In 2006 was het 400 jaar geleden dat de Nederlanders Australië hebben "ontdekt" (www.vocsite.nl/geschiedenis/nedaus1.html). Dus nu is het alweer 410 jaar geleden...
Australië was begin zeventiende eeuw nog onbekend terrein voor Europeanen. Amsterdammer Dirck Hartogsz was in 1616 de eerste die de Australische westkust verkende. Als Dirk Hartog is hij vooral in Australië erg beroemd (www.parool.nl/binnenland/de-amsterdamse-voetsporen-van-dirk-hartog-in-australie~a4211471/).
Er bestond in de oude wereld al sinds de vroegste oudheid een vermoeden dat er een "zuidland" moest zijn. Bartolomeus Diaz en Ferdinand Magelhaes (of Magelhaen) hadden al als eerste Kaap de Goede Hoop (1488) resp. Kaap Hoorn (november 1520) gerond. Men wist dus dat het Zuidland, waar men al eeuwen over sprak en fantaseerde, niet aan Zuid-Amerika en Afrika vastzat. Het was zeelieden opgevallen dat er een jaarlijkse trek van dieren (zoals pinguins, zeemeeuwen en robben) was. Deze dieren trokken in het voorjaar in dit zuidelijkste deel van de bekende wereld naar het zuiden en tegen de winter weer naar het noorden. Er moest daarom zuidelijker dan Kaap de Goede Hoop en Kaap Hoorn nog land zijn, het zgn. Zuidland. Spanje zond halverwege de 16e eeuw een expeditie uit om het Zuidland te vinden. Daarbij werden de Solomoneilanden (ten oosten van Nieuw-Guinea) ontdekt. De Engelsen gaven Francis Drake de opdracht om alle land in de Stille Zuidzee dat nog niet onder een Christelijke vorst stond te koloniseren. Zuidland werd echter bij die expedities niet gevonden. Wel werd land ontdekt waarvan men dacht dat het tot de noordelijke uitlopers van Zuidland behoorde. Ook Jan Huygen van Linschoten (1562 - 1611) meende dat Java tot Zuidland behoorde totdat al snel bleek dat Java een eiland was. Daarna werd Australië als zodanig beschouwd totdat Abel Tasman er eind 1642 ten zuiden langs voer en daarmee aantoonde dat ook Australië niet het gezochte Zuidland was.
Toen de Nederlanders belangstelling kregen voor het Oost-Indische gebied, had men ook belangstelling voor Nova Guinea (Nieuw-Guinea), al in 1512 door de Portugezen ontdekt, omdat de geruchten gingen dat er goud te vinden was. Al in 1602 werd het jacht Duifje met schipper Willem Cornelisz. Schouten en opperkoopman Klaas Gaeff naar Ceram gestuurd om nadere inlichtingen te krijgen. Daar wist men echter weinig over Nieuw-Guinea te vertellen en er zat niets anders op dan zelf te gaan kijken. Dat zou enkele jaren later gebeuren en daarbij zou voor het eerst een blanke voet op Australische bodem zetten; de ontdekking van Australië.
...
De eerste Nederlander die voet zette op de westkust van Australië was Dirk Hartogsz. Deze schipper raakte in 1616 op de reis van Nederland naar Indië de rest van de vloot bij de Kaap kwijt. Hierdoor moest de Eendracht alleen verder. Op 25 oktober zag hij bij de huidige Shark Bay enkele onbewoonde eilanden met daarachter een uitgestrekt vasteland. Hij ankerde om de eilanden te verkennen. Toen hij na twee dagen weer vertrok, liet hij een platgeslagen tinnen schotel aan een paal achter waarop geschreven stond dat hij hier twee dagen geweest was. Dit bord bevindt zich nu in Amsterdam in het Rijksmuseum. Het eiland heet nu Dirk Hartogseiland en de rede Dirk Hartogsree. Na zijn vertrek bracht hij de westkust van Australië van 26° tot 22° ZB nauwkeurig in kaart en noemde het vaste land naar zijn schip Eendrachtsland (www.vocsite.nl/geschiedenis/nedaus1.html).
Dirk Hartog werd schipper op het gloednieuwe schip de Eendracht, dat het jaar ervoor op de Amsterdamse werf van de VOC was gebouwd. Op 23 januari 1616 vertrok de Eendracht in een vloot van zes schepen van Texel via Kaap de Goede Hoop naar Bantam, aan de westkant van Java.
Onderweg raakte de Eendracht de andere schepen kwijt. Dirk Hartog besloot toen een pas ontdekte en snellere route naar Java te nemen. In plaats van de kustlijn te volgen voer het schip vanaf Kaap de Goede Hoop zo'n zevenduizend kilometer naar het oosten.
Dat bespaarde de bemanning maanden van hitte, ontberingen en scheurbuik. Het schip moest dan wel op tijd koers zetten naar het noorden om uit te komen bij Java. En het was lastig om op volle zee te bepalen waar je je precies bevond.
Toen Dirk Hartog na een maand of twee op zee een stel eilanden voor zich zag opdoemen, met daarachter de kust van wat een uitgestrekt land leek, wist hij dat hij te ver was doorgevaren. Hij liet het anker vallen bij het meest westelijke eiland en ging aan land. Mensen zag hij nergens; alleen steile rotswanden die uit de zee verrezen, zandduinen en struiken.
Na twee dagen besloot hij verder te varen. In een rotsspleet boven op een klif plaatste hij een paal, waarop hij een tinnen schotel spijkerde met daarop het bericht dat de Eendracht hier op 25 oktober 1616 was aangekomen en op 27 oktober weer was weggevaren, richting Bantam.
...
Op 25 oktober 1616 is het schip de Eendracht van Amsterdam hier aangekomen,' krasten scheepslui met een scherpe naald op het bord. Het was een doodgewone tinnen schotel, eentje die ze tijdens hun maandenlange tocht op zee hadden gebruikt, maar Dirk Hartog had hem plat laten slaan om als aandenken in het lege land te plaatsen... Zij waren de eerste Europeanen die een teken achterlieten in het geheimzinnige Zuidland, of Terra Australis, waar iedere zeevaarder wel van had gehoord, maar waar nog nooit iemand was geweest. (www.parool.nl/binnenland/de-amsterdamse-voetsporen-van-dirk-hartog-in-australie~a4211471/).
