Quantcast
Channel: Rollende Bierton
Viewing all 1724 articles
Browse latest View live

Proud of Belgian Beer in Paris

$
0
0

Er is zo veel op internet te vinden over bier. Er komen zo veel brouwerijen bij en nog meer bieren...

Proud of Belgian Beer - Paris (NL)
Cécile Ledorme from Paris, France, is one of three faces that will front a new campaign to make the people of Belgium proud of their beer. The Belgian brewers feel that Belgians too often see beer as an everyday commodity, while abroad Belgian beer is treasured. This is why the Belgian brewers have enlisted the help of Belgian beer lovers from across the globe to encourage Belgians to be prouder of their beers (http://deredactie.be/cm/vrtnieuws.english/News/1.1877213).

[A] Parisian lady who runs a beer cellar in the heart of… wine country. She advocates that she discovered the rich world of flavours of Belgian beers and appears to be an enthusiastic ambassador of our beer culture. She was also present in Brussels for the presentation (http://belgium.beertourism.com/blog/belgians-be-proud-of-your-beer).


Cécile wanted to become a trapeze artist when she was young, but now beer is her work. France may be the land of wine, but Cécile feels that beer offers more tastes to try out than wine. Beers can be spicy, fruity and acidic: "Belgian beers have it all."
"They say beer is a men's drink, but I taught my husband to love... beer. It has become a passion."
Cécile now has her own place and runs the Brewberry pub near the Panthéon in the 5th arrondissement of Paris.
“Belgian beer has influenced the world. It has a richness, a craft, an art that few other countries in the world possess." (http://deredactie.be/cm/vrtnieuws.english/News/1.1877213).

Zonde !

$
0
0

Smoked IPA

$
0
0
Smoke gets in your beer – Archipelago creates Asia’s first smoked IPA 0 | June 2nd, 2011 |
Enjoying a pint of India Pale Ale is an acquired taste, given its tendency for being very hoppy, dry and bitter. And often with a higher alcohol level. If you’re new to the world of IPA, don’t start your session with one and don’t try chugging a few down at a sitting. ...The Archipelago Hickory Smoked IPA is a unique hybrid of beer styles, the popular English India Pale Ale & the German smoked Rauchbier styles, with American hops, resulting in a beer tasting closer to the American IPAs that the English. Making this brew was a collaboration with Smokey’s BBQ restaurant (located at 73 Joo Chiat Place) where the Hickory wood chips used by Smokey’s BBQ, an authentic smokehouse restaurant, to smoke the malt to create this limited edition Hickory Smoked IPA.
Because it’s smoked, it’s got a beautiful amber glow and very aromatic. Made with a combination of three American hops – Centennial, Chinook & Tomahawk – which are all commonly used in a lot of American pale ales, the Hickory Smoked IPA has a savoury yet citrus taste. If you’re new to IPAs, it may need a few sips to start appreciating the smoky aftertaste on the palate and scents of smoky essences. Here’s a tip, have it at Smokey’s BBQ and pair it with their pulled pork, which is cooked over 18hours or even with a bowl of their chilli. It’s a perfect combination!
If you’re into the whiskeys like Oban, you’ll love this beer, the smoky aftertaste is quite similar.
The Archipelago Hickory Smoked IPA was created for Beerfest 2011 (http://175proof.com/)


An archipelago ... sometimes called an island group or island chain, is a chain, cluster or collection of islands. The word archipelago is derived from the Greek ἄρχι- – arkhi- ("chief") and πέλαγος – pélagos ("sea") through the Italian arcipelago. In Italian, possibly following a tradition of antiquity, the Arcipelago (from medieval Greek *ἀρχιπέλαγος and Latin archipelagus) was the proper name for the Aegean Sea and, later, usage shifted to refer to the Aegean Islands (since the sea is remarkable for its large number of islands). It is now used to refer to any island group or, sometimes, to a sea containing a small number of scattered islands (https://en.wikipedia.org/wiki/Archipelago).

Archipelago is a 2010 British film written and directed by Joanna Hogg about a family holiday on the island of Tresco, which forms part of the archipelago of the Isles of Scilly (https://en.wikipedia.org/wiki/Archipelago_(film)). Deep fractures within a family dynamic begin to surface during a getaway to the Isles of Scilly (www.imdb.com/title/tt1527835/).

The Archipelago Brewery is a Singapore brewery owned by Heineken Asia Pacific. Devoted to the art of brewing, Archipelago signature craft beers are uniquely Asian.
The Archipelago Brewery was established in 1931 and became the first commercial brewery in Singapore, started by Becks.
During World War II, the British deemed the brewery to be enemy territory due to its German ties and seized it in 1941. It was then bought by Malaysian Breweries (which later became part of Asia Pacific Breweries) in the same year. In 2013, Asia Pacific Breweries merged to become Heineken Asia Pacific.
The launch of Archipelago is consistent with Asia Pacific Breweries’ objectives to add a new dimension to Singapore’s beer industry; and to continue to grow its presence and stature locally. Archipelago Brewery produces boutique beers in small batches. The Archipelago Brewery currently produces four permanent beers: Belgian Wit, Summer Ale, Bohemian Lager and Irish Ale, as well as occasional limited edition brews (https://en.wikipedia.org/wiki/Archipelago_Brewery).
(www.archipelagobrewery.com/)

Beck's Brewery, also known as Brauerei Beck & Co., is a German brewery in the northern German city of Bremen. Beck's is the world's best selling German beer, sold in nearly 90 countries (although no longer brewed exclusively in Germany). Owned by local families until February 2002, the Beck's brewery was then sold to Interbrew ... Beck's ranks fifth among Germany's best selling breweries. Beck's Brewery is owned by the Belgian beverage and brewing company Anheuser-Busch InBev. Beck's in Bremen is the logistic German Headquarters of InBev. All advertising and logistics for the companies owned by InBev Germany is steered from there for this market.
he brewery was formed under the name Kaiserbrauerei Beck & May o.H.G. in 1873 by Lüder Rutenberg, Heinrich Beck and Thomas May. In 1875, Thomas May left the brewery which then became known as Kaiserbrauerei Beck & Co.
Beck's logo, a silver key on a red shield, is the mirror image of the coat of arms of Bremen. Since Beck's is located on the river of a port city, it was easy to ship out its product to the world at large. Beck's is known for its pilsner consisting of two-row, spring barley from the south of England, yeast, water from the "Rotenburger Rinne" and Hallertau hops from southern Germany.
Although Beck's marketing material claims that it follows the strict Reinheitsgebot, the German Purity Law of 1516 by the Duke Albrecht the Fifth of Bavaria, as with virtually all modern beers, cultured yeast is an ingredient, which was later approved in an amendment to the original purity law. Beck's was the first German beer company to use green bottles, while in the United States it was the first to be served in 24oz bottles now known as bombers. The term bomber is taken from Beck's early advertising where the 24oz bottle is referred to as a Beck's bomber (https://en.wikipedia.org/wiki/Beck%27s_Brewery).

Heineken Asia Pacific, formerly Asia Pacific Breweries (APB) is an Asian brewery company founded as Malayan Breweries Limited (MBL) in 1931, in a joint venture between Heineken International and Fraser and Neave, it was renamed to Asia Pacific Breweries (APB) in 1989 and given its present name after merging with Heineken Asia Pacific in 2013.
In 1931, Fraser & Neave formed a joint venture with Holland’s Heineken to venture into the brewing business. The brewery, Malayan Breweries Limited produced Tiger Beer, and later acquired Archipelago Brewery, which produced Anchor Beer.
In 1990, Malayan Breweries changed its name to Asia Pacific Breweries.
In 2004, APB acquired 90% of DB Breweries. In August 2012, Fraser & Neave has accepted an offer from Heineken to acquire its stake in APB for US$4.1 billion. In 2013, APB was merged with Heineken Asia Pacific and was renamed to Heineken Asia Pacific to reflect their role as Heineken's regional hub (https://en.wikipedia.org/wiki/Heineken_Asia_Pacific).



Archipelago Brewery announces today the launch of Asia’s first smoked IPA. The Archipelago Hickory Smoked IPA is a unique hybrid of beer styles, the popular English India Pale Ale & the German smoked Rauchbier styles (http://theneodimension.com/archipelago-brewery-announces-today-the-launch-of-asia%E2%80%99s-first-smoked-ipa/).

Hickory Smoked IPA - Hybrid of India Pale Ale & Rauchbier. Hickory wood chips used to smoke the malt (https://en.wikipedia.org/wiki/Archipelago_Brewery). This limited edition hybrid beer is the result of a collaboration between Archipelago and Smokey’s BBQ smokehouse restaurant - and we do so love the ribs there - where hickory wood chips are used by Smokey’s BBQ to smoke the barley malt at the start of the brewing process. The result is an incredibly smoky and hoppy brew that combines the styles of English India Pale Ale and smoked German rauchbier. It’s not the latest new-fangled idea in beer-making, however - smoked beer existed since the 18th century, and originated from Germany (http://danandesther.tumblr.com/post/45182947504/smoke-gets-in-your-beer-archipelagos-smoked-i) (http://justinlee.sg/2011/06/05/launch-of-asias-first-smoked-ipa-the-archipelago-hickory-smoked-indian-pale-ale/).

This innovative hybrid idea was made even more interesting with a collaboration between Archipelago and Smokey’s BBQ. Hickory wood chips were used by Smokey’s BBQ, an authentic smokehouse restaurant, to smoke the malt to create this limited edition Hickory Smoked IPA. Crafted from a combination of three American hops – Centennial, Chinook & Tomahawk – the final product is an amber pour that delivers an underlying aroma of grapefruit. The brew leaves a tinge of smoke aftertaste on the palate and scents of smoky essences, which is the result of a smoking procedure performed on the barley Malt at the initial stages of the brewing process.
Colin Paige, Brewmaster of Archipelago Brewery said: “Singapore, a cosmopolitan country has a mixed presence of exotic local dishes, spices and heavy European style dishes. The wide variety of cuisines and varied palates make this the ideal place to launch a smoked beer with such high flavour intensity” (http://theneodimension.com/archipelago-brewery-announces-today-the-launch-of-asia%E2%80%99s-first-smoked-ipa/).

Touted to have German origins, smoked beers were first developed in the 18th century in Bamberg and due to its strong flavour, typically pair well with strong flavoured food items such as smoked bacon and salami ... The Archipelago Hickory Smoked IPA was created for Beerfest 2011 (http://theneodimension.com/archipelago-brewery-announces-today-the-launch-of-asia%E2%80%99s-first-smoked-ipa/).  In 2015 werd deze nog gedronken, zo lees ik op Untapped: Hickory Smoked IPA Archipelago Brewery (Singapore) IPA - American
(https://untappd.com/b/archipelago-brewery-hickory-smoked-ipa/127708)

Crafted from a combination of three American hops – Centennial, Chinook & Tomahawk – the final product is an amber pour that delivers an underlying aroma of grapefruit. The brew leaves a tinge of smoke aftertaste on the palate and scents of smoky essences, which is the result of a smoking procedure performed on the barley Malt at the initial stages of the brewing process.
Indeed, the smokey flavour was very distinctive and paired extremely well with any smoked meats. Very appealing and innovative! (www.missuschewy.com/2011/06/23/the-archipelago-hickory-smoked-ipa-smoke-gets-in-your-beer/)

De Hickory Smoked IPA zou de eerste Aziatische rook-IPA zijn. Toch een stukje biergeschiedenis. En wie zegt dat Heineken geen speciaalbier brouwt?

Domineren

Aguila bikini

$
0
0

Frans bier deel 8 Provence-Alpes-Côte d'Azur

$
0
0

Sinds dit jaar bestaat Frankrijk uit de volgende 13 gebieden:
1. Nord-Pas-de-Calais Picardie, voorheen Nord-Pas-de-Calais en Picardie
2. Alsace Champagne-Ardenne Lorraine , voorheen Alsace, Lorraine en Champagne-Ardenne
3. Île-de-France blijft Île-de-France
4. Centre blijft Centre
5. Basse-Normandie Haute-Normandie, voorheen Basse-Normandie en Haute-Normandie
6. Bretagne blijft Bretagne
7. Pays de la Loire blijft Pays de la Loire
8. Aquitaine Limousin Poitou-Charentes, voorheen Aquitaine, Limousin en Poitou-Charentes
9. Languedoc-Roussillon Midi-Pyrénées, voorheen Midi-Pyrénées en Languedoc-Roussillon
10. Auvergne Rhône-Alpes, voorheen Auvergne en Rhône-Alpes
11. Provence-Alpes-Côte d'Azur blijft Provence-Alpes-Côte d'Azur
12. Corse blijft Corse
13. Bourgogne Franche-Comté, voorheen Bourgogne en Franche-Comté

Na de voorgaande berichten over Frankrijk. Nu : Provence-Alpes-Côte d'Azur; om het spannender te maken heb ik -blijkbaar- de volgorde omgegooid... Dus al is het nr. 11 op deze lijst, ik behandel het als 8ste.

Ardeche, Provence, Alpes en Côte d'Azur zijn bekende namen van bekende Franse gebieden...


De Provence doet mij denken aan kaas, zoals Paturain:


Waar Paturain is, proef je de zomer, ruik je de lavendel, hoor je de krekels. De heerlijke fijne kruiden in combinatie met de zachte roomkaas - met een hap waan je je weer in de Provence.
(www.paturain.com/)

Maar het gaat mij natuurlijk om het bier:


De Provence kennen we vooral van de rosé en van het drankje Pastis. Maar er is ook een heuse biercultuur in de Provence en er komen steeds meer bierbrouwerijen bij. De bekendste zijn La Cagole in Marseille en La Bière des Cigales in Avignon. In beide bieren zit niet zoveel alcohol, 4,7 %, worden in grote hoeveelheden geproduceerd, zijn overal verkrijgbaar in bars en supermarkten en verkopen zichzelf als regionale bieren....De Fransen noemen een biertje ook wel “la petite mousse” en zo’n ‘petite mousse’, vooral een lokale, is tegenwoordig in Frankrijk overal te nuttigen en helemaal hip. Want met ongeveer 700 brouwerijtjes verdeeld over heel Frankrijk kan je bijna je eigen Route de biéres samenstellen. Santé! (http://vanfransebodem.nl/2015/08/26/biere-blonde-de-marseille/).


Bouquets de bouteilles de bières provençales (Cagoles et Craint Degun). La Cagole aux couleurs de Marseille est vendue en grandes surfaces dans la région. Toujours dans la cité phocéenne, la Treize est conçue par les brasseurs de Marseille. Plus au nord du côté d'Aix en Provence , la Craint Degun est une bière brassée à Eguilles (également vendue en grandes surfaces). Cette dernière existe en tout modèle (bière blanche, bière ambrée et bière blonde). La Bière Barberis, quant à elle, est brassée dans les Alpes de Haute Provence à Massoins (www.web-provence.com/fr/bieres.htm). Geen idee wat dat Frans betekent, maar het klinkt zo leuk, la petiet moess....


Toch is niet iedereen onverdeeld enthousiast:

This may seem kinda like trying to find the best burrito in France, but hey, the circumstances presented themselves. Sadly, the results were not good. La Cornue from Provence, the biere blanche was not a blanche as some others I’ve had (e.g. Hoegaarden) and had some aromas that were distinctly unusual, if not off. Juliette, the first lager tasted artificial, like the fake scents of a cleaning solution (pine). Loup blond, which has a great label, was sort of cidery and the least offensive of the tasting. Hardly high praise. Finally, the framboise again tasted artificial, and didn’t cohere, like a mediocre lager with a shot of raspberry.
Perrier anyone? Despite these results, I would definitely go back and visit
- See more at: http://www.drvino.com/2006/08/11/french-microbrews/#sthash.CixQ27Bp.dpuf


De Provence is een historische provincie in het zuidoosten van Frankrijk. Het gebied ligt vandaag de dag voor het grootste deel in de bestuurlijke regio Provence-Alpes-Côte d'Azur (PACA) (http://frankrijk-kaart-vakentie.blogspot.nl/2012/12/kaart-provence-alpes-cote-dazur.html).



De Provence is een gebied in het zuidoosten van Frankrijk en grenst in het oosten aan Italië, in het westen aan de rivier de Rhône, in het zuiden aan de Middellandse Zee en in het noorden aan de Baronnies en de Alpen.
Kenmerkend voor de Provence is een mediterraan reliëflandschap met vlakten en bergen. In het oosten, van de Mont Ventoux tot aan de Calanques in het zuiden, wordt de Provence begrensd door kale bergketens en beboste heuvels. In het westen bevinden zich de vlaktes van Comtat en Crau en de moerassen van de Camargue (www.landenweb.nl/provence/).


De Provence is een gebied in het zuidoosten van Frankrijk. De Provence ligt tussen de Middellandse Zee, het Rhônedal en Italië, voor het overgrote deel in de administratieve regio Provence-Alpes-Côte d'Azur. In ruime zin strekt de Provence zich in het westen uit tot voorbij Nîmes (administratief in de Languedoc-Roussillon) en in het noorden tot het zuiden van de Drôme (Rhône-Alpes).
Grote steden in het gebied zijn Marseille, Nice, Toulon en Aix-en-Provence (https://nl.wikipedia.org/wiki/Provence_(Frankrijk)).  St. Tropez, Cannes, Nice, Antibes zijn populaire badplaatsen en de rijken der aarde hebben hier dan ook hun grote luxueuze jachten liggen (www.frankrijkvakantieland.nl/regio/20_provence_alpescotedazur/provence.htm).

De naam Provence is ontstaan uit het Latijnse provincia. De huidige Provence is het oostelijke deel van het gebied dat als Provincia Romana in 121 v.Chr. deel werd van het Romeinse Rijk. In de vijfde eeuw werd het door de Goten geregeerd. Dit duurde tot 536, toen de Franken het veroverden. In 713 werd de Provence geteisterd door Moorse plundertochten onder leiding van de emir Al Hoak. Bij het Verdrag van Verdun (843) werd het toebedeeld aan keizer Lotharius I. Zijn zoon Karel van Provence maakte er het koninkrijk Provence of Cisjuranisch Bourgondië van, dat een kort leven beschoren was (855-863). Na een wanordelijke periode werd de Provence bij het Verdrag van Meerssen (870) opnieuw gevoegd bij het keizerlijk gebied, maar slechts voor korte tijd, want na de dood van keizer Lodewijk II in 875 viel het in handen van de koning van Frankrijk Karel de Kale, alweer voor maar een poosje. Karels zwager Boso V van Provence liet zich in 879 uitroepen tot koning van het tweede koninkrijk Provence. De zoon van Boso V, keizer Lodewijk III de Blinde, vertrouwde het bestuur van de Provence toe aan Hugo van Arles, die het op zijn beurt overdroeg in 934 aan Rudolf II, koning van Transjuranisch Bourgondië. Het nieuwe geheel werd het tweede koninkrijk Bourgondië-Provence, ook wel Koninkrijk Arles genoemd. Dat bleef bestaan tot 1032. Van 1033 tot 1264 maakte het als markizaat en graafschap deel uit van het Heilige Roomse Rijk, waarna door uithuwelijking het gebied onder de hertog van Anjou viel.
Sinds 1481 behoort de Provence toe aan Frankrijk en tot aan de Franse Revolutie was het een zelfstandige Franse provincie (https://nl.wikipedia.org/wiki/Provence_(Frankrijk)).

De Romeinse invloeden zijn overal in de streek zichtbaar. Orange en Arles zijn hier mooie voorbeelden van.

Vooral Arles is indrukwekkend met zijn mooi bewaarde Romeins amfitheater hoewel wijzelf het theater van Orange prefereren al was het alleen al vanwege het prachtige beeld van keizer Augustus.

Het vroegere Romeinse leven is ook zichtbaar in Vaison-la-Romaine. Dit stadje in het noord-westen van de Provence ligt trouwens aan de voet van de vreemde berg Mont Ventoux. Bij wielerliefhebbers onder meer bekend vanwege het monument voor de Britse wielrenner Tommy Simpson die op de top van de Mont Ventoux is overleden tijdens een Tour-etappe.

De Provence en Côte d'Azur roepen bij menigeen de associatie op van geurige kruiden, een zwoele zomeravond, buiten eten, de zachte kleuren van het ochtend- en avondlicht, woeste natuur en de geur van lavendel.
Het is dus niet verwonderlijk dat veel kunstenaars en schilders hun inspiratie hebben opgedaan in dit deel van Frankrijk. Wij Nederlanders weten maar al te goed dat Vincent van Gogh de prachtigste schilderijen maakte in Arles.
Officieel heet de regio Provence - Alpes - Côte D'Azur en het is eigenlijk de enige regio in Frankrijk waarin je naast eindeloze vlaktes, prachtige berglandschappen, woeste canyons, ook nog eens een uitgestrekte kustlijn aantreft (www.frankrijkvakantieland.nl/regio/20_provence_alpescotedazur/provence.htm).

Beroemde schilders zoals Matisse en Picasso (en nog veel andere kunstenaars) kozen de streek tussen Grasse (parfum) en de Middellandse Zee uit vanwege het prachtige licht en het heerlijke klimaat. Vincent van Gogh maakte Arles wereldberoemd en verbleef een tijd in Saint-Rémy-de-Provence.
schilderachtige (let op de woordspeling) kunstenaarsdorpjes zoals Biot, Vallauris, Juan-les-Pins , Mougins en Mouans-Sartoux nodigen uit tot slenteren door de historische straatjes en het genieten van de uitzichten op de omgeving (www.frankrijkvakantieland.nl/regio/20_provence_alpescotedazur/provence.htm).


De Provence doet ook schilderachtig aan...
De schilder Paul Cézanne komt uit deze streek.

Still Life with Bottle and Apple Basket by Paul Cezanne

Probably the most famous still life painter of the last 200 years – Paul Cezanne, is credited with laying the foundation to the most influential art movements of the 20th century. His best known compositions are of simple objects – apples, peaches, oranges and pears, but what separated him from other still life painters of the late 19th century was his approach to color – its meaning and purpose, and perspective.
Cezanne didn’t conceal the tools with which he made his paintings. In fact if you look closer you will see brush strokes on every single object in the painting. With the advent of photography, it was no longer necessary to replicate reality and painters of the late 19th – early 20th centuries understood and embraced this shift in purpose and embarked on a new path exploring other characteristics of the medium along with their tools. In Still Life with Bottle and Apple Basket dated 1893, you can clearly see the diagonal brush marks on the table surface, horizontal marks on the fruit – it’s as if Cezanne was saying, you already know what an apple looks like, you’ve seen a peach, so let’s take it one step further and communicate other aspects of the object. Shape, volume, color, composition, and perspective were far more interesting to Cezanne than faithfully replicating something already familiar to the viewer.
Did you notice that the right side of the table in this painting, is not on the same plane as the left side? Cezanne used this stylized method of portraying perspective to incorporate the differences of viewpoint into an impressionistic still life. It was this technique that made it possible to bridge the gap between impressionism and cubism, which employed varying perspective and varying angles to depict subjects.
The painting is sometimes referred to simply as The Basket of Apples and is in the Helen Birch Bartlett Memorial Collection of the Art Institute of Chicago (www.galleryintell.com/artex/still-life-with-bottle-and-apple-basket-by-paul-cezanne/).


Paul Cézanne (Aix-en-Provence, 19 januari 1839 – aldaar, 22 oktober 1906) was een Franse kunstschilder. Cézanne behoort tot het postimpressionisme, een Europese kunststroming die volgt op het impressionisme. Zijn werk vormde een brug tussen het impressionisme en het kubisme.... Tegen de wil van zijn vader koos Cézanne voor de kunst. Hij volgde zijn vriend Émile Zola naar Parijs. Zijn vader, die erg rijk was - hij was na eerst hoedenmaker te zijn geweest stichter van de bank Cézanne & Cabassol - steunde hem vervolgens toch, zodat Cézanne financieel onafhankelijk kon zijn.
In Parijs studeerde hij aan de Académie Suisse. In 1863 probeerde hij toegelaten te worden tot de kunstacademie, maar toen dat niet lukte studeerde hij verder aan de Académie Suisse. Tussen 1863 en 1869 probeerde hij te exposeren bij de officiële Parijse salon, maar hij werd telkens geweigerd. Hij exposeerde met anderen op de Salon des Refusés (Salon van de geweigerden) in 1863.
...
In het werk van Cézanne spelen licht en kleur een grote rol. Door het kleurgebruik is zijn werk echter niet zuiver impressionistisch, maar loopt het al vooruit op het expressionisme. Zo gebruikt Cézanne vaak warme en koele kleuren tegen elkaar aan. Door zijn soms hoekige vormentaal wordt zijn werk door sommigen al tot het kubisme gerekend. Ook gebruikt hij massievere en helderder kleuren dan zijn tijdgenoten, de impressionisten.
Paul Cézanne wordt gezien als de grondlegger van de moderne kunst. De vormentaal van Cézanne inspireerde dan ook het kubisme van Picasso en Braque. Picasso noemde Cézanne zijn enige echte meester. Cézanne wordt gezien als de vader voor de kunstschilders die na hem kwamen.

De innovatieve kleurcombinaties die Cézanne gebruikte waren ook invloedrijk, met name op Matisse en bij Les Fauves, in het bijzonder André Derain.
...
Paul Cézanne overleed op 22 oktober 1906 aan longontsteking in Aix-en-Provence. Hij schijnt een norse, egocentrische persoon te zijn geweest, met weinig vrienden (https://nl.wikipedia.org/wiki/Paul_C%C3%A9zanne).


This small chain of brew-pubs in PA called Mckenzies had a bottle release a few days ago, which really flew under the radar, as theyre not really known for releases. I've had their flagship brews before and nothing ever stood out to me. Thank god I heard about how good their Cezanne was and I stopped by and grabbed 2 pours off tap and some bottles... Crazy tasty stuff. Sour saison aged in 4 barrels; bourbon, rye, wine, and apple brandy. I'll definitely be keeping my eyes out for future releases from these guys (www.beeradvocate.com/community/threads/post-a-picture-of-your-latest-haul.136/page-818www.talkbeer.com/community/threads/sour-saison-funk-round-10-hints-hauls.21380/page-107).

Ja, hier is bier te vinden:

Bières Provençales ? Une galéjade !
Les bières ne sont pas assimilées à la Provence et pourtant…
Les origines de la bière sont du sud avec une part importante en Méditerranée :  Mésopotamie, Egypte et Grèce.
Heineken possède à Marseille – La Valentine (13) la plus grande brasserie du Sud de l’Europe qui existe depuis le 19e s.
Plusieurs bières existent en Provence.
La Cagole est une bière marseillaise réputée.
La consommation de bière est importante en Provence.
Le Sud de la France représente la partie la plus dynamique du marché (www.provence7.com/portails/couleurs/provence-or/bieres/).

2014. Le Guide des Brasseurs et Bières de France.
Robert Dutin. MA Editions.

Aangezien dergelijke boeken en sites al een veel beter overzicht dan deze site geven, zal ik proberen om me niet te bekommeren om volledigheid na te streven. Het gaat er mij enkel om, om een indruk te krijgen van het Franse bierlandschap.


De regio Provence-Alpes-Côtes-d'Azur is verdeeld in 6 departementen:

Alpes-De-Haute-Provence
de hoofdstad is Digne-les-Bains. Dit departement ligt centraal in de regio en het noorden is een echt Alpenlandschap terwijl zuidelijk de Provence voelbaar aanwezig is (www.frankrijkvakantieland.nl/regio/20_provence_alpescotedazur/provence.htm). Alpes-de-Haute-Provence ...was [ook] een van de 83 departementen die werden gecreëerd tijdens de Franse Revolutie, op 4 maart 1790 door uitvoering van de wet van 22 december 1789. Het werd gevormd door het noordelijk deel van de Provence. Het verloor het kanton Sault in 1793 bij het vormen van het departement Vaucluse. In 1970 werd de naam veranderd van Basses-Alpes in Alpes-de-Haute-Provence (https://nl.wikipedia.org/wiki/Alpes-de-Haute-Provence). Het karakter van deze nog vrij ongerepte streek (opp. 6944 km2 en veel toppen boven de 2500 m) in het noorden van de Provence is zowel Provençaals als alpien te noemen. De hoogste piek van de Provençaalse Alpen is de 3050 meter hoge Mont Pelat. Hoe noordelijker men gaat, hoe alpiener (met bergmeren, gletsjerdalen en alpenweiden) het landschap, uitmondend in het desolate landschap van het Massif des Écrins. Bergrivieren als de Var, Cians en Estéron hebben in dit verlaten landschap wonderlijke vormen uitgesleten: de Clues de Haute-Provence. Ten zuiden van de Mont Pelat ligt het 50 ha grote Lac d’Allos, het grootste bergmeer van Europa op een hoogte van (2228 meter). Met zijn ligging op 780 meter en een oppervlakte van 3000 ha, is het Lac de Serre-Ponçon in de streek Basse-Ubaye het grootste kunstmatige meer van Europa.
Enkele laaggebergten in dit gebied zijn Montagne de Lubéron, Montagne Ste-Vicroire, het Massif de la Ste-Baume en de Chaîne de l’Étoile. De bizarre rotsformaties van Les Pénitents des Mées zijn een zeer bijzonder geologisch verschijnsel. De bergketen heeft een lengte van twee kilometer en een hoogte van 100 meter. De rotsformaties worden gevormd door aangespoelde stenen die geleidelijk in cementachtige pilaren zijn veranderd.
Een van de meest indrukwekkende natuurattracties van de Provence is de Grand Canyon du Verdon, waar de Verdon, een zijrivier van de Durance, in de loop van tientallen miljoenen jaren een tot 700 meter diepe kloof heeft getrokken door het kalkplateau van de Plans de Provence. De kloof sterkt zich uit over een lengte van 21 km van Aiguines tot aan Point Sublime en is na de Grand Canyon de grootste ter wereld. De kloof werden pas in 1905 volledig in kaart gebracht (www.landenweb.nl/provence/).

Gedurende miljoenen jaren heeft de Verdon-rivier een grote canyon uitgeschuurd in een kalksteen-plateau in de Haute Provence.  Deze Gorges du Verdon met zijn hoog oprijzende rotswanden, wordt ook wel Grand Canyon du Verdon genoemd. Je kunt echter deze canyon niet met de Amerikaanse naamgenoot vergelijken, want ze is veel kleiner. Ze heeft daarentegen wel meer begroeiing.
Toen er nog geen stuwmeren waren, veroorzaakte de ongetemde rivier bij het smelten van de sneeuw
in de bergen krachtige vloedgolven van soms wel 800 m³ per seconde. Deze waren o.a. in staat de Baume aux Pigeons (Duivengrot) langs het "Martel-pad" uit te slijpen. Tegenwoordig is de rivier door stuwmeren aan banden gelegd (www.pietsmulders.nl/frankrijk_gorgesduverdon.html).

Zelfs de onvolprezen kaartenmakers van Michelin hebben de naam overgenomen: niks geen gorges du Verdon, nu ja vooruit, voorbij het Lac de Sainte Croix ligt nog een dalletje dat zo genoemd wordt. Maar tussen dat stuwmeer en Castellane spreek je wat Michelin betreft van de Grand Canyon du Verdon. Welnu, dat is overdreven. De echte Grand Canyon is vele malen groter en imponerender. De naam is echter niet helemaal uit de lucht komen vallen. Ze is een verbastering van een citaat van de man die in 1905 als eerste de bodem van het ravijn van de Verdon verkende: speleoloog Édouard-Alfred Martel (www.hurktoilet.nl/grand_canyon_du_verdon.php).

Gorges du Verdon - Grand Canyon van Europa is een droomplek.
De Gorges du Verdon of de Grand Canyon du Verdon is een kloof op de grens van de departementen Var en Alpes-de-Haute-Provence in het zuiden van Frankrijk. Het is na de Tara River Canyon in Montenegro, de grootste kloof in Europa, uitgesleten door de rivier de Verdon over een lengte van 25 km. De kloof bevindt zich in het regionaal natuurpark Verdon, 180.000 hectare groot.
De rotswanden van de Gorges du Verdon zijn tot wel 700 m hoog en zeer imposant. Dit natuurverschijnsel trekt honderdduizenden mensen naar Frankrijk. Het ligt tussen Castellane en Moustiers-Sainte-Marie, bekend om het faience, een soort aardewerk die gekenmerkt wordt door zijn glazuurdecoratie.
De kloof eindigt in het stuwmeer van Sainte-Croix-du-Verdon, het Lac de Sainte-Croix. Met de aanleg van dit meer werd in 1973 begonnen, in 1975 werd het gevuld. Het meer is 14 km lang en 2 km breed. Het dorp Salles-sur-Verdon verdween door de aanleg van dit meer en werd op de oostelijke oever weer opgebouwd. Het meer van Sainte-Croix is de poort naar de Gorges du Verdon, de op een na grootste kloof ter wereld....Het is een geliefd gebied bij bergbeklimmers en natuurliefhebbers. Er ligt ruim 100 kilometer aan wandelpaden, waaronder het beroemde Martelpad. Dit vijftien kilometer lange pad van het chalet de la Maline naar de Samson Passage is genoemd naar de Franse speleoloog Édouard-Alfred Martel. Hij maakte in 1905 als eerste de tocht over de bodem van de kloof. Aan hem dankt de kloof de bijnaam Grand Canyon du Verdon. Van hem is namelijk het citaat: "De kloof van de Verdon is de meest Amerikaanse van alle Franse ravijnen. Dat houd ik vol na de Grand Canyon gezien te hebben." (https://nl.wikipedia.org/wiki/Gorges_du_Verdon).



De Alpen (van Latijns Alpes, van de stam alb- = wit) zijn een bergketen in Europa, die zich uitstrekt van de Franse Middellandse Zeekust in het zuidwesten tot de Pannonische vlakte in het oosten. De oppervlakte van het gebergte is meer dan 200.000 km². De Alpen zijn verdeeld over acht staten: Oostenrijk (29%), Italië (27%), Frankrijk (21%), Zwitserland (13%), Duitsland (5,8%), Slovenië (3,5%), Liechtenstein (0,08%) en Monaco (0,001%). In totaal wonen er tegen de 13 miljoen mensen.
De Alpen worden begrensd door de Golf van Genua, de Rhônevlakte, de Povlakte, de Zwitserse Hoogvlakte, het Alpenvoorland van Beieren en de Kleine Hongaarse Laagvlakte. De boog van de Alpen begint bij de Golf van Genua, waar het gebergte oostwaarts overgaat in de Apennijnen. Vanaf hier loopt het gebergte naar het noorden, om dan oostwaarts rond de Povlakte om te buigen. In deze ombuiging komen de Alpen samen met de Jura om dan verder naar het oosten geleidelijk lager te worden. Bij Wenen zijn de Alpen van de geologisch verwante Karpaten gescheiden door het Bekken van Wenen....De Alpen vormen een belangrijke klimatologische en geografische barrière in Europa. Ze vormen de waterscheiding tussen het noorden en zuiden van Europa en scheiden het mediterrane klimaat van Zuid-Europa van de door de Atlantische Oceaan beïnvloede gematigde klimaten van Noord- en Midden-Europa. Sinds de prehistorie vormen de Alpenpassen belangrijke verbindingen tussen Zuid- en Noord-Europa (https://nl.wikipedia.org/wiki/Alpen).

Een bekend muziekinstrument uit de Zwitserse Alpen is de alpenhoorn. De alpenhoorn werd al ongeveer 2000 jaar geleden gebruikt door de Kelten. Herders gebruikten de hoorn als signaalinstrument .... Hij wordt nu soms gebruikt om in een orkest mee te spelen. De hoorn is helemaal van hout en onderaan meestal versierd met Zwitserse motieven.
De Alpen staan ook bekend om hun traditionele dorpsfeesten. Vroeger werd dit georganiseerd voor een speciale gebeurtenis, zoals het begin van het oogstseizoen of een bruiloft. Nu worden zulke dorpsfeesten vooral voor de toeristen gehouden. Tijdens de feesten kleden de mannen en vrouwen zich in traditionele kostuums, die verschillen naargelang de plaats in de Alpen. De feesten kunnen in tijd verschillen van één dag tot een ganse week. In de Duitse Alpen bestaat er nog een traditionele drank: bier. Al eeuwenlang brouwt men hier zijn eigen streekbier. Vroeger werd dat vooral met honing gedaan om een soort mede te maken. Nu doet men dit in speciaal gebouwde brouwerijen om bier in massa te produceren (https://nl.wikipedia.org/wiki/Alpen).

Frankrijk staat nu niet direct bekend om zijn geweldige bier, maar in de Savoie zijn ze er terecht trots op. ...De naam Brasserie du Mont-Blanc moet je overigens met een korreltje zout nemen: de brouwerij staat in een voorstadje van Chambery op dik 100 kilometer van de Mont-Blanc. Toch word je niet genept: de naam geeft aan dat het bier gebrouwen wordt met water uit een bron op de Mont-Blanc. Waar je wel mee genept wordt is met de claim dat het bedrijf al sinds 1830 bier zou brouwen. In dat jaar werd weliswaar een brouwerij met diezelfde naam opgericht, maar die bestond al lang niet meer toen de huidige eigenaar de in onbruik geraakte merknaam opkocht.
Het bedrijf van nu is één van de vele voorbeelden van de opmars van ambachtelijke brouwerijen in Frankrijk, al is dit wel één van de grootsten (www.hurktoilet.nl/weblog/wreageer.php?id=9817)  De brouwerij du Mont Blanc heeft zo’n andere manier gevonden. De Franse brouwers gebruiken het water van de hoogste berg van de Alpen om hun bier mee te brouwen. Bovendien hebben ze zo een naam voor hun bier die iedereen kent: Mont Blanc. De gedachte is niet zo gek. Goed water is onmisbaar voor het brouwen van lekker bier. Tenslotte bestaat bier voor zo’n 95% uit water. De bron van de brouwers du Mont Blanc heet l’Echapleuze en bevindt zich op 2074 meter op de flanken van de berg. Ze zouden dit zuivere water als bronwater kunnen verkopen, zoals Evian dat een paar kilometer verderop doet. Maar gelukkig doen ze er wat beters mee: ze brouwen bier.
Mont Blanc maakt vier verschillende soorten bier. Twee van de bieren zijn van een type zoals we hier ook kennen: een blond en een witbier. Het witbier doet denken aan het soort bier dat we uit België kennen. Dat is ook niet verbazend, want de Fransen hebben bijles gekregen van de brouwers van brouwerij Sterkens uit Meer.  Het bier is prima, maar waarom zou je een bier van ver halen dat smaakt als een bier dat je hier ook in de supermarkt vindt?
Voor de twee andere bieren heeft Mont Blanc gebruik gemaakt van een tweede truc om op te vallen. De bieren zijn fel gekleurd en hebben dankzij de toevoeging van allerlei kruiden, bessen en wellicht ook minder natuurlijke stofjes een hele aparte smaak gekregen.
(www.bierburo.nl/Bierburo/Bierlog_2007/Artikelen/2007/4/20_Mont_Blanc.html)
De Mont Blanc (Frans voor witte berg, Italiaans: Monte Bianco) is de hoogste top van het Mont Blancmassief en werd lange tijd beschouwd als de hoogste berg van Europa, een rol die tegenwoordig ook aan de Elbroes in de Kaukasus toegeschreven wordt (https://nl.wikipedia.org/wiki/Mont_Blanc).  De Matterhorn (Italiaans: Cervino; Frans: Cervin) is één van de bekendste bergen ter wereld. De berg is 4478 m hoog, gelegen in de Walliser Alpen, op de grens van Zwitserland (Wallis) en Italië (Valle d'Aosta). De foto rechts is genomen ten noordoosten van de Matterhorn, vanuit Zermatt in Zwitserland. Deze kant van de berg is het bekendst: het is een symbool voor Zwitserland geworden. Aan de Italiaanse kant ligt het eveneens toeristische Breuil-Cervinia. In 1581 werd de Matterhorn de eerste keer onder de naam Mont Cervin genoemd, later kwamen ook nog Monte Silvio en Monte Servino voor. In 1682 werd de naam Matterhorn de eerste keer in een oorkonde vermeld (https://nl.wikipedia.org/wiki/Matterhorn). Maar wacht niet elke Alpentop is dus Frans....

Als je ook zoekt op brouwerijen in de Alpen, vind je ook Oostenrijkse gelegenheden, of Italiaans (Tirol?). Die Berg Brauerei ist eine Bierbrauerei im Teilort Berg der Stadt Ehingen (https://de.wikipedia.org/wiki/Berg_Brauerei). Maar die is dan weer Duits....


Brouwerij Sources de la Vanoise
Villarodin-Bourget
Rue Chateau Feuillet
(www.la-norma.com/zomer/bezoek-de-brouwerij-sources-de-la-vanoise).
Deze brouwerij bestaat sinds 2012 (zie http://brasserievanoise.wix.com/sources).


Haute-Alpes
heeft als hoofdstad Gap. Het is een berglandschap met toppen tot 4100 meter. Volgens onze informatie zou het plaatsje St-Véran de hoogstgelegen gemeente van Europa zijn (2040 meter) (www.frankrijkvakantieland.nl/regio/20_provence_alpescotedazur/provence.htm).

Gap is een stad in zuidoost Frankrijk. Het is de hoofdstad van het departement Hautes-Alpes .... Het ligt ongeveer 150 km ten noorden van Aix-en-Provence. De stad is bekend om de er geproduceerde kaas, de gapençais.
De stad werd gesticht door de Galliërs. In 14 v.Chr. werd het veroverd door keizer Augustus, en onder de Romeinen heette het Vapincum. In 1512 werd het ingelijfd door de Franse kroon. Na zijn terugkeer van zijn ballingschap op Elba trok Napoleon over de naar hem genoemde Route Napoléon naar Gap (https://nl.wikipedia.org/wiki/Gap_(Hautes-Alpes)).

Er is ook een kledingmerk dat zo heet:
Gap Incorporated is een Amerikaanse detailhandelaar van kleding en accessoires die gevestigd is in San Francisco, Californië. Het bedrijf is in 1969 door Donald Fisher en Doris Fisher opgericht. In oktober 2006 had Gap Inc. ongeveer 150.000 werknemers en telde wereldwijd 3.139 winkels in de Verenigde Staten, Canada, Mexico, Frankrijk, Ierland, Japan, Indonesië, Zuid-Korea, Maleisië, Singapore en het Verenigd Koninkrijk. Donald Fisher trok zich terug als voorzitter van de raad in 2004 en werd vervangen door Sabastion Gravano. De familie Fisher bezit collectief 37% van de aandelen in het bedrijf (https://nl.wikipedia.org/wiki/Gap_(kleding)). De Amerikaanse modereus Gap Inc. blijft achteruitboeren...Gap Inc. verkocht in de maand december (5 weken) alles samen voor 2,01 miljard dollar (ca. 1,84 miljard euro) aan kleding en accessoires. Minder goed dus dan de 2,10 miljard dollar in dezelfde maand van 2014. Bij constante wisselkoersen gaat het om een omzetdaling van 3%.
Dochterketens Gap (-2% tegenover +5% in december 2014) en Banana Republic (-9% versus status-quo een jaar geleden) zien hun omzet al maanden dalen, maar deze keer deelt ook Old Navy in de klappen: de keten zag zijn omzet voor de tweede maand op rij dalen, nu met -7% op vergelijkbare basis. Dat is niet alleen een pak slechter dan de -0,3% waar analisten van waren uitgegaan, maar ook een heuse trendbreuk (www.retaildetail.be/nl/belgie/b-fashion/item/24542-na-gap-en-banana-republic-lost-nu-ook-old-navy-de-rol).

Inter-Caves
43 Avenue Émile Didier, 05000 Gap, France
(www.intercavesgap.fr/?menu=bieres) Is volgens mij een winkel met bier en wijn....

Alpes-Maritimes
dit is het zuid-oostelijkste stukje Frankrijk. In het noordelijke stuk bergtoppen tot 3000 meter (Tenibre) en het wonderschone natuurpark de Mercantour. ...Het is ook het departement van de parfum (Grasse) en de kunstenaars zoals Matisse en Picasso. De hoofdstad is trouwens Nice aan de Côte-D'Azur (www.frankrijkvakantieland.nl/regio/20_provence_alpescotedazur/provence.htm).

Bouche-du-Rhône
Bouche-du-Rhône omvat de Camargue met zijn zoutpannen, wilde paarden, zwarte stieren en flamingo's. Maar ook de Calangues bij Cassis, de 'Romeinse' stad Arles en het dorpje St-Rémy-de-Provence waar Vincent van Gogh ruim een jaar verbleef. Marseille is het bruisend middelpunt van dit departement. Deze stad is trouwens synoniem met de beste bouillabaisse van Frankrijk (www.frankrijkvakantieland.nl/regio/20_provence_alpescotedazur/provence.htm).

