Laatst was ik weer eens in de lokale Appie Hein. Ik zag de leffe Cascade IPA en kon het niet nalaten die mee te nemen. En ter vergelijking de Brooklyn East IPA en een Brand IPA:
Dit zijn 3 mooie bieren om eens te vergelijken...
Laten we beginnen met het Belgische bier.
De Leffe Royale Cascade onderscheidt zich door een levendig karakter, een intense frisheid en lichte citrustoetsen (citroen en gele pompelmoes). Door het proces van dry hopping is dit goudblond bier een echte IPA (een "India Pale Ale" is een bier met een verhoogd hopgehalte) voor kenners (www.leffe.com/nl/bieren/leffe-royale-cascade-ipa).
Dit blond bier, dat het resultaat is van een uniek brouwproces, heeft de smaak van een echt IPA-bier dat door kenners sterk wordt gewaardeerd. Het dankt zijn levendig temperament, zijn fris karakter en zijn citrustoetsen (van citroen en gele pompelmoes) aan Charles Nouwen, meesterbrouwer bij Leffe, die de hele wereld heeft afgereisd op zoek naar de allerbeste hop. Uiteindelijk heeft hij drie soorten hop uitgekozen, waaronder de Cascade IPA. Een hopsoort die gekweekt wordt in de Cascade Mountains in de Verenigde Staten.
(www.leffe.com/nl/nieuws/leffe-royale/ontdek-het-nieuwe-gamma-leffe-royale).
Al jaren fluister ik de mensen van Leffe in het oor: waarom geen Leffe Houblon? Waarom blijven jullie in die zoete bieren zitten? De consument heeft vandaag een andere smaak dan vijfentwintig jaar geleden. Toen lanceerde men de Leffe Blond... een succesnummer. Maar de smaken lagen toen anders. Vandaag wil men meer hop: Leffe Royale brengt de oplossing, Cascade IPA en Mapuche, Hallelujah!
By the way, de Leffe Royale die enkele jaren geleden werd gelanceerd werd nu omgedoopt tot Leffe Royale Whitbread Goldings. Naar de hop die erin zit. Nr 2 in de range van Leffe Royale is nu de Cascade IPA. Het eerste drooggehopte bier van Leffe. We ontmoeten brouwmeester Daan Saison (what’s in a name), een jonge kerel die nog in Brasschaat studeerde. Hij speelde het klaar om in de installaties van Belle-Vue een dryhopping uit te voeren. En het resultaat mag er zijn: een prachtig goudkleurig en briljanthelder bier, een streling voor het oog. De geur is minty-hoppy, fris, fruitig en citrussy, kruidig hoppig dus maar vooral ook rond en zacht. Mooie hop-mout balans en vrij intense smaak. De afdronk is middelmatig, maar de hop blijft lang hangen op het gehemelte. Dit is de Leffe waarop ik al lang zat te wachten. Er werd Cascade hop uit Washington voor gebruikt. Een echte vernieuwing binnen het Leffe gamma, maar het Leffe DNA is wel gebleven. De Leffe-kruidnagel is er nog steeds (www.leffe.com/nl/nieuws/leffe-royale/leffe-goes-hop).
Een Belgische IPA wekt bij mij geen ontzag op. Het verhaal op het achteretiket lijkt erg stoutmoedig, maar ik ben niet onder de indruk:
De Cascade en Yakima zijn bekende gebieden. Dus zo vreemd of bijzonder is het niet om cascade te gebruiken.
Leffe Royale Houblon Hop Cascade IPA (7,5%)
Dit bier ruikt fijn hoppig. Bij het inschenken blijkt dit bleke bier over een heel wit en fijn schuim te beschikken. De smaak is hoppig, maar doet ook denken aan kauwgomballen en iets van een hoestdrankachtig-iets. Het bier vind ik niet erg IPA-achtig. Het is wat leeg en mist body.
Overigens ben ik niet de enige die kritisch is:
newspaper La Libre reported that, according to one of its directors, Eric Lauwers, AB InBev will invest 100 million euros in its four Belgian breweries: Jupille, Hoegaarden Louvain, Leeuw-Saint-Pierre.