![]()
Dirck Hartogh (gedoopt Amsterdam, 1580 in de Oude Kerk, of 1583? – begraven Amsterdam, 11 oktober 1621 in de Nieuwe Kerk) (ook wel Dirk Hartogs of Dirck Har(t)ichs of Dijrck Hartoochz etc.) was een Nederlandse ontdekkingsreiziger die als eerste Europeaan de westkust van Australië ontdekte en in kaart bracht..... In 1611 trouwde hij met Meijnsje Abels en verhuisde naar de Brouwersgracht.[3] Vervolgens voer hij als onafhankelijk scheepseigenaar met zijn schip de "Dolfijn" naar Genua, Dantzig en Archangel; hij verkocht zijn boot in 1615.[2]
In datzelfde jaar trad hij opnieuw in dienst van de VOC. Nadat een deel van de weggelopen bemanning was vervangen en het schip zich uit het ijs en sneeuw wist los te maken [2] - de vorst was een week eerder ingevallen[4] - vertrokken zes schepen van Texel, waaronder de Eendracht met Dirck Hartogsz. en de Trouw met Pieter de Carpentier op 23 januari 1616 voor Indië.[5] In maart brak scheurbuik uit.[2] Door de luwte in de Golf van Guinee duurde de reis tussen de Kaapverdische Eilanden en Kaap de Goede Hoop drie maanden, veel langer dan normaal. Zes mannen stierven als gevolg van ontberingen. Eind augustus, na een onderbreking van drie weken, zodat de bemaning op krachten kon komen, vertrokken de schepen van Kaap de Goede Hoop. Al spoedig verloor de Eendracht de andere vijf schepen uit het oog. Of de schipper bewust een zuidelijker koers aanhield om de bemanning de ondraaglijke hitte en scheurbuik te besparen is niet duidelijk. (Nadat Hendrik Brouwer de route in 1611 oostwaarts had gezeild, volgde ook Hartogh deze route via de Roaring Forties over de Indische Oceaan. De VOC stelde Brouwers route in 1617 verplicht.)
Op 25 oktober 1616 kwam Hartogh bij "onbewoonde eilanden". Deze eilanden werden naar hem de Dirck Hartog eilanden genoemd, en liggen aan de westkust van Australië, bij Shark Bay. Hij liet een tinnen bord achter met een ingekraste tekst als poststeen voor schepen die daar later zouden kunnen landen en zeilde noordwaarts, de kust in kaart brengend. Op kaarten werd het ontdekte land aangegeven als "Het land van de Eendracht". In een brief van 7 november 1616 vermeld Laurens Reael dat de Eendracht in Indische wateren werd waargenomen. Op 14 december 1616 arriveerde het schip met nog 200 man aan boord in Makassar op Celebes.[6] ... Op 17 december 1617 vertrok Hartogh voor de thuisreis en op 16 oktober 1618 kwam de Eendracht aan in Zeeland.[9] In september 1619 trad hij in dienst van Jacques Nicquet en de wapenhandelaar Elias Trip en voer met zijn eigen schip Gelukkige Leeuw naar de Adriatische Zee om de Republiek Venetië te beschermen tegen Habsburgse, Spaanse en Uskokse aanvallen.[10] Hij stierf in 1621 (https://nl.wikipedia.org/wiki/Dirck_Hartog).
![]()
In 1611 Hendrik Brouwer, a commander of marked ability who subsequently became Governor-General of the Dutch East Indies, made a discovery. He found that if, after leaving the Cape, he steered due east for about three thousand miles, and then set a course north for Java, he had the benefit of favourable winds, which enabled him to finish the voyage in much less time than the old route required. Brouwer wrote to the directors of the Dutch East India Company pointing out that he had sailed from Holland to Java in seven months, and recommending that ships' captains should be instructed to take the same course in future. The directors followed his advice; and from the year 1613 all Dutch commanders were under instructions to follow Brouwer's route.
The bearing of this change on the discovery of the west coast of Australia will be immediately apparent to any one who glances at a map of the southern Indian Ocean. The distance from the Cape of Good Hope to Cape Leeuwin is about 4,300 miles. A vessel running eastward with a free wind, and anxious to make the most of it before changing her course northward, would be very likely to sight the Australian coast.
That is precisely what occurred to the ship EENDRAGT (i.e. Concord). Her captain, Dirk Hartog, ran farther eastward than Brouwer had advised, reaching Shark's Bay and landing on the island which to this day bears his name. He erected there a post, and nailed to it a tin plate upon which was engraved the record that on October 25, 1616, the ship EENDRAGT from Amsterdam had arrived there, and had sailed for Bantam on the 27th. Dirk Hartog's plate was found by Captain Vlaming, of the Dutch ship GEELVINK, eighty years later. The post had decayed, but the plate itself was 'unaffected by rain, air, or sun.' Vlaming sent it to Amsterdam as an interesting memorial of discovery, and erected another post and plate in place of it; and Vlaming's plate in turn remained until 1817, when Captain Louis de Freycinet, the commander of a French exploring expedition, took it away with him to Paris.
Dirk Hartog's discovery was recognised by the seamen of his nation as one which conduced to safer navigation. Brouwer's sailing direction had left it indefinite at what point the turn northward should be commenced. But now there was a landmark, and amended instructions were issued to Dutch mariners that they should sail from the Cape between the latitudes of thirty and forty degrees for about four thousand miles until the 'New Southland of the EENDRAGT' was sighted. 'The land of the EENDRAGT' --'T'Landt van de EENDRAGT'--that was the first name given by the Dutch to this country; and it so appears upon several early maps of the world published at Amsterdam.
In this way the western coasts of Australia were brought within sight of the regular sailing track of vessels from Europe; and as soon as that occurred the finding of other portions of the coast was only a matter of time. Of course all the captains did not reach the coast at the same spot. Violent winds would sometimes blow a vessel hundreds of miles out of her planned course. Both going to and coming from the East Indies ships would discover fresh pieces of coastline in quite a chance manner. Thus, De Wit sailing homeward from Batavia in 1628 in the VYANEN was by headwinds driven aground upon the north-west coast, and had to throw overboard a quantity of pepper and copper, 'upon which through God's mercy she got off again without further damage.' That bit of coast was named 'De Wit's Land.' In 1627 the GULDEN SEEPAART, having 'on board a' high official, Pieter Nuyts, discovered a portion of the southern coast, as far as the islands of St. Peter and St. Francis at the head of the Great Australian Bight, from the southwest corner, which was already named Leeuwin's Land because a ship of that name (LEEUWIN, meaning the Lioness) discovered that particular portion in 1623 (http://gutenberg.net.au/ebooks02/0200471h.html#ch2).
Dirk Hartog voer langs de kust verder naar het noorden. Hij bracht de onbekende kustlijn tussen de 26ste en 22ste graad zuiderbreedte nauwkeurig in kaart. Het land dat hij had gevonden, noemde hij naar zijn schip 'het Land van de Eendracht' of 'Eendrachtsland'. Daarna pas voer hij door naar Bantam. Maanden later dan gepland kwam hij daar aan.