Var
Toulon is de hoofdstad van de Var. De kustlijn wordt gedomineerd door plaatsen zoals Fréjus, St-Tropez, Ste-Maxime, Bandol en is een domein voor windsurfers die op de vlagen van de Mistral snel over het diepblauwe water van de Middellandse Zee scheren. In het binnenland liggen slaperige stadjes met heerlijke Provençaalse markten (www.frankrijkvakantieland.nl/regio/20_provence_alpescotedazur/provence.htm). Het departement werd vernoemd naar de rivier de Var. Die rivier stroomt sinds een grenswijziging in 1860 niet meer door het departement (https://nl.wikipedia.org/wiki/Var_(departement)).

Toulon
Toulon, ook bekend onder de naam Toulon-sur-Mer (Tolon in het plaatselijke dialect) is een stad in het zuiden van Frankrijk en hoofdplaats van het Var-departement. ...De militaire haven werd, net zoals vele andere havens in Frankrijk, versterkt door Vauban. De stad was ook de locatie van een aantal Slagen bij Toulon, in 1744 en 1793. De slag in 1744 was een belangrijk gevecht in de Oostenrijkse Successieoorlog en de slag in 1793 was het eerste succes van Napoleon
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd Toulon pas in 1942 veroverd door de Duitsers. Na de Geallieerde landing in Noord-Afrika bezette het Duitse leger het zuiden van Frankrijk. De Duitsers lanceerden Operatie Lila met als doel de gedemobiliseerde Franse vloot in Toulon in beslag te nemen, maar de bemanningen van de overgebleven Franse schepen brachten op 27 november 1942 hun eigen schepen tot zinken. Vandaag is Toulon de belangrijkste militaire haven van de Franse kustlijn aan de Middellandse Zee. De Franse Mediterrane Vloot heeft zijn hoofdkwartier in Toulon (https://nl.wikipedia.org/wiki/Toulon).

De plaats heeft wat explosies gekend:
De explosie van buskruit magazijn in de buurt van Toulon, Frankrijk in 1899 (www.bigstockphoto.nl/image-32296232/stock-photo-de-explosie-van-buskruit-magazijn-in-de-buurt-van-toulon,-frankrijk-gravure-door-shliper-gepubliceerd-in-magazi).
De Franse vloot in Toulon werd tot zinken gebracht op 27 november 1942 op bevel van de admiraliteit van Vichy-Frankrijk om overname door de Duitsers te voorkomen (https://nl.wikipedia.org/wiki/Tot_zinken_brengen_van_de_Franse_vloot_in_Toulon).
De Franse onderzeeër Eurydice gaat in 1970 in een kalme zee nabij Toulon (www.ad.nl/ad/nl/1013/Buitenland/article/detail/2086891/2008/11/09/Overzicht-van-ongelukken-met-onderzeeers.dhtml)
Een gasexplosie in een huis in 1989 (www.digibron.nl/search/detail/a44b2bf2c5a56761aa7892858aae9fe0/doden-bij-gasexplosie-in-toulon).
De AZF-explosie was in Toulouse en niet Toulon (https://nl.wikipedia.org/wiki/AZF-rampwww.c2w.nl/het-raadsel-van-toulouse.74130.lynkx)
Een ongeluk met een vrachtwagen met propaan in 2008 (www.chauffeursforum.nl/index.php/topic/3360-zes-gewonden-na-explosie-tankwagen-in-frankrijk/)

Maar goed, de knallen mogen wat mijn betreft enkel van de kurken zijn:



2 amis passionnés de bière et de brassage artisanal ont décidé de relever le pari fou de créer une micro brasserie à Toulon ! Notre établissement sera à la fois le lieu de production de nos bières artisanales et un espace de dégustation et de détente pour partager notre passion et nos produits (www.bieredelarade.com/).
La Bière de la Rade sera produite prochainement au coeur du centre ville de Toulon dans une brasserie urbaine présentant une gamme de bières artisanales
Bières artisanales :
Blonde : La Girelle
Ambrée (IPA) : La Rascasse
Blanche : La Dorade
(www.facebook.com/bieredelarade/info/?tab=page_info)
La Bière de la Rade est une gamme de bière (ambrée, blanche et blonde) brassée par la brasserie artisanale française « ? » (Charles Doerr et Simon Chevillot) à Toulon. Elle titre à 5 degrés (https://fr.wikipedia.org/wiki/Bi%C3%A8re_de_la_Rade).

Naast een brouwerij zit er in Toulon ook een bierwinkel:
La ronde des bières
53 Rue Lamalgue, 83000 Toulon, Frankrijk (www.larondedesbieres.com/galerie.html):


Ces huit bières brassées à deux pas de chez vous
Avec une moyenne de 30 litres par an et par habitant, la France n'est pas une super buveuse de bière. Pourtant les microbrasserie se développent et renouvellent l'offre dans les Alpes-Maritines et le Var (www.varmatin.com/insolite/ces-huit-bieres-brassees-a-deux-pas-de-chez-vous-7037)

Toutes fabriquées avec la même base d'ingrédients, les bières de Mare Nostrum se déclinent au goût du Sud. (Photo DR)
Georges Bensoussan aime à rappeler que "la bière n'est originaire ni de Belgique, ni des pays du Nord mais qu'elle vient de Mesopotamie et d'Egypte".
Inspiré par le Sud, cet ancien trader parisien fabrique dans sa brasserie de Castillon sept bières bio qui, chacune à sa façon, rendent hommage la culture méditerranéenne: Mare Nostrum (réglisse, badiane, gingembre, clous de giroffle, écorces d'agrumes...) (www.varmatin.com/insolite/ces-huit-bieres-brassees-a-deux-pas-de-chez-vous-7037)

Mistral
De mistral is een krachtige noordelijke wind in Oost-Frankrijk. Hij is het bekendste voorbeeld van een versnelde wind. De mistral ontstaat wanneer zich, gewoonlijk in het winterhalfjaar, een gebied van lage luchtdruk boven de Golf van Genua bevindt, de Genuadepressie.
Bij de Romeinen dwong deze wind zoveel ontzag af dat ze hem "magistralis" (meesterlijk) noemden. De naam "mistral" is afkomstig uit het (Zuid-Franse) dialect langue d'oc van de Provençaalse taal en betekent "meesterlijk". De wind wordt in het Occitaans "mistrau", in het Catalaans "mestral", in het Castiliaans "maestral" en in het Italiaans en Corsicaans "maestrale" genoemd (https://nl.wikipedia.org/wiki/Mistral_(meteorologie)).

The mistral (Catalan: Mestral, Greek: Μαΐστρος) is a strong, cold, northwesterly wind that blows from southern France into the Gulf of Lion in the northern Mediterranean, with sustained winds often exceeding forty kilometers per hour, sometimes reaching one hundred kilometers per hour. It is most common in the winter and spring, and strongest in the transition between the two seasons. Periods of the wind exceeding thirty kilometers an hour for more than sixty-five hours have been reported.
...
The mistral takes place each time there is an anticyclone, or area of high pressure, in the Bay of Biscay, and an area of low pressure around the Gulf of Genoa. When this happens, the flow of air between the high and low pressure areas draws in a current of cold air from the north which accelerates through the lower elevations between the foothills of the Alps and the Cevennes. The conditions for a mistral are even more favorable when a cold rainy front has crossed France from the northwest to the southeast as far as the Mediterranean. This cold, dry wind usually causes a period of cloudless skies and luminous sunshine, which gives the mistral its reputation for making the sky especially clear. There is also, however, the mistral noir, which brings clouds and rain. The mistral noir occurs when the Azores High is extended and draws in unusually moist air from the northwest.
The long and enclosed shape of the Rhone Valley, and the Venturi effect of funnelling the air through a narrowing space, is frequently cited as the reason for the speed and force of the mistral, but the reasons are apparently more complex. The mistral reaches its maximum speed not at the narrowest part of the Rhone Valley, south of Valence, but much farther south, where the Valley has widened. Also, the wind occurs not just in the Valley, but high above in the atmosphere, up to the troposphere, three kilometres (1.9 miles) above the earth. The mistral is very strong at the summit of Mont Ventoux, 1900 meters in elevation, though the plain below is very wide. Other contributing factors to the strength of the mistral are the accumulation of masses of cold air, whose volume is greater, pouring down the mountains and valleys to the lower elevations. This is similar to a foehn wind, but unlike a foehn wind the descent in altitude does not significantly warm the mistral. The causes and characteristics of the mistral are very similar to those of the Tramontane, another wind of the French Mediterranean region. (https://en.wikipedia.org/wiki/Mistral_(wind))

In Frankrijk is de mistral een begrip en wordt er zelfs in de bouw en bij aanplant van bomen en gewassen rekening mee gehouden. Veel cipressen zijn zodanig geplaatst dat ze bescherming bieden tegen deze koude wind.
De versnelde wind brengt vaak groot ongemak met zich mee en kan zelfs leiden tot dodelijke ongevallen. Voor rivierschepen is het ondoenlijk om tijdens mistral de Rhône op te varen, terwijl tijdens zeer zware mistral zelfs het verkeer van zeeschepen in de Zuid-Franse havens wordt gestoord. Het komt meermalen per jaar voor dat de mistral boven de Middellandse Zee doorslaat tot aan de Algerijnse kust of tot in het Kanaal van Malta. Door de extreem hoge windsnelheden kunnen golfhoogten voorkomen van meer dan tien meter. In een dergelijke situatie is de chemicaliëntanker Maassluis van rederij Nedlloyd op 15 februari 1989 vergaan bij Kaap Skikda. Ook psychisch en fysiek heeft de mistral, evenals bijvoorbeeld elders de sirocco, op vrij veel mensen een ongunstige invloed (https://nl.wikipedia.org/wiki/Mistral_(meteorologie)).

De Mistral (foto: Franse marine) 

Mistral klasse helikoptercarriers (Frankrijk)
Mistral (L9013), Tonnere (L9014) en Dixmude (L9015) vormen de Mistral klasse. Met deze klasse beschikt de Franse marine, naast het nucleaire vliegkampschip Charles de Gaulle, over heel aardige amfibische capaciteiten die op verschillende manieren zijn in te zetten (http://marineschepen.nl/schepen/mistral.html).


The Mistral, a fire and forget missile, equipped with a high technology infrared homing head, is fully autonomous after firing. Lightweight (20 kg), it reaches a speed of more than 800m/second (Mach 2.5) and its guidance accuracy, its manoeuvrability and its laser proximity or impact fuse triggered 3 kg warhead, ensure exceptional effectiveness against aircraft, helicopters and anti-ship missiles. More than 600 MISTRAL missiles have been fired under operational conditions with a success rate over 92%. Some 15,000 missiles have been ordered by eight European countries, eight in Asia-Pacific, four in South America and three in the Middle-East (http://fas.org/man/dod-101/sys/land/row/mistral.htm).

BRASSERIE AZUREENNE BIÈRE LA MISTRAL 33CL (www.emadeinfrance.com/index.php?id_product=1396&controller=product) Bières artisanales de fermentation haute
non filtrées, non pasteurisées. ...
La Mistral
La bière Blonde Mistral est puissante et robuste, une bière de caractère à déguster entre amis amateurs de bières.
A déguster fraîche 6-7°C
Conditionnement :33cl, 50cl (http://brasserie-lazureenne.com/bieres.php)




Vaucluse
Mont Ventoux, lavendel, Gordes, 3000 uur zon per jaar, Vaison-la-Romain, parc naturel régional Luberon .... Dit is de Provence optima forma! ... geniet in het avondlicht van een lekkere Côtes de Ventoux of een Chateau Neuf du Pape. De steden Orange en Avignon (met het indrukwekkende Palais des Papes) zijn een bezoek meer dan waard (www.frankrijkvakantieland.nl/regio/20_provence_alpescotedazur/provence.htm).

De Ardeche heeft een totaal eigen uitstraling en is weer heel anders dan bijvoorbeeld de Provence of Normandie (www.kaart-frankrijk.nl/ardeche). De Ardèche staat bekend om zijn schitterende natuurlandschappen met bergen en uitgestrekte bossen. Daarnaast vind je er ook een heleboel pittoreske stadjes terug, waar je heerlijk in kan kuieren en de mediterrane sfeer opsnuiven (http://www.take-a-trip.eu/nl/zomervakanties/artikels/mooiste-stadjes-in-de-ardeche/1139/).

Ardèche is vernoemd naar de rivier de Ardèche...Het departement was een van de 83 departementen die werden gecreëerd tijdens de Franse Revolutie, op 4 maart 1790 door uitvoering van de wet van 22 december 1789, uitgaand van de oude Franse provincie Vivarais.De inwoners van Ardèche noemt men de Ardéchois (https://nl.wikipedia.org/wiki/Ard%C3%A8che_(departement)).

De Ardèche (Occitaans: Ardecha) is een rivier in Frankrijk die ontspringt in het gelijknamige departement op een hoogte van ongeveer 1400 meter in het "Forêt de Mazan". Zij mondt bij Pont-Saint-Esprit op een hoogte van 50 meter uit in de Rhône.
Tussen Ruoms en Saint-Martin-d'Ardèche meandert zij door de Gorges de l'Ardèche, een honderden meters diep kloofdal met indrukwekkende rotsformaties. Bekend is vooral de Pont d'Arc, een door de natuur gecreëerde "boogbrug" over de rivier, nabij Vallon-Pont-d'Arc.
In 1994 werd in de rotsformaties van de vallei de grot Chauvet ontdekt, die de oudste tot nu toe bekende rotstekeningen bevat (https://nl.wikipedia.org/wiki/Ard%C3%A8che_(rivier)).


De rivieren Ardèche, La Beaume en de Chassezac bieden aan de vakantiegangers een zwemgelegenheid aan in prachtige natuurlijke plaatsen. Deze plaatsen zijn vooral privé-eigendommen, zijn zeer kwetsbaar en moeten met respect behandeld worden (www.ot-pays-ruomsois.com/nl/patrimoine-naturel/index.php).

En France le nombre de brasseries artisanales est en forte augmentation ces dernières années. Aujourd’hui, Rhône-Alpes compte une centaine de brasseries, qu’elles soient industrielles, artisanales ou en micro-brasseries… En Ardèche ce sont 9 brasseries réparties sur le département et en Drôme nous en dénombrons 15 (www.salondelabiere07.com/).

Volgens Google zijn er 3 microbrouwerijen:
- Brasserie Bourganel
Geen recensies · Marchand de bière
7 Avenue Claude Expilly ·
Vandaag gesloten
- Micro brasserie L'Agrivoise
1 recensie · Bar
Quartier de la Gare ·
Vandaag gesloten
- Brasserie de l'Ardéche méridionale
Geen recensies · Brasserie
Zone commerciale Les Vernades ·

Brasserie Bourganel
7 avenue Claude Expilly
07600 Vals les bains
(www.bieres-bourganel.fr/)
La Brasserie Bourganel vous propose sur son site de vente en ligne sa large gamme de bières de l'Ardèche brassées à Vals les bains : les traditionnelles blondes ou brunes, ou encore les aromatisées aux produits locaux (myrtille, châtaigne, miel...). Avenue Claude Expilly 07600 Vals les Bains
(www.ardeche.com/vente-en-ligne/brasserie-bourganel-24804.php)


Christian Bourganel, entreprenant et innovateur, amoureux de la bière et de l'Ardèche, réfléchit à une solution pour promouvoir ces deux éléments.
Après quelques mois de réflexion et de travail avec l'IFBM (Institut Français de Brasserie et Malterie) de Nancy, naissent en 1997 les bières aux fruits de l'Ardèche : La Brimbel et La Combel qui sont dans un premier temps brassées par la Brasserie Castelain, mais l'objectif annoncé est la création d'une micro-brasserie en Ardèche.
L'installation à Vals les Bains se fait en 2000, les bières changent de nom afin de développer une marque et deviennent "Bière Bourganel aux myrtilles de l'Ardèche", et "Bière Bourganel aux marrons de l'Ardèche" (www.bieres-bourganel.fr/content/6-brasserie-bourganel-historique-de-l-entreprise).

Ze brouwen traditionele bieren en speciale brouwsels, zoals:
BOURGANEL MYRTILLES
Bière artisanale de fermentation basse, aromatisée avec du pur jus de Myrtilles de l’Ardèche. Contient de l'eau, malt d'orge (contient du gluten), houblon, myrtilles de l'Ardèche (5%) Tenir au frais et à l'abri de la lumière. Déguster à la température de 8° à 10°
BOURGANEL VERVEINE
Bière artisanale de fermentation basse. Brassée par infusion Contient de l'eau, malt d'orge (contient du gluten), houblon, arômes, alcoolat de verveine verte Pagès (1%) Tenir au frais et à l'abri de la lumière. Déguster à la température de 2° à 4°
BOURGANEL NOUGAT
Bière artisanale de fermentation basse. Brassée par infusion avec de l'eau, du malt d'orge (contient du gluten), du houblon, de la crème de nougat (1.5%). Contient des amandes Tenir au frais et à l'abri de la lumière. Déguster à la température de 8° à 10
BOURGANEL MARRONS
Bière artisanale de fermentation basse légèrement dorée. Contient de l'eau, malt d'orge (contient du gluten), houblon, brisures de châtaignes d'Ardèche (2.5%), vanille Tenir au frais et à l'abri de la lumière. Déguster à la température de 10° à 12°
Wat overigens op hun site te bestellen lijkt...en in Amerika is te verkrijgen:
Brasserie de Bourganel Biere aux Marrons de l'Ardeche Beer, France (http://vineandtable.com/beer.aspx?id=22588)


Brasserie de l'Ardèche méridionale Ceven'ale
Copetti PatrickQuartier les Vernades07260 Rosières
Productie van ambachtelijk bier « Ceven’Ale ». Rondleiding door de brasserie.
Afhaal-verkoop (www.ot-pays-ruomsois.com/nl/proeverij/brasserie-de-l-ardeche-meridionale-ceven-ale-779.phpwww.ot-pays-ruomsois.com/nl/produits-du-terroir/index.php).

Les bières Ceven’ale sont élaborées et brassées à Rosières aux pieds des Cévennes ardéchoises.
Microbrasserie créée en 2012, opérationnelle depuis juin 2013.
Production 2013 : 170 hl en fermentation haute
Les bières Ceven’Ale sont issues de la Brasserie de l’Ardèche Méridionale (www.salondelabiere07.com/les-exposants-2015/bieres-cevenale/)



Brasserie Des Rieux
Quartier Devesson
07170 LUSSAS
Microbrasserie créée en 2012, en complément d’activité.
Production 2013 : 10 hl (www.salondelabiere07.com/les-exposants-2015/brasserie-des-rieux/)

Une micro brasserie en Ardèche...” 
Avis sur Taverne de l'Agrivoise
Quartier de la Gare, 07320 Saint-Agreve, France
(www.tripadvisor.fr/ShowUserReviews-g1535522-d6610932-r271124644-Taverne_de_L_Agrivoise-Saint_Agreve_Ardeche_Rhone_Alpes.htmlwww.tripadvisor.fr/Attraction_Review-g1535522-d6610932-Reviews-Taverne_de_L_Agrivoise-Saint_Agreve_Ardeche_Rhone_Alpes.html)
Micro Brasserie L'Agrivoise, Quartier de la Gare, 07320 Saint Agrève (www.lagrivoise.fr/)


C'est dans les Monts d'Ardèche, à Saint Agrève, que Baptistine et Xavier brassent pour vous une gamme de bières dsc-0026.jpgdsc-0018.jpgartisanales de caractère, de facon naturelle.
En visitant ce site vous allez pouvoir découvrir nos bières et tout ce que nous vous proposons.....
Bonne Visite! (www.lagrivoise.fr/)

Ze brouwen o.a.:
- L'Asociale, Style: Double Anti Colonialisme Pale Ale (8.3%), Ibu: 98, Couleur: Ambrée,
Malt: Pale, Munich, Cara... Houblons: Centennial, Cascade, Simcoe, Nelson Sauvin
La Chourmette, Style: Blanche ......mais pas trop!!! (5%), Ibu: 24,  Couleur: BlOnche,
Malt: Munich, Malt de blé,  Houblons: Amarillo
Sous Les Pavés, Style: Stout (4.5%) Ibu: 36, Couleur: Noire,  Malt: Pale malt, Chocolat, Orge Torréfié, .., Houblons: East Kent Golding
Sans Dessus Dessous, Style: Erotic beer (7.5%), Ibu: 69, Couleur: Fausse Brune, Malt: Pale malt, Caramunich, Chocolat, Houblons: East Kent Golding


Brasserie Artisanale La Barbaude
17 boulevard Sergent TRIAIRE
30000 NIMES
Microbrasserie créée en 2011
Production 2013 : 260 hl en fermentation haute
La Barbaude est une brasserie artisanale familiale. Nous mettons au point nos recettes de bières puis les fabriquons dans nos locaux dans le respect des traditions brassicoles. Au cœur de la ville de Nîmes (à 500 m de la gare et des arènes), la brasserie est au carrefour de différentes cultures locales : Languedoc, Cévennes, Camargue, Vallée du Rhône… (www.salondelabiere07.com/les-exposants-2015/brasserie-artisanale-la-barbaude/)


Brasserie à la ferme à Champis en Ardèche
07440 CHAMPIS
Brasserie à la ferme installée dans une ancienne grange de 1453. Une méthode de fabrication ancienne, simple et plus respectueuse des ingrédients utilisés donne une bière vivante au gout variable et évolutif.  La brasserie est implantée en complément d’une exploitation agricole spécialisée dans la culture de fruits. Elle date de 2005.
Production 2013 : 90 hl en fermentation haute (www.salondelabiere07.com/les-exposants-2015/la-grange-du-seigneur/).


Brasserie des Eaux Vives
422 Chemin des Détours
30670 AIGUES VIVES
Fabrication de bières artisanales à Aigues Vives dans le Gard.
Située entre Montpellier et Nîmes à la lisière entre l’Hérault et le Gard dans le petit village d’Aigues-Vives, une nouvelle brasserie a vu le jour en 2011, la Brasserie des Eaux Vives. Le brasseur, Janik, est un ancien œnologue qui passe à la bière artisanale avec près de 20 ans de carrière dans le vin.
Production 2013 : 230 hl en fermentation haute (www.salondelabiere07.com/les-exposants-2015/brasserie-des-eaux-vives/)


Les Bières d’Uzès
Chemin de la Flesque – ZI du Mas de Mèze
30700 UZES
Microbrasserie créée en 2010 en complément d’une activité d’apiculteur
Production 2013 : 230 hl en fermentation haute (www.salondelabiere07.com/les-exposants-2015/les-bieres-duzes/)

Brasserie Free-Mousse
Petit Berger
07410, Saint-Victor
Brasserie créée en mai 2014 par deux complices, amoureux des bons produits du terroir, formés et diplômés de l’université de la Rochelle en tant qu’opérateur de brasserie (www.salondelabiere07.com/les-exposants-2015/brasserie-free-mousse/).

BRASSERIE L’HELVII



La région Rhône-Alpes compte une centaine de brasseries artisanales mais le malt, matière première utilisée pour la fabrication de la bière, est essentiellement importé du nord de l’Europe (Allemagne, Belgique ou Grande-Bretagne). Depuis peu, une fabrique artisanale de malt a vu le jour à Beauchastel, en Ardèche. Son credo : produire bio, en circuit court. Sept personnes travaillent à la fabrication de malt ardéchois… Découvrez Malteurs Echo sur leur site : www.malteurs-echos.fr (www.salondelabiere07.com/les-exposants-2015/malteurs-echos/). Malteurs Echos est une Société Coopérative d'Intérêt Collectif en SARL à Capital variable. Ce statut juridique permet de porter les valeurs originelles de Malteurs Echos et d'entreprendre différement (https://malteurs-echos.fr/page/vie-cooperative).

Deze mouterij heeft 85 (brouwerij)klanten in totaal 6 regio's, welke goed zijn voor 830 duizend flessen bier  (zie https://malteurs-echos.fr/).

Zo is er Belgisch bier in de Franse Alpen:
“Loin de notre Belgique natale, nous ne voulons pas créer des bières de soif, mais des bières de dégustation…” De man en zijn Franse taal kon de essentie van zijn brouwerij mooi verwoorden. In de Alpen wordt, met andere woorden op zijn Kriebels gezegd, een bier gebrouwen, niet om met grote slokken naar binnen te werken, maar eentje om te degusteren. Geniet dus, maar drink met mate(n).
De artisale brouwerij ‘BRASSERIE D’ANCELLE’ is gelegen in het dorpje Ancelle, in de valei van Champsaur, op 5 km van de Col de Manse waar Napoléon nog in een refuge verbleef en op een tiental kilometers van de Route Napoléon. De Route Napoléon trouwens die, zoals u op mijn KriebelopReis blog kan lezen, dit jaar zijn 200ste verjaardag viert. Er zijn tal van events deze zomer die Napoléon en zijn tocht herdenken. Een feestelijk moment om de streek te bezoeken dus, en er van een Belgisch biertje te genieten.
Valoriser, innover, expliquer, associer, ancrer localement la bière VO sont nos priorités plutôt que de développer les volumes.
Loin de notre Belgique natale, nous ne voulons pas créer des bières de soif, mais des bières de dégustation. Notre motivation première est d'assurer une production qualitative que nous obtiennont grâce à une méthode de brassage traditionnelle dite de fermentation haute.
Nos recettes sont élaborées en travaillant avec des matières premières de qualité, principalement les malts et les houblons, mais aussi grâce à l'eau de source de la vallée de La Roanne, puisée au cœur des Écrins. Un critère de choix compte-tenu que l'eau est un des ingrédients majeurs dans la composition d'une bière (http://brasserieancelle.wix.com/versionoriginale#!brasserie/ccno).

De term brasserie wordt ook in Amerika gebruikt:

Brasserie Provence brings France's great brasserie restaurant tradition to Louisville, offering hearty, rustic, every day French comfort food - with a South of France twist!
We pair our delicious Southern French and Brasserie Cuisine with a special selection of French and Northwestern US wines, and European and local Kentucky beers.
Brasserie literally means "brewery," as beer was originally brewed on the premises of taverns or beer halls during the 19th century by refugees of the constant war between France and Germany over Alsace-Lorraine. Food and wine were eventually added to the beer offering, and the popular restaurant establishments took on the iconic design of the Belle Epoque - resulting in the brasserie style that we recognize today (http://brasserieprovence.com/what-is-a-brasserie/).

De Provence is een van de meest diverse departementen van Frankrijk. Toch denken veel mensen bij de Provence aan twee dingen; lavendel en de Cote d'Azur. De mondaine levensstijl van de Cote d'Azur is volstrekt anders dan culturele omgangsvormen in het hoge noorden. Aan de Cote d'Azur treft u dure jachten, grote vakantiehuizen en luxe restaurants. Het is een wereld van zien en gezien worden (www.kaart-frankrijk.nl/provence).

De Mont Ventoux is een berg in het departement Vaucluse in het zuiden van Frankrijk, gelegen op zo'n twintig kilometer ten noordoosten van Carpentras.
Deze top in het Massif des Cèdres is de enige van deze hoogte (bijna 2000 m) in de streek de Provence en hij wordt daarom ook wel de Reus van de Provence genoemd. De naam 'Mont Ventoux' is afgeleid van het Occitaanse woord vent dat wind betekent en zou zijn opgedragen aan Vintour, de Keltische (Liguurse) god van de wind. Er zijn op de top van de berg windsnelheden tot 300 km/uur geregistreerd. Een andere verklaring van de naam dateert uit de 1e of 2e eeuw na Christus. De Gallische naam laat zich reconstrueren als 'Ven-top(s)', hetgeen 'sneeuw-top' betekent. In de 10e eeuw verschijnen de namen Mons Ventosus en Mons Ventorius.
In de streek worden de wijn AOC Ventoux en de kazen Banon AOC en 'fromage fort du Mont Ventoux' gemaakt.
De top van de Mont Ventoux ligt op 1912 meter hoogte. Het hoogteverschil met de voet van de berg bedraagt 1614 m. Op de top van de berg bevindt zich een weerstation met een grote zendmast. De berg is bekend doordat de beklimming ervan herhaaldelijk is opgenomen in enkele gerenommeerde wielerwedstrijden, zoals de Ronde van Frankrijk, vanwege de moeilijkheidsgraad en het kale 'maanlandschap'. De bestijging te voet werd in de Renaissance reeds beschreven door Petrarca in zijn Beklimming van de Mont Ventoux (https://nl.wikipedia.org/wiki/Mont_Ventoux).


De reus van de Provence en de nachtmerrie van wielrenners is bijna twee kilometer hoog. Frankrijk heeft wel hogere bergen, maar geen enkele staat zo alleen in het landschap. Hierdoor heb je een geweldig uitzicht op de top, waar je kilometers onder je Avignon naast de Rhône ziet liggen (www.dorpeninfrankrijk.nl/provence/de-zeven-mooiste-plekken-in-de-provence/).

De Provence is dé uitgelezen vakantiebestemming om te verdwalen tussen geurende lavendelvelden en fleurige bloemenlandschappen. Maar daarnaast biedt de charmante Zuid-Franse streek nog veel meer. Stapvoetse bergdorpjes, levendige marktjes, kunst en zeilen… De Provence biedt voor elk wat wils! ... Het rijke aanbod cultuur verklaart zonder meer Aix-en-Provence’s bijnaam 'Parijs van het Zuiden'. Wandel eerst langs de hoofdstraat Cours Mirabeau om daarna te verdwalen tussen de elegante tuinen en fonteinen van de stad. Bezoek ook het oude stadsgedeelte (www.take-a-trip.eu/nl/zomervakanties/artikels/de-bekendste-plaatsen-van-de-provence/1110/)

Grote Steden in de Provence Côte d'Azur (en hun brouwerijen):

Aix-en-Provence
Aix-en Provence staat ook wel bekend als ‘het Florence van de Provence’. De stad heeft veel kunstenaars geïnspireerd, waaronder Cezanne. U kunt zijn voetsporen volgen langs de Cezanne-route en verrassende dingen ontdekken en meteen wat artistieke inspiratie opdoen! (http://www.eurocamp.nl/campings/frankrijk/zuid-frankrijk/cote-d-azur-provence/bezienswaardigheden/steden-dorpen.html) Daar heb ik al aandacht aan besteedt hierboven...

La Route des Bières Aix Centre
26 rue des Cordeliers
Aix-en-Provence
Notre magasin historique, ouvert depuis 2011 en plein centre-ville d’Aix-en-Provence. Petit mais rempli à ras-bord avec plus de 500 références à emporter, et une équipe toujours là pour vous conseiller (www.laroutedesbieres.fr/).

Ils lancent la première bière artisanale 100 % aixoise
Flavien Lombardi et Georges Dimoyat ont créé leur microbrasserie rue du Puits-Neuf. Ils portent leur Aquae Maltae sur les fonts baptismaux samedi
Aix était cernée. Il y avait des bières artisanales à Marseille (La Bière de La Plaine), à Rognes (l'AixPression), à Lambesc (La Petite Aixoise), à Miramas (Sulauze) ou à Pertuis (la Bal). Mais rien dans la cité même. L'oubli (le manque ?) est désormais réparé avec l'installation, rue du Puits-Neuf, de la Brasserie de Provence.
Là, sur deux niveaux, Flavien Lombardi et Georges Dimoyat mijotent désormais longuement les brassins d'Aquae Maltae, leur marque commerciale, après avoir peaufiné leurs recettes depuis 2014, dans une maison de Pertuis d'abord, dans un hangar agricole du Puy-Sainte-Réparade ensuite. L'idée de s'installer de manière pérenne, ils l'avaient depuis longtemps mais comme tous les microbrasseurs du cru, il fallait trouver la perle rare en pays d'Aix : un local assez grand pour produire, avec un loyer assez petit pour leur portefeuille (www.laprovence.com/article/economie/3664299/ils-lancent-la-premiere-biere-artisanale-100-aixoise.html).



Chemin du vieux sulauze
13140 Miramas
Arriver à la Brasserie en vie 
coordonnées GPS: 43.563725,4.983838
La Brasserie est installée dans la vieille bergerie de 300 ans du domaine, où travaillent deux jeunes brasseurs autodidactes (Guillaume et Julien) qui brassent,  en partie,  grâce aux céréales et au houblon cultivés en biodynamie sur nos terres.
Le but de la brasserie est d’utiliser la matière première de notre domaine : l’orge, le houblon et le bois pour la chauffe de nos brassins.
 Nos  bières sont de fermentation basse et de longue maturité, non pasteurisées et non filtrées. 
  Pour rester dans l’idée d’un cycle naturel et écologique, les pellicules d’orge et de blé dite « drêche » vont nourrir les cochons et taureaux du domaine.
 Dans un avenir proche la brasserie proposera trois bières ; une blonde , une blanche et une ambrée, puis différentes bières de saison (www.brasseriedesulauze.com/brasserie/). Hun site heeft overigens een mooie diapresentatie.

Ze hebben opvallende etiketten:

Sulauze Gose’illa
Brewed by Brasserie de Sulauze
Style: Grodziskie/Gose/Lichtenhainer
Miramas, France
COMMERCIAL DESCRIPTION
bière acide, brassée au sel de mer et coriandre


Ici œuvrent deux jeunes brasseurs autodidactes (Guillaume et Julien) qui brassent, en partie, grâce aux céréales et au houblon cultivés en biodynamie sur les terres du domaine.
Le but de la brasserie est d’utiliser la matière première du domaine : l’orge, le houblon et le bois pour la chauffe de nos brassins. Elle est une des seule brasserie en France à travailler avec un chauffage au feu de bois. Les bières sont de fermentation basse et de longue maturité, non pasteurisées et non filtrées (www.localizz.fr/producteur/brasserie-sulauze-miramas-istres-bieres-de-provence.html). 

Bière brune traditionnelle de Provence.Cette bière BIO est certifiée Ecocert. Elle est brassée au feu de bois de manière traditionnelle dans le Domaine de Sulauze situé entre les villes de Miramas et Istres par 2 jeunes passionnés (www.localizz.fr/brasserie-sulauze-miramas-istres-bieres-de-provence/boissons-de-provence-aperitifs-jus-de-fruits-sirops-bieres/biere-brune-traditionnelle-de-provence-33-cl-lot-de-2.html).

La Débauche
22 Boulevard Besson Bey
16000 Angoulême
La Débauche, 22 boulevard Besson Bey, 16000 Angoulême. 06.63.98.90.91 (http://www.brasserie-ladebauche.com/) Al ligt dit niet zo nabij Avignon, als bij Bordeaux en Cognac. Het hoort dus eigenlijk bij het vorige blogbericht....

Avignon
Sur le Pont d'Avignon, dit stuk tekst van het beroemde liedje kent iedereen. Officieel heet de brug echter Pont Saint-Bênezet, naar de herder die op zijn twaalfde de goddelijke opdracht kreeg in Avignon een brug te bouwen.
De stad is ook zeer bekend geworden vanwege het feit dat in de 14e eeuw Avignon de officiële zetel was van de Paus maar Avignon is ook een heerlijke Provencaalse stad met gezellige terrasjes (Place de l'Horloge) onder de eeuwenoude Platanen (www.alsgodinzuidfrankrijk.nl/nl/info_provence/grote-steden-provence). In Avignon staat het Palais des Papes, een prachtig kasteel en kathedraal in het midden van het stadscentrum, omringd door weelderige tuinen. Avignon is een levendige stad, dankzij zijn universiteit en vele drank- en eetgelegenheden. Het Petit Palais is ook een bezoek waard. Laat je tijdens een stadswandeling verrassen door de talrijke tromp l’oeil’s in het straatbeeld (www.take-a-trip.eu/nl/zomervakanties/artikels/de-bekendste-plaatsen-van-de-provence/1110/). De stad van de pausen met een geweldige geschiedenis. De binnenstad is nog volledig ommuurt en barst van mooie straatjes en gezellig pleintjes. Maar Avignon is meer dan geschiedenis, want ook nu nog bruist de stad (www.dorpeninfrankrijk.nl/provence/de-zeven-mooiste-plekken-in-de-provence/).
Brasserie artisanale nîmoise
17 Bd Sergent Triaire
30 000 Nîmes
La Barbaude est une brasserie artisanale familiale.
Nous mettons au point nos recettes de bières puis les fabriquons dans nos locaux dans le respect des traditions brassicoles.
Au cœur de la ville de Nîmes (à 500 m de la gare et des arènes), la brasserie est au carrefour de différentes cultures locales : Languedoc, Cévennes, Camargue, Vallée du Rhône… Régulièrement, nous présenterons de nouvelles recettes de bières inspirées des produits de ces terroirs.
Nous sommes deux frères, amoureux du monde de la bière depuis plusieurs années. C’est en brassant chez nous que nous avons décidé en 2009 d’en faire notre métier.
Les arènes de Nîmes en forme de capsule de bière… à moins que ça ne soit le contraire…
(http://brasserielabarbaude.com/) (www.graindelune.info/la-barbaude-biere-blonde-bzzz-bzz-floral-fruite-nimes-brasserie-bastien-matthieu-collomp)


Bière blonde au riz de Camargue. 
La sagne est une bière subtile, florale et équilibrée entre céréales et houblons. Très rafraichissante, elle accompagne tout type de plats (www.graindelune.info/la-barbaude-biere-blonde-bzzz-bzz-floral-fruite-nimes-brasserie-bastien-matthieu-collomp).
Arles
Oude Romeinse Stad met een schitterd Amphitheater waar veel opvoeringen plaatsvinden.
De schilder Van Gogh heeft hier lange tijd gewoond maar feitelijk is er niet veel meer over van de plekjes die hij geschilderd heeft. De brug buiten Arles die Van Gogh geschilderd heeft is wel terug te vinden. Overigens bezit de stad geen enkel schilderij van deze beroemde Nederlandse schilder (www.alsgodinzuidfrankrijk.nl/nl/info_provence/grote-steden-provence). De oude stad Arles heeft een prachtig amfitheater. Hier vindt u een schat aan Romeinse overblijfselen. Het theater is nog steeds in gebruik voor het stierenvechten. Misschien herkent u de prachtig gekleurde huizen van Arles? Deze waren een inspiratie voor een van de beroemdste inwoners van de stad, Vincent van Gogh (www.eurocamp.nl/campings/frankrijk/zuid-frankrijk/cote-d-azur-provence/bezienswaardigheden/steden-dorpen.html).

Arles is the largest city in France with the surface area being 758km². It is encircled by an environment of exceptional beauty: the banks of the Rhône river, the arid plains of Crau, the Alpilles and the untamed land of Camargue.
Once a metropolis of Roman Gaul, then Arles became a symbole of ardent Christianity as can be seen through the arena, the Alyscamps burial grounds, the amphitheater and the Roman baths of Constantin.
Arles is now the gateway to Camargue, pland of the Gypsies and meeting place of the Camargue cowboys. Today the ferias or bull runs and bull fights are held in this very same arena (12,000 seats) that was the scene of the Roman games in the first century! (www.provenceweb.fr/e/bouches/arles/arles.htm)

Vlakbij de Camargue, aan het begin van de delta van de Rhône, ligt deze oude stad met tal van historische monumenten. Hoewel de stad niet heel veel inwoners heeft, is het qua oppervlakte de grootste stad van Frankrijk. Dat is natuurlijk niet de reden waarom Arles in dit lijstje staat. Dat zijn namelijk de vele Romeinse monumenten, de Romaanse bouwwerken, maar bovenal de heerlijk ontspannen sfeer. Het was hier in Arles waar Vincent van Gogh zijn beste werk heeft gemaakt, maar waar hij uiteindelijk ook in een diepe crisis belandde. Historische grond dus dat Arles (www.dorpeninfrankrijk.nl/provence/de-zeven-mooiste-plekken-in-de-provence/).

La Fabrique de Bières Bellon et Berry Cola
(www.atelierdelabiere.fr/sujetbiere,sujetbieremaison,sujetbellon,sujetatelierdelabiere,sujetbieredelatelierdelabiere,sujetbiereartisanale,sujetbiereissoudun/arles/www.atelierdelabiere.fr/soiree-degustation-mets-et-bieres-a-arles/www.atelierdelabiere.fr/arles-boutique-point-b/). Bières et Plaisirs gourmands d'Elisabeth (www.bieresdelisabeth.fr/).

Camargue
De Camargue onderscheidt zich van de rest van de Provence door zijn aparte levensstijl. Enkel hier vind je ‘echte cowboys’, wilde paarden en stieren. Voor dieren- en natuurliefhebbers is een bezoek aan ‘Parc Ornithologique de Pont de Grau’ een must, voor cultuurliefhebbers is er het ‘Musée Camarguais’ (www.take-a-trip.eu/nl/zomervakanties/artikels/de-bekendste-plaatsen-van-de-provence/1110/).


De Camargue is een moerasgebied in de Zuid-Franse Rhônedelta (departement Bouches-du-Rhône). Het ligt aan de Middellandse Zee en beslaat de hele Rhônedelta. Toeristisch gezien is het gebied vooral bekend vanwege de in het wild levende grijswitte Camargue paarden, de zwarte stieren, en de roze flamingo's. Het is een vlak en zeer waterrijk gebied met veel meren en lagunen, moeras- en grasland, duin- en bosgebieden. Het is tevens belangrijk voor de winning van zout, de rijstteelt en de wijnbouw. In 1970 verkreeg het gebied de status van regionaal natuurpark (https://nl.wikipedia.org/wiki/Camargue_(gebied)).


Wilde witte paarden schijnen te rennen door het water van de Camargue, waar ook flamingo's schijnen te verblijven...


Er is ook bier...

Votre bière en Camargue...
Vous pouvez déguster la bière de Riz chez vous ou au restaurant, dans les fêtes du village... Le réseau s´agrandit de jour en jour. Voici la liste des points de vente du pays d'Arles (www.bieresdesgardians.com/index.php).


La bière est vendue à l´unité et en packs d´assortiment des 3 couleurs. Consultez les rubriques points de vente et hôtels restaurants pour retrouver nos bières en Camargue, mais aussi à Monaco, Toulon, Paris , Rennes et ailleurs
GRAIN ROUGE - Alc. 4.7 % Vol.
GRAIN BLANC - Alc. 4.7 % Vol.
GRAIN NOIR - Alc. 4.7 % Vol.
SAS PLUS BEAU LE RIZ BP 10085 13632 ARLES CEDEX (www.bieresdesgardians.com/crbst_5.html)

Op een kalkplateau tussen de Camargue en Arles staat de Abdij van Montmajour. Aan het uiterlijk van de gebouwen is te zien dat dit niet zomaar een klooster is. Met zijn hoge donjon is dit een origineel vechtklooster, die in het verleden meer dan eens het toneel was van strijd. Nu kan je de hoge toren beklimmen en heb je er een fantastisch uitzicht (www.dorpeninfrankrijk.nl/provence/de-zeven-mooiste-plekken-in-de-provence/).

Cannes
Een prachtige badplaats aan de Middelandse Zee wereldberoemd om zijn jaarlijkse Filmfestival. Indrukwekkende hotels langs de Croiset, een laan met immense Palmbomen en vlak daarachter een winkelstraat à la de PC Hooft in Amsterdam maar dan veel rijker en groter. Een jachthaven waar de mooiste jachten liggen, vele ook te koop (www.alsgodinzuidfrankrijk.nl/nl/info_provence/grote-steden-provence).

MARE NOSTRUM  Brasserie Artisanale en Côte d'Azur...
Dans ses deux ateliers de Castillon et de Pegomas (en Côte d'Azur), la Brasserie Artisanale MARE NOSTRUM Brasse et élabore depuis prés de 15 ans des Bières et des Boissons aux saveurs Méditerranéennes.
MARE NOSTRUM BRASSERIE ARTISANALE
1 Place St. Michel
06500 CASTILLON
Atelier de Conditionnement et Boutique Gourmande
355 Avenue Avenue de Cannes
06580 PEGOMAS (www.marenostrumbrasseur-france.com/)
(www.marenostrumbrasseur-france.com/nos-installations/)

Cassis
Voel je als God in Frankrijk in het kleine, maar stijlvolle vissersdorpje Cassis. Geniet van een heerlijke vismaaltijd of neem de boot tot aan de Calanques-kliffen  (www.take-a-trip.eu/nl/zomervakanties/artikels/de-bekendste-plaatsen-van-de-provence/1110/).
'
Kekette Red Bière Artisanale 33 cl aromatisée au Citron et cassis
La biere kekette red est une bière brassée par la Brasserie le Binchoise.Cette bière sur lie refermentée en bouteille est légèrement sucrée et fruitée.
Kekette Red Bière Artisanale 33 cl aromatisée au Citroooooooon et cassiiiiiiis (www.calais-vins.com/bieres-et-cidres/1342-kekette-red-biere-artisanale-33-cl-aromatisee-au-ciitron-et-cassis-3760138360151.html) Tja, waarschijnlijk is dat het drankje...

