Naast Brugse Zot en Sport Zot is er ook een Brugse Bok:
Het bier is mooi van kleur en smaakt zoals bokbier, met een lekkere koolzuurprikkeling. Tijdens het degusteren had ik
youtube opgezet met muziek van FC Brugge:
Zie je van Brugge,zet je vanachter.....
https://www.youtube.com/watch?v=PdhDB3qQ1bA&index=23&list=RDQMoC4IcPweO4U
Freddy De Vadder up den Club van Brugge :-)
https://www.youtube.com/watch?v=2fbLggl5NF8&index=27&list=RDQMoC4IcPweO4U
Club Brugge supporterslied Blauw en Zwart forever
https://www.youtube.com/watch?v=gtQmPtP7APY&list=RDQMoC4IcPweO4U&start_radio=1
DJ Stino WE ARE BRUGES
https://www.youtube.com/watch?v=FSM8Gt17QoA&index=2&list=RDQMoC4IcPweO4U
vlieg met me mee naar blauw en zwart!!!
https://www.youtube.com/watch?v=d-SDlb8LAoM&index=3&list=RDQMoC4IcPweO4U
Club Brugge Kampioen (Garry Hagger)
https://www.youtube.com/watch?v=W5CvLDAVB-0&index=4&list=RDQMoC4IcPweO4U
Club Brugge song: come on fcb
https://www.youtube.com/watch?v=mXLhdOYEZ8U&list=RDQMoC4IcPweO4U&index=5
Het Brugse Blauw en Zwart - Rudy Jones
https://www.youtube.com/watch?v=D0TuNA4TWZg&index=6&list=RDQMoC4IcPweO4U
BRUGGE STADION Club brugge kampioen 2018
https://www.youtube.com/watch?v=de1zG-aS1Jc&list=RDQMoC4IcPweO4U&index=8
🎶Relax, 't komt goed wi, Club Brugge wordt kampioen wi! 🏆
https://www.youtube.com/watch?v=6JaNJR-vEwU&list=RDQMoC4IcPweO4U&index=13
Goaltune Club Brugge 2013-2014
https://www.youtube.com/watch?v=dTgiPCUGwtQ&index=18&list=RDQMoC4IcPweO4U
overwinning song van club brugge
https://www.youtube.com/watch?v=HTgm8E8OlDE&list=RDQMoC4IcPweO4U&index=19
D.W.T. - Allez Michel (Anthem Brugge Kampioen) - Official Hakkeu video
https://www.youtube.com/watch?v=Xrp_pxs51L0&list=RDQMoC4IcPweO4U&index=27
Brugse Zot is een Belgisch bier van hoge gisting dat gebrouwen door Brouwerij De Halve Maan in Brugge.
Na een grondige renovatie en modernisering van de brouwinstallatie werd Brouwerij De Halve Maan in 2005 heropgestart en werd het bier Brugse Zot gelanceerd. ... De bijnaam van de Bruggelingen is "(Brugse) zotten". Deze bijnaam danken ze aan volgende legende: nadat ze Maximiliaan I van Oostenrijk in hun strijd om autonomie voor een tijd gevangen hadden gehouden, verbood deze het houden van een jaarmarkt en andere festiviteiten. In een poging om hem te sussen, hield Brugge voor hem een groot feest en vroeg daarna de toelating opnieuw een jaarmarkt te mogen houden, belastingen te mogen innen én ... het bouwen van een nieuw zothuis. Hij antwoordde: "Sluit alle poorten van Brugge en je hebt een zothuis!". (https://nl.wikipedia.org/wiki/Brugse_Zot)
Vandaag de dag is Brugse Zot, samen met Straffe Hendrik, het enige bier dat in de Brugse binnenstad wordt gebrouwen. Het is een natuurlijk bier waarvoor enkel de beste ingrediënten worden gebruikt.
Brouwerij De Halve Maan staat dan ook steeds garant voor een bier van optimale kwaliteit en smaak.
(https://www.brugsezot.be/nl/het-bier)
![]()
Brugse Zot Blond is een goudblond bier met een rijke schuimkraag en een fruitig en kruidig aroma. Het bier wordt gebrouwen met vier verschillende moutsoorten en twee aromatische hopvariëteiten die het bier een unieke smaak geven.
De smaakbeleving neigt naar een zekere bitterheid. In het complex karakter vallen ook citrusachtige toetsen te ontdekken.
Brugse Zot is een natuurlijk bier, dat ontstaat uit een selectie van alleen de beste ingrediënten. De hergisting op fles zorgt er bovendien voor dat het bier een langere natuurlijke houdbaarheid heeft.
Technische Fiche
brugse zot blond evenwichtig doordrinkbier met karakter 6%
13.5° plato hoge gisting
13 ebc 23 ebu
(https://www.brugsezot.be/nl/het-bier/blond)
De legende van Brugse Zot
Het verhaal van de Brugse Zot gaat terug op de middeleeuwse legende rond keizer Maximiliaan van Oostenrijk. De Bruggelingen kunnen zich echter moeilijk vinden in het strikte bewind van hun nieuwe heerser. De belastingen zijn hoog en er heerst een klimaat van onvrede en opstand.
Wanneer Maximiliaan in het voorjaar van 1488 naar Brugge komt om een opstand te onderdrukken, nemen de Bruggelingen hun vorst gevangen. Eenmaal vrijgelaten, neemt Maximiliaan wraak door feesten en jaarmarkten te verbieden. Om hem te bedaren, houden de Bruggelingen in zijn eer een groot feest, waarin ze een bonte stoet uitbundige feestvierders en zotten laten voorbijtrekken. Nadien vragen ze hem toestemming om opnieuw jaarmarkten te houden én een nieuw zothuis te bouwen. Het antwoord van Maximiliaan? ‘Sluit alle poorten van Brugge en je hebt een zothuis!’
Sindsdien is de bijnaam van de Bruggelingen ‘Brugse Zotten’ en komt deze ook meermaals terug in de historiek van de stad. Door het stadsbier ‘Brugse Zot’ te lanceren, herinnert brouwerij De Halve Maan de Bruggelingen met een knipoog aan hun geschiedenis. (https://www.brugsezot.be/nl/de-legende)
Brugse SportZot, nieuw sinds 18 juni 2018, het eerst alcoholvrije speciaalbier (0,4%). (https://nl.wikipedia.org/wiki/Brugse_Zot)
Sportzot is het eerste alcoholvrije speciaalbier met smaak in België. Als basis wordt de bekende Brugse Zot blond gebruikt, die gebrouwen is met 4 verschillende moutsoorten en 2 aromatische hopvariëteiten. (https://www.brugsezot.be/nl/het-bier)
Sportzot
Sportzot is het eerste alcoholvrije speciaalbier met smaak in België. Als basis wordt de bekende Brugse Zot blond gebruikt, die gebrouwen is met 4 verschillende moutsoorten en 2 aromatische hopvariëteiten.
Onze brouwers ontwikkelden een unieke filtratietechniek waarbij op een volledig natuurlijke wijze alleen de alcohol uit het bier wordt gefilterd. Het resultaat is revolutionair: een sprankelend alcoholvrij bier met de smaak van een kwalitatief speciaalbier!
Het bier is ontstaan uit een selectie van alleen de beste ingrediënten. Door het gebruik van aromatische hop heeft het een complex karakter met toetsen van citrus.
Het bier spreekt niet alleen sporters aan, maar liefhebbers van speciale bieren. Door de fijne bitterheid combineert dit alcoholvrije bier ook uitstekend in de gastronomie.
Technische Fiche
sportzot eerste alcoholvrije speciaalbier met smaak in belgië 0,4 %
10° platohoge gisting
13,5 ebc 30 ebu
(https://www.brugsezot.be/nl/het-bier/sportzot)
Sportzot is ietsje bitterder dan de gewone zot. Ik vind dat een lekker alcoholarm bier. Overigens zou het wettelijk ook alcoholvrij genoemd mogen worden...
Bok
Brugse Bok heeft een unieke recepteur en speelt in op de Duitse en Nederlandse traditie om jaarlijks een seizoensgebonden bokbier op de markt te brengen.
Het bier wordt gebrouwen met geroosterde moutsoorten en heeft een kastanjebruine kleur met een stevige schuimkraag. Kruidigheid en donker fruit typeren het aroma. De smaakbeleving wordt gekarakteriseerd door een lichte bitterheid met toetsen van karamel en rozijn.
Technische Fiche brugse bok seizoensgebonden bruin bokbier met een stevige schuimkraag 6,5%
15° platohoge gisting
45 ebc 23 ebu
(https://www.brugsezot.be/nl/het-bier/bok)
De bieren worden gebrouwen in brouwerij De Halve Maan in Brugge. Om verwarring te voorkomen is de gelijknamige brouwerij in Hulst hernoemd in Bierbrouwerij Vermeersen. Zie https://www.pzc.nl/nieuws/bierbrouwerij-in-hulst-verandert-na-200-jaar-van-naam-vanwege-grote-verwarring~a8c011ce/, https://vermeersen.com/.
Brouwerij De Halve Maan, ook bekend als Brouwerij Henri Maes, is een familiale brouwerij gelegen in de Belgische stad Brugge. ... Het stadsregister vermeldt reeds in 1564 het bestaan van een brouwerij Die Maene aan het Walplein.