De bestuurders van de Verenigde Oost-Indische Compagnie waren niet te spreken over de omweg die de Eendracht had genomen. Dirk Hartog keerde terug naar Amsterdam en zou niet meer voor de VOC varen. In plaats daarvan was hij weer op de Middellandse Zee te vinden, en op de Oostzee. Hij overleed in 1621, veertig jaar oud, en werd begraven in de Nieuwe Kerk.
Eind januari 1697, ruim tachtig jaar na de aankomst van de Eendracht in 'Terra Australis', arriveerde het Amsterdamse schip de Geelvinck van schipper Willem de Vlamingh voor de westkust van Australië. In het zand vond opperstuurman Michiel Bloem het bord dat Dirk Hartog had achtergelaten. De paal stond er ook nog, maar die was grotendeels vermolmd.
Vuurtoren met plaquette
Willem de Vlamingh kopieerde de tekst op een nieuw bord en vulde hem aan met de gegevens van zijn eigen reis. Hij spijkerde het op een paal, plaatste die op dezelfde plek en nam het bord van Dirk Hartog mee. Het bevindt zich nu in het Rijksmuseum. Het bord van De Vlamingh werd in de negentiende eeuw teruggevonden en is tegenwoordig te zien in het Western Australian Maritime Museum in Fremantle....
Dirk Hartog was de tweede Europeaan die Australië bereikte. Een andere Nederlander, Willem Jansz, was tien jaar eerder al op de noordkust van Australië gestoten. Maar Dirk Hartog was de eerste die een blijk van zijn aanwezigheid achterliet. Zijn bord bevat de oudste geschreven tekst van Australië.
Het eiland waar Dirk Hartog aan land ging, in Shark Bay in West-Australië, heet nog altijd Dirk Hartog Island. Op de plek waar hij zijn tinnen schotel achterliet, Cape Inscription, staat een vuurtoren met een plaquette. Twee palen herinneren aan de borden van Dirk Hartog en Willem de Vlamingh. De plek staat op de Australische National Heritage List. In 2016 vieren Nederland en Australië dat het vierhonderd jaar geleden is dat Dirk Hartog in West-Australië aan land ging. (www.parool.nl/binnenland/de-amsterdamse-voetsporen-van-dirk-hartog-in-australie~a4211471/).
![]()
Willem de Vlamingh found the 1616 Dirk Hartog pewter plate at Cape Inscription, Shark Bay when he landed on February 4, 1697.
A pewter dinner bowl was similarly flattened to create the de Vlamingh plate.
The plate was discovered by French explorer Hamelin in 1801, left in place until 1818 and ultimately taken to Paris where it remained until the French gave it to Australia after World War II, in thanks for the valour of our soldiers defending France (www.perthnow.com.au/news/western-australia/10-of-the-most-fascinating-items-in-the-wa-museums-collections/news-story/2b652015c3a147a48b46a85a719d5372).
De Eendracht was een Nederlands schip in dienst van de Vereenigde Oostindische Compagnie. Het was een schip van 500 lasten (250 ton)[1] en gebouwd in Amsterdam. Het had op de eerste reis 32 stukken geschut en waarschijnlijk circa 250 man aan boord, waarvan er nog voor vertrek al 29 deserteerden. De kapitein op de heenreis was Dirk Hartog. Het schip vertrok 23 januari 1616 uit Texel en arriveerde tot ontevredenheid van de bewindvoerders pas op 9 april 1617 te Bantam, omdat Dirk Hartogs er voor had gekozen om vanaf Kaap de Goede Hoop een zuidelijke koers te varen, nadat men de andere schepen uit de vloot was kwijtgeraakt. Zodoende stootte men op de westkust van het nog grotendeels onbekende Australië. Vervolgens deden ze Makassar aan om de voedselvoorraad aan te vullen, maar daar heerste een vijandige sfeer, en men verloor er 16 man.
Het schip werd op Ambon geladen met kruidnagelen en op 19 december 1617 vertrok het in een vloot weer naar Amsterdam. Op 16 oktober 1618 arriveerde het schip te Zeeland. Of Dirk Hartog op de terugreis nog de schipper was is niet bekend. Hij heeft daarna in ieder geval niet meer voor de VOC gevaren. Na de tweede uitreis bleef de Eendracht in Indië. Uiteindelijk is het schip op de westkust van Ambon vergaan op 13 mei 1622. Het Eendrachtsland werd naar de Eendracht genoemd (https://nl.wikipedia.org/wiki/Eendracht_(schip,_1615)).
Eendracht (+1622)
general
nationality: dutch
purpose: transport
type: east indiaman
subtype/class: VOC type frigate class
propulsion: sailing ship
date built: 1615
details
tonnage: 350 bm
material: wood
about the loss
cause lost: ran aground (wrecked)
date lost: 13/05/1622 [dd/mm/yyyy]
about people
owner: Verenigde Oostindische Compagnie - VOC
Built in 1615. 350 bm;
The Dutch frigate EENDRACHT was owned by the Verenigde Oostindische Compagnie.
On 13/05/1622, EENDRACHT, on voyage from Hirado to Ternate with bullion, was lost, off the west coast of Ambon. No known salvage of the vessel.
Voyages:
(1) 23/01/1616 Texel - 14/12/1616 Makassar (kamer van Amsterdam) (Capt. Dirk Hartogsz.)
via: Cape Good Hope from 05/08/1616 till 27/08/1616
(2) 17/12/1617 Bantam - 16/10/1618 Zeeland (kamer van Amsterdam) (Capt. Dirk Hartogsz.)
(3) 13/05/1619 Texel - 22/03/1620 Jacatra (kamer van Amsterdam)
via: Cape Good Hope from 19/11/1619 till 26/11/1619
(4) 27/06/1620 Batavia - Hirado
(5) 11/12/1620 Hirado - 04/01/1621 Ternate (www.wrecksite.eu/wreck.aspx?181879)
Nu is dit geen geschiedenisblog, maar bierblog, dus laten we het hebben over bier dat is vernoemd naar deze onverschrokken navigeerder.
![]()
Dirck Hartogsz Bier - Jopen
Produttore: Jopen
Dirck Hartogsz Bier - Jopen
DETTAGLI
Luyks Beer
La birra Luyks è una birra ambrata brassata secondo la ricetta del 17 ° secolo. La birra Luyks era molto popolare nel 17 ° secolo l'Olanda. Jopen ha fatto ricerca ed ha trovato la ricetta usata nel 17 ° secolo, al fine di riprodurre la birra che molto probabilmente è stata trasportata a bordo della nave "De Eendracht" che il navigatore olandese Dirk Hartogsz ha portato sulle navi quando e’ stata scoperta l’australia nel 1616.
