Gambrinus

Cambrinus.nl - The Dutch Beer Portal - The Place To Beer
Wie niet kan drinken moet het laten,
Wie het wel kan drinkt met mate

De website Cambrinus.nl tracht onder andere een actueel overzicht te geven van alle Nederlandse brouwerijen, brouwerijhuurders en hun bieren. Aan het actueel houden van dit overzicht wordt gewerkt door een kernteam bestaande uit Jan Ausems (Cambrinus.nl), Harry Pinkster (online kaart van actieve Nederlandse brouwerijen), Fedor Vogel (uitgever van Bier! Magazine) en Jan-Willem Fukkink (secretaris van het Klein Brouwerij Collectief).
Buiten dit kernteam leveren ook Frans Ruiter en Ron Rabouw van De Bierverbinding (uitgever van Dé Bierkaart van Nederland) en Felix Groenewoud en Job Kroon van Bieretiketten.nl hun bijdrage aan de actualiteit van dit overzicht (www.cambrinus.nl/cambrinus/).

Ze hebben informatie over brouwerijen, brewpics, bierboeken, etiketten, links naar sites over brouwen en nog meer bier. 

Hartje centrum van Zutphen vindt u het grandcafé van de Hanze-stadsbrouwerij “Stadsbrouwerij Cambrinus”. In het grandcafé worden in de eigen brouwinstallatie de speciaal bieren gebrouwen. De Stadsbrouwerij heeft naast het cafégedeelte ook een authentiek middeleeuws proeflokaal en een gezellig terras. Stadsbrouwerij Cambrinus is meer dan een Grandcafé! (www.hanze-stadsbrouwerij.nl/bierbrouwerij/).

Bierbrasserie Cambrinus is gelegen in het hartje van het prachtig historisch en toeristisch Brugge, net om de hoek van de Grote Markt in de Philipstockstraat nr. 19.
Onze taverne biedt een rijk assortiment Belgische bieren aan en dit met een totaal van meer dan 400 verschillende soorten (www.cambrinus.eu/default.htm).

Cambrinus is ook een bar in Budel (zie www.cambrinusbar.nl/).

Cambrinus Brouwerij
Opgericht inOnbekend
Gestopt in1951
In 1900 was dhr. Aug. de Weert bierbrouwer van een brouwerij in Etten die toen nog Bierbrouwerij de Wereld hete. In 1935 nam A.C. Buijs de roerstok over. In 1940 nam brouwmeester Cornelis van Poppel als laatste de brouwerij over die vanaf toen Brouwerij Cambrinus is gaan heten. Hij is brouwer geweest totdat in 1951 ook deze brouwerij werd overgenomen door de Drie Hoefijzers te Breda en hierna sloot (www.biernet.nl/bier/brouwerijen/nederland/noord-brabant/etten/cambrinus).

Cambrinus is een Belgisch bier. Het wordt gebrouwen door Brouwerij Verhaeghe te Vichte.
Cambrinus is een koperrode ale van hoge gisting met een alcoholpercentage van 5,1%. Het heeft een densiteit van 12,9° Plato. De naam “Cambrinus”, die meer gebruikt wordt voor bier of cafés, zou een verbastering zijn van “Jan Primus”. Dit was Jan I van Brabant, hertog van Brabant en Limburg in de tweede helft van de 13e eeuw. Na een overwinning in de Slag bij Woeringen zou hij zijn soldaten hebben toegesproken, schrijlings gezeten op een ton bier (https://nl.wikipedia.org/wiki/Cambrinus_(bier)).


The “good old” Gambrinus Brewery complex at one time filled the triangle formed at West Burnside and NW Westover, butting up against the West Hills. The building front and center in this 1913 illustration still stands and is home to specialty shops (https://vintageportland.wordpress.com/tag/gambrinus-brewing/).