In 1856 werd Henri (Leon) Maes eigenaar van het pand en met de steun van zijn oom, kanunnik Petrus-Johannes Maes, bouwde hij Die Maene uit tot een moderne brouwerij: De Halve Maan. Men brouwde toen op een ambachtelijke manier troebel en zurig bier van hoge gisting met een beperkte houdbaarheid. Dit werd al eeuwen zo gedaan. De productie en verdeling gebeurde ook alleen maar in tonnen.
Zonen Henri II en Achère namen na de dood van Henri I (1867) de brouwerij over. Henri II ging in volle industriële revolutie in Engeland de nieuwste technieken leren, om deze later in Brugge toe te passen. Zo werden bij De Halve Maan een mouterij en een eest opgetrokken en werden Engelse bieren zoals stout en pale ale gebrouwen. Vanaf 1883 nam de productie gestaag toe, nadat de broers hadden geïnvesteerd in een moderne stoomketel. In 1905 overleden Achère en Henri II echter op jonge leeftijd en hun weduwen zetten de brouwerij voort.
In 1919 nam Henri III de touwtjes in handen. Op dat moment was Duitsland toonaangevend op brouwkundig vlak, dus ging Henri daar extra brouwerskennis opdoen. Hij leerde er de bieren van lage gisting kennen en besloot om ook dergelijke bieren in Brugge te gaan brouwen. In 1928 investeerde hij hiertoe in nieuwe koelinstallaties. Hij lanceerde "Bock", een licht pilsbier, wat de verkoop gevoelig deed stijgen. Tijdens de jaren 1930 begon hij ook aandacht te schenken aan de nieuwste trends van softdrinks (cola en limonade) en waters. Van thuisbedeling met paard en kar maakte Henri III een specialiteit. In 1946 nam hij de naastliggende brouwerij Brugge Zeehaven over, wat grote verbouwingswerken mogelijk maakte. Dit was nodig voor de stijgende productie. Het complex kreeg toen ongeveer zijn huidige vorm, met een koelschip, een grote moutvloer en een eest naar Duits model.
In de jaren 1950 werd Henri IV ook in de brouwerij actief. De brouwerij kende een sterke groei, met thuisbedeling als grote troef. Het tafelbier en de "Domino"-limonades deden het toen erg goed. Men had een hele ploeg ter beschikking die met paard en kar en later met vrachtwagens in West-Vlaanderen dranken aan huis leverde. Tijdens de jaren 1970 veranderden de leefomstandigheden echter vrij drastisch, waardoor het sterktepunt van de brouwerij het zwaktepunt werd. Warenhuisketens werden steeds populairder, maar de brouwerij was te kleinschalig om daar te kunnen leveren.
In 1981 brouwde Henri IV, die ondertussen de hulp van zijn dochter Véronique had gekregen, een speciaal "straf" bier van hoge gisting naar aanleiding van de inhuldiging van een beeld van Sint Arnoldus, de patroonheilige van de brouwers, in Brugge. Het bier kreeg de naam "Straffe Hendrik", naar de verschillende generaties Henri Maes, en kende een groot succes. Tijdens de jaren 1980 vormde men de brouwerij om tot een huisbrouwerij, opengesteld voor het publiek. De voormalige bottelarijen en mouterij werden ingericht tot gelagzalen. Véronique Maes liet hierbij de industrieel archeologische site restaureren. Het merk en het handelsfonds van Straffe Hendrik werden in 1988 echter door Brouwerij Riva uit Dentergem overgenomen. De productie in Brugge werd sterk teruggeschroefd, om ze in 2002 uiteindelijk te beëindigen en in Dentergem voort te zetten.
Xavier Vanneste, zoon van Véronique Maes en de huidige bedrijfsleider, startte in 2005 de brouwerij opnieuw op na een grondige renovatie en modernisering van de brouwinstallatie. Het nieuwe bier Brugse Zot werd gelanceerd. Het bier viel onmiddellijk in de smaak, zowel in Brugge als ver daarbuiten. Na het winnen van verschillende prestigieuze kwaliteitsprijzen op het allerhoogste niveau voor het bier, en door de stijgende populariteit ervan, moest de brouwerij haar capaciteit al meerdere keren zwaar uitbreiden. In 2005 verhuisde tevens het Brouwerijmuseum van de voormalige brouwerij De Gouden Boom, waarvan de gebouwen aan een projectontwikkelaar waren verkocht, naar de kelderverdieping van De Halve Maan.
Door het faillissement van Liefmans Breweries uit Dentergem in 2007 kwam het biermerk Brugse Straffe Hendrik tijdelijk in handen van Duvel-Moortgat. In 2008 sloot De Halve Maan een koopovereenkomst met Duvel-Moortgat voor het merk. De Halve Maan begon de Straffe Hendrik opnieuw te brouwen zoals dat oorspronkelijk werd gedaan: een tripel van 9%. Liefmans had van Straffe Hendrik namelijk een blonde en bruine versie van respectievelijk 6 en 8,5% gemaakt.
In het najaar van 2008 werd tevens het seizoensbier Brugse Bok voor het eerst gebrouwen. Vanaf september is dit bokbier telkens in beperkte hoeveelheid beschikbaar. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Brouwerij_De_Halve_Maan_(Brugge))
De eeuwenoude traditie van het bier brouwen, is in deze Brugse brouwerij vastgelegd in een uniek museum. Dagelijks zijn er rondleidingen door zowel de moderne brouwerij als het museum.(https://www.halvemaan.be/nl/brouwerijbezoek)
In september 2016 nam de brouwerij een dubbele bierpijpleiding in gebruik die de brouwerij aan het Walplein verbindt met bottelarij in het Waggelwater. De leiding, die zowel Brugse Zot als Straffe Hendrik vervoert, is 3,2 km lang en zit op sommige plaatsen 34 meter diep onder de grond. Doel was het bannen van de vele tankwagens in de Brugse binnenstad, die samen zowat 5 miljoen liter vervoerden.[1] (https://nl.wikipedia.org/wiki/Brouwerij_De_Halve_Maan_(Brugge))
Wereldprimeur bij Brouwerij De Halve Maan
Vandaag heeft schepen van Ruimtelijke Ordening Franky Demon (CD&V) in naam van het stadsbestuur de principiële goedkeuring gegeven aan Brouwerij De Halve Maan in Brugge om verder te werken aan haar project, waarbij ze een ondergrondse bierleiding wenst aan te leggen tussen haar 2 productiesites. Nadat er eerder al vanuit Vlaams niveau positief gereageerd was op dit innovatieve project, geeft nu ook de Stad Brugge haar principiële goedkeuring.
Op de huidige site van de brouwerij in de Brugse historische binnenstad zijn al meer dan 5 eeuwen bijna onafgebroken brouwerijactiviteiten. Zo wordt er reeds sedert 1441 melding gemaakt van een brouwerij op de huidige site in het Brugse Stadsarchief. Brugge heeft altijd al een rijke brouwerijgeschiedenis gekend, zo waren er tijdens het interbellum meer dan 30 brouwerijen actief in de binnenstad. Vandaag is De Halve Maan de laatste brouwerij om deze traditie in stand te houden in de binnenstad.
Doorheen de jaren investeerde de brouwerij al zwaar in het leefbaar houden van deze activiteiten. In 2010 opende de brouwerij een nieuwe vestiging buiten de stad, op het industrieterrein Waggelwater, waar de zwaarste industriële activiteiten sindsdien plaatsvinden: filteren, afvullen van bier in vaten en flessen, opslag en logistiek. Toch blijft elke liter van de bekende Brugse Zot op de historische site van het Walplein gebrouwen worden.
De actieve brouwerij in de Brugse binnenstad heeft een unieke erfgoedwaarde, en dit geeft aan het bier de authenticiteit en geloofwaardigheid die “Brugse Zot” als stadsbier moet hebben. Intussen groeide de brouwerij uit tot een van de belangrijkste Brugse toeristische trekpleisters, met jaarlijks meer dan 100 000 bezoekers. Ook de economische impact van de brouwerij op het toerisme is dus niet te onderschatten.
Vandaag gebeurt het transport van het bier vanuit de binnenstad naar het verwerkingscentrum op het Waggelwater met tankwagens. Door de aanleg van een ondergrondse leiding van het Walplein tot de site op het Waggelwater zou het vervoer met tankwagens kunnen worden afgebouwd. Dit zal leiden tot een sterke reductie van zware vrachtwagens in de binnenstad, en dus een verdere verbetering van de leefbaarheid rond de brouwerij. “De innovatieve investering zou op termijn tot 85% van het transport met zware vrachtwagens kunnen verminderen. Bovendien past het verminderen van het zwaar verkeer in de binnenstad volledig in het beleidsplan van de Stad Brugge,” verduidelijkt schepen Demon. “Een win-win situatie voor iedereen, waar ik als schepen van Ruimtelijke Ordening heel blij mee ben. Daarnaast is het ook zo dat aan de Stad formeel gegarandeerd wordt dat elke kost die zou voortvloeien uit de realisatie van de pijpleiding (bij aanleg of herstellingswerken ), integraal ten laste zijn van de Brouwerij. Dit zal ook in een overeenkomst vastgelegd worden. Dat wil concreet bijvoorbeeld zeggen dat herstellingswerken aan het wegdek door de aanvrager zullen moeten betaald worden.”