Birra Luyks è stata prodotta con almeno il 50% malto di farro , frumento e barleymalt. Grazie all'alta qualità della birra e la lunga conservazione è stata trasportata su navi verso Batavia (Indonesia), le colonie africane (Sud Africa) e Suriname (Sud America). Questo stile è stato prodotto a Haarlem fino a buona parte del 19 ° secolo.
Ora Jopen ha riprodotto questa birra per celebrare il 400 ° anniversario della scoperta dell'Australia da Dirk Hartogsz sulla sua nave "De Eendracht".
Gradazione alcolica: 5,5% vol.
Luppoli: Aurora and Saphyr
Malti: Spelt malt (minimum 50%), wheat, barley malt
IBU: 25
(http://4sensi.it/birra/2067-dirck-hartogsz-bier-jopen-birra-e-sidro-8714799402113.html): Luyks Beer
De Luyks bier is een amberkleurig bier gebrouwen volgens 17e eeuwse recepten. De Luyks bier was erg populair in de 17e eeuw Holland. Jopen heeft onderzoek gedaan en vonden het recept gebruikt in de 17e eeuw, om het bier dat de meest waarschijnlijke werd uitgevoerd aan boord van het schip "De Eendracht" dat de Nederlandse navigator Dirk Hartogsz gebracht op schepen en wanneer 'werd ontdekt reproduceren Australië in 1616.
Luyks bier geproduceerd met ten minste 50% mout gerst, tarwe en barleymalt. Dankzij de hoge kwaliteit van het bier en de lange houdbaarheid is vervoerd op schepen naar Batavia (Indonesië), de Afrikaanse koloniën (Zuid-Afrika) en Suriname (Zuid-Amerika). Deze stijl werd geproduceerd in Haarlem tot ver in de 19e eeuw.
Nu Jopen heeft dit bier gereproduceerd om de 400ste verjaardag van de ontdekking van Australië door Dirk Hartogsz op zijn schip "De Eendracht" te vieren.
![]()
Op het etiket zie je Shark Bay 1616 met de kaart van Australië en de kaart van Nederland van destijds (neem ik aan?). Ook staat er het Jopenlogo, een windroos en het schip De Eendracht en -helaas- een streepjescode (waarom kon die niet op het rugetiket?). Op het rugetiket staan de ingrediënten: water, speltmout, tarwe, gerstemout, hop en gist. Uit het Italiaanse verhaal maak ik op dat het gaat om Aurora en Saphyr. Waren dat hopsoorten die destijds bestonden?
Het bier smaakt zoet en moutig. Niet erg bitter. Geen IPA, of hoog alcoholgehalte zoals je zou verwachten van de IPA-marketingmythe. 5,5% is wat weinig naar wat je zou verwachten vanwege de IPA.
Jopen had ook al eens een Sumatrabier met een vergelijkbaar etiket:
![]()
![]()
Jopen komt met een nieuwe limited edition: Sumatra IPA. De extra toevoeging is deze een keer opvallende voor dit genre: Sumatra-koffiebonen. De brouwer werkt hiervoor samen met de koffiespecialisten van Brandmeester’s. Volgens Jopen ontstaat daardoor een ‘spannende mix van fruitige Amerikaanse hop en fruitig-gebrande tonen van de Sumatra Lintong.
De Sumatra Lintong staat bekend om zijn lage zuurtegraad, aardse smaak en complexe aroma. Sumatra IPA heeft een alcoholpercentage van 6.5% (http://biernetwerk.nl/jopen-sumatra-ipa-limited-brouwsel-met-koffiebonen/). Sumatra IPA is gebrouwen in samenwerking met Brandmeester’s. Samen hebben we een IPA ontwikkeld waar we Sumatra-koffiebonen aan toe hebben gevoegd. Hierdoor ontstaat een spannende mix van fruitige Amerikaanse hop en fruitig gebrande tonen van de Sumatra Lintong. In de tijd van lange zeereizen werd het bier door de VOC naar de Oost geëxporteerd en koffie werd geïmporteerd (www.jopenbier.nl/bieren/sumatra-ipa/?age-verified=e430dd1ddc).
Als ik echter in de website duik van Jopen kom ik Dirck Hartogsz niet tegen, wel vind ik:
![]()
Tulpomania is een amberkleurig Luiks bier, naar 17e eeuws recept. Dit frisbittere bier werd gebrouwen uit speltmout (meer dan 50%)en aangevuld met ongemoute tarwe en gerstemout. Luiks bier werd tot ver in de 19e eeuw door Brouwerij ’t Scheepje in Haarlem gebrouwen. Ruim een eeuw later is dit historische bier van hoge gisting opnieuw gebrouwen op Haarlemse bodem (www.jopenbier.nl/bieren/tulpomania-luyks-bier/).
Dus volgens mij is het een etiketbier. Alhoewel op www.ratebeer.com/beer/jopen-tulpomania/325653/ lees ik dat daarin andere hop wordt gebruikt: Ketelhop: Hallertau Mittelfruh & Kent Golding. Whirlpool hop: Hallertau Mittelfruh & Styrian Golding.
Wat vinden anderen van het Dirck Hartogszbier?
Jesper86 (37) - NETHERLANDS - OCT 3, 2016
Light and elegant. Fruity notes. Creamy texture. Foam is very delicate. Refreshing citrus notes. Subtle bitterness (www.ratebeer.com/beer/jopen-dirck-hartogsz/424943/).
Tjeerd (260) - GERMANY - OCT 1, 2016
Jopen is always in for a treat. Tasty is light hoppy, grassy, bitter-sweet with a long sweet finish. Well balanced carbonation and good mouthfeel (www.ratebeer.com/beer/jopen-dirck-hartogsz/424943/).
mjik83 (1337) - Maastricht, NETHERLANDS - SEP 27, 2016
33cl flesje via Jumbo, Maastricht Alcoholpercentage van 5,5% Uitgeschonken in Seef glas Uiterlijk: goudkleurig met redelijke schuimkraag Aroma en smaak: bittertje, hoppig, grassig Conclusie: lekker maar niet heel spannend (www.ratebeer.com/beer/jopen-dirck-hartogsz/424943/).
Borresteijn (6426) - Zaandam, NETHERLANDS - JUN 9, 2016
Hazy golden colour, white head. Aroma of wheat, peach, blossom, hay. Flavour is medium sweet, light malty, wheat, light lemon, dry, flour, light floral, bitter finish. Light bodied. OK (www.ratebeer.com/beer/jopen-dirck-hartogsz/424943/).