Cassis is een koolzuurhoudende frisdrank met de smaak van zwarte bessen. Bekende merken zijn Hero, Royal Club en Fanta. Andere merken, alsook vele huismerken hebben ook cassisdranken.
Cassis is ook de aanduiding van een smaak in verschillende andere producten: ijs, milkshake, likeur, enz. Cassis heeft de kleur bordeauxrood. De originele uitvinder van cassis is Hero (sinds 1938). Een alcoholische drank met de naam cassis erin is Crème de cassis (https://nl.wikipedia.org/wiki/Cassis_(drank)). The wines of Cassis are white and rosé, and not to be confused with crème de cassis, a specialty of Burgundy which takes its name from blackcurrants (cassis), not the commune (https://en.wikipedia.org/wiki/Cassis).

Brasserie du Pavé
6 Rue d'Ennetières, 59710 Ennevelin, Frankrijk
a Brasserie du Pavé est une ancienne ferme rénovée depuis plus de trente ans dans le respect des anciennes fermes, que ce soit au niveau de l’architecture ou du choix des matériaux, elle s’intègre parfaitement dans le paysage.
Dans l’enceinte de la ferme, une aile est réservée pour la brasserie  avec une capacité de 5 hl et se compose d’une cuve d’eau chaude, d’une cuve filtre pour l’empâtage, d’une chaudière d’ébullition et de 4 fermenteurs de 10 hl. Le tableau électrique muni d’un synoptique regroupe toutes les commandes. Deux brassins en cuivre ornent au milieu de la pièce.
Sur le côté, la malterie regroupe l’ensemble des matières premières nécessaires à la fabrication des différentes bières : malt, houblon, levure, sucre… et le concasseur de graines. Un petit laboratoire permet également de faire les tests nécessaires au contrôle qualité au cours de la fabrication et à l’élaboration de nouvelles variétés de recettes.
Une autre aile est destinée au stockage des bouteilles/fûts en cours de refermentation dans une chambre chaude avant que celles-ci passent à la phase d’étiquetage et encartonnage. A coté de la chambre de refermentation, on peut acheter la bière  sur place et échanger avec le brasseur lors de l’ouverture de la brasserie le vendredi et lors des week-end portes ouvertes (invitation par mail, inscription sur la page d’accueil du site).
La brasserie peut également être visitée le vendredi ou lors des portes ouvertes (elles sont annoncées sur Facebook). Vous pouvez également réserver la brasserie pour des visite privées pour un CE, une école, un événement particulier… (www.brasserie-du-pave.fr/)

Gordes
Gordes heeft een prachtig kasteel, nauwe straatjes en het ligt als een plaatje op een steile berg. Een ‘natural beauty’ dus dat in de zomer wordt overspoeld door toeristen. Als het even kan dus in het voor- of naseizoen bezoeken, maar zelfs op drukke dagen is dit dorp de moeite waard (www.dorpeninfrankrijk.nl/provence/de-zeven-mooiste-plekken-in-de-provence/). Gordes hilltop villages of France: Built on the foothills of the Monts of Vaucluse, facing the Luberon, Gordes is one of the most well-known hilltop villages in the region, and one of the most beautiful in France. Its houses and buildings of white stone root themselves into the sharp cliff of the mountain, its labyrthinth of “calades” (narrow cobblestone streets) do not leave the visitor indifferent to its charms (http://focaljourneyphoto.com/gordes-hilltop-villages-of-france/).


BRASSERIE ARTISANALE DU LUBERON 72 rue Philippe de Girard, 84120 Pertuis
En plein cœur de la Provence, ils ont rangé la bouteille de pastis et le cubi de rosé pour sortir les futs de bière. A Montjustin, le petit café du village propose de la bière artisanale du Luberon, blonde, blanche ou brune. Et les clients apprécient la découverte d’une boisson, qui change du goût parfois industriel de certaines bières grâce à sa fabrication artisanale. Si les Français consomment chaque année de moins en moins de bières (http://provence-luberon-sothebysrealty.com/2611/),

Contrairement à ce que l’on croit, la bière a été fabriquée et consommée très tôt en Grèce et à Rome, avant d’être il est vrai partiellement remplacé par le vin. Les romains avaient ainsi crées des brasseries le long du pourtour méditerranéen, comme le prouvent les vestiges du site de Roquepertuse, à proximité d’Aix en Provence.
Au début du siècle, la région comptait encore 18 brasseries : 3 dans le Vaucluse, 7 dans les Bouches du Rhône et 8 dans le Gard. Citons notamment les prestigieuses Brasseries de la Méditerranée et la Brasserie du Phoenix, devenue depuis propriété du groupe Heineken (www.brasserie-luberon.com/historique-de-la-biere-dans-la-region/).

Grasse
Grasse is het hart van de Franse parfumindustrie. Je vindt er tal van parfumwinkels. In de landelijke omgeving van de stad kan je de heerlijkste bloemengeuren opsnuiven. Ook de moeite is een bezoekje aan het parfummuseum (www.take-a-trip.eu/nl/zomervakanties/artikels/de-bekendste-plaatsen-van-de-provence/1110/).

Grasse is een stad in Zuid-Frankrijk. Het ligt in het departement Alpes-Maritimes en is daar een onderprefectuur van. Grasse is vooral bekend vanwege de parfumindustrie welke bestaat uit de drie grote parfumhuizen van Galimard, Moulinard en Fragonard....Grasse speelt een belangrijke rol in de roman Das Parfum van de Duitse schrijver Patrick Süskind (https://nl.wikipedia.org/wiki/Grasse).



Centraal in ‘Het parfum’ staat de wees Jean-Baptiste Grenouille, die in de zomer van 1738 op de Parijse vismarkt geboren wordt. Tot op kilometers afstand kan hij geuren niet alleen onderscheiden maar ook nog tot in de geringste finesses ontleden (http://interactief.woltersplantyn.be/boekenboom/boekenboom/vitaal-5/het-parfum/). The novel explores the sense of smell, and its relationship with the emotional meaning that scents may carry. Above all this is a story of identity, communication and the morality of the human spirit (http://heeyeonchoi.blogspot.nl/2011/06/perfume-grasse-in-france.html).

Patrick Süskind (Ambach, in de gemeente Münsing, 26 maart 1949) is een Duits schrijver en scenarioschrijver....Zijn bekendste boek is Het parfum, één van de meest gelezen Duitse boeken en wereldwijd een bestseller. Het is in 49 talen vertaald en werd in 2006 verfilmd (https://nl.wikipedia.org/wiki/Patrick_S%C3%BCskind). Het Parfum (Das Parfum) is de bekendste roman van de Duitse auteur Patrick Süskind. Het boek verscheen in 1985 en was een wereldwijde bestseller. Süskind vertelt het levensverhaal van Jean-Baptiste Grenouille die op 17 juli 1738 wordt geboren op de Parijse vismarkt. Zijn ongehuwde moeder probeert hem achter te laten tussen het visafval. Grenouille groeit op in een particulier weeshuis, en werkt later in een stinkende leerlooierij. Grenouille heeft geen eigen lichaamsgeur maar ziet die handicap gecompenseerd door een erg scherpe reukzin. Door het ontbreken van een eigen geur wordt hij vaak niet opgemerkt en kan hij zeer heimelijk zijn gang gaan. Op een dag wordt hij overvallen door de fijne geur van een meisje en in een poging de geur te bezitten, wurgt hij het kind. Dat voorval doet Grenouille beslissen om parfumeur te worden, "een schepper van geuren, niets minder dan de grootste parfumeur ter wereld". Hij treedt in dienst bij verschillende parfumeurs, eerst in Parijs en later in Grasse, waar hij de technieken aanleert om geuren te onttrekken aan bloemen en planten, zoals door middel van distillatie en enfleurage. Grenouilles levensdroom is echter het scheppen van een eigen lijfgeur. Hij ontziet niets of niemand om dat doel te bereiken en groeit uit tot een seriemoordenaar. ...Het lied "Scentless Apprentice" van de Amerikaanse rockband Nirvana, is geïnspireerd door Het Parfum. Het staat op hun album In Utero uit 1993. Kurt Cobain noemde Het Parfum vaak als een van zijn lievelingsboeken.
Ook de single "Du riechst so gut" van de Duitse rockband Rammstein en het nummer "Herr Spiegelmann" van de Portugese gothicmetalband Moonspell zijn naar verluidt beïnvloed door de roman (https://nl.wikipedia.org/wiki/Het_parfum).

Maar geen Franse muziek? Dan maar weer verder met bier:

Après le parfum, Grasse deviendrait-elle le fief de la brasserie artisanale?
La BadaB : Brasserie Artisanale De l’Ancien Billard est, selon son créateur, la première brasserie certifiée AB (Agriculture Biologique) des Alpes-Maritimes.
Après l'Azuréenne il y a un, voilà qu'une nouvelle saveur brassée fait son entrée en terre grassoise. Toute nouvelle, toute fraîche, la bière BadaB va régaler les papilles des connaisseurs et friser les moustaches des adeptes du naturel. Naturelle, bio et artisanale.....Lancée le 1er mai à Grasse, la distribution de sa BadaB - musical palindrome pour désigner la Brasserie Artisanale De l'Ancien Billard - reste encore assez confidentielle (http://archives.nicematin.com/grasse/apres-le-parfum-grasse-deviendrait-elle-le-fief-de-la-brasserie-artisanale.2210720.html).


Première brasserie biologique des Alpes-maritimes! La brasserie BadaB est  une  brasserie atypique et un peu folle…
Atypique parce qu’ici, la bière se compte en litres et non en dizaines d’hectolitres.
Atypique aussi parce que le travail est entièrement manuel, à contre-courant de la robot-automatisation croissante qui nous entoure.
Et folle, parce qu’installer une brasserie à Saint-Mathieu sur les hauteurs de Grasse amène son lot d’heureuses aventures (http://badab.fr/).
Où trouver nos bières?
Où ne pas trouver nos bières?
(http://badab.fr/).
Brasserie BadaB
268 Route de Saint Mathieu
06130 Grasse (http://badab.fr/).



Marseille
Marseille is een levendige stad in de Provence. Hier vind je een eeuwenoude haven, een dynamische centrum met tal van winkelmogelijkheden en de lekkerste visgerechten. Als je een negatief beeld hebt van een grauw, industrieel Marseille, zal je zeker verbaasd zijn (www.take-a-trip.eu/nl/zomervakanties/artikels/de-bekendste-plaatsen-van-de-provence/1110/). Marseille, de stad die het volkslied haar naam gaf, ...Havenstad aan de Middellandse Zee: vrachtschepen, zeiljachten, vissersboten. U vindt ze allemaal in Marseille (www.alsgodinzuidfrankrijk.nl/nl/info_provence/grote-steden-provence). Marseille (Occitaans: Marselha) is - na Parijs - de tweede stad naar inwoneraantal van Frankrijk. Marseille is tevens de hoofdstad van de regio Provence-Alpes-Côte d'Azur, als de hoofdstad van het Departement Bouches-du-Rhône, en heeft de grootste handelshaven van Frankrijk. Marseille ligt aan de Middellandse Zee, tussen de Côte Bleue en de Calanques, in de regio die bekendstaat als de Provence.
Marseille is oorspronkelijk gesticht door Grieken uit Phocaea rond 600 v.Chr. onder de naam Μασσαλία: Massalia of Massilia. Dankzij deze stad kon onder meer de handel tussen de Grieken en de Kelten in de oudheid vereenvoudigd worden, vooral via de nabije Rhône. Gedurende haar gehele geschiedenis was het een belangrijke stad voor de handel tussen de Middellandse Zee regio en West-Europa. ...Na de val van het West-Romeinse Rijk werd Massilia achtereenvolgens bezet door de Visigoten, Bourgondiërs en Franken. In de 7e en 8e eeuw had de stad veel te lijden van islamitische piraten. In de Middeleeuwen heersten de hertogen van Bourgondië, het Heilige Roomse Rijk en de hertogen van Anjou. In 1480 kwam de stad definitief in Franse handen. In de 19e eeuw werd Marseille, zoals de stad toen genoemd werd, en de omliggende Provence een geliefd oord voor kunstenaars en intellectuelen. Het toerisme kwam op. De stad groeide flink, onder andere omdat ze de belangrijkste toegang was tot Frankrijks Noord-Afrikaanse koloniën (https://nl.wikipedia.org/wiki/Marseille). De ingang van de haven wordt aangegeven met de forten Saint-Jean en Saint-Nicolas. Deze werden rond 1660 in opdracht van koning Louis XIV gebouwd om de belangrijke haven te beschermen tegen indringers. In 1948 is de haven grotendeels vernieuwd nadat het in de tweede wereldoorlog werd vernietigd. De haven is een gezellig deel van de stad waar je heerlijk kunt eten of genieten van een heerlijk glaasje wijn. ...Aan de Avenue du Prado ligt de vrij nieuwe basiliek Basilique le Sacré-Coeur die werd gebouwd tussen 1920 en 1947. Deze straat behoort tot één van de mooiste lanen van de stad. Het gebouw is ontworpen door Dupoux en heeft een Romeins-Byzantijnse uiterlijk....Voor de inwoners van Marseille wordt deze basiliek Notre Dame de la Garde gezien als de beschermster van de stad. Op de zestig meter hoge klokkentoren is van zeer ver het beeld van de Heilige Maria met kindje Jezus te zien. Zij prijkt dan ook hoog boven de stad uit en heeft daarmee een zeer dominante positie verkregen. Het is dan ook niet gek dat de Notre Dame de la Garde de meest bezochte bezienswaardigheid van de stad Marseille is. Het uitzicht vanaf deze heuvel is spectaculair. Als je in de gelegenheid bent om de binnenkant te bezoeken, zal je dat niet teleurstellen. Het interieur is zeker zo indrukwekkend als de buitenkant doet vermoeden. Veel van het gebruikte marmer en porfier zijn afkomstig uit Italië....Ten noorden van de haven ‘Vieux-Port’ ligt het gemeentehuis van de stad. Het werd rond 1653 gebouwd door de broer van de bekende beeldhouwer Pierre Paul Puget, Gaspard Puget. Het stadhuis bestaat uit twee delen die door een boog worden samengebracht. Aan de gevel wappert de Franse vlag (www.top10bezienswaardigheden.nl/frankrijk/marseille.htm).


Découverte : La Bière de la Plaine, 100 % artisanale et made in Marseille Bière de la Plaine : 16 rue Saint Pierre 13006 Marseille Le quartier de la Plaine dans le centre de Marseille accueille depuis deux ans la Bière de la Plaine : première et unique micro-brasserie de la ville. Son concept est dans l’air du temps, à la fois bar, lieu de production d’alcool, espace d’exposition d’œuvres d’art et vente au détail de la production. Les propriétaires Salem et Sylvain, férus de bonnes bières, sont également des habitants du quartier.
L’histoire a commencé l’année dernière. Aux commandes, Salem Haji, un marin qui commençait à avoir le mal de mer et Sylvain Pierrot, ancien pharmacien d’origine grenobloise, tous deux installés dans le quartier de la Plaine depuis une quinzaine d’années. Leur envie ? Créer une bière artisanale de qualité avec du goût, qu’on ne trouvait pas vraiment avant leur arrivée sur Marseille.....La brasserie de la Plaine est un site unique à Marseille (http://madeinmarseille.net/461-biere-plaine-made-in-marseille/).

Brasserie de la Plaine Marseille
La Brasserie de La Plaine propose des bières traditionnelles, ni filtrées, ni pasteurisées, désaltérantes sous le soleil et réconfortantes sous le Mistral. Savourez leurs arômes et participez à l'essor du label : Appellation d'Origine de Quartier.
Les créateurs ? Salem, le marin et Sylvain, le pharmacien décident d'un nouveau cap professionnel en créant la première micro brasserie de Marseille.
C'est à la Plaine, rue Saint-Pierre, qu'ils ouvrent en juin 2013 après avoir élaboré leurs recettes dans la cave du restaurant Le Grain de Sable (www.localizz.fr/producteur/brasserie-de-la-plaine-bieres-de-marseille-13.html).


IIl a commencé dans sa cuisine « avec une couscoussière » : ce breuvage maison, Salem l'avait légitimement baptisé la « couscous bière ». De brasseur amateur, Salem est ensuite passé pro. Et a ouvert, avec son associé Sylvain, la première micro-brasserie marseillaise, en juin 2013 (http://sortir.telerama.fr/paris/lieux/boutiques/la-biere-de-la-plaine,21766.php). La brasserie de La Plaine produit des bières artisanales de grande qualité que vous pouvez notamment déguster et consommer sur place.
La chose est peu connue mais Marseille avait au 19e siècle une forte culture de la bière au point qu'un brasseur tchèque ayant fait ici fortune est devenu maire de la ville. Aujourd'hui la cité semble plus réputée pour le pastis, même si des irréductibles continue d'oeuvrer pour le bien commun.
C'est ainsi que deux amateurs de houblon se sont associés pour produire une bière 100% locale. Encore que ceci soit inexacte puisque leur houblon provient pour 1/4 d'Alsace, et pour 3/4 des Etats-Unis. Ceci explique la formidable amertume de leur breuvage, le Houblon américain étant réputé pour posséder un arôme unique en son genre (www.marseilleprovence.net/detail.php?lang=fr&table=Shopping&id=brasserieLaPlaine).

Ja, nou ik hier steeds meer Frans wegplak, krijg ik wel steeds meer zin in stokbrood. Met roomkaas, of enkel wat roomboter, of kruidenkaas. Maar ja hier is het droog brood en de kaas is op... Ach virtueel loop ik in de Franse zon...met een lekker Frans biertje, mai oui!

Minotte : la bonne bière de Marseille !
Des bières exquises, 100% marseillaises
C'est tout frais, c'est arrivé, nous avons franchi le cap des 100% !!! Le premier jour d'un été qui s'annonce prometteur ! Mille mercis à tous !...A Marseille, et plus généralement en Provence, un minot c’est un gosse, un gamin; un demi-homme par analogie avec l'ancienne mesure de grain, dont le minot représentait la moitié.
Son penchant féminin est bien entendu la minotte. Une bière, une Minotte ! La Minotte pourrait rapidement s’imposer comme une belle référence locale grâce à votre soutien… pensez-y ! (https://nl.ulule.com/la-minotte/)



Et voila, c’est fini; on a mis la fête du Slip et de la BAF derrière nous… (www.la-baf.org/nos-bieres/)


Naast het alternatieve en rebelse BAF is er ook nog la Cagole, dat iets liefelijker lijkt....

Morandini Zap: La Cagole, une bière marseillaise, est fabriquée dans le Nord de la France
...Au cours de leur enquête, les journalistes ont évoqué "La Cagole", une bière marseillaise. Un jeune Montpelliérain s'est penché sur la boisson, et a découvert qu'elle était fabriquée non pas à Marseille, mais... à Lille. "La bière artisanale sera légèrement un peu trouble, car elle n'aura pas été pasteurisée. Mais, avec celle-là, on voit tout à travers", a-t-il expliqué (www.jeanmarcmorandini.com/article-322582-morandini-zap-la-cagole-une-biere-marseillaise-est-fabriquee-dans-le-nord-de-la-france.html). La Cagole est une marque déposée de bière française créée en 2003 à Marseille par Christophe Van Ecken et Yves Darnaud1. Cette bière, de tradition marseillaise, commercialisée par la SARL Midi et Demi, était, en 2008, brassée majoritairement en République tchèque et de manière moins importante dans une brasserie marseillaise du quartier du Panier....
La Cagole est une bière blonde Pilsen qui se veut, selon son créateur Yves Darnaud, « très peu amère [et] légère, avec « un léger arôme de miel ». Elle est annoncée faiblement alcoolisée (4,7°).  Il existe aussi une Cagole blanche4 produite en bouteilles de 33cl et 75cl, et une blonde moins alcoolisée (2,7°), la Cagole spécial cagnard.
Plusieurs déclinaisons ont été annoncées : ambrée, à l'anis, à la figue, au marc, au pistou et sans alcool. (https://fr.wikipedia.org/wiki/La_Cagole).


Boutique de Marseille 18 QUAI RIVE NEUVE 13007 MARSEILLE
La Cagole de Marseille : Une bière dorée, avec un accent provençal,
La cagole est une fille des calanques. Elle est née de l’imagination de deux amis d’enfance à l’occasion d’un apéro dans un cabanon à Sormiou.
(www.marseilleenprovence.fr/details-la+cagole+de+marseille+une+biere+doree+
avec+un+accent+provencal+-22.html)


Maar wat is “une cagole”, waar het bier van La Cagole de Marseille naar vernoemd is? Une cagole is in de volksmond in Marseille een pittig meisje van lichte zeden. Dit verklaart ook meteen de afbeelding van het meisje op het bierblikje en -flesje en op de rest van het promotiemateriaal van La Cagole (http://vanfransebodem.nl/2015/08/26/biere-blonde-de-marseille/).

La cagole est une fille des calanques. Elle est née de l’imagination de deux amis d’enfance à l’occasion d’un apéro dans un cabanon à Sormiou.
Tous deux nostalgiques du vieux Marseille et amateurs de bière, les compères ont imaginé une bière à la couleur du Vieux Port de Pagnol. Une bière dorée, avec un accent provençal, que César et Marius auraient pu servir à la terrasse du Bar de la Marine. Les premières Cagole ont été élaborées dans la micro brasserie du quartier du Panier.
Cette aventure est aussi une façon de rendre hommage aux glorieuses ainées qu’étaient les bières Phénix, Velten et Marx brassées à Marseille (www.lacagole.com/home.html): Een gouden bier met een Provençaals accent, kon Caesar en Marius naar het terras Navy Bar zijn gegaan. De eerste Cagole werden ontwikkeld in de micro-brouwerij in de wijk Panier. Dit avontuur is ook een manier om de oudsten, die waren de glorieuze Phoenix bieren gebrouwen Velten en Marx in Marseille te eren  (www.lacagole.com/home.html).

Het Franse La Cagole bier wordt in 2003 ontwikkeld door Christophe Van Ecken en Yves Darnaud. In eerste instantie wordt het gebrouwen in de Tsjechische Republiek, waarna de productie naar Frankrijk verhuist. Naast het gewone bier hebben ze ook een witte variant, bière blonde en speciaal bieren met onder andere een anijs smaakje. Ze gebruiken de slogan ‘La bière du cabanon’, dit moet authenticiteit uitstralen, want het staat voor het bier van het houten schuurtje. Een cabane/cabanon is een houten schuurtje aan een haven of strand. Qua merchandising doen ze het erg goed, een beetje in navolging van Paul Ricard, want ze verkopen dienbladen, glazen en emaille borden van het merk in zowel de gewone bieruitvoering als de wit bieruitvoering. En binnenkort komen ze met een alcoholvrij biertje op de markt. Ik ben benieuwd hoe de merchandising er dan uit ziet! (http://vanfransebodem.nl/2015/08/26/biere-blonde-de-marseille/)


Nice
Chique badplaats met veel grandeur (www.alsgodinzuidfrankrijk.nl/nl/info_provence/grote-steden-provence). Nice is de hoofdstad van de Côte d’Azur en de vijfde grootste van Frankrijk. De stad is verfijnd en elegant. Als je langs de Promenade des Anglais wandelt, word je beloond met een schitterend zich over de Middellandse Zee  (www.take-a-trip.eu/nl/zomervakanties/artikels/de-bekendste-plaatsen-van-de-provence/1110/). Nice is een doolhof van smalle straatjes, elegante architectuur en veel restaurants en cafés. Een geweldige stad om te verkennen en daarna te ontspannen tijdens een lunch of diner (www.eurocamp.nl/campings/frankrijk/zuid-frankrijk/cote-d-azur-provence/bezienswaardigheden/steden-dorpen.html).

Natuurlijk is de stad deze maand in het nieuws geweest door een aanslag van een Tunesische Fransman.
Minister Bert Koenders van Buitenlandse Zaken liep in 2015 in de Tunesische hoofdstad Tunis mee in een mars tegen het terrorisme.met onder anderen de Franse president en de Italiaanse premier (www.nu.nl/politiek/4020501/koenders-loopt-mee-in-mars-terrorisme-in-tunesie.html). Na de Arabische lente is Tunesië een plek waar terrorisme geen nationale, maar een regionale aangelegenheid is (www.trouw.nl/tr/nl/4496/Buitenland/article/detail/4089920/2015/06/27/Waarom-Tunesie-de-thuishaven-is-van-veel-jihadisten.dhtml). Islamitische terroristen raken Frankrijk al jaren (www.ad.nl/nieuws/islamitische-terroristen-raken-frankrijk-al-jaren~ad78cdf3/). Niet alleen Tunesië en Syrië, maar ook vanuit Algerije.

De Verenigde Staten hebben gewaarschuwd voor meer ontvoeringspogingen tegen westerlingen in Algerije, dat een lange grens deelt met Mali waar Frankrijk militair heeft ingegrepen op een opmars van islamitische militanten een halt toe te roepen (www.nrc.nl/nieuws/2013/01/21/algerijnse-terroristenleider-dreigt-met-meer-aanslagen-tegen-westen-a1437986).

Frankrijk streed van 1954 tot 1962 tegen Algerijnse onafhankelijkheidsbewegingen in de Algerijnse Oorlog (Arabisch: الثورة الجزائرية Al-thawra Al-Jazaa'iriyya; Frans: Guerre d'Algérie), ook bekend als de Algerijnse Onafhankelijksheidsoorlog of de Algerijnse Revolutie.
Algerije kan als een speciaal geval beschouwd worden in de golf van dekolonisaties sinds de Tweede Wereldoorlog. Algerije had geen traditie van nationale onafhankelijkheid. Het gebied was in de jaren 30 van de 19e eeuw veroverd op het in verval geraakte Ottomaanse Rijk. In dit gebied woonde een aanzienlijke minderheid van kolonisten van Franse en andere Europese afkomst (ca. 10% van de bevolking; de pieds-noirs). Algerije werd niet beschouwd als kolonie, maar als gewoon Frans grondgebied (onder de naam Frans-Algerije), al werd de meerderheid van Arabieren en Berbers stemrecht onthouden.
Toen Frankrijk in 1954 verpletterend werd verslagen bij Dien Bien Foe (Vietnam), was de Franse lust om te koloniseren voorbij. In 1952 kwam Gamal Abdel Nasser in Egypte met een staatsgreep aan de macht en het dekolonisatievirus stak nu ook Afrika aan: overal ontstonden onafhankelijkheidsbewegingen. Vandaar dat Frankrijk maar wat graag de onafhankelijkheid gaf aan Tunesië en aan het protectoraat Marokko (1956): het risico in nog een overzeese oorlog te worden meegesleept was te groot.
Op 1 november 1954 begon het Algerijnse bevrijdingsfront Front de Libération Nationale (FLN) de onafhankelijkheidsoorlog. De Egyptische president Nasser steunde de Algerijnse guerrilla actief; er werden aanslagen gepleegd op Franse Algerijnen (https://nl.wikipedia.org/wiki/Algerijnse_Oorlog) (https://wijblijvenhier.nl/8737/gespleten-tong-frankrijk-over-genocide/).
Nadat de landen in Noord-Afrika onafhankelijk waren geworden, gaf Frankrijk vaak steun aan dictators in die landen. Voorbeeld is Algerije, waar in de jaren 90 een islamitische partij de verkiezingen won. De militaire regering erkende die uitslag niet, waarna een burgeroorlog uitbrak en het land werd overspoeld door aanslagen. Frankrijk steunde de militaire regering en kreeg in 1995 ook te maken met meerdere aanslagen door een Algerijnse islamitische groepering.
"Door die geschiedenis zien moslimextremisten Frankrijk als een legitiem doelwit", vertelt terrorisme-expert Quirine Eijkman. Ook heeft Frankrijk een van de grootste moslimpopulaties van Europa. "Dat wil niet zeggen dat alle moslims deze aanslagen steunen, maar er is wel een voedingsbron. Een hele kleine groep die zich niet thuis voelt in het land is er wel." (http://nos.nl/artikel/2117762-waarom-weer-een-aanslag-in-frankrijk.html)

Frankrijk en vooral Parijs waren in de geschiedenis al vaker het slachtoffer van groeperingen die geweld gebruiken om hun doelen te bereiken. In de negentiende eeuw lieten anarchisten bommen ontploffen in Parijs, en ze slaagden er zelfs in om een president te vermoorden. Op het einde van de negentiende eeuw vermoordden anarchisten meer monarchen en politieke leiders dan in gelijk welk ander tijdperk. In de twintigste eeuw gebeurden er in Frankrijk en andere Westerse landen verscheidene aanslagen in naam van zowel extreem rechts, extreem links, nationalisme of religie.
...
Ook de internationale reikwijdte van IS en het feit dat de terroristen vanuit het buitenland opereren, is niet uitzonderlijk www.hpdetijd.nl/2015-11-20/voor-de-parijzenaren-zijn-terroristische-aanslagen-niets-nieuws/). Tja, nu is al dit theoretische genuanceer totaal onnodig bij een bierblog en compleet ongepast om de dagelijkse realiteit van de aanslag te beschouwen. Maar als ver-van-mijn-bed-reactie past het wel een beetje om er niet te bang van te worden. Terrorisme is er al jaren (aanslagen zijn niets nieuws) en het zomerse weer is er maar tijdelijk, dus laten we vooral genieten.

La Brasserie Artisanale de Nice
Address: 14 Avenue Villermont, 06000 Nice, France
(www.ratebeer.com/brewers/brasserie-artisanale-de-nice/23507/)
Unique brewery in the city of Nice on the french riviera, we produce the only beers brewed in the city. A blond chickpea beer, a amber ale, a witbier, a cacao stout, a pumpkin beer. We are open for free visits and tastings (www.tripadvisor.co.uk/Attraction_Review-g187234-d9727589-Reviews-La_Brasserie_Artisanale_de_Nice-Nice_French_Riviera_Cote_d_Azur_Provence.html). Ze brouwen verschillende bieren.


Orange
Orange (Oranje) is een stad in het departement Vaucluse, in het zuiden van Frankrijk. De gemeente in de Provence is 74,2 km² groot en telt 29.302 inwoners (2011). Rond de stad is veel wijnbouw van de streek Côtes du Rhône, met bekende wijnen als Châteauneuf du Pape en Gigondas.
Orange heeft bindingen met het Huis Oranje-Nassau. In 1544 erfde Willem van Nassau deze stad van zijn neef René van Chalon en werd hij prins van Orange (Oranje). In 1713 werd het een deel van de Franse provincie Dauphiné. Het bleef een provincie binnen die provincie; het was nog bijna volledig omgeven door de Comtat Venaissin, een pauselijke staat die nog een kleine eeuw langer onafhankelijk bleef, vooraleer ook door Frankrijk opgeslokt te worden.
De stad telt twee Romeinse monumenten die op de Werelderfgoedlijst van UNESCO staan: het antieke theater (de toneelmuur is 103 m lang en 36 m hoog) en de Triomfboog van Orange Het theater, gebouwd rond het begin van onze jaartelling, is een van de best bewaarde voorbeelden van Romeinse bouwkunst in Frankrijk (zie ook Arena van Nîmes). De triomfboog is gewijd aan de veteranen van het Gallische Legioen II (de stichters van de stad) en aan keizer Tiberius.
In de stad bevinden zich twee protestantse tempels en de kathedraal Notre-Dame-de-Nazareth, een nationaal monument van Frankrijk.
Orange is een van de zes steden die samen de in 1963 opgerichte Unie van Oranjesteden vormen. De andere steden die tot de unie behoren, zijn Breda, Steenbergen, Buren, Diest en Dillenburg (https://nl.wikipedia.org/wiki/Orange_(Frankrijk)).

Port Grimaud
Dit ‘kleine Venetië‘ werd in 1960 gebouwd op een lagune. Het stadje is een doolhof van grachten en pleinen. Kies een van de vele cafés en restaurants aan het water voor een heerlijke lunch. Bent u in Port Grimaud op een donderdag of zondag? Maak dan een wandeling rond de bruisende markt in het Place du Marche  (www.eurocamp.nl/campings/frankrijk/zuid-frankrijk/cote-d-azur-provence/bezienswaardigheden/steden-dorpen.html).

St. Remy de Provence
Dit charmante stadje ligt vlakbij de oud-Romeinse site Glanum en is een fantastisch stadje om te wandelen, winkelen en te eten. Van Gogh heeft hier ooit een jaar gewoond. Een klein museum is gewijd aan de beroemde impressionistische schilder  (www.take-a-trip.eu/nl/zomervakanties/artikels/de-bekendste-plaatsen-van-de-provence/1110/).

St. Tropez
St. Tropez is een mondaine badplaats, al sinds de jaren ’50 van de 20ste eeuw. Ook jongere mensen hebben de charme van het middeleeuws stadje aan de helderblauwe baai herontdekt. Vergaap je aan de hypermoderne jachten en chique wagens  (www.take-a-trip.eu/nl/zomervakanties/artikels/de-bekendste-plaatsen-van-de-provence/1110/). Ooit was St Tropez een kleine haven, nu zijn er meer jachten dan vissersboten. Toch is er achter die glamoureuze, kosmopolitische buitenkant genoeg van de oude charme bewaard gebleven (http://www.eurocamp.nl/campings/frankrijk/zuid-frankrijk/cote-d-azur-provence/bezienswaardigheden/steden-dorpen.html). Saint-Tropez is een kleine havenplaats aan de Côte d'Azur in het departement Var. Het is sinds de jaren 50 een trefpunt van kunstenaars en de beau monde. Er wonen ongeveer 6000 mensen en wordt bezocht door 5 miljoen mensen per jaar. Bezienswaardig is de citadel (16e eeuw-17e eeuw) en de 18e-eeuwse kerk. Vanaf de pier Mole duPortalet heeft men uitzicht op de bergtoppen van het Esterel-gebergte. Tegenover het stadhuis ligt de route naar de barokkerk (1820) waar het borstbeeld van de H. Torpes is geplaatst. Men treft hier ook het standbeeld aan van de bekende admiraal van Frankrijk, de Bailli de Suffren die hier geboren is. Ook de schrijver Guy de Maupassant heeft hier gewoond. Stranden zijn te vinden bij Tahiti- of Moorea beach. Blouch is voor naturisten.
De naam van de plaats wordt koesterend wel afgekort tot Saint-Trop.
De plaats ontstond rond 1592 bij de bouw van de citadel van waaruit men een mooi uitzicht had.
De plaats werd vroeger Heraclee genoemd ten tijde van de Saracenen (1e eeuw n. Chr.). De bekendheid van de Golf van Saint-Tropez werd al lang geleden gevestigd: volgens de legende stamt de naam 'Saint-Tropez' af van saint Torpes, een martelaar die weigerde zijn geloof op te geven. Hij werd op last van Nero onthoofd en zijn lichaam werd in een boot gegooid. Deze boot dreef richting zee, in de baai die nu Golfe de Saint-Tropez wordt genoemd. Daar strandde de boot weer op het land.
Tussen 1890 en 1925 was Saint-Tropez belangrijk voor de ontwikkeling van de schilderkunst (schildersdorp). In het Museé de l'Annonciade zijn de tentoongestelde schilderijen van Matisse, Maillol (ook sculpturen)
In de jaren 1920 was Saint-Tropez een trekpleister voor internationale sterren uit de modewereld.
Gedurende de Tweede Wereldoorlog, om precies te zijn op 15 augustus 1944, was de stad het centrale punt voor Operatie Dragoon, de geallieerde invasie van Zuid-Frankrijk (Tijdens de planningsfase, werd de operatie Anvil genoemd, om Operatie Hammer aan te vullen, die op dat moment de codenaam was voor de invasie in Normandië. Later kregen beide operaties een andere naam, de laatstgenoemde kreeg de naam Operatie Overlord en operatie Anvil werd hernoemd tot Operatie Dragoonhttps://nl.wikipedia.org/wiki/Operatie_Dragoon).
Na de oorlog werd de stad de verblijfplaats van de Franse existentialisten.
In de jaren 1950 werd het echter, mede dankzij Brigitte Bardot, weer een internationaal bekende badplaats. In de jaren 90 kon men in de jachthaven de jachten van o.a. Jack Nicholson naast die van de schrijver Harold Robbins aantreffen. In Nederland en België kent men Saint-Tropez voornamelijk dankzij Brigitte Bardot en de gendarmefilms met Louis de Funès. De bevolking van Saint-Tropez viert elk jaar op 16, 17 en 18 mei Heilige-Tropez (https://nl.wikipedia.org/wiki/Saint-Tropez). Ja, daar ken ik de plaats ook van.


Le Gendarme de St. Tropez is een Franse komische film uit 1964 met Louis de Funès in de hoofdrol, geregisseerd door Jean Girault. In het Nederlands heet de film De gendarme van Saint-Tropez. Het is de eerste van de in totaal zes 'Le Gendarme'-films. ....Le Gendarme de Saint-Tropez begint in zwart/wit, als Louis de Funès gendarme is in een klein pittoresk Frans dorpje. Eenmaal in het zonnige en bruisende Saint-Tropez aangekomen gaat de film over in kleur.... Het verhaal begint als Ludovic Cruchot (gespeeld door Louis de Funès), een politieagent uit een klein Frans dorpje, wordt overgeplaatst naar de bekende Franse badplaats Saint-Tropez en onder bevel komt te staan van adjudant Jérôme Gerber (gespeeld door Michel Galabru). Al snel krijgen de politieagenten een groot probleem: een groep koppig volhardende naturisten. Cruchot bedenkt een slim, groots opgezet plan om de naturisten te arresteren, wat uiteindelijk lukt (https://nl.wikipedia.org/wiki/Le_Gendarme_de_Saint-Tropez).


Louis de Funès (Courbevoie, 31 juli 1914 – Nantes, 27 januari 1983), geboren als Louis Germain David de Funès de Galarza, was een Frans acteur en komiek, die medeverantwoordelijk was voor de uitbouw van de Franse cinema....Alhoewel De Funès eerder al in erg veel theaterstukken en speelfilms meespeelde, kwam zijn doorbraak bij het grote publiek op latere leeftijd. Vooral vanaf 1964, met Le Corniaud en Le Gendarme de Saint-Tropez. Deze laatste werd de start van een reeks van zes slapstickfilms waarin hij inspecteur Cruchot speelde.....De typische stijl van De Funès kenmerkt zich door:
- hyperactief en druk gedrag
- ongeduldigheid
- achterdocht en wantrouwen (hij wil zelf controle behouden)
- plotse, hevige woedeaanvallen
- een breed gamma aan mimiek, gecombineerd met zijn relatief kleine gestalte
(https://nl.wikipedia.org/wiki/Louis_de_Fun%C3%A8s)


Brigitte Bardot (Parijs, 28 september 1934) is een Frans fotomodel, actrice en zangeres. Als ondeugende "stoeipoes" en frivole pin-upgirl maakte ze zeer snel internationaal furore en vooral in Europa vormde ze een icoon van de jaren vijftig. Als sekssymbool was zij een Frans antwoord op de Amerikaanse Marilyn Monroe (MM).
Haar naam werd vaak afgekort als BB, wat vanwege de alliteratie erg voor de hand lag, maar wat nog meer populair werd door een tophit van Dario Moreno (1961), waarin Bardot in het Frans en Portugees wordt bezongen (https://nl.wikipedia.org/wiki/Brigitte_Bardot).


La Trop' Blanche s'inspire de la tradition belge avec un côté agrumes raffiné qui rappelle la Provence (Photo DR) La brasserie Carteronà Saint-Tropez a mis en bouteille "la version bière du vin rosé". Avec ses "arômes de raisins", les palais aiguisés du dernier Salon de l'agriculture se sont laissés séduire.
La Trop'Blanche au "zeste d'agrumes" qui concourait également à Paris a reçu une médaille d'argent. La Trop'Ambrée au savant "mélange de trois malts" ne s'est pas laissée distancée en décrochant le bronze. De belles récompenses quand on connait la concurrence féroce sur ce segment.(www.varmatin.com/insolite/ces-huit-bieres-brassees-a-deux-pas-de-chez-vous-7037)
CARTERON SAINT-TROPEZ
continues growing through strengthening
its position in the wine industry and by creating its own brand of beer,
with the aim of becoming an acknowledged player in these sectors with the brand name :
Thomas Carteron for rosé wines and beers
When we created THOMAS CARTERON (beers) in Saint-Tropez 2011 and started producing various type beers that are particularly enjoyable to drink in our climate, we wanted to show another side to Provence.
With their original recipes, our beers can be enjoyed all year round.
LA TROP® is a range of 3 beers:
LA TROP® Rosée (Beer version of rosé wine, with grape aromas).
LA TROP® Blanche (White Beer, citrus peel)
LA TROP® Ambrée (Amber Beer, 3 malts)
(http://carteron-saint-tropez.fr/http://carteron-saint-tropez.com/#a-propos).

Met andere woorden om kort te gaan, kortom, a propos, vis-vis, c'est tout, trottoir, zowaar: Frankrijk biedt mooie natuur, stranden met dames in bikini, oververhitte acteurs, wijn , stokbrood en jawel..bier. Le grande mousse noemden ze het volgens mij...

Maar niet vergeten:
L’abus d’alcool est dangereux pour la santé. Consommez de façon responsable.

Aardappeleters, vissersboten, sterrennacht en bierpullen...

$
0
0

Europa staat in 2015 in het teken van de wereldberoemde schilder Vincent Van Gogh. Van Gogh leefde van 1853 tot 1890 en op 29 juli 2015 is het precies 125 jaar geleden dat hij overleed (www.dorpsbrouwerijnuenen.nl/nl/).

Dorpsbrouwerij Nuenen, [brouwt] geheel volgens traditioneel recept, unieke Van Gogh bieren. De ingrediënten van de bieren hebben te maken met het werk en leven van Van Gogh.
Het gist komt uit de Akkerstraat, waar het huisje stond van de Aardappeleters. De bieren worden speciaal gebrouwen om te combineren met gerechten die je tegenkomt op de ‘Van Gogh route’ die je langs alle activiteiten leidt (www.dorpsbrouwerijnuenen.nl/nl/).

Dorpsbrouwerij Nuenen introduceert meesterlijke Van Gogh bieren. Bieren met een historisch karakter geïnspireerd op het werk en leven van Van Gogh.
Vincent van Gogh leefde en werkte van 1883 tot 1886 in het Brabantse Nuenen. Hier maakte hij maar liefst 194 schilderijen en 313 tekeningen. Een uiterst creatieve periode uit zijn leven dus. In Nuenen leren we Van Gogh kennen als mens en zien we zijn ontwikkeling tot wereldberoemd kunstschilder. Maar liefst 22 locaties herinneren ons aan Van Gogh, 14 daarvan zijn door hem geschilderd of geschetst. Het is dan ook niet voor niets dat Nuenen letterlijk en figuurlijk een belangrijke plaats inneemt tijdens ‘Van Gogh 2015 - 125 jaar inspiratie’.
Toen Van Gogh in 1885 in Nuenen zijn ‘bierpullen’ schilderde, was er een ware bierrevolutie gaande. Wereldwijd werd een vernieuwde brouwmethodiek ingevoerd waarbij er werd gegist op lagere temperaturen. Van Gogh woonde toentertijd tegenover Brouwerij De Kroon (www.dorpsbrouwerijnuenen.nl/nl/).


Vincent Duister dankt haar expressieve smaak aan de gist die op de zonnebloemvelden in
Nuenen aan ‘de Akkers’ is gekweekt. Op exact deze plek schilderde Van Gogh in 1885 het vrij
donkere meesterwerk ‘De aardappeleters’ (www.dorpsbrouwerijnuenen.nl/nl/).

