Op https://decorrespondent.nl/3564/Waarom-ik-het-liefst-fabrieksbier-drink-en-niet-de-thuis-gebrouwen-herfstbok-van-mijn-buurman/379969127604-a2a00aab kom ik frappante opmerking/stelling tegen dat fabrieksbier beter is!?
Dat daagt uit om te lezen...
Het artikel begint met de laatste rustplaats van een biertycoon;
Op de oude begraafplaats van St. Louis, Missouri staat een granieten mausoleum. Een neogotisch bouwsel met glas-in-loodramen en in steen de gravure: VENI VIDI VICI. Het bronzen hekwerk eromheen is gedecoreerd met hopplanten.
Hier rust een bierbaron. Adolphus Busch (1839-1913) kwam als immigrant uit Duitsland in St. Louis wonen. Daar bedacht hij het Budweiserbier, het paradepaard van de Anheuser-Busch-brouwerijen, het Heineken van de Verenigde Staten. Zijn tombe is een bedevaartsoord, getuige de achtergelaten kronen van de Budweiserflesjes. Ook ik bracht een bezoek aan zijn laatste rustplaats, als eerbetoon aan de man die een einde maakte aan de hegemonie van de speciaalbiertjes (https://decorrespondent.nl/3564/Waarom-ik-het-liefst-fabrieksbier-drink-en-niet-de-thuis-gebrouwen-herfstbok-van-mijn-buurman/379969127604-a2a00aab).
Die laatste zin vind ik wel raak. Pilsbrouwers zoals die in Pilzen, maar ook Heineken, Amstel, Warsteiner en Carlsberg waren destijds ook pioniers. Pils was toen ca. 1850 nog geen mainstream, het was derhalve zelf een speciaalbier!
Adolphus Busch had een droom. Hij wilde bier maken voor iedereen. Op zoek naar toegankelijke bieren bezocht hij brouwerijen in zijn geboorteland en won hij informatie in over de nieuwste technologie. Zo leerde hij bijvoorbeeld over pasteurisatie, in 1862 uitgevonden door de scheikundige Louis Pasteur. Je kon er bacteriën mee doden zonder de smaak te verliezen. Busch introduceerde de techniek in de Verenigde Staten. Zijn bier was langer houdbaar, smaakvaster en makkelijker te distribueren.
Als speerpunt van zijn brouwerij koos hij een licht soort bier. Budweiser, doopte hij het. Een Duitse naam, die elke Amerikaan niettemin makkelijk kon uitspreken. Bier voor iedereen, al werd het aanvankelijk slim verpakt in flessen met kurk en folie, als ware het champagne. Lees hier meer over de eerste marketing van Budweiser.
Het bleek een groot succes.
(https://decorrespondent.nl/3564/Waarom-ik-het-liefst-fabrieksbier-drink-en-niet-de-thuis-gebrouwen-herfstbok-van-mijn-buurman/379969127604-a2a00aab).
Ambachtelijkheid was in die tijd geen pré. De marketeers benadrukten juist dat het bier uit de fabriek kwam. De slogan, op deze advertentie uit 1913: 'Budweiser, made in a gigantic plant.'
(https://decorrespondent.nl/3564/Waarom-ik-het-liefst-fabrieksbier-drink-en-niet-de-thuis-gebrouwen-herfstbok-van-mijn-buurman/379969127604-a2a00aab).
Pralen met je megafabriek lijkt tegenwoordig niet verstandig meer. De laatste decennia kwamen juist de ‘micro breweries’ weer op. Ambachtelijk bier in kleine oplagen, bier als bibliofilie.
Cijfers: in Amerika waren er in 1980 nog geen honderd brouwerijen over. Inmiddels zijn er alweer bijna drieduizend.
Die explosie wordt de ‘craft beer revolution’ genoemd, hoewel het dus geen revolutie is maar een terugkeer is naar de negentiende eeuw. Met het verschil dat die kleinschaligheid nu een keuze is, in plaats van een gevolg van gebrekkige techniek en logistiek.