But the detail that is causing some controversy in the region is that in this investment package there will be the launch of a new beer in Leffe’s traditional line: an IPA!
Thats right, pretty soon we will see a Leffe IPA on the market!
Purists beer lovers such as Philippe Wouters, from the website Bières et Plaisir , believe that this launch is a huge mistake (http://totallybeer.com/conteudo/637/18/25/News-News-Leffe_IPA#.Vr-DiPnhC71).
De waarheid en niets dan de waarheid. Onderhoudend stukje proza.
De blurb-schrijvers van InBev blijken al even getalenteerd als hun brouwers. Faut le faire, de naam van de hoofdbrouwer fout op het etiket pleuren. Maar kom, zolang de financiële jongens hun job maar kennen.
De eerlijkheid en de journalistieke deontologie verplichten me te zeggen dat die blurb van hun website komt. Het etiket was niet veel beter maar tenminste al kleiner gedrukt, waardoor het allemaal iets minder pijnlijk was (www.zythos.be/forum/viewtopic.php?t=4749&sid=e2196b4750d9716b105a52e4c2d7699f).
Volgens mij is de naam van de brouwmeester Charles Nouwen wel juist (zie www.leffe.com/nl/nieuws/leffology/charles-nouwen-over-leffe-ruby, www.youtube.com/watch?v=ztNvUbLIItc, http://blog.seniorennet.be/bierblog/archief.php?ID=1195811)
Bon, ik heb ook de Cascade IPA-versie maar eens geproefd. Wat kan ik zeggen...
Het is zeker vloeistof. En het zal ook wel bier zijn, neem ik aan. Maar het is helemaal zeker geen IPA. Dit brouwsel heeft evenveel met IPA te maken als Rochefort 10 met pils. Dat ze het toch zo durven noemen is grappig, onnozel, zielig, maar toch vooral bijzonder schaamteloos en plat opportunistisch.
Ik weet niet waar ze met de Cascade-hop gebleven zijn. Ik heb hem in ieder geval niet gevonden. Ik vond wel wat kruiden en sporen van medicijnen die ik in mijn kindertijd ook al niet zo graag lustte.
Ik vind het prima dat macro's inspelen op 'nieuwe' trends. Maar probeer dan op zijn minst te doen alsof je het goed wil doen (www.zythos.be/forum/viewtopic.php?t=4749&postdays=0&postorder=asc&start=15&sid=40935f186743a873b6f683cda827f692). Follow-up.
Vandaag zag ik zowaar in Dendelleis de derde uit de reeks. Weer een "IPA", deze keer met Mapuche hop. Credits where credits are due: Charles Nouwen (of hoe je'm ook scrhijven wil) heeft hier precies toch een iets meer exotische hop gekozen dan bij de vorige twee (www.zythos.be/forum/viewtopic.php?t=4749&postdays=0&postorder=asc&start=15&sid=40935f186743a873b6f683cda827f692).
Dan de Amerikaan:
Als hop is in dit bier geen Cascade gebruikt, maar: Kent Golding, Willamette, Northdown, Centennial, Amarillo, zo lees ik op www.theperfectlyhappyman.com/brooklyn-east-india-pale-ale/ en http://brooklynbrewery.com/brooklyn-beers/perennial-brews/brooklyln-east-india-pale-ale.Plenty of IPAs will promise you the moon and the stars, looking to seduce you with words of smashing bitterness and hops everlasting. Actually, we're not here to "blow you away with a lupulin cannon," or "peel the enamel off your teeth." East IPA is a clean, drinkable IPA that's packed with flavor and offers a bold balance, not a smack in the head. American hops soar in the bright piney aroma, while East Kent Goldings hops bring the taste of stone fruits and firm bitterness from IPA's ancestral British home. Give our East IPA a try with some rich crab cakes or salmon, strike up a conversation with farmhouse cheddars, and find harmony alongside spicy dishes. East IPA's blend of tradition and exuberance sets the standard for hop-driven deliciousness (http://brooklynbrewery.com/brooklyn-beers/perennial-brews/brooklyln-east-india-pale-ale).
