Specs.
is een afkorting voor specificaties (zie Wikipedia) Wikipedia, maar die moet je niet vertrouwen, nee laten we ons maar beroepen op boeken zoals het alom bekende en gerespecteerde woordenboek Van Dale.
Van Dale Groot woordenboek van de Nederlandse taal
Het Van Dale Groot woordenboek van de Nederlandse taal, dat ook bekendstaat als de Grote Van Dale, de Dikke Van Dale of kortweg de Van Dale, is het bekendste verklarende woordenboek van het Nederlands. Het is een uitgave van Van Dale Uitgevers. De recentste uitgave, de vijftiende, is in 2015 verschenen en bestaat uit drie delen.
De Van Dale is vernoemd naar Johan Hendrik van Dale, die het Nieuw woordenboek der Nederlandsche taal van I.M. Calisch en N.S. Calisch uit 1864 bewerkte tot zijn eigen woordenboek. Hij paste onder andere de spelling toe van De Vries en Te Winkel, die in 1863 de basis hebben gelegd voor de huidige Nederlandse spelling. Van Dale overleed aan de pokken op 19 mei 1872 toen de eerste afleveringen van het woordenboek verschenen waren. De uitgave werd in 1874 voltooid door zijn leerling Jan Manhave.
De eerste uitgave van Van Dale was door de samenstellers gebaseerd op het Nederlands-Franse deel van het Nieuw Fransch-Nederduitsch en Nederduitsch-Fransch Woordenboek van S.J.M. van Moock, dat tussen 1843 en 1846 was verschenen.
De benaming De Dikke Van Dale ligt voor de hand; de drukken van de eerste twee uitgaven hadden een omvang van zo'n 1400 pagina's; de derde uitgave van 1884 was sterk uitgebreid en had een druk van 1756 pagina's. Dit woordenboek was naast de bijbel een van de dikste boeken die de gemiddelde Nederlandstalige op de boekenplank had staan (https://nl.wikipedia.org/wiki/Van_Dale_Groot_woordenboek_van_de_Nederlandse_taal).
Laten we maar eens in dat dikke boek kijken, nouja de digitale versie dan:
specs (meervoud)
1 verkorting van: spectacles bril
© Van Dale Uitgevers 2014
(www.vandale.nl/opzoeken?pattern=specs&lang=en)
(www.almaany.com/en/dict/en-nl/specs/)
Maar even terug naar Wikipedia:
There are different types of specifications, which generally are mostly types of documents, forms or orders or relates to information in databases. The word Specification merely refers to the act of "To state explicitly or in detail" or "to be Specific". A specification may refer to a type of technical standard (the main topic of this page).
Using the word "specification" without additional information to what kind of specification you refer to is confusing and considered bad practice within systems engineering.
A Requirement specification is a set of documented requirements to be satisfied by a material, design, product, or service.
A Functional specification is closely related to the requirement specification and may show functional block diagrams.
A Design or Product specification describes the features of the solutions for the Requirement Specification, referring to the designed solution or final produced solution. Sometimes the term specification is here used in connection with a data sheet (or spec sheet). This may be confusing. A data sheet describes the technical characteristics of an item or product as designed and/or produced. It can be published by a manufacturer to help people choose products or to help use the products. A data sheet is not a technical specification as described in this article.
A "In-service" or "Maintained as" specification, specifies the conditions of a system or object after years of operation, including the effects of wear and maintenance (configuration changes).
Specifications may also refer to technical standards, which may be developed by any of various kinds of organizations, both public and private. Example organization types include a corporation, a consortium (a small group of corporations), a trade association (an industry-wide group of corporations), a national government (including its military, regulatory agencies, and national laboratories and institutes), a professional association (society), a purpose-made standards organization such as ISO, or vendor-neutral developed generic requirements. It is common for one organization to refer to (reference, call out, cite) the standards of another. Voluntary standards may become mandatory if adopted by a government or business contract (https://en.wikipedia.org/wiki/Specification_(technical_standard)).
(www.encyclo.nl/begrip/specificatie)
De term is zo bekend, dat zelfs bedrijven zich ernaar vernoemen:
Specs, founded in 1987, provides chemistry and chemistry related services that are required in drug discovery.
Today, Specs is world's leading provider of compound management services besides being a main supplier of screening compounds and building blocks to the Life Science industry. Our chemically diverse in-house collection, consisting of single synthesized, well-characterized and drug-like small molecules, has been built through global acquisition programs utilizing a network of more than 2,000 academic sources worldwide. This 20 years of compound handling experience is now also offered to our customers for managing their (historical) compound collections (www.specs.net/page.php?pageid=2004110511493284&smenu=2008111411121721).
SPECS leads the way in state-of-the-art technology, cutting-edge components and individually designed complex systems for surface analysis.
SPECS GmbH headquarters are situated in the center of Germany’s capital Berlin with a subsidiary, SPECS Zurich GmbH, based in Zurich, Switzerland. SPECS forms a team of scientists and engineers with more than 150 employees engaged in the design and production of instruments for nanotechnology, material science and surface science in general.
For now over 25 years, know-how, experience, intensive contact to scientists from all over the world, customer orientation and reliable quality control have been the keys to SPECS success (www.specs.de/cms/front_content.php?idcat=209).
Maar met Specs. doelde ik op specerijen:
Een specerij is een natuurlijke aromatische plantaardige stof die smaak aan eten geeft. Ze kan aan voedsel worden toegevoegd als smaakmaker en geurmiddel.
Specerijen en kruiden zijn beide plantaardig. Het verschil tussen de twee is niet vastomlijnd. Met kruid wordt meestal verwezen naar een specerij afkomstig van een kleine groene plant. Zulke planten groeien vaker in gematigde klimaten en voornamelijk het bladgroen en stengels worden gebruikt als smaakmaker. Met specerij wordt meestal verwezen naar een smaakmaker uit andere, voornamelijk tropische klimaten. [waardoor er ook een handel ontstond] Van deze planten worden ook de bloemknoppen, meeldraden, zaadjes, vruchten, bast, en wortelstok gebruikt.
Voorbeelden van specerijen zijn
Kruidnagel (bloemknop)
Saffraan (meeldraad)
Mosterd (zaad)
Karwij (zaad)
Koriander (zaad)
Peper (vrucht)
Piment (vrucht)
Jeneverbes (vrucht)
Kaneel (bast)
Gember (wortelstok)
Geelwortel (wortelstok)
(https://nl.wikipedia.org/wiki/Specerij)
![]()
Wat is het verschil tussen kruiden en specerijen?
Beide termen worden vaak door elkaar gebruikt. Onder kruiden verstaan we over het algemeen planten die, goed gedijen in streken met een gematigd klimaat, en waarvan vrijwel uitsluitend het bladgroen en de houtvrije stengels benut worden. Voorbeelden zijn tijm, oregano en pepermunt.