Ook de Albert Heijn doet eraan mee. Het is speuren naar de Heineken tussen de flesjes Straffe Hendrik en Sloeber. Die minibrouwerijtjes zijn kennelijk zelf mainstream geworden. En na het microbrouwen volgt nu het nanobrouwen. Men wil een drankje dat de buurman heeft gebrouwen, met een grappig etiketje dat hij er persoonlijk heeft opgelikt.
Onlangs werd er zelfs een ‘broodbakmachine voor bierbrouwen’ gepresenteerd door een Nederlandse start-up.. Een geavanceerd machientje om thuis op kleine schaal bier te brouwen.
Ironisch dat nieuwe techniek tegenwoordig wordt ingezet om juist zo inefficiënt mogelijk te produceren. Zo sterk is de drang naar micro en lokaal.
(https://decorrespondent.nl/3564/Waarom-ik-het-liefst-fabrieksbier-drink-en-niet-de-thuis-gebrouwen-herfstbok-van-mijn-buurman/379969127604-a2a00aab).
Dit punt had ik in een eerder blogbericht (al weet ik niet of dat al is geplaatst) ook al aangestipt. De grote brouwerijen hebben een grotere absolute milieubelasting, maar zijn per liter geproduceerd bier veel efficiënter. Ze zuiveren hun afvalwater, ze recupereren hun afvalwarmte en hebben vanwege hun continue procesvoering veel minder spoelwater en schoonmaakmiddel nodig.
De marketeers van Budweiser kwamen ...met een tegenreactie. In het veelbekeken reclameblok van de Superbowl verscheen een reclame waarin Budweiser zich afficheerde als ‘macrobier’ - fabrieksbier gebrouwen om te drinken, niet om over te praten.
(https://decorrespondent.nl/3564/Waarom-ik-het-liefst-fabrieksbier-drink-en-niet-de-thuis-gebrouwen-herfstbok-van-mijn-buurman/379969127604-a2a00aab).
“It’s not brewed to be fussed over -- it’s brewed for a crisp smooth finish” and “There’s only one Budweiser. It’s brewed for drinking, not dissecting”
Blijkbaar zijn ze er best trots op bij Budweiser dat ze zo groot zijn.
In de reclame zet Budweiser zich af tegen de mcirobrouwerijen met hun 'Let them drink Pumpkin Peach Ale'. Ze zetten zich af tegen die 'beer geek'/snob'-cultuur/
De spectaculair uitdijende drankkaart kun je zien als een verrijking. Soms wil je gewoon een biertje ('Biertje?'), soms wil je gerstenat dat smaakt naar chocola of pompoen of donut of pizza (ja, dit bestaat).
Het debat tussen micro en macro zie ik daarom grotendeels als een vals dilemma: je kunt gewoon beide drinken. Toch, als ik een snob ben, dan een fabrieksbiersnob. Ik wil niet op een cursus bier drinken. (https://decorrespondent.nl/3564/Waarom-ik-het-liefst-fabrieksbier-drink-en-niet-de-thuis-gebrouwen-herfstbok-van-mijn-buurman/379969127604-a2a00aab).
Ook hier kan eigenlijk enkel maar knikken en de boodschap beamen. Bier was juist zo leuk omdat het anders was dan wijn en sterke drank. Daar zit toch vaak een elitaire sfeer omheen van speciale glazen en drinkgewoonten, en een bouquet en terroire etc..
Macrobier smaakt nergens naar, is dan vaak de klacht. Inderdaad is de smaak van Budweiser nauwelijks waarneembaar, maar dat is juist de bedoeling van dit type bier: heerlijk, helder en licht. Wodka heeft ook geen smaak. Daar hoor je geen klachten over.
(https://decorrespondent.nl/3564/Waarom-ik-het-liefst-fabrieksbier-drink-en-niet-de-thuis-gebrouwen-herfstbok-van-mijn-buurman/379969127604-a2a00aab).
