Enige tijd geleden bezocht ik weer wat brouwerijen. Wat me opviel was de diversiteit. Ik heb wat jaren geleden ook wat wijngaarden bezocht en wat me -in retrospect- opvalt is dat die wijngaarden allemaal ongeveer hetzelfde zijn. Goed, de een is wat chiquer dan de ander, maar over het algemeen hebben ze wat gaarden, een pleintje, een winkeltje en eventueel een restaurant of eetgelegenheid. Ik heb in Zuid-Afrika de wine-route opgezocht en er twee kleine tourtjes gemaakt. Bij de eerste winefarm was het wat rustig en gedwee, maar bij de tweede was ik flink ziek. Vast van het eten...
De wijnproeverijen waren telkens hetzelfde eigenlijk glaasjes halfvol op een placemat en dan wit en rood of rosé en dan droog en zoet, licht en zwaar proeven. Soms hebben ze een plichtmatig formeel momentje waarbij met een sabel de hals van een fles wordt afgeslagen...
Nee, dan bij die (micro-)brouwerijen. De ene zit op een industrieterrein in een garagebox met overal grijsmetalig 'industrielook'. Binnen opgesteld staat een zelf gebouwde opstelling van RVS-ketels
met veel gesoldeer en buizenwerk. Een aan elkaar gekit houten kastje is de warmtekamer. Een ander zit in een schuurtje bij een natuurgebied, midden in het groen. De RVSketel en vergistingstanks staan er op een kluitje tussen het tuingereedschap. Beiden hebben geen horecavoorziening. Anderen zijn juist opgezet vanuit het idee van een brewpub en bieden naast een kijkje in de brouwerij ook een lunch en diner aan. De koperen ketels staan er mooi in het zicht. Bij de een praat je direct met de brouwer, maar bij een ander is er een hoop personeel omheen die het horeca-gedeelte in goede banen leiden. Soms biedt een brouwerij enkel een blond, dubbel en tripel, met soms een weizen en (lente- of herfst)bock, maar soms brouwen ze juist experimentele bieren zoals saison, rookbier en kuyt. het is telkens anders.
Toch zijn vaak de verhaaltjes vrijwel gelijk. Met de bekende onderwerpen als de Sumeriërs, Sint Arnoldus, bier was vroeger gezonder dan water omdat het werd gekookt, het mouten geeft een steeltje aan de graankorrel, dan volgt daarna het eesten. Bij de brouwer gebeurt het maischen en koken, de hop voor aroma en bitterheid enzovoort enzovoort. Soms heb je ook een brouwer en die verteld gewoon over zijn ketel en hoe hij het brouwt. Soms krijg je een rondleiding van een brouwerijmedewerker, soms van een dame van de VVV of een of andere 'touristtrap'. Ik ben zelf nog nooit bij de HeinekenExperience geweest, maar die verdenk ik van de laatste. Zo een dame die je rond kan leiden en de afdelingen kan laten zien, maar geen enkele inhoudelijke vraag kan beantwoorden... Ik heb dat een keer meegemaakt bij een indoor-ski-centrum. Leuke rondleiding over de sneeuwhal, het restaurant, bar en hotelkamers, maar geen technische ruimte, laat staan dat de vragen hoe het sneeuw wordt gemaakt, de dikte van de isolatie en de krachten die op de ramen stonden beantwoord konden worden... Ik heb eigenlijk niet altijd lef of de alertheid van geest om een vraag te stellen. En als ik dan een vraag stel, doe ik vaan een 'voorvraag', die dan zo 'dom'/ voor de hand ligt dat eventueel doorvragen toch niet van de grond komt...'dus jullie brouwen hier?'...
Ach, sinds ik zelf wat gebrouwen heb en de verschillende stappen nu ken kan ik zo een brouwerij beter begrijpen.
De wijnproeverijen waren telkens hetzelfde eigenlijk glaasjes halfvol op een placemat en dan wit en rood of rosé en dan droog en zoet, licht en zwaar proeven. Soms hebben ze een plichtmatig formeel momentje waarbij met een sabel de hals van een fles wordt afgeslagen...
Nee, dan bij die (micro-)brouwerijen. De ene zit op een industrieterrein in een garagebox met overal grijsmetalig 'industrielook'. Binnen opgesteld staat een zelf gebouwde opstelling van RVS-ketels
met veel gesoldeer en buizenwerk. Een aan elkaar gekit houten kastje is de warmtekamer. Een ander zit in een schuurtje bij een natuurgebied, midden in het groen. De RVSketel en vergistingstanks staan er op een kluitje tussen het tuingereedschap. Beiden hebben geen horecavoorziening. Anderen zijn juist opgezet vanuit het idee van een brewpub en bieden naast een kijkje in de brouwerij ook een lunch en diner aan. De koperen ketels staan er mooi in het zicht. Bij de een praat je direct met de brouwer, maar bij een ander is er een hoop personeel omheen die het horeca-gedeelte in goede banen leiden. Soms biedt een brouwerij enkel een blond, dubbel en tripel, met soms een weizen en (lente- of herfst)bock, maar soms brouwen ze juist experimentele bieren zoals saison, rookbier en kuyt. het is telkens anders.
Toch zijn vaak de verhaaltjes vrijwel gelijk. Met de bekende onderwerpen als de Sumeriërs, Sint Arnoldus, bier was vroeger gezonder dan water omdat het werd gekookt, het mouten geeft een steeltje aan de graankorrel, dan volgt daarna het eesten. Bij de brouwer gebeurt het maischen en koken, de hop voor aroma en bitterheid enzovoort enzovoort. Soms heb je ook een brouwer en die verteld gewoon over zijn ketel en hoe hij het brouwt. Soms krijg je een rondleiding van een brouwerijmedewerker, soms van een dame van de VVV of een of andere 'touristtrap'. Ik ben zelf nog nooit bij de HeinekenExperience geweest, maar die verdenk ik van de laatste. Zo een dame die je rond kan leiden en de afdelingen kan laten zien, maar geen enkele inhoudelijke vraag kan beantwoorden... Ik heb dat een keer meegemaakt bij een indoor-ski-centrum. Leuke rondleiding over de sneeuwhal, het restaurant, bar en hotelkamers, maar geen technische ruimte, laat staan dat de vragen hoe het sneeuw wordt gemaakt, de dikte van de isolatie en de krachten die op de ramen stonden beantwoord konden worden... Ik heb eigenlijk niet altijd lef of de alertheid van geest om een vraag te stellen. En als ik dan een vraag stel, doe ik vaan een 'voorvraag', die dan zo 'dom'/ voor de hand ligt dat eventueel doorvragen toch niet van de grond komt...'dus jullie brouwen hier?'...
Ach, sinds ik zelf wat gebrouwen heb en de verschillende stappen nu ken kan ik zo een brouwerij beter begrijpen.