Ondanks de stijgende productie van de laatste jaren kan Brouwerij De Halve Maan dus zorgen voor een verdere afbouw van de milieu-impact van de brouwerij in de binnenstad. Met de ondergrondse leiding zal ook de logistieke hinder in de toekomst vermeden kunnen worden. Enkele decennia terug kwamen immers dagelijks nog meerdere tientallen vrachtwagens voor de brouwerij in de binnenstad.
Het procedé van het werken met een ondergrondse leiding is voor dergelijke toepassingen helemaal nieuw in België. Xavier Vanneste: “Dit is een bijzonder innovatieve techniek waardoor economische groei enerzijds, en leefbaarheid anderzijds kunnen worden gecombineerd. Door haar goedkeuring neemt het Brugse stadsbestuur een visionaire beslissing die de toekomst en de groei van onze brouwerij verder garandeert”.
Het voorziene tracé vertrekt vanuit het Walplein op de binnenstad, en loopt onder openbaar domein over een afstand van 3 km tot de site op het Waggelwater. De leiding zal worden aangelegd in hoogwaardig PE, hoofdzakelijk aan de hand van gestuurde ondergrondse boringen. De bedoeling is vooral om zo weinig mogelijk impact te hebben op het verkeer of weggebruikers, en daarom wordt open sleufwerk op kritieke punten zoveel mogelijk vermeden. Wegenwerken zullen tot een minimum beperkt kunnen worden, alsook schade aan openbaar domein. (https://www.halvemaan.be/nl/media/beeldmateriaal/wereldprimeur-bij-brouwerij-de-halve-maan)
Het plan leek erg op de 1-aprilgrap van Grolsch:
Grolsch bouwt ’s werelds langste bierleiding
ENSCHEDE - Nederland krijgt de allerlangste ondergrondse bierleiding ter wereld. De leiding wordt door Grolsch aangelegd tussen Enschede en Lichtenvoorde en wordt tegelijk gerealiseerd met de vernieuwing van de N18 door Rijkswaterstaat, die in 2018 klaar moet zijn.
De leiding is een innovatieve en duurzame manier om bier te transporteren, in dit geval van de brouwerij in Enschede naar het terrein van de Zwarte Cross, schrijft de bierbrouwer in een persbericht. De Zwarte Cross is een goede testcase want op dit vierdaagse festival kwamen afgelopen jaar 185.000 bezoekers af. Tijdens de Zwarte Cross rijdt Grolsch, hoofdsponsor van het evenement, ieder jaar met tientallen tankwagens om in de bierconsumptie te kunnen voorzien. Door de explosieve groei van het festival de afgelopen jaren moeten er steeds meer en vaker tankwagens rijden. Er is sprake van een complexe logistieke operatie, waarbij zelfs beveiliging wordt ingeschakeld om de lange konvooien veilig van Enschede naar Lichtenvoorde via de N18 te begeleiden.
(http://www.levensmiddelenkrant.nl/nieuws/fabrikanten/grolsch-bouwt-s-werelds-langste-bierleiding)
Werkzaamheden bierleiding Grolsch naar Zwarte Cross begonnen
30 maart 2015 om 19:02
Grolsch gaat een bierleiding van 40 kilometer aanleggen. De pijplijn brengt het bier rechtstreeks van de brouwerij in Enschede naar het evenemententerrein van de Zwarte Cross in Lichtenvoorde. Dankzij een Europese subsidie is dit innovatieve project rendabel. Zowel Grolsch als de Zwarte Cross rekenen er op het oosten van het land met dit prestigieuze project weer op de wereld(bier)kaart te zetten. ... Naar aanleiding van deze berichtgeving heeft Bierista natuurlijk met Grolsch en de organisatie van de Zwarte Cross gebeld. Bij het hoofdkantoor van de Zwarte Cross in Hengelo (Gld) heeft de telefoon niet stilgestaan. Pieter Holkenborg, woordvoerder van de Zwarte Cross, heeft al tientallen keren moeten uitleggen wat de pijpleiding aan besparing oplevert. “Door deze innovatie hoeft Grolsch veel minder vrachtwagens de weg op te sturen. Dat is natuurlijk goed voor het milieu.”
Wereldwijde belangstelling
Holkenborg heeft reacties gehad van diverse ingenieursbureaus en innovatiemanagers. “Van over de hele wereld worden we gebeld door mensen die van de hoed en de rand willen weten. Onvoorstelbaar hoeveel reacties we hebben gekregen.” (http://www.bierista.nl/biernieuws/actueel/werkzaamheden-bierleiding-grolsch-naar-zwarte-cross-begonnen/)
Grolsch bierleiding naar terrein Zwarte Cross is 1 aprilgrap
Grolsch bierleiding Zwarte Cross 1 aprilgrap
1 april 2015 om 19:36
Heel even mochten de bierliefhebbers hopen op een innovatie, die bier rechtstreeks vanuit de brouwerij naar een tapkraan thuis op een aanrecht zou brengen. Helaas, de 40 km lange bierleiding die Grolsch wilde aanleggen van de brouwerij naar het festivalterrein van de Zwarte Cross is toch echt een 1 aprilgrap. (http://www.bierista.nl/biernieuws/actueel/grolsch-bierleiding-naar-terrein-zwarte-cross-is-1-aprilgrap/)
Het Belgische plan is echter in tegenstelling tot de grap van Grolsch echt uitgevoerd:
Brugse brouwerij legt 3,2km lange bierleiding aan
Brouwerij De Halve Maan startte afgelopen vrijdag met de aanleg van een 3,2 km lange pijpleiding. Deze pijpleiding zal bier pompen vanaf de brouwerij in het centrum van Brugge tot aan het logistieke centrum aan de Brugse ring.
14 december 2015 om 13:00
Een pijpleiding van 3,2 kilometer die onder de historische vesten van Brugge loopt, van aan de brouwerij in het centrum via het Waggelwater en ‘t Zand tot aan de bottelarij aan de Brugse ring.
Met dat unieke project wil de brouwerij die onder meer instaat voor de productie van Brugse Zot verder groeien en er tegelijkertijd voor zorgen dat de binnenstad gespaard wordt van zware tankwagens.
Crowdfunding
Een groot deel van budget komt van een uniek crowdfunding project. De Halve Maan biedt drie pakketten, waarvan de duurste €7.500,- kost. In ruil krijg je daarvoor elke dag een gratis Brugse Zot en een attest dat investeerder bijdraagt aan de bouw van pijplijn. Een succes zo blijkt, want de stadsbrouwerij haalde op die manier ruim €250.000,- op.
“Het succes van de crowdfunding illustreert nu al het grote maatschappelijke draagvlak dat de bierpijpleiding kon opbouwen, en dagelijks blijven er nog intekeningen binnenkomen uit binnen- en buitenland”, aldus brouwer Xavier Vanneste. Bijna alle investeerders worden uitgenodigd om de start van de werken mee te vieren.
Brouwerij De Halve Maan
“De actieve brouwerij in de Brugse binnenstad heeft een unieke erfgoedwaarde, en dit geeft aan het bier de authenticiteit en geloofwaardigheid die Brugse Zot als stadsbier moet hebben.
Intussen groeide de brouwerij uit tot één van de belangrijkste Brugse toeristische trekpleisters, met jaarlijks meer dan 100.000 bezoekers. Ook de economische impact van de brouwerij op het toerisme is dus niet te onderschatten”, aldus Vanneste.
Het totale kostenplaatje, inclusief reinigingsinstallaties en automatisatie, bedraagt vier miljoen euro.
bron: De Standaard (https://www.biernet.nl/nieuws/brugse-brouwerij-legt-32km-lange-bierleiding-aan)
20 SEP 2016
Vanaf vrijdag stromen er duizenden liters bier onder de straten van het Belgische Brugge. Het bier wordt gebrouwen in de historische brouwerij De Halve Maan. Dagelijks leggen de biertjes Brugse Zot en Straffe Hendrik 3 kilometer ondergronds af van de brouwerij naar de bottelarij.
In 2014 kwam de brouwerij met het visionaire plan naar buiten om het bier ondergronds te vervoeren. „Dit is een bijzonder innovatieve techniek waardoor economische groei enerzijds en leefbaarheid anderzijds kunnen worden gecombineerd”, schrijft Xavier Vanneste, directeur van De Halve Maan, op de site van de brouwerij. Met de pijplijn wil de brouwerij zware tankwagens uit de stad houden, die eerder tot wel twaalf keer per dag tussen de twee locaties pendelden. De overlast van de tankwagens leidde tot onveilige situaties en was vervelend voor de inwoners, maar ook voor de vele toeristen die dagelijks naar Brugge komen.