Ik hoor ook wel eens 'Life's too short to drink lager' (of pils), maar eigenlijk vind ik dat maar onzin. Wie gaat er met vrienden nou ongecompliceerd laagdrempelig aan de bar hangen en bijpraten en dan speciaalbier. In zo'n rokerige drukke kroeg met een wildvreemde ouwehoeren over het verswchil tussen Volvo en Daf, en dan plots het gesprek afkappen want dat ene goede nummer is op en je moet meezingen. Daar past toch geen WestVleteren Quadrupel Barrel Aged collaboration brew limited edition?
Ik heb begrepen lastig te brouwen is. dat het juist extra veel vernuft vergt om een bier te brouwen dat overal ter wereld exact hetzelfde smaakt. Bij een licht bier als Budweiser kun je afwijkingen niet camoufleren met een overdosis hop.
(https://decorrespondent.nl/3564/Waarom-ik-het-liefst-fabrieksbier-drink-en-niet-de-thuis-gebrouwen-herfstbok-van-mijn-buurman/379969127604-a2a00aab).
Artikel over de waarheid achter de claim dat Budweiser
Not only is Budweiser making a style of beer that’s notoriously a difficult style to brew well, but it is making it in nearly unfathomable quantities.The “American light lager” -- the official beer-nerd term for the ubiquitous “golden suds” of Miller, Coors and Anheuser Busch -- is time-consuming to make, and the trademark approachable, inoffensive flavor means that any mistakes, flaws or inefficiencies in the brewing process are obvious in the finished product.
There’s no big malt body, bold hop flavor or punchy alcohol kick for off-flavors to hide behind. Furthermore, the skilled brewers at Anheuser Busch’s gargantuan breweries achieve a level of consistency that any craft brewer should envy. Every Budweiser will taste the same as every other Budweiser, even if they are made at breweries 1,000 miles apart. That is no easy feat (www.latimes.com/food/dailydish/la-dd-how-the-proud-to-be-macro-budweiser-super-bowl-ad-got-it-all-right-20150202-story.html).
Karel Vuursteen, de topman van Heineken:
‘Wij verkopen helemaal geen smaak, wij verkopen een imago.’
...een flesje pils bevat meer marketing dan bier. In augustus 2014 publiceerden drie Zweedse onderzoekers nog een paper Bekijk het Zweedse onderzoek hier. met de veelzeggende titel ‘Hide the label, hide the difference’. Dit keer werd aan een grote groep bierliefhebbers gevraagd of ze het verschil konden proeven tussen een Tsjechisch, een Nederlands en een Belgisch biertje (om precies te zijn: Budvar, Heineken en Stella Artois) (https://decorrespondent.nl/2643/Waarom-je-Heineken-lekkerder-vindt-dan-Schultenbrau-terwijl-er-geen-verschil-is/281778452373-851f69b1) (www.groene.nl/artikel/interviewen-is-falen).
Belangrijker is de prijs. Budweiser is vaak drie keer zo goedkoop als speciaalbier, dat in cafés soms 8 dollar (zeven euro) per flesje kost. Alleen een happy few kan zich veroorloven aangeschoten te raken op zulk bier.
Die prijs proef je overigens niet per se terug. Het verschil zit in de verpakking en de inefficiënte, kleinschalige productie. Vergeleken met fabrieksbier gaat er bij microbrouwerijen veel meer geld naar 'bijzaken' als marketing.
...
Speciaalbieren pronken regelmatig met lokale wortels. Vaak gaan die lokale wortels gepaard met quasi-antiek gespelde namen...Bierbrouwerijen liegen vaak over hun roots, behalve Budweiserbier. Dat werd daadwerkelijk in 1876 onder die naam gelanceerd. Budweiser heeft daarnaast hyperlokale wortels. Het merk sponsort zo'n beetje alles wat los en vast zit in St. Louis: ziekenhuizen, scholen, sportclubs (https://decorrespondent.nl/3564/Waarom-ik-het-liefst-fabrieksbier-drink-en-niet-de-thuis-gebrouwen-herfstbok-van-mijn-buurman/379969127604-a2a00aab).
