BraveWords confirmed through a beer company rep that the beer is a reality and will hit stores on September 28th. This is a promotional move tied into Metallica ushering out the legendary Colisée Pepsi and opening the brand new Centre Vidéotron with two shows in Quebec City earlier this week.
On Wednesday, September 16th a tanker truck filled with Budweiser was parked in front of the Centre Vidéotron. Once the Metallica show finished, the tanker headed for the Labatt plant in LaSalle, near Montreal.
The beer will be available in cans, coming in cases of 15 and 24. More than 91,000 black cans will be on the market to mark the historic transition from Metallica in the new amphitheater (http://bravewords.com/news/metallica-beer-truck-on-the-road-in-quebec).
(www.journaldemontreal.com/2015/09/16/les-fans-de-metallica-se-preparent-pour-une-autre-soiree-historique) At first I thought it would be better if they had chosen a better beer, but then I realized that this is the right partnership because it is the most American beer and is being brewed in Canada by Labatt and given to Canadians. Plus, you have to image that the guy in this photo would have thought it was pretty awesome to have his own brand of Budweiser (http://advancedtheory.blogspot.nl/2015/09/metallica-making-limited-edition-beer.html).

Metallica is een van de succesvolste (metal)bands uit de Verenigde Staten. Metallica bestaat uit vier leden en werd opgericht begin jaren 80 van de 20e eeuw in Los Angeles door de Deen Lars Ulrich en de Amerikaan James Hetfield. De band heeft sinds zijn ontstaan meer dan 100 miljoen exemplaren van zijn albums verkocht, waarvan het laatste..., Hardwired... to Self-Destruct, uitkwam op 18 november.... [2016] (https://nl.wikipedia.org/wiki/Metallica).

Lars Ulrich plaatste in 1980 in het blad Recycler een advertentie omdat hij samen met gelijkgestemden een metalband wilde starten. James Hetfield reageerde op deze advertentie en spoedig hadden Lars en James hun eerste ontmoeting, maar in de zomer van 1981 werd pas de basis van Metallica gelegd. Lars had met succes geprobeerd in aanmerking te komen voor het leveren van een bijdrage aan Metal Massacre, een Metal Blade-compilatie. Hij moest dus heel snel een band vormen om dit nummer op te kunnen nemen. Lars en James ontmoetten elkaar op deze wijze wederom en een derde persoon, Lloyd Grant speelde leadgitaar.
Hun eerste show vond plaats op 14 maart 1982 in Anaheim. De daaropvolgende maand namen ze de demo No Life 'Till Leather op, teneinde mee te kunnen doen aan een concert.... Ze namen vier nummers op: Hit the Lights, Motorbreath, Mechanix (= het latere The Four Horsemen) en Jump In The Fire. Later dook deze demo als bootleg op en hij wordt nu gekend onder de titel 'powermetal'. Aan deze vier nummers werden nog Seek & Destroy, Metal Militia en Phantom Lord toegevoegd om tezamen de demo No Life 'Till Leather te vormen.

In november 1982 werd Ron McGovney vervangen door meesterbassist Cliff Burton van Trauma en in november van dat jaar ontmoetten ze Kirk Hammett (toenmalig gitarist van Exodus) voor het eerst. In maart 1983 werd Dave Mustaine, vanwege een alcoholprobleem en overmatig drugsgebruik, uit de band gezet en op 1 april 1983 werd hij door Kirk Hammett vervangen (Mustaine zou later, reeds in de zomer van 1983, Megadeth vormen en hierin gitaar en zang voor zijn rekening nemen)  (https://nl.wikipedia.org/wiki/Metallica).
Vele optredens in Amerika volgden, tot ze in mei 1983 de studio ingingen om hun eerste album Kill 'Em All op te nemen. Het album werd twee maanden later uitgebracht. Metallica had eerst een andere titel in gedachten (Metal Up Your Ass), maar geen enkele platenmaatschappij wilde met die titel in zee gaan. Een korte tournee ter promotie van het album volgde en in oktober 1983 zaten ze alweer in de studio om hun tweede album Ride The Lightning op te nemen, dat op 27 juni 1984 door Megaforce Records werd uitgebracht. Op Ride the Lightning (met klassieke nummers als For Whom the Bell Tolls, Creeping Death en Fade to Black) was voor het eerst de invloed van Cliff Burton goed te horen, die een leidende basgitaar speelde in plaats van de achtergrond op te vullen.
Vanaf september tot december 1985 namen ze in Kopenhagen hun derde album op, Master Of Puppets. Dit album is onder veel liefhebbers nog steeds een van de favorieten. In maart 1986 werd het album uitgebracht. In dezelfde maand traden ze op in het voorprogramma tijdens de Amerikaanse tournee van Ozzy Osbourne. Metallica's populariteit steeg gestaag en dit was de laatste keer dat ze in een voorprogramma optraden.
27 september 1986 is een zwarte dag in de geschiedenis van Metallica. Bij het Zweedse stadje Ljungby sloeg een van de toerbussen om, wat de 24-jarige Cliff Burton zijn leven kostte. De rest van de band overleefde het ongeval. Kirk Hammett: 'Ik draaide me om en zag Cliffs voeten onder de bus uitsteken'. In het verwerkingsproces vormde alcohol hun steun en toeverlaat. Metallica is doorgegaan met de groep uit eerbetoon voor Cliff. James Hetfield: 'Cliff zou de laatste zijn die zou willen dat we opgeven'. In oktober 1986 werd Cliff Burton opgevolgd door Jason Newsted, bassist van Flotsam & Jetsam, na auditie te hebben gedaan.
Op 10 oktober 1987 wordt de ep Garage Days Re-Revisited, met alleen maar covers, uitgebracht. Deze ep is nu een collector's item en was voornamelijk bedoeld om Newsted in de band te integreren. Hun vierde album getiteld ...And Justice for All volgt op 25 augustus 1988. Dit album wordt uitgebracht door Elektra Records. Ondanks het feit dat ...And Justice for All Metallica een nieuwe golf van populariteit bracht en de eerste videoclip bezat op de single One was er ook felle kritiek: als onderdeel van het "ontgroeningsproces" van Jason Newsted was zijn bas nauwelijks te horen op het album. Later hebben James en Lars dit toegegeven.
Op 6 oktober 1990 duiken ze de studio in voor hun vijfde studioalbum, ditmaal met producer Bob Rock. Er wordt gekozen voor simpeler en rustiger nummers, die ook aan moeten kunnen slaan bij het grote publiek en MTV. Dit album verschijnt in 1991, waarmee Metallica ook bij het grote publiek bekendheid verwerft. Officieel heet het vijfde studioalbum simpelweg Metallica, maar de naam The Black Album (vanwege de zwarte hoes), wordt uiteindelijk populairder (mede door de band zelf) (https://nl.wikipedia.org/wiki/Metallica).

It was the album that transformed Metallica from rock's most uncompromising act into the biggest metal band in the world. This feature originally appeared in Classic Rock #38.
It's sometime in 1988, almost midnight UK time, and Lars Ulrich is on the phone from San Francisco. Itʼs his first appointment of the day in promoting Metallicaʼs new album, And Justice For All. But thereʼs a problem with that famously voluble Danish mouth. In fact I can barely make out what heʼs saying.
“Man, Iʼve got terrible toothache…” Lars mumbles.
“You what?”
“No joke, Iʼve got to get to a dentist. Donʼt go anywhere. Iʼll call you back.”
Yeah, right.
Except he does. Two hours later, me slumped red-eyed by the phone, Lars rings back.... Metallica have a new album nestling in the racks.
The point being that Lars Ulrich is a singularly determined man. He may not be (and certainly wasnʼt then) the greatest drummer ever to pick up sticks. He may not be the guy youʼd choose to get trapped in a lift with. But if you need somebody for whole-hearted, one-eyed and over-arching devotion to the cause, then Lars Ulrichʼs your man. He is a giver of the fabled 110 per cent – bad teeth or no bad teeth.
Of course, the Lars Ulrich of today is different to the Lars of 1988 through to 1991. Agendas change, perspectives widen, as they do for all of us. But back then Lars Ulrich was a driven man, as hard-eyed as any thrusting captain of industry, as cutthroat as any high-concept Hollywood exec.
The, frankly, uneven …And Justice For All record that Lars was so keen to talk about was a big record. Big enough for most bands to kill for. It reached No.6 on the Billboard Hot 100 and sold more than six million copies worldwide. It kept the band credible with their fanbase, while growing the audience via the gothic video for One, the song inspired by Dalton Trumboʼs novel Johnny Got His Gun. But despite the tangible signs of success – fast cars, flash houses – and the rhetoric of their interviews, Metallica knew that …Justice was not really good enough at all.
“After listening to the …Justice album, it was pretty apparent that we needed some guidance,” James Hetfield later admitted wryly. It was “obvious,” he said, whoʼd produced the record. The guitar and drum parts were disastrously high in the mix: “Iʼm not knocking it. It was right at the time. But the drums are really loud and the guitars are really loud. Thatʼll be me and Lars, then.”
The variable quality of that record would also have business repercussions. In their early career, Metallica had taken Iron Maiden as their model. Lars Ulrich in particular admired how that band had succeeded without compromising their initial vision. They were a big, unapologetic metal band, immune to fashion, undamaged by trend. He admired Smallwood-Taylor, Maidenʼs innovative and influential management team, too. Thus as Metallica grew in a similarly organic fashion throughout their first three albums, Ulrich turned to Peter Mensch and Cliff Bernstein at Q-Prime, the New York-based management team who had broken Def Leppard in the United States. They had a reputation: slick, sharp, devoted and ruthless.
Metallica and Q-Prime intuitively realised the inherent problem with …Justice. The band had attracted a wide new fanbase. If they presented them next with a record that replicated its nine-minute songs, its dusty sound, the law of diminishing returns would apply. If Metallica were to advance to the status of the gobsmackingly global – and Lars now had Guns Nʼ Roses and Def Leppard in his cross-hairs – they needed to shape up. Now. “They were still only played on 10 radio stations in America,” said Cliff Bernstein, to illustrate the point. For an ambitious man like Lars Ulrich, that would never do.
After a nine-month break in 1989, Metallica played nine shows in Europe to knock off the rust. The last one was in Glasgow. Backstage afterwards, Lars and James made plans to meet in San Francisco in two weeks to start work on the new album. Lars handed James a cassette they called The Riff Tape. The Riff Tape did exactly what it said on the box. It was a collection of riffs that James, Kirk and Jason had made during the 240-odd nights of the ...Justice tour. Its contents would form the basis of Metallicaʼs next studio album.... The first riff on The Riff Tape was one that Kirk Hammett had come up with.
“I tried to write the heaviest thing I could think of,” Hammett said later. “I was all fired up…” He certainly was. The riff in question would become the basis of what remains the bandʼs most famous song, Enter Sandman.
“It had this first part and a tail. I said make the first part a three [repeated three times], and then the tail,” Ulrich explained with a smile. “Could have been a whole different story [if he hadnʼt]. Could have still been living in the East Bay…”
Lars and James worked until they had seven songs in rough demo form. Some, like Hammettʼs riff, had neither lyrics nor a title, some had titles, some had titles and the odd lyric. Hetfield would improvise the vocal melodies by mixing snatches of song titles and ideas with ʻOooohʼs and ʻWooaaahʼs.
“The way it works,” Lars explained, “is James and I sit with a big list of song titles and throw them at each other. We might pick one that will work with a specific guitar part. Others that donʼt catch straight away we just leave on the list.”.... “Weʼd never really liked the mixing on …Justice, Master Of Puppets or …Lightning,” Ulrich told Mick Wall at the time. “So we were thinking: ʻWho can we get in to do the mixing?ʼ We felt it was time to make a record with a huge, big, fat low end. And the best-sounding record like that in the last couple of years was Dr Feelgood. So we told our manager: ʻCall this guy and see if he wants to mix the record.ʼ”
This guyʼ was Bob Rock, a former, small time musician whoʼd since hit it big as a producer. His speciality was rambunctious pop-rock which sounded fantastic pumping from a car radio. Heʼd turned the trick for Bon Jovi and Aerosmith, and had made Mötley Crüe sound like the worldʼs greatest bar band.
... Lars also took heart from the songs they had written. Rock wasn't trying to impose anything that the band felt wholly alienated by, he was concerned more with showing them the boundaries of possibility.
“All 12 songs are ours,” said the drummer. “They were written before we went into pre-production, but Bob was great at helping us build up the whole sound. Everybody put their ideas more on the table. Last time it was: ʻThis is my drum sound, and fuck you!ʼ Bobʼs forté was that he was able to drag good performances out of us, especially the vocals....
Along with the external pressure, the contradictory forces of wanting change but rejecting its methods, and all of the quirky personality clashes and coded alliances within the band, Bob Rock was dealing with some other weird stuff, too.
Lars liked to work at night. James Hetfield preferred the daytime so that he could go outside, “take a few breaks, feel some sun”. So Rock ended up there at all hours, “24-7, burning the midnight oil,” says James.
Then there were the nascent songs themselves. “Iʼd never heard a demo like this,” Rock said, as he sat with Lars and James in One On One for the filming of the Classic Album programme. They were listening to the eight-track version of Wherever I May Roam that Lars and James had cut at Larsʼs little home studio. In lieu of any completed lyric, Hetfield was just wailing the melody as a guide. Rock looked mildly perplexed. It was another of the bandʼs unique working practices. Music and lyrics were kept separate until late in the process. Hetfield would work out melodies, and then write lyrics that fitted the songs, syllable by syllable if necessary. Heʼd yet to write many of the lyrics for the album – which was to prove a boon to Rock. ... “We've always been very adamant about shying away from the metal clichés – the whole sexist, satanist crap – and as a consequence it seems all the trend-setting journalists have been throwing acclaim at Metallica right, left and centre. Not doing a video and then finally doing One and everybody going: ʻWow!ʼ” (http://teamrock.com/feature/2016-08-12/metallica-the-epic-story-behind-the-black-album)




