Ik kreeg voor mijn verjaardag een zelfbrouwsetje voor het brouwen van een ´Brown Ale´ van 5,5%. Het was een refill-set en dat was geen probleem want ik heb zelf een brouwset.
Bij het uitpakken en nader bestuderen van de verpakking bleek dat de set was bedoeld voor 2 liter. Terwijl mijn set wel 20 liter aankan. Ach ja we zien wel hoe ver we komen. Ik ben zo iemand die niet tussen de lijntjes kan kleuren, dus ...
Bij het uitpakken kijk ik goed naar de hoeveelheden. 581 gram moutextract...
Op het zakje van de moutextract staat echter 567 gram. Dat is al iets van een verschil. Nawegen geeft als uitkomst |595 gram!? Geen idee hoeveel gram dat dan weer zou moeten zijn...
Wel staat er dat het 2.0 Lovibond is. Lovibond is een eenheid voor de kleur van het bier.
"Degrees Lovibond" or "°L" scale is a measure of the colour of a substance, usually beer, whiskey, or sugar solutions. The determination of the degrees lovibond takes place by comparing the colour of the substance to a series of amber to brown glass slides, usually by a colorimeter. The scale was devised by Joseph Williams Lovibond.[1] The Standard Reference Method (SRM) and European Brewery Convention (EBC) methods have largely replaced it, with the SRM giving results approximately equal to the °L (https://en.wikipedia.org/wiki/Beer_measurement).
2 SRM/°L komt overeen met een pale ale. Met hop wordt dat dan een IPA. Ik zit op de goede weg... Maar er is nog 7 gram speciale granen:
Er is ook nog een zakje hop (Fuggle). Bij het voelen ervan merk ik dat het pellets betreft en geen hobbellen.
Nawegen geeft aan dat het om 7 gram gaat.
Er is ook nog een zakje sanitizer. Die laat ik dicht want ik heb een emmer Oxi open staan.
De set van Craft a Brew Brown Ale:
Omdat ik het toch een beetje weinig vind, schroot ik een kilootje Pils/lagermout erbij:
het extract los ik op in warm water en ik moet goed roeren om klontjes te voorkomen of ongedaan te maken. Het is makkelijker om gewoon te voorkomen dat er klontjes ontstaan. Vervolgens doe ik er de geschrote pilsmout bij.
Na het maïschen ga ik toch maar direct door naar het koken:
Ik gooi er de zelf geplukte hop bij:
Het is bekant meer hop dan wort:
Dat is wat ze noemen wet hopping. Terwijl ik eerst nog enkel de bellen had, heb ik er later de blaadjes en zelfs hele takken in gelaten. Dat zullen ze vroeger vast ook gedaan.
5 minuten voor het stoppen met koken gooide ik er nog de Hallertau in. Daarna zet ik het vat in de gootsteen om te koelen.
Omdat je wort vol zit met suikers is het erg vatbaar voor infecties. En nu het ook nog eens lekker warm is, is het een perfecte bron voor bacteriën. Dat willen we natuurlijk voorkomen. Daarom moeten we zo snel mogelijk de temperatuur voorbij die aangenaam is voor de bacteriën. Daarom koelen we zo snel mogelijk af. Naast deze maatregel is het natuurlijk ook nog verstandig om schoon te werken. Doe dit door alles wat nu nog in aanraking komt met het bier goed schoon te maken. Hierbij kun je weer prima gebruik maken van ons reinigingsmiddel of ontsmettingsalcohol.
Er zijn een aantal manieren om te koelen. De gemakkelijkste optie is door je pan in een met koud water gevulde gootsteen te zetten, eventueel met wat zakken ijsblokjes. Door het water te verversen gaat het koelen sneller. Houd de temperatuur geregeld in de gaten, het wort moet afkoelen tot 20-25 graden. Een douchebak of bad is ook een optie (www.brouwbroeders.nl/zelf-bier-brouwen/wort-koelen/). Ik heb gekoeld in de gootsteen. Na een uur of wat was het nog steeds warm, maar ik goot het toch maar in het gistvat.
Vervolgens laat ik het afkoelen in de gootsteen en giet het vervolgens in het gistvat.
De volgende dag kijk ik nog even naar de bostel...
Dat was me een brouwavondje wel...
Ik heb dit na een avondje afkoelen nog afgegoten en in een apart gistvat gedaan. Kijken of dat wat ze bij brouwbroeders infectiegevaar noemen, mij ook overkomt...
Zoals gezegd wil ik er een (B)IPA van maken. De B van Brown is wellicht niet nodig, maar omdat het brouwpakket voor een Brown Ale bedoeld was ga ik er een beetje van uit dat die kleur wel blijft.