Specerijen zijn vaak afkomstig uit gebieden met een (sub)tropisch klimaat. Bij specerijen hebben we het ook vaak over andere onderdelen van de plant, zoals de bloemknoppen (kruidnagel), meeldraden (saffraan), zaadjes (mosterd, karwij, koriander), de vrucht (peper), bast (kaneel) en de wortelstok (gember). Er zijn erg veel verschillende soorten specerijen, met zeer verschillende smaken.
Kruiden hebben meer geur als ze vers zijn, terwijl specerijen meer geur hebben in gedroogde vorm.
Veel kruiden kun je makkelijk zelf kweken op de vensterbank, balkon of in de tuin.
Welke worden gebruikt in bier?
Voor de meeste kruiden en specerijen geldt, dat deze gedurende de laatste 5 tot 10 minuten moeten worden meegekookt. Dit om besmetting van het bier te voorkomen (www.brouw-bier.nl/theorie/grondstoffen/kruiden/). Duitse bieren hebben geen kruiden i.v.m. het Reinheitsgebot, maar het kan wel (in de wortketel), zo staan Belgische bieren er om bekend. Je kan dus bier brouwen met kruiden, zie deze recepten.
Om te oefenen op het herkennen van die smaken heb ik een klein testje gedaan met een flesje Dors pils. Het gaat om de volgende specerijen:
![]()
Dus ik heb wat specerijen uit het keukenkastje gepakt:
- Koriander (gemalen)
- Djintan (gemalen komijnzaad)
- Kardemon
- Zout
- Peper (gemalen zwarte peper)
Daar gaan we:
Ik pak een flesje Dors, dat dors ik dan nog wel hiervoor te gebruiken. Het is een lekker fris pils, met weinig diepgang, maar met een licht bittere afdronk. Voor die diepgang ga ik de specerijen gebruiken.
Ik schenk een bodempje in het glas en strooi er wat koriander in:
Koriander
Koriander (Coriandrum sativum) is een plant uit de schermbloemenfamilie (Apiaceae). De plant wordt ook wel 'ketoembar', 'coander' of 'wantsenkruid' genoemd. Het is een specerij die in veel verschillende keukens wordt gebruikt. De specerij komt oorspronkelijk uit het Midden-Oosten en het Middellandse Zeegebied. Koriander is een eenjarige plant.
Het is de enige soort in het geslacht Coriandrum.
Koriander wordt vaak gebruikt in de keukens van het Midden-Oosten, Middellands Zeegebied, India, Indonesië en andere Zuidoost-Aziatische landen, China, Latijns-Amerika en Afrika.
Alle delen van de plant zijn eetbaar. De verse bladeren en de gedroogde vruchten (doorgaans verkeerdelijk als "zaden" aangeduid) worden het meest gebruikt in de keuken. Er is een groot verschil in smaak tussen de vruchten en de bladeren van de plant.
Koriander wordt in België en Nederland voornamelijk gebruikt in gerechten van buitenlandse oorsprong. In vroegere tijden werd koriander wel vaak gebruikt in de Belgische en Nederlandse keuken, een laatste overblijfsel hiervan is terug te vinden in de gruut die in witbier gebruikt wordt in België (https://nl.wikipedia.org/wiki/Koriander).
Of wat te denken van witbier? Er wordt bij het bierbrouwen kruiden gebruikt, zoals koriander (zie twortwat). vBijoorbeeld van fantastisch Belgische bieren waar kruiden zijn toegevoegd zonder dat ze overheersen zijn de bieren van Rochefort. Nobele hopsoorten worden gebruikt, maar niet in die mate dat ze alleen verantwoordelijk zijn voor de verfijnde smaak van deze bieren. Vers gemalen koriander wordt gebruikt welke tegen het eind van de kook wordt toegevoegd maar wel veel minder als in een witbier waar de koriander aroma goed waarneembaar is (www.bierbrouwland.be/index.php/bier/wat-is-bier/kruiden). Ook Amerikanen weten dat bij het brouwen van witbier, zoals Wahoo van Ballast Point.
Als ik het korianderpoeder in het pils strooi gaat het bier bruisen. De geur doet denken aan witbier. De smaak ook.
Koriander wordt in een groot aantal bieren toegepast. In de meeste witbieren wordt koriander gebruikt, maar ook in bijvoorbeeld La Chouffe en diverse paasbieren (Paasij). Ook dubbels en tripels bevatten vaak koriander. Van koriander kun je 2 tot 15 gram per 10 1iter bier gebruiken. In witbieren, dubbels en tripels mag de koriander zeker niet overheersen: 3 tot 4 gram per 10 1iter is voor deze bieren meer dan genoeg. Je kan koriander het beste vers malen en kort voor het einde van het koken toevoegen met het deksel op de pan. Zodoende gaat er zo min mogelijk van de smaak en het aroma verloren (https://www.twortwat.nl/per.auteur?article_id=1142167658). Het geeft een licht wrange citrussmaak en wordt vaak gebruikt in witbier en tripel. Van koriander kun je 2 tot 15 gram per 10 1iter bier gebruiken. In witbieren, dubbels en tripels mag de koriander zeker niet overheersen. Dan is 3 tot 4 gram per 10 1iter voor deze bieren meer dan genoeg. Je kan koriander het beste malen en kort voor het einde van het koken toevoegen (www.brouw-bier.nl/theorie/grondstoffen/kruiden/koriander.aspx). [Van] koriander wordt ca een halve gram per liter toegevoegd, hoewel de meer avontuurlijke brouwers ook wel eens twee maal zoveel gebruiken. Het moge duidelijk zijn dat hoeveelheden en kooktijden afhankelijk zijn van de persoonlijk voorkeur van de brouwer (www.bierbrouwland.be/index.php/bier/wat-is-bier/kruiden).
Djintan
Djintan is het gemalen zaad van de 1-jarige komijnplant. Het heeft een frisse geur, is niet scherp van smaak en wordt vooral gebruikt in de Indonesische en Indiase keuken (www.conimex.nl/product/djintan).
Komijn (Cuminum cyminum) is een plant uit de schermbloemenfamilie (Apiaceae). Het woord 'komijn' is afgeleid van het Arabische كمون, kammūn. De plant wordt toegepast als specerij met een lichte nootsmaak, afkomstig van een plant met fijne smalle blaadjes die op venkel lijken. De plant zelf heeft dunne stengels die tot 30 cm hoog kunnen worden en lila of witte bloemen hebben.
Botanisch gezien zijn de "zaden" eigenlijk een (tweedelige) splitvrucht, net als bij karwij. In het spraakgebruik wordt dit onderscheid nauwelijks gemaakt.
Komijn is afkomstig uit Iran, Syrië, India en Turkije.
Komijn wordt vaak verward met karwij, deels vanwege de grote overeenkomst in smaak en uiterlijk, maar ook doordat de namen in veel talen grote overeenkomst vertonen. Veel (online) woordenboeken vertalen de namen dan ook domweg verkeerd of beide als hetzelfde. In Nederland wordt karwijzaad ook wel 'wilde komijn' genoemd.