Subtiel bier, ja zo zou ik het ook omschrijven een subtiel moutig bier, met romige textuur. Geen waterig mondgevoel of pilssmaak, maar een volle milde smaak.
Australië was begin zeventiende eeuw nog onbekend terrein voor Europeanen. Amsterdammer Dirck Hartogsz was in 1616 de eerste die de Australische westkust verkende. Als Dirk Hartog is hij vooral in Australië erg beroemd (www.parool.nl/binnenland/de-amsterdamse-voetsporen-van-dirk-hartog-in-australie~a4211471/).
Er bestond in de oude wereld al sinds de vroegste oudheid een vermoeden dat er een "zuidland" moest zijn. Bartolomeus Diaz en Ferdinand Magelhaes (of Magelhaen) hadden al als eerste Kaap de Goede Hoop (1488) resp. Kaap Hoorn (november 1520) gerond. Men wist dus dat het Zuidland, waar men al eeuwen over sprak en fantaseerde, niet aan Zuid-Amerika en Afrika vastzat. Het was zeelieden opgevallen dat er een jaarlijkse trek van dieren (zoals pinguins, zeemeeuwen en robben) was. Deze dieren trokken in het voorjaar in dit zuidelijkste deel van de bekende wereld naar het zuiden en tegen de winter weer naar het noorden. Er moest daarom zuidelijker dan Kaap de Goede Hoop en Kaap Hoorn nog land zijn, het zgn. Zuidland. Spanje zond halverwege de 16e eeuw een expeditie uit om het Zuidland te vinden. Daarbij werden de Solomoneilanden (ten oosten van Nieuw-Guinea) ontdekt. De Engelsen gaven Francis Drake de opdracht om alle land in de Stille Zuidzee dat nog niet onder een Christelijke vorst stond te koloniseren. Zuidland werd echter bij die expedities niet gevonden. Wel werd land ontdekt waarvan men dacht dat het tot de noordelijke uitlopers van Zuidland behoorde. Ook Jan Huygen van Linschoten (1562 - 1611) meende dat Java tot Zuidland behoorde totdat al snel bleek dat Java een eiland was. Daarna werd Australië als zodanig beschouwd totdat Abel Tasman er eind 1642 ten zuiden langs voer en daarmee aantoonde dat ook Australië niet het gezochte Zuidland was.
Toen de Nederlanders belangstelling kregen voor het Oost-Indische gebied, had men ook belangstelling voor Nova Guinea (Nieuw-Guinea), al in 1512 door de Portugezen ontdekt, omdat de geruchten gingen dat er goud te vinden was. Al in 1602 werd het jacht Duifje met schipper Willem Cornelisz. Schouten en opperkoopman Klaas Gaeff naar Ceram gestuurd om nadere inlichtingen te krijgen. Daar wist men echter weinig over Nieuw-Guinea te vertellen en er zat niets anders op dan zelf te gaan kijken. Dat zou enkele jaren later gebeuren en daarbij zou voor het eerst een blanke voet op Australische bodem zetten; de ontdekking van Australië.
...
De eerste Nederlander die voet zette op de westkust van Australië was Dirk Hartogsz. Deze schipper raakte in 1616 op de reis van Nederland naar Indië de rest van de vloot bij de Kaap kwijt. Hierdoor moest de Eendracht alleen verder. Op 25 oktober zag hij bij de huidige Shark Bay enkele onbewoonde eilanden met daarachter een uitgestrekt vasteland. Hij ankerde om de eilanden te verkennen. Toen hij na twee dagen weer vertrok, liet hij een platgeslagen tinnen schotel aan een paal achter waarop geschreven stond dat hij hier twee dagen geweest was. Dit bord bevindt zich nu in Amsterdam in het Rijksmuseum. Het eiland heet nu Dirk Hartogseiland en de rede Dirk Hartogsree. Na zijn vertrek bracht hij de westkust van Australië van 26° tot 22° ZB nauwkeurig in kaart en noemde het vaste land naar zijn schip Eendrachtsland (www.vocsite.nl/geschiedenis/nedaus1.html).
Dirk Hartog werd schipper op het gloednieuwe schip de Eendracht, dat het jaar ervoor op de Amsterdamse werf van de VOC was gebouwd. Op 23 januari 1616 vertrok de Eendracht in een vloot van zes schepen van Texel via Kaap de Goede Hoop naar Bantam, aan de westkant van Java.
Onderweg raakte de Eendracht de andere schepen kwijt. Dirk Hartog besloot toen een pas ontdekte en snellere route naar Java te nemen. In plaats van de kustlijn te volgen voer het schip vanaf Kaap de Goede Hoop zo'n zevenduizend kilometer naar het oosten.
Dat bespaarde de bemanning maanden van hitte, ontberingen en scheurbuik. Het schip moest dan wel op tijd koers zetten naar het noorden om uit te komen bij Java. En het was lastig om op volle zee te bepalen waar je je precies bevond.
Toen Dirk Hartog na een maand of twee op zee een stel eilanden voor zich zag opdoemen, met daarachter de kust van wat een uitgestrekt land leek, wist hij dat hij te ver was doorgevaren. Hij liet het anker vallen bij het meest westelijke eiland en ging aan land. Mensen zag hij nergens; alleen steile rotswanden die uit de zee verrezen, zandduinen en struiken.
Na twee dagen besloot hij verder te varen. In een rotsspleet boven op een klif plaatste hij een paal, waarop hij een tinnen schotel spijkerde met daarop het bericht dat de Eendracht hier op 25 oktober 1616 was aangekomen en op 27 oktober weer was weggevaren, richting Bantam.
...
Op 25 oktober 1616 is het schip de Eendracht van Amsterdam hier aangekomen,' krasten scheepslui met een scherpe naald op het bord. Het was een doodgewone tinnen schotel, eentje die ze tijdens hun maandenlange tocht op zee hadden gebruikt, maar Dirk Hartog had hem plat laten slaan om als aandenken in het lege land te plaatsen... Zij waren de eerste Europeanen die een teken achterlieten in het geheimzinnige Zuidland, of Terra Australis, waar iedere zeevaarder wel van had gehoord, maar waar nog nooit iemand was geweest. (www.parool.nl/binnenland/de-amsterdamse-voetsporen-van-dirk-hartog-in-australie~a4211471/).