Ik heb nog Saaz en Fuggle pellets over voor een evt dryhopping.
While hops can be added to the boiling wort for as little as fifteen, ten, or five minutes to impart aroma and flavor, true hop-heads know the best approach to really punch up the hop profile of a beer is dry-hopping (www.brewersfriend.com/2009/07/25/dry-hopping-beer/).
Dry hopping is a great way to enhance the hoppy aroma of your home brewed beer. Real hopheads will tell you that in addition to boil and late hop additions, adding dry hops is a preferred technique for preserving a burst of delicate hop aroma for IPAs and other hoppy beers.
Hops are normally added during the boil to extract alpha acids that provide the bitter flavor needed to offset sweet barley malt in beer. Brewers also use late hop additions in the last 5-10 minutes of the boil to enhance aroma, but even this technique loses some aromatic oils that evaporate rapidly in the boil... Dry hopping involves adding hops to the fermenter or keg after fermentation. Dry hops add no bitterness to the beer, but the technique does add fragile aromatic oils that are normally lost in the boiling process. Dry hops are allowed to soak in the finished beer for anywhere from several days to several weeks. The result is a burst of hoppy aroma. (http://beersmith.com/blog/2008/05/21/dry-hopping-enhanced-hops-aroma/).
In principe is dry hopping (verder maar ’drooghoppen’ genoemd) het toevoegen van hop aan afgekoelde wort. Het laat toevoegen van hop aan kokende of nog hete wort is dus geen drooghoppen. Ook het gebruik van de zogenaamde ’hop back’ valt niet onder drooghoppen. Een hop back is een vat met hop waardoor men na het koken de hete wort pompt. Deze technieken bevorderen wel het hoparoma van hier, maar geven een duidelijk ander aroma dan drooghoppen omdat uit de hete wort veel aromastoffen verdampen en niet in het bier terechtkomen.... e dient voor het echte drooghoppen laat in de vergisting of (meer gebruikelijk) tijdens de lagering de hop toe te voegen. Tijdens de hoofdvergisting heeft toevoegen van hop weinig zin. De hopbellen komen vol met gist en eiwitten te zitten waardoor de olie in de bel blijft zitten. Daarnaast zullen een groot deel van de vluchtige bestanddelen (en dus de hopolie) door de koolzuur het vat uit 'gespoeld’ worden. (www.twortwat.nl/nieuws.detail?item_id=1142100693&type=4&back=1&page=/artikelen).
Want more hop aroma in your beer? Then try dry hopping and transport yourself to hop heaven.
Hops play a number of roles in the brewing process. Depending on when they are added, they contribute bitterness, flavor, aroma or something of all three. The bitterness comes from alpha acids contained in hops, while flavor and aroma come mostly from volatile oils. The term volatile refers to the fact that the oils boil out of the wort relatively quickly — most within 15-20 minutes. This is why brewers normally add flavor and aroma hops closer to the end of the boil. For maximum flavor and aroma, and to preserve as much of the volatile oils as possible, some brewers practice dry hopping.
What Is dry hopping?
The term dry hopping originated centuries ago with British brewers and was used to refer to adding hops to the cask shortly before it was shipped off to the customer. In fact, 1/2-ounce hop plugs were specifically developed by British hop producers to be a convenient way to add whole hops to a keg or cask. Nowadays, dry hopping refers to any hop addition after the wort has been cooled. These additions can be done in the primary fermenter, in the secondary or by adding hops directly to a keg. I have even heard of one homebrewer attempting to add one or two hop petals to each bottle of a bottle-conditioned batch! (It didn’t work though.)
What dry hopping does not add to the beer is bitterness. Boiling is necessary to convert the alpha acids in the hops to iso-alpha acids to create bitterness. To maintain your desired bitterness, you still need to add the bittering hops to the boil.
The lack of boiling, however, is also a potential drawback of dry hopping. That is, since they are not boiled, the hops are not sanitized. This seems to worry a lot of brewers, especially those who haven’t tried dry hopping before. The truth is that hops do not provide a supportive environment for most types of bacteria. On top of that, if the hops are added to the primary fermenter after the start of fermentation, any bacteria on them will have a difficult time competing with the vigorously active yeast in the wort. If the hops are added to the secondary fermenter then the alcohol content and the low pH of the beer will suppress bacterial growth. Keeping this in mind, it’s safe to say that bacterial contaminations caused by dry hopping are extremely rare and not worth worrying over.