Met Enter Sandman en de ballad Nothing Else Matters bestormt Metallica de hitlijsten. Ook Sad But True, Wherever I May Roam en The Unforgiven zijn uiterst succesvol en kunnen op veel airplay rekenen. Metallica weet hiermee als eerste metalband een mainstream publiek te bereiken op grote schaal. ... In respectievelijk 1996 en 1997 komen de twee nieuwe studioalbums Load en ReLoad uit (de twee albums zijn afkomstig uit één opnameperiode). Op deze twee cd's heeft Metallica een totaal ander geluid en voorkomen. Veel fans van het eerste uur haken dan ook af. Met Until It Sleeps, Mama Said en The Unforgiven II weet Metallica toch wel weer de hitlijsten binnen te dringen. ...In 1998 verschijnt de cover-cd Garage Inc, een dubbel-cd die niet alleen alle eerder opgenomen Metallica-covers verzamelt (waaronder de covers van Garage Days Revisited uit 1987 en de Garage Days uit 1984), maar ook nog een elftal nieuwe covers presenteert. Met de bewerking van het nummer van (Thin Lizzy) Whiskey In The Jar, kan Metallica weer op veel airplay rekenen. In 1999 verschijnt Metallica's tweede officiële livealbum S&M, waarin de band samen met Michael Kamen en het San Francisco Symphony Orchestra een aantal oude en nieuwere nummers laat horen in een klassiek jasje. Het is (voorlopig) de enige officiële cd waarop de nummers No Leaf Clover en - Human staan, twee nummers die Lars en James schreven na ReLoad. Nadat de band in 2000 nog door middel van het nummer I Disappear heeft bijgedragen aan de soundtrack van de film Mission Impossible II gaat het snel bergafwaarts met hen. Metallica spant een rechtszaak aan tegen de peer-to-peer-muziekdeelservice Napster en legt daarmee dit populaire programma plat, wat erg veel kwaad bloed zet bij de vele gebruikers ervan ((https://nl.wikipedia.org/wiki/Metallica).
In 2001 verlaat bassist Jason Newsted de band na een conflict met zanger Hetfield. Ze raakten het niet eens over Newsteds zijproject EchoBrain. Bovendien spelen de jarenlange pesterijen en het opzettelijk weghouden van Jason in creatieve beslissingen een rol (Jason heeft in de 14 jaar bij Metallica slechts op drie nummers credits gekregen: Blackened, My Friend of Misery en Where the Wild Things Are). Ondanks het verlaten van Newsted start het drietal de opnames van een nieuw studioalbum, met producer Bob Rock als plaatsvervangend bassist. Tijdens de opnamen van het nieuwe album, St. Anger, krijgt Metallica steun van een therapeut om te leren omgaan met de botsende karakters in de groep en het wegvallen van Newsted. Deze gesprekken en andere voorvallen zijn gefilmd en hiervan is de documentaire Some Kind of Monster gemaakt.
... Hetfield zich in een afkickkliniek opnemen, aangezien hij verslaafd is aan "drank en andere verdovende middelen". Het grootste gedeelte van St. Anger heeft James Hetfield in die kliniek
geschreven. Drummer Ulrich en gitarist Hammett blijven achter, zich afvragend of de band Metallica nog wel toekomst heeft. Het is het donkerste uur van de band, sinds de dood van Cliff Burton.
In 2003 is James Hetfield helemaal afgekickt en duiken de drie overgebleven Metallica-leden weer de studio in met producer Bob Rock om het nieuwe studioalbum St. Anger verder op te nemen. Rock speelt de baspartijen in. Ook worden de opnames van Some Kind of Monster hervat. Tegen het einde van de opnames neemt de band Robert Trujillo (ex-Ozzy Osbourne, Suicidal Tendencies, Infectious Grooves, Black Label Society) aan als nieuwe bassist. Als welkomstgeschenk krijgt hij hiervoor één miljoen dollar. St. Anger is een agressieve plaat, waarin Hetfield veel frustraties heeft verwerkt. Het album is hard, maar minder melodieus. Ook bevat dit album geen enkele gitaarsolo en gebruikt Ulrich een snaredrum waarbij de snaren niet tegen het onderste vel aangeklikt zitten, waardoor de drums klinken als zogenaamde Trash Can drums en zijn de teksten niet meer alleen door Hetfield geschreven en is de productie - al dan niet bewust - vlak en rommelig. Het album wordt dan ook met gemengde reacties ontvangen, al zijn ook veel fans blij dat Metallica de oude agressie terugheeft. De meesten beschouwen het album niet als 'iets van Metallica', wegens bovengenoemde redenen.
... 2006 de samenwerking met producer Bob Rock stopgezet en is Rick Rubin de nieuwe Metallica-producer geworden. Rubin heeft onder meer gewerkt met thrashmetalband Slayer, rapgroep Run DMC, Red Hot Chili Peppers, System Of A Down, Slipknot en Aerosmith.... Op 1 augustus [2008] werd via de website van de band bekendgemaakt dat het nieuwe album Death Magnetic op 12 september wereldwijd in de winkels zou liggen. Overigens heeft het nieuwe album Death Magnetic een iets te vroege (digitale) geboorte beleefd doordat het sinds 2 september al te downloaden was via internet. De reden hiervoor was dat een Franse platenzaak een exemplaar van het nieuwe album per ongeluk had verkocht waarna het album op internet belandde. Ondanks de reputatie van de band als het gaat om downloaden reageert drummer Lars Ulrich gelaten en zegt hij op een Amerikaanse radiozender: "Over tien dagen komt de plaat uit. We hebben toch al goud. Het is 2008, zo werken die dingen tegenwoordig." Nadat Death Magnetic was uitgekomen, werd het gehele album op de officiële website gezet.
Van april tot en met juni 2011 nam Metallica met Lou Reed het album Lulu op, dat uitkwam op 31 oktober 2011.
Op 18 november 2016 kwam het album Hardwired... To self-destruct uit bestaande uit twee cd's met studionummers. Er is ook een digipack met drie cd's. De derde bevat een aantal andere nummers en vooral livenummers. Tussen 10 en 18 november zette Metallica gefaseerd alle nummers van het album als videoclip op YouTube, waaronder een nummer dat opgedragen is aan de in december 2015 overleden Lemmy Kilmister (https://nl.wikipedia.org/wiki/Metallica).

Het Metallica-bier sluit aan bij de andere metalbieren, waaronder ook die van Lemmy:


Overigens heeft Metallica al vaker iets gedaan met bier: 

[In 2014:] Metallica’s Lars Ulrich was selected by Danish beer brewery Carlsberg as one of six people to design a bottle as part of the company's Stand Out Collection. 
Ulrich chose a picture taken by the legendary photographer Ross Halfin for his design, shot in May 2012 at the Stade de France. 
"Lars is the epitome of 'F Janteloven' mantra (referring to The Law of Jante, a pattern of group behavior towards individuals within Scandinavian communities which negatively portrays and criticizes individual success and achievement as unworthy and inappropriate),” says Carlsberg brand manager Rasmus Bendtsen, “and he 100% lives up to the message that is the whole idea behind the Stand Out Collection. Lars even suggested that we change the name of 'Carlsberg' to 'Larsberg'. He is a great partner."
The beer company has issued a promotional video featuring Lars, shot in Danish.
Metallica will bring their “By Request” concert series to Europe for shows starting May 28 at Sonisphere Finland in Helsinki, Finland (www.hennemusic.com/2014/04/metallica-drummer-featured-in-carlsberg.html).


Metallica treedt ook weleens op in Antwerpen, waarbij hun muziek wordt gedraaid in Cafe Maitom, waar ze Stella Artois schenken.


Ik had al aandacht gehad voor een Chiptuneversie van hun Master of Puppets. Op http://forum.fok.nl/topic/705330?mode=print&token=f4514eb87f1b490a7c4582e4b11d04e8&allowcookies=ACCEPTEER+ALLE+COOKIES wordt biermuziek opgesomd en in die rij staat ook Metallica - Whiskey in the jar.  