Er is een half jaar aan het project gewerkt. De bierleiding loopt vanuit de brouwzaal in het centrum van Brugge via een buis van 3276 meter naar de bottelarij buiten de stad. De leiding gaat zelfs tot 34 meter diep onder een parkeergarage. Er lopen twee leidingen naast elkaar, waar afwisselend Brugse Zot en Straffe Hendrik doorheen stroomt. ... Het bierproject kost ongeveer 5 miljoen euro. Voor een deel wordt dit betaald via crowdfunding. Mocht je geïnteresseerd zijn en mee willen schrijven aan een stukje biergeschiedenis, dan kun je nog tot 16 september meedoen. Als je 7500 euro bijdraagt, belooft de brouwerij je de rest van je leven elke dag een gratis flesje bier. Ook zal de brouwerij zaterdag 17 september voor iedereen een ZOT-feest organiseren. (https://www.metronieuws.nl/nieuws/buitenland/2016/09/brugge-schrijft-geschiedenis-met-bierpijpleiding)
Brugge is, naast de brouwerij,bekend om de toren
Het belfort van Brugge, of de Halletoren, bevindt zich op de Grote Markt van de Belgische stad Brugge. Het belfort van Brugge is sinds 4 december 1999 opgenomen op de werelderfgoedlijst van UNESCO.
Op de plaats van het huidige belfort stond oorspronkelijk een aantal hallen. Bij de uitbreiding van dit complex werd vanaf 1240 ook een belfort opgetrokken in steen met een houten spits. De hallen bestonden uit verschillende overdekte markten voor voornamelijk wol- en lakenhandel en opslagplaatsen. De toren had een meer administratieve functie: hij bevatte een schatkamer en het archief van de stadsrekeningen.
In 1280 brandde het bovenste deel af en daarmee ging het archief van voor 1280 verloren. Dit zorgde ervoor dat er een apart stadhuis werd gebouwd op de Burg waar de meeste administratieve functies naartoe verhuisden. Rond 1291-1296 werd de toren hersteld met de twee onderste vierkante bouwdelen en een houten spits.
De stadshallen werden verder in de 15e eeuw uitgebreid en van 1483 tot 1487 werd het achthoekige gotische bovengedeelte gebouwd, ook met een houten spits waarop het beeld van Sint-Michiel verscheen. Door een blikseminslag in 1493 brandde dit bovenste gedeelte opnieuw af alsook de stadsklokken. Bij de herstelling werd een houten spits met opklimmende leeuw gebouwd.
In 1741 brandde de torenspits opnieuw af en werd in 1753 hersteld. In 1822 kreeg de toren de huidige neogotische kroonafwerking in plaats van een spits.
De toren begon in de dertiende eeuw scheef te zakken in zuid-oostelijke richting, wellicht als gevolg van een gedempte waterloop. Een correctie in westelijke richting werd toegepast bij de verhoging van de toren. Nochtans baarde het probleem al zorgen in de zestiende eeuw. Om verder scheefzakken te verhinderen werden de hoeken van de toren in 1554 met zware pijlers versterkt. In 1964-1971 werd de toren grondig gerestaureerd. Het bleek echter niet nodig de funderingen extra te verstevigen om verder overhellen tegen te gaan.
Het belfort van Brugge is 83 meter hoog en helt lichtjes over (87 centimeter[1] richting Wollestraat). Om de top te bereiken moeten er 366 treden beklommen worden. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Belfort_van_Brugge)
Brugge heeft naast de brouwerij en belfort ook voetbalclub:
Club Brugge KV is een Belgische voetbalclub, uitkomend in eerste klasse. Het is de populairste van de twee profclubs uit Brugge[2] – de andere is Cercle Brugge. De club, die sinds 1959 onafgebroken in de hoogste afdeling speelt, is bij de Voetbalbond aangesloten met stamnummer 3, heeft blauw-zwart als kleuren en speelt in het stedelijk Jan Breydelstadion. De hoofdsponsor is sinds 2015 Daikin.
![]()
In België veroverde enkel RSC Anderlecht meer landstitels dan Club Brugge en won geen enkele club meer bekers en supercups. Tevens is Club Brugge tot nog toe de enige Belgische club die de finale van de Europacup I (later hervormd tot de Champions League) speelde. ... In de 19e eeuw was er in Brugge, net zoals in andere grote steden in het land, een aanzienlijke Engelse aanwezigheid. De aanwezigheid van Engelsen gaat ver terug in de tijd, maar vooral sinds de slag bij Waterloo spreekt men van een ware "Engelse kolonie" in Brugge. Naast oud-militairen kwamen zich ook lagere adel, oud-kolonialen en industriëlen vestigen in de stad. Velen onder hen verkozen Brugge als uitvalsbasis voor hun werk in de mechanisatie van de 19e-eeuwse linnenindustrie. Onder invloed van de Engelse aanwezigheid kwamen zowel de scholen van de katholieke Broeders Xaverianen als die van het neutrale Koninklijk Atheneum in contact met het voetbalspel. In 1890 sloegen oud-leerlingen van die scholen uiteindelijk de handen in elkaar en stichtten de eerste Brugse voetbalploeg: Brugsche Football Club. Een voetbalploeg leiden en tegelijk als speler fungeren was geen eenvoudige taak en op 13 november 1891 diende de vereniging opnieuw gesticht. Exact een jaar later werd een officieel bestuur geïnstalleerd. De club werd als pro-Vlaams opgericht, met als spreuk "mens sana in corpore sano". Nog voor de organisatie officieel erkend werd, verlieten in 1894 zestien leden de club en richtten Football Club Brugeois op. In de stad werd in 1895 ook nog de Vlaamsche Football Club de Bruges opgericht.
![]()
Het afgescheurde FC Brugeois bestond vooral uit rijke Franstaligen, terwijl Brugsche FC een club van de gewone man bleef. De leden van de eliteclub FC Brugeois hadden betere connecties in heel het land en de club sloot na oprichting ook onmiddellijk aan bij de UBSSA en nam deel aan de eerste Belgische nationale competitie in 1895/96. Als tenuekleuren koos men voor een lichtblauwe trui met een donkerblauwe schuine band van de linkerheup naar de rechterschouder. Pas in 1909 werd veranderd naar de blauw-zwarte kleuren. FC Brugeois kon een terrein afhuren, het 'Rattenplein', maar toch had de club het financieel moeilijk en de populariteit bleef beperkt. De club zakte snel weg en trok zich in 1896, na één jaar al, terug uit de bond. Brugsche FC daarentegen bleef lokaal spelen, hoofdzakelijk tegen andere ploegen uit de buurt of uit scholen in de stad. Brugsche bleef nederig, maar kon zo wel financieel het hoofd boven water houden en won aan aanhang bij het gewone volk. Uiteindelijk werd in 1897 FC Brugeois opgenomen in Brugsche Football Club, maar de fusieclub zou verdergaan onder de Franstalige naam FC Brugeois. De fusieclub kon zo steunen op de brede volkse aanhang van Brugsche en de connecties en ambitieuze aanpak van Brugeois. In 1902 werd nog Vlaamsche FC opgenomen in FC Brugeois. Vlaamsche FC had een aantal van zijn leden verloren aan CS Brugeois en was komen aankloppen bij FC Brugeois voor een fusie, dewelke eerder een opslorping werd.
Na enkele tweede plaatsen in de ereafdeling bereikte de ploeg in het seizoen 1913/14 opnieuw een hoogtepunt met het behalen van hun eerste bekerfinale, die echter met 2-1 verloren werd van bekerhouder Union Saint-Gilloise. Ondertussen was de club in 1912 verhuisd naar het Albert Dyserynckstadion ("De Klokke"). In 1920 werd de club voor het eerst kampioen in de hoogste afdeling. De club kreeg in dat jaar de koninklijke titel en heette nu Royal FC Brugeois. Bij het invoeren van de stamnummers in 1926 kreeg FC Brugeois stamnummer 3 toegewezen.... Club Brugge steeg in 1959 definitief naar de Belgische Eerste Klasse. Dat was onder meer het werk van Fernand Goyvaerts en de Roemeense trainer Norberto Höfling. ... resulteerde in vijf tweede plaatsen in zes jaar tijd en een eerste bekerwinst in 1968. In 1970 won de club de Beker opnieuw, na een 6-1-overwinning tegen Daring Brussel, de grootste winst ooit in een Belgische bekerfinale.
In 1972 werd de Vlaamse naam Club Brugge KV aangenomen. In 1973 speelde Club Brugge na 53 jaar voor de tweede keer kampioen, na een 1-1-gelijkspel op het veld van aartsrivaal Anderlecht. In de jaren zeventig groeide de vereniging gestaag uit tot een Belgische topclub. Terwijl de Brugse burgemeester Michel Van Maele de club begin jaren zeventig nog moest redden van het failliet, kende de club in de tweede helft van dat decennium zijn grootste successen. In 1975 verhuisde Club van het Albert Dyserynckstadion naar het Olympiastadion (het huidige Jan Breydelstadion), hetwelke eigendom was van de stad Brugge. Onder leiding van de Oostenrijkse succestrainer Ernst Happel bereikte Brugge in 1976 de finale van de Uefa-beker en twee jaar later speelde het als voorlopig enige Belgische club de finale van de Champions Cup (Europacup I). Beide Europese finales werden verloren van het Engelse Liverpool FC, de beste Europese ploeg van dat moment. Nog onder Happel veroverde Club van 1976 tot 1978 driemaal op rij de Belgische titel. Eind 1978 vertrok Happel bij Club na problemen met het bestuur.