The only other drawback to dry hopping is that some beer drinkers just don’t like the effect. They think it makes the beer taste “grassy” or “oily.” This method definitely gives a different kind of flavor and aroma than the traditional method of adding hops to the boil, .... The first step in dry hopping is to select the hop variety to use. You normally want to use a hop variety that is considered a “flavor” or “aroma” hop. It is common for these hops to have relatively low alpha acid ratings, often around 6% or less. Some hop varieties commonly used for dry hopping include Cascade, Crystal, Willamette, East Kent Golding, Fuggle, Saaz, Hallertau and Tettnanger (https://byo.com/mead/item/569-dry-hopping-techniques).
The most common error in dry-hopping is adding the hops immediately to the cooled wort. DON’T! The initial fermentation period is an active one, and the hops (which will float on the surface of the beer for about a week or so) will be highly agitated as a result, with some of the pollen and other aromatics (and thus flavor & aroma) being quite literally ‘blown out’ of the beer. Waiting until the initial blow-off is complete (about 3-5 days) removes this risk. Additionally, the alcohol in the fermenting beer will strip off some of the acids and flavor from the hops, so adding the hops later (and letting them soak longer) gives a better, richer flavor (www.brewersfriend.com/2009/07/25/dry-hopping-beer/).
The secondary fermenter is generally considered the best place for dry hopping for a couple of reasons. First, the beer has already mostly fermented so, as mentioned above, the alcohol and low pH helps to ward off any bacteria on the un-sanitized hops. Second, the vigorous CO2 activity of the primary is finished, so the aroma of the hops won’t be scrubbed out of the beer.... This brings us to the question of quantity. A “normal” measurement for dry hopping is between 1–2 oz. (28–56 g) of hops for a five gallon (19 L) batch. But the real answer to the question of how much is simply, “as much as you want.” If you want just a hint of hop aroma you might go as low as a 1/2 oz. (14 g). If you want a beer that will knock you over with a pungent hop flavor and aroma, you might decide to go nuts and throw in 4 oz. (112 grams). I’ve heard of brewers using even more than this, but even a serious hophead like myself will tell you that more than four ounces of dry hops may be pushing it.
You should also take into account the variety of hop. If you’re using a hop with a high essential oil content, you probably don’t want to use as much as you might if you were using something less oily.
My advice for your first experiments with dry hopping would be to pick a traditional aroma hop and use no more than 1 ounce (28 g). This will give you a good idea of what dry hopping does for a beer. From there you are only limited by your own sense of adventure in deciding what hops to try and how much to use (https://byo.com/mead/item/569-dry-hopping-techniques).
De duur van het drooghoppen hangt van de temperatuur af, bij bovengistend bier is een periode van 7 tot 14 dagen wel genoeg, bij ondergistend bier (of koud lageren) is iets van twee tot drie weken nodig.
De hoeveelheden hangen sterk af van het biertype en van je persoonlijke smaak. Per tien liter kan je tussen de 7 en 30 gr hop toevoegen. Ik heb zelf een aantal malen drooggehopt en een hoeveelheid van 7 gr per tien liter geeft inderdaad al wat hoparoma, maar ik zou eerder iets van 15 – 20 gr gebruiken. Vergeet niet dat de alfa–zuren alleen maar oplossen na isomerisatie in heet water, je bier wordt van drooghoppen dus absoluut niet bitterder.
De meest geschikte hopsoorten zijn de betere aromatypen: East Kent of Styrian Goldings, Fuggles, Saaz en Hallertauer (www.twortwat.nl/nieuws.detail?item_id=1142100693&type=4&back=1&page=/artikelen).
Dus Saaz en Fuggles kunnen beide?
Maar welke is dan het beste?
I don't know, the best dry hopped beer I have done was a pale ale with cascade bittering and flavor, dryhopped with EKG [East Kent Golding Hops]. The EKG leaves a nice "floral" aroma that I thought balanced out the citrusy cascades. May be you are looking for a different aroma that you will not get out of these english varieties (www.homebrewtalk.com/showthread.php?t=110060).
The amount of hops to use is largely a matter of preference. Between 1 and 2 oz (28-55g) per 5 gallons (19 L) is considered a moderate amount. Less can certainly be used if you are shooting for a mild floral aromatic, and true hopheads use as much as 4 oz of hops for 5 gallons for a burst of aroma.... The duration of dry hopping also varies widely. An exposure of several days is the minimum needed to extract aromatic oils. Most brewers dry hop for around 3 days. Those that add hops to a keg may leave the hops in contact with the beer for months. Some fear overexposure will add a “grassy” flavor, but I’ve never had a significant problem with this. However, current thinking is that you should avoid extended dry hop periods (http://beersmith.com/blog/2008/05/21/dry-hopping-enhanced-hops-aroma/).