Dirck Hartogh (gedoopt Amsterdam, 1580 in de Oude Kerk, of 1583? – begraven Amsterdam, 11 oktober 1621 in de Nieuwe Kerk) (ook wel Dirk Hartogs of Dirck Har(t)ichs of Dijrck Hartoochz etc.) was een Nederlandse ontdekkingsreiziger die als eerste Europeaan de westkust van Australië ontdekte en in kaart bracht..... In 1611 trouwde hij met Meijnsje Abels en verhuisde naar de Brouwersgracht.[3] Vervolgens voer hij als onafhankelijk scheepseigenaar met zijn schip de "Dolfijn" naar Genua, Dantzig en Archangel; hij verkocht zijn boot in 1615.[2]
In datzelfde jaar trad hij opnieuw in dienst van de VOC. Nadat een deel van de weggelopen bemanning was vervangen en het schip zich uit het ijs en sneeuw wist los te maken [2] - de vorst was een week eerder ingevallen[4] - vertrokken zes schepen van Texel, waaronder de Eendracht met Dirck Hartogsz. en de Trouw met Pieter de Carpentier op 23 januari 1616 voor Indië.[5] In maart brak scheurbuik uit.[2] Door de luwte in de Golf van Guinee duurde de reis tussen de Kaapverdische Eilanden en Kaap de Goede Hoop drie maanden, veel langer dan normaal. Zes mannen stierven als gevolg van ontberingen. Eind augustus, na een onderbreking van drie weken, zodat de bemaning op krachten kon komen, vertrokken de schepen van Kaap de Goede Hoop. Al spoedig verloor de Eendracht de andere vijf schepen uit het oog. Of de schipper bewust een zuidelijker koers aanhield om de bemanning de ondraaglijke hitte en scheurbuik te besparen is niet duidelijk. (Nadat Hendrik Brouwer de route in 1611 oostwaarts had gezeild, volgde ook Hartogh deze route via de Roaring Forties over de Indische Oceaan. De VOC stelde Brouwers route in 1617 verplicht.)
Op 25 oktober 1616 kwam Hartogh bij "onbewoonde eilanden". Deze eilanden werden naar hem de Dirck Hartog eilanden genoemd, en liggen aan de westkust van Australië, bij Shark Bay. Hij liet een tinnen bord achter met een ingekraste tekst als poststeen voor schepen die daar later zouden kunnen landen en zeilde noordwaarts, de kust in kaart brengend. Op kaarten werd het ontdekte land aangegeven als "Het land van de Eendracht". In een brief van 7 november 1616 vermeld Laurens Reael dat de Eendracht in Indische wateren werd waargenomen. Op 14 december 1616 arriveerde het schip met nog 200 man aan boord in Makassar op Celebes.[6] ... Op 17 december 1617 vertrok Hartogh voor de thuisreis en op 16 oktober 1618 kwam de Eendracht aan in Zeeland.[9] In september 1619 trad hij in dienst van Jacques Nicquet en de wapenhandelaar Elias Trip en voer met zijn eigen schip Gelukkige Leeuw naar de Adriatische Zee om de Republiek Venetië te beschermen tegen Habsburgse, Spaanse en Uskokse aanvallen.[10] Hij stierf in 1621 (https://nl.wikipedia.org/wiki/Dirck_Hartog).
In 1611 Hendrik Brouwer, a commander of marked ability who subsequently became Governor-General of the Dutch East Indies, made a discovery. He found that if, after leaving the Cape, he steered due east for about three thousand miles, and then set a course north for Java, he had the benefit of favourable winds, which enabled him to finish the voyage in much less time than the old route required. Brouwer wrote to the directors of the Dutch East India Company pointing out that he had sailed from Holland to Java in seven months, and recommending that ships' captains should be instructed to take the same course in future. The directors followed his advice; and from the year 1613 all Dutch commanders were under instructions to follow Brouwer's route.
The bearing of this change on the discovery of the west coast of Australia will be immediately apparent to any one who glances at a map of the southern Indian Ocean. The distance from the Cape of Good Hope to Cape Leeuwin is about 4,300 miles. A vessel running eastward with a free wind, and anxious to make the most of it before changing her course northward, would be very likely to sight the Australian coast.
That is precisely what occurred to the ship EENDRAGT (i.e. Concord). Her captain, Dirk Hartog, ran farther eastward than Brouwer had advised, reaching Shark's Bay and landing on the island which to this day bears his name. He erected there a post, and nailed to it a tin plate upon which was engraved the record that on October 25, 1616, the ship EENDRAGT from Amsterdam had arrived there, and had sailed for Bantam on the 27th. Dirk Hartog's plate was found by Captain Vlaming, of the Dutch ship GEELVINK, eighty years later. The post had decayed, but the plate itself was 'unaffected by rain, air, or sun.' Vlaming sent it to Amsterdam as an interesting memorial of discovery, and erected another post and plate in place of it; and Vlaming's plate in turn remained until 1817, when Captain Louis de Freycinet, the commander of a French exploring expedition, took it away with him to Paris.
Dirk Hartog's discovery was recognised by the seamen of his nation as one which conduced to safer navigation. Brouwer's sailing direction had left it indefinite at what point the turn northward should be commenced. But now there was a landmark, and amended instructions were issued to Dutch mariners that they should sail from the Cape between the latitudes of thirty and forty degrees for about four thousand miles until the 'New Southland of the EENDRAGT' was sighted. 'The land of the EENDRAGT' --'T'Landt van de EENDRAGT'--that was the first name given by the Dutch to this country; and it so appears upon several early maps of the world published at Amsterdam.
In this way the western coasts of Australia were brought within sight of the regular sailing track of vessels from Europe; and as soon as that occurred the finding of other portions of the coast was only a matter of time. Of course all the captains did not reach the coast at the same spot. Violent winds would sometimes blow a vessel hundreds of miles out of her planned course. Both going to and coming from the East Indies ships would discover fresh pieces of coastline in quite a chance manner. Thus, De Wit sailing homeward from Batavia in 1628 in the VYANEN was by headwinds driven aground upon the north-west coast, and had to throw overboard a quantity of pepper and copper, 'upon which through God's mercy she got off again without further damage.' That bit of coast was named 'De Wit's Land.' In 1627 the GULDEN SEEPAART, having 'on board a' high official, Pieter Nuyts, discovered a portion of the southern coast, as far as the islands of St. Peter and St. Francis at the head of the Great Australian Bight, from the southwest corner, which was already named Leeuwin's Land because a ship of that name (LEEUWIN, meaning the Lioness) discovered that particular portion in 1623 (http://gutenberg.net.au/ebooks02/0200471h.html#ch2).