De aardappeleters
Nuenen, april - mei 1885
Vincent van Gogh (1853 - 1890)
olieverf op doek, 82 cm x 114 cm
Van Gogh Museum, Amsterdam (Vincent van Gogh Stichting)

Van Gogh zag De aardappeleters als een soort meesterproef. Hij koos een moeilijke compositie om te bewijzen dat hij op weg was een goede figuurschilder te worden. Hij wilde met het schilderij laten zien dat de boeren die model stonden ‘met die handen die zij in den schotel steken zelf de aarde hebben omgespit en (…) dat zij hun eten zoo eerlijk verdiend hebben’, schreef hij op 30 april 1885 aan zijn broer Theo.
Van Gogh benadrukte die rauwe werkelijkheid door haar te overdrijven. Het was donker en krap in de hut, dus moest het op zijn schilderij heel donker en benauwend zijn. Hij gebruikte alleen groenen en bruinen, de kleuren van de aarde die het gezin bewerkte. Voor het effect voegde hij enkele lichtpartijen toe. De modellen hadden grove gezichten en ruwe handen, dus gaf hij ze in het schilderij bonkige tronies en knokige kolenschoppen.
Van Gogh was zeer tevreden met het resultaat: ‘het zou wel kunnen blijken het een ECHT BOERENSCHILDERIJ is. ik weet dat het dit is.’ De aardappeleters is nu een van zijn beroemdste werken. Maar destijds werd het kritisch ontvangen omdat het zo donker van kleur is en de figuren vol fouten zitten. Van Gogh meende dat deze onvolkomenheden juist bijdroegen aan het primitieve karakter van het onderwerp (www.vangoghmuseum.nl/nl/collectie/s0005V1962).

Inspiratie voor zijn bekendste Nederlandse schilderij “De Aardappeleters” doet van Gogh op als hij eind 1881 in de leer komt bij schilder Anton Mauve in Den Haag, die getrouwd is met zijn nicht. Mauve leert hem werken met water en olieverf. Hij maakt er kennis met het werk van Jozef Israëls. Onder andere "Boerenfamilie aan tafel": een familie aan tafel in het schemerduister van hun boerderij. De heer des huizes heeft een gezonde pul bier voor zich staan. Anders dan bij Israëls is bij de Aardappeleters de bierpul niet meer terug te vinden. Die omissie maakt Van Gogh meer dan goed met een klein stilleven dat hij in 1885 schildert. Het werk toont drie houten bierpullen (http://bierburo.nl/Bierburo/Bierlog_2015/Artikelen/2015/1/18_Van_Gogh_aan_het_bier.html).

Bierpullen 
Nuenen, september - oktober 1885
Vincent van Gogh (1853 - 1890)
olieverf op doek, 31.5 cm x 42.5 cm
Van Gogh Museum, Amsterdam (Vincent van Gogh Stichting)


Vincent Helder is stevig en fris bier en heeft een typische vriendelijke smaak.
Deze is te danken aan de gist die is gekweekt op de cipressenvelden in Arles.
In Arles schilderde Van Gogh vele meesterwerken waaronder ‘Vissersboten op het strand’ (www.dorpsbrouwerijnuenen.nl/nl/).

Vissersboten op het strand van Les Saintes-Maries-de-la-Mer
Arles, juni 1888
Vincent van Gogh (1853 - 1890)
olieverf op doek, 65 cm x 81.5 cm
Van Gogh Museum, Amsterdam (Vincent van Gogh Stichting)

Dit strandgezicht ontstond in zijn atelier in Arles, op basis van een ter plaatse gemaakte tekening. Van Gogh beschreef dit werk aan zijn kunstenaarsvriend Emile Bernard als een compositie van ‘kleine groene, rode en blauwe bootjes, qua vorm en kleur zo mooi dat ze aan bloemen deden denken.’ Soortgelijke boten komen ook voor op Japanse prenten uit zijn collectie
(www.geheugenvannederland.nl/?/nl/items/VGM01:s0028).

Er is meer Van Gogh bier:

"Nuit Etoilée" (Starry Night)
Belgian Special Amber Ale (Vol. 9% alcohol )
Brewed and bottled in Belgium by : Abbaye des Rocs
The Denver Art Museum (DAM) has teamed up with the Dillon Dam Brewery to craft a special beer in honor of the museum’s blockbuster exhibition, Becoming Van Gogh (http://denverartmuseum.org/article/press-release/

Bier en vrouwen: Goliath a sa biere

$
0
0
Madame Goliath a sa bière
La ducasse d’Ath a traversé tous les temps et s’est enrichie de géants notamment mis en évidence par la brasserie des Géants qui a créé une série de bières dédiées à ces célèbres personnages.
Pour célébrer les 300 ans de Madame Goliath, la plus célèbre mariée de la cité, une nouvelle bière est née: c’est Madame Goliath, une bière blonde douce et moelleuse développée avec une belle rondeur en bouche.
Brasserie des Géants, 19 rue du Castel à Irchonwelz (www.lavenir.net/cnt/dmf20150525_00654223)


La bière, une histoire de femmes
Symbole de fécondité, la bière a été vénérée, fabriquée et consommée par les femmes pendant des millénaires. Aujourd'hui, en cette journée mondiale de la bière, elles sont une centaine en France à avoir réouvert les brasseries artisanales.
...
On imagine que la bière est exclusivement l’apanage des hommes. Pourtant vous affirmez que les femmes ont été les principales actrices de l’histoire de la bière...
Elisabeh Pierre. - En effet, le lien entre les femmes et la bière est très étroit. Les premiers brasseurs étaient des brasseuses ! La fabrication de la bière a toujours été une affaire de femme puisque ce sont elles qui fabriquaient le pain et cuisinaient les céréales. L'apparition de la bière est liée à celle de la culture des céréales, vers 9 000 ans avant notre ère, On imagine que le grain entreposé devenu humide sous la pluie, une fois germé, séché au soleil, broyé est devenu une soupe fermentée. D'ailleurs, dans le passé, on appelait la bière "le pain liquide". Les femmes la fabriquaient dans le même espace, avec les mêmes fours que le pain avant de la garder et laisser mûrir en cave. Partout les femmes étaient en charge de la bière (http://madame.lefigaro.fr/art-de-vivre/biere-histoire-de-femmes-010814-899555).


La jupe de madame Warsteiner
Moi qui aime bien le jaune, je suis servi !
(http://biere.bbfr.net/t4931-la-jupe-de-madame-warsteiner)



Is dit wijn of bier?


Biernieuws 3 van 2 juli 2016

$
0
0
Na de overload begin deze week nu de restantjes...


Vrachtwagen verliest lading bierkratten op N323: bier op de weg bij Echteld na ongeluk
Een lading bier is op de weg beland bij Echteld. De invoegstrook naar de A15 ligt daardoor bezaaid met kratjes, flesjes en liters Beiers bier (http://nos.nl/artikel/2120973-kratjes-flesjes-en-liters-bier-op-de-weg-bij-echteld-na-ongeluk.html). Een vrachtwagen van het Duitse biermerk Erdinger is vanmiddag een lading bierkratten verloren op de N323 bij Echteld. De weg lag enkele uren bezaaid met kapotte bierflesjes en kratten, dat meldt de Verkeersinformatiedienst op Twitter. Hoe de truck de bierkratten kon verliezen, is niet bekend (www.gelderlander.nl/regio/rivierenland/neder-betuwe/vrachtwagen-verliest-lading-bierkratten-op-n323-1.6221894).


Het opruimen van de kapotgeslagen bierflesjes en kratten nam enkele uren in beslag. Verkeer op de N323 ondervond in beide richtingen hinder van het ongeluk. Ook het verkeer op de A15 liep even vast. Medewerkers van Rijkswaterstaat veegden met bezems de scherven bij elkaar. Er waren zo'n tien medewerkers bezig om de weg zo snel mogelijk op te ruimen (www.gelderlander.nl/regio/rivierenland/neder-betuwe/vrachtwagen-verliest-lading-bierkratten-op-n323-1.6221894). Op SBS6 werd gesproken over pils, maar als ik het merk zie (Edinger) denk ik dat het eerder weizen was.


Big Business
Met het belang van Bavaria in De Molen en de overname van ’t IJ door Duvel Moortgat (de brouwerij die ook al twee Amerikaanse craftbeer brouwerijen overnam), hebben deze 2 brouwerijen betere distributiemogelijkheden. De overnemende partijen verbreden hun portfolio met wat we tegenwoordig ‘craftbeer’ noemen.  Zeker in de VS kijken de grote brouwers met argusogen naar de kleine, onafhankelijke brouwers. Craftbeer is er big business.
Het belang van respectievelijk Bavaria in De Molen en van Duvel in ’t IJ toont aan dat de gevestigde orde de nieuwe generatie brouwers serieus neemt... Angst voor naoorlogse situaties, waarbij grote brouwers de kleine overnemen, de poorten sluiten en de speciaalbieren (dus) niet meer brouwen, om zich te focussen op pils, lijkt ongegrond, gezien de sterk veranderde voorkeuren van de consument. Bovendien heeft Bavaria geen meerderheidsbelang in De Molen. Wat ’t IJ betreft: die brouwerij spreekt van een  ‘belang’, terwijl de directie van Moortgat in een Belgische krant sprak over ‘overname’.
Wat wel een gevaar is bij overnames, is rationalisatie. Focussen op de hardlopers, zal het advies van de grote brouwer zijn. En een kleiner portfolio betekent al verlies voor de liefhebber (http://hopsters.eu/wordt-craftbeer-big-business/).

Fake craftbeer
Toch, zo blijkt uit een artikel in de Miami Herald, moeten craftbeerbrouwers en – liefhebbers op hun hoede zijn. In de VS brengen grote brouwers bieren op de markt met ‘crafty’ namen.  Nergens op het etiket wordt duidelijk dat het bier afkomstig is van een grote brouwerij. Consumentenbedrog dus... De grote bierbrouwers, hebben behoorlijk last van de nieuwe generatie brouwers en blijkens het artikel brengen ze bieren op de markt met etiketten die suggereren dat het bier afkomstig is van een ‘craft’ brouwerij. Vooral de wat minder goed onderlegde consument, trapt er snel in. Craftbeer is al big business, zeker in de VS. Dat heeft gevolgen voor de grote, op lagers en pilseners gerichte brouwerijen. Overnames zijn de korte weg om een graantje mee te pikken. Ook in Nederland zullen de grotere brouwerijen me belangstelling kijken naar succesvolle microbrouwerijen. Grote volumes maktaandeel gaan ze er echter niet mee winnen (http://hopsters.eu/wordt-craftbeer-big-business/).

Brouwersbier
Over Brouwersbier van AH is veel kritiek gekomen vanuit de 'beergeek'hoek, waarbij Fred Schiphorst (GeenPaniek) zich distantieert van de ad hominem aspecten in die discussie. Ik vond het bier een pils, niet al te bijzoner pils. Het schijnt dat de dryhopping het zo bijzonder maakt. Mij lijkt dat mij te vallen, aangezien het gaat om het moment van het toevoegen van hopextract. Het mooie aan Brouwersbier is wel dat het duidelijk is. Het is geen fake craft bier. Dat had AH eenvoudig kunnen doen met een label en door de afkomst/eigenaarschap geheim te houden. Zo bezien verdient AH lof.

'Top SABmiller legt fusieproces met AB Inbev stil'
De top van bierbrouwer SABMiller zou het werk aan de samenvoeging van het bedrijf met AB InBev volgens ingewijden hebben stilgelegd.
Het is eigenlijk de bedoeling dat SABMiller overgenomen wordt door zijn branchegenoot, maar over die deal lijkt nu onenigheid te zijn ontstaan, melden bronnen aan Dow Jones Newswires.
Diverse aandeelhouders van het aan de beurs in Londen genoteerde SABMiller, waaronder Aberdeen Asset Management, vinden de compensatie die AB Inbev dinsdag heeft geboden voor de recente waardedaling van het Britse pond te weinig (www.nu.nl/economie/4299186/top-sabmiller-legt-fusieproces-met-ab-inbev-stil.html).

Bij SABMiller zijn ze voorlopig gestopt met de voorbereidingen op de fusie met AB InBev. Die beslissing komt er nadat enkele aandeelhouders niet meer tevreden zijn met het overnamebod, omdat de waarde van de pond sterk is gedaald.
Verhoogd bod
Een aantal aandeelhouders vindt dat ze niet genoeg gecompenseerd zijn voor de val van de pond, ten gevolge van de Brexit. AB InBev verhoogde nochtans onlangs zijn bod met 1 pond per aandeel.
Voorlopig is het nog niet duidelijk wat er nu gaat gebeuren, maar dat er een kink in de kabel zit, is duidelijk. De raad van bestuur van SABMiller bekijkt nu het laatste bod van AB InBev en het is afwachten wat hun beslissing zal zijn.
Enkele dagen geleden leek de deal bijna volledig rond, nadat de goedkeuring van de Europese en Amerikaanse mededingingsautoriteiten was verkregen.
De raad blijkt nu echter bang te zijn dat een aantal aandeelhouders de fusie uiteindelijk niet zal goedkeuren. Tot het probleem is opgelost, heeft SABMiller besloten om al het contact met AB InBev, rond de voorbereiding van de fusie, stop te zetten.
Ook bij Molson Coors en Asahi zullen ze de ontwikkelingen opvolgen. Zij nemen immers delen van SABMiller over, maar die deals worden enkel afgerond als de fusie met AB InBev er ook effectief komt (www.retaildetail.nl/nl/news/food/sabmiller-zet-deal-met-ab-inbev-hold).
Ruzie bij de fusie, het zou een mooie titel voor een rap kunnen zijn maar is in elk geval al een feit inzake de versmelting van de twee grootste bierbrouwers ter wereld. Ingewijden melden dat de top van SABMiller het werk aan de fusie met AB InBev heeft stilgelegd. Aanleiding zou ondermeer de Brexit zijn. Daardoor is het Britse pond sterk in waarde gedaald, en diverse aandeelhouders vinden dat ze nu te weinig terugzien na de fusie.
Door enerzijds de daling van het Britse pond, na de Brexit, en de stijging van het aandeel AB InBev was het gecombineerde bod in aandelen en contanten fiks hoger komen te liggen dan het contante bod. Bij de aankondiging van de overname bedroeg het bod in contanten en aandelen omgerekend 41,85 pond. Verschillende aandeelhouders zouden het verhoogde bod nog altijd onvoldoende vinden en zijn hierover in conclaaf met SABMiller.
Grootaandeelhouders Altria en Bevco, die het gecombineerde bod accepteerden, steunen de overname en zijn samen goed voor 40,45 procent van de aandelen SABMiller. Het aandeel AB InBev sloot woensdag 2,3 procent lager op 113,10 euro. SABMiller daalde 0,7 procent naar 43,82 pond.(Bronnen: MT, Beursduivel.be) (www.marketingtribune.nl/food-en-retail/nieuws/2016/07/lamlegging-fusie-sabmiller-en-ab-inbev/index.xml)

Werknemers van SABMiller mogen per onmiddelijke ingang geen contact meer hebben met vertegenwoordigers van AB InBev.
De Britse bierbrouwer SABMiller heeft de uitvoering van de overnameplannen door AB InBev tijdelijk stopgezet. Dat meldt persbureau AP. Dat liet bestuursvoorzitter Alan Clark woensdag in een bericht aan werknemers weten. In het bericht van SABMiller-bestuursvoorzitter Clark wordt gesteld dat de fusieplannen tijdelijk worden “gepauzeerd”, omdat de directie zich eerst wil beraden op het nieuwe bod. Werknemers wordt gesommeerd “onmiddellijk” het contact met vertegenwoordigers van AB InBev te verbreken. Tot nader order zijn alle vergaderingen en gesprekken over de miljardenovername opgeschort.
Dinsdag verhoogde AB InBev het bod op SABMiller tot 79 miljard pond (omgerekend 94,3 miljard euro). Het nieuwe bod moest de sterke waardedaling van het pond compenseren, die de afgelopen weken na het Brexit-referendum heeft plaatsgevonden. Aandeelhouders van het activistische hedgefonds TCI eisten een nieuw bod omdat ze vonden dat zij niet gelijk werden behandeld. Zij krijgen volgens het nieuwe bod niet 44 maar 45 pond per aandeel (www.nrc.nl/nieuws/2016/07/27/sabmiller-pauzeert-uitvoering-overname-door-inbev-a1513617).

Grootste bierfusie ooit staat op springen door Brexit
Met de finish in zicht heeft SABMiller de overname door AB Inbev stilgelegd. Door de daling van het pond is het bod minder waard geworden (www.nrc.nl/nieuws/2016/07/28/grootste-bierfusie-ooit-staat-op-springen-door-brexit-3429668-a313476).

Dankzij groen licht van mededingingsautoriteiten in de Verenigde Staten en Zuid-Afrika afgelopen week leek de samensmelting in de afrondende fase. Als de twee brouwers samengaan, ontstaat verreweg de grootste bierbrouwer ter wereld met een gecombineerde omzet van omgerekend zo’n 57 miljard dollar. Mocht de deal niet doorgaan, dan kan dat gevolgen hebben voor de verkoop van Grolsch. Het Nederlandse biermerk moet door SABMiller worden afgestoten om ervoor te zorgen dat de fusie door kan gaan (www.nrc.nl/nieuws/2016/07/27/sabmiller-pauzeert-uitvoering-overname-door-inbev-a1513617). Wie had gedacht dat Brexit invloed zou hebben op een overname van een van oorsprong Zuid-Afrikaans bedrijf door een van oorsprong Belgisch bedrijf? Over mondialisering gesproken...


Franse wijn

$
0
0

Eerlijk is eerlijk, Frankrijk staat bekend om de drank: naast bier, sherry, port, champagne en cognac is daar natuurlijk de wijn:


France is one of the most famous and prestigious wine regions of the world (www.kamiljuices.com/wines-france.html). France created the modern wine industry (www.slideshare.net/JMcInerny/french-wine-in-a-flash)


You cannot go to France without experiences (and hopefully enjoying) the amazing food and wine. Wine is such an important part of the country’s national pride and identity that many French simply do not sit down to a meal without a bottle on the table (www.francetravelguide.com/french-wine-understanding-the-4-categories.html). Zie hier een top 10 van Franse wijnen. Maar er zijn heel veel stijlen, zoals de GSM van de Rhonevallei (Grenache, syrah, Mourvedre), zoals in deze presentatie te zien. Wie gaat al die stijlen nu ooit allemaal weten? Daar is meer informatie voor nodig, zoals deze website: www.terroir-france.com/wine/...  met een mooie woordenlijst (maar terroir staat daar niet in...).


France is the birthplace of modern winemaking and serves as a model for wine production internationally. Even though it’s only about the size of Texas, France produces between 7 and 8 billion bottles per year and has the second-largest total vineyard area in the world. France has also been making, perfecting, and exporting their wines since the 6th century BCE, and the country has been associated with winemaking since before Roman times.
The tradition and history surrounding French wines are not the only things that make them so treasured. The fact of the matter is that French vineyards produce some of the highest quality wines in the world. France is also the source of many grape varieties (like Cabernet Sauvignon, Chardonnay, Pinot Noir, Sauvignon Blanc, etc.) that are now planted around the world, and French wine-making practices are copied in many other countries.
So, for those of us who are not sommeliers or wine experts, let’s brush up on some basic knowledge of French wines and the regions they come from (www.francetravelguide.com/a-guide-to-french-wine.html).

Ik onderscheid wijn in kleur (rood, wit of rosé), maar dat schijnt niet echt de methode te zijn. Al zal dat in het café vaak anders zijn. daar merkte ik het volgende onderscheid: rood of wit / zoet of droog?


Wine can be categorized in different ways, but basically, there are mainly two different ways to consider. These 2 ways are based on 2 philosophies which have not always gone along together very well. On one hand, wine can be categorized out from its geographical origin. On the other hand, the wine can be categorized out from which wine grape variety that has been used for the winemaking. The first way based on the geographical origin is usually defended by the wine producing countries in Europe and the second way, based on which grape variety that has been used, is usually defended by what we call the New World.
In France, when speaking about different wine varieties, it's primarily the geographical origin, which through the appellation system, is commissioned to organize the French wine production. ...Only 10 years ago, few consumers in France asked themselves which grape variety or varieties that were used in the winemaking. Wine was categorized (and actually still is today!) depending on its geographic origin. What in French is called «terroir» is the most important concept when classifying wine. The "terroir" can shortly be translated into the soil, but in real, "the terroir" is a much broader concept which not only takes into account the soil (terre), but also the vine's exposure to the sun, the climate, the wind, the height above sea level. In other words, it's the common denominator for everything that influences the grapes and thereby has an impact on the character of the wine. Historically, the appellations system has been a very important concept in France, both in the winemaking and also to the man in the street. Good wines belong to an appellation and even today, there are few who are interested in what grape variety that has been used for producing the wine.
A French exception is Alsace, where the name of the grape variety was added to the appellation name when the Alsace appellation was created in 1962. For example you say AOP Alsace Riesling or AOP Alsace Gewurtztraminer, not only Alsace. But generally speaking,  the wine's geographical origin and its terroir play a more significant role in France than just the name of a grape variety. As an example, few consumers in France would ask for a «Chardonnay» in a retail store . They would rather ask for a white wine from Burgundy with all its hundreds of various geographical names ...
In contrast to this terroir philosophy, there are those who primarily are interested in the grape varieties, of which the wine has been produced. This terminology derives mainly from the new world wines which, less tied to tradition and history, have been able to experiment and produce varietal wines made from only one grape variety and where generally speaking, wine producer have been much more interested in the grape varieties rather than the regional origine (www.ivinio.com/blog/2015/08/grape-variety-or-terroir-/).

To drink good wine, you can actually consider both the terroir philosophy and the grape varietal philosophy. It's a good thing that there's an appellation system that structures the wine and defend tradition, but it is also good that there are winemakers who produce good varietal wines. Anything that increases variety and range is in our view positive, of course provided that consumers can easily understand what they are buying.
The irony is that nature itself unites the two concepts since vines of the same grape variety, but from 2 different origines, give different characteristics to the wines as well when vinified separately. There are e.g. in southern France, wine growers who cultivates both French and Italian Vermentino on the same land and the plants provide two different white wines with different taste! The terroir philosophy is an uncompromisingly important part of the character of a wine, but also, the grape variety itself has clones which make wines with different characters even if the vines are grown in the same place! Wine is - despite the big companies trial to prove the opposite - an agricultural product, not an industrial product where the end product is always the same. But that's also the charm of wine (www.ivinio.com/blog/2015/08/grape-variety-or-terroir-/).


French wine originated in the 6th century BC, with the colonization of Southern Gaul by Greek settlers. Viticulture soon
flourished with the founding of the Greek colony of Marseille. The Roman Empire licensed regions in the south to produce wines. St. Martin of Tours (316–397) was actively engaged in both spreading Christianity and planting vineyards. During the Middle Ages, monks maintained vineyards and, more importantly, conserved wine-making knowledge and skills during that often turbulent period. Monasteries had the resources, security, and motivation to produce a steady supply of wine both for celebrating mass and generating income. During this time, the best vineyards were owned by the monasteries and their wine was considered to be superior. Over time the nobility developed extensive vineyards. However, the French Revolution led to the confiscation of many of the vineyards owned by the Church and others.
The advance of the French wine industry stopped abruptly as first Mildew and then Phylloxera spread throughout the country, indeed across all of Europe, leaving vineyards desolate. Then came an economic downturn in Europe followed by two world wars, and the French wine industry didn’t fully recover for decades. Meanwhile competition had arrived and threatened the treasured French “brands” such as Champagne and Bordeaux. This resulted in the establishment in 1935 of the Appellation d’Origine Contrôlée to protect French interests. Large investments, the economic upturn following World War II and a new generation of Vignerons yielded results in the 1970s and the following decades, creating the modern French wines we know today (http://034dc62.netsolhost.com/WordPress/2012/07/18/all-you-need-to-know-about-french-wine/).


All common styles of wine – red, rosé, white (dry, semi-sweet and sweet), sparkling and fortified – are produced in France. In most of these styles, the French production ranges from cheap and simple versions to some of the world’s most famous and expensive examples. An exception is French fortified wines, which tend to be relatively unknown outside France.
In many respects, French wines have more of a regional than a national identity, as evidenced by different grape varieties, production methods and different classification systems in the various regions. Quality levels and prices vary enormously, and some wines are made for immediate consumption while other are meant for long-time cellaring.
If there is one thing that most French wines have in common, it is that most styles have developed as wines meant to accompany food, be it a quick baguette, a simple bistro meal, or a full-fledged multi-course menu.  Since the French tradition is to serve wine with food, wines have seldom been developed or styled as “bar wines” for drinking on their own, or to impress in tastings when young (http://034dc62.netsolhost.com/WordPress/2012/07/18/all-you-need-to-know-about-french-wine/).


French wine is divided into categories a couple of different ways:
Wines are divided by terroir, which links the style of wine to the specific location where the grapes were grown and the wine made (Burgundy, for example, is made in the Burgundy region).
Wines are also categorized by the Appellation d’Origine Controlee (AOC) system, which has strict rules defining grape varieties and winemaking practices allowed in each of France’s several hundred geographically defined “appellations.” An appellation can be as small as a specific vineyard or village, or cover an entire region  (www.francetravelguide.com/a-guide-to-french-wine.html).


Knowing and understanding French wines is critical to enjoying the wide world of wine to its fullest, yet French wine classification systems and resulting label layouts can get confusing quickly for consumers raised on New World wine labels highlighting grape names over place names.
Remember, the place, not the grape, is the priority when naming and labeling French wines. Bordeaux is a place—a city, in fact—right off the Atlantic Coast. Likewise, Champagne is a place—a region just east of Paris. Specific grapes grow really well in certain places, making a location like Bordeaux famous for growing Cabernet Sauvignon and Merlot, and a region like Champagne ideal for Chardonnay and Pinot Noir—which also happen to be the top grape varieties used for making the best bubbles of Champagne (www.idiotsguides.com/food-and-drink/wine-and-drink/understanding-french-wine/).


The concept of Terroir, which refers to the unique combination of natural factors associated with any particular vineyard, is important to French vignerons.  It includes such factors as soil, underlying rock, altitude, slope of hill or terrain, orientation toward the sun, andmicroclimate (typical rain, winds, humidity, temperature variations, etc.). Even in the same area, no two vineyards have exactly the same terroir, thus being the base of the Appellation d’origine contrôlée (AOC) system that has been model for appellation and wine laws across the globe. In other words: when the same grape variety is planted in different regions, it can produce wines that are significantly different from each other.  In France the concept of terroir manifests itself most extremely in the Burgundy region.  The amount of influence and the scope that falls under the description of terroir has been a controversial topic in the wine industry (http://034dc62.netsolhost.com/WordPress/2012/07/18/all-you-need-to-know-about-french-wine/).


Decoding French Wine: A Beginner’s Guide to Enjoying the Fruits of the French Terroir is a short, almost pocketbook guide, written to help early stage wine drinkers navigate the world of French wine so they feel comfortable opening up a French wine list and understand exactly what they are ordering and why (www.amazon.com/Decoding-French-Wine-Beginners-Enjoying-ebook/dp/B007NM91GW).

The French word terroir is used to describe all the ecological factors that make a particular type of wine special to the region of its origin. James E. Wilson uses his training as a geologist and his years of research in the wine regions of France to fully examine the concept of terroir. The result combines natural history, social history, and scientific study, making this a unique book that all wine connoisseurs and professionals will want close at hand. In Part One Wilson introduces the full range of environmental factors that together form terroir. He explains France's geological foundation; its soil, considered the "soul" of a vineyard; the various climates and microclimates; the vines, their history and how each type has evolved; and the role that humans--from ancient monks to modern enologists-- (www.amazon.com/Terroir-Geology-Climate-Culture-Making/dp/1891267221).


Terroir is a holistic concept that relates to both environmental and cultural factors that together influence the grape growing to wine production continuum. The physical factors that influence the process include matching a given grape variety to its ideal climate along with optimum site characteristics of elevation, slope, aspect, and soil. While some regions have had hundreds and even thousands of years to define, develop, and understand their best terroir, newer regions typically face a trial and error stage of finding the best variety and terroir match. This research facilitates the process by modeling the climate and landscape in a relatively young grape growing region in Oregon, the Umpqua Valley appellation. The result is an inventory of land suitability that provides both existing and new growers greater insight into the best terroirs of the region (https://journals.lib.unb.ca/index.php/gc/article/view/2779/3266).

The beautiful French word Terroir as defined by Winefolly is “how a particular region’s climate, soils and aspect (terrain) affect the taste of wine. Some regions are said to have more ‘terroir’ than others.” Here is a graphic from Winefolly to further illustrate the meaning of terroir (http://rockinredblog.com/2015/04/17/babcock-winery-a-lesson-in-terroir/):





Speaking on behalf of the wine world, let me welcome you to the passé-chic realm of the exotically obvious; that an agricultural product is, in some immeasurable way, influenced by its roots in the world. Tillers of the soil have known this for millennia, pushers of the pen are still trying to sort it all out. Derived from the Latin terra, meaning of the earth or land, terroir has become a kind of commonplace refrain to verbalize the indefinable effects imparted to a wine by the soil and climate of the origin vineyard (http://tempestinatankard.com/2013/12/16/terroir-and-the-making-of-beer-into-wine/).


Terroir is basic proof that there are valuable differences in wines. For instance, the variance in taste between cabernet grapes grown in Chile versus a vine grown in France is not an expression of the grape’s DNA – it is a manifestation of the wine’s personality which has been affected by numerous environmental and cultural factors. Terroir gives wine its story, and to an extent, makes wine subjective and allows us to use bizarre adjectives to describe it.
Wine isn’t the only entity encasing terroir. Terroir can apply to almost anything that is affected by environment and cultural circumstances: cheese, coffee, charcuterie, marijuana and humans. Think about regional accents in language – these are physical productions of terroir (www.obsev.com/food/terroir-wines-biggest-mystery-debunked.html).

Climate
The physical environment in which grapes grow makes a physical impact on the way a wine tastes. It is exactly the climate of a region that determines what type of grape varieties can be planted there. This is exactly why grapes grown in cooler climates have higher acidity levels than those grown in warmer regions.
Soil
Contrary to belief, a wine with an “earthy” characteristic doesn’t necessarily have to do with the soil the grapes were grown in. It certainly can, but science hasn’t proved anything on this matter. The concept of a wine’s "minerality" could just as easily be attributed to a nearby ocean breeze. The commonly used wine adjective “slatey” (mmm German Riesling) could just as easily be attributed to the steel tank the wine was aged in. The density, consistency, mineral deposits and moisture levels in soil all affect the way the grape ripens.
Terrain
Differences in the way a vineyard is sloped, the altitude and elevation, and the direction the vines face (determining amount of sunlight, wind, etc) are all factors that affect the grapes. For instance, many vineyards in Argentina are located at higher elevations between 2,000 and 3,000 feet, giving many of these wines a fresh acidity that is only retained from the mountain’s cooler temperatures.
Tradition
Terroir has a strong cultural side. Grape juice wouldn’t be turned into wine without someone wishing they had some booze. Terroir is a partnership between the winemaker and the grapes. Of course, human intervention can heighten or lessen the expression of environmental influence in wine depending on the winemaker’s style and grip on the wine (think technique and level of ripeness when grapes are picked.) (www.obsev.com/food/terroir-wines-biggest-mystery-debunked.html)

Terroir remains something that we all want to believe in. It gives us something to think deeply about. It’s our Proustian transporter to vacations past. It justifies more and greater purchases. It satisfies our thirst for subtle social differentiation. Terroir is a matter of faith, and faith is, if nothing else, an unyielding belief in the unknowable.
In spite of its hazy existence, some generalized assertions about terroir are possible, two of which I’d like to mention here. First, place does matter. Campaigners for terroir are selling more than just tulips in Amsterdam. There is a legitimate product behind the claims. The American wine critic David Schildknecht stands as one of the most sensible and passionate advocates of terroir. Equally passionate (if a bit more quixotic) is Terry Theise, a renowned importer whose heartfelt catalogs have become cult reading among terroir buffs. These intelligent and experienced voices leave us no doubt that soil and climate have some role to play in shaping taste in wine. Second, terroir is marketing. In spite of terroir’s genuineness, doubters and naysayers can and do have reasonable suspicions. Growers, importers, distributors, critics, and merchants have frequently been less than forthcoming about the technological side of the winemaking process. The fact is that the taste profile of the great majority of wines purchased in the U.S.—smoke, vanilla, espresso—is determined not by nature but by overt and intrusive cellar practices. To be clear, this is not unethical or even out of the ordinary, but in spite of what the label may say, this is not terroir (http://tempestinatankard.com/2013/12/16/terroir-and-the-making-of-beer-into-wine/).

As the meaning of "terroir" continues to be hotly disputed, settling on a definition that considers soil, topography and climate, as well as human intervention, proves very complex (www.winebusiness.com/wbm/?go=getArticleSignIn&dataId=42095).


In 1935 numerous laws were passed to control the quality of French wine. They established the Appellation d’Origine Contrôlée system, which is governed by a powerful oversight board (Institut National des Appellations d’Origine, INAO). Consequently, France has one of the oldest systems for protected designation of origin for wine in the world, and strict laws concerning winemaking and production.  Many other European systems are modelled after it.  The word “appellation” has been put to use by other countries, sometimes in a much looser meaning. As European Union wine laws have been modelled after those of the French, this trend is likely to continue with further EU expansion.
French law divides wine into four categories, two falling under the European Union’s Table Wine category and two falling under the EU’s Quality Wine Produced in a Specific Region(QWPSR) designation. The categories and their shares of the total French production for the 2005 vintage, excluding wine destined for Cognac, Armagnac and other brandies, were:
Table wine:
Vin de Table (11.7%) – Carries with it only the producer and the designation that it is from France.
Vin de Pays (33.9%) – Carries with it a specific region within France (for example Vin de Pays d’Oc from Languedoc-Roussillon or Vin de Pays de Côtes de Gascogne fromGascony), and subject to less restrictive regulations than AOC wines. For instance, it allows producers to distinguish wines that are made using grape varieties or procedures other than those required by the AOC rules, without having to use the simple and commercially non-viable table wine classification. In order to maintain a distinction from Vin de Table, the producers have to submit the wine for analysis and tasting, and the wines have to be made from certain varieties or blends.
QWPSR:
Vin Délimité de Qualité Supérieure (VDQS, 0.9%) – Less strict than AOC, usually used for smaller areas or as a “waiting room” for potential AOCs. This category was abolished at the end of 2011.
Appellation d’Origine Contrôlée (AOC, 53.4%) – Wine from a particular area with many other restrictions, including grape varieties and winemaking methods.
The wine classification system of France has been under overhaul since 2006, with a new system to be fully introduced by 2012. The new system consists of three categories rather than four, since there will be no category corresponding to VDQS from 2012. The new categories are:
Vin de France, a table wine category basically replacing Vin de Table, but allowing grape variety and vintage to be indicated on the label.
Indication Géographique Protégée (IGP), an intermediate category basically replacing Vin de Pays.
Appellation d’Origine Protégée (AOP), the highest category basically replacing AOC wines.
The largest changes will be in the Vin de France category, and to VDQS wines, which either need to qualify as AOP wines or be downgraded to an IGP category. For the former AOC wines, the move to AOP will only mean minor changes to the terminology of the label, while the actual names of the appellations themselves will remain unchanged (http://034dc62.netsolhost.com/WordPress/2012/07/18/all-you-need-to-know-about-french-wine/).

The French take their wines very seriously. Since 1935, France has had the Appellation d’Origine Contrôlée system, which is governed by a powerful oversight board called the INAO (Institut National des Appellations d’Origine). This is one of the oldest and strictest systems for designation and quality control in the world. Under this system, France established four different quality levels in order to categorize their many wines. This means that no matter what region the wine is from (Bordeaux, Loire, Rhône, Burgundy) or what kind of wine it is (red, white, rosé, sparkling), all wines will fall under one of four categories of quality levels  (www.francetravelguide.com/french-wine-understanding-the-4-categories.html).


AOC (Vins d'Appellation d'Origine Contrôlée) wines are at the upper echelon of the French wine classification system. These wines must meet key criteria in terms of vineyard and wine-making practices, as well as requirements for minimum alcohol levels, and they must adhere to rules for using only the permitted grape varieties grown within the specific appellation boundaries.
AOC wines often have a specific place name on the label between the words Appellation and Contrôlée. For example, a wine carrying a label from grapes sourced from a specific subregion of the famous Loire Valley like Sancerre reads Appellation Sancerre Contrôlée. At other times, the names of the general region or a small village appear on the label, followed by the initials AOC (www.idiotsguides.com/food-and-drink/wine-and-drink/understanding-french-wine/).

VDQS (Vins Délimités de Qualité Supérieure) wines are loosely translated as "wines of superior quality" and represent one step down in label requirements from the AOC wines. Often the vineyards may harvest grapes at higher yields, reducing the quality and concentration compared to the AOCs. The initials VDQS or the full-blown phrase appears at the bottom of the label (www.idiotsguides.com/food-and-drink/wine-and-drink/understanding-french-wine/).

Vins de Pays are considered "country wines" and are defined by a specific place or, more often, a large region. The rules and regulations for obtaining a Vins de Pays designation are significantly looser than the AOC or VDQS standards. The Languedoc-Roussillon region puts out plenty of good, everyday Vins de Pays wines each year, wearing the label Vins de Pays de Languedoc-Roussillon, inferring they're country wines from the French region of Languedoc-Roussillon (www.idiotsguides.com/food-and-drink/wine-and-drink/understanding-french-wine/).

Vins de Table indicates the simplest of all French wine. This label designation is used for the ubiquitous, everyday table wines, as the name suggests. Essentially, the wine just has to be made in France with French grapes—no specific place, no specific grape, and not even a specified year. These are typically low-cost, low-frills wines perfect for washing back a quick meal or packing for a picnic (www.idiotsguides.com/food-and-drink/wine-and-drink/understanding-french-wine/).

French Wine Classifications
Vin de Table: These are entry-level French wines that carry with them only the distinction that they were produced in France. You will often find these types of wines served in carafes in restaurants as the house wine—usually only as “house red” and “house white.” While of the lowest distinction in France, these wines are typically quite good for their low prices and you can usually pick up a bottle of vin de table for only a couple euros.
Vin de Pays: These wines carry the distinction of what region they were produced in (for example, Côtes du Rhône from the Rhône Valley or Vin de Pays d’Oc from the Languedoc-Roussillon region). This distinction allows producers to distinguish what grape varieties were used in production. These wines also must be submitted for wine analysis and tasting to ensure quality. You’ll usually get the biggest bang for your buck with these wines as some of them are exceptionally good without the high price tag of AOC wines.
VDQS (Vin Délimité de Qualité Superieure): This category is often considered the “waiting room” for wines trying to get an AOC rating. While they only account for 2% of total French wines, it is important to understand this category as you can score a very high quality bottle for a lower price.
AOC (Appellation d’Origine Contrôlée): This is highest quality level of French wine, with strict restrictions based on grape varities and winemaking methods. These wines are also subject to tasting and evaluation from the INAO (which is an awesome job if you ask me). In years with favorable vintage conditions, there are usually more AOC-rated wines but this is an increasingly large group of French wines, as vineyards in France are attempting to find their niche in the high quality (and expensive) wine market. 2005 was a particularly favorable year in France, leading to a higher number of vintage AOC bottle ratings. These wines are the most coveted in France (www.francetravelguide.com/french-wine-understanding-the-4-categories.html).

Wine is produced in several regions throughout France, in quantities between 50 and 60 million hectolitres per year, or 7–8 billion bottles. France has the world’s second-largest total vineyard area, behind Spain, and is in the position of being the world’s largest wine producer losing it once (in 2008) to Italy. French wine traces its history to the 6th century BC, with many of France’s regions dating their wine-making history to Roman times. The wines produced today range from expensive high-end wines sold internationally, to more modest wines usually only seen within France.

Two concepts central to higher end French wines are the notion of “terroir”, which links the style of the wines to the specific locations where the grapes are grown and the wine is made, and the Appellation d’Origine Contrôlée (AOC) system. Appellation rules closely define which grape varieties and winemaking practices are approved for classification in each of France’s several hundred geographically defined appellations, which can cover entire regions, individual villages or even specific vineyards (http://034dc62.netsolhost.com/WordPress/2012/07/18/all-you-need-to-know-about-french-wine/).

The recognized wine producing areas in France are regulated by the Institut National des Appellations d’Origine – INAO in acronym. Every appellation in France is defined by INAO, in regards to the individual regions particular wine “character”. If a wine fails to meet the INAO’s strict criteria it is declassified into a lower appellation or even into Vin de Pays or Vin de Table. With the number of appellations in France too numerous to mention here, they are easily defined into one of the main wine producing regions listed below (http://034dc62.netsolhost.com/WordPress/2012/07/18/all-you-need-to-know-about-french-wine/).

Wine Regions of France
Alsace: This area in France borders Germany and is primarily known for its white and rosé wines. Sparkling sweet wines are also produced in this region, as the chilly temperatures are often best for making bubbly.
Bordeaux: This large region along the southern Atlantic coast of France has a long history of exporting wines and is known mostly for its rich, complex reds. In fact, Bordeaux wines are usually a blend of Cabernet Sauvignon and Merlot. However, while Bordeaux tends to be synonymous with reds, the region is also well known for its famous sweet white wine from Sauternes, usually paired with foie gras.
Burgundy: This area in eastern France is known for its bold Pinot Noir and Chardonnay. Burgundy actually has the largest number of appellations of any other region in the country, and is frequently divided into smaller subdivisions. The top wines from the region are found in the Cote d’Or (Gold Coast) – and because these wines command the highest prices, the name seems all too fitting.
Beaujolais: The southern regions of Burgundy near the Rhône valley, makes lighter, fruitier red wines, and is known for the famous Beaujolais Nouveau, a young red wine released each November and consumed by the New Year.
Chablis: A region sometimes lumped in with Burgundy, this area located between the Cote d’Or and Paris produces crisp white wines.
Champagne: This area close to Belgium and Luxembourg was the birthplace of sparkling wine; in recent decades France has protected its signature bubbly by disallowing sparkling wine producers to use the term “champagne” for wines not produced in this area of France. The region has the perfect chilly winter climate to produce Champagne and the most famous brands of bubbly, like Dom Perignon and Veuve Clicquot, have vineyards here.
Languedoc-Roussillon: This is the largest wine region by area in France, and it is where the majority of France’s cheap bulk wines are produced (which are still quite good!). This region is sometimes nicknamed the “wine lake,” and the vintners here are known for being more open to adapting new techniques in winemaking. You’ll often see wines from this region labeled “Vin de Pays d’Oc.”
Loire: This region stretches along the Loire Valley in central and western France and produces France’s highest quality white wines. The upper Loire is known for its Sauvignon Blanc, but the region is also known for its dry, sweet and sparkling wines from Tourraine and Chenin Blanc, as well as its mild reds from Saumur (www.francetravelguide.com/a-guide-to-french-wine.html).




Provence: Southeastern France near the Mediterranean coast is one of the warmest regions of France, and as a result produces mostly white and rosé wines. Bordering the southern Rhône region, Provence has very similar wines, and is also home to some prestigious wine estates.
Rhône: The Rhône Valley in Southeastern France along the Rhône River is known for mostly for its red wines and competes with Bordeaux as a major producer and exporter of French red wines.
Savoie: This region in the French Alps bordering Switzerland is mostly known for its cheeses, great skiing and mountain vistas, but the region also produces some excellent white wines. Because of the chillier mountain temperatures, Savoie grows grapes that are unique to the region and produce distinct wines.
Southwest France: The Sud-Oeust of France is known for its Medieval fortresses like Carcassonne and the Citadelles du Vertige as well as for its rich foods like foie gras and duck confit, and red wines similar to those from Bordeaux and sweet, white wines similar to Sauternes. Many of the wines from this region do not have AOC ratings but are VDQS classified, which basically means they are wines in the “waiting room” for the prestigious AOC classification. These are some of the highest quality wines in France without as big of a price tag (www.francetravelguide.com/a-guide-to-french-wine.html).


Although France has raised the legal drinking age from 16 to 18, this new law does not affect wine tasting. In France, as soon as a kid can hold a wine glass without breaking it they are usually drinking small amounts of wine at home with the family—so don’t be surprised when you go wine tasting and they pull out a glass for your kid.
When tasting, hold the glass by the stem, as you don’t want your body heat to influence the wine’s properties.
There is no need to drink the wine to fully appreciate it. It’s customary to save the drink for the last sample, as it’s always from the winery’s best wine. If you are visiting a “true” cellar you can spit on the floor; otherwise you’ll find a bucket called un crachoir for you to spit into. Personally, I think it’s the ultimate shame to spit out wine, but if you are stopping at many vineyards and don’t want to be hammered – or if you’re the designated driver – I suppose this is a good idea (www.francetravelguide.com/wine-tasting-in-france.html).