Karwijzaad is licht gebogen, terwijl komijnzaden recht zijn. Door de overeenkomst in smaak (warm, kruidig, anijsachtig) zijn beide kruiden in gerechten wel als vervanger voor elkaar te gebruiken, maar de smaak van karwij is grofweg dubbel zo sterk als van komijn, en daarom moet karwij in ongeveer de halve hoeveelheden van komijn worden toegepast. Afgezien van de sterkte van de smaak is karwij iets scherper, terwijl komijn wat bitterder is.
De Romeinen gebruikten komijn in plaats van peper. Daarnaast gebruikten zij gemalen komijn als broodbeleg en in liefdesdrankjes, omdat ze ervan overtuigd waren dat het gebruik ervan zorgde voor een trouwe partner (https://nl.wikipedia.org/wiki/Komijn).
Karwij – (Carum carvi) is dus geen kominjn...
Als het komijnpoeder in het pils gaat,geurt het naar komijn. Het schuim wordt bruin. Het pils gaat er niet echt veel anders van smaken, al herken ik wel een komijn smaak.
Eerst even een glaasje water gedronken om de smaken te neutraliseren. Na elk kruid, spoel ik het glas af om te voorkomen dat alles door elkaar gaat lopen.
Komijn zou soms ook in Belgisch bier, zoals La Chouffe zitten (zie het hobbybrouwforum)
Kardemon
Veldkers (Cardamine) is een geslacht van kruidachtige eenjarige of overblijvende planten uit de kruisbloemenfamilie (Brassicaceae). De botanische naam Cardamine correspondeert met het Oudgriekse 'kardaminê' (gelatiniseerd als Cardamina) en is zelf afgeleid van 'kardamon', een woord dat een perzisch of indiaas kruid aanduidde. Het is een groot geslacht met meer dan 150 soorten, die in alle werelddelen behalve Antarctica voorkomen. De geslachtsnaam Dentaria is een synoniem (https://nl.wikipedia.org/wiki/Veldkers).
Het is afgeleid van kardamon, dus veldkers is geen kardemon....
Kardemom (Elettaria cardamomum) is familie van gember. Het is ook bekend onder de naam groene kardemom. In de keuken worden de zaden en vaak omwille van de prijs ook de zaaddozen gebruikt. Kardemom heeft een zoete, scherpe geur en smaakt naar bergamot, citroen en kamfer.
Kardemom wordt onder andere in koek (speculaas), gebak, toetjes (bijvoorbeeld havermoutpap) en curry's toegepast. Het eten van kardemom zou een gunstige uitwerking hebben op maagklachten. Daarnaast zou het de eetlust bevorderen en heeft het een zuiverende werking op de adem (https://nl.wikipedia.org/wiki/Kardemom).
Kardemom zijn peultjes met daarin kleine donkere zaadjes. Die zaadjes kunnen in zijn geheel of gemalen gegeten worden. De smaak van de zaden is citroenachtig, licht floraal, met een vleugje eucalyptus (www.rtl.nl/huistuinkeuken/topchef/home/week9.xml).
De geur is citroengras / zeepachtig. Wel een waterig mondgevoel, frisse smaak en nasmaak. Het doet denken aan zeep. Misschien heb ik er te veel ingedaan?
Er wordt (prijswinnend) bier gebrouwen met koriander en kardemom (www.nieuwsblad.be/cnt/us2no4s0).
Kardemom bevat tot 10% vluchtige olie en deze bestaat vooral uit de stoffen 1,8-cineool (20 tot 50 %, bloemachtig aroma) en α-terpinylacetaat (30%, citrusachtig aroma).
Van kardemom kan je 0,5 tot 1,5 gram per 10 liter gebruiken. Je kan kardemom het beste malen en kort voor het einde van het koken toevoegen (www.brouw-bier.nl/theorie/grondstoffen/kruiden/kardemom.aspx, www.twortwat.nl/per.auteur?article_id=1142167658, www.hobbybrouwen.nl/forum/index.php?topic=3461.0).
Zout
Zout kan verwijzen naar:
één van de vijf smaken, zie zout (smaak),
zouten in de scheikunde, verbindingen waarbij de componenten tegengesteld geladen zijn,
Specifieke zouten:
voedingszout: keukenzout of zeezout,
haliet, ook steenzout genoemd
strooizout, gebruikt voor gladheidsbestrijding van wegen,
smeltzout, een zoutverbinding die bij de bereiding van metalen gebruikt wordt om de metalen te beschermen tegen oxidatie (https://nl.wikipedia.org/wiki/Zout),
Keukenzout (de triviale naam voor natriumchloride of NaCl) is bij kamertemperatuur een witte kristallijne stof met een kubische kristalvorm, die goed oplosbaar is in water (het mengsel van zout en water wordt ook wel pekel genoemd). Het is het voorbeeld bij uitstek van wat in chemische termen een zout heet.
Zout komt in de natuur voor in de grond als steenzout op plaatsen waar in een geologisch verleden binnenzeeën zijn opgedroogd. Het wordt daaruit al eeuwen gewonnen (b.v. bij Salzburg, dat niet voor niets zo heet: Salz is namelijk het Duitse woord voor zout). Het is ook de belangrijkste component van de opgeloste stoffen in zeewater en wordt ook daaruit direct door verdamping van het water gewonnen (https://nl.wikipedia.org/wiki/Keukenzout).
Ik schud het zoutvaatje en zie eigenlijk niet hoe veel er in het bier beland. De smaak is vervolgens te zout. Helaas dat is niet te drinken.
Zout in bier klinkt vreemd, maar is niet ongebruikelijk, zo wordt het ondermeer in Göse gebruikt:
Gose is a top-fermented beer that originated in Goslar, Germany. It is brewed with at least 50% of the grain bill being malted wheat.
Dominant flavours in gose include a lemon tartness, an herbal characteristic, and a strong saltiness (the result of either local water sources or added salt). Gose beers typically do not have prominent hop bitterness, flavours, or aroma. The beers typically have a moderate alcohol content of 4 to 5% ABV.
Because of the use of coriander and salt, gose does not comply with the Reinheitsgebot - it is allowed an exemption on the grounds of being a regional specialty. It acquires its characteristic sourness through inoculation with lactobacillus bacteria after the boil.
Gose belongs to the same family of sour wheat beers which were once brewed across Northern Germany and the Low Countries. Other beers of this family are Belgian Witbier, Berliner Weisse, and Broyhan (https://en.wikipedia.org/wiki/Gose).
How Breweries Are Using Salt to Make Beer Better
...
Lately, brewers have also begun strolling down the condiment aisle, slipping salt into sour German ales, dessert-friendly stouts, and umami-laden farmhouse ales. Don’t expect to drink the bottom of a pretzel bowl. “Salt is more of a sensation than an aroma,” says Jester King head brewer Garrett Crowell, who added sea salt and alderwood-smoked salt to the oyster mushroom–seasoned Snörkel. (Trust me, it works.)
As with cooking, sprinkling salt into beer helps flavors pop, rounds out rough edges, and adds depth. A salted beer should be nuanced. “If it tastes salty, you’ve kind of overdone it,” says Phil Wymore, the brewmaster and cofounder of St. Louis’ Perennial Artisan Ales. “The intended effect is balance. The beer should taste really great, though you can’t put your finger on why.”