![]()
![]()
The tour is free and year-round and you’ll get to see cool stuff like the famous Budweiser Clydesdales (yes, they will pose for pictures with you). If you’re a real beer connoisseur, they also offer a BeerMaster Tour to really get into the nitty gritty of how they make their brew. The BeerMaster tour isn’t free (it’s $25) but you do get free presents, so it’s totally worth it (www.drinkinginamerica.com/3-best-brewery-tours-for-summer/).
Dat daagt uit om te lezen...
Het artikel begint met de laatste rustplaats van een biertycoon;
Op de oude begraafplaats van St. Louis, Missouri staat een granieten mausoleum. Een neogotisch bouwsel met glas-in-loodramen en in steen de gravure: VENI VIDI VICI. Het bronzen hekwerk eromheen is gedecoreerd met hopplanten.
Hier rust een bierbaron. Adolphus Busch (1839-1913) kwam als immigrant uit Duitsland in St. Louis wonen. Daar bedacht hij het Budweiserbier, het paradepaard van de Anheuser-Busch-brouwerijen, het Heineken van de Verenigde Staten. Zijn tombe is een bedevaartsoord, getuige de achtergelaten kronen van de Budweiserflesjes. Ook ik bracht een bezoek aan zijn laatste rustplaats, als eerbetoon aan de man die een einde maakte aan de hegemonie van de speciaalbiertjes (https://decorrespondent.nl/3564/Waarom-ik-het-liefst-fabrieksbier-drink-en-niet-de-thuis-gebrouwen-herfstbok-van-mijn-buurman/379969127604-a2a00aab).
Die laatste zin vind ik wel raak. Pilsbrouwers zoals die in Pilzen, maar ook Heineken, Amstel, Warsteiner en Carlsberg waren destijds ook pioniers. Pils was toen ca. 1850 nog geen mainstream, het was derhalve zelf een speciaalbier!
Adolphus Busch had een droom. Hij wilde bier maken voor iedereen. Op zoek naar toegankelijke bieren bezocht hij brouwerijen in zijn geboorteland en won hij informatie in over de nieuwste technologie. Zo leerde hij bijvoorbeeld over pasteurisatie, in 1862 uitgevonden door de scheikundige Louis Pasteur. Je kon er bacteriën mee doden zonder de smaak te verliezen. Busch introduceerde de techniek in de Verenigde Staten. Zijn bier was langer houdbaar, smaakvaster en makkelijker te distribueren.
Als speerpunt van zijn brouwerij koos hij een licht soort bier. Budweiser, doopte hij het. Een Duitse naam, die elke Amerikaan niettemin makkelijk kon uitspreken. Bier voor iedereen, al werd het aanvankelijk slim verpakt in flessen met kurk en folie, als ware het champagne. Lees hier meer over de eerste marketing van Budweiser.
Het bleek een groot succes.
(https://decorrespondent.nl/3564/Waarom-ik-het-liefst-fabrieksbier-drink-en-niet-de-thuis-gebrouwen-herfstbok-van-mijn-buurman/379969127604-a2a00aab).
Ambachtelijkheid was in die tijd geen pré. De marketeers benadrukten juist dat het bier uit de fabriek kwam. De slogan, op deze advertentie uit 1913: 'Budweiser, made in a gigantic plant.'
(https://decorrespondent.nl/3564/Waarom-ik-het-liefst-fabrieksbier-drink-en-niet-de-thuis-gebrouwen-herfstbok-van-mijn-buurman/379969127604-a2a00aab).
Pralen met je megafabriek lijkt tegenwoordig niet verstandig meer. De laatste decennia kwamen juist de ‘micro breweries’ weer op. Ambachtelijk bier in kleine oplagen, bier als bibliofilie.
Cijfers: in Amerika waren er in 1980 nog geen honderd brouwerijen over. Inmiddels zijn er alweer bijna drieduizend.
Die explosie wordt de ‘craft beer revolution’ genoemd, hoewel het dus geen revolutie is maar een terugkeer is naar de negentiende eeuw. Met het verschil dat die kleinschaligheid nu een keuze is, in plaats van een gevolg van gebrekkige techniek en logistiek.