The amount of information included on French wine labels varies depending on which region the wine was made in, and what level of classification the wine carries. As a minimum, labels will usually state that classification, as well as the name of the producer, and, for wines above the Vin De Table level, will also include the geographical area where the wine was made. Sometimes that will simply be the wider region where the wine was made, but some labels, especially for higher quality wines, will also include details of the individual village or commune, and even the specific vineyard where the wine was sourced. With the exception of wines from the Alsace region, France had no tradition of labelling wines with details of the grape varieties used. Since New World wines made the names of individual grape varieties familiar to international consumers in the late 20th century, more French wineries started to use varietal labelling. In general, varietal labelling is most common for the Vin de Pays category, although some AOC wines now also display varietal names. For most AOC wines, if grape varieties are mentioned, they will be in small print on a back label.
Labels will also indicate where the wine was bottled, which can be an indication as to the quality level of the wine, and whether it was bottled by a single producer, or more anonymously and in larger quantities:
“Mis en bouteille …”
“… au château, au domaine, à la propriété”: these have a similar meaning, and indicate the wine was “estate bottled”, on the same property on which it was grown or at acooperative (within the boundary of the appellation) of which that property is a member.
“… par …” the wine was bottled by the concern whose name follows. This may be the producing vineyard or it may not.
“… dans la région de production”: the wine was not bottled at the vineyard but by a larger business at its warehouse; this warehouse was within the same winemaking region of France as the appellation, but not necessarily within the boundary of the appellation itself. If a chateau or domaine is named, it may well not exist as a real vineyard, and the wine may be an assemblage from the grapes or the wines of several producers.
“… dans nos chais, dans nos caves”: the wine was bottled by the business named on the label.
“Vigneron indépendant” is a special mark adopted by some independent wine-makers, to distinguish them from larger corporate winemaking operations and symbolize a return to the basics of the craft of wine-making. Bottles from these independent makers carry a special logo usually printed on the foil cap covering the cork.
If varietal names are displayed, common EU rules apply:
If a single varietal name is used, the wine must be made from a minimum of 85% of this variety.
If two or more varietal names are used, only the displayed varieties are allowed.
If two or more varietal names are used, they must generally appear in descending order (http://034dc62.netsolhost.com/WordPress/2012/07/18/all-you-need-to-know-about-french-wine/).

Veluws bier

$
0
0
De Veluwe is een overwegend beboste landstreek in de Nederlandse provincie Gelderland en een voormalig kwartier van het hertogdom Gelre. De Veluwe is het grootste laaglandnatuurterrein van Noordwest-Europa, en omvat ongeveer 1000 km².
Veluwe is een afleiding van het Germaanse *falwa (vaal, bleek). In de zin van "braakliggend land" heeft het woord een Engelse tegenhanger in "fallow lands" (http://biervat.blogspot.nl/2013/11/voor-aan-de-veluwe-lijkt-de-tijd-stil.html).


De Veluwe was oorspronkelijk bebost. In de Middeleeuwen zorgde zowel grootschalige boskap voor de ijzerindustrie als intensieve landbouw ervoor dat de wind vat kreeg op de arme zandgronden (http://biervat.blogspot.nl/2013/11/voor-aan-de-veluwe-lijkt-de-tijd-stil.html).


Hierdoor ontstonden grote zandverstuivingen en werden er stuifduinen gevormd. Door de boskap is er geen oerbos bewaard gebleven, een groot deel van de huidige Veluwse bossen is aangeplant ten gunste van de houtproductie. Vanaf de Veluwe lopen verschillende beken naar de rand van het gebied. Sommige van deze beken zijn gegraven (sprengen), andere zijn natuurlijk.
Veel sprengen zijn met de komst van de mechanisering overbodig geraakt en verwaarloosd; omdat ze echter een unieke biotoop vormen met een buitengewoon goede waterkwaliteit worden veel sprengen tegenwoordig gerestaureerd en onderhouden. Op de Veluwe is hiervoor de Stichting tot Behoud van de Veluwse Sprengen en Beken actief (http://nl.wikipedia.org/wiki/Spreng).

Het Nationale Park De Hoge Veluwe is het grootste actief beheerde natuurgebied in particulier bezit in Nederland. Het bestaat uit 5.400 hectare bos, heide, vennen en stuifzand (http://biervat.blogspot.nl/2013/11/voor-aan-de-veluwe-lijkt-de-tijd-stil.html).

Paarse heidevelden in augustus, tja wie heeft dat nog nooit gezien? Niets nieuws, maar zodra de heide gaat bloeien staat de media er toch weer bol van. Menig recreatiefolder of nieuwsbrief trekt in die periode de mensen de heide op. Veel te laat natuurlijk; er is immers al veel eerder bloeiende heide te zien.
Struikheide, ja dat zei ik al eerder, deze dominante heide van de droge gronden is het meest bekend van allemaal. Zij is een echte augustusbloeier. Een publiekstrekker is het en waarom ook niet. Het jaargetijde dat we tijd hebben de natuur in te trekken. Hoogzomer!
Kraaiheide, een onbekende maar mooie Scandinavische soort. Hier gekomen door de invloeden van de ijstijd, lang geleden. Net als de stenen van onze hunebedden meegekomen met het landijs.
Dopheide bloeit uiteindelijk ook eerder dan de struikheide van augustus. Natte heide en dopheide horen bij elkaar. Het Nationaal Park Dwingelderveld is het grootste natte heidegebeid van Noordwest Europa. Zeker in dit gebied wordt de heide gedomineerd door de dopheide. Zachtroze van kleur en al in juni en juli in bloei.
Zijn we er dan? Nee we hebben nog de lavendelheide. Een heidesoort van de betere hoogveentjes in bos en heidevelden. Deze mooie plant bloeit van april tot juni. Zodra de kraaiheide klaar is, staat de lavendelhei met haar eerste bloempjes in bloei. Op het moment dat zij klaar is, komt de dopheide er al weer aan (www.natuurmonumenten.nl/boswachters/boswachter-andre-donker/verhalen/heidebloeikalender).

Apeldoorn is de grootste stad op de Veluwe en een prima uitvalsbasis voor de groene omgeving en de vele attracties en verblijfslocaties op de Veluwe (www.apeldoorn.nl/ter/bezoekers/Actief-ontspannen-in-Apeldoorn.html). Apeldoorn is een stad in de Nederlandse provincie Gelderland. Het is de hoofdplaats van de gelijknamige gemeente. Apeldoorn ontwikkelde zich pas vanaf begin 20e eeuw tot een van de grootste plaatsen van het land. Apeldoorn vervult een centrumfunctie in de stedelijke agglomeratie met Deventer en Zutphen die bekendstaat als de Stedendriehoek.
...
De geschiedenis van Apeldoorn gaat terug naar het jaar 792 toen het als "villa ut marca Appoldro" werd genoemd in een schenkingsakte. In het begin en de eeuwen daarna was Apeldoorn een klein dorpje, dat bestond uit een paar huizen. Toen tegen het einde van de 16e eeuw de papierindustrie op gang kwam, groeide Apeldoorn snel.
In 1684 kocht Willem III van Oranje het huis Het Loo en liet daarnaast paleis Het Loo bouwen omdat Apeldoorn centraal in een jachtgebied lag. Daarna hebben meerdere leden van de koninklijke familie het paleis bewoond, tot het overlijden van koningin Wilhelmina. Ook Lodewijk Napoleon zou paleis Het Loo als zomerresidentie gebruikt hebben. Paleis Het Loo is sinds 1984 een museum.
Om de werkgelegenheid en economie en daarmee de groei van Apeldoorn een duwtje in de rug te geven, liet koning Willem I uit eigen middelen het Apeldoorns Kanaal graven, dat loopt van de IJssel bij Hattem naar Apeldoorn en dat gereed kwam in 1829. Later, in 1868, werd dit kanaal doorgetrokken naar Dieren waar het ook weer aansluit op de IJssel. Het noordelijk deel volgt in grote lijnen het in de middeleeuwen aangelegde kanaaltje De Grift (https://nl.wikipedia.org/wiki/Apeldoorn_(stad)). 

Ede is een middelgrote plaats in de Nederlandse provincie Gelderland, te vinden op de westflank van de Veluwe en in de zuidelijke Gelderse Vallei. Het is tevens de hoofdplaats van de gelijknamige gemeente. 
In de zeventiende eeuw werd Ede geteisterd door de Spanjaarden onder aanvoering van Hendrik van den Bergh tijdens de Inval van de Veluwe in 1624. Vijf jaar later, tijdens een tweede inval onder leiding van Van den Bergh en Ernesto Montecuccoli, werd dit nog eens herhaald.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog bevond er zich op de Edese heide een groot vluchtelingenkamp voor Belgische vluchtelingen. Het bestond van 1915 tot en met 1918. Het werd in 1918 afgebroken en de bouwmaterialen werden hergebruikt voor de vele beschadigde gebouwen in België. Ter nagedachtenis staat er vandaag nog het Belgenmonument.
In de Tweede Wereldoorlog zijn tijdens Operatie Market Garden geallieerde militairen op de Ginkelse Heide bij Ede geland. Vanaf daar zijn ze, vechtend tegen de Duitsers, naar Arnhem getrokken. Elk jaar in september wordt dit herdacht door parachutespringen boven de heide. De parachutisten worden onder andere uit nog operationele Tweede Wereldoorlog-vliegtuigen gedropt. Dit evenement trekt vanuit de wijde omgeving een groot publiek. Er zijn zelfs veteranen uit Groot-Brittannië bij aanwezig. Tot en met 2006 sprongen er ook nog veteranen, vaak al op hoge leeftijd. Voorafgaand aan de luchtlanding werd er op 17 september 1944 een bombardement op Ede geplaatst. Hierbij verloren 69 burgers het leven.
De belangrijke economische prikkels voor de definitieve ontwikkeling van de woonkern Ede waren het aanwijzen van Ede als garnizoensstad aan het begin van de 20e eeuw en de vestiging van de kunstzijdefabriek Enka in 1922.
Grote delen van Ede zijn hierdoor ontstaan en zelfs in opdracht van de nieuwkomers gebouwd (het gebied rond de Klinkenbergerweg (woningen voor militairen), tuindorp Enka). De Enka-fabriek is in 2002 echter gesloten en ook Defensie is in 2010 uit Ede vertrokken (https://nl.wikipedia.org/wiki/Ede_(plaats_in_Nederland)).

Putten is een plaats op de grens van de Veluwe en de Gelderse Vallei, in de Nederlandse provincie Gelderland, en hoofdplaats van de gemeente Putten. Ten oosten en noordoosten van de plaats Putten ligt de Veluwe, het grootste natuurgebied van Nederland. Putten wordt in het zuiden en westen omringd door akkerland, dat onderdeel vormt van de noordoostelijke hoek van de Gelderse Vallei.
Het Puttense dialect valt onder het West-Veluws. Er is een boek over het Puttense dialect uitgegeven met de titel: "Putters Praoten moe je niet laoten". Er staat onder meer een lijst met dialectwoorden en de vertalingen in. Het Puttens (ook wel 'Putters' genaamd) is net als in andere 'dialectdorpen' veelal verdrongen door het Nederlands, maar wordt door met name de ouderen onder de Puttense bevolking nog wel gesproken.
In de akte van de Friese edelman Folckerus (uit 855) wordt voor het eerst de naam Putten vermeld. In deze akte worden goederen en landerijen overgedragen aan het klooster van Werden (bij Essen in Duitsland), en Putten wordt in vico qui dicetur Puthem (als buurtschap of dorp) genoemd. Putten is, nadat de kerk is gesticht, een verzameling buurtschappen die tezamen een kerkdorp vormen, een situatie die tot aan de tiende eeuw voortduurt. Dit kerkdorp omvat een groot gebied, dat zich uitstrekt tot Nijkerk en Voorthuizen. Pas in 1416 worden Nijkerk en Voorthuizen verzelfstandigd.
Aan het einde van de zestiende eeuw bereikt de Reformatie Putten, en tot 1608 is er een rooms-katholiek pastoor die vanuit de Pancratiuskerk werkt. Het grootste deel van de bevolking wordt dan protestants, en slechts een kleine katholieke kern blijft over.
Eind september 1944, tegen het einde van de Tweede Wereldoorlog, wordt door de ondergrondse in Putten een aanslag gepleegd op een aantal Duitse officieren. Als vergeldingsactie wordt een razzia uitgevoerd door de Wehrmacht en de SS en wordt een deel van het centrum van het dorp platgebrand. Zie hiervoor het artikel Razzia van Putten.
Na de oorlog is Putten nog steeds grotendeels agrarisch gebied, maar in de tweede helft van de twintigste eeuw wordt het toerisme en recreatie een belangrijke inkomstenbron. Daarnaast is in Putten beperkte industrie (https://nl.wikipedia.org/wiki/Putten_(plaats)).

Epe is een plaats in de Nederlandse provincie Gelderland, in het noordoostelijke deel van de Veluwe. Het is de hoofdplaats van de gelijknamige gemeente, Epe, het gemeentehuis is er dan ook gevestigd.
De naam Epe is volgens onder andere Van Berkel en Samplonius afgeleid van een vroeg-Germaans of misschien zelfs vòòr-Germaans woord *apa, dat "waterloop" betekent. Het oudste document waarin de naam van het dorp "de Ape" voorkomt, dateert uit het jaar 1176 (https://nl.wikipedia.org/wiki/Epe_(plaats_in_Nederland)).

Maar goed even terug naar bierige termen en onderwerpen:

De Veluwe.....


Schaffelaarreeks - Bier brouwen op de Veluwe ( oktober 2011)
een reis door het heden en verleden van bier, hop en brouwerijen
Auteur: Evert de Jonge (www.bol.com/)
(www.biernet.nl/shop/boeken/bier-brouwen-op-de-veluwe)
Productinformatie
ISBN: 9789087881528
Auteur: Evert de Jonge
Uitgave: Koninklijke BDU Uitgevers BV
Taal: Nederlands
Illustraties: Ja
Bladzijden: 166
Afm.: 229 x 231 x 14 mm
Gewicht: 606 gr
Serie: Schaffelaarreeks
Artikelnummer: 2348359
(www.paagman.nl/product/bier-brouwen-op-de-veluwe/2348359/index.html)
Karel Meesters:
Deel uit een serie historische boekwerken over de Veluwe, in dit geval bierbrouwen op de Veluwe. De introductie van bier op de Veluwe, bierbrouwerijen, hopteelt, verval ambachtelijke brouwactiviteiten, schaalvergroting en de huidige biercultuur zijn de belangrijkste onderwerpen die worden beschreven. Bevat een inhoudsopgave, bronnen- en literatuurlijst, een tabel, een register op persoonsnamen en een op zaaknamen en goegrafische namen. Tevens zijn vele fraaie illustraties en foto's (in kleur) naast de tekst afgedrukt. De lay-out is verzorgd, de indeling van het boek chronologisch, de inhoud is erg specialistisch en diepgaand, maar toch goed volgbaar, de stijl vrij vlot en overwegend zakelijk. Een boek voor wie specifiek geinteresseerd is in de Veluwse bierwereld. Bevat veel interessante informatie en geeft een duidelijk beeld van de omstandigheden in de geschiedenis en de huidige tijd. Grotendeels gedrukt in drie kolommen (www.bol.com/).

Bier wordt al eeuwenlang gedronken, water was vroeger vaak vervuild, dus een pul bier was beter voor de gezondheid. In de middeleeuwen kwam in de Veluwse steden de bierproductie op gang. De staat en de stedelijke overheden stimuleerden deze tak van ‘industrie’ maar al te graag want de accijnzen op het genotsmiddel konden zij van alles bekostigen. Brouwers werden rijk, want iedereen dronk bier.
In de 17e eeuw zou de import van bier de productie in de steden verdringen. Mogelijk ging dat in Harderwijk iets anders. Op het Veluwse platteland echter startte in die periode een bloeiperiode voor het brouwersvak. Omstreeks 1700 stonden er wel zo’n honderd  brouwerijen op de Veluwe. In de 18e eeuw verdrongen koffie en thee het bier van tafel. Het aantal brouwerijen nam gestaag af en in 1902 sloot de laatste ambachtelijke brouwerij, mede wegens de opkomst van de stoombierbrouwerijen, waarvan drie op de Veluwe waren gevestigd (www.herderewich.nl/2013.html).

Wat voor bier is er nu nog op de Veluwe?
Apeldoorn: Veluwse Schavuyt
Ede: Heidebrouwerij
Putten: Hertbier
Epe?



De Veluwe heeft zijn eigen bierbrouwerij!
In Bierbrouwerij De Vlijt wordt dagelijks in de eigen brouwinstallatie het ambachtelijke speciaalbier Veluwse Schavuyt gebrouwen. Het ambachtelijke bier heeft een hoge gisting en wordt niet gefiltreerd en gepasteuriseerd, waardoor de mooie volle smaak van de gebruikte brouwingrediënten in het bier volledig aanwezig blijft. De grondstoffen voor het brouwproces worden zorgvuldig geselecteerd en continue bewaakt op kwaliteit. De Veluwse Schavuyt wordt per brouwsel van 1000 l. gebrouwen (www.veluwseschavuyt.nl/).


Wat me opvalt is dat de naam 'BIERBROUWERIJ DE VLIJT' die op de foto staat, er in de praktijk niet staat...


Bierbrouwerij De Vlijt
Vlijtseweg 114/130
7317 AK Apeldoorn
(www.veluwseschavuyt.nl/)

Het is even zoeken naar de brouwerij, maar er staan borden en er hangen vlaggen:



Brouwerij historie
In het voormalige ketelhuis van Zwitsal aan de Vlijtseweg hebben de brouwers van de Veluwse Schavuyt in juli 2013 hun werk aangevangen. De brouwerij, die de naam De Vlijt heeft gekregen, is goed voor minstens 100.000 liter op jaarbasis.
Veluwse Schavuyt in Het Achterom
De Veluwse Schavuyt werd al enkele jaren in kleine hoeveelheden in proeflokaal Het Achterom aan de Mariastraat gebrouwen in wekelijkse hoeveelheden van 250 liter. Daarin is geen verandering gekomen. De Veluwse Schavuyt wordt dus op twee lokaties gebrouwen. Brouwerij de Vlijt is in een aparte BV ondergebracht waarbij de bestuurders de touwtjes in handen krijgen. Met de dagelijkse leiding is Jan Brouwers belast, ook initiatiefnemer van het Achterom.
De vraag naar de Veluwse Schavuyt is zo sterk toegenomen dat brouwer Cees Nijman de vraag niet langer aankon. Voor brouwerij De Vlijt is een professionele brouwer uit Brabant aangetrokken. Er zijn minimaal twee vaste arbeidskrachten actief in de brouwerij en is er plaats voor mensen met een beperking (www.biernet.nl/bier/brouwerijen/nederland/gelderland/apeldoorn/vlijt-de).



 In het ketelhuis van de voormalige Zwitsalfabriek is naast de brouwerijruimte ons proeflokaal ingericht. De voormalige  laboratoriumruimte is warm ingericht door het gebruik van veel mahoniehout. De 110-jaar oude apothekersbalie, die dienst doet als bar, valt direct op als je binnenloopt. Kom langs en proef & beleef de ambacht van het brouwen van bier (www.veluwseschavuyt.nl/proeflokaal/).

Na Zwitsal, kwam Diosynth op het terrein en aangezien de gemeente zo'n chemisch bedrijf niet zo dicht bij de stad wilde werd in 2012 het terrein door gemeente Apeldoorn overgenomen en werd de industriële infrastructuur aan buizenwerk e.d. gestript.


Heel handig aan het proeflokaal is dat er een extra kamer is:


Er is ook aandacht voor het verre en het recente verleden:

Uit deze presentatie begrijp ik dat de naam De Vlijt al teruggaat tot een molen uit 1593. In 2010 begint het verhaal in de binnenstad van Apeldoorn. Er wordt 6.000 liter gebrouwen voor eigen gebruik, maar niet alles wordt geconsumeerd. Een eerstejaars hbo-student maakt een plan om de restanten te vermarkten. Dit was echter zo succesvol dat de vraag vertienvoudigde en de brouwerij moest uitbreiden en dat kon hier.

Op internet vind ik nog wat sites met info over de brouwerij:

Bierbrouwerij de Vlijt werd op maandag 9 september 2013 officieel geopend door burgemeester John Berends ... op het voormalige Zwitsal-terrein (http://biervat.blogspot.nl/2013/11/zwitsal.html).

In Het Achterom wordt wekelijks zo'n het ambachtelijke speciaalbier Veluwse Schavuyt gebrouwen. De brouwinstallatie valt onder supervisie van de Apeldoornse Bierbrouwerij De Vlijt BV. De Vlijt zorgt ervoor dat de smaak & kwaliteit altijd constant zijn. Veluwse Schavuyt heeft een hoge gisting en wordt niet gefiltreerd en gepasteuriseerd, waardoor de mooie volle smaak van de gebruikte brouwingrediënten in het bier volledig aanwezig blijft. De grondstoffen voor het brouwproces worden zorgvuldig geselecteerd en continue bewaakt op kwaliteit. De Veluwse Schavuyt wordt gelagerd in de kelder van het proeflokaal en wordt per brouwsel van 250 l. gebrouwen (www.proef-locaalhetachterom.nl/index.php/brouwerijwww.veluwslekker.nl/?p=676).

Als ik langs het gebouw loop kijk ik via het raampje even de brouwerij in:



Het oude Zwitsalterrein geeft een verlaten indruk, maar er is tussen de industriële restanten ook uitleg en soms een poëtisch woordje:









 De schoorsteen bij het ketelhuis is niet in gebruik door de brouwerij:


Maar goed we zullen eens die brouwerij binnenstappen:


Schoonmaak en persoonlijke veiligheid blijken er belangrijk:




Er staan bordjes waaruit blijkt dat ze zijn gericht op rondleidingen. Ook het rode koord geeft mij die indruk. Niet veel later stonden we er met een behoorlijk grote groep, circa 35 personen...



De brouwerij ziet er mooi schoon en opgeruimd uit. Let ook op de muurschilderij/foto van een open landschap met hert:


Midden in de zaal staan de spullen voor het afvullen van fusten en flessen. Aan de raamzijde staat het koper van de brouwerij. Twee grote koperen ketels uit Oostenrijk. Het binnenwerk is overigens van RVS.

De installatie komt van Brouwtechniek

Naast de brouwketels is er ook heel wat chemicaliën aanwezig:


 Één van de chemicaliën waarvoor moet worden opgepast is CO2. Dat ontstaat bij het gisten (je kan de gistvaten zien door de raampjes):


 Al die slangen en cijfertjes geven wel aan dat het brouwen een behoorlijk industrieel en serieus proces is. Het is niet zo maar wat ingrediënten bij elkaar gooien en klaar.

Na het brouwen gaat het brouwsel door de whirlpool en via de platenkoeler gaat het naar de gistkamer. 



De gisttanks zijn gekoeld en staan in een ongekoelde ruimte. De ruimte ernaast wordt wel gekoeld en hier staan lagertanks, een aantal liggend en een aantal staand:


 Aan de overzijde van de brouwzaal is een hok voor grondstoffen en chemicaliën: 




Naast dit hok zie je een ketel, waarvan ik denk dat hier het water wordt opgeslagen en opgewarmd. Als de deuren van het hok open gaan zien we zakken mout en een schrootmolen:



 De gids vertelde over de 'ingrediënten', die hier liggen: 'graan, tarwe en mout'... bij de vraag waar de hop dan ligt, volgt de opmerking dat hij daar nog op terug komt. Bij navraag bleek dat de herkomst van de hop onbekend was. Ook de mout komt vanuit heel Nederland/wereld. Het is dus volgens een van de bezoekers vreemd dat het bier dus een echt streekproduct kan worden genoemd. Zij hebben ook een streekproduct en gebruiken wel enkel lokale ingrediënten.

Ten slotte had ik ook aandacht, als etiketverzamelaar, voor de  etiketjes die er liggen:


Na de rondleiding was er ook wat te proeven van het bier. De bieren vond ik niet zo, maar misschien kwam dat doordat de bieren erg koud werden geserveerd. Het blond bier mistte body en de smaak vond ik niet opvallend. Ik zou er zeg maar niet voor omrijden. Het amber was eveneens licht van smaak. Het bier was inderdaad gevaarlijk soepel doordrinkbaar:

Het eerste bier dat in 2010 vanuit brouwerij en proeflokaal ‘t Achterom uit de tanks kwam. Een mooi amberkleurig bier dat gevaarlijk soepel doordrinkt. Kenmerkend is zijn lichte caramelsmaak, aangename hop bitterheid in combinatie met een vleugje honing waardoor het geheel een mooie variatie van frisse fruitige smaken heeft van begin tot afdronk.
Alcohol 6.5% vol.
Stamwort 14.7° Plato
Kleur 24 EBC
Bitterheid 17 EBU
(www.veluwseschavuyt.nl/bieren/)

Ik had uitgekeken naar de tripel, maar ook deze mistte helaas body. Weliswaar was het een lekker bier, maar het kan niet in de schaduw staan van een Westmalle tripel, wel hebben ze gelijk met de omschrijving 'mysterieuze frisse zoete karakter'. Want dat heeft het bier wel, een intrigerende zoete smaak. Ik was vergeten dat ik het al eens eerder had gedronken. Ik vond het toen een prima bier. Ik heb het vorig jaar geplaatst, maar waarschijnlijk al een half jaar daarvoor gedronken. Het is geen slecht bier, maar het is ook geen geweldig bier. Het mist, net als die andere bieren, iets waardoor ze zich onderscheiden van de andere bieren in die stijlen. Al vind ik de amber wel lekker doordrinkbaar...Maar goed, nog even terug naar die tripel:

...een tripel die qua traditie onder de zwaardere blonde bieren valt. Licht zoet van smaak met een stevig hop karakter zowel in bitterheid als aroma. Gerstemout en tarwemout vormen de basis voor dit bier, de combinatie van 2 nobele Europese hoprassen en het subtiele gebruik van kruiden, zoals korianderzaad, geven deze tripel zijn mysterieuze frisse zoete karakter.
Alcohol 7.5% vol.
Stamwort 16.8° Plato
Kleur 17 EBC
Bitterheid 39 EBU
(www.veluwseschavuyt.nl/bieren/)

Ten slotte probeerde ik nog de IPA. Deze had een hoppige smaak, maar qua geur en smaak mistte ik wel een 'oomph', maar zo las ik later dat het bier ook licht bitter behoort te zijn...


De Indian Pale Ale is een echte dorstlesser. Zoals je verwacht van een IPA is hij licht bitter en heeft dit bier het citrus/bloemige aroma van de Amerikaanse hopsoorten.
Alcohol 6.5% vol.
Stamwort 13.9° Plato
Kleur 17 EBC
Bitterheid 40 EBU
(www.veluwseschavuyt.nl/bieren/)
De Veluwse Heidebrouwerij
Gerrit Hammink (1956) heeft deze brouwerij opgericht. Na zelf o.a. in brouwerij De Drie Ringen in Amersfoort te hebben gewerkt en als lid van biervereniging Triple-W in Nijmegen. Na wat omzwervingen kwam in 2010 de kans om in de leegkomende kazerneterreinen van Ede iets te ontwikkelen. De voormalige manschappenkeuken werd ingericht naar een brouwerij met proefgelegenheid. En zo werd op 30 Maart 2012 de Veluwse Heidebrouwerij officieel geopend (http://biervat.blogspot.nl/2012/11/bier-uit-ede.html).  De brouwerij is gevestigd in de oude keuken van de Prins Mauritskazerne. Gebouw 3 aan de Nieuwe Kazernelaan 2 (6711 JC Ede). Dit gebouw grenst aan natuurgebied De Sysselt. Ze brouwen ambachtelijke bieren met passie en lokale ingrediënten. Ze zijn in 2005 opgericht en sinds maart 2012 actief op deze locatie (http://biervat.blogspot.nl/2013/01/de-veluwse-heidebrouwerij-deel-2.html).


Veluws  Heidebier (6,5%) is een echt streekproduct. Het is gebrouwen met zuiver Veluwewater, Veluwse gerst en echte Veluwse heidehoning. Het etiket toont de schaapskooi van Ede die staat op de Ginkelse heide, de omgeving waar de honing vandaan komt voor dit speciale streekbier. Op het etiket staat een keurmerkje van "erkend Veluws streekproduct" (http://biervat.blogspot.nl/2013/01/de-veluwse-heidebrouwerij-deel-2.html).


De bieren zijn geproefd door de Huizerbrouwers:
Alle bieren van de Veluwse Heidebrouwerij zijn zoet. Dat is zeker niet wat het zou moeten zijn, Nagisting op de fles is niet op gang gekomen, zo lijkt het. Alleen het Edelhert donker heeft het alcoholpercentage bereikt wat op de fles staat en daardoor is het wat minder slecht dan de rest. Voor een prijs van 6,95 zijn deze bieren geen aanraders (www.huizerbrouwers.nl/9-huizer-brouwers-homepage-artikelen/18-veluwse-heidebrouwerij-ede). Zelf was ik er ook niet zo kapot van, maar het is wel een brouwerij van de Veluwe.




Putten krijgt een eigen bierbrouwerij...Alles over Hert Bier ! De vrienden Marcel van Hierden (46), Carlo Ruiter (49), Johan Graveland (48) en Marcel van Pijlen (46) starten een niet alledaags avontuur. In 2014 stelden ze zichzelf de vraag; wat zou je in de handel kunnen doen als je eigen werk of bedrijf stopt? Start een eigen bierbrouwerij werd het antwoord. Na veel vergaderen, het verder uitdenken van ideeën kregen we steeds meer positieve reacties. Dat leverde al de eerste afnemers op. Op Texel koop je het Texels Biertje en op de Veluwe geen Puttens bier maar Hert Bier. Het is leuk dat het Hert van Putten in ons logo verwerkt is.
Aan de bar bij AfslagTien aan strand Nulde was het op donderdag 19 maart volle bak. Daar werd door burgemeester Lambooij het eerste echte Puttense Hert Bier getapt.
Het klinkt landelijk, natuurlijk en herten hebben zeker een link met de Veluwe. We laten fusten met onze biersoorten nu nog bij andere brouwerijen maken. De flesjes vullen we al wel zelf. Nu het begin er is gaan we verder nadenken over het opzetten van een eigen grotere brouwerij. ....De burgemeester wenste het viertal alle goeds toe. ”Ik hoop dat als ik ergens in Brabant op een terrasje zit ik de vraag hoor of er ook Hert Bier wordt geschonken, wat zou dat leuk zijn.” Alle avonturen, nieuwe dingen, de meerdere smaken Hert Bier en vooruitgang zijn te volgen via; www.hertbier.nl
(http://schrijf.land/2317/putten-krijgt-een-eigen-bierbrouwerijalles-over-hert-bier).

Het Veluwse Hert Bier uit Putten. Een nieuw, eerlijk bier van mouten, kruiden en specerijen (www.hertbier.nl/). Hun bieren worden gebrouwen, verkocht en gedronken op de Veluwe. Sinds september 2014 zijn ze gestart met tripel bier Zwaar Leven. Sinds maart 2015 is ook het blond bier verkrijgbaar (zie www.hertbier.nl/onze-bieren/). Ze brouwen o.a.:
Dorps Leven – Blond Bier
Zwaar Leven – Tripel Bier
Wild Leven – Bock Bier
Lang zal ze Leven – Amber Bier
Dubbel Leven – Dubbel Bier
(www.hertbier.nl/onze-bieren/)
Ook de Heidebrouwerij heeft een Edelhertbier:
Edelhert Donker
Een prachtig zwaar en edel bier om rustig van te genieten met 9% alc. Ambachtelijk gebrouwen uit lokale gerst, lichte en donkere moutsoorten. Minstens één jaar gerijpt in onze kelders om te ontwikkelen tot een ware smaaksensatie. Gold Medal winnaar van de Brussels Beer Challenge 2015! (www.deheidebrouwerij.nl/overzicht-bieren/)

Edelhert Donker
Biersoort: Dark Ale : Strong Dark Ale
Alcohol by volume: 9,2
Original gravity (Plato): 21
Final gravity (Plato): 4,6
Bitterness (IBU): 22
(www.brusselsbeerchallenge.com/nl/awarded-beers/6992).

caesar (6067) - Bunnik/Utrecht, NETHERLANDS - NOV 27, 2014
Dark cola brown color, short frothy lasting brown head. Aroma of raisin, molasses, slight roast, quite some spicy yeast, prune, toffee. Taste has quite some alcohol besides lots of sweetness, slight roasty bitterness. Soft carbonation, medium body. Powerful abt/quad and quite typical to the style. I almost forgot how well I can enjoy this style at times (www.ratebeer.com/beer/de-veluwse-heidebrouwerij-edelhert-donker/240079/).

Het bier smaakt stevig. Dit is een bruin bier met karakter. Dit is duidelijk geen waterig Edenaortje. De geur is kruidig-alcoholerig. De kleur is flink donker. Het mondgevoel is plezierig en onderhoudig. De smaak is eveneens onderhoudend kruidig-alcoholerig. Het bier glijdt plezierig naar binnen en doet me denken aan die andere zware bieren zoals die Vlaamse klassiekers. Ja, dit is echt een stevig en goed bier.

Als ik nog een keertje in schenk heb ik er wederom zin in. Dit is een lekker bier!
En edelherten hebben ze blijkbaar veel in de Veluwe:


Epe Bier van de Veluwe
Origineel Veluwe Bier | Epe Bier Collectief
Het Epe Bier Collectief bestaat uit:
Henk Overbosch is de drijvende kracht achter het Epe bier collectief: hij brouwt het bier, verkoopt het bier, heeft veel klantencontacten, staat op  de bierfestivals en zet zo het Epe Bier Collectief op de kaart.
Henk Wesselink verbouwd de hop en de overige gewassen dat in het Epe bier komen te zitten. Tevens is hij bier ambassadeur en heeft daarom veel  connecties/contacten in speciaalbier wereld.
Maarten de Groot  is onze marketing man en fotograaf, hij ontwierp het logo, de etiketten en de site. Maarten denkt steeds in nieuwe concepten en smaken.
Klaas Schreur is slijter en de penningmeester van het collectief (www.epebier.nl/?page_id=2).
Het betreft een brouwerijhuurder (zie www.biernet.nl/bier/brouwerijen/nederland/gelderland/epe/epe-bier-collectief).
Ze brouwen o.a.:
ZZZoef (Gemberbier met thais limoenblad) 4% alc.
Duuster Wit (Dunkel Weizen) 6.4 % alc.
Rein (Quadrupel) 9% alc.
Afschot (Schwarzbier) 5.5 % alc.
Papoen (Pompoenbier) 6% alc.
Praotnat (IPA, ‘met hop van Henk’) 6,4% alc.
(www.epebier.nl/?page_id=7)

Epe bier collectief – Rein [9%]
Speciaalbier met streken” “Serveeradvies: niet bewaren, rustig opdrinken, nieuwe halen!” “Orgineel veluwe bier” (etiket bier)
Dit biertje komt ... uit ...Epe. Het Epe bier collectief brouwt zelfs een biertje wat gebrouwen wordt met hop, vers van een hopveld in Epe, ...(https://speciaalbiertjes.wordpress.com/2015/09/20/rein/)

De Barneveldse brouwerij Smaak, opgericht door Jan-Willem Duifhuis en Peter Top, bheeft vier soorten speciaalbier op de markt...  (zie http://barneveldsekrant.nl/lokaal/barneveld-krijgt-eigen-bier-85537). Brouwerij Smaak is gevestigd in Tijsselinglaan 2 in Barneveld (www.infobel.com/nl/netherlands/brouwerij_smaak/barneveld/NL101378106-0342707452/businessdetails.aspxhttp://kvkinformatie.nl/gelderland/barneveld/brouwerij-smaak).
 Brouwerijhuurder  Opgericht: 2015 (www.cambrinus.nl/brw/SMAAK.HTM)


Voortse Bieren
De Voortsche is onze brouwerij van streekbieren, vernoemd naar het Veluwse dorp Voorthuizen. Wij zetten de brouwtraditie na ruim 300 jaar voort. Postbus 223, Voorthuizen 3780 GB (www.facebook.com/Voortsche-streekbieren-704231716319490/info/?tab=page_info) De Voortsche is onze brouwerij van speciale streekbieren, vernoemd naar het Veluwse dorp Voorthuizen...Al meer dan twintig jaar brouwen wij in onze microbrouwerij bier op de oorspronkelijke manier. We hebben een aantal unieke recepturen ontwikkeld. De beste drie bieren worden op grote schaal gebrouwen en zijn exclusief verkrijgbaar in een straal van ongeveer 25 kilometer rond Voorthuizen. Een puur streekbier dus (www.voortschebieren.nl/j/). Voorthuizen kent sinds vorig jaar 'Voortsche Dwaes'. (zie http://barneveldsekrant.nl/lokaal/barneveld-krijgt-eigen-bier-85537). De Dwaes (voorheen Zot) is een vol maar toch gemakkelijk drinkbaar bier waar het hele jaar van genoten kan worden. De speciale bovengist geeft onze Dwaes heerlijke smaaktonen met een fris hoppig accent en een alcoholpercentage van 7% (www.voortschebieren.nl/j/index.php/ons-bier).

Aan het woord is Voorthuizenaar Edwin Donkervoort, één van de vijf 'brouwvrienden', die gezamenlijk het bovengistend bier ontwikkelden. ,,Al bijna twintig jaar komen we geregeld op een vrije zaterdag samen voor een brouwdag in de 'microbrouwerij' in Voorthuizen; een veertig-literketel in een schuurtje in de achtertuin", zegt hij. ,,Bierbrouwen is gewoon een heel mooi en natuurlijk proces, altijd weer verrassend. We praten over smaken en geuren en hoe die te verbeteren. Als er dan na zoveel jaar ineens een goed product uitkomt, is dat helemaal mooi natuurlijk."
En dat laatste gebeurde op den duur, zo'n drie jaar geleden. ,,We hadden een bepaald recept bijgesteld en verfijnd, tot er ineens een bijzonder lekker bier uit voortkwam. 'We zijn zot als we hier niets mee doen', was op dat moment onze gedachte. Daar kwam ook meteen de biernaam uit naar voren."
(http://barneveldsekrant.nl/lokaal/voorthuizen-krijgt-eigen-speciaalbier-64790, donderdag 19 maart 2015)

De makers van het in april geïntroduceerde Voorthuizense streekbier Voortsche Zot wijzigen de naam van hun biermerk in 'Voortsche Dwaes'. Reden is een officieel aanschrijven van Brouwerij De Halve Maan uit het Belgische Brugge dat de naam 'Voortsche Zot' te verwarrend vindt met hun eigen bier 'Brugse Zot'. Voorthuizenaar Edwin Donkervoort, één van de vijf initiatiefnemers voor het streekbier, was verrast toen hij de schriftelijke sommatie bij terugkomst van vakantie op de mat vond. Hij moest ook wel een beetje grinniken, vertelt hij: ,,Kennelijk is het bij collega-brouwers opgevallen dat ons bier zo warm onthaald wordt. We beschouwen het als een groot compliment, zo'n brief van een wereldwijde exporteur van bier voor een streekbrouwer die in een straal van 25 kilometer rondom Voorthuizen levert. We kregen laatst trouwens nog een compliment van culinair journalist Felix Wilbrink van De Telegraaf dat het zoet en bitter in de Voortsche Zot zo mooi gecombineerd was. En nu zegt deze grote Belgische brouwer dat wij verwarring scheppen met onze naam 'Voortsche Zot'. De naam 'Brugse Zot' hebben ze geregistreerd bij een merkenbureau, schrijven ze. En iedereen die verwarring schept of er misbruik van maakt, wordt juridisch vervolgd.''
Volgens Donkervoort is de naam 'zot' in Nederland niet geregistreerd door een bierbrouwer. ,,Ik geloof dat er alleen een ijzerhandel is die zo heet, we hebben het uitgezocht. Dus ze hebben waarschijnlijk geen poot om op te staan. Maar de brief was zó negatief gesteld dat wij hebben besloten de naam toch te wijzigen. Wij hebben namelijk helemaal geen zin in negativiteit rond ons streekproduct.' (http://barneveldsekrant.nl/lokaal/voortsche-zot-wordt-dwaes-66882)

Div Pic Etc

$
0
0












































‘International IPA DAY’ Hier een x aantal IPA's die ik noem

$
0
0
Het is vandaag ‘International IPA DAY’,
...
In de Verenigde Staten heeft zich een ware evolutie van de IPA voltrokken.
Stap bijvoorbeeld The Beertemple in Amsterdam binnen en je komt een grote verscheidenheid aan bieren tegen met afkortingen die eindigen op IPA. Zo heb je bijvoorbeeld de Double of Imperial IPA (DIPA/IIPA), de zwaardere variant die nog heftiger gehopt en een hoger alcohol percentage heeft. Of de Tripple IPA, de overtreffende trap van IPA. Ook tref variaties op de ingrediënten aan, zo bestaan er Rye IPA’s die door het gebruik van Rogge een vollere en kruidige smaak hebben. Een frisse zomerse variant is de Farmhouse IPA (vergist met saison gist) wat een droog en soms ook complex bier betekent. Een goed voorbeeld is de Wildeman van Flying dog, speciaal gebrouwen voor Cafe De Wildeman in Amsterdam.
Ook bestaan er Wheat IPA’s, die een crossover zijn tussen een Tarwe bier en een IPA. De paar die ik van deze variant heb mogen proeven, smaakten zeer verrassend. Of wat dacht je van de Belgian IPA, een kruisbestuiving tussen de Belgische en Amerikaanse brouw tradities. Verder heb je ook nog variaties in kleur, namelijk de Red IPA en de Black IPA, wat eigenlijk een contradictio in terminis is, aangezien de P nog steeds voor Pale staat. In de VS blijkt de nieuwste rage van het moment de Session IPA te zijn. Een lichte versie van de IPA waarvan je er meerdere kunt drinken zonder al te zwaar benevelt te raken. Volgens Micheal Dawson hebben we het dan in feite toch gewoon over een (American) Pale Ale, of niet dan? In ieder geval blijken we op deze internationale IPA Day volop keuze te hebben (http://debebaardebrouwer.nl/2013/08/01/international-i-p-a-day-2013/)

Hier een aantal IPA's die ik de moeite waard vind om te noemen:


Vedett IPA
Vedett is de hippe brouwerij uit de Duvel Moortgat stal. Of in ieder geval lijkt deze tak zich te richten op de moderne bierdrinkende mens die niet zo nodig een traditioneel speciaalbier hoeft maar net zo lief een bier van deze tijd heeft met een strak etiket en een eigen smoel qua uitstraling. Want zo zeggen ze zelf: “Vedett is the Belgian beer with a somewhat different attitude.  For a seriously refreshing drop, neither Vedett Extra Blond nor Vedett Extra White takes themselves too seriously.” De brouwerij lijkt een voorbeeld te nemen aan de Amerikaanse (of Schotse!) craftbeer brouwers door voor deze manier van marketing te kiezen. Maar als ze zichzelf niet al te serieus nemen moeten wij dat dan wel doen? Wij probeerden hun nieuwste bier de Extra Ordinary IPA (http://biernetwerk.nl/recensie-vedett-extra-ordinary-ipa/).

Een lekker subtiel IPA bier.


Rogue Ales Brutal IPA
ABV: 6.20% (www.worldbeerawards.com/rogue-ales-brutal-ipa.6197.html)
Rogue Nation Brutal India Pale Ale
COMMERCIAL DESCRIPTION
Brutal combines Oregon hops with English Malts. The Oregon grown Crystal hop is a triploid variety developed from the German Hallertau aroma hop variety with contributions from Cascade, Brewers Gold, and Early Green. Crystal is the only hop used in brewing Brutal and it provides a massive amount of aroma without dry-hopping. The English malts used are floor malted Pipkin (a mellow cross of Maris Otter and Warboys, from an English company called Beeston), Cara Vienna and Cara Wheat (www.ratebeer.com/beer/rogue-nation-brutal-india-pale-ale/581/). Naar eigen zeggen is dit bier een kruising tussen een ‘Extra Special Bitter’ en een ‘India Pale Ale’. Het is gebrouwen met mouten en hopsoorten die het bier een stevige exotische citrus smaak geven (www.bierenzo.nl/rogue-brutal-ipa). (http://beerpulse.com/beer/rogue-brutal-ipa/)


Een stevig brutaal IPA bier. Dat voorheen als ESB door het leven ging?