Dirk Hartog voer langs de kust verder naar het noorden. Hij bracht de onbekende kustlijn tussen de 26ste en 22ste graad zuiderbreedte nauwkeurig in kaart. Het land dat hij had gevonden, noemde hij naar zijn schip 'het Land van de Eendracht' of 'Eendrachtsland'. Daarna pas voer hij door naar Bantam. Maanden later dan gepland kwam hij daar aan.
De bestuurders van de Verenigde Oost-Indische Compagnie waren niet te spreken over de omweg die de Eendracht had genomen. Dirk Hartog keerde terug naar Amsterdam en zou niet meer voor de VOC varen. In plaats daarvan was hij weer op de Middellandse Zee te vinden, en op de Oostzee. Hij overleed in 1621, veertig jaar oud, en werd begraven in de Nieuwe Kerk.
Eind januari 1697, ruim tachtig jaar na de aankomst van de Eendracht in 'Terra Australis', arriveerde het Amsterdamse schip de Geelvinck van schipper Willem de Vlamingh voor de westkust van Australië. In het zand vond opperstuurman Michiel Bloem het bord dat Dirk Hartog had achtergelaten. De paal stond er ook nog, maar die was grotendeels vermolmd.
Vuurtoren met plaquette
Willem de Vlamingh kopieerde de tekst op een nieuw bord en vulde hem aan met de gegevens van zijn eigen reis. Hij spijkerde het op een paal, plaatste die op dezelfde plek en nam het bord van Dirk Hartog mee. Het bevindt zich nu in het Rijksmuseum. Het bord van De Vlamingh werd in de negentiende eeuw teruggevonden en is tegenwoordig te zien in het Western Australian Maritime Museum in Fremantle....
Dirk Hartog was de tweede Europeaan die Australië bereikte. Een andere Nederlander, Willem Jansz, was tien jaar eerder al op de noordkust van Australië gestoten. Maar Dirk Hartog was de eerste die een blijk van zijn aanwezigheid achterliet. Zijn bord bevat de oudste geschreven tekst van Australië.
Het eiland waar Dirk Hartog aan land ging, in Shark Bay in West-Australië, heet nog altijd Dirk Hartog Island. Op de plek waar hij zijn tinnen schotel achterliet, Cape Inscription, staat een vuurtoren met een plaquette. Twee palen herinneren aan de borden van Dirk Hartog en Willem de Vlamingh. De plek staat op de Australische National Heritage List. In 2016 vieren Nederland en Australië dat het vierhonderd jaar geleden is dat Dirk Hartog in West-Australië aan land ging. (www.parool.nl/binnenland/de-amsterdamse-voetsporen-van-dirk-hartog-in-australie~a4211471/).
Het bord van De Vlamingh is tegenwoordig te zien in het
Western Australian Maritime Museum in Fremantle
Willem de Vlamingh found the 1616 Dirk Hartog pewter plate at Cape Inscription, Shark Bay when he landed on February 4, 1697.
A pewter dinner bowl was similarly flattened to create the de Vlamingh plate.
The plate was discovered by French explorer Hamelin in 1801, left in place until 1818 and ultimately taken to Paris where it remained until the French gave it to Australia after World War II, in thanks for the valour of our soldiers defending France (www.perthnow.com.au/news/western-australia/10-of-the-most-fascinating-items-in-the-wa-museums-collections/news-story/2b652015c3a147a48b46a85a719d5372).
De Eendracht was een Nederlands schip in dienst van de Vereenigde Oostindische Compagnie. Het was een schip van 500 lasten (250 ton)[1] en gebouwd in Amsterdam. Het had op de eerste reis 32 stukken geschut en waarschijnlijk circa 250 man aan boord, waarvan er nog voor vertrek al 29 deserteerden. De kapitein op de heenreis was Dirk Hartog. Het schip vertrok 23 januari 1616 uit Texel en arriveerde tot ontevredenheid van de bewindvoerders pas op 9 april 1617 te Bantam, omdat Dirk Hartogs er voor had gekozen om vanaf Kaap de Goede Hoop een zuidelijke koers te varen, nadat men de andere schepen uit de vloot was kwijtgeraakt. Zodoende stootte men op de westkust van het nog grotendeels onbekende Australië. Vervolgens deden ze Makassar aan om de voedselvoorraad aan te vullen, maar daar heerste een vijandige sfeer, en men verloor er 16 man.
Het schip werd op Ambon geladen met kruidnagelen en op 19 december 1617 vertrok het in een vloot weer naar Amsterdam. Op 16 oktober 1618 arriveerde het schip te Zeeland. Of Dirk Hartog op de terugreis nog de schipper was is niet bekend. Hij heeft daarna in ieder geval niet meer voor de VOC gevaren. Na de tweede uitreis bleef de Eendracht in Indië. Uiteindelijk is het schip op de westkust van Ambon vergaan op 13 mei 1622. Het Eendrachtsland werd naar de Eendracht genoemd (https://nl.wikipedia.org/wiki/Eendracht_(schip,_1615)).
Eendracht (+1622)
general
nationality: dutch
purpose: transport
type: east indiaman
subtype/class: VOC type frigate class
propulsion: sailing ship
date built: 1615
details
tonnage: 350 bm
material: wood
about the loss
cause lost: ran aground (wrecked)
date lost: 13/05/1622 [dd/mm/yyyy]
about people
owner: Verenigde Oostindische Compagnie - VOC
Built in 1615. 350 bm;
The Dutch frigate EENDRACHT was owned by the Verenigde Oostindische Compagnie.
On 13/05/1622, EENDRACHT, on voyage from Hirado to Ternate with bullion, was lost, off the west coast of Ambon. No known salvage of the vessel.
Voyages:
(1) 23/01/1616 Texel - 14/12/1616 Makassar (kamer van Amsterdam) (Capt. Dirk Hartogsz.)
via: Cape Good Hope from 05/08/1616 till 27/08/1616
(2) 17/12/1617 Bantam - 16/10/1618 Zeeland (kamer van Amsterdam) (Capt. Dirk Hartogsz.)
(3) 13/05/1619 Texel - 22/03/1620 Jacatra (kamer van Amsterdam)
via: Cape Good Hope from 19/11/1619 till 26/11/1619
(4) 27/06/1620 Batavia - Hirado
(5) 11/12/1620 Hirado - 04/01/1621 Ternate (www.wrecksite.eu/wreck.aspx?181879)
Nu is dit geen geschiedenisblog, maar bierblog, dus laten we het hebben over bier dat is vernoemd naar deze onverschrokken navigeerder.