Ook de Albert Heijn doet eraan mee. Het is speuren naar de Heineken tussen de flesjes Straffe Hendrik en Sloeber. Die minibrouwerijtjes zijn kennelijk zelf mainstream geworden. En na het microbrouwen volgt nu het nanobrouwen. Men wil een drankje dat de buurman heeft gebrouwen, met een grappig etiketje dat hij er persoonlijk heeft opgelikt.
Onlangs werd er zelfs een ‘broodbakmachine voor bierbrouwen’ gepresenteerd door een Nederlandse start-up.. Een geavanceerd machientje om thuis op kleine schaal bier te brouwen.
Ironisch dat nieuwe techniek tegenwoordig wordt ingezet om juist zo inefficiënt mogelijk te produceren. Zo sterk is de drang naar micro en lokaal.
(https://decorrespondent.nl/3564/Waarom-ik-het-liefst-fabrieksbier-drink-en-niet-de-thuis-gebrouwen-herfstbok-van-mijn-buurman/379969127604-a2a00aab).
Dit punt had ik in een eerder blogbericht (al weet ik niet of dat al is geplaatst) ook al aangestipt. De grote brouwerijen hebben een grotere absolute milieubelasting, maar zijn per liter geproduceerd bier veel efficiënter. Ze zuiveren hun afvalwater, ze recupereren hun afvalwarmte en hebben vanwege hun continue procesvoering veel minder spoelwater en schoonmaakmiddel nodig.
De marketeers van Budweiser kwamen ...met een tegenreactie. In het veelbekeken reclameblok van de Superbowl verscheen een reclame waarin Budweiser zich afficheerde als ‘macrobier’ - fabrieksbier gebrouwen om te drinken, niet om over te praten.
(https://decorrespondent.nl/3564/Waarom-ik-het-liefst-fabrieksbier-drink-en-niet-de-thuis-gebrouwen-herfstbok-van-mijn-buurman/379969127604-a2a00aab).
“It’s not brewed to be fussed over -- it’s brewed for a crisp smooth finish” and “There’s only one Budweiser. It’s brewed for drinking, not dissecting”
PROUDLY A MACRO BEER
Blijkbaar zijn ze er best trots op bij Budweiser dat ze zo groot zijn.
In de reclame zet Budweiser zich af tegen de mcirobrouwerijen met hun 'Let them drink Pumpkin Peach Ale'. Ze zetten zich af tegen die 'beer geek'/snob'-cultuur/
De spectaculair uitdijende drankkaart kun je zien als een verrijking. Soms wil je gewoon een biertje ('Biertje?'), soms wil je gerstenat dat smaakt naar chocola of pompoen of donut of pizza (ja, dit bestaat).
Het debat tussen micro en macro zie ik daarom grotendeels als een vals dilemma: je kunt gewoon beide drinken. Toch, als ik een snob ben, dan een fabrieksbiersnob. Ik wil niet op een cursus bier drinken. (https://decorrespondent.nl/3564/Waarom-ik-het-liefst-fabrieksbier-drink-en-niet-de-thuis-gebrouwen-herfstbok-van-mijn-buurman/379969127604-a2a00aab).
Ook hier kan eigenlijk enkel maar knikken en de boodschap beamen. Bier was juist zo leuk omdat het anders was dan wijn en sterke drank. Daar zit toch vaak een elitaire sfeer omheen van speciale glazen en drinkgewoonten, en een bouquet en terroire etc..
Macrobier smaakt nergens naar, is dan vaak de klacht. Inderdaad is de smaak van Budweiser nauwelijks waarneembaar, maar dat is juist de bedoeling van dit type bier: heerlijk, helder en licht. Wodka heeft ook geen smaak. Daar hoor je geen klachten over.
(https://decorrespondent.nl/3564/Waarom-ik-het-liefst-fabrieksbier-drink-en-niet-de-thuis-gebrouwen-herfstbok-van-mijn-buurman/379969127604-a2a00aab).