Rogue Brutal Bitter (or is that Rogue Brutal IPA?)
What exactly is Brutal Bitter? Rogue defines it as an “imperial bitter style” (whatever that means). Rogue’s eccentric brewer, John Maier, calls it a cross between Extra Special Bitter and IPA. It’s certainly far removed from an English bitter, having way too much American hop character for that. It’s made from floor-malted Pipkin pale malt with some Cara Vienna and Cara Wheat malts.
One hop variety is used, a hybrid called Crystal. Rogue describes Crystal as a triploid variety developed from the German Hallertau aroma hop variety with contributions from Cascade, Brewers Gold, and Early Green. Brutal Bitter debuted in 1996 as a special beer in honor of the 20th anniversary of Portland’s famous Horse Brass Pub, where you can find many Rogue Ales on tap. The beer proved to be so popular that it became a permanent addition to the Rogue lineup.
Despite the name, this is not a brutally bitter beer, though it does have a very good hop bite to be sure. Rogue’s website lists the IBU level as 59; the bottle’s label is at odds with this and proclaims 76 IBUs. Either one is respectable, though with an original gravity of only about 1.06 I would suspect the lower number to be more accurate. The beer does have a good bitterness as earlier mentioned, but the dominant hop characteristic here is the aromatic grapefruit citric character.
...
Rogue Brutal Bitter pours to a cloudy orange color with a thick, rocky head formation and a very intense grapefruit nose. The palate displays that citrus fruit character in abundance; it’s absolutely incredible, like a bottle of pure hop juice. But there’s malt here too, a firm background of toasty Vienna and crisp pale malts. A strong hop bitterness takes over and lingers on after the finish. 
Despite all of this, Brutal Bitter is amazingly smooth, refreshing, delicate, and drinkable. The flavors seem to advance in waves, first toasty then fruity then bitter with an incredibly smooth transition between each element. This is a truly one of a kind gem that is worth every penny of its price.
...to further complicate matters Rogue now calls this beer Rogue Brutal IPA (www.bruguru.com/rogue_brutal_bitter).


Primator IPA
Veel mensen denken bij Tsjechië aan pils, maar er wordt meer gebrouwen dan enkel pils...
Zo heeft Primator een IPA:



 Op het etiket is een olifant weergegeven:


 Het bier is donkerblond. Het smaakt lekker naar hop; een echte IPA!

Primátor India Pale Ale (6.5%)
COMMERCIAL DESCRIPTION
V těchto dnech jako dovršení své dvacetileté cesty „Specialisty na speciály“ přichází náchodský PRIMÁTOR na český trh symbolicky se svým dvacátým pivem, speciálním svrchně kvašeným polotmavým pivem anglo-amerického typu PRIMÁTOR® India Pale Ale, zkráceně IPA (www.ratebeer.com/beer/primator-india-pale-ale/299428/): Deze dagen , de voltooiing van zijn twintig jaar durende reis ", een specialist in specials" komt Nachod Primátor op de Tsjechische markt symbolisch met zijn twintigste bier, een speciaal bier van hoge gisting polotmavým Anglo - Amerikaanse type Primátor India Pale Ale , IPA voor de korte

A top fermented golden brown IPA. It has a characteristic bitterness and growing intensity with a pleasant fruit notes and resiny pine essences completing the aroma spectrum.
We use 4 types of carefully selected malt and 7 kinds of hops from around the world, each with its own unique character and each added at different stage in the brewing process. Thanks to this, a mild malt taste and distinct bitterness with growing intensity is achieved. The scents of fruit, flowers and wildwood resin take you on an exotic voyage to the Orient (www.primator.cz/en/our-beers/top-fermented/primator-india-pale-ale.html#).


Wat vinden anderen?
rouhlas (1418) - GREECE - SEP 24, 2015
500ml bottle at the Beerstore, Thessaloniki. Hazy orange golden color with off white head. Light hoppy and malty aroma, light citrusy fruity, grassy, bready. Sweet and heavy bitter taste. Medium oily body with soft carbonation (www.ratebeer.com/beer/primator-india-pale-ale/299428/).

gunnar (6701) - Sandnes, NORWAY - SEP 15, 2015
Bottled at U Fleku Czech Pivnice, Thessaloniki. Pours almost clear dark golden with a big creamy white head. Aroma is moderate sweet fruity, grapefruit and resins. Taste is even better than suggested by the aroma, very balanced and fruity IPA, resinous hops and creamy malts, a very good surprise this one (www.ratebeer.com/beer/primator-india-pale-ale/299428/).

Raketa (6%)
Het zit in een anderhalve liter PET-fles. Dat is echt groot (andere flesje is niet 0,33 liter, maar 0,5 liter!): 





Wie noemt een IPA nu een raket?

Ach elke IPA is het proberen waard!



Oogstmaand

$
0
0
A picture of two stalks of barley www.homebrewtalk.com/wiki/index.php/File:Barley_grain.jpg

Augustus is de oogstmaand bij uitstek. Momenteel is er volop fruit te plukken in de tuin en daarbuiten. Augustus is de maand van de pruimen, bramen, frambozen, rozenbottels, verschillende soorten bessen en de eerste appels en peren. Een iets minder gangbare zomervrucht die in zowel natuur als tuin te vinden is, is de blauwe bes. Afhankelijk van de cultivar zijn deze bessen tussen eind juni en half september rijp (www.naturetoday.com/intl/nl/nature-reports/message/?msg=14980).


De oogst (zelfstandig naamwoord of het oogsten werkwoord) is het binnenhalen van landbouwproducten. Ook het binnengehaalde product zelf wordt oogst genoemd. Het woord wordt ook overdrachtelijk gebruikt....Zegt men dat de oogst mislukt is (een misoogst), dan bedoelt men dat er (door slecht weer) weinig of niets gegroeid is. Het is dus het gewas dat mislukt is, nog voordat de oogsttijd aanbrak.
Het woord is een verbastering van het woord augustus, omdat dit de maand is waarin wordt geoogst. De maand augustus wordt ook wel eens 'oogst' genoemd, of oogstmaand (https://nl.wikipedia.org/wiki/Oogst).

Augustusis de oogstmaand (https://nl.wikipedia.org/wiki/Oude_Nederlandse_maandnamen). Vanaf omstreeks 1935 was het in Nederlandse nationaalsocialistische kringen gebruik om specifieke NSB-maandnamen te hanteren. De klassieke benamingen januari, februari, etc. werden niet als 'oorspronkelijk-Nederlands' beschouwd. Op instigatie van F.E. Farwerck gebruikte de Nationaal-Socialistische Beweging (NSB) de volgende benamingen. Deze namen verwezen naar natuurverschijnselen of naar landbouwactiviteiten in de betreffende maand. Na afschaffing van de Franse Revolutionaire kalender was het onder Lodewijk Napoleon Bonaparte (Koning van Holland, 1806–1810) al verplicht geweest om deze oude Nederlandse namen voor de maanden te gebruiken. De NSB nam deze namen over — met uitzondering van wijnmaand voor oktober, hiervoor koos men zaaimaand (https://nl.wikipedia.org/wiki/NSB-maandnamen). Waarom geen biermaand?


Eind juli start de oogst met wintertarwe en wordt afgerond met de later oogstrijpe zomertarwe. Het oogsten van de tarwe gebeurt met twee maaidorsers om het gehele areaal op het ideale tijdstip te kunnen oogsten. De maaidorsers scheiden de korrels van het stro. Het stro wordt direct verhakselt en blijft achter op het land, de korrels worden naar de opslag getransporteerd. De tarwe wordt door derden opgeslagen en bewaard tot de verkoop.Na de oogst blijft de stoppel (achtergebleven gedeelte van de plant) en het verhakselde stro op het land achter. Op een groot deel van het stoppelland wordt compost uitgestrooid en een groenbemester gezaaid. Een groenbemester is een plant die ook zorgt voor een betere conditie van de bodem. Anders gezegd verhoogd een groenbemester het organische stof gehalte in de bodem. Dit levert een rijker bodemleven en een betere bewerkbaarheid van de grond. Een voorbeeld van een groenbemester is bladrammenas of mosterd (www.novifarm.nl/producten/tarwe/).


Gerst (Hordeum vulgare) is een graansoort. Ze stamt af van de wilde gerst (Hordeum spontaneum), die nog steeds in het Midden-Oosten voorkomt. Beide soorten zijn diploïd (2n = 14 chromosomen). Gerst behoort net als overige granen tarwe, haver, rogge, gierst en rijst tot de grassenfamilie. Ontkiemende gerst (mout) is een belangrijke grondstof voor bier en whisky (https://nl.wikipedia.org/wiki/Gerst).


De meeste gerst in Nederland wordt verbouwd als brouwgerst. Voldoet de gerst niet aan de kwaliteitseisen van brouwgerst, dan wordt de gerst als voergerst afgezet. De prijs voor voergerst ligt altijd onder die van brouwgerst. In goede jaren kan meer dan 60% van de Nederlandse zomergerstproduktie gebruikt worden als brouwgerst, terwijl dat in slechte jaren veel minder is. Door nieuwe rassen, een verbeterde teelttechniek en een intensievere teeltbegeleiding is het aandeel brouwgerst de laatste jaren gestegen en stabieler geworden. De mouterijen stellen hoge eisen aan de kwaliteit van de door hen te verwerken gerst (www.brouw-bier.nl/theorie/grondstoffen/granen/kwaliteitseisenbrouwgerst.aspx).
Stichting NIBEM is opgericht door drie participerende organisaties: Nederlandse Brouwers, de Sociëteit der Nederlandse Mouters en het Productschap Akkerbouw.
Verder heeft de Stichting leden en donateurs, allen bedrijven of particulieren die zich met de gerst-mout-bierketen verbonden voelen. Periode: 1956 - heden (www.nederlandsebrouwers.nl/nederlandse-brouwers/vertegenwoordigingen/stichting-nibem)

Ten behoeve van de begeleiding en beoordeling van het jaarlijkse kwaliteitsonderzoek naar Nederlandse brouwgerstrassen heeft Stichting NIBEM de Brouwgerst Advies Commissie (BAC) opgericht.
De BAC wil in wetenschappelijk en in technisch opzicht verbeteringen bevorderen van gerstrassen die voor het mouterij- en brouwerijbedrijf geschikt zijn. De BAC stimuleert het gebruik en de beschikbaarheid (veredeling en teelt) van deze gerstrassen. Ten slotte adviseert de BAC de Stichting NIBEM over de kwaliteit van brouwgerstrassen voor verwerking in de gerst-mout-bier industrie.
De BAC vergroot de kwaliteit van brouwgerst en de kennis hierover door:
Het formuleren en begeleiden van een collectief overeengekomen gerstrassen onderzoeksprogramma
Het beoordelen van potentiële brouwgerst rassen aan de hand van in het onderzoeksprogramma verkregen analyseresultaten
Het publiceren van bevindingen van het onderzoeksprogramma
Het uitwisselen van (industriële) ervaringen op het gebied van de verwerkingskwaliteit van brouwgerst(rassen) en de factoren die hier invloed op hebben
Het informeren van de Rassenlijst Commissie over de resultaten van de beoordeling van nieuwe (potentiële) brouwgerst rassen
Het informeren van het NIBEM-bestuur over de voortgang van het in opdracht van de BAC uitgevoerde werkprogramma
Het informeren van de leden van NIBEM over de verkregen resultaten
De BAC heeft voor deze werkzaamheden twee werkgroepen: de werkgroep Veredeling en de werkgroep Rassenbeoordeling. In deze werkgroepen nemen vertegenwoordigers van de gehele gerst-mout-bier keten deel. Het huidige gerstrassen onderzoeksprogramma wordt uitgevoerd door het instituut VLB in Berlijn (www.nibem.nl/brouwgerst-advies-commissie-bac).

Stichting NIBEM is het Nederlands instituut voor brouwgerst, mout en bier. Het doel van de stichting is het in wetenschappelijk en technisch opzicht helpen verbeteren van alles dat in de ruimste zin samenhangt met de samenstelling van bier. Daarnaast biedt Stichting NIBEM een platform voor het uitwisselen van informatie in de gerst-, mout-, en bierketen
Omschrijving:
De hoofdactiviteit van het NIBEM is onder andere het (laten) uitvoeren van verschillende onderzoeken op het gebied van bier en haar grondstoffen. De resultaten van de uitgevoerde onderzoeken worden vrijgegeven aan alle donateurs en leden van de stichting. Ook worden deze regelmatig gepubliceerd door middel van persberichten.
Stichting NIBEM organiseert jaarlijks een Zomerexcursie en tweejaarlijks een Brouwersdag. Tijdens deze evenementen komt de hele bierketen bij elkaar om bijvoorbeeld proefvelden en brouwerijen te bezoeken en te netwerken.
Resultaat:
NIBEM brengt de gehele keten bij elkaar (van graan tot kraan), zodat alle issues die spelen in de keten met alle betrokkenen kunnen worden behandeld. Dit met het doel een hoge kwaliteit van het Nederlandse bier en één van haar belangrijkste ingrediënten (gerst) te waarborgen (www.nederlandsebrouwers.nl/nederlandse-brouwers/vertegenwoordigingen/stichting-nibem).



In NIBEM werkt de hele keten van veredelaar, teler, handelaar, mouter tot brouwer samen. Niemand heeft iets aan een gerst die goed groeit, wanneer je er alleen maar smakeloos bier van kunt brouwen. Sinds 2010 is Godfried Meijer voorzitter van NIBEM. “In het verleden richtte NIBEM zich hoofdzakelijk op het onderzoeken welke gerstrassen goed voldoen in onze klimaatzone. Dat is vooral
van belang voor de kleinere brouwerijen,  die een sterke voorkeur hebben voor lokaal geteelde gerst. Grotere brouwerijen hebben zo’n grote behoefte aan brouwgerst, dat die ook in het buitenland gerst moeten kopen. Gelukkig heeft vrijwel ieder land een organisatie zoals NIBEM, zodat ook in het buitenland de gerst van uitstekende kwaliteit is.”
In proefveldjes laat NIBEM onderzoeken welke gerstrassen het best groeien onder de Nederlandse omstandigheden. De meest veelbelovende rassen worden het jaar erna opnieuw uitgezaaid, waarna er voldoende brouwgerst beschikbaar is om de eerste mout- en brouwproeven te doen. Pas als een gerst ruim voldoende scoort voor teler, mouter en brouwer wordt zij opgenomen op de rassenlijst. Die rassenlijst is een advies aan de teler welke soort gerst hij het best kan aanplanten. “Zo’n samenwerking is bijzonder zinvol”, legt Meijer uit. “Als verschillende schakels in de keten zijn we met elkaar in gesprek en komen zo tot de beste oplossing.”
Die kennisuitwisseling vindt plaats in werkgroepen en het bestuur. Maar er zijn ook bijeenkomsten die open staan voor breder publiek uit de keten. “Tijdens de zomerexcursie gaan we op veldbezoek bij een teler. We presenteren er de nieuwste inzichten rond brouwgerstteelt in Nederland. Eens per twee jaar organiseren we de Brouwersdagen waarbij ook grondstoffen op de agenda staat.”
Duurzame teelt
De voortschrijdende concentratie in de biersector maakte de vraag actueel of een nationaal instituut nog wel toekomst heeft. Meijer is daar duidelijk over. “Het is zonde om zo’n samenwerking op te heffen. Het is goed om regelmatig onderling te overleggen hoe de kwaliteit van de keten op een hoger plan gebracht kan worden.” Maar er was wel een strategische heroriëntatie nodig. Met
een focus op alleen de kwaliteit van de Nederlandse brouwgerst is de basis wat
smal. Sinds Meijer voorzitter is heeft hij daar een element aan toegevoegd.
Niet alleen de teelt van kwalitatief goede gerst is van belang, het moet ook duurzaam gebeuren. “Je ziet in de akkerbouw allerlei initiatieven ontstaan zoals Stichting Veldleeuwerik. Initiatieven die de duurzame landbouw stimuleren. Daarbij willen we geen regels opleggen, maar telers prikkelen ieder jaar iets duurzamer te werken, minder gewasbeschermingsmiddelen te gebruiken, minder water en minder kunstmest. Het leidt tot betere landbouw en dat ook nog eens tegen lagere kosten. Binnen het bestuur van NIBEM overleggen we nu hoe we duurzaamheid in het werk van de Stichting het best vorm kunnen geven. Het is mooi te zien met hoeveel kennis en enthousiasme iedereen zich inzet om die transitie in goede banen te leiden. Ik verwacht dat we die strategie in de loop van 2012 rond zullen hebben.” (www.nederlandsebrouwers.nl/sites/nederlandsebrouwers.nl/files/downloads/
magazine_brouwers_2012.pdf)

Gerstrassenonderzoek van stichting NIBEM
Binnen NIBEM werken de brouwers samen met ketenpartners zoals mouters, telers en veredelaars aan de duurzame teelt van kwalitatief hoogwaardig Nederlands brouwgerst. Een van de belangrijkste projecten binnen NIBEM is het gerstrassenonderzoek, waar de nieuwe brouwgerstrassen onderzocht worden op kwaliteit bij de teelt onder de specifieke Nederlandse condities. In 2014 is besloten om het onderzoek zeker nog enkele jaren voort te zetten (www.nederlandsebrouwers.nl/publicaties/digitale-biernieuws/biernieuws-december-2014/duurzaam-bier-brouwen).

Sinds 1994 wordt opnieuw op grotere schaal brouwgerst geteeld in Limburg. Afnemer is de Gulpener Bierbrouwerij, die hiervan op duurzame wijze 15 verschillende soorten Limburgs bier maakt en verkoopt.
De telers zijn verenigd in de granencoöperatie Triligran, die wordt ondersteund vanuit CSV COVAS. Vanaf 2002 vindt alle brouwgerstteelt plaats onder Milieukeur...31 telers zorgen in 2013 voor ca. 400 ha brouwgerst (en biologische brouwgerst), die aan strenge kwaliteitseisen voldoet. De rassen zijn Calico en Tipple. Regelmatig worden op proefboerderij Wijnandsrade door Triligran en Gulpener nieuwe zomergerstrassen beproefd.
Spelt, tarwe en rogge
Voor een witbier als Korenwolf is ook tarwe, spelt en rogge nodig. Triligrantelers zorgen hier al jaren voor én onder Milieukeur. (www.bieten.nl/portaal/Teelten/Brouwgerst.aspx).


Opbrengstcapaciteit
Niet alleen de opbrengstcapaciteit, maar ook andere eigenschappen, zoals strostevigheid en ziekteresistentie spelen een rol bij de rassenkeuze. Mouters wensen alleen raszuivere partijen te ontvangen (www.brouw-bier.nl/theorie/grondstoffen/granen/kwaliteitseisenbrouwgerst.aspx):
Kiemkracht
De kiemkracht moet groot zijn, en het kiemingsproces moet snel en regelmatig verlopen (minstens 95% van de zaden gekiemd na drie dagen). Door de maaidorser goed af te stellen, en de gerst op de juiste wijze te drogen en te bewaren, kan verlies aan kiemkracht voorkomen worden.
Eiwitgehalte
Het eiwitgehalte van de korrel moet liggen tussen 9,5 % en 11,5 %. De optimale waarde bedraagt 10-11 %. Een te hoog eiwitgehalte gaat ten koste van het zetmeelgehalte en drukt het rendement. Bovendien kan een te veel aan eiwit problemen geven bij de filtratie. Ook een te laag eiwitgehalte geeft problemen bij de vermouting en kan een negatieve invloed hebben op de schuimstabiliteit van het bier.
Het eiwitgehalte wordt sterk beïnvloed door het groeiseizoen en door de teeltomstandigheden, maar er zijn ook duidelijke rasverschillen. In een gunstig jaar, met een gemiddeld eiwitgehalte van 10,5 %, zijn deze verschillen niet zo belangrijk; maar in een ongunstig jaar, met een gemiddeld eiwitgehalte van 11,5 %, kan dit wel van belang zijn. Deze rasverschillen zijn ook belangrijker in het noordoosten van het land (waar gemiddeld over verscheidene jaren het eiwitgehalte hoger is) dan in het zuidwesten. Bij de rassenkeuze kan met deze factoren rekening gehouden worden.
Sortering
Om een gelijkmatige kieming tijdens het eesten te krijgen, stelt de mouterij hoge eisen aan de homogeniteit, en daarmee aan de sortering van een partij brouwgerst. Het aandeel volgerst (korrels groter dan 2,5 mm) moet minimaal 90 % zijn, en het aandeel doorval (korrels kleiner dan 2,2 mm) mag niet groter zijn dan 2 %. De hoogte van het volgerstaandeel is mede bepalend voor de premie die er voor brouwgerst wordt betaald. De korrelgrootte wordt beïnvloed door groeiseizoen en teeltomstandigheden, maar is voor een belangrijk deel een raseigenschap. Dit betekent dat bij de rassenkeuze niet alleen rekening moet worden gehouden met de korrelopbrengst, maar ook met het volgerstaandeel.
[Om een gelijkmatige kieming tijdens het eesten te verkrijgen stelt de mouterij hoge eisen aan de homogeniteit, en daarmee aan de sortering van een partij brouwgerst. Het aandeel volgerst (gerstkorrels groter dan 2,5 mm) moet minimaal 90% zijn, en het aandeel doorval (korrels kleiner dan 2,2 mm) mag niet groter zijn dan 2%. De hoogte van het volgerstaandeel is mede bepalend voor de premie, die er voor brouwgerst wordt betaald. In de praktijk wordt alleen voor het volgerstaandeel van een partij gerst de brouwgerstpremie betaald.
De korrelgrootte is voor een belangrijk deel een raseigenschap en wordt sterk beïnvloed door de jaarlijkse (teelt)omstandigheden en vrijwel geen regionale verschillen geeft (www.bierwoordenboek.com/volgerstaandeel.ashx).Om een gelijkmatige kieming tijdens het eesten te verkrijgen stelt de mouterij hoge eisen aan de homogeniteit, en daarmee aan de sortering van een partij brouwgerst. Het aandeel volgerst (korrels groter dan 2,5 mm) moet minimaal 90% zijn, en het aandeel doorval (korrels kleiner dan 2,2 mm) mag niet groter zijn dan 2%. De hoogte van het volgerstaandeel is mede bepalend voor de premie die er voor brouwgerst wordt betaald. De korrelgrootte wordt beïnvloed door groeiseizoen en teeltomstandigheden, maar is voor een belangrijk deel een raseigenschap. Dit betekent dat bij de rassenkeuze niet alleen rekening moet worden gehouden met de korrelopbrengst, maar ook met het volgerstaandeel (www.kennisakker.nl/kenniscentrum/handleidingen/teelthandleiding-zomergerst-rassen).]
Gewicht
Het duizendkorrel-gewicht moet liggen tussen 35 en 45 gram, het vochtgehalte liefst niet hoger dan 14 %, en maximaal 16 % (daarboven wordt de ademhaling van de gerst te sterk, wat een temperatuurstijging en vervolgens dus een kettingreactie veroorzaakt. Dan mag de gerst niet meer in silo's worden opgeslagen). Het drogen van gerst kan door het doorblazen van lucht die kouder of warmer, maar in ieder geval relatief droger is. Belangrijk is de condities zó in te stellen, dat nooit condensatie op de gerst kan plaatsvinden [Het duizendkorrelgewicht is het gewicht dat 1000 korrels wegen. Deze factor wordt vooral toegepast in de landbouw, bij zaden (https://nl.wikipedia.org/wiki/Duizendkorrelgewicht).]


[Het duizendkorrelgewicht geeft een indicatie voor het gemiddelde gewicht van een zaad. Vaak is er een onderlinge spreiding in grootte van een zaad, bijvoorbeeld afhankelijk van de plaats in de aar of peul, maar ook kunnen de zaden van een bepaalde plant lichter of zwaarder zijn dan een plant van een iets ander ras, of van een plant die in andere omstandigheden (zonlicht, water) is gegroeid. Het duizendkorrelgewicht neemt af als het zaad droogt. Doordat in de regel de dichtheid van de zaden bekend is, kan uit het duizendkorrelgewicht het gemiddelde korrelvolume worden afgeleid. Het duizendkorrelgewicht heeft een functie in de handel, omdat voor bepaalde toepassingen een bepaald korrelgewicht gewenst is. Zo is bij het bereiden van bier een hoog duizendkorrelgewicht van gerst van minstens 45-50 gram (bij 16% vocht) gewenst. Bij het malen van tarwe zal graan met een hoog korrelgewicht relatief meer bloem en minder zemelen opleveren (https://nl.wikipedia.org/wiki/Duizendkorrelgewicht).] (www.brouw-bier.nl/theorie/grondstoffen/granen/kwaliteitseisenbrouwgerst.aspx).


Brouwgerst is een graan dat speciaal wordt geteeld voor het brouwen van bier. Om de Nederlandse gersttelers te informeren over de acceptatie van de verschillende brouwgerstrassen, stelt NIBEM (Nederlands instituut voor brouwgerst, mout en bier) jaarlijks een waarderingslijst op voor nieuwe brouwgerstrassen in Nederland. De waarderingslijst dient als aanvulling op de Aanbevelende rassenlijst van zomergerst die jaarlijks wordt gepubliceerd door de
Commissie Samenstelling Aanbevelende Rassenlijsten (CSAR). [Het onderzoek aan rassen met het oog op de opname op de Aanbevelende rassenlijst sluit aan bij het rassenonderzoek dat wettelijk voorgeschreven. Voor dit wettelijk voorgeschreven onderzoek ligt de verantwoordelijkheid bij de Raad voor Plantenrassen (www.rassenlijst.info/onderzoek). Er worden twee nieuwe zomergerstrassen opgenomen op de Aanbevelende Rassenlijst voor 2016. Dit meldt de Commissie Samenstelling Aanbevelende Rassenlijsten (CSAR), waarin de Brancheorganisatie Akkerbouw, Plantum en LTO-Nederland samenwerken (www.rassenlijst.info/news/nieuwe-aanbevolen-rassen-van-zomergerst).]
(www.nibem.nl/nieuws/nibem-publiceert-waarderingslijst-brouwgerstrassen-2016).

Waarderingslijst NIBEM
Aan de hand van de waarderingslijst geeft de gezamenlijke mout- en brouwindustrie een advies richting de Nederlandse gersttelers over de beste brouwgerstrassen voor de verwerking  in mout en bier. De Waarderingslijst van NIBEM voor het jaar 2016 ziet er als volgt uit:
Tipple, Concerto, Propino, Colombus en Wintmalt worden geaccepteerd door de hele industrie.
 Sanette wordt beperkt geaccepteerd.
 Quench wordt beperkt geaccepteerd. De teelt van Quench wordt niet aanbevolen wegens kafverlies tijdens het verwerkingsproces.


Brouwgerstonderzoek
Voordat een brouwgerst wordt geïntroduceerd voor commerciële doeleinden, wordt deze uitvoerig onderzocht. Mede in opdracht van NIBEM wordt, binnen het reguliere cultuur- en gebruikswaardenonderzoek, een landbouwkundige evaluatie en een kwaliteitsbeoordeling op laboratoriumschaal van de verschillende brouwgerstrassen uitgevoerd. De resultaten hiervan worden opgenomen in de Aanbevelende Rassenlijst van zomergerst van CSAR.
[De beslissingen over de aanbeveling van nieuwe rassen worden openbaar gemaakt door middel van persberichten. De Aanbevelende Rassenlijst voor landbouwgewassen wordt één maal per jaar in boekvorm uitgebracht. Dit gebeurt in de vorm van twee uitgaven: een boekje gericht op de veehouderij met daarin de rassen van voedergrassen en maïs en een boekje, gericht op de akkerbouw, waarin behalve de aardappel alle belangrijke akkerbouwgewassen aan bod komen.  De boekjes kunnen besteld worden op de site van: boerderij (www.rassenlijst.info/rassenlijsten)]
Hoe komt de Waarderingslijst tot stand?
De Waarderingslijst van NIBEM geeft vervolgens aanvullende resultaten weer over de  verwerkingskwaliteit van de gerstrassen in de mouterij en brouwerij. Nederlandse mouterijen en bierbrouwerijen stellen hiervoor hun eigen onderzoeksgegevens van de kwaliteit na verwerking op grote schaal beschikbaar van de gerstrassen van Nederlandse bodem.
In 2015 zijn partijen van de rassen Columbus en Sanette beproefd. Het gezamenlijke industriële oordeel van de Nederlandse mouterijen en bierbrouwerijen over deze rassen is beperkt positief.
De teelt van Columbus wordt beperkt aanbevolen. Verwerking wordt positief ervaren.
 De teelt van Sanette wordt beperkt aanbevolen. Verwerking wordt positief ervaren.
Voor de rassen KWS Irina en Paustian – nieuw op de aanbevelende rassenlijst van CSAR- is nog geen eindoordeel beschikbaar. Deze rassen lijken na beproeving op kleine schaal brouwwaardig. Omdat met deze rassen nog geen ervaring is opgedaan in het industriële onderzoek, brengt NIBEM over deze rassen nog geen advies uit (www.nibem.nl/nieuws/nibem-publiceert-waarderingslijst-brouwgerstrassen-2016).

Brouwersdagen
Een maal per 2 jaar komen de donateurs van Stichting NIBEM bij elkaar tijdens de NIBEM Brouwersdag. Zijn zijn te gast bij één van de leden van Nederlandse Brouwers, die om de beurt als gastbedrijf fungeren.
De NIBEM Brouwersdag heeft elke keer een ander thema. Het thema is altijd een actueel onderwerp op het gebied van brouwprocessen en/of bier. Tijdens het ochtendprogramma geven verschillende sprekers door middel van interessante lezingen hun visie op het thema. Tijdens het middagprogramma wordt, naast een rondleiding door de brouwerij, op meer interactieve en informele wijze aandacht aan het thema besteed.
De dag wordt afgesloten met de Brouwersavond. Tijdens deze avond komen medewerkers van verschillende Nederlandse brouwerijen en andere partijen uit de bierketen samen. De Brouwersdag is traditioneel een informele bijeenkomst met entertainment, lekker eten en een goed glas bier.
De volgende brouwersdag staat gepland om plaats te vinden in november 2016 (www.nibem.nl/evenementen/brouwersdagen).


Na het oogsten wordt de oogst naar de mouterij gebracht waar het worden gemout (of is het vermout?)...

Vermout (Italiaans: vermut) is een versterkte wijn, op smaak gebracht met aromatische planten en kruiden. De drank ontstond in Frankrijk in de 18e eeuw en was geïnspireerd op een Duitse versterkte wijn met alsem (Artemisia absinthium), een plant die in het Duits Wermut heet (in het Middelnederlands wermoed). Alsem is een kruid dat gebruikt wordt bij de distillatie van absint. Andere kruiden - minimaal 50 soorten - die kunnen worden toegevoegd zijn tijm, kinine en vanille. In sommige gevallen kan men ook suikers of zuren toevoegen. Oorspronkelijk werden de verschillende kruiden gebruikt om de flauwe smaak van goedkope, doorgaans jongere wijnen te verbeteren.
Vermout wordt veel als aperitief en digestief genuttigd. Het alcoholpercentage ligt doorgaans rond de 15%, maar er zijn goedkopere varianten op de markt met lagere alcolholpercentages. In verband met de concurrentie wordt door de fabrikanten niet openbaar gemaakt welke kruiden gebruikt worden bij de bereiding....De meeste vermouts worden in Italië gemaakt. De grootste producenten bevinden zich in Turijn. Een ervan, Martini & Rossi, is zo bekend geworden dat voor veel mensen het woord martini zelfs synoniem is aan vermout. Buiten Italië maakt Noilly Prat in Marseillan de wereldberoemde Franse vermout en ook in Bulgarije wordt vermout geproduceerd (https://nl.wikipedia.org/wiki/Vermout).

Martini vermouth is een Italiaans vermoutmerk van de distilleerderij Martini & Rossi in Turijn. De distilleerderij is opgericht door Alessandro Martini, Luigi Rossi en Teofilo Sola. In 1863 heette het bedrijf Martini, Sola & Cia en in 1879 verkocht de Sola familie hun aandeel aan de overige partners. Het bedrijf kreeg vanaf toen de naam Martini & Rossi. Aan het eind van de 20e eeuw is Martini overgenomen door de rum-fabrikant Bacardi (https://nl.wikipedia.org/wiki/Martini_(vermout)).

Nooit geweten dat versterkte wijn een vermout is. Dan zal gemoute gerst wel gemout zijn geheten...

Supermarktbier IPA's

$
0
0
In het kader van dag van de IPA:
Laatst was ik weer eens in de lokale Appie Hein. Ik zag de leffe Cascade IPA en kon het niet nalaten die mee te nemen. En ter vergelijking de Brooklyn East IPA en een Brand IPA:

  

Dit zijn 3 mooie bieren om eens te vergelijken...

Laten we beginnen met het Belgische bier.

De Leffe Royale Cascade onderscheidt zich door een levendig karakter, een intense frisheid en lichte citrustoetsen (citroen en gele pompelmoes). Door het proces van dry hopping is dit goudblond bier een echte IPA (een "India Pale Ale" is een bier met een verhoogd hopgehalte) voor kenners (www.leffe.com/nl/bieren/leffe-royale-cascade-ipa).

Dit blond bier, dat het resultaat is van een uniek brouwproces, heeft de smaak van een echt IPA-bier dat door kenners sterk wordt gewaardeerd. Het dankt zijn levendig temperament, zijn fris karakter en zijn citrustoetsen (van citroen en gele pompelmoes) aan Charles Nouwen, meesterbrouwer bij Leffe, die de hele wereld heeft afgereisd op zoek naar de allerbeste hop. Uiteindelijk heeft hij drie soorten hop uitgekozen, waaronder de Cascade IPA. Een hopsoort die gekweekt wordt in de Cascade Mountains in de Verenigde Staten.
(www.leffe.com/nl/nieuws/leffe-royale/ontdek-het-nieuwe-gamma-leffe-royale).

Al jaren fluister ik de mensen van Leffe in het oor: waarom geen Leffe Houblon? Waarom blijven jullie in die zoete bieren zitten? De consument heeft vandaag een andere smaak dan vijfentwintig jaar geleden. Toen lanceerde men de Leffe Blond... een succesnummer. Maar de smaken lagen toen anders. Vandaag wil men meer hop: Leffe Royale brengt de oplossing, Cascade IPA en Mapuche, Hallelujah!
By the way, de Leffe Royale die enkele jaren geleden werd gelanceerd werd nu omgedoopt tot Leffe Royale Whitbread Goldings. Naar de hop die erin zit. Nr 2 in de range van Leffe Royale is nu de Cascade IPA. Het eerste drooggehopte bier van Leffe. We ontmoeten brouwmeester Daan Saison (what’s in a name), een jonge kerel die nog in Brasschaat studeerde. Hij speelde het klaar om in de installaties van Belle-Vue een dryhopping uit te voeren. En het resultaat mag er zijn: een prachtig goudkleurig en briljanthelder bier, een streling voor het oog. De geur is minty-hoppy, fris, fruitig en citrussy, kruidig hoppig dus maar vooral ook rond en zacht. Mooie hop-mout balans en vrij intense smaak. De afdronk is middelmatig, maar de hop blijft lang hangen op het gehemelte. Dit is de Leffe waarop ik al lang zat te wachten. Er werd Cascade hop uit Washington voor gebruikt. Een echte vernieuwing binnen het Leffe gamma, maar het Leffe DNA is wel gebleven. De Leffe-kruidnagel is er nog steeds (www.leffe.com/nl/nieuws/leffe-royale/leffe-goes-hop).

Een Belgische IPA wekt bij mij geen ontzag op. Het verhaal op het achteretiket lijkt erg stoutmoedig, maar ik ben niet onder de indruk:


De Cascade en Yakima zijn bekende gebieden. Dus zo vreemd of bijzonder is het niet om cascade te gebruiken.

Leffe Royale Houblon Hop Cascade IPA (7,5%)
Dit bier ruikt fijn hoppig. Bij het inschenken blijkt dit bleke bier over een heel wit en fijn schuim te beschikken. De smaak is hoppig, maar doet ook denken aan kauwgomballen en iets van een hoestdrankachtig-iets. Het bier vind ik niet erg IPA-achtig. Het is wat leeg en mist body.

Overigens ben ik niet de enige die kritisch is:

newspaper La Libre reported that, according to one of its directors, Eric Lauwers, AB InBev will invest 100 million euros in its four Belgian breweries: Jupille, Hoegaarden Louvain, Leeuw-Saint-Pierre.
But the detail that is causing some controversy in the region is that in this investment package there will be the launch of a new beer in Leffe’s traditional line: an IPA!
Thats right, pretty soon we will see a Leffe IPA on the market!
Purists beer lovers such as Philippe Wouters, from the website Bières et Plaisir , believe that this launch is a huge mistake (http://totallybeer.com/conteudo/637/18/25/News-News-Leffe_IPA#.Vr-DiPnhC71).

De waarheid en niets dan de waarheid. Onderhoudend stukje proza.
De blurb-schrijvers van InBev blijken al even getalenteerd als hun brouwers. Faut le faire, de naam van de hoofdbrouwer fout op het etiket pleuren. Maar kom, zolang de financiële jongens hun job maar kennen.
De eerlijkheid en de journalistieke deontologie verplichten me te zeggen dat die blurb van hun website komt. Het etiket was niet veel beter maar tenminste al kleiner gedrukt, waardoor het allemaal iets minder pijnlijk was (www.zythos.be/forum/viewtopic.php?t=4749&sid=e2196b4750d9716b105a52e4c2d7699f).

Volgens mij is de naam van de brouwmeester Charles Nouwen wel juist (zie www.leffe.com/nl/nieuws/leffology/charles-nouwen-over-leffe-rubywww.youtube.com/watch?v=ztNvUbLIItchttp://blog.seniorennet.be/bierblog/archief.php?ID=1195811)


Bon, ik heb ook de Cascade IPA-versie maar eens geproefd. Wat kan ik zeggen...
Het is zeker vloeistof. En het zal ook wel bier zijn, neem ik aan. Maar het is helemaal zeker geen IPA. Dit brouwsel heeft evenveel met IPA te maken als Rochefort 10 met pils. Dat ze het toch zo durven noemen is grappig, onnozel, zielig, maar toch vooral bijzonder schaamteloos en plat opportunistisch.
Ik weet niet waar ze met de Cascade-hop gebleven zijn. Ik heb hem in ieder geval niet gevonden. Ik vond wel wat kruiden en sporen van medicijnen die ik in mijn kindertijd ook al niet zo graag lustte.
Ik vind het prima dat macro's inspelen op 'nieuwe' trends. Maar probeer dan op zijn minst te doen alsof je het goed wil doen (www.zythos.be/forum/viewtopic.php?t=4749&postdays=0&postorder=asc&start=15&sid=40935f186743a873b6f683cda827f692). Follow-up.
Vandaag zag ik zowaar in Dendelleis de derde uit de reeks. Weer een "IPA", deze keer met Mapuche hop. Credits where credits are due: Charles Nouwen (of hoe je'm ook scrhijven wil) heeft hier precies toch een iets meer exotische hop gekozen dan bij de vorige twee (www.zythos.be/forum/viewtopic.php?t=4749&postdays=0&postorder=asc&start=15&sid=40935f186743a873b6f683cda827f692).



Dan de Amerikaan:


Als hop is in dit bier geen Cascade gebruikt, maar: Kent Golding, Willamette, Northdown, Centennial, Amarillo, zo lees ik op www.theperfectlyhappyman.com/brooklyn-east-india-pale-ale/ en http://brooklynbrewery.com/brooklyn-beers/perennial-brews/brooklyln-east-india-pale-ale.

Plenty of IPAs will promise you the moon and the stars,  looking to seduce you with words of smashing bitterness and hops everlasting. Actually, we're not here to "blow you away with a lupulin cannon," or "peel the enamel off your teeth." East IPA is a clean, drinkable IPA that's packed with flavor and offers a bold balance, not a smack in the head. American hops soar in the bright piney aroma, while East Kent Goldings hops bring the taste of stone fruits and firm bitterness from IPA's ancestral British home. Give our East IPA a try with some rich crab cakes or salmon, strike up a conversation with farmhouse cheddars, and find harmony alongside spicy dishes. East IPA's blend of tradition and exuberance sets the standard for hop-driven deliciousness (http://brooklynbrewery.com/brooklyn-beers/perennial-brews/brooklyln-east-india-pale-ale).

My first impression of this beer was not the best.  The word bland came to mind.  Not with regards to the flavor so much as the overall experience.  I understand that they were going for an English IPA here, but for some reason I just could not really get on board with this beer (www.theperfectlyhappyman.com/brooklyn-east-india-pale-ale/).


Brooklyn East IPA (6,9%)
Dit bier plopt bij het openen met een harde knal, maar is gelukkig geen gusher. De geur is duidelijk aanwezig. De kleur is veel donkerder dan de Leffe IPA. Het bier is haast amber, zoals een lichte Palm. De schuimvorming blijft achter. De smaak is zeer lekker. Het heeft een duidelijke en stevige hopbitterheid, zonder 'oomph'. Het is een bier met een hopbittertje in de nasmaak. Zeer fijn, de hopbitterheid is stevig aanwezig en het bier bevat een duidelijke body.

Dan nog de Nederlandse loot aan de IPA-boom:

Brand IPA is een Nederlandse India Pale Ale, dat wordt gebrouwen bij de Brand Bierbrouwerij in Wijlre. Het bier heeft een alcoholpercentage van 7,0% (https://nl.wikipedia.org/wiki/Brand_IPA). De BRAND IPA van Jeroen is gebrouwen met cascade-, citra- en amarillo hop en valt op door het mooie hopkarakter en dito afdronk. De combinatie van fruitige hoparoma’s en bittere smaken zijn helemaal in balans. Vanwege het hoppige karakter past deze IPA uitstekend in het aanbod van de speciaalbieren van Brand.” (www.biernet.nl/nieuws/brand-introduceert-nieuw-speciaalbier-india-pale-ale). Brand India Pale Ale (7%) is het winnende bier van de Bierbrouwwedstrijd 2014. Het bier kenmerkt zich door een fruitig en citrusachtig karakter. Aromatisch hoppig met een zachte bitterheid (www.brand.nl/onze-bieren/ipa).

De geur en aroma’s van de Brand IPA zijn mooi bloemig, duidelijk is meteen dat er niet gekozen is voor een bittere IPA maar voor een fruitig en bloemig karakter. Dit komt ook terug in de smaak. Bij het inschenken van het glas verdween de schuim helaas als sneeuw voor de zon. Had wel wat meer wand klevend mogen zijn. Een IPA met een dikke schuimkraag vind ik prettiger, dit houdt de aroma beter in het bier.
Bloemigheid en fruitigheid overheersen. Beetje mandarijnen en citrus geven een fris en zoetige smaak af aan het bier. De bitterheid komt aan het tijd maar is niet nadrukkelijk aanwezig. Er is duidelijk gekozen voor een goed toegankelijk bier, een instap IPA dus. De extreme hopheads kunnen dit bier beter links laten liggen. Ene kant jammer dat ze niet een stapje extra hebben gezet om ook de IPA liefhebbers te bedienen, aan de andere kant ook een logische keuze van een grotere brouwerij.
Met een alcoholpercentage van 7% is dit overigens geen wegdrinkbier, de alcohol is aanwezig tussen de bloemigheid en prikt er samen met de bitterheid in de afdronk een beetje door. De smaak van fruit blijft lekker lang hangen achteraf.
De Brand IPA is een goed gebrouwen IPA. Voor de bierleek is het een leuke manier om een IPA te leren kennen, voor de bierfreak is het een fris tussendoortje die je op het terras kunt drinken zonder zenuwachtig op zoek te hoeven gaan naar de dichtstbijzijnde speciaalbier kroeg (http://biernetwerk.nl/recensie-brand-ipa/).


Ik heb dit bier al eens eerder geproefd:
Het mondgevoel prikkelt door het hopharssige gevoel. Je 'ruikt' via je mond de hop'harssigheid'. Lekker. Het bier heeft een moutsmaak en mist florale hopsmaken. De hop is duidelijk van een pinecategorie. Het is wel een toegankelijk bier. Geen extreme IPA of zwaar bier. De hopsmaak blijft na het drinken lekker hangen. Het is een lekker drinkbaar bier, met een bittere afdronk, waarbij ik middelmatige koolzuur en weinig zoet kan ontdekken (http://biervat.blogspot.nl/2015/04/brand-ipa.html). Al met al was ik er niet van onder de indruk en gaf ik het bier een herkansing. En nu wederom, als ijkpunt voor de Amerikaan en Belg.

Als ik het bier proef valt meteen de zachte smaak op. Het bier is op het eerste gezicht zoet en zacht van smaak. De zachte bitterheid is zelfs genoemd in de omschrijving van Brand (Aromatisch hoppig met een zachte bitterheid.)???  Vreemd??? De kleur is net zoals de Brooklyn East IPA wat amberachtig.