De daarop volgende jaren verliepen voor Club Brugge een stuk moeilijker. De club behaalde in 1980 nog wel een nationale titel, maar zijn plaats aan de Europese top was het (definitief) kwijt. In 1982 ontsnapte Brugge zelfs nipt aan degradatie naar tweede klasse. ... In 1992 scheerde Club opnieuw hoge toppen op de Europese scène. Na eerder Atlético Madrid te hebben uitgeschakeld, bereikte het opnieuw de halve finale van een Europees bekertoernooi, namelijk van de Beker voor Bekerwinnaars. Daar bleek het Duitse Werder Bremen te sterk voor de West-Vlaamse voetbaltrots. Het daaropvolgende seizoen (1992/93) nam Brugge als eerste Belgische club deel aan de lucratieve Champions League.
In de tweede helft van de jaren negentig zou Club Brugge zijn plaats verliezen aan de Europese subtop, maar bleef het nationaal meespelen voor de prijzen. ... Pas in het begin van de 21e eeuw kon de West-Vlaamse club zich opnieuw kwalificeren voor de poules van het prestigieuze kampioenenbal, namelijk in de seizoenen 2002/03, 2003/04 en 2005/06. Tijdens de eerste helft van de jaren 2000 was de eigenzinnige Noor Trond Sollied trainer van Club Brugge. Onder zijn bewind werd de club ook twee keer landskampioen en won het twee keer zowel de Beker als de Supercup. ... In het seizoen 2014/15, het tweede onder Preud'homme, slaagde Club Brugge erin zijn eerste prijs in acht jaar veroveren: de Beker van België, na een 2-1-overwinning tegen rivaal RSC Anderlecht. Ook Europees stootte Club ver door: tot de kwartfinale van de Europa League, waarbij het 15 matchen op rij niet verloor, een Belgisch record. In het seizoen 2015/16 behaalde Club Brugge zijn 14e landstitel, de eerste na 11 jaar, na een 4-0-overwinning tegen rivaal RSC Anderlecht.(https://nl.wikipedia.org/wiki/Club_Brugge)
Het seizoen 2017-18 is de 115e editie van de Belgische hoogste voetbalafdeling, en de tweede na de competitiehervorming van 2015. De officiële naam van de competitie is Profvoetbal 1A[1], de sponsornaam is Jupiler Pro League. De competitie begon op 28 juli 2017 en eindigde in mei 2018.
(https://nl.wikipedia.org/wiki/Eerste_klasse_A_2017-18_(voetbal_Belgi%C3%AB)) Club Brugge won de Jupiler Pro League stand 2017-2018 https://www.fcupdate.nl/stand/s1275/belgie-pro-league-2017-2018/
In Bruges is een Britse misdaadkomedie uit 2008 die grotendeels in de stad Brugge werd opgenomen (de rest in Londen). De film werd geregisseerd door Martin McDonagh, die het verhaal zelf schreef met Brugge als beoogde locatie.
![]()
In Bruges werd genomineerd voor een Academy Award voor beste scenario. Meer dan tien prijzen werden de film daadwerkelijk toegekend, waaronder zowel een BAFTA Award als een British Independent Film Award voor beste scenario, een Golden Globe voor de beste komische rol (Colin Farrell) en een Golden Trailer Award voor de originaliteit. (https://nl.wikipedia.org/wiki/In_Bruges)
Guilt-stricken after a job gone wrong, hitman Ray and his partner await orders from their ruthless boss in Bruges, Belgium, the last place in the world Ray wants to be. (https://www.imdb.com/title/tt0780536/)
Factual errors
The Belfry in Bruges is 272 feet tall. The shot from his first ascent appears to be from under 100 feet as you would not be able to see the square as clearly from the top of the actual tower. (https://www.imdb.com/title/tt0780536/goofs?ref_=tttrv_sa_1)
When Ken is drinking alone in the bar, the bartender serves him a glass of beer that is well below full. The camera angle changes and then changes back again to show Ken is about to drink from a full glass. (https://www.imdb.com/title/tt0780536/goofs?ref_=tttrv_sa_1)
The painting that occasions comment even from Ray is "The Last Judgment" by Hieronymous Bosch. Bosch-like symbolism recurs throughout the movie (the dwarf is one example), suggesting that Ray and Ken may indeed encounter their own Last Judgment - or that the waiting period in Bruges is akin to purgatory. (https://www.imdb.com/title/tt0780536/trivia?ref_=tt_ql_2)
Het Laatste Oordeel is een drieluik van de Nederlandse schilder Jheronimus Bosch in de Akademie der bildenden Künste Wien in Wenen.
Het stelt de Dag des oordeels voor. Op het middenpaneel is bovenin Christus afgebeeld met rechts van hem Maria en links Johannes de Doper. Ook wordt hij omgeven door twaalf ‘gelukzaligen’. Mogelijk zijn dit de twaalf apostelen. De oordelende Jezusfiguur komt overeen met die op een houtsnede van Albrecht Dürer uit 1509/1510[1] en behoort tot een standaardtype voor dit soort voorstellingen (zie ook het Laatste Oordeel van Lucas van Leyden en vele andere 15e- en 16e-eeuwse drieluiken met dit onderwerp).
In traditionele Laatste Oordeel-voorstellingen zijn hieronder links de uitverkorenen en rechts de verdoemden afgebeeld. De schilder breekt echter met deze traditie door hier vrijwel alleen verdoemden af te beelden. Deze verdoemden bevinden zich in een brandende en door demonen bevolkte wereld, alsof hij wil aangeven dat de aarde tegen het einde der tijden bijna volledig in de greep van de duivel is. In het middenplan links wordt welgeteld één ziel door een engel uit deze hel op aarde gered. Opvallend is dat zich onder de demonen types bevinden die in Bosch’ tijd als schadelijk voor de maatschappij gezien werden, zoals marskramers, herbergiers, soldaten en gedegnereerde geestelijken. Door zoveel verdoemden te zetten tegenover die ene uitverkorene geeft de schilder blijk van een zeer negatief mensbeeld, waarin niemand ontkomt aan zijn of haar zonden. Hoe dit zo ver heeft kunnen komen legt hij op het linkerpaneel uit.
Het hoofdthema van het linkerluik is de erfzonde. Het is vrijwel identiek aan dat van het Hooiwagen-drieluik en stelt van onder naar boven voor: het paradijshuwelijk (zoals dit ook voorkomt op het linkerluik van de Tuin der Lusten), de zondeval en de verdrijving uit het paradijs. Helemaal bovenaan is de val van de opstandige engelen afgebeeld, waarmee de schilder verwijst naar de intrede van het kwaad in de wereld. Door ten slotte op het rechter paneel de hel af te beelden laat het drieluik zich lezen als één groot memento mori. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Laatste_Oordeel_(Jheronimus_Bosch,_Wenen))
When Pieter Lanchals was executed in 1488, Maximillian of Austria's punishment was that Bruges keep swans forever. (https://www.imdb.com/title/tt0780536/trivia?ref_=tt_ql_2)
The scene in which Ray and Ken visit the Basilica of the Holy Blood is in fact filmed in the Jerusalem Church, Bruges, although the veneration of the relic discussed is accurate.
(https://www.imdb.com/title/tt0780536/trivia?ref_=tt_ql_2) When Ray tells Ken that they are in the Basilica of the Holy Blood, named after a phial of Christ's blood brought back from the Crusades, they are not. They are in the Jeruzalemkerk, a private church built in the 15th century as a mausoleum for a wealthy merchant's family. The Basilica is the most visited church in Bruges. (https://www.imdb.com/title/tt0780536/goofs?ref_=tttrv_sa_1)
When the characters visit Groeningemuseum they are shown viewing paintings "Death and the Miser" by Jan Provoost (ca. 1515), "The Flaying of Sisamnes" by Gerard David (1498), "The martyrdom of St George" by Unknown artist (1500-1510), and "The Last Judgment" by Hieronymus Bosch (1482). (https://www.imdb.com/title/tt0780536/trivia?ref_=tt_ql_2)
Fichier:Jan Provoost - Death and the Miser - WGA18447.jpg
— Wikipédia fr.wikipedia.org
"The Flaying of Sisamnes", by Gerard David.
Wikipedia
"Bruges" is from the Flemish "Brugge," which is based on the Dutch word "Brug" meaning port or bridge. (https://www.imdb.com/title/tt0780536/trivia?ref_=tt_ql_2)
The Tottenham joke is referring to Tottenham Hotspur Football Club, it is a football/soccer team in the English Premier League that was -during the movie era- a team that's always good enough to reach near the top 3 teams but never actually really reaches there, it was a good team against all the other teams that are under him but never good with the top teams. (https://www.imdb.com/title/tt0780536/trivia?ref_=tt_ql_2)
...When Ray first meets Chloe, she explains that the film being made on the streets of Bruges is a sort of homage to Don't Look Now. In both that film and this one, the main character grieves over a child's death early in the film, stays in a city with medieval architecture, and dies at the end in a scene involving a dwarf who is confused for a child.... The last scene where Ray stumbles on to the set and he sees all the costumes: the imagery is akin to the paintings of the last judgement; the animal heads, animal skulls, peasant looking people. Plus the dwarf dressed as a schoolboy represents his sin right before he is shot (his judgement). However, he attempts to save Harry by telling him that the dwarf is not a child despite the fact that Harry tried to kill him, thus redeeming himself, so he lives. Plus he notes that waiting in Bruges may be hell for him, however it was more than likely Ken's idea of Heaven. The waiting in Bruges before his judgement may represent purgatory. (https://www.imdb.com/title/tt0780536/trivia?ref_=tt_ql_2)
Character error
The stationery of the hotel where Ken and Ray are staying has the hotel name as "De Rozenkransje - Brugge". Brugge being the Flemish name for the town of Bruges. Even a fictitious Belgian hotel would never be named like that, because the article is incorrect. 'Rozenkrans', meaning Rosary, would indeed have the article 'de'. However, 'Rozenkransje' is the diminutive and as such would always have 'Het' as the article. Even for proficient but non-native Flemish/Dutch speakers, this is a commonly made mistake. (https://www.imdb.com/title/tt0780536/goofs?ref_=tttrv_sa_1)
Wie was trouwens die Max waar ik een paar keer over las die Brugge een zottenhuis noemde?
