Zoals elk jaar verschijnen er in oktober bo(c)kbier en ik proef ze graag. Ik houd niet van de karamelmoutige smaak. Toch koop ik elke keer wat flessen. Dit jaar o.a. Klein Duimpje^
Bokbier[1] of bockbier (naar het Duits: Bockbier) is een sterk seizoensbier. Oorspronkelijk zijn bokbieren ondergistend, maar de laatste jaren zijn er in Nederland meer en meer bovengistende bokbieren op de markt gekomen. Een donkere variant wordt tussen oktober en februari verkocht (met een verkooppiek rond oktober en november) en wordt herfstbok genoemd. Vanaf de vastentijd tot mei wordt ook bokbier verkocht dat meestal blond of amberkleurig is en lentebok of meibok wordt genoemd. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Bokbier)
De smaak is in evenwicht met de geur: licht moutig, zoetig met duidelijke karameltoetsen. Moutbitterheid en iets gebrand. Sommige Bo(c)kbieren zijn tamelijk zoet. Ondergistende en Duitse versies zijn wat droger. In de smaak wordt complexe moutigheid gedomineerd door de rijke smaken van Münchener- en Viennamout, die bijdragen tot melanoiden en geroosterde aroma's. Hopbitterheid is over het algemeen voldoende hoog genoeg om de mout aroma's te ondersteunen, waardoor een beetje zoetheid blijft hangen in de nasmaak. Zuivere smaak, zonder esters of diacetyl. Geen sterke hopsmaak. Geen gebrand of geroosterd karakter. Geen kruiden of andere toevoegingen. (https://www.bierista.nl/stijl/bockbier)
Het verhaal gaat dat de naam aan het begin van de 17e eeuw in Beieren ontstaan is en een verbastering zou zijn van Einbecker Bier. Einbeck was in de middeleeuwen een beroemde bierstad in Nedersaksen. Het bier werd tot ver buiten de stadsgrenzen geëxporteerd. Het werd onder meer geleverd aan de Hertogen van Beieren, die het buitengewoon lekker vonden, maar ook veel te duur vanwege de hoge accijnzen. Hertog Willem V besloot een eigen brouwerij op te richten om het Einbecker bier na te laten maken. In 1591 werd daarmee begonnen in het Münchener Hofbräuhaus. Maar hoe goed de Beierse brouwers ook hun best deden, hun bier haalde het niet bij het Einbecker bier. Rond 1612 werd een brouwer, Elias Pilcher, uit Einbeck naar Beieren gehaald om het Einbecker bier te brouwen. Hij slaagde erin een bier "nach Einbecker Art" te brouwen. "Einbecker Bier" werd op z'n Beiers als "Ainpöckisch Bier" uitgesproken, verkort "Ainpöck" en ten slotte vroeg men in het gewone spraakgebruik om "Ein Bock". Met een bok heeft de naam dus niets te maken, maar op etiketten wordt wel vaak een bok afgebeeld. Er zijn nog meer verhalen over de oorsprong en naamgeving van het bokbier, waarin wel een verband met de bok wordt gelegd. Het zou te maken kunnen hebben met de Germaanse god Donar (soms afgebeeld als half mens, half bok) die op een bokkenwagen langs de hemel rijdt, en tegelijkertijd de vruchtbaarheid symboliseert. De nieuwe gerst- of tarweoogst werd gevierd met het zojuist bereide nieuwe bier: bokbier dus. De tarwe of gerst wordt eind van de zomer geoogst en kon na bewerking (mouten) worden gebruikt om de eerste brouw van dat seizoen te brouwen. Ondertussen is het dan herfst en dus de 'herfst'-bok. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Bokbier)
Het eerste op grote schaal gebrouwen bokbier was dat van de Koninklijke Nederlandsche Beiersch Bierbrouwerij in Amsterdam, die het in maart 1868 introduceerde. Oorspronkelijk was het, in navolging van Duitsland, een voorjaarsbier maar de introductiedatum van het bokbier schoof door de jaren heen op naar het najaar; in de jaren dertig werd het bokbier de tweede donderdag van december uitgebracht en later werd dit vervroegd naar oktober.[2] Bokbier bleef in het assortiment van de grote Nederlandse brouwerijen, maar mede door de inspanningen van de vereniging PINT en hun jaarlijkse bokbierfestival (sinds 1978) werd het bokbier in de jaren tachtig en negentig weer echt populair in Nederland. In 1982 brouwde de Arcense Bierbrouwerij het eerste bovengistende bokbier. Tegenwoordig zijn er meer dan 50 bokbieren op de markt. Eigenschappen van het bier Oorspronkelijk was bokbier een bier van lage gisting van rond de 6,5% alcohol, robijnrood van kleur en met een moutige en wat karamelachtige smaak. De bierverordening stelde als enige eis dat bokbier een stamwortgehalte van minimaal 15,5° Plato heeft.[3] Tegenwoordig wordt daar (in Nederland) niet meer streng op gelet en is feitelijk alles mogelijk. Er zijn tegenwoordig zwaardere bokbieren (meer dan 6,5% alcohol) en met verschillende grondstoffen, zoals tarwe. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Bokbier)
Top 10 - Beste Bockbieren oktober 2023 De beste Bockbieren staan weer op de tap en volop in het schap! Terwijl de regen tegen de ramen klettert en de wind om het huis giert, zitten we lekker te genieten met zo'n prachtig roodbruin gekleurde rakker in de hand. Dit zijn tien Bockbieren, die goed verkrijgbaar zijn en door velen wordt gewaardeerd om zijn rijke smaak met kenmerkende aroma's van karamel, geroosterde mout, gedroogd fruit en nog veel meer. (https://duckduckgo.com/?q=bokbier&atb=v315-1&ia=web)
Ben je een liefhebber van bockbier? Dan hebben we goed nieuws! Het is weer die tijd van het jaar, en niet zomaar eentje: Jopen Bokbier uit Haarlem heeft voor de tweede keer op rij de titel 'Lekkerste Bockbier van Nederland' in de wacht gesleept. Is het geluk? Is het toeval? Nee, het is gewoon onmiskenbaar goed bier!...et bier is een lust voor de smaakpapillen, gebrouwen met maar liefst vier verschillende granen. Naast de traditionele Haarlemse brouwgranen zoals gerst, haver en tarwe, is er ook een spannende toevoeging van geroosterde roggemout. Het resultaat? Een bier met volle, geroosterde en fruitige tonen die je in veel andere bockbieren simpelweg niet tegenkomt. (https://www.bierista.nl/actueel/opnieuw-lekkerste-bockbier-voor-jopen)
Geen van die 11 bieren heb ik op, wel proefde ik o.a.: Texels, Sticky Fingers, De Roos Bikse Bock, Klein Duimpje Dubbelbok, De Molen, Bar 7 Bok Bock. Maar er zijn veel meer bokbiere, zie bijvoorbeeld https://bokbier.nl/.