Brand IPA (7%)
De geur is kruidig en doet denken aan peperkoek. De body is minder dan de Amerikaanse IPA. Het lijkt mij alsof er in plaats van hopbitterheid er een kruidigheid aan is toegevoegd. De nasmaak is moutig. Het doet me niet echt aan een IPA denken. Als ik het drink doet het me denken aan een Tripel of sterke blonde met kruiden. Steranijs? Kardemon? Ik weet het niet, maar het lijkt me een blond kerstbier.
De geur is vergelijkbaar met het bier van Leffe. Dat werd door de critici ook niet gezien als volwaardige IPA, oei...

Als ik de drie bieren vergelijk met een slokje vanuit de fles valt me nogmaals op dat de  Brooklyn me doet denken aan hop en Brand en Leffe dat dus niet hebben... Nee echt waar de Brooklyn East IPA smaakt naar hop!



Mout

$
0
0
Er zijn verschillende moutsoorten...

Via het internet kwam ik de nodige informatie over mout tegen. Onderstaand stuk is door mij (gedeeltelijk) vertaald. zie ook: mouterijgranen.htm en grain.html    Tabel met Amerikaanse, Engelse, Duitse en Belgische mouten
Lager/Pils Mout            Lichte Kristal Mout              Amber Mout
Münchener Mout         Donkere Kristal Mout              Chocolade Mout
Pale Ale Mout             Melanoïdine mout                  Stout Mout
Best Mild Ale Mout        Geroosterde gerst                         Moutextract
Diastatische Mout         Boven turf gerookte mout (http://members.ziggo.nl/drents.hopbier/moutsoorten.htm)

Omschrijving van moutsoorten, uit het Engels vertaald (zie ook J. Bertens).
2-row pale malt, American. Amerikaanse lichtgekleurde mout uit 2-rijige gerst. Vergelijkbaar met Europese pilsmout. Kleurindicatie: 3,5 EBC. Kan tot 100% van de storting worden gebruikt.
6-row pale malt, American. Amerikaanse lichtgekleurde mout uit 6-rijige gerst. In vergelijking met 2-rijige gerst bevat deze mout meer enzymen en is het rendement lager (meer kaf). Kleurindicatie: 3,5 EBC. Kan tot 100% van de storting worden gebruikt.
Acid malt. Zuurmout. Een moutsoort die vooral door de Duitse brouwers wordt gebruikt
[Amber Mout
In tegenstelling tot kristal- of cara(mel)mout wordt Ambermout gemaakt uit geeeste Pale Ale mout. Vaak wordt wintergerst gebruikt, waarbij de ontsluiting ver is doorgevoerd. De mout wordt in draaiende cylinders geroosterd, waarbij nauwkeurig de temperatuur in de gaten wordt gehouden (maximaal 100 tot 150°C. Ook de tijd is belangrijk om de juiste kleur te krijgen (ca. 45-60 EBC). Van de enzymen blijft weinig over. Het extract van deze mout is lager dan van de pils-en Münchener mout.
Amber mout wordt in de USA en Japan (en wsch. ook in Europa) gebruikt als klein deel van de storting (0,5 %) om extra kleur te geven. Voor sommige Engelse bieren wordt meer gebruikt.
(http://members.ziggo.nl/drents.hopbier/moutsoorten.htm)]
Aromatic malt, Belgian. Belgische broeimout. De korrel-inhoud is meelachtig en niet glazig. Kleurindicatie: 50 - 150 EBC. Aanbevolen max. storting: 10% van de totale storting mout/granen
Biscuit malt, Belgian. Belgische op de eest licht geroosterde mout. Vergelijkbare mout wordt in België en Nederland aangeboden als ambermout. Kleurindicatie: 55 EBC. Aanbevolen max. storting: 15%
Black patent malt. Zwarte mout. De donkerste mout die verkrijgbaar is. Kleurindicatie: 1400 EBC. Aanbevolen max. storting: 3%. Geeft een sterke gebrande smaak. Bij stouts tot 6%.
Black patent wheat malt. Zwarte tarwemout. Kleurindicatie: 1300 EBC. Aanbevolen max. storting: 3%. Geeft een sterke gebrande smaak.
Black roasted barley. Geroosterde ongemoute gerst. Kleurindicatie: 1100 - 1200 EBC. Aanbevolen max. storting: 4%. Bij stouts tot 8 - 10%.
Black roast malt, American. Amerikaanse geroosterde mout. Kleurindicatie: 1000 - 1100 EBC. Aanbevolen max. storting: 5%.
Black roast malt, Belgian. Belgische geroosterde mout (zwarte mout). Kleurindicatie: 1400 EBC. Aanbevolen max. storting: 3%.
Black roast malt, English. Engelse geroosterde mout (zwarte mout). Kleurindicatie: 1100- 1200 EBC. Aanbevolen max. storting: 4%
CaraB crystal malt, German. Duitse bij hoge temperatuur geroosterde caramout. Kleurindicatie: 400 EBC. Aanbevolen max. storting: 10%. Een moutsoort die veel smaak aan bier geeft. Vergelijkbaar met Special B malt, Belgian.
Carafoam malt, German. Zie carapils malt, German.
Caramalt, English. Zie carastan malt, English.
Caramel - 10 malt, American. Amerikaanse caramout. Wordt ook aangeduid als light crystal malt. Kleurindicatie: 25 EBC. Aanbevolen max. storting: 20%. Geeft een wat zoetige smaak.
Caramel - 20 malt, American. Amerikaanse caramout. Kleurindicatie: 50 EBC. Aanbevolen max. storting: 20%.
Caramel - 40 malt, American. Amerikaanse caramout. Wordt ook aangeduid als pale crystal malt. Kleurindicatie: 100 EBC. Aanbevolen max. storting: 20%. Vergroot de volmondigheid.
Caramel - 60 malt, American. Amerikaanse caramout. Wordt ook aangeduid als medium crystal malt. Kleurindicatie: 150 EBC. Aanbevolen max. storting: 15%. Geeft een zoetige karamelachtige smaak en veel kleur.
Caramel - 80 malt, American. Amerikaanse caramout. Kleurindicatie: 200 EBC. Aanbevolen max. storting: 10%.
Caramel - 120 malt, American. Amerikaanse caramout. Wordt ook aangeduid als dark crystal malt. Kleurindicatie: 300 EBC. Aanbevolen max. storting: 5%. Geeft een sterke karamel smaak. Kan gebruikt worden in barley wines.
Caramel flavour. Karamelachtige geur en smaak.
Caramel malt, English. Zie crystal malt, English.
Caramel munich malt, Belgian. Belgische caramunichmout. Kleurindicatie: 115 EBC. Aanbevolen max. storting: 10%.
[Caramout is praktisch hetzelfde als Kristalmout, maar heeft minder kleur (ca. 30 EBC). Het wordt op dezelfde manier gemaakt als kristalmout, maar tijdens het roosteren wordt gezorgd dat de kleur licht blijft en het extrakt en het vochtgehalte hoger. Afwijkend van Kristalmout vervloeit de inhoud van de korrel niet maar blijft 'meelachtig'. Het wordt daarom gebruikt als zoetigheid minder gewenst is, maar kleur en een droge smaak wel, zoals in lagers (http://members.ziggo.nl/drents.hopbier/moutsoorten.htm).]
Caramunich malt, Belgian. Zie caramel munich malt, Belgian.
[CaraMunich is a trademark of Mich. Weyermann Malting, Bamberg, Germany (http://members.ziggo.nl/drents.hopbier/moutsoorten.htm).]
Cara-pils malt, American. Amerikaanse lichtgekleurde caramout. Kleurindicatie: 3 EBC. Wordt gebruikt ter verbetering van schuimhoudbaarheid. Aanbevolen max. storting: 20%.
Cara-pils malt, Belgian. Belgische lichtgekleurde caramout. Kleurindicatie: 15 EBC. Wordt gebruikt ter verbetering van schuimhoudbaarheid en volmondigheid. Aanbevolen max. storting: 20%.
Cara-pils malt, German. Duitse lichtgekleurde caramout. Kleurindicatie: 5,5 EBC. Wordt gebruikt ter verbetering van schuimhoudbaarheid en volmondigheid. Aanbevolen max. storting: 20%.
Carastan malt, English. Engelse caramout. Kleurindicatie: 25 - 90 EBC. Aanbevolen max. storting: 20%.
Caravienne malt, Belgian. Belgische caramout. Kleurindicatie: 45 EBC. Aanbevolen max. storting: 10%.
Carawheat malt, German. Duitse cara-tarwemout. Kleurindicatie: 55 - 85 EBC. Aanbevolen max. storting: 15%. Te gebruiken in donker tarwebier.
Chit malt. Spitsmout. Mout dat zeer beperkt gekiemd heeft
[Chocolade mout wordt gemaakt van niet zover ontsloten Pilsmout. Het wordt geroosterd in een draaiende trommel waarbij men de temperatuur wel tot 225°C laat oplopen. De enzymen zijn dan volledig vernietigd en er wordt een donker, geroosterd produkt gevormd. Kleuren tot wel 1200 EBC worden verkregen. De tijdsduur van het roosteren is bepalend voor de kleur. Het binnenste van de korrel moet donker bruin, bros en niet glanzend zijn. Men moet oppassen dat de mout niet verbrand.
Chocolade mout wordt gebruikt in donkere ales en stouts, om zowel smaak als kleur te geven. De mout geeft een droge 'biscuit' smaak....Chocolademout. De naam heeft betrekking op de kleur en niet op de smaak. (http://members.ziggo.nl/drents.hopbier/moutsoorten.htm).]
Chocolate malt, American. Amerikaanse chocolademout. Een donker gebrande mout, geeft veel smaak en kleur. Kleurindicatie: 700 - 800 EBC. Aanbevolen max. storting: 8%. Naast donkere caramout is chocolademout essentieel voor porters.
Chocolate malt, Belgian. Belgische chocolademout. Een donker gebrande mout, geeft veel smaak en kleur. Kleurindicatie: 900 - 1000 EBC. Aanbevolen max. storting: 7%.
Chocolate malt, English. Engelse chocolademout. Kleurindicatie: 1000 - 1100 EBC. Aanbevolen max. storting: 7%. Wordt gebruikt in porters en stouts.
Chocolate wheat malt, German. Duitse chocoladetarwemout. Een donker gebrande tarwemout, geeft veel smaak en kleur. Kleurindicatie: 900 EBC. Aanbevolen max. storting: 6%. Te gebruiken in donkere tarwebieren
Crystal. Caramout. Een moutsoort waarbij de versuikering en karamelisatie van de gevormde suikers heeft plaatsgevonden in de gerstekorrel.
Crystal barley. Tweerijige Amerikaanse brouwersgerst (wordt vooral gebruikt voor de bereiding van pilsmout).
Crystal malt, English. Engelse caramout. Kleurindicatie: 70 - 500 EBC. Aanbevolen max. storting: 5 - 20% van de totale storting mout/granen afhankelijk van de kleur van de mout.
Crystal wheat malt, German. Zie cara-wheat malt, German
Dark crystal malt, American. Zie caramel - 120 malt, American.
Dark crystal malt, German. Duitse caramout. Kleurindicatie: 100 EBC. Aanbevolen max. storting: 20%.
Dark malt. Donker mout.
Dark munich malt, American. Amerikaanse donkere munichmout. Kleurindicatie: 50 EBC. Aanbevolen max. storting: 50%. Te gebruiken in donkere tarwebieren, bocks en doppelbocks.
Dark wheat malt, German. Duitse donkere tarwemout. Kleurindicatie: 15 - 25 EBC. Aanbevolen max. storting: 70%. Te gebruiken in donkere tarwebieren. Kan ook in kleine hoeveelheden gebruikt worden bij lichtgekleurde tarwebieren ter versterking van de volmondigheid
Dehusked malt. Mout (meestal zeer donker) waarvan het kaf verwijderd is om de moutbitterheid te verminderen.
[Diastatische mout wordt meestal gemaakt van twee- of zesrijige gerst met een stikstofgehalte van 1.75 - 2.1 (10.9 - 13 % eiwit).  Er worden gerstsoorten voor gebruikt die de eigenschap hebben om veel amylase-enzymen te vormen. De gerst wordt geweekt tot een vochtgehalte van 46 - 48 % en dan gekiemd gedurende 6 dagen bij 14° - 16 °C. Eesten gebeurt bij lage temperatuur van 45°C tot 55°C. Door deze lage temperatuur blijven de amylase enzymen intakt.
Deze mout is (vanwege de grote hoeveelheid enzymen) geschikt om samen met (veel) ongemout gebruikt te worden.
Deze mout is ook geschikt voor de bereiding van graan whisky of moutextrakt.
(http://members.ziggo.nl/drents.hopbier/moutsoorten.htm)]
[Geroosterde gerst wordt gemaakt van brouwgerst. De bereiding lijkt op die van kleurmout. Het graan wordt in een draaiende trommel verhit tot 230° C. Een kleur van 1700 EBC kan bereikt worden. Verkoling moet worden tegengegaan omdat daardoor kleurverlies optreed.
Bier of stout waarin geroosterde gerst is gebruikt, heeft een droge smaak en een lichter gekleurd schuim dan als er chocolade- of kleurmout gebruikt is (http://members.ziggo.nl/drents.hopbier/moutsoorten.htm)]
Green malt. Groenmout. Gekiemd mout dat nog niet geëest is
[Lager / Pils Mout
Lager of pilsmout wordt meestal van tweerijige gerst gemaakt met een stikstofgehalte tussen 1.60 - 1.65 (10.0 - 10.5% eiwit). De gerst wordt geweekt tot een vochtgehalte tussen 44 - 45 %. Als er een lage tot gemiddelde stikstof afbraak gewenst is, wordt een kiemtemperatuur tussen 18 - 20° C gebruikt. Eesten gebeurt bij een relatief  lage temperatuur, beginnend bij 50°C en eindigend bij 80-85°C. Grotere eiwitafbraak of hogere eesttemp. zou leiden tot veel melanoïde vorming en dus meer kleur.
Deze mout is geschikt voor het maken van ondergistend lager-en pilsenerbier met een decoctie- of een infusiemaisch. Bij dit soort maischschema's kunnen langere rusttijden gebruikt worden, vooral een langere eiwitrust om de lagere eiwitafbraak te compenseren bij het kiemen, met de bedoeling kleurvorming tegen te gaan.
Bij de meeste bieren bestaat een deel van de storting uit deze mout, vanwege de grote hoeveelheid enzymen. (http://members.ziggo.nl/drents.hopbier/moutsoorten.htm)]
Melanoidin malt, German. Duitse donkere munichmout. Kleurindicatie: 50 EBC. Aanbevolen max. storting: 40%
Mild malt, English. Engelse lichtgekleurde speciaalmout. Kleurindicatie: 6,5 EBC. Kan tot 100% van de storting worden gebruikt. Geeft iets meer karakter aan een bier dan pale malt
Modification. (1) Het oplossen van het meellichaam van een graankorrel door de werking van enzymen tijdens het kiemproces. (2) De mate waarin mout veranderd is door het moutproces.
Munich malt, American. Amerikaanse speciaalmout van het Münchener type. Kleurindicatie: 15 - 25 EBC. Aanbevolen max. storting: 60%. Te gebruiken bij alt, bock en dobbelbock. Kan bij lichtgekleurde bieren in kleine hoeveelheden gebruikt worden ter versterking van de moutige smaak.
Munich malt, Belgian. Belgische speciaalmout van het Münchener type. Kleurindicatie: 15 - 25 EBC. Aanbevolen max. storting: 60%. Te gebruiken bij alt, bock en dobbelbock. Kan bij lichtgekleurde bieren in kleine hoeveelheden gebruikt worden ter versterking van de moutige smaak.
Munich malt, English. Engelse speciaalmout van het Münchener type. Kleurindicatie: 9 - 15 EBC. Aanbevolen max. storting: 80%. Kan bij lichtgekleurde bieren in kleine hoeveelheden gebruikt worden ter versterking van de moutige smaak.
Munich malt, German. Duitse speciaalmout van het Münchener type. Kleurindicatie: 15 - 20 EBC. Aanbevolen max. storting: 75%. Essentieel als je een Duits bokbier wilt brouwen. Kan bij lichtgekleurde bieren in kleine hoeveelheden gebruikt worden ter versterking van de moutige smaak
[[Münchener mout
Donker gekeurde mouten van het Münchener type worden vaak gemaakt van tweerijige voorjaarsgerst met een stikstofgehalte van 12 % eiwit. De gerst wordt geweekt tot een vochtgehalte van 45 % of meer om te zorgen voor een grote ontsluiting van het zetmeel en de vorming van grote hoeveelheden laag moleculaire koolhydraten en stikstofverbindingen, die vervolgens leiden tot sterke vorming van melanoidinen. Het drogen en eesten wordt zo gestuurd dat ook hier melanoidinen gevormd worden. Eerst wordt gedroogd met lucht van maximaal 40° C waarbij "broei" optreedt. Hierbij blijft het kiemen versneld doorgaan, waardoor de enzymactiviteit flink doorgaat. Na enkele uren wordt de temperatuur verhoogd naar 50° C en zonodig naar 80 - 85° C om een kleur van 14 - 18 EBC te krijgen.  Dit type mout wordt gebruikt bij donkere ondergistende bieren met decoctie maisch . De naam verwijst naar de bekende bieren uit München. (http://members.ziggo.nl/drents.hopbier/moutsoorten.htm)]
[Ontsluiten van mout
Omdat de zetmeel in de graankorrel opgesloten zit in pakketjes omgeven door een celwand van hemicellulose, moet deze celwand eerst opengebroken worden. Dit gebeurt met behulp van de hemicellulase enzymen, die de celwand "perforeren" en daarmee de zetmeel toegankelijk maken voor water en de amylase-enzymen die het zetmeel kunnen afbreken. Dit openbreken van de celwanden is niet gebeurd als bij het brouwproces ongemout wordt gebruikt. In dat geval moet de zetmeel door hitte en vocht (koken) "ontsloten" worden. Vaak wordt voor deze stap ook de term "oplossen" gebruikt (http://members.ziggo.nl/drents.hopbier/moutsoorten.htm)]
[Pale Ale Mout
Pale Ale Mout wordt (vaak) gemaakt van tweerijige wintergerst. Best Pale wordt gemaakt van gerst met minder dan 1.50 TN (9.4 % eiwit) terwijl Pale wordt gemaakt van gerst met 1.55 TN (9.7 % eiwit). Het graan wordt geweekt tot een vochtgehalte van 45 % en gekiemd gedurende 4 tot 5 dagen onder koele omstandigheden om een goed ontsloten mout te krijgen. Het af-eesten is vooral kritisch om de gewenste kleur te krijgen. Eerst wordt betrekkelijk koele lucht van 60° C gebruikt, bij het af-eesten tot 95 - l00° C. De kleur wordt dan tussen de 4.0 en 6.0 EBC.
Deze mout wordt vaak bij infusiemaisch gebruikt voor bovengistende bieren, waarbij een amber kleurig bier ontstaat (bijv. pale ale bitter en export style). Gewoonlijk komt alle kleur van dit bier uit de mout en worden er (in de kleine traditionele brouwerijen) geen ongemout gebruikt. (http://members.ziggo.nl/drents.hopbier/moutsoorten.htm)]
Pale crystal malt, American. Zie caramel - 40 malt, American.
Pale malt, Belgian. Belgische lichtgekleurde mout. Kleurindicatie: 7 EBC. Kan tot 100% van de storting worden gebruikt.
Pale malt, English. Engelse goed opgeloste lichtgekeurde mout. Kleurindicatie: 5 - 6 EBC. Kan tot 100% van de storting worden gebruikt
Pils malt, Belgian. Belgische lichtgekleurde mout. Kleurindicatie: 3,5 EBC. Kan tot 100% van de storting worden gebruikt.
Pils malt, English. Engelse lichtgekleurde mout. Kleurindicatie: 1,5 - 5,5 EBC. Kan tot 100% van de storting worden gebruikt.
Pils malt, German. Duitse lichtgekleurde mout. Kleurindicatie: 3 EBC. Kan tot 100% van de storting worden gebruikt
Rauch malt, German. Duitse gerookte speciaalmout. De typische rooksmaak verkrijgt deze mout door het eesten in een turf gestookte eest. Kleurindicatie: 13 - 30 EBC. Kan tot 100% van de storting worden gebruikt. Wordt gebruikt voor het Duitse rauchbier.
Roasted barley. Geroosterde (ongemoute) gerst. Kleurindicatie: 650 - 700 EBC. Essentieel bij het brouwen van stouts (tot 10% storting). Bij andere donkere biertypes aanbevolen max. storting: 6%.
Roasted malt. Geroosterde/gebrande mout.
Roasted wheat malt, German. Duitse geroosterde tarwemout. Kleurindicatie: 800 - 1200 EBC. Aanbevolen max. storting: 3 - 5%. Te gebruiken bij zeer donkere tarwebieren
Rye malt. Roggemout. Kleurindicatie: 11 EBC. Aanbevolen max. storting: 15%
Scottish crystal malt. Engelse caramoutsoort. Kleurindicatie: 200 - 225 EBC. Geeft een gebrande karamelachtige smaak. Wordt gebruikt voor Scotch ale
Special B malt, Belgian. Belgische bij hoge temperatuur geroosterde caramout. Kleurindicatie: 500 EBC. Aanbevolen max. storting: 10%. Een moutsoort die veel smaak en kleur aan bier geeft.
Special roast malt, American. Amerikaanse geroosterde mout. Kleurindicatie: 125 EBC. Aanbevolen storting: 3 - 10%. Geeft een onmiskenbare geroosterde mout smaak
Stewing. Bij de moutbereiding het broeien van groenmout voor de productie van aromamoutsoorten (in het verleden caramelmout genoemd).
[Stout Mout
Stout mout wordt vaak gemaakt van tweerijige voorjaarsgerst. Vergeleken met ale mout is het stikstofgehalte vaak hoger ( 1.70 tot 1.76 (10.6 - 11.00 % eiwit). De afbraak van stikstofhoudende eiwitten is matig. Door het gebruik samen met gekleurd ongemout zoals geroosterde gerst, worden er speciale eisen aan deze mout gesteld. In het laatse geval is veel ß-glucanase vereist. Daarom is voorzichtig eesten vereist. In het begin wordt met een lagere dan gebruikelijke manier gedroogd (45° - 50°C) en pas aan het eind bij 85°C. ß-glucanase is erg gevoelig voor temperatuur.
Hoewel Stout traditioneel gemaakt wordt via de infusiemethode, wordt tegenwoordig ook wel de decoctiemethode toegepast. De mout moet in staat zijn om flinke hoeveelheden (tot wel 20 %) gekleurde (onge)mout zoals kleurmout en geroosterde gerst om te zetten. Daarom moet het enzymgehalte van deze mout hoger zijn dan voor een Ale mout (http://members.ziggo.nl/drents.hopbier/moutsoorten.htm)]
Victory malt, American. Amerikaanse licht geroosterde mout. Kleurindicatie: 50 - 75 EBC. Aanbevolen max. storting: 15%. Wordt gebruikt om een droog moutig karakter te krijgen.
Vienna malt, American. Amerikaanse Weense mout. Kleurindicatie: 9 EBC. Aanbevolen max. storting: 90%. Weense moutsoorten zijn enzymrijk en geven een volle moutige smaak.
Vienna malt, English. Engelse Weense mout. Kleurindicatie: 6 - 9 EBC. Aanbevolen max. storting: 90%. Weense moutsoorten zijn enzymrijk en geven een volle moutige smaak.
Vienna malt, German. Duitse Weense mout. Kleurindicatie: 6 EBC. Aanbevolen max. storting: 90%. Weense moutsoorten zijn enzymrijk en geven een volle moutige smaak
Wheat malt, Belgian. Belgische tarwemout. Kleurindicatie: 3,5 EBC. Aanbevolen max. storting: 80%.
Wheat malt, English. Engelse tarwemout. Kleurindicatie: 3 - 6 EBC. Aanbevolen max. storting: 80%.
Wheat malt, German. Duitse tarwemout. Kleurindicatie: 3,5 EBC. Aanbevolen max. storting: 80%. Voor een Duits weizenbier moet tenminste 55% tarwemout worden gebruikt.
Wheat malt, Midwest. Amerikaanse tarwemout. Kleurindicatie: 4 EBC.  Aanbevolen max. storting: 80%.
Wheat malt, Pacific Northwest. Amerikaanse tarwemout. Kleurindicatie: 9 EBC. Aanbevolen max. storting: 80% (http://members.ziggo.nl/drents.hopbier/moutsoorten.htm)

Merken mout(erijen) zijn onder meer: Weyermann (Duitsland) , Dingemans mouten, Beeston Malting Company, Briess Malting Company en Malteries Franco-Belges
(zie http://members.ziggo.nl/drents.hopbier/moutsoorten.htm). Arsegan bestaat als merk sinds 2015 niet meer (zie www.hobbybrouwen.nl/forum/index.php/topic,30646.msg467628.html#msg467628).

Mouten van de fa. Weyermann (Duitsland)    Weyermann Malting Company
Het Mich. Weyermann mout assortiment van in Beieren verbouwd graan en toevoegingen komt voornamelijk van de tweerijige Alexis, Steffi en Krona gerst of van kwaliteittarwe of -rogge. Mich. Weyermann gebruikt de Saladin kast voor het kiemen....Weyermann maakt ook een grote serie tarwemouten uit Atlantis, Toronto, Kanzler en Borenos tarwesoorten, door het gebruik van verschillen in afeest- en roostertemperatuur. Bedoeld voor bovengistende bieren (http://members.ziggo.nl/drents.hopbier/moutsoorten.htm).

Er zitten behoorlijke verschillen tussen de verschillende mouterijen. Tijdens de beurs BrouwPlus die in oktober vorig jaar in Antwerpen werd gehouden kon je mouten van meerdere mouterijen met elkaar vergelijken door van ene stand naar de andere stand te gaan. Er zaten veel grotere verschillen tussen de mouten dan ik verwacht had. Vooral verschillen in smaak. Zo maakt het veel uit of je Special B mout hebt van Dingemans of van Castle Malting. Die van Castle Malting is zachter van smaak. Ook in pilsmouten bestaan redelijk grote verschillen. De informatie die gegeven wordt verschilt van mouterij tot mouterij. Kijk maar eens op de websites van verschillende mouterijen (www.hobbybrouwen.nl/forum/index.php/topic,30646.msg467628.html#msg467628).

We hebben het dus nu gehad over de verschillende soorten mout, mouterijen en de gerstsoorten.....

En dan komt het bij de (hobby-)brouwer:

De eerste handeling die verricht moet worden is het malen of pletten van het mout. Brouwers noemen dit het schroten van het mout. Bij sommige winkels voor zelfbrouwartikelen is mout geschroot kant en klaar te koop. Omdat geschroot mout snel verzuurt kun je beter het mout zelf schroten. Voor het schroten zijn speciale molens in de handel.
Het mout dient zo grof mogelijk geschroot te worden. Natuurlijk mogen er geen hele korrels in het schrootsel aanwezig zijn. Een niet geschrote korrel kan zijn inhoudstoffen niet vrijgeven en zorgt daardoor voor een lagere opbrengst. Als je het mout te fijn schroot krijg je later filterproblemen. Ook komen er dan meer ongewenste stoffen vrij uit het kaf van het mout, hetgeen de kwaliteit van het bier niet ten goede komt.
Voor het schroten zijn twee soorten molens beschikbaar: schijvenmolens en walsenmolens. Bij een schijvenmolen wordt het mout tussen een vaste en een draaiende schijf vermalen. Deze molens worden vastgeklemd op de rand van een tafel of een plank (laatste optie is beter om geen ruzie te krijgen met je partner). Met een walsenmolen krijg je een beter schrootresultaat. Bij deze molen wordt het mout geplet tussen twee draaiende walsen. Hierdoor wordt het kaf minder beschadigd. Een walsenmolen is echter wel een stuk prijziger dan een schijvenmolen.
Voor een beter schrootresultaat kun je het mout kort voor het schroten vochtig maken met een heel klein beetje water. Het kaf wordt daar wat taaier door waardoor deze minder snel in kleine stukjes breekt. Het schroten gaat hierdoor wel een stuk moeizamer. Als je met de hand schroot zullen je spierballen gaan groeien. Omdat schroten sowieso een vermoeiende en saaie bezigheid is hebben veel hobbybrouwers hun schrootmolen gemotoriseerd. In veel gevallen is dat gedaan met een boormachine (www.hobbybrouwen.nl/brouwko2.html).

De bedoeling van het brouwproces is uit het mout een oplossing te krijgen die dient als voedings- en bouwstof voor de gistcellen. Dit doen we door de geschrote mout te mengen met warm water. We maken dan een beslag. Als beginnende brouwer kun je je haast niet voorstellen dat uit die troebele niet aantrekkelijk uitziende brij een heerlijk helder bier verkregen kan worden. Wanhoop niet. Door de juiste stappen te doorlopen komt dat allemaal goed.
Het oplossen van de mout in het beslag wordt maischen genoemd. In het verleden werden zowel de eiwitketens als de zetmeelketens afgebroken tijdens het maischen. Tegenwoordig hanteert men een intensiever vermoutingsproces in de mouterij. Hierdoor is het afbreken van eiwitten tijdens het maischen niet meer noodzakelijk.
De zetmeelketens uit het mout worden tijdens het brouwproces door enzymen uit het mout afgebroken in suikers. Het merendeel van de gevormde suikers wordt door de gistcellen omgezet in alcohol en koolzuurgas. De kleinere eiwitten die oplossen uit het mout dienen als bouwstof voor de gistcellen. Verder zorgen wat langere eiwitten voor de schuimhoudbaarheid en dragen ze bij tot de volmondigheid van het bier.
Bij de afbraak van de moutbestanddelen zijn meerdere enzymen actief. Een enzym doet zijn werk het beste bij een bepaalde temperatuur en pH-waarde. Omdat elk enzym zijn eigen optimale werkingstemperatuur heeft worden er bij het brouwproces vaak verschillende temperaturen aangehouden om diverse enzymen de kans te geven hun werk te doen.
Bij het maischen ga je als volgt te werk. Het geschrote mout vermeng je met water van 65 ºC. Je krijgt dan een dik beslag. Door de toevoeging van het mout daalt de temperatuur een paar graden tot ongeveer 62 à 63 ºC (in de zomermaanden daalt de temperatuur minder omdat dan de mout wat warmer is). Roer het beslag goed door. Verwarm het beslag tot dat je de gewenste maischtemperatuur bereikt hebt. Houd deze temperatuur conform het recept dat je volgt een tijd aan ...De hoeveelheid water waarmee je begint is van invloed op het verloop van het proces. Voor donkere zoetige bieren gebruikt men in den regel 2,7 liter water op 1 kg mout. Bij licht gekleurde drogere bieren ligt deze verhouding 3,5 tot 4 liter water op 1 kg mout. Als je echter een heel zwaar licht gekleurd bier wilt brouwen zul je er niet aan kunnen ontkomen het beslag dikker te maken (www.hobbybrouwen.nl/brouwko2.html).

Heuvelrug blond

$
0
0

Het eerste duurzame promotiemiddel dat Promo Heuvelrug voor de Utrechtse Heuvelrug heeft ontwikkeld is het speciaalbier Duurzaam Utrechtse Heuvelrug Bier (DUHRBI) type Blond. ... Dit speciaalbier is voor het eerst op 5 januari 2015 officieel gepresenteerd tijdens de nieuwjaarsrecepties van de gemeente Utrechtse Heuvelrug en de Amerongse Ondernemersvereniging (AMON) (www.promoheuvelrug.nl/).

Wat opvalt aan het flesje op de afbeelding is dat er behoorlijk wat ruimte zit in de hals. Normaal zit het bierniveau volgens mij toch wat hoger op 1 a 2 cm van de kroonkurk...

SpeciaalBierBrouwerij Oijen

Het Duurzaam Utrechtse Heuvelrug Bier (DUHRBI) wordt gebrouwen bij SpeciaalBierBrouwerij Oijen. Zie www.speciaalbierbrouwerij.nl .
Deze speciaalbier brouwerij heeft ervaring met het maken van bier van zuivere ingrediënten uit de streek.
Vrijwilligers van Promo Heuvelrug brengen persoonlijk het Heuvelrug water en het Heuvelrug gerst afkomstig van de landerijen van de Utrechtse
Heuvelrug.
Brouwer PietKees Roeland brouwt met grote liefde voor het vak ons speciaalbier Duurzaam Utrechtse Heuvelrug Bier type Blond (www.promoheuvelrug.nl/Home/wwwuniqlekkernl/heuvelrug-bier/brouwerij).


Het Duurzaam Utrechtse Heuvelrug Bier (DUHRBI) wordt gebrouwen bij SpeciaalBierBrouwerij Oijen. Deze speciaalbierbrouwerij heeft ervaring met het maken van bier van zuivere ingrediënten uit de streek.
Vrijwilligers van Promo Heuvelrug brengen persoonlijk het Heuvelrugwater en het Heuvelruggerst afkomstig van de landerijen van de Utrechtse Heuvelrug.
Ons doelstelling is mensen laten verblijven op de Utrechtse Heuvelrug en hen laten genieten van het historisch moois en de prachtige natuur waar de Utrechtse Heuvelrug zo rijk aan is.
Duurzaam Utrechtse Heuvelrug Bier is 'het nationaal erkende streekeigen bier van de Utrechtse Heuvelrug'. Dit realiseren wij door het maken van nieuwe arrangementen, evenementen, het bieden van ondersteuning aan bestaande activiteiten/evenementen en het (in eigen beheer) ontwikkelen van duurzame promotiemiddelen. Wij maken hierbij gebruik van vrijwilligers en onze beschikbare materialen (www.local2local.nl/producenten/utrechtse-heuvelrug-bier/).

Heuvelrug Blond is een prachtig gerst bier met nagisting op de kruik. Het eerste type Utrechtse Heuvelrug dat als 'het eerste duurzame bier van de Utrechtse Heuvelrug' te boek staat en een Nationaal Erkend Streek(eigen) Product is.
Er bevindt zich een laagje gist op de bodem van het flesje/het kruikje. Door de nagisting is dit bier zo’n 2,5 tot 3 jaar houdbaar. Dan zal dit blondje veel zoeter van smaak zijn en het alcoholpercentage zal  wat hoger zijn. Dit type heeft een unieke volle smaak en een stevige bittere afdronk. De liefhebbers van Belgische Abdij en Trappistenbieren zullen dit bijzondere bier zeker weten te waarderen (www.local2local.nl/webwinkel/heuvelrug-blond-op-kruik-05-liter/).

Tijdens een braderie kwam ik het bier tegen....


Utrechtse Heuvelrug Bier
Categorie: Brouwerijhuurder
Groep : Onafhankelijk
Opgericht: 2015
Provincie: Utrecht
Eigenaar/directeur: St. Promo Heuvelrug
Heuvelrug Bier is een initiatief van de Stichting Promo Heuvelrug. De stichting maakt gebruik van de brouwfaciliteiten van Bierbrouwerij Oijen in het Brabantse Oijen.
Het water voor het bier wordt in steriele watertonnen naar de brouwerij gebracht, inclusief de lokaal geteelde gerst. De gerst is afkomstig van de Utrechtse Heuvelrug.
Duurzaam Utrechtse Heuvelrug Bier (DUHRBI) is geregistreerd eigendom van de Stichting Promo Heuvelrug (www.cambrinus.nl/brw/HEUVELRU.HTM).


Utrechtse Heuvelrug Blond
Heuvelrug Bier
Brewed at Speciaalbierbrouwerij Oijen
Style: Belgian Ale
Leersum, Netherlands
EST. CALORIES: 180   ABV: 6%

markschiedon (541) - NETHERLANDS - JUN 5, 2016
Drinking from a 25cl bottle, exploding when opening. In the aroma dust, sour. The unclear orange beer with flakes has a big white head. The taste is sour. High carbonateD (www.ratebeer.com/beer/utrechtse-heuvelrug-blond/317906/).

goozen (3726) - Leiden, NETHERLANDS - MAY 15, 2016
Utrecht: Hazy blond colored brew with an slighlty bitter taste, some faintly citrus hints (www.ratebeer.com/beer/utrechtse-heuvelrug-blond/317906/).

tricksta_p (3115) - Steenwijk, NETHERLANDS - NOV 7, 2015
Utrecht. Aroma of ripe fruits, citrus, peach, yeast, floral, biscuity malt, spicy notes, some hoppy notes. Flavour is moderate sweet and bitter. Body is medium. An acceptable decent Blond Ale with a yeasty fruity hoppy aroma (www.ratebeer.com/beer/utrechtse-heuvelrug-blond/317906/).

droef (140) - NETHERLANDS - JUL 28, 2015
While pouring the beer was dead on impact, no foam. Way too hoppy for me (www.ratebeer.com/beer/utrechtse-heuvelrug-blond/317906/).

En er is meer:



Speciaalbier Heuvelrug Zonnig is een zacht tarwe witbier met een vleugje citrus radler-achtig melange en 6% alcohol. Een lekker fris biertje voor de witbier-liefhebbers. Drinkt lekker licht en is vaak voor de pils drinkers de eerste opstap naar het speciaal bier (www.local2local.nl/webwinkel/heuvelrug-zonnig-op-fles-025-liter/).



Heuvelrug Herfst Bock is een medium-zoet bockbier met 6% alcohol. Goede balans tussen kruiden en suikers. Lekker kruidig van smaak met een beetje bitter. Een lichte alcohol boost ontstaat in de keel bij het doorslikken. Ook prima te gebruiken bij het stomen of sudderen
van (wild) vlees. De kruiden van het bockbier trekken dan lekker door in het vlees (www.local2local.nl/webwinkel/heuvelrug-herfst-op-fles-025-liter/).


Heuvelrug Winters is een tarwe tripel met 8% alcohol. Vol van smaak met een beetje bittere nasmaak van de geselecteerde hopsoorten.
Tarwe tripels zijn tamelijk uniek, deze worden nog maar weinig gebrouwen. Heerlijk voor ’s avonds op de bank met een stukje kaas, worst of een heerlijke notenmix (www.local2local.nl/webwinkel/heuvelrug-winters-op-fles-025-liter/).

Wat hebben die bieren toch met herten?

Herten op de Heuvelrug
... Sinds jaar en dag streeft Utrechts Landschap ernaar om het edelhert terug te krijgen. ... Nu vraagt u zich misschien af, en ik ook, waar blijven die herten dan? Nu, dat zit zo. Er is afgesproken dat de herten zich hier op eigen gelegenheid moeten vestigen. Vanaf de Veluwe zullen er op een goeie dag een paar avontuurlijke herten dwars door de Gelderse Vallei moeten struinen om hier te komen. Zogenaamde natuurlijke vestiging. Het is een leuk idee, maar in mijn ogen ronduit belachelijk.
Eerst hebben we ze allemaal kapot geschoten en nu moeten ze vanzelf weer terug komen. Terwijl er jaarlijks vele edelherten op de Veluwe worden afgeschoten en even zovele van de honger omkomen in de Oostvaarders Plassen, zitten wij hier maar te wachten op die prachtige dieren (www.utrechtslandschap.nl/k/n1499/news/view/33756/17515/herten-op-de-heuvelrug.html#.V2bzF_mLS70). 

De Provinciale Staten van Utrecht hebben besloten om edelherten toe te laten op de Utrechtse Heuvelrug en de huidige populatie damherten te behouden. De populatie damherten, die zich bevindt op Plantage Willem III in Elst, mag tot een bepaald niveau groeien, (boven dit niveau zou de kans op schade toenemen) en zal door afschot op dat niveau moeten worden gehouden. Het Utrechts Landschap is verheugd over het besluit (www.hetedelhert.nl/recent-in-de-media/3142-alle-herten-welkom-op-de-utrechtse-heuvelrug). 



Het Damhert (Dama dama)
Kleur :roodbruin met vage witte vlekken, vele variatie echter mogelijk van wit tot zwart 
Komt voor: op de Veluwe/ in duingebieden en vaak te zien in hertenparkjes (www.hetedelhert.nl/alles-over-het-damhert

Het damhert (Dama dama) is een soort hert. Tussen de ijstijden leefden de damherten onder andere tot in West-Europa, maar de laatste ijstijd heeft de dieren naar Klein-Azië verdreven. De Romeinen brachten de soort weer met zich mee en verspreidden het dier door het gehele Romeinse Rijk. Tegenwoordig komt het op alle continenten behalve Antarctica voor. Het damhert is de soort die het vaakst gehouden wordt in hertenkampen. Een ondersoort, het Mesopotamisch damhert (Dama dama mesopotamica) uit Iran en Irak, wordt vaak als een aparte soort beschouwd. ... Het damhert is groter dan een ree en kleiner dan een edelhert. De kop-romplengte is 130 tot 170 centimeter en de schofthoogte 85 tot 110 centimeter. Het damhert kan 45 tot 100 kilogram zwaar worden, bij hoge uitzondering tot 130 kilogram. De staart is vrij lang: 16 tot 19 centimeter. Het mannetje (hertenbok of schoffelaar genaamd - aan schaufler, Duits jagersjargon, ontleend -, naar de vorm van het gewei van volwassen dieren) wordt over het algemeen zwaarder dan het vrouwtje (hinde genaamd). ... In Nederland komt het damhert voor op de Veluwe, in de duinen en op kinderboerderijen en hertenkampen. Er ontsnappen wel eens een of meer damherten, zodat er verspreid over Nederland verscheidene groepjes voorkomen, in vrijwel elke provincie (https://nl.wikipedia.org/wiki/Damhert).



Het Edelhert (Cervus elaphus)
Het edelhert is het grootst op het land levende zoogdier van Nederland en tevens de grootste soort uit de familie van de hertachtigen in Europa.
Het edelhert heeft in de zomer een roodbruine vacht (de soort wordt ook wel roodwild genoemd) die in de winter grijsachtig bruin is. Het winterhaar bevat luchtcellen en heeft daardoor een goed isolerende werking. De buikzijde is wit en het staartstuk (ook wel spiegel genoemd) heeft lange haren en is wit tot roomkleurig. Van september tot december krijgt het edelhert zijn wintervacht en vanaf mei tot augustus de zomervacht. De rui (verharing in het voorjaar) begint bij de kop, de poten en het voorlijf. Het mannetje heeft in de herfst manen en een verdikte hals. Jonge dieren hebben een gevlekte, bruine vacht. Het edelhert heeft grote oren die van binnen behaard zijn, grote donkere ogen en een spitse snuit met donkere neus.
Het mannetje (hert) heeft een gewei. Als een mannetje zeven maanden oud is, beginnen de rozestokken (beginselen van het gewei) te ontwikkelen. En als het dier een jaar oud is, zijn de rozenstokken volgroeid en begint de groei van het eerste gewei. Het eerste gewei van het jonge hert is meestal een spiesgewei, daarna wordt het gewei elk jaar groter en zwaarder met meer vertakkingen, ook wel enden genoemd. Een volgroeid gewei heeft meestal meer dan acht maar maximaal 13 enden. Bij voedselgebrek of andere problemen komt het voor dat een gewei in het volgende jaar niet groter is of dat het onregelmatig gevormd is. En bij mannetjes ouder dan 12 jaar wordt het gewei vaak weer kleiner.
Elke nawinter wordt het gewei afgeworpen waarna meteen de groei van een nieuw gewei begint. Dit is rond juli voltooid en hard. In augustus verwijderen de mannetjes de basthuid (fluweelachtige huid) door deze langs takken en boomstammen te schuren en daarna is het gewei gevoelloos. De ontwikkeling van het gewei is sterk afhankelijk van kalkarme of kalkrijke gebieden (www.zoogdiervereniging.nl/het-edelhert-cervus-elaphus).

Het edelhert (Cervus elaphus), in jagersjargon roodwild, is een soort uit de familie der hertachtigen. Het edelhert komt voor in West-Europa, in Centraal-Europa, in Groot-Brittannië, op het Iberisch Schiereiland en in het zuiden van Scandinavië. In Europa is het edelhert op de eland (Alces alces) na het grootste hert.
Het edelhert komt in Nederland voor op de Veluwe, in de Oostvaardersplassen en sinds 2005 in het Weerterbos. In het wild levende edelherten zijn in België relatief zeldzaam. In Vlaanderen komen ze voor in de regio Voeren, op het Kempens Plateau en in het Belgisch-Nederlandse grenspark Kempen-Broek. In Wallonië is hun verspreiding beperkt tot het zuidelijke en westelijke deel van de Ardennen (https://nl.wikipedia.org/wiki/Edelhert).