Ik hoor ook wel eens 'Life's too short to drink lager' (of pils), maar eigenlijk vind ik dat maar onzin. Wie gaat er met vrienden nou ongecompliceerd laagdrempelig aan de bar hangen en bijpraten en dan speciaalbier. In zo'n rokerige drukke kroeg met een wildvreemde ouwehoeren over het verswchil tussen Volvo en Daf, en dan plots het gesprek afkappen want dat ene goede nummer is op en je moet meezingen. Daar past toch geen WestVleteren Quadrupel Barrel Aged collaboration brew limited edition?
Ik heb begrepen lastig te brouwen is. dat het juist extra veel vernuft vergt om een bier te brouwen dat overal ter wereld exact hetzelfde smaakt. Bij een licht bier als Budweiser kun je afwijkingen niet camoufleren met een overdosis hop.
(https://decorrespondent.nl/3564/Waarom-ik-het-liefst-fabrieksbier-drink-en-niet-de-thuis-gebrouwen-herfstbok-van-mijn-buurman/379969127604-a2a00aab).
Artikel over de waarheid achter de claim dat Budweiser
Not only is Budweiser making a style of beer that’s notoriously a difficult style to brew well, but it is making it in nearly unfathomable quantities.The “American light lager” -- the official beer-nerd term for the ubiquitous “golden suds” of Miller, Coors and Anheuser Busch -- is time-consuming to make, and the trademark approachable, inoffensive flavor means that any mistakes, flaws or inefficiencies in the brewing process are obvious in the finished product.
There’s no big malt body, bold hop flavor or punchy alcohol kick for off-flavors to hide behind. Furthermore, the skilled brewers at Anheuser Busch’s gargantuan breweries achieve a level of consistency that any craft brewer should envy. Every Budweiser will taste the same as every other Budweiser, even if they are made at breweries 1,000 miles apart. That is no easy feat (www.latimes.com/food/dailydish/la-dd-how-the-proud-to-be-macro-budweiser-super-bowl-ad-got-it-all-right-20150202-story.html).
Karel Vuursteen, de topman van Heineken:
‘Wij verkopen helemaal geen smaak, wij verkopen een imago.’
...een flesje pils bevat meer marketing dan bier. In augustus 2014 publiceerden drie Zweedse onderzoekers nog een paper Bekijk het Zweedse onderzoek hier. met de veelzeggende titel ‘Hide the label, hide the difference’. Dit keer werd aan een grote groep bierliefhebbers gevraagd of ze het verschil konden proeven tussen een Tsjechisch, een Nederlands en een Belgisch biertje (om precies te zijn: Budvar, Heineken en Stella Artois) (https://decorrespondent.nl/2643/Waarom-je-Heineken-lekkerder-vindt-dan-Schultenbrau-terwijl-er-geen-verschil-is/281778452373-851f69b1) (www.groene.nl/artikel/interviewen-is-falen).
Die prijs proef je overigens niet per se terug. Het verschil zit in de verpakking en de inefficiënte, kleinschalige productie. Vergeleken met fabrieksbier gaat er bij microbrouwerijen veel meer geld naar 'bijzaken' als marketing.
...
Speciaalbieren pronken regelmatig met lokale wortels. Vaak gaan die lokale wortels gepaard met quasi-antiek gespelde namen...Bierbrouwerijen liegen vaak over hun roots, behalve Budweiserbier. Dat werd daadwerkelijk in 1876 onder die naam gelanceerd. Budweiser heeft daarnaast hyperlokale wortels. Het merk sponsort zo'n beetje alles wat los en vast zit in St. Louis: ziekenhuizen, scholen, sportclubs (https://decorrespondent.nl/3564/Waarom-ik-het-liefst-fabrieksbier-drink-en-niet-de-thuis-gebrouwen-herfstbok-van-mijn-buurman/379969127604-a2a00aab).
Hier ben ik het ook wel een beetje mee eens, maar niet helemaal. Kleine brouwerijen zijn -meestal, niet altijd- meer verworteld met hun omgeving. Megabrouwerijen zoals Ab/InBev, Heineken en SAB Miller (o wacht die had ik al genoemd) zijn vaak zo groot dat ze hun omgeving overvleugelen. De lokale aannemer of installateur kan hun opdrachten niet aan, dus wordt van elders ingehuurd. Kleine bedrijfjes zijn echter in deze moderne tijd ook niet meer automatisch lokaal georiënteerd.