This fall, Perennial collaborated with Colorado’s New Belgium to create Salted Belgian Chocolate Stout. Perennial brewed the base beer, fermented with fruity Belgian yeast, before New Belgium took over. “We added the next layer of chocolate, then immediately upped the ante with salt,” says New Belgium’s wood cellar manager and blender Lauren Salazar, who was inspired by the ubiquity of salted caramel and chocolate. “It enriches the depths of the dark chocolate and fruity esters.”...In Morganton, North Carolina, Fonta Flora head brewer Todd Steven Boera frequently deploys salt in his offbeat, indigenous ales...“I gain a great deal of inspiration for beer from the culinary world,” Boera says. “A pinch of salt can add a great deal of complexity to a meal, and I have found that it does the exact same for beer.”
For centuries, this has been the story in northwestern Germany’s Goslar, where a key ingredient in coriander-spiced gose (goes-uh) is salt. The mining town’s mineral-rich water gave the local wheat beer a salinic edge, supplying the sour ale with a sharpness that played well with its twangy, lemony profile. A half-century ago, the style was essentially extinct. But modern craft brewers have revived the refreshing, electrolyte-packed ale, turning it into one of brewing’s top trends.
(www.bonappetit.com/drinks/beer/article/salty-beers)
Peper
Peper is een in de keuken gebruikte specerij met een zeer scherpe smaak. Peper groeit als bessen aan de tropische peperplant, Piper nigrum. De scherpe smaak van zwarte peperkorrels ontstaat door het bestanddeel piperine. Peper bestaat in verschillende kleurvarianten, zwart, wit, groen en rood.
Spaanse peper, die ook rood is, is afkomstig van een geheel andere plantensoort. Ook de scherpe smaak komt van een andere stof, namelijk capsaïcine. Onderaan dit artikel is nog een aantal andere pepers vermeld.
Peper is al bekend uit oude Indiase geschriften in het Sanskriet, waar het “pipali” genoemd werd. Via Perzië kwam het gebruik van peper bij de Egyptenaren en de Oude Grieken terecht. De Romeinen noemden de specerij “piper”, waar het Nederlandse woord peper direct van afstamt. In de Grieks-Romeinse keuken werd ook wel gebruikgemaakt van de lange peper (piper longum), een peper die zoeter smaakt en pas in de nasmaak peperig is. Deze peper is nu moeilijk te verkrijgen, maar in de Chinese kruidenleer wordt hij nog gebruikt. Ook de maniquettepeper, die in de 15e en 16e eeuw via de westkust van Afrika opnieuw in Europa kwam, werd in de Grieks-Romeinse tijd al gegeten. De Romeinen hadden een voorkeur voor witte peper boven zwarte.
Oorspronkelijk werd peper naar Europa gebracht door Arabieren...De Vereenigde Oostindische Compagnie is onder andere ontstaan vanuit de wens van de Nederlanders om zelf peper te gaan halen. De pepernoot is een symbool voor de handel op peper[bron?]. In de tijd van de VOC werd het woord peper ook voor specerijen in zijn algemeenheid (en niet alleen voor 'echte' peper) gebruikt. In koekkruiden uit de 17e en het begin van de 18e eeuw zat naast kruidnagelen en kaneel ook peper. Naast de ons bekende peper werd ook maniquettepeper (ook wel grein of paradijskorrel genoemd) en lange peper (piper longum) gebruikt, en zelfs in meerdere mate dan de bekende peper.
De prijs van peper is altijd zeer hoog geweest, ook toen peper op meerdere plaatsen verbouwd werd. Hier komt ook het woord peperduur vandaan. De Amerikaan Elihu Yale vergaarde vanaf 1672 een enorm kapitaal met de peperhandel, waarmee onder andere de Yale-universiteit is gefinancierd.
..
Er zijn vier soorten peperkorrels die afkomstig zijn van deze plant: zwarte, witte, groene en rode/roodbruine. Spaanse en roze peper zijn afkomstig van een andere plant.
De zwarte peper ontstaat uit de onrijp geoogste (groene bessen, die bij het drogen bruin tot zwart worden. De buitenkant van de zwarte peper is gerimpeld.
De witte peper ontstaat eveneens uit de onrijpe bessen. Deze bessen worden geweekt in water. Daardoor gaan ze gisten. De bessen barsten open en de korrel komt tevoorschijn. Die korrels moeten vervolgens goed gewassen worden. De witte peperkorrels zijn even groot als de zwarte. De witte peper ontstaat dus door het verwijderen van de schil. Het langere productieproces maakt witte peper samen met de rode peper de duurste van de vier kleuren peper.
De groene peper ontstaat net als zwarte peper uit de onrijpe vrucht, maar de vrucht wordt geconserveerd in bijvoorbeeld azijn of zout water.
De zelden verkrijgbare rode peper ontstaat als de peperbes aan de plant rijpt. Eenmaal gedroogd krijgt de bes een roodbruine kleur en wordt wat zoeter en zachter van smaak. Rode kampotpeper is op deze manier gemaakt. Kampot is een regio in Cambodja (https://nl.wikipedia.org/wiki/Peper).
De gemalen zwarte peper peper ik in het bier. Het geeft het bier een peperige nasmaak. Die smaak is bijzonder in pils, maar kun je verwachten bij pils met peper...
Chile Beer
Description:
Typically basic light colored ales, but sometimes lagers, brewers will add various hot pepper juice, oils, or actual peppers to the beer - jalapeño chiles being the most common pepper used. Hotness can range from a subtle spiciness to palate scorching (www.beeradvocate.com/beer/style/163/). Bijvoorbeeld: Cave Creek Chili.
Tja peper van de peperkorrels wordt in de Engelse taal vaak verward met chilipepers, en paprika.
![]()
![]()
![]()
![]()
En het is inderdaad pikant. Zo betekenen sommige biernamen pikante (dubbelzinnige) dingen...
Nou ja pikant, ranzig is een beter woord als ik het urban dictionary mag geloven, al zou het ook vernoemd kunnen zijn naar Ed Westbrook van Westbrook Brewing Company,
brouwerij De 7 Deugden, de Scherp + Zinnig. Volgens het etiket een pilsachtig bier met een bite. Aan het bier zijn rode pepers toegevoegd. Een combinatie die niet direct voor de hand ligt. In de geur verschijnt er een vrij fruitige pilsgeur, die geen duidelijke pepergeur geeft. De smaak bevat wel een lichte aanwezigheid van pepers, maar het is wel erg subtiel allemaal. ... geen pittigheid en dat is jammer (http://brouwerijdewatertoren.blogspot.nl/2013/10/overzicht-van-commerciele-peperbieren.html).
Of wat te denken van bier met Madame Jeanette of Chipotle en Habanero pepers?