Maximiliaan I (Wiener Neustadt, 22 maart 1459 – Wels, 12 januari 1519) was een telg uit het Huis Habsburg. Als enige overlevende zoon van keizer Frederik III, werd hij aartshertog van Oostenrijk (als gevolg waarvan hij ook Maximiliaan I van Oostenrijk werd genoemd) met hausmacht aldaar. Vanaf 1508 was hij keizer van het Heilige Roomse Rijk.
Door zijn huwelijk met Maria van Bourgondië in 1477 werd Maximiliaan na haar voortijdige dood in 1482 de feitelijke machthebber over de Nederlanden en de Franche-Comté, als regent voor zijn troongerechtigd vierjarig zoontje Filips, de latere koning-gemaal in Castilië. In 1486 werd hij gekozen tot Rooms-koning en 22 jaar later, in 1508, door paus Julius II tot keizer van het Heilige Roomse Rijk gekroond. Hij was echter de facto al keizer sinds 1493, het jaar waarin zijn vader overleed.
Nadat een sluimerend conflict met de stad Gent in 1488 oversloeg naar Brugge zetten de Brugse stedelingen hem op 5 februari 1488 gevangen en executeerden ze talrijke personen van zijn aanhang. In hun strijd om autonomie die bekend staat als de tweede Vlaamse opstand, hield Brugge hem meer dan vier maanden gevangen in de stad. Op 16 mei werd hij onder voorwaarden vrijgelaten. Hij herriep de voorwaarden, echter eerst nadat zijn vader Frederik III met een rijksleger naar Brugge opmarcheerde.
In 1494 viel het Franse leger, onder bevel van koning Karel VIII, Italië binnen, wat leidde tot de Italiaanse Oorlog van 1494 - 1498, de eerste van de Italiaanse Oorlogen. Die konden slechts na zijn dood, in 1525, door de Slag bij Pavia tijdens de Italiaanse Oorlog van 1521 - 1526 in het voordeel van het rijk worden beslecht.
Maximiliaans zoon Filips werd in 1494 meerderjarig verklaard en nam vanaf dan persoonlijk het bewind in handen, waardoor het regentschap van Maximiliaan verviel. Na het overlijden van Filips in 1506 gingen de Nederlanden en de Franche-Comté naar zijn zesjarige zoontje Karel. In 1508 hield hij samen met zijn achtjarige kleinzoon Karel een tweedaagse Blijde Intrede in Antwerpen. Tot 1515 stond Karel onder het voogdijschap van zijn grootvader Maximiliaan. Deze had het echter te druk met zijn andere regeringstaken en militaire campagnes en hij liet zich, met instemming van de Staten-Generaal, in de Nederlanden vervangen door zijn dochter Margaretha van Oostenrijk, die daarmee de eerste landvoogdes van de Nederlanden werd. Deze functie zou ook onder Karel en zijn opvolgers blijven bestaan.
Om de toenemende druk te verminderen die ontstaan was door verdragen afgesloten tussen de heersers van Frankrijk, Polen, Hongarije, Bohemen en Rusland, pleegde Maximiliaan in juli 1515 in Wenen overleg met koning Wladislaus II van Hongarije en Bohemen, en met diens broer Sigismund I van Polen. Het daar afgesproken dubbelhuwelijk (de Wiener Doppelhochzeit) tussen twee kleinkinderen van Maximiliaan (Ferdinand en Maria) en de enige kinderen van Wladislaus (Anna en Lodewijk) zorgden ervoor dat elf jaar later ook Hongarije en Bohemen toevielen aan het Huis Habsburg.... Maximiliaan overleed in 1519 in de stad Wels in Opper-Oostenrijk. Voor zijn grafmonument in de Hofkerk in Innsbruck had hij opdracht gegeven om 40 levensgrote bronzen standbeelden te laten gieten, maar slechts 28 ervan zijn ooit voltooid. Hij werd echter bijgezet in de hofkapel van zijn geboorteplaats, Wiener Neustadt. Als keizer werd hij opgevolgd door zijn kleinzoon Karel V. Zijn eigen zoon Filips de Schone was immers al overleden in 1506. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Keizer_Maximiliaan_I)
In de Vlaamse Opstand tegen Maximiliaan (1483-1492) wilde het graafschap Vlaanderen het regentschap van aartshertog Maximiliaan van Oostenrijk niet erkennen; ze wilden zelf een regentschapsraad samenstellen om in naam van de minderjarige wettige heerser Filips de Schone te regeren[1].
Toen in maart 1482 Maria van Bourgondië in Wijnendale verongelukte, werd de vierjarige Filips de Schone de wettige heerser van alle Bourgondische erflanden. Zijn vader Maximiliaan van Oostenrijk zou als regent regeren tot Filips 16 jaar was.
In de voorafgaande eeuwen hadden de Vlaamse steden een grote autonomie verkregen. Maria van Bourgondië had met het tekenen van het Groot Privilege deze autonomie nog verhoogd. Maximiliaan wilde deze niet bevestigen en hij voerde een expansiepolitiek, met oorlogen die veel kostten, en dus veel belastingen zouden meebrengen. De Staten-Generaal van de Zeventien Provinciën erkenden het regentschap uiteindelijk in december, nadat ze Maximiliaan de Vrede van Atrecht (1482) met Frankrijk konden opdringen.
Eerste opstand
Toen in 1483 koning Lodewijk XI van Frankrijk stierf, nam Maximiliaan opnieuw de wapens op. Het graafschap Vlaanderen ging hiermee niet akkoord. De Vlaamse gezant die naar koning Karel VIII van Frankrijk werd gezonden, werd door Maximiliaan gevangengenomen. Dit leidde tot de eerste tweejarige Vlaamse opstand tegen Maximiliaan. Vlaanderen richtte een regentschapsraad op voor Filips de Schone, om de macht van aartshertog Maximiliaan in te perken en te controleren. Leden van deze raad waren onder andere Jacob van Savoye, graaf van Romont, en Adolf van Kleef, heer van Ravenstein. De Gentenaar Jan van Coppenolle leidde de opstand. Matthijs Peyaert leidde dan weer een oproer pro Maximiliaan. De Duitse huursoldaten van Maxiliaan waren echter een te grote tegenstander. De opeenvolgende nederlagen, zoals bij het Hospitaal te Beerst (juni 1489), zorgden ervoor dat de Vlaamse steden verdeeld raakten. In 1485 moest Vlaanderen zich neerleggen bij het regentschap van Maximiliaan in de Vrede van Sluis.
Tweede Opstand
In de volgende jaren bleef Maximiliaan oorlog voeren tegen de zin van de Vlamingen. Eind 1487 brak opnieuw een opstand uit, de ambachten pikten de steeds stijgende belastingen niet meer. Toen op 31 januari 1488 Maximilaan naar Brugge kwam om de opstand te onderdrukken, werd hij gevangengenomen. Ook de door hem geridderde Mathijs Peyaert werd gevangengenomen en later in Gent ter dood veroordeeld. Op 12 mei 1488 kwamen de Staten-Generaal bijeen maakten een einde aan Maximiliaans regentschap over Vlaanderen[2].
Maximiliaan beloofde zich hieraan te houden en werd vrijgelaten. Als borg werd zijn raadsman Filips van Kleef, erf-heer van Ravenstein (en ondertussen ook door zijn huwelijk met Françisca van Luxemburg heer van Edingen geworden) die voor Maximiliaan het algemeen bestuur in de Nederlanden waarnam, gevangen gehouden. Eenmaal vrij hield Maximiliaan zich niet aan de afspraak. Hij voerde strafexpedities uit in het Brugse ommeland. Zo werden onder andere alle belangrijke gebouwen (kerk, kasteel en molen) in Gistel platgebrand. Filips van Kleef voelde zich verraden en sloot zich vanwege deze eedbreuk aan bij de opstandelingen en werd zelfs de leider. Hij positioneerde zich als de verdediger van de ware heerser, Filips de Schone, waar hij vriend aan huis was. Hij had trouwens vele jaren samen doorgebracht met Maria van Bourgondië, veelal in het Kasteel van Wijnendale van zijn vader Adolf van Kleef. De opstand was ditmaal iets succesrijker. Mede doordat ook buiten Vlaanderen het regentschap in vraag werd gesteld. Zo leidde ook Frans van Brederode in het graafschap Holland een opstand. En ook de Brusselaars pleegden verzet met een belegering van het kasteel van Beersel.