Now, the hops I use for dry hopping are noble hops (i.e., Czech Saaz, Hallertauer Mittelfruh) and noble hops have subtle aroma characteristics when compared to American aroma hops such as Centennial, Citra, Simcoe, Amarillo, etc. (www.beeradvocate.com/community/threads/effects-of-dry-hopping-at-lager-temperatures.54073/)
Saaz is a noble, all-purpose hop that can be used for bittering, flavor, and aroma/finishing additions to your brew kettle. They are especially valuable for dry-hopping additions if desired (http://brewerslair.com/index.php?p=brewhouse&d=hops&id=&v=&term=55).
I think the Saaz will be completely lost. It is a very "mild and pleasant" hop and using it in an IPA is (IMHO) a waste. Since you don't need to dry hop of 2-3 weeks, why not order some Cascade or just use some more Perle? (www.homebrewtalk.com/showthread.php?t=67901)
It’s generally agreed that infection from the hops themselves is a negligible risk.
They are naturally antiseptic and the beer by now contains alcohol which makes it harder for bacteria to take hold.
Then you siphon the beer back in, mixing with the hops as the bucket fills. Be careful not to bubble or splash as exposure to oxygen could damage the beer..... In “Brewing Better Beer” Gordon Strong recommends anywhere from 15 to 60 grams per 19 litre batch, or more.
In the recipe I mentioned in the post I used 17g in about 10 litres and that is certainly noticeable. (http://homebrewmanual.com/dry-hopping-pellets/).
Fuggles Hop Pellets a hop long associated with typical English Ale brewing. Fuggle has typical English flavour, frequently blended with Goldings to improve “drinkability” of the beer, and adding roundness and fullness to the palate. This robust hop contributes all the essential characteristics of flavour, aroma and balanced bitterness to ales, particularly as its relatively low alpha acid content requires a high hopping rate to achieve desired bitterness levels. Sometimes used as a distinctive dry hop.Typical usage: All English style Ales, ESB, Bitter, Lager, and Lambic..... UK origin. This variety was noticed growing “wild” in the hop garden of George Stace’s house at Horsmonden in Kent. England in 1861. In 1875 it was introduced by Richard Fuggle who lived in the village of Brenchley (not far from Horsmonden) and hence it was called Fuggle. The aroma is Earthier and less sweet than Kent Goldings (www.homebrewblog.com.au/fuggles-hop-pellets-uk-100g-fuggle-hops/).
Fuggles has a very earthy character. Some like it more than do others. I like it mixed with EKGs or American hops; I find it not nearly as aromatic as the typical American C hop.
Only one way to find out! (www.homebrewtalk.com/showthread.php?t=133941) Fuggles definately does have what I would describe as an earthy taste to it (http://aussiehomebrewer.com/topic/26728-fuggles-is-a-grassy-bastard-dry-hopping/).
There are basically two times that you add hops to beer The first time to add hops is near the beginning of the boil. This allows the alpha acids in the hops to be converted into iso-alpha acids, which give beer its balancing bitterness. Alpha acids are not soluble in beer, so they cannot contribute any bitterness. Boiling converts these alpha acids into iso-alpa acids, which are soluble in beer and therefore lend bitterness to your batch. In the case of can kits these are already in the kit.
The other time you should add hops is in the middle or near the end of the boil (or sometimes after the boil). This allows the oils in the hops to impart flavour and aroma to the beer. ... Dry Hopping with finishing hops
This is the most simple and the best method for adding aroma to your beer, it will also add a pleasant fresh hop flavour. Suitable for hop cones or pellets.
Dry hopping is the practice of adding fresh hops, cones or pellets, directly into your fermenter. The hops are best put into a muslin or nylon bag, they are then added to the brew at some stage during fermentation (www.homebrewblog.com.au/fuggles-hop-pellets-uk-100g-fuggle-hops/).
Saaz geeft dus een grassige smaak en Fuggles geeft een wat aardsere smaak. Saaz is echter wat subtiel en zou dus best ondergesneeuwd kunnen raken door de hopdosis eigen hop. Aangezien de Fuggles nog dicht zit, kies ik voor Saaz. Ik zal een deel drooghoppen en een deel niet. En dan eens kijken naar het verschil.
Ik heb dan drie soorten:
1. hele nacht afgekoeld (2 ltr)
2. snel gekoeld en drooghop Saaz (ca. 4 ltr)
3. snel gekoeld zonder droghop Saaz (ca 4 ltr).
Overigens heb ik het rubbertje van waterslot, dat lekt, met ducktape afgeplakt. Het is wat ze zeiden over die vergistingsemmers van Brouwland: ze lekken...