De heren drinken ook bier:

Someday this will have my name on it!
ahaha... check the booya-booya-booya of James Hetfield at 1'25'' !!!
This video show James Hetfield and Jason Newsted from Metallica absolutly drunk ! Even Newsted have some problems to stand up ! They drank too muck beer... And when Newsted is playing a bass solo being drunk, it is horrible and out of time... (www.youtube.com/watch?v=s0qmdZgpDBM)

Back in the day, Metallica used to pound so many brews that Metal nerds started calling them Alcoholica: (http://dontpaniconline.com/magazine/music/budweiser-x-metallica-limited-edition-beer)

Dit was anno 2016, maar als ik dit jaar (2018) opnieuw goolezoek vind ik:






La Chouffe

$
0
0
Onlangs dronk ik weer eens een 'kabouterbier'. Mijn oog viel op het leuke glas en daarna het etiket. Dat is allemaal opgeleukt!

 Wat zijn er een heleboel kaboutertjes...

Kleine kabouters, dikke kabouters, kabouters met spillebenen, kabouters met rode neuzen. Je hebt kabouters in alle soorten en maten. Eigenlijk geldt hetzelfde voor bieren. Bekend zijn de La Chouffe en Mc Chouffe, ook wel de kabouterbieren genoemd. (http://biernetwerk.nl/recensie-la-chouffe-houblon-dobbelen-ipa-tripel/)

De kabouters komen uit Achouffe:

Achouffe is een dorp in de deelgemeente Wibrin van de Belgische gemeente Houffalize. Achouffe ligt in de provincie Luxemburg.
Achouffe ligt in de Ardennen tussen de deelgemeenten Wibrin en Mont op de Rue de la Grève (ook wel Rue d'Achouffeis). Het dorp is voornamelijk bekend vanwege zijn brouwerij Brasserie d'Achouffe, waar het bier La Chouffe geproduceerd wordt. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Achouffe)

Brasserie d'Achouffe is een Belgische brouwerij gelegen in het Luxemburgse dorp Achouffe, onderdeel van Wibrin, een deelgemeente van Houffalize in de Ourthevallei.
De brouwerij werd zelf ineen geknutseld en opgestart in 1982 door de schoonbroers Pierre Gobron en Chris Bauweraerts in een oude boerderij die ze huurden van Albert Masson. Op 27 augustus 1982 werden de eerste 49 liter bier gebrouwen. Er werd dat jaar drie maal gebrouwen met een totale jaarproductie van 2 hectoliter. Op aanraden van Pierre Celis werd aan hun tripel het kruid koriander toegevoegd. In 1983 werd een koelinstallatie geïnstalleerd waardoor een kleine lagerzaal met vier lagertanks van 600 liter konden gekoeld worden en bedroeg de jaarproductie 40 hl. Er werd dat jaar een nieuwe brouwzaal voor 7 hl geplaatst die uitgebreid werd zodat per keer 22 hl gebrouwen kon worden en Gobron gaf zijn werk op om voltijds in de brouwerij te werken. In de loop van 1986 werd de boerderij aangekocht door de brouwers. In 1988 begon ook Bauweraerts voltijds in de brouwerij.[1]
In 1992 werd een nieuwe brouwzaal in gebruik genomen waardoor de jaarproductie steeg van 3200 naar 5000 hl. In 1996 werd in het nabijgelegen Fontenaille, 4 km van Achouffe, een opslagloods van 600 m² gekocht, uitgebreid naar 3000 m² en ingericht als bottelarij. De jaarproductie bleef stijgen en in 2005 werd een jaarproductie van 25.000 hl bereikt met 21 werknemers.[1]
Op 7 september 2006 werd Brasserie d'Achouffe overgenomen door Brouwerij Duvel Moortgat waarbij Chris Bauweraerts in dienst kwam van brouwerij Moortgat en Pierre Gobron in 2008 de brouwerij verliet en besloot verder te gaan met het brouwen in de huidige Brasserie Lupulus in Bovigny. De brouwzaal werd geautomatiseerd en uitgerust met een kookketel van 100 hl en telt dan drie ketels, de beslagketel, de filterketel en de kookketel. In 2010 volgen er nog meer uitbreidingen aan de filterkuip, het labo en twee lagertanks van elk 1000 hl. In 2012 heeft de brouwerij zes grote tankwagens die rijden tussen Achouffe en de afvullijnen in Fontenaille en Breendonk.[1] In 2016 werd een productie van 120.000 hl gehaald met circa 100 werknemers. De afvulling in 75cl-flessen gebeurt in Fontenaille en de afvulling in 33cl-flessen bij Duvel Moortgat in Breendonk.[1] (https://nl.wikipedia.org/wiki/Brasserie_d%27Achouffe)

Veel speciaalbierliefhebbers kunnen toch moeilijk ontkennen dat hun ‘biercarrière’ niet direct is begonnen bij zware imperial stouts, bieren van de Molen, Brewdog, of de Struisse Brouwers. Nee, voor veel speciaalbierliefhebbers is het vriendelijke La Chouffe een van de eerste aanrakingen met speciaalbier. En daar lenen de brouwsels zich perfect voor: de kruidige, fruitige bieren laten nergens echt steken vallen, zijn toegankelijk voor een groot publiek en hebben nergens scherpe randjes. ‘Kabouterbier’ is de koosnaam voor kwaliteit die geen pijn doet, voor het alternatief dat iedereen ‘wel lekker vindt’ en nergens hevige discussies aanzwengelt. (http://biernetwerk.nl/recensie-la-chouffe-nice/)

Onderstaande bieren worden gebrouwen:
La Chouffe - 8%, in Magnumflessen is het bekend als Big Chouffe
Mc Chouffe - 8%
N'Ice Chouffe - 10%
Houblon Chouffe Dobbelen IPA Tripel - 9%
Chouffe Bok 6666 - 6%, speciaal voor de Nederlandse markt
Chouffe Soleil - 6%, (voorheen Bière du soleil (4,5%))
Cherry Chouffe Rouge - kriekenbier, 8% (sinds 2017)
Onderstaande bieren werden vroeger gebrouwen:
Kwelchouffe - speciaalbier 8,5%
Bière de Mars - paasbier of lentebok 7,5%
(https://nl.wikipedia.org/wiki/Brasserie_d%27Achouffe)


La Chouffe bier heeft een zoete en licht bittere smaak.
Aan het einde van de jaren zeventig besloten de twee zwagers, Pierre Gorbon en Christian Bauweraerts, hun eigen bier te gaan brouwen in hun eigen brouwerij. Het is allemaal begonnen met een budget van iets minder dan 5.000 euro. Voor de twee zwagers begon het als een hobby, maar al snel kende de brouwerij zijn uitbreiding. Op 27 augustus 1982 werd het eerste bier gelanceerd, namelijk de La Chouffe.(https://www.biernet.nl/bier/merken/la-chouffe)

LA CHOUFFE, met zijn licht hoppige smaak, toetsen van verse koriander en fruitige accenten, lijkt wel een toverdrank voor hun levenslust. (http://www.achouffe.be/nl/bieren#la-chouffe)

La Chouffe is het meest verkochte bier van Achouffe. Deze blond met 8% alcohol is ongefilterd en gist na op de fles. Het fruitige bier is gekruid met koriander en heeft een lichte hopsmaak. (https://www.bierista.nl/la-chouffe)

La Chouffe is een Belgisch blond bier dat voor het eerst in 1982 door de zwagers Pierre Gobron en Chris Bauweraerts werd gebrouwen. Het begon als een hobby, die geleidelijk uitgroeide tot de brouwerij/stokerij en taverne Brasserie d'Achouffe. Sedert 2006 is deze volledig in handen van de brouwerij Duvel Moortgat uit Breendonk. La Chouffe was behalve op vat lange tijd alleen in grote flessen van 75 centiliter en 1,5 liter verkrijgbaar, maar sinds mei 2009 wordt het bier ook in flesjes van 33 centiliter gebotteld. (https://nl.wikipedia.org/wiki/La_Chouffe)

Mc Chouffe is een Belgisch bier. Het bier wordt gebrouwen door Brasserie d'Achouffe te Achouffe. In 2006 werd de brouwerij overgenomen door Brouwerij Duvel Moortgat.
Mc Chouffe is een bruin bier van hoge gisting (type scotch), zowel in de fles als in het vat hergist. Bij de smaak is koriander aanwezig; zeldzamer is dat ook de smaak van gagel te bespeuren is.[2] Mc Chouffe heeft een alcoholpercentage van 8% en werd gelanceerd in 1987. Op het etiket staat een kromgebogen kabouter met hop en gerst op zijn rug.[3][4] (https://nl.wikipedia.org/wiki/Mc_Chouffe)

MC Chouffe heeft een zoete en fruitige smaak, met een bittere achtergrond.
MC Chouffe is een Scotch Ale. Deze biersoort wordt ook wel de donkere broer van het blonde kabouter bier genoemd. De term Scotch Ale verwijst naar het hogere alcoholpercentage in vergelijking met de meeste Engelse ales, en de meer donkere kleur. (https://www.biernet.nl/bier/merken/mc-chouffe)

Gebrande smaak, maar niet zoetig. Zacht en volmondig met een fruitig-kruidige afdronk. “La Scotch des Ardennes”. (http://www.bierpassie.com/beer/588/mc-chouffe/tastings/1655/bens-proefnotitie-mc-chouffe)

N'Ice Chouffe is een Belgisch bier. Het bier wordt gebrouwen door Brasserie d'Achouffe te Achouffe. In 2006 werd de brouwerij overgenomen door Brouwerij Duvel Moortgat.
N'Ice Chouffe, een donker winterbier met een alcoholpercentage van 10%, werd gelanceerd in 1993.[2][3] Het is gekruid met tijm en curaçao. Op het etiket staan twee kromgebogen kabouters met hop en gerst op hun rug en zich verwarmend aan een vuur.
Inspiratie voor de naam van het bier werd gevonden in Québec, waar een bevriende brouwer de naam "Chouffe N'Ice" suggereerde. De naam kan verwijzen naar "nice Chouffe", maar ook naar "ice Chouffe", naar analogie met andere ijsbieren.[4] (https://nl.wikipedia.org/wiki/N%27Ice_Chouffe)

N'Ice Chouffe is een sterk bruin bier. N'Ice Chouffe is gekruid en heeft een lichte hopsmaak. (https://www.biernet.nl/bier/merken/la-chouffe-nice)

N'Ice Chouffe houdt je warm op winterse dagen. Dit bier is verkrijgbaar van half oktober tot half februari. Dit donkere bier heeft een vleugje tijm en curaçao. Samen met de alcohol geeft dit een diepe warmte. (https://www.bierista.nl/nice-chouffe)