Madame Jeanette peper (Botanische naam Capsicum chinense, Familie Chilipeper, ook wel Spaanse pepers of rode peper. Latijn: Capsicum) De Chilipepers vallen onder de nachtschaden, net als aardappels en tomaten. De Chilipeper is een specerij (www.twortwat.nl/t-4/nieuws.detail?item_id=1251730197&type=4&back=1&page=/artikelen). Nee, zo ver ga ik niet...
is een afkorting voor specificaties (zie Wikipedia) Wikipedia, maar die moet je niet vertrouwen, nee laten we ons maar beroepen op boeken zoals het alom bekende en gerespecteerde woordenboek Van Dale.
Van Dale Groot woordenboek van de Nederlandse taal
Het Van Dale Groot woordenboek van de Nederlandse taal, dat ook bekendstaat als de Grote Van Dale, de Dikke Van Dale of kortweg de Van Dale, is het bekendste verklarende woordenboek van het Nederlands. Het is een uitgave van Van Dale Uitgevers. De recentste uitgave, de vijftiende, is in 2015 verschenen en bestaat uit drie delen.
De Van Dale is vernoemd naar Johan Hendrik van Dale, die het Nieuw woordenboek der Nederlandsche taal van I.M. Calisch en N.S. Calisch uit 1864 bewerkte tot zijn eigen woordenboek. Hij paste onder andere de spelling toe van De Vries en Te Winkel, die in 1863 de basis hebben gelegd voor de huidige Nederlandse spelling. Van Dale overleed aan de pokken op 19 mei 1872 toen de eerste afleveringen van het woordenboek verschenen waren. De uitgave werd in 1874 voltooid door zijn leerling Jan Manhave.
De eerste uitgave van Van Dale was door de samenstellers gebaseerd op het Nederlands-Franse deel van het Nieuw Fransch-Nederduitsch en Nederduitsch-Fransch Woordenboek van S.J.M. van Moock, dat tussen 1843 en 1846 was verschenen.
De benaming De Dikke Van Dale ligt voor de hand; de drukken van de eerste twee uitgaven hadden een omvang van zo'n 1400 pagina's; de derde uitgave van 1884 was sterk uitgebreid en had een druk van 1756 pagina's. Dit woordenboek was naast de bijbel een van de dikste boeken die de gemiddelde Nederlandstalige op de boekenplank had staan (https://nl.wikipedia.org/wiki/Van_Dale_Groot_woordenboek_van_de_Nederlandse_taal).
Laten we maar eens in dat dikke boek kijken, nouja de digitale versie dan:
specs (meervoud)
1 verkorting van: spectacles bril
© Van Dale Uitgevers 2014
(www.vandale.nl/opzoeken?pattern=specs&lang=en)
(www.almaany.com/en/dict/en-nl/specs/)
Maar even terug naar Wikipedia:
There are different types of specifications, which generally are mostly types of documents, forms or orders or relates to information in databases. The word Specification merely refers to the act of "To state explicitly or in detail" or "to be Specific". A specification may refer to a type of technical standard (the main topic of this page).
Using the word "specification" without additional information to what kind of specification you refer to is confusing and considered bad practice within systems engineering.
A Requirement specification is a set of documented requirements to be satisfied by a material, design, product, or service.
A Functional specification is closely related to the requirement specification and may show functional block diagrams.
A Design or Product specification describes the features of the solutions for the Requirement Specification, referring to the designed solution or final produced solution. Sometimes the term specification is here used in connection with a data sheet (or spec sheet). This may be confusing. A data sheet describes the technical characteristics of an item or product as designed and/or produced. It can be published by a manufacturer to help people choose products or to help use the products. A data sheet is not a technical specification as described in this article.
A "In-service" or "Maintained as" specification, specifies the conditions of a system or object after years of operation, including the effects of wear and maintenance (configuration changes).
Specifications may also refer to technical standards, which may be developed by any of various kinds of organizations, both public and private. Example organization types include a corporation, a consortium (a small group of corporations), a trade association (an industry-wide group of corporations), a national government (including its military, regulatory agencies, and national laboratories and institutes), a professional association (society), a purpose-made standards organization such as ISO, or vendor-neutral developed generic requirements. It is common for one organization to refer to (reference, call out, cite) the standards of another. Voluntary standards may become mandatory if adopted by a government or business contract (https://en.wikipedia.org/wiki/Specification_(technical_standard)).
(www.encyclo.nl/begrip/specificatie)
De term is zo bekend, dat zelfs bedrijven zich ernaar vernoemen:
Specs, founded in 1987, provides chemistry and chemistry related services that are required in drug discovery.
Today, Specs is world's leading provider of compound management services besides being a main supplier of screening compounds and building blocks to the Life Science industry. Our chemically diverse in-house collection, consisting of single synthesized, well-characterized and drug-like small molecules, has been built through global acquisition programs utilizing a network of more than 2,000 academic sources worldwide. This 20 years of compound handling experience is now also offered to our customers for managing their (historical) compound collections (www.specs.net/page.php?pageid=2004110511493284&smenu=2008111411121721).
SPECS leads the way in state-of-the-art technology, cutting-edge components and individually designed complex systems for surface analysis.
SPECS GmbH headquarters are situated in the center of Germany’s capital Berlin with a subsidiary, SPECS Zurich GmbH, based in Zurich, Switzerland. SPECS forms a team of scientists and engineers with more than 150 employees engaged in the design and production of instruments for nanotechnology, material science and surface science in general.
For now over 25 years, know-how, experience, intensive contact to scientists from all over the world, customer orientation and reliable quality control have been the keys to SPECS success (www.specs.de/cms/front_content.php?idcat=209).
Maar met Specs. doelde ik op specerijen:
Een specerij is een natuurlijke aromatische plantaardige stof die smaak aan eten geeft. Ze kan aan voedsel worden toegevoegd als smaakmaker en geurmiddel.
Specerijen en kruiden zijn beide plantaardig. Het verschil tussen de twee is niet vastomlijnd. Met kruid wordt meestal verwezen naar een specerij afkomstig van een kleine groene plant. Zulke planten groeien vaker in gematigde klimaten en voornamelijk het bladgroen en stengels worden gebruikt als smaakmaker. Met specerij wordt meestal verwezen naar een smaakmaker uit andere, voornamelijk tropische klimaten. [waardoor er ook een handel ontstond] Van deze planten worden ook de bloemknoppen, meeldraden, zaadjes, vruchten, bast, en wortelstok gebruikt.
Voorbeelden van specerijen zijn
Kruidnagel (bloemknop)
Saffraan (meeldraad)
Mosterd (zaad)
Karwij (zaad)
Koriander (zaad)
Peper (vrucht)
Piment (vrucht)
Jeneverbes (vrucht)
Kaneel (bast)
Gember (wortelstok)
Geelwortel (wortelstok)
(https://nl.wikipedia.org/wiki/Specerij)
Wat is het verschil tussen kruiden en specerijen?
Beide termen worden vaak door elkaar gebruikt. Onder kruiden verstaan we over het algemeen planten die, goed gedijen in streken met een gematigd klimaat, en waarvan vrijwel uitsluitend het bladgroen en de houtvrije stengels benut worden. Voorbeelden zijn tijm, oregano en pepermunt.