My first impression of this beer was not the best. The word bland came to mind. Not with regards to the flavor so much as the overall experience. I understand that they were going for an English IPA here, but for some reason I just could not really get on board with this beer (www.theperfectlyhappyman.com/brooklyn-east-india-pale-ale/).
Brooklyn East IPA (6,9%)
Dit bier plopt bij het openen met een harde knal, maar is gelukkig geen gusher. De geur is duidelijk aanwezig. De kleur is veel donkerder dan de Leffe IPA. Het bier is haast amber, zoals een lichte Palm. De schuimvorming blijft achter. De smaak is zeer lekker. Het heeft een duidelijke en stevige hopbitterheid, zonder 'oomph'. Het is een bier met een hopbittertje in de nasmaak. Zeer fijn, de hopbitterheid is stevig aanwezig en het bier bevat een duidelijke body.
Dan nog de Nederlandse loot aan de IPA-boom:
De geur en aroma’s van de Brand IPA zijn mooi bloemig, duidelijk is meteen dat er niet gekozen is voor een bittere IPA maar voor een fruitig en bloemig karakter. Dit komt ook terug in de smaak. Bij het inschenken van het glas verdween de schuim helaas als sneeuw voor de zon. Had wel wat meer wand klevend mogen zijn. Een IPA met een dikke schuimkraag vind ik prettiger, dit houdt de aroma beter in het bier.
Bloemigheid en fruitigheid overheersen. Beetje mandarijnen en citrus geven een fris en zoetige smaak af aan het bier. De bitterheid komt aan het tijd maar is niet nadrukkelijk aanwezig. Er is duidelijk gekozen voor een goed toegankelijk bier, een instap IPA dus. De extreme hopheads kunnen dit bier beter links laten liggen. Ene kant jammer dat ze niet een stapje extra hebben gezet om ook de IPA liefhebbers te bedienen, aan de andere kant ook een logische keuze van een grotere brouwerij.
Met een alcoholpercentage van 7% is dit overigens geen wegdrinkbier, de alcohol is aanwezig tussen de bloemigheid en prikt er samen met de bitterheid in de afdronk een beetje door. De smaak van fruit blijft lekker lang hangen achteraf.
De Brand IPA is een goed gebrouwen IPA. Voor de bierleek is het een leuke manier om een IPA te leren kennen, voor de bierfreak is het een fris tussendoortje die je op het terras kunt drinken zonder zenuwachtig op zoek te hoeven gaan naar de dichtstbijzijnde speciaalbier kroeg (http://biernetwerk.nl/recensie-brand-ipa/).
Ik heb dit bier al eens eerder geproefd:
Het mondgevoel prikkelt door het hopharssige gevoel. Je 'ruikt' via je mond de hop'harssigheid'. Lekker. Het bier heeft een moutsmaak en mist florale hopsmaken. De hop is duidelijk van een pinecategorie. Het is wel een toegankelijk bier. Geen extreme IPA of zwaar bier. De hopsmaak blijft na het drinken lekker hangen. Het is een lekker drinkbaar bier, met een bittere afdronk, waarbij ik middelmatige koolzuur en weinig zoet kan ontdekken (http://biervat.blogspot.nl/2015/04/brand-ipa.html). Al met al was ik er niet van onder de indruk en gaf ik het bier een herkansing. En nu wederom, als ijkpunt voor de Amerikaan en Belg.
Brand IPA (7%)
De geur is kruidig en doet denken aan peperkoek. De body is minder dan de Amerikaanse IPA. Het lijkt mij alsof er in plaats van hopbitterheid er een kruidigheid aan is toegevoegd. De nasmaak is moutig. Het doet me niet echt aan een IPA denken. Als ik het drink doet het me denken aan een Tripel of sterke blonde met kruiden. Steranijs? Kardemon? Ik weet het niet, maar het lijkt me een blond kerstbier.
De geur is vergelijkbaar met het bier van Leffe. Dat werd door de critici ook niet gezien als volwaardige IPA, oei...
Als ik de drie bieren vergelijk met een slokje vanuit de fles valt me nogmaals op dat de Brooklyn me doet denken aan hop en Brand en Leffe dat dus niet hebben... Nee echt waar de Brooklyn East IPA smaakt naar hop!