Produttore: Jopen
Dirck Hartogsz Bier - Jopen
DETTAGLI
Luyks Beer
La birra Luyks è una birra ambrata brassata secondo la ricetta del 17 ° secolo. La birra Luyks era molto popolare nel 17 ° secolo l'Olanda. Jopen ha fatto ricerca ed ha trovato la ricetta usata nel 17 ° secolo, al fine di riprodurre la birra che molto probabilmente è stata trasportata a bordo della nave "De Eendracht" che il navigatore olandese Dirk Hartogsz ha portato sulle navi quando e’ stata scoperta l’australia nel 1616.
Birra Luyks è stata prodotta con almeno il 50% malto di farro , frumento e barleymalt. Grazie all'alta qualità della birra e la lunga conservazione è stata trasportata su navi verso Batavia (Indonesia), le colonie africane (Sud Africa) e Suriname (Sud America). Questo stile è stato prodotto a Haarlem fino a buona parte del 19 ° secolo.
Ora Jopen ha riprodotto questa birra per celebrare il 400 ° anniversario della scoperta dell'Australia da Dirk Hartogsz sulla sua nave "De Eendracht".
Gradazione alcolica: 5,5% vol.
Luppoli: Aurora and Saphyr
Malti: Spelt malt (minimum 50%), wheat, barley malt
IBU: 25
(http://4sensi.it/birra/2067-dirck-hartogsz-bier-jopen-birra-e-sidro-8714799402113.html): Luyks Beer
De Luyks bier is een amberkleurig bier gebrouwen volgens 17e eeuwse recepten. De Luyks bier was erg populair in de 17e eeuw Holland. Jopen heeft onderzoek gedaan en vonden het recept gebruikt in de 17e eeuw, om het bier dat de meest waarschijnlijke werd uitgevoerd aan boord van het schip "De Eendracht" dat de Nederlandse navigator Dirk Hartogsz gebracht op schepen en wanneer 'werd ontdekt reproduceren Australië in 1616.
Luyks bier geproduceerd met ten minste 50% mout gerst, tarwe en barleymalt. Dankzij de hoge kwaliteit van het bier en de lange houdbaarheid is vervoerd op schepen naar Batavia (Indonesië), de Afrikaanse koloniën (Zuid-Afrika) en Suriname (Zuid-Amerika). Deze stijl werd geproduceerd in Haarlem tot ver in de 19e eeuw.
Nu Jopen heeft dit bier gereproduceerd om de 400ste verjaardag van de ontdekking van Australië door Dirk Hartogsz op zijn schip "De Eendracht" te vieren.
Op het etiket zie je Shark Bay 1616 met de kaart van Australië en de kaart van Nederland van destijds (neem ik aan?). Ook staat er het Jopenlogo, een windroos en het schip De Eendracht en -helaas- een streepjescode (waarom kon die niet op het rugetiket?). Op het rugetiket staan de ingrediënten: water, speltmout, tarwe, gerstemout, hop en gist. Uit het Italiaanse verhaal maak ik op dat het gaat om Aurora en Saphyr. Waren dat hopsoorten die destijds bestonden?
Het bier smaakt zoet en moutig. Niet erg bitter. Geen IPA, of hoog alcoholgehalte zoals je zou verwachten van de IPA-marketingmythe. 5,5% is wat weinig naar wat je zou verwachten vanwege de IPA.
Jopen had ook al eens een Sumatrabier met een vergelijkbaar etiket:
De Sumatra Lintong staat bekend om zijn lage zuurtegraad, aardse smaak en complexe aroma. Sumatra IPA heeft een alcoholpercentage van 6.5% (http://biernetwerk.nl/jopen-sumatra-ipa-limited-brouwsel-met-koffiebonen/). Sumatra IPA is gebrouwen in samenwerking met Brandmeester’s. Samen hebben we een IPA ontwikkeld waar we Sumatra-koffiebonen aan toe hebben gevoegd. Hierdoor ontstaat een spannende mix van fruitige Amerikaanse hop en fruitig gebrande tonen van de Sumatra Lintong. In de tijd van lange zeereizen werd het bier door de VOC naar de Oost geëxporteerd en koffie werd geïmporteerd (www.jopenbier.nl/bieren/sumatra-ipa/?age-verified=e430dd1ddc).
Als ik echter in de website duik van Jopen kom ik Dirck Hartogsz niet tegen, wel vind ik:
Tulpomania is een amberkleurig Luiks bier, naar 17e eeuws recept. Dit frisbittere bier werd gebrouwen uit speltmout (meer dan 50%)en aangevuld met ongemoute tarwe en gerstemout. Luiks bier werd tot ver in de 19e eeuw door Brouwerij ’t Scheepje in Haarlem gebrouwen. Ruim een eeuw later is dit historische bier van hoge gisting opnieuw gebrouwen op Haarlemse bodem (www.jopenbier.nl/bieren/tulpomania-luyks-bier/).
Dus volgens mij is het een etiketbier. Alhoewel op www.ratebeer.com/beer/jopen-tulpomania/325653/ lees ik dat daarin andere hop wordt gebruikt: Ketelhop: Hallertau Mittelfruh & Kent Golding. Whirlpool hop: Hallertau Mittelfruh & Styrian Golding.
Wat vinden anderen van het Dirck Hartogszbier?
Jesper86 (37) - NETHERLANDS - OCT 3, 2016
Light and elegant. Fruity notes. Creamy texture. Foam is very delicate. Refreshing citrus notes. Subtle bitterness (www.ratebeer.com/beer/jopen-dirck-hartogsz/424943/).
Tjeerd (260) - GERMANY - OCT 1, 2016
Jopen is always in for a treat. Tasty is light hoppy, grassy, bitter-sweet with a long sweet finish. Well balanced carbonation and good mouthfeel (www.ratebeer.com/beer/jopen-dirck-hartogsz/424943/).
mjik83 (1337) - Maastricht, NETHERLANDS - SEP 27, 2016
33cl flesje via Jumbo, Maastricht Alcoholpercentage van 5,5% Uitgeschonken in Seef glas Uiterlijk: goudkleurig met redelijke schuimkraag Aroma en smaak: bittertje, hoppig, grassig Conclusie: lekker maar niet heel spannend (www.ratebeer.com/beer/jopen-dirck-hartogsz/424943/).
Borresteijn (6426) - Zaandam, NETHERLANDS - JUN 9, 2016
Hazy golden colour, white head. Aroma of wheat, peach, blossom, hay. Flavour is medium sweet, light malty, wheat, light lemon, dry, flour, light floral, bitter finish. Light bodied. OK (www.ratebeer.com/beer/jopen-dirck-hartogsz/424943/).
Subtiel bier, ja zo zou ik het ook omschrijven een subtiel moutig bier, met romige textuur. Geen waterig mondgevoel of pilssmaak, maar een volle milde smaak.