La Chouffe N’Ice is volgens de makers zelf een bruin ‘winterbier’, ‘dat u lekker opwarmt tijdens de wintermaanden’. Dat geloof ik overigens graag: een drankje met 10 procent alcohol zal niet direct voor rillingen zorgen. Maar wat doet het met de overige zintuigen?
De schuimkraag is gemiddeld dik, en vrij wit voor een donker bier als dit.  Net als de andere Achouffe-brouwsels heeft het schuim geen moeite zijn aanwezigheid de hele tijd aanwezig te laten gelden. De kleur donkerbruin en doet een beetje denken aan donkere melkchocolade.... De smaak is een beetje zoals we hadden verwacht. Vol, veel rijp fruit, rozijnen, pruimen. Het zachte gist van La Chouffe komt daar mooi boterig doorheen zetten. De hop zit goed verborgen onder dit geweld, maar vergeet tegelijkertijd niet het geheel te voorzien van een noodzakelijk bitter randje. Het geheel is zoetig, karamelachtig bijna. Het geheel heeft niet echt een verrassend einde, de al aanwezige smaken vloeien gelukkig langzaam maar wel zeker en regelmatig weg. ... La Chouffe N’Ice is een veilig, zwaar bier dat velen zullen waarderen. Het zal je wereldbeeld, politieke kleur en ideeën over goed en kwaad niet veranderen, maar je ook niet met een chagrijnig smoelwerk laten zitten. Eigenlijk een beetje zoals de blonde variant: een allemansvriend waar je alleen maar waardering voor kunt hebben. En een klein meewarig glimlachje doet toveren, maar neem ze dat maar eens kwalijk.(http://biernetwerk.nl/recensie-la-chouffe-nice/)

Houblon Chouffe is een Belgisch bier. Het bier wordt gebrouwen door Brasserie d'Achouffe te Achouffe. In 2006 werd de brouwerij overgenomen door Brouwerij Duvel Moortgat.
Houblon Chouffe is een blonde tripel, type India Pale Ale. De bittere smaak wordt bekomen door 3 verschillende hopvariëteiten. "Houblon" is trouwens het Franse woord voor hop. Houblon Chouffe heeft een alcoholpercentage van 9% en werd gelanceerd in 2006. Op het etiket staat een kromgebogen kabouter tussen de hopranken met hop en gerst op zijn rug en hebberig starend naar het bier.[2][3] (https://nl.wikipedia.org/wiki/Houblon_Chouffe)

Chris Bauweraerts, de vennoot van Pierre, reisde veel voor La Chouffe en ontdekte al die bittere bieren in de Verenigde Staten.  Ze inspireerden hem om een hoppige Chouffe te maken, voor één keer werden de rollen omgedraaid en liet een Belg zich beïnvloeden door Amerikaanse microbrouwers. De benaming “Dobbelen IPA Tripel” is wel wat verwarrend, en misschien van het goede teveel. Dobbelen slaat op het dubbel gebruik van hop, IPA is een typische term uit de Angelsaksische brouwwereld, het wil “ Indian Pale Ale “ zeggen, en slaat op de destijds zwaar gehopte ales die naar India verscheept werden, de hop werkte als bewaarmiddel.
Tripel zal wel alles met de kleur en de hergisting te maken hebben.
Resultaat van dit alles: een beendroog bier dat zowel voor als bij het eten voortreffelijk smaakt. Duvel-Moortgat besloot om vanaf heden het bier ook in 33cl aan te bieden, net als de klassieke Chouffe. Ondertussen is dat geen slechte beslissing gebleken want het merk stevent af op verdubbeling sedert de nog vrij recente overname. Dat heeft natuurlijk ook te maken met de sterke Duvel-distributie, maar toch, kleine bierflessen zijn toegankelijker dan grote. (http://www.bierpassie.com/article/2398/houblon-chouffe-dobbelen-ipa-tripel)

Houblon Chouffe dobbelen IPA tripel zoals het bier voluit heet is een mooie mix van het typische Belgische tripel bier en een IPA. Sinds 2006 brouwen ze in Achouffe dit bier met de volgende hopsoorten: Tomahawk , Amarillo en Saaz. Het woord Houblon is hier dus op zijn plaats, want dit betekent hop in het Frans.
De kleur van dit biertje is een mooi en helder goud oranje. De schuimkraag is van mooie proportie, maar verdwijnt na een paar minuten. Er zitten wel wat grotere bellen in, maar de kleur ligt bijna tegen het wit aan.
De geuren van deze Chouffe zijn wel typisch voor de IPA’s. Je ruikt sinaasappel, grapefruit, mango en banaan. Hoe langer het bier staat des te beter komen de geuren naar boven.
Wat meteen duidelijk naar voren komt bij het drinken is de bittere hopsmaak. Maar ook de grapefruit en de sinaasappel proef je terug met een vleugje honing. De koolzuur in dit bier is ook zeker niet te missen, alhoewel het gelukkig niet storend is. De wat drogere en wat zurige gistsmaken laten weer het tripelgedeelte naar boven komen van dit brouwsel.
Het mooie is nog de goede balans die gevonden is in dit bier met 9% alcohol. Niet te fruitig, maar ook niet te bitter. (http://biernetwerk.nl/recensie-la-chouffe-houblon-dobbelen-ipa-tripel/)

CHOUFFE BOK 6666 is een seizoensbier dat wij speciaal voor de Nederlandse markt brouwen. Traditioneel komen in Nederland de “bokbieren” vanaf eind september op de markt. CHOUFFE BOK 6666 onderscheidt zich met zijn warmkoperen kleur, een frisse en fruitige neus en een aangename en mondvullende smaak die eindigt met een puntje bitterheid. (http://www.achouffe.be/nl/bieren#chouffe-bok)

Chouffe Bok 6666 werd gebrouwen vanaf 1991 t/m 2002 door Brouwerij Achouffe en later door Moortgat (van de Duvel).
Op elke jaargang van Chouffe Bok 6666 staat aan de achterkant van de fles een verhaal over de Chouffe kabouters. De voorkant werd elk jaar van een het verhaal begeleidende illustratie voorzien, zodat je eigenlijk van 1993 tot en met 1998 een vervolgverhaal kon sparen. De flessen waar het etiket in is ingebrand zijn bij verzamelaars zeer populair. (http://www.wandelgek.nl/?page_id=5465)

Een Belgisch bockbier, gebrouwen voor de Nederlandse markt. Het heet La Chouffe Bok 6666, en het bestaat intussen alweer een paar jaar. Koperkleurig, dus een slag lichter van tint dan onze bockbieren. Fris, fruitig, bitter en vol. Geweldig! Het bier komt in flessen van 70 cl en op fust. Voor een fles betaalde ik € 4,50. (http://ministerieetenendrinken.nl/?p=517)

La Chouffe bok heeft een volle smaak. Is fris en enorm fruitig met een mooi bitter tintje op het eind.
Chouffe Bok is een seizoensbier dat speciaal voor de Nederlandse drinker wordt gebrouwen. Chouffe Bok heeft achter zijn naam 4 keer een 6 staan, dit verwijst naar het postnummer van Wibrin, de deelgemeente waartoe ook Achouffe behoort. (https://www.biernet.nl/bier/merken/la-chouffe-bok)

La Chouffe Soleil heeft maar 6° alcoholgehalte en kenmerkt zich door een frisse citrussmaak, waardoor het meteen ook erg verfrissend smaakt. (https://www.hbvl.be/cnt/aid1568122/iconische-la-chouffe-bier-krijgt-zomerupdate)

Chouffe Soleil is een blond speciaalbier met een verfrissende en lichtfruitige smaak.
Chouffe Soleil is een ideaal bier om de eerste mooie zonnige dagen te vieren. Het blonde speciaalbier met een alcoholgehalte van zes procent is dankzij zijn citrussmaak tegelijkertijd verfrissend en dorstlessend. (https://www.biernet.nl/bier/merken/chouffe-soleil)

Cherry Chouffe is een fruitbier vol verrassingen. Beeld u maar eens in: een lekker verfrissende Mc Chouffe als basis en dit vervolgens aangevuld met overheerlijk fruit! Het aroma zit boordevol krieken, maar ook toetsen van aardbei, marsepein en zoete port komen gezwind aangewaaid. Ook in de licht zoete smaak vinden we het rode fruit terug, samen met ietwat amandel en een subtiele kruidigheid. Eindigen doen we met een verwarmende nasmaak met een lichte bitterheid
(http://www.achouffe.be/nl/bieren#cherry-chouffe)

Cherry Chouffe is een fruitbier vol verrassingen. Dit bier heeft de verfrissende MC Chouffe als basis en is verrijkt met fruit. Het aroma zit boordevol krieken, maar ook toetsen van aardbei, marsepein en zoete port. Ook in de licht zoete smaak is het rode fruit terug te vinden, samen met amandel en een subtiele kruidigheid.
Cherry Chouffe heeft 8% alcohol, net als de MC Chouffe. Dit nieuwe fruitige bier is een zomerse nieuwkomer in de kabouterfamilie. Dit fruitige bier is niet te vergelijken met de bekende kriekbieren. Dit bier heeft meer body, meer power en meer alcohol.  (https://www.biernet.nl/bier/merken/cherry-chouffe)


Bierkwis 2018

$
0
0
Hier weer eens een bierquiz. Zo op het eind van het jaar zijn er allerlei testen om je kennis te testen, dus waarom ook niet weer eens een bierkwis?

1. Welke familie staat aan het roer bij Heineken?
A. Alfredo
B. Cavallo
C. Carvalho-Heineken

2. Heineken Oud Bruin is een Nederlands bier van lage gisting.
Het bier wordt gebrouwen bij Heineken. Het is een helder bruin bier met een alcoholpercentage van A. 2,5%.
B. 3,5%
C. 4,5%

3. Brouwerij De 3 Horne is een brouwerij in de Nederlandse provincie Noord-Brabant in?
A. Kaatsheuvel
B. Den Bosch
C. Hoorn

4. Bronckhorster Brewing Company is een Nederlandse bierbrouwerij met onder meer de onderscheiding: Lekkerste Bokbier van Nederland, Netherlands' Best Imperial / Double IPA 2016,  World's Best Strong Porter 2015, en Nightporter is het beste bier van Nederland 2018. Hoe heette de brouwerij vroeger?
A. Rha Brouwerij
B. Brouwerij Rodenburg
C. Brouwerij Gammage

5. Bavaria veranderde dit jaar in navolging van Bavik en Bockor van naam. Wat zijn hun namen geworden?
A. Swinkels Family Brewers, De Brabandere Brewery, Omer Vander Ghinste Brewery
B Swinkels Family Brewers, Brouwerij De Brabandere, Brouwerij Omer Vander Ghinste
C, Brouwerij Swinkels, Brouwerij De Brabandere, Brouwerij Omer Vander Ghinste

6. Brouwerij Alvinne is een Belgische brouwerij gevestigd in een West-Vlaamse plaatsje, maar welke?
A. Moen
B. Monz
C. Zwevegem

7 Grolsch is eigendom van :
A. Asahi Breweries
B. SAB Miller
C. AB-Inbev

8. Brouwerij Van Steenberge brouwt allerlei bieren, welke is niet van hen?
A. Augustijn Grand Cru - 9%
B. Bornem Tripel - 9%
C. Babtist Wit
D. Leute Bokbier - 7,5%
E. Eyerlander - 5,5%
F.  St Stefanus Grand Cru
G. Gulden Draak - 10,5%

9. ABInBev heeft op hun website aandacht voor de historie "Bier is ongeveer in 4.000 voor Christus ontstaan. We weten niet precies hoe. Het verhaal gaat dat Sumerische nomaden in Mesopotamië, een streek die we tegenwoordig als Irak kennen, het ontdekten."Hoe brouwden ze (volgens ABInBev)?
A. De Sumeriërs lieten oude broden, in oude stenen kruiken, buiten in de regen staan. De pap die zo ontstaat laten ze vergisten.
B. De Sumeriërs bakken eerst een soort broden, die ze vervolgens in water verkruimelen. De pap die zo ontstaat laten ze vergisten.
C. De Sumeriërs bakken eerst een soort broden, die ze vervolgens in 24 plakken snijden en elke plak in een kruik met water onderdompelen. De pap die zo ontstaat laten ze vergisten.