De fabriek uit 1852, een rijksmonument, bestaat nog steeds. Sterker: het bakstenen megacomplex is nog steeds in bedrijf, in het hart van St. Louis, vlak bij de Mississippi. Zulke continuïteit ontroert me.
Budweiser is echt oud. En echt lokaal. Én, bijzonder tegenwoordig, bedoeld voor iedereen. Dat zag je vroeger al aan de advertenties. Die moesten mensen verenigen. Het is nationalisme dat niemand uitsluit (https://decorrespondent.nl/3564/Waarom-ik-het-liefst-fabrieksbier-drink-en-niet-de-thuis-gebrouwen-herfstbok-van-mijn-buurman/379969127604-a2a00aab).
Anheuser-Busch Brewery is a brewery complex in St. Louis, Missouri. The brewery, opened in 1852 by German immigrant Adolphus Busch, is designated as a National Historic Landmark District. Free public tours of the brewery are given. The tour takes visitors through the complex, and those of the legal age can enjoy two free glasses of any Anheuser-Busch product in the Hospitality Room after the tour. Tourists can see beer being made and packaged in a working part of the brewery.
The company keeps a rotation of its famous Budweiser Clydesdales at its headquarters; the historic draft horses were originally used to pull wagons carrying beer in the 19th-century days of the company. Visitors to the brewery can observe the Clydesdales in their exercise field and see their places in the carriage house.
Some of the herd is kept at the company farm in St. Louis County. Known as Grant's Farm (having been owned by former President Ulysses S. Grant at one time), this complex is home to a menagerie of animals such as elephants, tortoises, and a variety of exotic hooved mammals. Since 2008, approximately half of the Budweiser Clydesdales are kept at the Warm Springs Ranch near Booneville, Missouri.
The brewery was designated a U.S. National Historic Landmark in 1966, recognizing the company's importance in the history of beer brewing and distribution in the United States. The landmarked area includes 189 structures spread over 142 acres (57 ha), including many red brick Romanesque ones "with square crenelated towers and elaborate details." The Brew House, built in 1891-1892, is particularly notable for its "multi-storied hop chandeliers, intricate iron-work, and utilization of natural light" (https://en.wikipedia.org/wiki/Anheuser-Busch_Brewery).
The company keeps a rotation of its famous Budweiser Clydesdales at its headquarters; the historic draft horses were originally used to pull wagons carrying beer in the 19th-century days of the company. Visitors to the brewery can observe the Clydesdales in their exercise field and see their places in the carriage house.
Some of the herd is kept at the company farm in St. Louis County. Known as Grant's Farm (having been owned by former President Ulysses S. Grant at one time), this complex is home to a menagerie of animals such as elephants, tortoises, and a variety of exotic hooved mammals. Since 2008, approximately half of the Budweiser Clydesdales are kept at the Warm Springs Ranch near Booneville, Missouri.
The brewery was designated a U.S. National Historic Landmark in 1966, recognizing the company's importance in the history of beer brewing and distribution in the United States. The landmarked area includes 189 structures spread over 142 acres (57 ha), including many red brick Romanesque ones "with square crenelated towers and elaborate details." The Brew House, built in 1891-1892, is particularly notable for its "multi-storied hop chandeliers, intricate iron-work, and utilization of natural light" (https://en.wikipedia.org/wiki/Anheuser-Busch_Brewery).
The tour is free and year-round and you’ll get to see cool stuff like the famous Budweiser Clydesdales (yes, they will pose for pictures with you). If you’re a real beer connoisseur, they also offer a BeerMaster Tour to really get into the nitty gritty of how they make their brew. The BeerMaster tour isn’t free (it’s $25) but you do get free presents, so it’s totally worth it (www.drinkinginamerica.com/3-best-brewery-tours-for-summer/).
Drink ik Budweiser, dan proef ik het karakter van eeuwenoude baksteen, proef ik de hipstersnor van Adolphus Busch, de man die alle speciaalbieren oversteeg, proef ik Alle Menschen werden Brüder.