In Gent werd het Rabot gebouwd als herinnering van de overwinning van de Gentenaars op het leger van keizer Frederik III en zijn zoon Maximiliaan van Oostenrijk. In februari 1489 trok Maximiliaan met zijn legers naar Duitsland om de Hongaarse soldaten te gaan bestrijden. Hij stelde Albrecht van Saksen aan als landvoogd in Vlaanderen. Het Verdrag van Montil-lez-Tours, een wapenstilstand tussen Maximiliaan en Frankrijk, zorgde ervoor dat Vlaanderen zijn Franse steun kwijtspeelde. Vlaanderen, met uitzondering van Brugge en Gent, legde zich opnieuw neer bij het regentschap van Maximiliaan.
In november 1489 moest ook Brugge toegeven in de Vrede van Tours nadat hun bevoorrading was afgesneden. Duitse troepen, onder leiding van de graaf van Nassau, hadden Damme ingenomen.
In 1492 werd Jan van Coppenhole in Gent op de Vrijdagmarkt onthoofd. Met de Vrede van Kadzand legde ook Gent zich bij de situatie neer. Later dat jaar moest Filips van Kleef zijn laatste bastion, Sluis prijsgeven. Opnieuw werden vergeldingsacties uitgevoerd. Grote schade werd aangericht aan het kasteel van Wijnendale en verschillende gebouwen in Roeselare, een heerlijkheid van de Van Kleefs, werden platgebrand. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Vlaamse_Opstand_tegen_Maximiliaan)
Afloop
In 1492 was de opstand volledig de kop ingedrukt en het regentschap overal aanvaard. Met het Verdrag van Damme werd het conflict geregeld; Brugge moest zijn stadswallen afbreken en het hof en alle belangrijke bestuurlijke functies - en daarmee ook de handel - verhuisden naar Gent. Dit was einde van de Brugse bloei. De verdere verzanding van het Zwin en de Tachtigjarige Oorlog in de volgende eeuw zorgden ervoor dat Brugge één van de armste steden van Vlaanderen werd. Volgens de legende zou Maximiliaan de Bruggelingen — nadat zij de hem gunstig gezinde baljuw Pieter Lanchals hadden onthoofd — hebben verplicht ten eeuwigen dage "langhalzen" of zwanen op de reien te onderhouden.
In 1493 beëindigde de Vrede van Senlis het conflict tussen Frankrijk en Maximiliaan.
Nog geen twee jaar later, in 1494 werd Filips de Schone meerderjarig en nam hij zelf de touwtjes in handen. Na de dood van Filips in 1506 werd Maximiliaan opnieuw regent voor zijn kleinzoon, de latere keizer Karel V, ditmaal op vraag van de Staten-Generaal. Maximiliaan die ook tot keizer van het Heilige Roomse Rijk gekozen was, stelde zijn dochter Margaretha tot landvoogdes aan.
(https://nl.wikipedia.org/wiki/Vlaamse_Opstand_tegen_Maximiliaan)
Maximiliaan Van Oostenrijk, in het meest romantische hoekje van de binnenstad, vlakbij het iconische Minnewater en historische begijnhof schotelt je heerlijke gerechten voor uit de Belgisch-Franse keuken, zoals mosselen met friet of het obligate stoofvlees met frietjes. Wil je echter met onze specialiteit kennismaken, dan kies je voor de grill. (http://www.maximiliaanvanoostenrijk.be/nl/home)
Kwaliteit service was wisselend. Wachttijd tussen voor- en hoofdgerecht was heel snel, terwijl wachttijd tussen hoofd- en nagerecht (te) lang... (https://www.thefork.be/nl/restaurant-plus/maximiliaan-van-oostenrijk/203701?cc=17086-e37&gclid=EAIaIQobChMI6IC19KeT3gIVz-F3Ch1QngT5EAAYASAAEgLyXvD_BwE)
De eigenaar van de Brugse restaurants Maximiliaan van Oostenrijk en ’t Oud Kanthuys zit in de cel op verdenking van belastingfraude en witwaspraktijken. Hij zou jarenlang geld van zijn failliete bvba’s doorgesluisd hebben naar andere vennootschappen, waarvan zijn moeder en zussen officieel zaakvoerder zijn. “Het geld verbraste hij aan luxereisjes.” (https://www.hln.be/regio/brugge/eigenaar-restaurants-in-cel-voor-fraude~a00eab3d/?referer=https%3A%2F%2Fwww.google.nl%2F)
Legende van de Brugse zwanen
Brugge heeft vele gezichten maar de zwanen in de Brugse wateren vormen steeds een mooi plaatje. Niet veel mensen weten dat er een volledige legende achter deze mooie langnekken schuil gaat..
Waar het verhaal begint: Maria van Bourgondië
Maria werd op 13 februari 1457 geboren in het paleis van de Koudenberg te Brussel. Haar grootvader Filips de Goede wilde haar doopsel niet bijwonen, omdat het kind "slechts een meisje was" en hij hoopte dat de dynastie door een mannelijke opvolger zou worden voortgezet.
Als enig kind van Karel de Stoute en Isabella van Bourbon, moest zij, na het onverwachte overlijden van haar vader in de Slag bij Nancy op 5 januari 1477, op 20-jarige leeftijd het bewind in zijn erflanden overnemen. Zij werd door prinsen over heel Europa ten huwelijk gevraagd. Onder hen was onder meer koning Lodewijk XI van Frankrijk. Hij zag in haar de gedroomde huwelijkspartner voor zijn zoon.
Om de Franse dreiging af te slaan, trouwde Maria met de 18-jarige kroonprins Maximiliaan I van Oostenrijk. En het lukte want Maximiliaan versloeg op 7 augustus 1479 de troepen van Lodewijk XI. Achteraf tekende MAria wel een vrij nadelig vredesakkoord met de Fransen.
Maria had één grote hobby en dat was de valkenjacht. Op 6 maart 1482 werd er een jacht aangevangen aan de Kruispoort te Brugge met vele heren en ridders van het Bourgondisch Hof. Het noodlot sloeg echter toe en het paard van Maria struikelde over een boomstronk aan een gracht. De buikriem schoot los en Maria kwam onder het paard terecht. Ze werd zwaargewond naar Brugge teruggebracht maar op 27 maart overleed ze alsnog in het Prinsenhof.
Na haar dood zou Maximiliaan, die nu machthebber was, betwiste het zeer nadelige vredesverdrag met de Franse koning en legde zelf nieuwe belastingen in. Daardoor kreeg hij te kampen met voortdurend verzet van de Vlaamse steden die hun welvaart in gevaar zagen.
Nadat een sluimerend conflict met de stad Gent in 1488 oversloeg naar Brugge zetten de Brugse stedelingen hem op 5 februari 1488 gevangen en executeerden ze talrijke personen van zijn aanhang waaronder Pieter Lanchals, zelf Bruggeling en de raadsheer van Maximiliaan. Lanchals’ hoofd werd op een piek op de Gentpoort geplaatst.
Op 16 mei werd Maximiliaan onder voorwaarden vrijgelaten maar hij herriep de voorwaarden al vlug en kwam met een volledig leger terug naar Brugge. De soldaten van dit leger mochten plunderen en doen wat ze wouden in Brugge. Ook werd de stad Brugge verplicht voor eeuwig en altijd lanchalzen op de reien te houden. Deze lanchalzen zijn witte zwanen... (https://www.traveltalia.com/region_article.asp?article=212)
Waarom zijn de zwanen zo verbonden met de geschiedenis van Brugge?
Vanaf de Middeleeuwen komen de zwanen de Brugse geschiedenis binnengezwommen. In het begin van de 15e eeuw had Brugge immers het recht om zwanen te houden afgekocht van de graaf van Vlaanderen. Zwanen werden in deze tijd gezien als een distinctiesymbool en mochten op straf van boete niet geroofd of gedood worden. In de stadsrekeningen van 1403 vinden we de eerste vermelding van zwanen in Brugge. De zwanen vertoefden toen nog op de vesten, de reien waren als watersnelwegen van de stad immers te druk bevaren voor de zwanen.
In de romantische 19e eeuw ontstonden de zwanenlegendes die tot vandaag zijn blijven doorleven. Een eerste, waarschijnlijk meest bekende, legende borduurt verder op het verhaal van de Brugse opstand in 1488 tegen Maximiliaan van Oostenrijk. Aan de basis van deze opstand lag de onvrede die er heerste omwille van de hoge belastingen die moesten betaald worden om de talrijke oorlogen van de Habsburgers te financieren. In deze tijd was Pieter Lanchals de schout van Brugge en onvoorwaardelijk medestander en vertrouweling van de aartshertog. Zijn politioneel gezag voerde hij uit met ijzeren hand, wat hem allesbehalve graag gezien maakte bij de Bruggelingen. Tijdens de bewuste Brugse opstand van 1488 werd Maximiliaan gevangen gezet in huis Craenenburg op de markt en werd onder zijn ogen Lanchals gemarteld, onthoofd en gevierendeeld. Zijn hoofd werd bovenop een lans geëxposeerd aan de Gentpoort, waar vandaag nog een replica hangt. Tot zover de geschiedenis. De legende die hier later aan gekoppeld werd is dat Maximiliaan bij wijze van eerherstel voor de dood van Lanchals zou gezegd hebben dat Brugge tot het eind van haar dagen moest zorgen voor de zwanen of ‘langhalzen’ op haar wateren. Mogelijks is de legende van de zwanen als eerherstel ook gebaseerd op het wapenschild van Lanchals, waarin een zwaan voorkomt.