10. DE OPKOMST VAN AMBACHTELIJK BIER
Het is voornamelijk begonnen in Amerika. Na de drooglegging in de jaren 20 en 30 was er niet veel over van een ooit bloeiende biercultuur. Pas vanaf de jaren 70 en 80 kwam daar verandering in. Het hobbybrouwen nam een vlucht en waaide over naar Engeland. Ze waren hun eenheidspils zat en begonnen te experimenteren met biertypen van over de hele wereld. In
de jaren 80 ontstonden hieruit een hele rits kleine brouwerijen. Inmiddels loopt de biercultuur in Amerika en Engeland ver vooruit op de rest van de wereld.
Ook in Nederland begon in de jaren 80 een enkeling thuis te brouwen. Wijn was populairder en het was moeilijk om aan ingredienten te komen. Dat veranderde toen er een Belgische drogist brouwbenodigdheden ging importeren. Onder invloed van Engelstalige literatuur ontstond er steeds meer kennis in Nederland, ook over biertypen die niet in Nederland en België te krijgen waren.
Sinds ??? is het door de Nederlandse wet toegestaan om thuis bier te brouwen voor eigen consumptie.
A. 1983
B. 1992
C. 2001

11. De oudst bekende brouwerij in Delft komt uit ??10. Delft bleek later in de Middeleeuwen een succesvolle stad voor het bierbouwen.
A. 1210
B. 1510
C. 1610

12. Hoe heet de trappist uit Watou?
Westvleteren XII of St. Bernardus Abt 12?

13. Welke merken worden door AB InBev in Nederland verkocht?
Ons merkenportfolio bestaat uit sterke nationale en internationale kwaliteitsmerken. X en Y zijn lokale merken met een bijzonder sterke historie en authenticiteit. Z is ons bekende pilsmerk in de Benelux. ??? zijn krachtige internationale merken, die wereldwijd grote bekendheid en waardering genieten. De mix van bijzondere pilseners en mooie speciaalbieren stelt ons in staat om aan alle wensen van de consument te voldoen.
A. X. Hertog Jan en Y: Jupiler, Z: Stella Artois, ??? : Leffe, Hoegaarden en Piedboef
B. X: Jupiler en Y: Hertog Jan, Z: Stella Artois, ???: Leffe, Hoegaarden, Corona en Budweiser
C. X: Hertog Jan en Y: Dommelsch, Z: Jupiler, ??? : Stella Artois, Hoegaarden, Leffe en Beck’s

14. Op https://www.nederlandsebiercultuur.nl/ staat 'De Nederlandse biercultuur heeft een rijk verleden en ook een prachtige toekomst' Welke Stichting zit hierachter?
A. Stichting Erfgoed Nederlandse Biercultuur.
B. Stichting Nederlands Erfgoed Brouwhistorie
C. Stichting CRAFT

15.  Een uniek bier van Poolse origine is
A. Laker (Laeccr), een ondergistend gerookte lager
B. Porter (Port Piwo), een lichte stout met gerookte mout
C. Grodziskie (Grätzer Bier), een bovengistend gerookt tarwebier.


O.T. B.A. L.A.

$
0
0
Ongelovige Thomas BA Linie Aquavit
€7,50
Quadrupel aged in Linie Aquavit barrels for 275 days
Taste
This Quadrupel absorbed the character of Linie Aquavit. Caramel, spices and soft fruit flavors meet hints of wood and tobacco in this beer.
Barrel Aged
At Jopen we are continually innovating and pushing boundaries. With these limited edition beers we celebrate the art of barrel aging. This Barrel Aged series allows us to explore the effects of time. The spirits leave behind their own personality.
Op voorraad
Beschrijving
Quadrupel aged in Linie Aquavit barrels for 275 days
Taste
This Quadrupel absorbed the character of Linie Aquavit. Caramel, spices and soft fruit flavors meet hints of wood and tobacco in this beer.
Barrel Aged
At Jopen we are continually innovating and pushing boundaries. With these limited edition beers we celebrate the art of barrel aging. This Barrel Aged series allows us to explore the effects of time. The spirits leave behind their own personality.
(https://www.jopenbier.nl/product/barrel-aged-ongelovige-thomas-linie-aquavit/)


Ongelovige Thomas B.A. L.A. (10,7%) had ik ook in mijn adventkalender. Wat is een B.A.L.A.? Om te beginnen  smaakt het bier goed! Het heeft een prikkelend zuurtje in de smaak, die erg vol aan doet. Een aanrader! L.A. staat overigens niet voor Limited Edition. Maar waar staat het dan voor?

Jopen Ongelovige Thomas is onze interpretatie van een quadrupel. Een uitgesproken bier met volle moutsmaken als hoofdsmaak. De Amerikaanse hop zorgt voor een fruitig karakter.
Het bier is vernoemd naar de apostel Thomas die niet geloofde dat Jezus uit de dood was opgestaan. Zijn feestdag werd vroeger gevierd op 21 december, de start van de winter. Dit roodbruine bier is een ware winterwarmer. Verrassend en rijk van smaak. Proeven is geloven… (https://www.jopenbier.nl/bieren/jopen-ongelovige-thomas/)

B.A. staat voor Barrel Aged. Maar waar staat L.A. voor? Linie Aquavit Barrels staat onder op het etiket, dat zal het wel zijn, maar wat is Linie Aquavit?

Linie Aquavit
De basis voor het maken van Linie Aquavit is al sinds het allereerste begin de aardappel. Tijdens het destilleren wordt een kruidenmengsel toegevoegd. In dit toegevoegde kruidenmengsel voert het kruid karwij de boventoon. Karwij is een kruid dat door het Scandinavische klimaat van zeer goede kwaliteit is. Andere kruiden zoals dille, venkel, kaneel en koriander worden in mindere mate toegevoegd.
Linie Aquavit laat zijn aquavit in houten sherryvaten 19 weken rijpen op het dek van een schip, dat reist naar Australië en weer terug naar Noorwegen. De gebruikte sherryvaten, de constante golfbewegingen, de temperatuurverschillen en de zoute lucht geven Linie Aquavit zijn eigen smaak. Het reisschema van de aquavit staat op elke fles vermeld. (https://monnik-dranken.nl/nl/brand/linie-akavit/?agechecked)

...gemaakt is van een unieke en zorgvuldig samengestelde blend van kruiden en specerijen. Het rijpproces is uniek voor de productie van akvavit, men laat de akvavit in oude sherry vaten rijpen op een schip. Dat schip vaart vervolgens van Noorwegen naar Australië. En terug. Deze reis met het schip van 19 weken geeft de akvavit een unieke smaak mee, op elke fles staat dan ook de naam van het schip en de duur van reis afgedrukt. (https://www.gall.nl/shop/799068-linie-aquavit-70cl/)

In 1780 liet Catharina Lysholm het zeilschip Trondheims Pove bouwen, wat in 1805 op weg naar de Indische archipel ging. Aan boord waren onder meer vaten met gedistilleerde dranken. Vijf vaten bleven onverkocht en kwamen in 1807 weer terug in Noorwegen. Tijdens de terugreis ontdekte men dat de geur en smaak van de aquavit aanmerkelijk veranderd en verbeterd was. Zo werd Linie Aquavit geboren.
Sinds 1927 vervoert de rederij Wilhemsen de drank in oude sherry vaten. Maandelijks worden er 1000 vaten geladen voor een reis van 4,5 maand langs 35 landen. Dan volgt er nog een lange tijd van lagering, alvorens de Linie Aquavit gebotteld wordt. Op de rugzijde van het etiket is te lezen wanneer en met welk schip de Linie Aquavit de reis heeft gemaakt.
(https://www.mitra.nl/product/linie-aquavit-overige-70cl)

The original botanical recipe of LINIE Aquavit has remained unchanged since its creation, more than 200 years ago.
LINIE is a potato-based spirit, distilled in pot stills with a special blend of Nordic herbs and spices to give it its distinct flavour. The young spirit is placed in Spanish Oloroso sherry casks to develop further. Ultimately the casks are sent on a sea journey across the world to mature.
The result is an extraordinarily smooth and well balanced aquavit with leading notes of caraway and star anise – and finer hints of vanilla and sherry. (https://linie.com/products/linie-aquavit-original/)

Aquavit (ook Akvavit of akevitt) is een sterke drank uit Scandinavië. De drank is gemaakt op basis van karwij. Andere kruiden zoals dille, venkel, kaneel en koriander mogen slechts beperkt gebruikt worden. Hierna volgt een rustfase van enkel weken of zelfs maanden, soms op houten vaten.
Linie, een van de bekendste en gerenommeerde Aquavits is een premium akvavit gemaakt van een unieke en zorgvuldig samengestelde blend van kruiden en specerijen. Het rijpproces is uniek voor de productie van akvavit: men laat de Aquavit in oude sherry vaten rijpen op een schip. Dat schip vaart vervolgens van Noorwegen naar Australië. En terug. Deze reis met het schip van 19 weken geeft de Aquavit een unieke smaak mee, op elke fles staat dan ook de naam van het schip en de duur van reis afgedrukt.
Aquavit is een drank die vooral bij speciale gelegenheden wordt geschonken. In Denemarken is het vooral met Kerstmis gebruikelijk om een glaasje achterover te slaan. Zweden gebruiken het eerder op midzomernacht en in Noorwegen wordt het op de nationale feestdag gedronken. Aquavit past uitstekend bij haring, krab en gerookte vis.
Aquavit wordt ijsgekoeld, puur gedronken en het glas wordt in een teug geleegd. Het vriesvak is dus de ideale plaats om een fles aquavit te bewaren: aangezien aquavit pas bevriest bij -25°C bestaat er geen gevaar voor barstende flessen. (http://www.steloy.be/winkel/product/566/Aquavit-Linie)

Aquavit (ook Akvavit of akevitt) is een sterkedrank uit Scandinavië. Het minimale alcoholpercentage is 37,5%. De drank wordt net als wodka geproduceerd uit aardappelen of graan en wordt twee keer gedistilleerd. Bij de tweede distillatie worden kruiden toegevoegd. Kenmerkend is het gebruik van karwij en dillezaad. Aquavit is in principe kleurloos, maar kan na houtlagering of door toevoeging van kleurstof (karamel E150) een goudgele kleur hebben. Het is een populaire drank in Scandinavië.
...
Om aquavit te verkrijgen worden akkergewassen dubbel gedestilleerd. Vroeger werden ook aardappelen gebruikt. Tijdens de tweede doorloop wordt er een kruidenmengsel aan toegevoegd dat samen met het water en de alcohol wordt gedestilleerd. In dat kruidenmengsel moet de karwij duidelijk doorsmaken volgens de EU normen. Andere kruiden zoals dille, venkel, kaneel en koriander mogen slechts beperkt gebruikt worden. Hierna volgt een rustfase van enkele weken of zelfs maanden, soms op houten vaten. In beperkte mate kan de aquavit worden bijgekleurd met karamel.
..
Buiten Scandinavië zijn er weinig aquavitproducenten. Een uitzondering hierop is het noorden van Duitsland, vooral in Sleeswijk-Holstein. Deze streek heeft lang deel uitgemaakt van Denemarken en er leeft nu nog een Deense minderheid. De traditie van aquavit te destilleren en te drinken is hier blijven bestaan. ... De drank wordt het eerst genoemd in een Deense brief uit 1531, geschreven door de heer van het kasteel Bergenshus, Eske Bille naar Olav Engelbrektsson, de laatste aartsbisschop van Noorwegen. Het woord aquavit komt van het Latijn en betekent levenswater. Dat is dus hetzelfde als eau de vie en uisce beatha.(https://nl.wikipedia.org/wiki/Aquavit)

GEUR
Kummel, anijs, karwij en vanilletonen.
SMAAK
Droog, rijk en rond door de lagering op sherryvaten.
AFDRONK
Droog ingehouden en complex. (https://www.mitra.nl/product/linie-aquavit-overige-70cl)

Goh, die smaken herken ik ook in het barrelaged bier van Jopen. Het bier had een opvallend smaakpalet.