Specerijen zijn vaak afkomstig uit gebieden met een (sub)tropisch klimaat. Bij specerijen hebben we het ook vaak over andere onderdelen van de plant, zoals de bloemknoppen (kruidnagel), meeldraden (saffraan), zaadjes (mosterd, karwij, koriander), de vrucht (peper), bast (kaneel) en de wortelstok (gember). Er zijn erg veel verschillende soorten specerijen, met zeer verschillende smaken.
Kruiden hebben meer geur als ze vers zijn, terwijl specerijen meer geur hebben in gedroogde vorm.
Veel kruiden kun je makkelijk zelf kweken op de vensterbank, balkon of in de tuin.
Welke worden gebruikt in bier?
Voor de meeste kruiden en specerijen geldt, dat deze gedurende de laatste 5 tot 10 minuten moeten worden meegekookt. Dit om besmetting van het bier te voorkomen (www.brouw-bier.nl/theorie/grondstoffen/kruiden/). Duitse bieren hebben geen kruiden i.v.m. het Reinheitsgebot, maar het kan wel (in de wortketel), zo staan Belgische bieren er om bekend. Je kan dus bier brouwen met kruiden, zie deze recepten.
Om te oefenen op het herkennen van die smaken heb ik een klein testje gedaan met een flesje Dors pils. Het gaat om de volgende specerijen:
Dus ik heb wat specerijen uit het keukenkastje gepakt:
- Koriander (gemalen)
- Djintan (gemalen komijnzaad)
- Kardemon
- Zout
- Peper (gemalen zwarte peper)
Daar gaan we:
Ik pak een flesje Dors, dat dors ik dan nog wel hiervoor te gebruiken. Het is een lekker fris pils, met weinig diepgang, maar met een licht bittere afdronk. Voor die diepgang ga ik de specerijen gebruiken.
Ik schenk een bodempje in het glas en strooi er wat koriander in:
Koriander
Koriander (Coriandrum sativum) is een plant uit de schermbloemenfamilie (Apiaceae). De plant wordt ook wel 'ketoembar', 'coander' of 'wantsenkruid' genoemd. Het is een specerij die in veel verschillende keukens wordt gebruikt. De specerij komt oorspronkelijk uit het Midden-Oosten en het Middellandse Zeegebied. Koriander is een eenjarige plant.
Het is de enige soort in het geslacht Coriandrum.
Koriander wordt vaak gebruikt in de keukens van het Midden-Oosten, Middellands Zeegebied, India, Indonesië en andere Zuidoost-Aziatische landen, China, Latijns-Amerika en Afrika.
Alle delen van de plant zijn eetbaar. De verse bladeren en de gedroogde vruchten (doorgaans verkeerdelijk als "zaden" aangeduid) worden het meest gebruikt in de keuken. Er is een groot verschil in smaak tussen de vruchten en de bladeren van de plant.
Koriander wordt in België en Nederland voornamelijk gebruikt in gerechten van buitenlandse oorsprong. In vroegere tijden werd koriander wel vaak gebruikt in de Belgische en Nederlandse keuken, een laatste overblijfsel hiervan is terug te vinden in de gruut die in witbier gebruikt wordt in België (https://nl.wikipedia.org/wiki/Koriander).
Of wat te denken van witbier? Er wordt bij het bierbrouwen kruiden gebruikt, zoals koriander (zie twortwat). vBijoorbeeld van fantastisch Belgische bieren waar kruiden zijn toegevoegd zonder dat ze overheersen zijn de bieren van Rochefort. Nobele hopsoorten worden gebruikt, maar niet in die mate dat ze alleen verantwoordelijk zijn voor de verfijnde smaak van deze bieren. Vers gemalen koriander wordt gebruikt welke tegen het eind van de kook wordt toegevoegd maar wel veel minder als in een witbier waar de koriander aroma goed waarneembaar is (www.bierbrouwland.be/index.php/bier/wat-is-bier/kruiden). Ook Amerikanen weten dat bij het brouwen van witbier, zoals Wahoo van Ballast Point.
Als ik het korianderpoeder in het pils strooi gaat het bier bruisen. De geur doet denken aan witbier. De smaak ook.
Koriander wordt in een groot aantal bieren toegepast. In de meeste witbieren wordt koriander gebruikt, maar ook in bijvoorbeeld La Chouffe en diverse paasbieren (Paasij). Ook dubbels en tripels bevatten vaak koriander. Van koriander kun je 2 tot 15 gram per 10 1iter bier gebruiken. In witbieren, dubbels en tripels mag de koriander zeker niet overheersen: 3 tot 4 gram per 10 1iter is voor deze bieren meer dan genoeg. Je kan koriander het beste vers malen en kort voor het einde van het koken toevoegen met het deksel op de pan. Zodoende gaat er zo min mogelijk van de smaak en het aroma verloren (https://www.twortwat.nl/per.auteur?article_id=1142167658). Het geeft een licht wrange citrussmaak en wordt vaak gebruikt in witbier en tripel. Van koriander kun je 2 tot 15 gram per 10 1iter bier gebruiken. In witbieren, dubbels en tripels mag de koriander zeker niet overheersen. Dan is 3 tot 4 gram per 10 1iter voor deze bieren meer dan genoeg. Je kan koriander het beste malen en kort voor het einde van het koken toevoegen (www.brouw-bier.nl/theorie/grondstoffen/kruiden/koriander.aspx). [Van] koriander wordt ca een halve gram per liter toegevoegd, hoewel de meer avontuurlijke brouwers ook wel eens twee maal zoveel gebruiken. Het moge duidelijk zijn dat hoeveelheden en kooktijden afhankelijk zijn van de persoonlijk voorkeur van de brouwer (www.bierbrouwland.be/index.php/bier/wat-is-bier/kruiden).
Djintan
Djintan is het gemalen zaad van de 1-jarige komijnplant. Het heeft een frisse geur, is niet scherp van smaak en wordt vooral gebruikt in de Indonesische en Indiase keuken (www.conimex.nl/product/djintan).
Komijn (Cuminum cyminum) is een plant uit de schermbloemenfamilie (Apiaceae). Het woord 'komijn' is afgeleid van het Arabische كمون, kammūn. De plant wordt toegepast als specerij met een lichte nootsmaak, afkomstig van een plant met fijne smalle blaadjes die op venkel lijken. De plant zelf heeft dunne stengels die tot 30 cm hoog kunnen worden en lila of witte bloemen hebben.
Botanisch gezien zijn de "zaden" eigenlijk een (tweedelige) splitvrucht, net als bij karwij. In het spraakgebruik wordt dit onderscheid nauwelijks gemaakt.
Komijn is afkomstig uit Iran, Syrië, India en Turkije.
Komijn wordt vaak verward met karwij, deels vanwege de grote overeenkomst in smaak en uiterlijk, maar ook doordat de namen in veel talen grote overeenkomst vertonen. Veel (online) woordenboeken vertalen de namen dan ook domweg verkeerd of beide als hetzelfde. In Nederland wordt karwijzaad ook wel 'wilde komijn' genoemd.