Art. 37 van de wet zegt letterlijk: Het bevorderen van de wildstand door middel van bijvoeren is verboden, behoudens bijzondere weersomstandigheden als bedoeld in artikel 46, vijfde lid (Gedeputeerde Staten kunnen, zolang bijzondere weersomstandigheden dat naar hun oordeel met het oog op de instandhouding van wild vergen, de jacht voor de hele provincie of een deel daarvan, voor een bepaalde tijd sluiten.)
Het bijvoeren is sinds 2002 niet meer toegestaan. Bijvoeren is sinds april 2002 dus niet meer toegestaan. Vele faunabeheerders zijn er trouwens al eerder mee gestopt of sterk verminderd. Sommige pas op het laatste moment, wat bij het wild tot problemen heeft geleid. Steeds waren de dieren verzekerd van bieten, aardappelen, brokken, appels enz., vooral als er weinig voedsel te vinden was (winter en vroege voorjaar). Nu moesten ze zelf leren om voedsel te vinden in de voedselarme tijden. Het heeft een paar jaar geduurd voordat het wild aan de nieuwe situatie gewend was (www.hetedelhert.nl/alles-over-het-edelhert/606-edelhert-bijvoeren).

Bijvoeren is dan misschien verboden, maar bijbieren dan?

Golden Promise

$
0
0
Golden Retriever Kennel:  Van Golden Promise
Welkom om de site van de Golden retriever kennel:
Van Golden Promise
Heel veel plezier met het bekijken van mijn site.
Laat gerust een berichtje achter in mijn gastenboek.
(http://www.goldenpromise.nl/).

Foto's van een pup van Golden Promise.

De golden retriever is een hondenras.
Een golden retriever is oorspronkelijk eigenlijk een jachthond die gespecialiseerd is in het opzoeken en naar de jager brengen van geschoten wild. Golden retrievers (de naam betekent gouden terugbrenger) hebben een "zachte beet" waardoor ze het wild kunnen apporteren zonder het te beschadigen.
De golden retriever is een sociaal dier en van nature vriendelijk en open. Door zijn intelligentie en leergierigheid is hij goed op te voeden. Op gehoorzaamheidswedstrijden doet hij het erg goed. Hij werkt graag voor zijn baas. Golden retrievers worden graag betrokken bij alledaagse bezigheden en maken graag deel uit van het gezin. De golden retriever is buitengewoon kindvriendelijk en heeft een grote tolerantie en evenwichtige aard. Ook als gezinshond is hij dan ook heel geschikt. Tegenover kinderen is hij doorgaans geduldig en goedmoedig, een echte mensenvriend, maar daardoor niet erg waaks. Een golden retriever blaft doorgaans weinig, maar wanneer vreemden zich op het terrein begeven zal hij zijn baasje beslist waarschuwen. Ze zullen hem echter niet 'met hand en tand' verdedigen; het zijn geen echte waak- of verdedigingshonden.
...
In de 19e eeuw waren zwarte labrador retrievers met een golvende vacht bekend en geliefd in bepaalde kringen in het zuiden van Schotland. Gele retrievers, zoals ze oorspronkelijk genoemd werden, waren nauwelijks bekend, behalve bij de leden van een paar adellijke families en hun naaste vrienden. Hun latere verspreiding over alle delen van Groot-Brittannië was ook niet makkelijk te voorzien. De vroege geschiedenis van de golden retriever is daardoor niet bijzonder uitvoerig gedocumenteerd (https://nl.wikipedia.org/wiki/Golden_retriever).


De Golden Retriever Club Nederland is opgericht in 1956 en is de enige door de Raad van Beheer op Kynologisch gebied in Nederland erkende rasvereniging voor Golden Retrievers. De GRCN behartigt de belangen van het ras de Golden Retriever. De GRCN streeft ernaar de Golden Retriever zowel lichamelijk als geestelijk op het gewenste peil te houden en verwacht van haar leden dat zij dit doel onderschrijven (www.goldenretrieverclub.nl/cms25/). 


De labrador retriever of kortweg labrador is een hondenras dat afstamt van de St. Johns-hond. Dat ras is vanaf midden 19e eeuw in Engeland gekruist met een aantal andere rassen, zoals de Gordon setter, de Spaniël, de Flatcoated retriever en de Chesapeake Bayretriever.
De St. Johns-hond werd in New Foundland gebruikt voor de visvangst, de labrador werd in Engeland speciaal gefokt voor de eendenjacht in moerassige gebieden. De retriever heeft zelfs zwemvliezen tussen zijn tenen.
De vacht van de labrador is kort en dik met een waterafstotende ondervacht en heeft weinig verzorging nodig. De hond komt voor in de kleuren zwart, blond, variërend van roomwit tot vossenrood (ook wel fox genoemd), en bruin. Vroeger waren de labradors hoofdzakelijk zwart; blond kwam ook wel voor maar in veel mindere mate. In de jaren 70 werd de blonde kleur pas echt populair. Bruin werd gezien als een 'fout' en is pas vele jaren later als raskenmerkend toegevoegd aan de rasstandaard. Schofthoogte van de reuen is 55 tot 57 centimeter en die van de teefjes is van 54 tot 56 centimeter. Een labrador weegt ongeveer 25 tot 35 kilo. De gemiddelde levensduur van de labrador retriever is 12 jaar (https://nl.wikipedia.org/wiki/Labrador_retriever).

De Labrador Retriever komt oorspronkelijk niet, zoals de naam doet vermoeden, uit Labrador, maar uit Newfoundland. Dit koude, onherbergzame eiland ligt aan de oostkust van Canada, pal tegenover de Canadese streek Labrador. Tussen beide gebieden ligt slechts een zeestraat. De naamsverwarring is waarschijnlijk ontstaan doordat Labrador en Newfoundland zo dicht bij elkaar liggen. Het eiland Newfoundland werd pas vanaf de 17e eeuw bewoond door onder andere Britse kolonisten. Uit Geïmporteerde honden ontwikkelde zich in de loop van de 18e eeuw een ras dat bestond uit twee verschillende typen. De grote, langharige honden werden door de kolonisten gebruikt om lasten te dragen en sleden te trekken. De kleinere, gladharige honden werden door vissers gebruikt bij het binnenhalen van de netten en voor het apporteren van vissen die door de mazen glipten. Beide typen noemde men gemakshalve Newfoundland-honden. In het boek ‘The Populair Labrador Retriever’ van Lorna, Countess Howe, lezen we dat kolonel Peter Hawker in 1814 voor het eerst een onderscheid maakte tussen de grotere en kleinere soort. De grotere honden werden Newfoundlander genoemd en de kleinere honden St. John’s hond of Labrador.
De Labradors waren makkelijk in de omgang, hadden een sterk reukvermogen en waren zeer intelligent. Bovendien bezaten ze een zeer groot uithoudings- en doorzettingsvermogen en waren uitermate goede zwemmers. Ze hadden een waterafstotende vacht en een korte, dikke otterstaart. Allemaal zaken die nodig waren om te kunnen overleven in het koude Canadese klimaat (http://members.chello.nl/~th.evers/geschiedenis/De%20Geschiedenis.html).


De St. John's-waterhond, ook wel bekend als de St. John's-hond was een hondenras uit Newfoundland. Als werkhond werd hij gekweekt voor zijn praktische kwaliteiten in plaats van voor zijn uiterlijk of stamboom. Het is niet echt bekend van welke rassen hij afstamde, maar waarschijnlijk was hij een ratjetoe van oude Engelse, Ierse en Portugese werkhonden.
De St. John's-hond is uitgestorven. Hij kwam steeds minder vaak voor vanaf het begin van de 20ste eeuw en in de vroege jaren tachtig was hij definitief uitgestorven. Toch zijn er in Newfoundland nog honden die doen denken aan de St. John's-hond. Hij is het best te vergelijken met een stevige, hedendaagse labrador (https://nl.wikipedia.org/wiki/St._John%27s-hond).


Halverwege de 18e eeuw groeide het vissersdorpje St. John's in Newfoundland uit tot een welvarende stad en nam het inwoneraantal toe. De plaatselijke vissershonden stonden toen bekend als St. John's-honden. Deze taaie, maar evenwichtige honden voeren mee in de kleine vissersboten en moesten het ijskoude water induiken om vissen, lijnen en netten binnen te halen. Dankzij hun krachtige poten en otterstaart konden zij zich snel door de koude golven verplaatsen. Hun dichte waterbestendige vacht beschermde hen tegen de kou en stootte het water af. Bovendien konden ze dankzij hun sterke, maar zachte bek hun vangst onbeschadigd naar de baas brengen.
Deze werkhonden zijn begin 19e eeuw via de vissershaven Poole in Dorset in Engeland geïntroduceerd. De jagers daar waren onder de indruk van hun vaardigheden op het gebied van apporteren, zowel in het water als op het land. Een van die jagers was de tweede Earl of Malmesbury, de eerste voorvechter van de labrador retriever in Engeland (https://nl.wikipedia.org/wiki/Labrador_retriever).


Rond 1885 stagneerde de import van Labradors uit Newfoundland. Dit had twee oorzaken: ten eerste werd in Newfoundland een wet aangenomen ter bescherming van de schapen. Deze wet maakte het houden van honden vrijwel onbetaalbaar. Ten tweede schreef men in Engeland een quarantaineperiode van zes maanden voor. Hierdoor was men praktisch aangewezen op het reeds aanwezige fokmateriaal. Sinds meer dan honderd jaar is de Labrador dus ‘Made in Great Britain’ (http://members.chello.nl/~th.evers/geschiedenis/De%20Geschiedenis.html).


Golden Promise Travel Agency Co. established in 1995, is one of the fastest growing corporate travel agents in Hong Kong. We take pride in our role as The Business Traveler's Aid, offering quality services at the best available prices. These include fully integrated travel arrangements worldwide, catering to the traveling needs of our local and overseas clients. Our team of experienced staff understands and is sensitive to the time-critical and demanding nature of corporate travel, endeavours to provide the best service to meet your needs (www.goldenpromise.com.hk/).
In this increasingly globalized world, business is conducted across oceans and continents. Coordination is paramount to success of international businesses. That is where we come in.
In 1995, we find it our duty to focus our energy to cope with the growing demands of the business travel sector.   Thus Golden Promise Travel Agency Co. was founded as the business travel-planning arm of HS Travel International Company Limited.
As one of the fastest growing corporate travel agents in Hong Kong, we take pride in our role as the Business Travelers’ Aid.  We tailor to the travel needs of our clients from local and overseas corporations to provide quality service at the best available price in the market.
We understand the busy schedules of our clients so that you need not lose sleep over your travel arrangements.  With closely with major airlines and overseas hotel groups, we strive to give you an all-rounded travel experience at the best available (www.goldenpromise.com.hk/about-us).


Maar dit blog gaat niet over honden en vliegtuigen, maar over bier. En wat ligt ten grondslag aan bier? Mout, en toevallig heet dat ook Golden Promise.
Golden Promise Malt
5 kg ( Thomas Fawcett & Sons) 5 EBC Idiaal mout voor the Schotse en USA stijl bier soorten (www.vanderkooyjubbega.nl/golden-promise-malt-5-kg-thomas-fawcett-5-ebc.html).


Golden Promise 5 EBC (Thomas Fawcett) - 25 kg
Het Schotse equivalent van Maris Otter en ideaal voor het brouwen van IPA's. Golden Promise is een traditionele Pale Ale mout uit Schotland. Produceert een zoet en zacht wort en is te gebruiken voor zowel brouwen als distilleren.
Kleur EBC: 4 - 6
Storting: Tot 100 %
Gebruik: Engelse, Schotse en Amerikaanse bierstijlen (https://homebrewshop.be/nl/base-malts/892-golden-promise-5-ebc-thomas-fawcett-25-kg.html).

Golden Promis
An early-maturing spring barley, it is the Scottish equivalent of Maris Otter. Though brewers north of the English border claim that its sweet, clean flavor is superior to Maris Otter. Golden Promise malt has a depth of flavor that makes it the ideal base malt for both UK and USA-style IPAs. Golden Promise is also used extensively by premium whisky distilleries such as The Macallan.
OriginUK
Yield81.0 %
Potential ??
Color2.0 SRM
Max in Batch100.0 %
Moisture3.0 %
Protein9.5 %
Coarse Fine Difference ? %
Diastatic Power ? %
Recommend MashTRUE
(www.homebrewtalk.com/wiki/index.php/Golden_Promise)

Maris Otter is an English thoroughbred and this winter barley variety is still the favored choice of many UK cask ale brewers. In the field, its yield has been surpassed hugely by more modern varieties, so it has to be grown on contract for the maltster each year by selected farmers. The resulting malt is typically described as having a rich, nutty flavor. Performance in the brewhouse is predictable and consistent with excellent run-offs (www.homebrewtalk.com/wiki/index.php/Maris_Otter).

Wat zou je kunnen brouwen met Golden Promise?
Is vast te vinden op http://hobbybrouwen.nl/recepten.html. Ik vind er op een forum (www.hobbybrouwen.nl/forum/index.php?topic=24989.0) het volgende recept:

Water en brouwzouten
HoeveelheidIngrediënt
40,00 lWater uit Water
16,83 lSpoelwater

Waterprofiel behandeld water
CaMgNaHCO3ClSO4
57 mg/l12 mg/l61 mg/l161 mg/l96 mg/l42 mg/l

Vergistbare ingrediënten
HoeveelheidNaamMouterijKleur%
7,200 kgPale mout. Maris OtterThomas Fawcett and Sons5 EBC50,0 %
7,200 kgPale mout. Golden PromiseThomas Fawcett and Sons5 EBC50,0 %

Maischschema
OmschrijvingTemperatuurStap tijdRust tijdBeslagdikte
66,0 °C1 min.75 min.2,8 l/kg

Hop
HoeveelheidNaamType% alfazuurKooktijd/toevoegingIBU
29,7 gMagnumpellets14,8%60 min.40,9 IBU
30,1 gE.K. Goldingpellets6,4%20 min.6,0 IBU
20,0 gFugglepellets4,2%20 min.2,6 IBU
20,0 gE.K. Goldingpellets6,4%5 min.2,0 IBU
9,9 gFugglepellets4,2%5 min.0,6 IBU

Gist
HoeveelheidNaamType
0,0 gSafAle English Ale (S-04)bovengist
(www.hobbybrouwen.nl/forum/index.php?topic=24989.0)

Dit recept is veel eenvoudiger dan dit recept voor porter. Ik heb geen Maris Otter, maar wel Golden Promise. Als ik dat eens schroot en dan met zo'n geweldig maischschema ga maischen? Dan koken en er flink wat hop in doen...Dat beloofd wat!


Vicoria's porter of Vicorian porter

$
0
0

The Coronation of Queen Victoria
This picture was painted in 1839 by Sir George Hayter (1792-1871) 
and depicts the Coronation of Queen Victoria at Westminster Abbey on 28 June 1838. 

On June 28 1838, the day of Queen Victoria's coronation, thousands of people around the country sat down to big, celebratory open-air dinners which consisted pretty much universally, it appears, of three staples: roast beef, plum pudding and beer (www.breweryhistory.com/journal/archive/123/Beer.pdf).

Brewery History Number 123 Summer 2006 besteedt aandacht aan de Victoriaanse porter...

Brewery History was first published in 1973 and appears four times a year. Its prime aim is to promote historical research into all aspects of brewing and related industries, both in the United Kingdom and abroad. The journal comprises original articles, photographic essays, reprints of academic theses and difficult to obtain pieces, and book reviews. The scope of Brewery History includes, but is not limited to, histories of existing and closed breweries, research on associated industries (e.g. malting, hops, retailing, &c.), biographical pieces on key figures, and studies into the social, political and economic impact of the brewing industry. The journal occasionally publishes themed issues on specific topics and provides the option for peer review (www.breweryhistory.com/journal/index.html).

The ‘power loom brewers’ as Charles Barclay called them in 1830 operated on a scale unknown anywhere else. The four biggest in 1837 were:
(i) Whitbread, at the White Hart Brewery in Chiswell Street; the first brewery to top
the 200,000 barrel a year mark in 1796.
(ii) The long established Truman, Hanbury & Buxton at the Black Eagle Brewery, Brick Lane, Spitalfields; the first brewery to appoint a professional chemist to its staff in 1831, when the number of such men in Britain could be counted in tens.
(iii) Reid's, at the Griffin Brewery, in picturesquely named Liquorpond Street (now Clerkenwell Road); the first brewery to appoint a science graduate to its staff in the late 1830s.
(iv) Barclay Perkins, at the Anchor Brewery, Dead Man's Place, Park Street, Southwark. Barclay Perkins had the greatest output of any London brewery by 1809 and remained in the lead until the 1850s, ...
Despite Charles Barclay's remark, which invited comparisons between the brewing industry and the textile industry, brewing differed from the latter in that it achieved large scale production without the benefit of water or steam power. Large output was achieved using horse power to drive the malt mills for example and manpower to do the mashing by hand with ores (The Sword and the Armour: science and practice in the brewing industry 1837-1914 Ray Anderson).

Beer was by far the most popular drink.
Sir Walter Besant, writing in 1887, said that when Victoria succeeded her uncle, ‘Beer was universally taken with dinner’, and ‘even at great dinner parties some of the guests would call for beer. In the restaurants every man would call for bitter ale, or stout, or half-and-half [ale and
porter mixed] with his dinner, as a matter of course (www.breweryhistory.com/journal/archive/123/Beer.pdf).

Sir Walter Besant (Portsmouth, 4 augustus 1836 - Londen, 9 juni 1901) was een Brits auteur en geschiedkundige (https://nl.wikipedia.org/wiki/Walter_Besant). English novelist and philanthropist, whose best work describing social evils in London’s East End helped set in motion movements to aid the poor (www.britannica.com/biography/Walter-Besant).

I  am the brewery the sole partner in what my lawyer sweetly calls the concern. Why my very nameI reek of beer, I am all beer, my blood is beer. 
-Sir Walter Besant, 1836-1901
(www.raysplacekent.com/#!awards/c5la)

In the late 18th century and early 19th century, smuggling provided many citizens of Beer with an income on both sides of the law. According to George Pulman in ‘The Book of the Axe’, published in 1875, “In former days, when the coastguard was inefficient and the exciseman lax, the Beer men were the very kings of smugglers.”
Beer fishermen had always had a fine reputation for their ability to handle and sail boats. With this ability and the ideal geographical location for landing contraband and transportation to remote farms and houses, smuggling became an alternative “trade” for some of the fishermen. By 1750, the area was so notorious that the local revenue officers were reinforced by dragoons posted in Beer, Branscombe and Seaton.
The boats used were Beer luggers, built in Beer, between 25ft to 35ft in length. They usually had a 4 man crew. Much of the contraband was brought in from the Channel Island of Alderney, but in some cases the smugglers would collect contraband from the North coast of France. As well as casks of brandy, tea, tobacco and silk were other commodities that were smuggled into Beer.
...
One of the most famous smugglers was Jack Rattenbury. He was born in Beer in 1778 .... After thirty years at sea as a fisherman, pilot, seaman and smuggler he wrote about his life in a book, ‘Memoirs of a Smuggler’, which was published in 1837. In 1896 Sir Walter Besant and James Rice wrote a novel based on Jack Rattenbury and set in Lyme Bay. The titleof the novel is “Twas in Trafalgar Bay” (www.beer-devon.co.uk/village-history/smuggling/).

Outside many London pubs was a bench and a table where ticket porters, who waited at stands in the street to be hired, could put down their loads and order a pot of beer to keep them going: a porter
is visible in Hogarth's Beer Street, draining his pot, while another porter can be seen in a picture of the White Hart pub in Knightsbridge from 1841, resting and drinking. There were at least two public
houses called the Ticket Porter in London, one in Moorfields and the other (which was only closed and demolished around 1970) in Arthur Street, near London Bridge. Charles Dickens invented a riverside pub called the ‘Six Jolly Fellowship Porters’ in his novel Our Mutual Friend
(www.breweryhistory.com/journal/archive/123/Beer.pdf).

The Grapes
76 Narrow Street, Limehouse, E14
Dickens is said to have used it as the original of the Six Jolly Fellowship Porters in 'Our Mutual Friend.' There is a Dickens Room with a balcony giving a very pleasant view of the river. ..The oldest extent document relating to The Grapes dates from the 13th May 1604. ...It is in the year 1704 that we first have reference to the premises being used for the sale of alcoholic beverages. ...The building, along with its neighbours, apparently burned down at some stage between 1718 and 1723. They were rebuilt by one John Stonehaur. Therefore the present building can be dated to around the year 1720.
It was in the nineteenth century that The Grapes achieved what is, perhaps, its most famous association.
As a young boy, Charles Dickens certainly knew this area. His Godfather, Christopher Huffam, sold oars, masts and ships gear around the corner from The Grapes in Church Row, near Limehouse Hole (now occupied by Aberdeen Wharf).
It was in Huffam's house that John Dickens placed his son Charles on the table and urged him to sing. Indeed Dickens himself, in later life, recalled how on one occasion, one of the audience of neighbours declared the young boy to be a prodigy.
It is interesting to note that Dickens in his novels, always treated marine stores such as his godfathers, as indeed he always did with things of the sea, with the greatest of affection (www.britannia.com/travel/london/cockney/grapes.html). Of was het toch, zoals vermeld in, the Companion to Our Mutual Friend (RLE Dickens): Routledge ..., Volume 4 van Michael Cotsell, de Two Brewers?


Charles John Huffam Dickens (Landport bij Portsmouth, 7 februari 1812 – Gad's Hill Place in Rochester (Kent), 9 juni 1870) was één van de belangrijkste Engelse schrijvers tijdens het Victoriaans tijdperk en de eerste literaire chroniqueur van de grootstad middenin de industriële revolutie. Tot na de Eerste Wereldoorlog bleef hij Engelands populairste schrijver. Hij verwierf bekendheid met The Pickwick Papers (The posthumous papers of the Pickwick Club) dat vanaf 1836 maandelijks verscheen. Daarna verschenen Oliver Twist in het door hem geredigeerde tijdschrift Bentley's Miscellany in 1837-1838, Nicholas Nickleby in 1838-1839, The Old Curiosity Shop en Barnaby Rudge beiden in 1841. Zijn beroemdste romans zijn David Copperfield (1849-1850, deels autobiografisch), Great Expectations (1860-1861), Oliver Twist, Nicholas Nickleby en A Christmas Carol (1843). A tale of two cities staat met 200 miljoen exemplaren op nummer zeven van 's werelds meest verkochte boeken. Kenmerkend voor zijn verhalen zijn de sociale misstanden, de verhaalopbouw, de cartooneske karakters en de humor (https://nl.wikipedia.org/wiki/Charles_Dickens). Dickens had always objected to the "total abstinence" principle, preferring moderation to teetotalism. Dickens acknowledges the disastrous effect that alcohol addiction can have on those who try to drink their way out of depression, even those as brilliant and heroic as Carton (the protagonist of A Tale of Two Cities), with whom biographers Kaplan and Ackroyd contend Dickens closely identified himself.
In fact, according to American biographer Fred Kaplan, Dickens pulled himself through to the end of his Anmerican lecture tour, like brilliant but alcoholic Sydney Carton (whom he had created nine years earlier) used up but determined to go on to the end, sustained by alcohol at every meal...In "The Poor Man and His Beer" (All The Year Round, 30 April 1859) drinking is a harmless passtime, but Dickens always emphasizes the need for moderation. In his second American Tour, Dickens fortified himself at the intermission each night with a glass of champange, regarding a little alcohol as a useful stimulant (www.victorianweb.org/authors/dickens/pva/drink.html). While indisputably fond of alcohol and fervently against teetotalers, Charles Dickens preached moderation. Even so, a recent biographer, Claire Tomalin, describes him as a heavy drinker – as well as a womanizer and tyrant (www.wine-searcher.com/m/2012/07/the-alcohol-laced-world-of-charles-dickens).

Victorian porter was already different from the drink as it had been known for much of the 18th century. Previously it had been made solely with brown malt, until the development of the saccharometer in the latter half of the 18th century showed what poor value for money brown malt was in making a strong beer, with much of the fermentable content destroyed by the heating that gave the malt its colour, Brewers then started using pale and amber malts in their porters, with enough brown malt to try to give it some darkness, often adding liquorice or burnt sugar to add to the
depth of blackness. A man called Daniel Wheeler came up in 1817 with a patented method of roasting malt at 400° Fahrenheit or more for up to two hours in an apparatus very similar to a coffee roaster. The resultant black malt, or ‘patent malt’ gave ‘extractive matter of a deep brown colour, ready soluble in hot or cold water … A small quantity of malt thus prepared will suffice for the purpose of colouring beer or porter’. The big London porter brewers all took up Wheeler's patent malt: Whitbread in 1817, Barclay Perkins in 1820, Truman by 1826.
In 1822 John Tuck was lamenting that ‘the real taste of porter, as originally drank, is completely lost; and this by pale malts being introduced … Our ancestors brewed porter entirely with high dried malt; while in the present day, in many houses, high dried or blown malts are entirely omitted’. However, Tuck admitted that although ‘to say the truth, there is little of porter left but the name … the taste of the public is so changed, that very few would be found to fancy its original flavour’. Originally porter had been kept for up to two years before being set out, with the tart, aged beer being mixed in the pub with newer, ‘mild’ porter to the customer's taste. But by the second decade of the 19th century public tastes had changed so much than 90% of porter was being sent out ‘mild’, or unaged.
The London brewers continued to use brown malt in their porter mashes, with Whitbread, for example, in 1850, brewing to a recipe that was 80% pale malt, 15% brown malt and five per cent black malt.
But in Ireland, within a few years of the invention of patent malt, brewers were abandoning brown malt entirely: Guinness, for example, which had been using between 25% and 47% brown malt in its porter up to 1815, was probably using only pale malt and patent malt by 1824, and certainly by 1828. The result was a divergence in flavour between Irish porter (and stout) and London porter (and stout), with the former now drier and, because of the burnt flavours from the patent malt, more bitter.
However, although when Victoria succeeded William IV porter was still widely admired and as widely copied - a writer in 1838 said that although porter was ‘imitated by most of the countries of Europe’, though ‘in the manufacture of this liquor the English have not been excelled by any other nation’, its popularity was declining in parallel with the gradual disappearance of the men who had given the drink its name. Through the 19th century the ticket porters and fellowship porters lost their
economic power, and dwindled in numbers and importance...The railways arrived in London in the late 1830s, and the railway companies easily made sure all portering duties at their termini were
done by their own staff, not the uptown ticket porters, who had once expected a monopoly on parcel and package carrying in the City. Rowland Hill's penny post removed much of their business carrying
letters about. The fellowship porters had fallen to fewer than a hundred men earning their living from the trade in the 1860s, and by the late 1870s the ticket porters had vanished
(www.breweryhistory.com/journal/archive/123/Beer.pdf).

Hier een plaatje van een Victoriaanse porter:


Porter the drink meanwhile had seen output in London hit 1.8 million barrels in 1823 the highest ever, after a continual rise that had lasted 50 years. But this was a peak that would never be surpassed: by 1830 porter production would be down 20 per cent on its 1823 level. Instead the
increasingly popular drink was proper ‘mild’ beers, unaged - which is what mild meant - made for quick consumption, still quite dark, still with an OG or around 1050, made with some higher-dried malt and thus also dark in colour, but because it was unaged, sweeter and less acid than porter.
(www.breweryhistory.com/journal/archive/123/Beer.pdf).

Whitbread, then the third or fourth biggest brewer in London, whose production was entirely porter up to 1834, started brewing mild ale in 1835. Ale quickly rose from nowhere to more than 10% of production at Chiswell Street by 1839, and more than 20% by 1859, when Whitbread's porter sales had dropped by almost 30% compared to 25 years earlier. At Truman's, then fighting with Barclay Perkins to be London's biggest brewer, the swing from porter was stronger still, with ale making up
30% of production by 1859. All the same, London still had the reputation of selling the best porter, and pubs elsewhere would advertise the sale of the local ale, but London porter ...For smaller brewers the fall was even greater: at Young's of Wandsworth, porter had been 70% of production in 1835 and
was down to just 16% in 1880 (www.breweryhistory.com/journal/archive/123/Beer.pdf).

Alfred Barnard wrote in 1889 that in the previous five years Mann's brewery in the East End of London had removed scores of vats of up to 500 barrels capacity, made from 22-foot staves of best British oak and once used for ageing the drink of the masses, because ‘the fickle public has got tired of the vinous- flavoured vatted porter and transferred its affections to the new and luscious “mild ale” … Our old friend porter, with its sombre hue and foaming head, is no longer the pet of fashion, but a bright and sparkling bitter, the colour of sherry and the condition of champagne, carries off the palm’. By the 1860s, brewers were offering a range of nine or 10 different beers. Samuel Allsopp and Sons of Burton upon Trent, for example, sold nine different types of beer in 1861, of which four were milds  (www.breweryhistory.com/journal/archive/123/Beer.pdf).

Drinkers in different parts of the country often favoured a particular shade of mild - deep oak-brown in East Anglia and London (where the comparatively chlo- ride-rich well water was said to be good for dark mild ales: the Encyclopedia Britannica in 1911 declared that ‘for ales of the Burton type a hard water is a necessity. For the brewing of mild ales, again, a water containing a certain pro- portion of chlorides is required’); pale in Manchester and Staffordshire; dark again in the West Midlands and Wales. An analysis of English beers conducted for the Encyclopedia Britannica found that milds contained less alcohol for a given OG than pale ales, stock ales and porter: one mild with an OG of 1055, for example, contained the same amount of alcohol, 4.2%, as a bitter ale with an OG of 1047. The mild also contained two thirds more solids in the final beer than the bitter - 6.7% against 4% - suggesting a beer with a much fuller mouthfeel, and a sweeter one as well (www.breweryhistory.com/journal/archive/123/Beer.pdf).

Brewers such as John Barras (later a cornerstone of Newcastle Breweries) and Reid & Co pronounced themselves brewers of the ‘celebrated’ Newcastle Mild Ales. However, although
Newcastle Mild was said to be the only beer brewed in the town in 1863, by 1890 it was disappearing from Newcastle itself and the larger towns of the region, its place taken by more bitter ales from the
brewers of Edinburgh and Burton. The North East was ahead of the rest of England: Julian Baker, writing in 1905, declared: ‘mild or four-ale [so called for its price of four old pence a quart in Victorian Britain] … is still the beverage of the working classes’. The popularity of mild with the labouring classes of late Victorian and Edwardian England meant that ‘four-ale bar’ became a synonym for public bar, a nickname that lasted long after mild ale stopped being four pence a quart. While mild was to continue as Britain's most popular beer until the start of the 1960s, the middle classes in Victorian Britain preferred the pale beers of Burton on Trent and their equivalents from
Edinburgh. There were two main types of pale beer from the east Midlands brewing town, one the India Pale Ale class of bitter beers, and the other, rather sweeter, called simply Burton Ale, although it was also made by other brewers right across the country. Burton Ale is almost forgotten now - almost the only surviving version is Young's Winter Warmer - but it was once very popular, particularly in winter and as a mixed drink. Its other name was Old Ale, and a mixture of Burton and mild was called an Old Six, from its cost, six pence a quart, Burton on its own being eight pence a quart. Burton and bitter together was known as ‘mother-in-law’ - old and bitter (www.breweryhistory.com/journal/archive/123/Beer.pdf). 

Burton Ale had its roots in the strong beers Burton had exported to Russia and the Baltic lands until high tariffs in the 1820s destroyed the trade. They turned instead to selling the beer in Britain, where a less sweet and more bitter version of the Russian original won a wide following. Burton Ale was generally extremely strong, even by pre-First World War standards. An analysis from 1843 by Jonathan Pereira gave ‘Burton ale, first sort’ an OG of 1111 to 1120, ‘Burton ale, second sort’ an OG of 1097 to 1111 and ‘third sort’ an OG of 1077 to 1092. For comparison, Pereira found porter had an
OG of 1050 and ‘good table beer’ 1033 to 1039, while IPA was generally around 1065.
Bass, which used a red diamond trademark for its Burton ales, to distinguished them from the famous red triangle used on Bass India Pale Ale (the diamond mark was used for Burton ale from 1857, two years after the firm first put the red triangle on its pale ale labels), brewed four different strengths of Burton ale for the on-trade in the second half of the 19th century. They ranged from the powerful
No 1, at over 1110 OG down through Nos 2 and 3 to No 4 at around 1070 OG. There were also two more grades for the private family trade, Nos 5 and 6, at around 1060 and 1055 OG. Worthington
had a completely illogical lettering system which saw its best strong Burton ale called G, its second-best F and its thirdbest C or CK (www.breweryhistory.com/journal/archive/123/Beer.pdf).

At more or less the same time as the Burton brewers were developing Burton ale they were also beginning to make the highly hopped pale beer that, because it had famously been exported to Bombay, Madras and Calcutta, became known as East India Pale Ale, India Pale Ale, or IPA. This had developed from the strong, pale October stock pale ales of the 18th century, which were normally kept to mature for up to two years. Even in 1898 Waltham Brothers' brewery in Stockwell, South London could say of its own India Pale Ale: ‘This Ale is heavily hopped with the very best Kent hops, and nearly resembles the fine Farmhouse StockBeer of olden times’. A century earlier, meanwhile, when officers of the East Indiamen ships began shipping October ale out with them to sell to the civil and military employees of the East India Company, they found the four-month sea voyage round the Cape of Good Hope, crossing the Equator twice, magically matured the beer by the time it reached India.
The maker of the beer taken out to India was Hodgson's brewery in Bow, just up the river Lea from the East Indiamen's docks at Blackwall. However, early in the 1820s Hodgson's upset the East India shippers by trying to monopolise the supply of beer to India, and they invited the Burton brewers to see if they could match Hodgson's brew. They quickly proved they could surpass it, in large part because the gypsum-impregnated well waters of Burton are much better for brewing bitter pale ales than London water is (www.breweryhistory.com/journal/archive/123/Beer.pdf).

Attempts to imitate Burton pale ale were hampered by the need to brew with similar hard sulphate-impregnated water, which could be found in only a few places. From the 1850s several London brewers had set up branch breweries in Burton to try to brew the pale ales they could not make properly with London water. Eventually, a chemist called CW Vincent discovered how to reproduce
Burton water everywhere. His analysis of the town's water in 1878 identified the minerals particularly gypsum, or calciumsulphate, that gave pale ales brewed in the town a drier, more bitter flavour and a
brighter appearance than ales from areas without Burton's mineral advantages. From this, brewers in soft water areas now knew what to do to emulate North Staffordshire's finest: no need to move to
Burton, just add gypsum to your mashing water.
A perennial problem facing brewers was what to do with the excess yeast the brewing process generated. If the yeast was left in the beer it would make for a cloudy pint, with the danger that the yeast would ‘autolyse’, or dissolve through its own enzymes, giving a yeast-bitten flavour to the beer. In 1838 a Liverpool brewer called Peter Walker, originally from Ayr in Scotland invented a system of banks of casks arranged in double rows, called unions. Each had a swan-neck pipe in the top of the cask through which the excess yeast foamed, dropping into a trough above the twin rows of casks. The yeast and beer separated out in the toughs, and the beer flowed back down into the casks. Walker's patent system was taken up by brewers around the country, from Edinburgh to London. However, it was the brewers of Burton upon Trent who took most eagerly to this method of brewing,
which became known as a result as the Burton union system. When the journalist Alfred Barnard visited Burton around 1890 he found all the brewers he saw using the union system to finish off their pale ales. Each brewer had hundreds, sometimes thousands of union casks, joined in sets of up to 30 (www.breweryhistory.com/journal/archive/123/Beer.pdf).

...the well-hopped, matured pale ales, which were gaining a place in brewers' portfolios by the start of the 1840s, from the sweeter, less-aged and generally less hopped mild ales that, until then, had been almost the only alternative to porter and stout. Brewers called, and continued to call, the new drink ‘pale ale’. Young's, for example, still sends its ‘ordinary’ bitter out in casks labelled PA for Pale Ale,
exactly the same as when it was first brewed in 1864, while casks of its Special bitter are marked ‘SPA’.
However, there were no pump-clips on the handles of the beer engines in Victorian pubs (pump-clips did not come into wide use until the 1950s), and while brewers could dictate the nomenclature of the new drink on labels of the bottled versions (which is why we have bottled pale ale, not bottled bitter), drinkers themselves could decide what they were going to call the draught version when they ordered it. They kept the name ‘ale’ for the old, mild style of drink and called the new one by a name that defined and contrasted it - bitter. By 1855 Punch magazine was making jokes about the ‘fast young gents’ who drank ‘Bitter Beer’ living an ‘embittered existence’ (www.breweryhistory.com/journal/archive/123/Beer.pdf).

There was a style of hopped pale ale that existed independently of the IPA tradition, which went by the name KK or AK. Although the K style of bitter pale ale was probably an old one, evidence is lacking: one of the first mentions in print is in 1855 in an advertisement for the Stafford Brewery, which was selling ‘Pale India Ale’ at 18 pence a gallon, and AK Ale, ‘a delicate bitter ale’, at 14 pence a gallon (www.breweryhistory.com/journal/archive/123/Beer.pdf). 

Brewers seem to have maintained a deliberate difference between the two types of bitter beer: lower-gravity, lightercoloured, less-hopped AK light bitters; and slightly darker, hoppier, stronger ‘Pale Ales’, often designated PA. The brewing books of Garne & Sons of Burford, Oxfordshire in 1912 show AK being brewed at an OG of 1040 and with a colour of 14, a reddish-brown hue, while PA was brewed to an OG of 1056 and with a colour of 18, a darker medium brown. The difference is confirmed by contemporary comments on the two beers. Alfred Barnard sampled an AK brewed by Rogers of Bristol in 1889, which he described as ‘a bright sparkling beverage of a rich golden colour and … a nice delicate hop flavour’. Of Whitbread's Pale Ale, on the other hand, a more standard bitter, he wrote that it tasted ‘well of the hop’, though it too looked ‘both bright and sparkling’. Crowley's brewery in Croydon High Street in 1900 described its AK in one of its advertisements as ‘a Bitter Ale of sound quality with a delicate Hop flavour’, and the frequent description of AK in Victorian advertisements as ‘for family use’ suggests a not-too-bitter beer (www.breweryhistory.com/journal/archive/123/Beer.pdf). 

The description of AK as ‘for family use’ is a reminder that beer was still a highly popular mealtime drink at home, despite Gladstone's attempts in his 1861 budget to popularise wine drinking by reducing tariffs. Even in the second half of the 19th century the cask of ale at home, delivered by the brewery roundsman, was still common, and many small concerns advertised themselves specifically as ‘family brewers’. ...But by the 1880s, while a pint of beer with dinner or supper was still popular, there was less demand for a whole 4 1/2 gallon cask of dinner ale to be delivered to the family home. Overall beer consumption was falling, and the chances of the beer turning sour before it was used were too great. 
Even a gallon was too much for many families, however: fortunately the hour had brought forward its hero: Henry Barrett. Bottled beers had been available for centuries, and Whitbread had started a considerable bottling operation in 1870. But these were corked bottles, which meant brewers needed an army of workers to knock home the corks (Whitbread employed more than a hundred corkers, each man working a 12-hour day, in 1886). They were also inconvenient for the drinker: a corkscrew was always required, and bottles could not be easily resealed. In 1879 Barrett invented the screwtop beer bottle, a cheap, convenient, reusable container that meant little or no waste for the man desiring his lunchtime or suppertime pint.
The screw top caught on rapidly (Whitbread started using them in 1886) and brought in 30 years when almost every brewery had to have a bottled dinner ale or its equivalent. 
...
But all these early bottled beers were naturally conditioned, which meant a yeast deposit, and the chance of cloudy beer if the customer did not take care. In 1897 the brewing scientist Horace Brown was reporting to the Institute of Brewing that in the United States they had solved the problems involved in chilling and filtering beers so that they would remain ‘bright’ in the bottle. It did not take long for the technology to cross the Atlantic. By 1899 the Notting Hill Brewery Company in West London was advertising its ‘Sparkling Dinner Ale’ as ‘a revolution in English bottled beers, produced entirely on a new system … no deposit, no sediment, brilliant to the last drop, no waste whatever’ (www.breweryhistory.com/journal/archive/123/Beer.pdf). 

The other newly popular beer at the end of the 19th century was stout, the dark beer originally known as ‘stout porter’, meaning ‘strong porter’, which was increasingly drunk for its supposed restorative qualities. When the Russian market was closed to strong English ales in the 1820s, porters and stouts were exempt, and the London brewers soon produced very strong versions of stout aimed at the Russian court and known for that reason as ‘imperial’ stout. But weaker versions of stout were gaining popularity at home. Even in 1861, Mrs Beeton, in her Book of Household Management, was
recommending it for nursing mothers (www.breweryhistory.com/journal/archive/123/Beer.pdf). 

The health-giving nature of stout was an image Victorian and Edwardian brewers played to.... Oatmeal stout, a variant that appeared around the end of the 19th century, was pushed as even better than ordinary stout for the enfeebled...The idea of a ‘milk beer’, made with an addition of unfermentable lactose sugar, derived from milk, to give a sweeter brew had first been suggested in 1875. In 1910 the Kentish brewer Mackeson of Hythe had acquired the patents to a method of
brewing with lactose, which was put into the wort at a rate of nine pounds to the barrel, half an ounce per pint. The new beer was called ‘milk stout’: ‘stout’ was now on its way to having the meaning
‘black beer’ rather than strong beer. Mackeson soon licensed the production of milk stout to other brewers: Massey's Burnley Brewery was advertising its ‘new Milk Stout’ by January 1911, for example, and 13 other brewers were also making milk stout by 1912.
Two years later came the First World War, which, apart from the appalling loss of life, was to have a devastating impact on Britain's brewing traditions. But that is another story (www.breweryhistory.com/journal/archive/123/Beer.pdf).

Een buitengewoon interessant verhaal uit The Journal of the Brewery History Society.

WW 1

$
0
0
WWI began on June 28, 1914, when a Serbian terrorist assassinated the heir to the Austro-Hungarian throne. The war had actually not been a surprise, after four decades of diplomatic and economic conflicts between France, Great Britain, Germany, Austria-Hungary, Italy, Japan, United States and Russia, worsened by the unresolved territorial disputes on the Balkans (www.raiseyourbrain.com/world-war-i-intro-autor/). Hier wat feitjes:







Nog wat feitjes:
• Use of tanks in a military conflict (September 1916, by U.K.);
• Sea war was mostly decided by submarines (German U-boats sank half of all British merchant shipping during WWI);
• A war to be fought so extensively in the air. The use of airplanes by military however had started beforehand: for reconnaissance by Italians (1911) and for bombings by Bulgarians (1912);
• Use of flamethrowers (Germans could fire jets of flame as far as 130 feet (40 m));
• Use of chemical weapons (by France, 1914). At the end of the war, most countries signed treaties, outlawing the use of chemical weapons;
• British invented the first practical gas mask;
• Widespread use of machine gun;
• Use of aircraft carriers;
• The war went also underground with tunnels dug below enemy lines so that explosives could be planted. Sometimes soldiers from both sides would meet underground and engage in hand-to-hand combat;
• Blood banks were developed;
• Horrific face injuries inspired the invention of early plastic surgery;
• First war to have more deaths on battlefield than due to disease. Talking about diseases, the Spanish Flu was to blame for 1/3 of total military deaths (www.raiseyourbrain.com/world-war-i-intro-autor/).



Giant listening horns like this were used to listen for approaching aircraft 
during the Great War once aircraft were used for more than just recon and became weapons.


Almost 70 million people from over 40 countries fought in WWI. The Allies lost 6 million soldiers, the Central Powers – 4 million (almost 6,500 deaths every day during the war). Naively, World War I was also known as the War to End All Wars but actually stayed as the sixth deadliest conflict in world history...Britain and France became “joyless victors”, with Britain’s leadership in the world economy gone forever. Treaty of Versailles imposed over-the-top sanctions on Germany, driving it into a deep recession (www.raiseyourbrain.com/world-war-i-intro-autor/). 


Four empires collapsed as a result of WWI: Ottoman, Austro-Hungarian, German, and Russian. Finland, Estonia, Lithuania, Latvia and Poland emerged as independent nations. Syria, Jordan, Iraq, and Palestine were declared “mandates” under the League of Nations. France took control over Syria while Britain occupied the remaining three. U.S.A. emerged as a super-power.
Among the long-term effects of WWI is the setting up of the League of Nations (precursor of the United Nations). Also, sadly, WWI incited the worldwide arms race and paved the way for WWII. (www.raiseyourbrain.com/world-war-i-intro-autor/). 


...in WW2 the French had a tiny army, mostly because the men who would have been fathers to ww2-age soldier lie dead in the trenches and in no-mans land (http://borepatch.blogspot.nl/2013/07/the-ghosts-of-somme.html).

Viewing all 1724 articles
Browse latest View live