OTBALA is dus een Ongelovige Thomas Barrel Aged Linie Aquavit.

Ongelovige Thomas wordt barreld aged in vaten Aquavit die op hun beurt barrel aged worden in sherryvaten.

Sherry (ook: xeres of xereswijn) is een Spaanse versterkte wijn die door middel van het solera-systeem wordt opgevoed. Sherry is afkomstig uit de streek van Jerez de la Frontera, Sanlúcar de Barrameda en El Puerto de Santa María in Andalusië. Alleen wijn gerijpt in één van deze steden mag zich sherry noemen. Sherry is de Engelse verbastering van Jerez.
Reeds in de tijd van de Feniciërs, toen Jerez nog Xeres heette, werden er sherrywijnen in die regio gemaakt. De Romeinen veranderden de naam Xeres in Ceritium en ook toen werd er wijn gemaakt. Toen de Moren in de 8ste eeuw waren binnengetrokken, werd de productie doorgezet, hoewel de Moren moslim waren en de wijn zelf niet mochten drinken. Ze lieten het druivensap gisten en maakten er alcohol van. Dit maakte het voor de Hollandse handelaars interessant omdat in Holland allerlei likeur gemaakt werd. De naam Ceritium was inmiddels veranderd in Sheris.
In 1492 vertrokken de Moren. Toen ontstond de naam Jerez de la Frontera. Jerez werd een welvarende stad en de handel over zee trok piraten aan. Een van hen was Francis Drake. In 1587 trok hij de haven van Cádiz binnen en roofde 3000 tonnen sherry. De drank werd erg populair in Engeland en nog steeds wordt in Engeland het meeste sherry gedronken per persoon. Nederland staat op de tweede plaats. In de 17de en vooral 18de eeuw vestigden zich Engelse handelaars in Jerez zoals Osborne en Sandeman.... Sherry is een mengeling van wijnen uit verschillende jaren, er staat dus meestal geen jaartal op het etiket (al bestaat er ook zeldzame vintage sherry[1]). Om dat te bereiken wordt de sherry bewaard in een hiërarchisch systeem van vaten, het solera-systeem. In de bovenste vaten zit de jongste wijn, in de onderste vaten, die op de 'suelo' liggen, is de sherry klaar om gebotteld te worden. Meermaals per jaar worden de wijnen overgebracht naar een rij vaten met een hogere leeftijd. Als de onderste vaten gedeeltelijk geleegd worden, worden ze door het vat erboven bijgevuld, en dat vat wordt weer bijgevuld door het vat daarboven. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Sherry)

Na de sherry en de Aquavit gaat er dus Jopen Ongelovige Thomas in. De naam van het bier verwijst naar de apostel:


De apostel Tomas of Thomas[2] ("tweeling"),[3] ook wel Judas Thomas Didymus genoemd († Chennai, India, 21 december 72 - traditioneel), is een van de twaalf apostelen van Jezus uit het Nieuwe Testament. De uitdrukking "ongelovige thomas"[4] komt van de gebeurtenis die wordt beschreven in het Evangelie volgens Johannes waarbij Tomas zei niet te geloven dat Jezus uit de dood was opgestaan totdat hij zijn vinger in Jezus' wonden zou leggen.[5] Volgens de overlevering zou Tomas het christendom naar India hebben gebracht, waar hij ook zou zijn overleden. Aan Tomas worden diverse apocriefe werken toegeschreven. ... De Bijbel verschaft weinig biografische informatie over Tomas. Hij wordt slechts enkele malen genoemd in de evangeliën. De eerste vermelding is direct na het overlijden van Lazarus. Jezus wilde terugkeren naar Judea waar de Joden hem kort daarvoor wilden stenigen. Tomas zei daarop: "Laten ook wij maar gaan, om met hem te sterven."[6] Tomas komt ook voor in het verslag van het Laatste Avondmaal. Jezus zei bij die gelegenheid dat hij een plaats voor zijn discipelen zou bereiden en dan zou terugkomen. Hij voegde daaraan toe: "Jullie kennen de weg naar waar ik heen ga." Tomas reageerde daarop met: "Wij weten niet eens waar u naartoe gaat, Heer, hoe zouden we dan de weg daarheen kunnen weten?" Het antwoord van Jezus luidde: "Ik ben de weg, de waarheid en het leven. Niemand kan bij de Vader komen dan door mij."[7]
Verreweg het bekendst is de passage waarin de discipelen de opgestane Jezus hebben gezien. Tomas was hier niet bij en kon het niet geloven. Hij zei: "Alleen als ik de wonden van de spijkers in zijn handen zie en met mijn vingers kan voelen, en als ik mijn hand in zijn zij kan leggen, zal ik het geloven." Een week later verscheen Jezus weer; ditmaal was Tomas er wel bij. Jezus zei tegen hem: "Leg je vingers hier en kijk naar mijn handen, en leg je hand in mijn zij. Wees niet langer ongelovig, maar geloof." Tomas antwoordde: "Mijn Heer, mijn God!" Jezus zei tegen hem: "Omdat je me gezien hebt, geloof je. Gelukkig zijn zij die niet zien en toch geloven."[5]
Jacobus de Voragine's Legenda aurea uit de dertiende eeuw bevestigt het beeld van Tomas als de ongelovige apostel. Toen Maria gestorven was, legden de leerlingen haar in het graf om vervolgens getuige te zijn van haar tenhemelopneming. Volgens De Voragine was Tomas ook dit keer afwezig en geloofde hij later niets van het verhaal dat de anderen hem vertelden. Pas toen uit de hemel Maria's gordel plotseling in zijn handen viel, realiseerde hij zich dat zij daar met lichaam en ziel was opgenomen.
In het evangelie van Johannes staan enkele malen, na de naam Tomas, de woorden “die Didymus wordt genoemd”. Het Griekse woord didymos heeft de betekenis van "tweeling". Dat is weer de vertaling van het woord thomas in de Semitische talen. Een van de leerlingen van Jezus werd dus benoemd als tweeling. In Johannes 14,21 staat Judas - niet Iskariot - zei tot Hem: "Heer, hoe komt het dat Gij Uzelf aan ons zult openbaren en niet aan de wereld? . In oude Syrische vertalingen staat hier in plaats van Judas - niet Iskariot het woord Tomas of Judas Tomas. Het laatste heeft dan de betekenis van Judas de tweeling.
In Syrië werd Judas dan ook als de echte naam van Tomas beschouwd en vaak ook als de broer van Jezus. In Marcus 6,3 wordt Judas eveneens een broer van Jezus genoemd. In de Handelingen van Tomas, in Syrie geschreven, wordt hij soms Tomas , soms Judas en ook Judas Tomas genoemd. In die Handelingen verschijnt Jezus aan een bruidspaar dat de apostel had gezien en meldt hen Ik ben niet Judas die ook Tomas genoemd wordt, maar ik ben zijn broer. In het Boek van Thomas de Strijder richt Jezus zich tot Judas Tomas en wordt deze door hem als zijn tweelingbroer aangesproken.(https://nl.wikipedia.org/wiki/Tomas_(apostel))

Thomas Apostel (ook Didymus of Ongelovige Thomas), Malaipur (bij Madras), India; martelaar; † 1e eeuw....Volgens de evangelies behoorde hij tot 'de twaalf', de kring van Jezus' meest intieme leerlingen, die Hijzelf de naam 'apostel' (= 'zendeling' of 'gezondene') gaf (Mattheus 10,3; Markus 3,18; Lukas 6,15; Handelingen 1,13). Soms draagt hij de bijnaam 'Dydimus' (= 'Tweeling': Johannes 11,16;20,24).
Hij is de geschiedenis ingegaan als 'de ongelovige Thomas'. Dat komt door de gebeurtenissen na Jezus' opstanding uit de dood, zoals die verteld worden in het evangelie van Johannes...
[Johannes 20,19-29]
Volgens vele bijbeluitleggers slaat Jezus' verwijt over Thomas' ongeloof op het feit, dat hij eerst de bewijzen moest zien, anders geloofde hij niet wat hem verteld werd. Die suggestioe ligt ook in Jezus' slotwoorden.
Er is ook een andere uitleg mogelijk. Deze brengt Thomas' ongeloof in verband met Gods grootheid. Hoe kon hij, Thomas, het verhaal geloven van zijn medeleerlingen, dat Jezus uit de doden was opgestaan, hen had opgezocht, vrede had gewenst en als klap op de vuurpijl de Heilige Geest van zonden-vergeving had doorgegeven, een volmacht die alleen aan God zelf toekwam? Als hij al had kunnen aannemen, dat Jezus uit de doden was opgestaan, hoe kon hij dan geloven, dat hun, de leerlingen zulke grote dingen toevertrouwd werden? Alsof zij niet tijdens Jezus' lijden en dood stuk voor stuk door de mand waren gevallen en Jezus' gezelschap niet waardig waren gebleken door laf te zijn, Jezus te verloochenen en op de vlucht te slaan! En aan zulke lieden zou Jezus vrede komen wensen en de Geest komen toevertrouwen die God tot God maakt!?
Als Jezus al was opgestaan en zou terugkomen, zou Hij dan niet eerst met zijn leerlingen een geducht appeltje te schillen hebben? Daarom vroeg Thomas zich af of degene die zijn medeleerlingen gezien hadden, wel werkelijk Jezus was geweest? Droeg Hij de littekens van zijn lijden en dood in zijn lichaam? Als dat inderdaad het geval was, en die persoon zou hun de Heilige Geest toevertrouwen, zonder dat Hij hun ook maar één verwijt maakte of zelfs maar een toespeling op hun beschamend aandeel in het hele verhaal..., als de verschijning hun inderdaad vergaf en Gods Geest toevertrouwde, dan stonden ze - maar dat was immers ongelooflijk! - oog in oog met God zelf!
En dat is dan ook wat Thomas belijdt, als Jezus zich aan inderdaad hem vertoont!
Volgens de overlevering trok hij na Pinksteren naar Oost-Azië en preekte het evangelie onder Parthen, Meden en Perzen en zou hij zelfs tot in India gekomen zijn. Hier stierf hij als martelaar.
(http://www.heiligen.net/heiligen/07/03/07-03-0100-thomas.php)