Karwijzaad is licht gebogen, terwijl komijnzaden recht zijn. Door de overeenkomst in smaak (warm, kruidig, anijsachtig) zijn beide kruiden in gerechten wel als vervanger voor elkaar te gebruiken, maar de smaak van karwij is grofweg dubbel zo sterk als van komijn, en daarom moet karwij in ongeveer de halve hoeveelheden van komijn worden toegepast. Afgezien van de sterkte van de smaak is karwij iets scherper, terwijl komijn wat bitterder is.
De Romeinen gebruikten komijn in plaats van peper. Daarnaast gebruikten zij gemalen komijn als broodbeleg en in liefdesdrankjes, omdat ze ervan overtuigd waren dat het gebruik ervan zorgde voor een trouwe partner (https://nl.wikipedia.org/wiki/Komijn).
Karwij – (Carum carvi) is dus geen kominjn...
Als het komijnpoeder in het pils gaat,geurt het naar komijn. Het schuim wordt bruin. Het pils gaat er niet echt veel anders van smaken, al herken ik wel een komijn smaak.
Eerst even een glaasje water gedronken om de smaken te neutraliseren. Na elk kruid, spoel ik het glas af om te voorkomen dat alles door elkaar gaat lopen.
Komijn zou soms ook in Belgisch bier, zoals La Chouffe zitten (zie het hobbybrouwforum)
Kardemon
Veldkers (Cardamine) is een geslacht van kruidachtige eenjarige of overblijvende planten uit de kruisbloemenfamilie (Brassicaceae). De botanische naam Cardamine correspondeert met het Oudgriekse 'kardaminê' (gelatiniseerd als Cardamina) en is zelf afgeleid van 'kardamon', een woord dat een perzisch of indiaas kruid aanduidde. Het is een groot geslacht met meer dan 150 soorten, die in alle werelddelen behalve Antarctica voorkomen. De geslachtsnaam Dentaria is een synoniem (https://nl.wikipedia.org/wiki/Veldkers).
Het is afgeleid van kardamon, dus veldkers is geen kardemon....
Kardemom (Elettaria cardamomum) is familie van gember. Het is ook bekend onder de naam groene kardemom. In de keuken worden de zaden en vaak omwille van de prijs ook de zaaddozen gebruikt. Kardemom heeft een zoete, scherpe geur en smaakt naar bergamot, citroen en kamfer.
Kardemom wordt onder andere in koek (speculaas), gebak, toetjes (bijvoorbeeld havermoutpap) en curry's toegepast. Het eten van kardemom zou een gunstige uitwerking hebben op maagklachten. Daarnaast zou het de eetlust bevorderen en heeft het een zuiverende werking op de adem (https://nl.wikipedia.org/wiki/Kardemom).
Kardemom zijn peultjes met daarin kleine donkere zaadjes. Die zaadjes kunnen in zijn geheel of gemalen gegeten worden. De smaak van de zaden is citroenachtig, licht floraal, met een vleugje eucalyptus (www.rtl.nl/huistuinkeuken/topchef/home/week9.xml).
Er wordt (prijswinnend) bier gebrouwen met koriander en kardemom (www.nieuwsblad.be/cnt/us2no4s0).
Kardemom bevat tot 10% vluchtige olie en deze bestaat vooral uit de stoffen 1,8-cineool (20 tot 50 %, bloemachtig aroma) en α-terpinylacetaat (30%, citrusachtig aroma).
Van kardemom kan je 0,5 tot 1,5 gram per 10 liter gebruiken. Je kan kardemom het beste malen en kort voor het einde van het koken toevoegen (www.brouw-bier.nl/theorie/grondstoffen/kruiden/kardemom.aspx, www.twortwat.nl/per.auteur?article_id=1142167658, www.hobbybrouwen.nl/forum/index.php?topic=3461.0).
Zout
Zout kan verwijzen naar:
één van de vijf smaken, zie zout (smaak),
zouten in de scheikunde, verbindingen waarbij de componenten tegengesteld geladen zijn,
Specifieke zouten:
voedingszout: keukenzout of zeezout,
haliet, ook steenzout genoemd
strooizout, gebruikt voor gladheidsbestrijding van wegen,
smeltzout, een zoutverbinding die bij de bereiding van metalen gebruikt wordt om de metalen te beschermen tegen oxidatie (https://nl.wikipedia.org/wiki/Zout),
Keukenzout (de triviale naam voor natriumchloride of NaCl) is bij kamertemperatuur een witte kristallijne stof met een kubische kristalvorm, die goed oplosbaar is in water (het mengsel van zout en water wordt ook wel pekel genoemd). Het is het voorbeeld bij uitstek van wat in chemische termen een zout heet.
Zout komt in de natuur voor in de grond als steenzout op plaatsen waar in een geologisch verleden binnenzeeën zijn opgedroogd. Het wordt daaruit al eeuwen gewonnen (b.v. bij Salzburg, dat niet voor niets zo heet: Salz is namelijk het Duitse woord voor zout). Het is ook de belangrijkste component van de opgeloste stoffen in zeewater en wordt ook daaruit direct door verdamping van het water gewonnen (https://nl.wikipedia.org/wiki/Keukenzout).
Ik schud het zoutvaatje en zie eigenlijk niet hoe veel er in het bier beland. De smaak is vervolgens te zout. Helaas dat is niet te drinken.
Zout in bier klinkt vreemd, maar is niet ongebruikelijk, zo wordt het ondermeer in Göse gebruikt:
Gose is a top-fermented beer that originated in Goslar, Germany. It is brewed with at least 50% of the grain bill being malted wheat.
Dominant flavours in gose include a lemon tartness, an herbal characteristic, and a strong saltiness (the result of either local water sources or added salt). Gose beers typically do not have prominent hop bitterness, flavours, or aroma. The beers typically have a moderate alcohol content of 4 to 5% ABV.
Because of the use of coriander and salt, gose does not comply with the Reinheitsgebot - it is allowed an exemption on the grounds of being a regional specialty. It acquires its characteristic sourness through inoculation with lactobacillus bacteria after the boil.
Gose belongs to the same family of sour wheat beers which were once brewed across Northern Germany and the Low Countries. Other beers of this family are Belgian Witbier, Berliner Weisse, and Broyhan (https://en.wikipedia.org/wiki/Gose).
How Breweries Are Using Salt to Make Beer Better
...
Lately, brewers have also begun strolling down the condiment aisle, slipping salt into sour German ales, dessert-friendly stouts, and umami-laden farmhouse ales. Don’t expect to drink the bottom of a pretzel bowl. “Salt is more of a sensation than an aroma,” says Jester King head brewer Garrett Crowell, who added sea salt and alderwood-smoked salt to the oyster mushroom–seasoned Snörkel. (Trust me, it works.)
As with cooking, sprinkling salt into beer helps flavors pop, rounds out rough edges, and adds depth. A salted beer should be nuanced. “If it tastes salty, you’ve kind of overdone it,” says Phil Wymore, the brewmaster and cofounder of St. Louis’ Perennial Artisan Ales. “The intended effect is balance. The beer should taste really great, though you can’t put your finger on why.”