Een andere minder bekende Brugse legende vertelt het verhaal van een jonge vrouw die in de 13e eeuw door haar vader werd opgesloten in de kelder van haar huis aan de Spiegelrei omdat ze niet wilde trouwen met de door hem uitgekozen man. In haar kelder aan de waterkant kreeg ze dagelijks bezoek van twee witte zwanen. Toen ze vrijkwam liet ze de stad een groot fortuin na, met de belofte altijd te blijven zorgen voor de nakomelingen van de zwanen.
Echter, van deze legenden werden er nooit archiefbronnen gevonden. Het valt dan ook moeilijk op te maken of deze verhalen echt gebeurd zijn of zich louter afspeelden in de geesten van de romantische 19e eeuwse Bruggeling. Wat er ook van aan is, de zwaan is op en top oerbrugs, of ze nu wit, zwart of pimpelpaars is. Koen Goeminne in Vigor Clius(https://www.bruggelokaal.be/artikel/zwanen-in-de-geschiedenis-van-brugge)
![]()
De eerste zwanen in Brugge gaan terug naar de Middeleeuwen. In het begin van de 15e eeuw had Brugge immers het recht om zwanen te houden afgekocht van de graaf van Vlaanderen. Zwanen werden in deze tijd gezien als een distinctiesymbool en mochten niet geroofd of gedood worden. In de stadsrekeningen van 1403 wordt er voor het eerst een vermelding gemaakt van zwanen in Brugge. De zwanen vertoefden toen nog op de vesten, want de Reien waren als watersnelwegen van de stad immers te druk bevaren voor de zwanen.
Pieter Lanchals
Toch zijn er ook heel wat legendes die de oorsprong van de Brugse zwanen beschrijven. De meest bekende legende kadert in het verhaal van de Brugse opstand in 1488 tegen Maximiliaan van Oostenrijk. In deze tijd was Pieter Lanchals de schout van Brugge een onvoorwaardelijk medestander en vertrouweling van de aartshertog. Zijn gezag voerde hij uit met ijzeren hand, wat hem allesbehalve graag gezien maakte bij de Bruggelingen. Tijdens de bewuste Brugse opstand van 1488 werd Maximiliaan gevangen gezet in huis Craenenburg op de Markt en werd voor zijn ogen Lanchals gemarteld, onthoofd en gevierendeeld. Zijn hoofd werd bovenop een lans geëxposeerd aan de Gentpoort, waar vandaag nog steeds een replica hangt. Volgens de legende die hier later aan gekoppeld werd eiste Maximiliaan, bij wijze van eerherstel voor de dood van Lanchals, dat Brugge tot het eind van haar dagen moest zorgen voor de zwanen of ‘langhalzen’ op haar wateren.
Belofte van een jonkvrouw
Een andere minder bekende Brugse legende vertelt het verhaal van een jonge vrouw die in de dertiende eeuw door haar vader werd opgesloten in de kelder van haar huis aan de Spiegelrei omdat ze niet wilde trouwen met de door hem uitgekozen man. In haar kelder aan de waterkant kreeg ze dagelijks het bezoek van twee witte zwanen. Toen ze vrijkwam liet ze de stad een groot fortuin na, met de belofte altijd te blijven zorgen voor de nakomelingen van de zwanen. (https://www.nieuwsblad.be/cnt/bltde_01248829)
Het was de lentemaand van 1482. Maria van Bourgondië kwam op bezoek in haar geliefde Brugge om er haar favoriete hobby te beoefenen, de valkenjacht. Maar haar paard struikelde tijdens de jacht, ze viel en stierf. Haar echtgenoot Maximiliaan van Oostenrijk die gealarmeerd was door dit ongeval spoedde zich in allerijl naar Brugge.
Maria werd begraven en voor Maximiliaan begon een nieuwe en harde tijd. De keizer hield geen rekening met de stedelijke voorrechten vastgelegd in keuren. Integendeel, Maximiliaan legde zelfs extra belastingen op.
Op zekere dag kwam keizer Maximiliaan naar Brugge. De bruggelingen, die altijd gekend geweest zijn als een opstandig volkje, namen de keizer prompt gevangen in het huis Craenenburg op de Markt.
Pieter Lanchals, de schout, baljuw en raadsheer van Maximiliaan van Oostenrijk, veroordeelde dit Brugse optreden. Maar de Bruggelingen pikten dit niet. Lanchals en andere edellieden werden gefolterd en onthoofd terwijl Maximiliaan het hele tafereel kon volgen vanuit zijn cel. Lanchals’ hoofd werd op een piek op de Gentpoort geplaatst. Maximiliaan zon op wraak. Hij gaf Brugge haar voorrechten en werd vrijgelaten.
Maar hij keerde terug, maar niet alleen. Hij bracht een heel leger met zich mee. De soldaten mochten plunderen zoveel ze wilden. En als herinnering moest de stad Brugge tijdens zijn verdere bestaan "lanchalzen" op de Reien laten leven. Deze “lanchalzen” zijn de witte zwanen.
De geschiedenis van de familie Lanchals begint in 1440 als in Brugge ene Pieter Lanchals geboren wordt als telg van een schrijnwerkersgezin.
Hij werd een vertrouweling van Maximilaan van Oostenrijk en bracht het tot raadgever aan het hof. Hij bleef niet alleen ambtenaar maar begon zich stilaan te mengen in het politieke leven. Door zijn functie hield hij ook nauw contact met de Medici-bank in Brugge, in de persoon van Tommaso Portinari.
Hij werd ook lid van voorname godvruchtige genootschappen, waar alleen de topvertegenwoordigers van de samenleving toegang toe hadden. Zo werd hij opgenomen in de broederschap van Onze-Lieve-Vrouw-ter-Sneeuw en in de Edele Confrérie van het Heilig Bloed, waarvan hij in 1481 proost was.
Na het overlijden van zijn eerste echtgenote, Katarina van Nieuwenhove in 1484, huwde hij in 1486 met Katarina van Poeke, de dochter van ridder Roeland, heer van Poeke en burgemeester van het Brugse Vrije.
Toen vanaf 1482 de strijd losbrak tussen Maximiliaan en de steden, meer bepaald Brugge, koos hij onvoorwaardelijk de zijde van de aartshertog.
In 1483 werd hij door deze laatste tot ridder geslagen. Geïnspireerd door zijn naam koos Pieter Lanchals een zwaan als symbool voor zijn wapenschild.
Hij klom verder op in de hiërarchie en werd in 1485 schout van Brugge. Dit betekende dat hij het politioneel gezag over de stad uitoefende en hij deed dit met een ijzeren hand. Hij maakte zich hierdoor alles behalve geliefd en waagde zich alleen nog op straat omringd door een stevige lijfwacht.... Via twee huwelijken integreerde Pieter Lanchals zich zowel in de Brugse als in de landadel .... Zijn zoon Pieter Lanchals II trok deze lijn door en verwierf in 1502, eveneens door een huwelijk, de heerlijkheid "Olsene". Hij noemde zich terecht "Heer van Olsene" en van die tijd dateert ook de zwaan in het wapenschild van de gemeente.
De Brugse opstand van begin 1488, waarbij Maximiliaan gevangen werd genomen, betekende ook onheil voor Lanchals. Hij dook onder in een huis in de Carmersstraat, waar hij na anderhalve maand werd ontdekt. Na gedurende enkele dagen gemarteld te zijn in de Brugse 'Hallen' onder het Belfort, werd hij er op 22 maart, onder de ogen van de in het huis Craenenburg opgesloten Maximiliaan, onthoofd. Het hoofd werd op een lans bovenop de Gentpoort geëxposeerd, waar er tegenwoordig nog een replica van hangt. Zijn lichaam werd begraven in de Onze-Lieve-Vrouwekerk te Brugge en ligt daar nog steeds. ... In 1473-1474 werd Lanchals de eigenaar en hij bouwde er een aanzienlijk nieuw stenen huis.
Ook al was oorspronkelijk gevonnist dat al zijn goederen werden verbeurdverklaard, ging dit niet door en bleven de weduwe en de kinderen er het bezit van behouden.
In de romantische negentiende eeuw ontstond de legende dat Maximiliaan, eenmaal vrijgelaten en opnieuw aan de macht, de Bruggelingen verplicht had ten eeuwigen dage 52 "langhalzen" of zwanen op de reien te onderhouden.
Dit verhaal berustte op geen enkele archiefbron. Brugge hield trouwens al lang voor de periode van de laat-vijftiende-eeuwse onlusten zwanen op de reien. Het ging om een recht dat begin 15de eeuw door de stad was afgekocht van de graaf van Vlaanderen. De eerste vermelding dateert van 1403. De legende is omstreeks 1900 ontstaan.(bron : Wikipedia)(http://brugselegenden.blogspot.com/2014/10/de-legende-van-de-brugse-zwanen-en-de.html)
Okee, fijn net als zo veel bierverhalen lijkt het zwanenverhaal dus een mythe... Wel leuk om zo veel te lezen over een stad. Zou bij de andere steden van de andere bokken ook zo veel te ontdekken zijn?
.png)