De Ongelovige Thomas is een Bijbels figuur die doorheen de geschiedenis, althans bij velen, op erg weinig sympathie kon rekenen. Thomas was dan ook de apostel die Jezus niet zomaar op zijn woord geloofde, maar tastbaar bewijs nodig had om Zijn verrijzenis te aanvaarden. "Alleen als ik de wonden van de spijkers in zijn handen zie en met mijn vingers kan voelen, en als ik mijn hand in zijn zij kan leggen, zal ik het geloven,” sprak hij volgens de Bijbel, wanneer sommige volgelingen beweren dat Christus is opgestaan.  ... Doorheen de eeuwen is er grote polemiek geweest omtrent de vraag of Thomas al dan niet het lichaam van Jezus aanraakt. Met andere woorden; krijgt hij ook effectief het tastbare bewijs dat hij zo wanhopig zocht? Als het aan de evangelist Johannes ligt alvast niet; hij laat erg duidelijk een confirmatie van het aanraken van Jezus door Thomas achterwege. Vanwaar komt dan het idee dat de apostel dit toch deed? Het is zo dat Johannes een erg duidelijk verlangen van de Ongelovige Thomas aan de dag legt om het lichaam van Christus aan te raken, maar toch niet beschrijft dat dit daadwerkelijk gebeurt zou zijn. Als ware het een cliffhanger, wordt het verhaal van de apostel die Christus wil aanraken plots afgebroken. Velen gaan er echter vanuit dat het gebeuren, hoewel dit niet beschreven staat, alsnog plaatsvond. Toch blijft de vraag dan waarom de evangelist dit niet gewoon zo neerpende. Een van de belangrijkste theorieën is dat hij het mirakel van Jezus’ heropstanding zodanig wou benadrukken dat het al dan niet aanwezig zijn van een fysiek-menselijk lichaam een bijzaak was. Het verhaal zou op die manier ontaarden in een filosofische discussie omtrent de fysieke verschijning van Jezus, terwijl het ware wonder zich bevond in Zijn aanwezigheid; tastbaar of niet. Wanneer Thomas daarop uitroept “Mijn Heer en mijn God”, is dat dan ook net om die Goddelijke aanwezigheid te benadrukken. De Ongelovige Thomas bleef niet ongelovig[3] (https://www.kuleuven.be/thomas/page/ongelovige-thomas/)

Ongelofelijk wat voor info je kan vinden op internet, naar aanleiding van een flesje bier...

ambivalente overpeinzingen over het dualisme van 'het bier'

$
0
0
Bier, sinds enige jaren schrijf ik er vrijwel dagelijks over... wat opvalt is dat verandering de enige constante is. Brouwerijen en bieren komen en gaan. Radler is opgekomen, IPA is aminstream geworden op FB is Beergeeks opgekomen en is bier met de 'craft brew revolution' hip geworden. Waar vroeger dubbel, tripel en witbier speciaal waren, zijn het nu saison, göse en lambic.

Bier was vroeger voor mij leuk, niet zo snobistisch als wijn, maar fijn en laagdrempelige gezelligheid.

Ik voel me soms net als Sean over het speciaalbier van tegenwoordig. Proef je de steenvruchten? Man, ik weet niet eens wat steenvruchten zijn... Ik wals mijn glas en ruik... niks. Ik proef en de smaak doet mij denken aan bier... 

Maar naarmate je ontdekkingsreis verder gaat en je dus ontdekt dat bier meer is dan pils, wordt je wat verfijnder. Je wilt niet zo maar een pils en toch al helemaal niet van een groot merk. Je wilt bier van ver. Zo dronk ik pils uit Griekenland (Mythos) en India (Cobra), waarvan je later leert dat het minder exotisch is dan gedacht. Je leert ook alt, kölsch, Speciale Belge, kennen, net zoals kriek, lambic en gueuze. De trappist en abdijbieren leer je kennen en daarmee komt vanzelf een soort van hiërarchie in bierbeleving.

Ook valt op bij supermarktbladen dat er veel aandacht is voor wijn...


Dat voelt wat misplaatst. Bier geeft -in mijn beleving althans- meer plezier dan wijn. Maar dat zou best eens fout kunnen zijn natuurlijk... Wijn kan vast ook leuk zijn...

Vaak wordt wijn stijlvoller en gastronomischer dan bier afgeschilderd, maar wijn kan ook gezopen worden...

Bier kan ook stijlvol en gastronomisch zijn.

Maar... hoe meer je over bier te weten komt, hoe meer je er over wilt leren. En hoe meer je weet, hoe snobistischer je wordt...

Je wilt meer feitjes en cijfertjes...


Nee, ik word niet blij van pils van de goedkope of grote 'premium' merken, want ik drink 'bier'...

The Beer Snob -according to urban dictionary (my bible!) a beer snob is defined as "Those individuals who regard any beer that they do not drink as piss. Completely ignorant of climate, context, and social class, beer snobs are contemptuously dismissive of any beer that a mortal cannot walk across like Jesus Christ did across the water." Pretty good definition if you ask me, but lets go further. 
I heard it put very well, that, a beer snob, is someone that uses their knowledge of craft beer as a social weapon. (thanks Kegworks!). I mentioned, off hand in a previous post that the one thing a beer snob hates more then anything, is someone that knows more about beer then they do, they want to be, and often feel they are, the most knowledgeable person in the room concerning beer. Beer snobs don't "share" their knowledge of beer, if they did, then they wouldn't know more then you, instead, they use their knowledge to belittle, or cut down others for drinking what they perceive as inferior beer. If you ask a snob "what makes your beer so good compared to this (point to the beer you are drinking)? What you will get, is first an eye roll, then a long, self indulging boring diatribe about grain bills, Plato, original gravity, boiling time, relative humidity, on base percentage, Libor rating and great number of other mind numbing set of metrics's used to confuse, and intimidate you, but do nothing to actually answer the question you asked. If you want to know if the person you are talking to is a snob, tell them that you love Guinness, and watch their face. If they look like they are smelling feet when they hear you say it, they are a snob.
The Beer Geek - Again, Urban Dictionary defines a beer geek as "A person who truly enjoys a variety of beer. Whether the beer comes from an enormous company or the tiniest brew pub. A beer geek often enjoys multiple styles of beer. A beer geek can be distinguished from a beer snob because a beer geek will not look down on people for their choice of beer even if it comes from Bud, Miller, Coors, Milwaukee's Best or Pabst." Again, pretty much hit the nail on the head.
The main difference between a geek, and a snob is in how they react to questions. Again, let a snob you like Guinness, they will immediately think you inferior, and look for someone more interesting to talk to. Tell a Geek you like Guinness, and they will get excited, and start asking if you have tried this beer, or that beer, in an effort to inform you that, if you like Guinness, you may just like a lot. They will never force a beer on you, or try and talk you out of one either. They truly love beer, and want everyone to get as much as they do out of. The one fault I find with some geeks, they seem to have lost sight of reason we all started drinking beer in the first place, its just fun. Its not all about styles, country's, brewers or distribution levels. Its about hanging out with good friends, have good beer, and having a great time. Ask a beer geek what makes their beer so good, and you may likely get a short history lesson on the style, and maybe even the brewery!
A beer fan, well, that's easy. Someone that drinks beer, because its good, and they like it. They don't care where, or by whom it was brewed, how it was made, or what the label looks like, or the bottom line of the company that made it. Simply put, if they like it, they will drink it. and how they decide if they like it or not, is weather it tastes good or not, period, end of report. They aren't opposed to beer games either.
Which one are you? All I ask, don't be a snob. I can't stand snob, nor can I stand being called one. To me, its an insult.I like to consider myself a good mix of a Geek, and a Fan. I enjoy the history, and variety that beer has to offer. I am not above however, drinking something that was, gasp, god forbid, brewed by a "mega brewer" I will say, I don't normally seek out those beers, but honestly, if given a Blue Moon, or something, a lot of that stuff I don't mind at all, and in some cases, even enjoy. Again, don't forget why it is we love beer (or at least should love beer), beer is good, and its fun. Its a social lubricant. If you take it too series, then you start to loose that, and once that happens, whats the point? Beer pairing dinners, beer tastings, beer reviews, these are all meant to be fun, and enjoyed. Its not a test, its not a means of impressing people. Its a means of educating people as to how much fun beer has to offer. Lets all keep that in mind, and have fun with it, that's why we do it, right?

How do you know if you’re a beer snob? Some people think they’re a beer snob if they prefer a Sam Adams Lager over a Miller Lite at the local bar. If you go to the liquor store and decide to branch out and try Dos Equis Ambar instead of your usual Dos Equis Lager, does that make you a beer snob? (https://beersnobsquad.com/2015/04/12/are-you-a-beer-snob-part-1/)
(https://beersnobsquad.com/2015/04/12/are-you-a-beer-snob-part-1/)


A Beer Snob:

  1. Only drinks Belgians, IPA’s, Imperial Stouts, etc. and believes it is beneath them to drink anything else.
  2. Laughs to himself when they see someone order anything but a micro.
  3. Wears designer jeans, a cardigan, a sports-coat, and brand new loafers to enjoy their favorite brew.
  4. Has never considered homebrewing.
  5. Only orders from the beer book instead of what is on tap. Orders a round of their favorite Belgian Sour for their friends who don’t know what a sour beer is.

(www.primermagazine.com/2009/live/beer-lover-beer-snob)


Als je op een bierfestival mensen BudLight ziet drinken... en denkt dat dat is zoals een bezoek aan een drie sterren restaurant om er een hamburger van het kindermenu te bestellen....

A Beer Lover:

  1. Drinks whatever their friends are drinking.
  2. Picks the beer with the funniest tap handle.
  3. Wonders why they picked the $10 imperial stout when their friend orders the delicious $2 PBR.
  4. Wears their favorite brewery T-shirt, Costco jeans, and a sweet pair of tennies.
  5. Can brew at home.
  6. Asks the Bartender for a recommendation.
  7. Buys their friends a round without them even knowing.
  8. Is a good person.

(www.primermagazine.com/2009/live/beer-lover-beer-snob)




How do I avoid being a Beer Snob you ponder?
Well here are some simple rules to follow:

Never:

  1. Say a beer tastes bad.
  2. Complain if the service is slow.
  3. Look down upon someone buying a beer that you don’t like.
  4. Sniff a beer in public.
  5. Tell someone you have a great palate.

Always:

  1. Offer a friend a taste.
  2. Practice Beer Karma. (buy a round for your friend)
  3. Learn something new about beer.
  4. Ask people what their favorite beer is.
  5. Finish your beer. (Mom says “it’s just polite”)
  6. Try something new.
  7. Tip well. (Dollar a beer is good)
  8. Say Cheers.