This fall, Perennial collaborated with Colorado’s New Belgium to create Salted Belgian Chocolate Stout. Perennial brewed the base beer, fermented with fruity Belgian yeast, before New Belgium took over. “We added the next layer of chocolate, then immediately upped the ante with salt,” says New Belgium’s wood cellar manager and blender Lauren Salazar, who was inspired by the ubiquity of salted caramel and chocolate. “It enriches the depths of the dark chocolate and fruity esters.”...In Morganton, North Carolina, Fonta Flora head brewer Todd Steven Boera frequently deploys salt in his offbeat, indigenous ales...“I gain a great deal of inspiration for beer from the culinary world,” Boera says. “A pinch of salt can add a great deal of complexity to a meal, and I have found that it does the exact same for beer.”
For centuries, this has been the story in northwestern Germany’s Goslar, where a key ingredient in coriander-spiced gose (goes-uh) is salt. The mining town’s mineral-rich water gave the local wheat beer a salinic edge, supplying the sour ale with a sharpness that played well with its twangy, lemony profile. A half-century ago, the style was essentially extinct. But modern craft brewers have revived the refreshing, electrolyte-packed ale, turning it into one of brewing’s top trends.
(www.bonappetit.com/drinks/beer/article/salty-beers)
Peper
Peper is een in de keuken gebruikte specerij met een zeer scherpe smaak. Peper groeit als bessen aan de tropische peperplant, Piper nigrum. De scherpe smaak van zwarte peperkorrels ontstaat door het bestanddeel piperine. Peper bestaat in verschillende kleurvarianten, zwart, wit, groen en rood.
Spaanse peper, die ook rood is, is afkomstig van een geheel andere plantensoort. Ook de scherpe smaak komt van een andere stof, namelijk capsaïcine. Onderaan dit artikel is nog een aantal andere pepers vermeld.
Peper is al bekend uit oude Indiase geschriften in het Sanskriet, waar het “pipali” genoemd werd. Via Perzië kwam het gebruik van peper bij de Egyptenaren en de Oude Grieken terecht. De Romeinen noemden de specerij “piper”, waar het Nederlandse woord peper direct van afstamt. In de Grieks-Romeinse keuken werd ook wel gebruikgemaakt van de lange peper (piper longum), een peper die zoeter smaakt en pas in de nasmaak peperig is. Deze peper is nu moeilijk te verkrijgen, maar in de Chinese kruidenleer wordt hij nog gebruikt. Ook de maniquettepeper, die in de 15e en 16e eeuw via de westkust van Afrika opnieuw in Europa kwam, werd in de Grieks-Romeinse tijd al gegeten. De Romeinen hadden een voorkeur voor witte peper boven zwarte.
Oorspronkelijk werd peper naar Europa gebracht door Arabieren...De Vereenigde Oostindische Compagnie is onder andere ontstaan vanuit de wens van de Nederlanders om zelf peper te gaan halen. De pepernoot is een symbool voor de handel op peper[bron?]. In de tijd van de VOC werd het woord peper ook voor specerijen in zijn algemeenheid (en niet alleen voor 'echte' peper) gebruikt. In koekkruiden uit de 17e en het begin van de 18e eeuw zat naast kruidnagelen en kaneel ook peper. Naast de ons bekende peper werd ook maniquettepeper (ook wel grein of paradijskorrel genoemd) en lange peper (piper longum) gebruikt, en zelfs in meerdere mate dan de bekende peper.
De prijs van peper is altijd zeer hoog geweest, ook toen peper op meerdere plaatsen verbouwd werd. Hier komt ook het woord peperduur vandaan. De Amerikaan Elihu Yale vergaarde vanaf 1672 een enorm kapitaal met de peperhandel, waarmee onder andere de Yale-universiteit is gefinancierd.
..
Er zijn vier soorten peperkorrels die afkomstig zijn van deze plant: zwarte, witte, groene en rode/roodbruine. Spaanse en roze peper zijn afkomstig van een andere plant.
De zwarte peper ontstaat uit de onrijp geoogste (groene bessen, die bij het drogen bruin tot zwart worden. De buitenkant van de zwarte peper is gerimpeld.
De witte peper ontstaat eveneens uit de onrijpe bessen. Deze bessen worden geweekt in water. Daardoor gaan ze gisten. De bessen barsten open en de korrel komt tevoorschijn. Die korrels moeten vervolgens goed gewassen worden. De witte peperkorrels zijn even groot als de zwarte. De witte peper ontstaat dus door het verwijderen van de schil. Het langere productieproces maakt witte peper samen met de rode peper de duurste van de vier kleuren peper.
De groene peper ontstaat net als zwarte peper uit de onrijpe vrucht, maar de vrucht wordt geconserveerd in bijvoorbeeld azijn of zout water.
De zelden verkrijgbare rode peper ontstaat als de peperbes aan de plant rijpt. Eenmaal gedroogd krijgt de bes een roodbruine kleur en wordt wat zoeter en zachter van smaak. Rode kampotpeper is op deze manier gemaakt. Kampot is een regio in Cambodja (https://nl.wikipedia.org/wiki/Peper).
De gemalen zwarte peper peper ik in het bier. Het geeft het bier een peperige nasmaak. Die smaak is bijzonder in pils, maar kun je verwachten bij pils met peper...
Chile Beer
Description:
Typically basic light colored ales, but sometimes lagers, brewers will add various hot pepper juice, oils, or actual peppers to the beer - jalapeño chiles being the most common pepper used. Hotness can range from a subtle spiciness to palate scorching (www.beeradvocate.com/beer/style/163/). Bijvoorbeeld: Cave Creek Chili.
Tja peper van de peperkorrels wordt in de Engelse taal vaak verward met chilipepers, en paprika.
Nou ja pikant, ranzig is een beter woord als ik het urban dictionary mag geloven, al zou het ook vernoemd kunnen zijn naar Ed Westbrook van Westbrook Brewing Company,
brouwerij De 7 Deugden, de Scherp + Zinnig. Volgens het etiket een pilsachtig bier met een bite. Aan het bier zijn rode pepers toegevoegd. Een combinatie die niet direct voor de hand ligt. In de geur verschijnt er een vrij fruitige pilsgeur, die geen duidelijke pepergeur geeft. De smaak bevat wel een lichte aanwezigheid van pepers, maar het is wel erg subtiel allemaal. ... geen pittigheid en dat is jammer (http://brouwerijdewatertoren.blogspot.nl/2013/10/overzicht-van-commerciele-peperbieren.html).
Of wat te denken van bier met Madame Jeanette of Chipotle en Habanero pepers?
Madame Jeanette peper (Botanische naam Capsicum chinense, Familie Chilipeper, ook wel Spaanse pepers of rode peper. Latijn: Capsicum) De Chilipepers vallen onder de nachtschaden, net als aardappels en tomaten. De Chilipeper is een specerij (www.twortwat.nl/t-4/nieuws.detail?item_id=1251730197&type=4&back=1&page=/artikelen). Nee, zo ver ga ik niet...