There you go, instead of being a Beer Snob now you are a Beer Lover, and trust me everyone loves to hang out with people who love beer. Being that guy that everyone wants to have a beer with is easy, just be a good person and try not to break the rules so often (www.primermagazine.com/2009/live/beer-lover-beer-snob)

Jay Campbell • 7 years ago
I get the humor behind this whole thing and I think I hate being called a beer snob as much as the next guy. The only thing I would say is that it's perfectly fine to smell your beer and there's nothing wrong with saying a beer tastes bad. It's ok to smell a cheap beer and it's ok to say that an expensive beer tastes bad (www.primermagazine.com/2009/live/beer-lover-beer-snob).




Maar het is wel leuk om iets speciaals leuk te vinden...



snob (n) : (disapproving) A person who seeks to be a member of the upper classes and looks down on other classes such as lower classes (www.primermagazine.com/2009/live/beer-lover-beer-snob).

In the beer community, they are also known as “Whale Hunters”.  Basically someone who will spend a good portion of their pay check standing in line for super rare beers just so they can instagram them and brag to their friends about it.  Standing in line, they can be overheard talking about a Heady Topper they scored from a guy they know in Vermont, or bragging about that one time they went to a Dark Lord tapping.
That by itself, is all well and good.  After all, I spent a good chunk of money going to GABF last year and tasted my share of “whales”.  But when you actually spend any amount of time with the majority of these people, you realize that they really know nothing about the craft, the beer, or the industry.  They are purely in it for the bragging rights.  Never tasted Cantillion or Cable Car?  Fuck you plebeian, you are beneath me.  Want a bottle of Bourbon County?  Fuck you, I spent my entire paycheck on all I could find at BevMo.  Check out this photo of me drinking Barrel Aged Stout out of a plastic sippy cup, OMG Im so drunk #craftbeerfanatic.
This kind of shit infuriates me for a few reasons.  For starters, most cannot name a beer the same breweries make outside of the whales.  Say Blind Pig to most people waiting in line for Pliny, and it will go over their head.  Pay up the ass for Duck Duck Goze, but dont really know anything about Inferno or Avant Garde.  More importantly, they dont want to know.  Then they turn around and brag how they are such craft beer snobs on Twitter.  No, you are hipsters.  You like those beers because they are rare and expensive, not for the taste or process.  These guys are standing in line, so I better do it too!  Fucking infuriating. ... it creates an atmosphere where otherwise great beers by lesser-known breweries are overlooked at best, or at worst, looked down upon.  So you waiting in line at Hamilton’s Tavern (or insert whatever craft beer bar near you), pay your $20 and get your taster of Pliny.  You and your cohorts proceed to drink the entire keg, and upon completion, leave.  You refused to drink Altamont’s Scarcity IIIPA or Societe’s Pupil.  You dont care, you got yours and now you are gone.  You go home and wait for Beer Advocate to tell you what to love next (https://townhouseofcards.wordpress.com/2015/02/22/i-will-never-stand-in-line-for-craft-beer/comment-page-1/).


Being a Beer Snob is being the exact opposite of everything that is great about beer. Beer is enjoyed by everyone from CEO’s to wine-makers to construction workers, it is cheap, it is refreshing, and best of all it is an equalizer. Everyone enjoys sitting down and talking over a beer while watching the game. Heck it’s an American tradition.
With over 78 recognized styles of beer and over 1,400 hundred breweries operating in the United States there is a beer out there for everyone. While I may not like a certain beer, chances are that it is someone’s number 1, all time favorite, mouthwatering, beer soul mate and that is pretty cool.
So after many days of contemplation and sucking down several Bud Lights (just to prove to my girlfriend that I am not the Beer Snob she claims me to be) I have finally decided what it means to be a Beer Snob, and what it means to simply be a Beer Lover (www.primermagazine.com/2009/live/beer-lover-beer-snob)


Als biersnob ga je dan op zoek naar de 'betere' bieren. Geen simpele pils me de smaak voor een grote groep, maar een bier met een speciale smaak en bijzonder brouwproces.

Vervolgens heb je natuurlijk baas boven baas. Dus terwijl ik dan blij was met een echte trappist Westmalle tripel, kan met een FB-groep als BeerGeeks iemand Een hele krat Westvleteren 12 tonen of een doos vol exotische Amerikaanse zeldzaamheden met tig kruiden en een flinke dosis hop alcohol%... Tja als je zo doet dan krijg je ook dat bieren zoals Leffe en andere grote namen van weleer ineens van hun voetstuk worden getrapt...

Terwijl...


Bier zoals Scaldis (zoals Bush heet in Amerika, waar het vanwege Anheuser-Busch (nu AB/InBev) geen Bush mocht heten en zich daarom heeft vernoemd naar de Latijnse naam van de Schelde) in een grote fles in een stijlvol glas past goed op tafel. En er zijn zo tal van bieren die goed passen bij gerechten die gastronomischer zijn dan broodje knak, hamburger of pizza.


Nederland heeft afgelopen jaren tientallen (misschien wel honderden) brouwerijen erbij gekregen waarbij verder gekeken wordt dan tripel en zwaar blond. Er is aandacht voor brett, dryhopping, kruiden, fermentatie, barrelaging etc... smaken worden complexer.


Daarbij komt ook dat smaken verschillen. Wat de een lekker vind, hoeft de ander niet te billijken. Blieft de een geen geitenkaas, dan kan een ander daar juist wel helemaal over los gaan. Blauwe schimmelkaas net zo...

Tegelijkertijd kunnen we het er over eens zijn dat het altijd wel kan een lekker pilsje... of andersoortig bier. Een hefeweizen, göse, rauchbier en ga zo maar door...
Bier kan een complex drankje zijn. Maar ben ik dan niet verder van mijn oorspronkelijke fascinatie?

Maar tegelijkertijd irriteer ik me aan reclame's zoals van Jupiler (we braden een groot stuk vlees boven een vuur, laten een container bier in de haven vallen en mannen weten waarom) en Kornuit (hipster mannen met baarden, met hun milde bier), maar wat is er mis met dergelijke bieren die appelleren aan het jongensachtige? Bier is toch een beetje jongensachtige, terwijl dames een voorkeur hebben voor wijn? Maar daar waar wijn duidelijk niet enkel voor dames is, lijkt dat met bier toch moeilijker.

Ach anderen kunnen dan weer overdreven belangrijk doen over hun koffie...


Eerlijk gezegd vind ik zelfs slecht bier lekker, of bier dat niet lekker is...stoer als ik ben drink ik dan toch door....


  Maar hoe zou ik het dan moeten omschrijven? Het bier heeft een bierkleur met wit schuim en het ruikt naar bier en hop en smaakt naar nog meer bier...
Ach het gaat eigenlijk niet om die moeilijke bieren. Het gaat om die moeilijke mensen:


'Ik ben beter want mijn bier is beter'...


Grappig is wel dat al die macrobieren ook hun merk als 'premium' marketeren en omschrijven als 'brewed the hard way'. En op zich is dat ook niet eens zo ver van de waarheid want hun bedrijf bestaat al jaren en was destijds ook een craftbrewery die een opkomende trend brouwde. Pils is niet een eeuwenoud product. Het kwam pas medio 19e eeuw op. De brouwerijen die er in slaagden om deze stijl te gaan brouwen, zoals Pilsener Urquell, Budweiser (zowel de Tsjechische als Amerikaanse) Carlsberg en Heineken, zijn met een flinke marketing, logistiek, onderzoek en technologie groot geworden, naast een flinke zak geld om concurrenten op te kopen. Destijds hielpen de brouwerijen elkaar. Onderzoek naar hygiëne, brouwtechniek en gist en dergelijke was het fundament van hun bestaan. Nadat ze groot werden -reuzen- werd samenwerking moeilijker (kartelvorming?), maar ook hun lokale binding werd minder. Toch leuk om te zien hoe Budweiser zich dan America noemt of hoe Heineken, Gulpener, Grolsch en Bavaria zich verbinden aan hun lokale herkomst. 

MillerCoors, a parent company of Blue Moon, has made some incredibly bold, defensive remarks in reaction to complaints from “beer snobs” that Blue Moon isn’t really a craft beer. These so-called beer snobs—including Freddy Bensch, co-founder of Atlanta-based SweetWater Brewing Co.—think that megabrewers are trying to cash in on the craft beer trend without abiding by the handmade, small-batch philosophy of other craft breweries.
MillerCoors CEO Tom Long’s reaction to these complaints, plus the accusations that MillerCoors is being “crafty” by leaving its name off Blue Moon bottles, is what you would expect from a head officer at a mega corporation. In an interview with Bloomberg, Long stated, “Blue Moon Brewing Co. has been around long before the vast majority of craft brewers. What exactly is crafty about that?” The CEO then goes on to say, “We should be proud to make beers that grow and are popular—that’s the American way.”  (http://firstwefeast.com/drink/2013/08/millercoors-ceo-tells-beer-snobs-to-show-some-respect)

In dit bericht heb ik verschillende bierliefhebbers benoemd. Hen die wijn niet kunnen pruimen, hen die speciaalbier niet kennen, zij die speciaalbier kennen en neerkijken op minder bier en zij die speciaalbier kennen en weten hoe ze gezellig kunnen zijn. 


Maar goed, dat is dus niet enkel bij bier:


Koekje, biscotto; Koffie, cappuccino,,, etc...
Het gaat dus niet om het bier, maar om de mensen... 

En op de een of andere manier halen die de sfeer toch naar beneden...


Zelfs voor zichzelf:

En dan zijn er nog de hypocrieten...

Gelukkig zou ik willen zeggen. Want wat is dat toch geweldig... ignorance is a bliss werd al verkondigd in The Matrix... Onwetendheid is toch een mooi gegeven in bierland? Om te kunnen genieten van 'eeuwenoude' trappisten en abdijbieren? Of IPA's  die zijn gebrouwen vanwege de Britse boottochten naar India? Tja, je drinkt een Belgisch bier waarvan je denkt dat het een zeldzaamheid is... Stella Artois.... etc etc... Nee, kennis van de bierwereld is wel leuk...



Maar in hoeverre is marketing slecht? En in hoeverre is het onderdeel van bierbrouwen, net zoals logistiek en bedrijfskunde? En brouwer die geen winst kan genereren, blijft niet lang in bedrijf.... en dat is bij lekker bier eeuwig zonde...

Eigenlijk komt het er op neer  om respectvol om te gaan met bier en de brouwers.


Soms zijn die snobs eigenlijk gewoon te negeren. Hun gedrag zegt meer over hen dan over het bier of de brouwers...


Ja, dat is dan ook nog zo om lekker ironisch te zijn.. heerlijk om dingen te zeggen die dan niet begrepen worden... want al dat sarcasme en ironische staat haaks op die laagdrempelige plezierige gezelligheid...


Dit was in 2016. Anno 2018 is het bloggen minder geworden, net zoals het bierdrinken....

cheers

$
0
0

Article 1

$
0
0

yo da pic dump

$
0
0
















































Viewing all 1724 articles
Browse latest View live