De naam Gambrinus (of Cambrinus) wordt door meerdere brouwerijen in de wereld gebruikt.
Cambrinus, een Belgisch bier, gebrouwen bij Brouwerij Verhaeghe te Vichte
Rosé de Gambrinus, een Belgische frambozenlambiek van Brasserie Cantillon te Anderlecht
Stadsbrouwerij Cambrinus in Zutphen, Nederland
Gambrinus-Brauerei in Weiden in der Oberpfalz, Duitsland
Gambrinusbräu Unterhaid in Oberhaid, Duitsland
Privatbrauerei Gambrinus in Nagold, Duitsland
Izhevskiy Pivzavod Gambrinus, brouwerij in Izjevsk, Republiek Oedmoertië, Rusland
Gambrinus Fabbrica Birra Artigianale, brouwerij in Muros, Italië
Microcervecerias Gambrinus, brouwerij in Tucumán, Argentinië
Gambrinus Brewers, brouwerij in Buenos Aires, Argentinië
Brouwerij Gambrinus in Tasjkent, Oezbekistan
Brasserie Artisanale Gambrinus, brouwerij in Trois-Rivières, Quebec, Canada
(https://nl.wikipedia.org/wiki/Gambrinus_(Tsjechisch_bier))

Een andere naam is dus Gambrinus...


Widely believed to be the inventor of hopped malt beer, Gambrinus (who is not to be confused with St. Arnold, the patron saint of brewing) learned the art of brewing from Isis, the ancient Egyptian goddess of fertility (www.swagbrewery.com/blogs/beer-facts/6761836-beer-fact-19-king-gambrinus-is-the-patron-saint-of-beer).

In de vroege middeleeuwen leefde er in het hertogdom Brabant een hertog genaamd Jan I (Jan de Eerste), die bekend stond als een levensgenieter en minnaar van muziek, zang en dichtkunst. Onder dat levensgenieten viel ook de liefde voor bier en hij zorgde er dan ook voor dat bierbrouwers en handelaren in bieringrediënten niet meer (zoals voordien wel het geval was) werden belast. Daardoor ontstond er in Brabant en ook in Limburg een bloeiende biercultuur, die bekend werd tot ver over de grenzen van Brabant en limburg.
Naarmate de tijd verstreek ging deze Hertog Jan model staan voor de allegorische bierkoning Gambrinus, wiens naam ontstond door de volkse verbastering van zijn Latijnse naam (< Jan primus = Jan de eerste) (www.wandelgek.nl/?page_id=5199).

De oude Grieken waren wellicht de grootste Europese mythenscheppers. Rond het jaar 400 v. Chr. introduceerde Plato het begrip mytologia om onderscheid te kunnen maken tussen fictieve verhalen over goden en feitelijke beschrijvenissen van bovennatuurlijke gebeurtenissen.
De Romeinen waren eveneens onder de indruk van de Griekse mythologie wat resulteerde in het feit dat ze het volledig overnamen en veel van hun goden gelijk stelden aan hun eigen goden. De rest werd gewoon ‘geadopteerd’.
De verhalen uit het oude Griekenland zitten vol met helden zoals Hercules en Achille, versmade vrouwen zoals Phaedra, legendarische reizen als de Odyssee, monsterlijke wezens zoals hydras en cyclopen maar ook met ontroerende verhalen zoals die van Orpheus en Eurydice (http://histoportal.nl/griekse-mythologie-2/).

Gambrinus is de Griekse biergod. Hij is minder bekend als de Olympische goden, maar men trof hem vaak aan op uithangborden van wijnhuizen en herbergen (http://histoportal.nl/griekse-mythologie-2/gambrinus/).

?? Volgens mij slaat die histoportal hier de plank mis.Het gaat om Jan I

Gambrinus (/gæmˈbraɪnəs/ gam-brahy-nuhs), is a legendary European culture hero celebrated as an icon of beer, brewing, joviality, and joie de vivre. Traditional songs, poems, and stories describe him as a king, duke, or count of Flanders and Brabant. Typical representations in the visual arts depict him as a rotund, bearded duke or king, holding a tankard or mug, and sometimes with a keg nearby.
Gambrinus is sometimes erroneously called a patron saint, but he is neither a saint nor a tutelary deity. In one legendary tradition, he is beer's inventor or envoy. Although legend attributes to him no special powers to bless brews or to make crops grow, tellers of old tall tales are happy to adapt them to fit Gambrinus. Gambrinus stories use folklore motifs common to European folktales, such as the trial by ordeal. Some, of course, imagine Gambrinus as a man who has an enormous capacity for drinking beer.
The prevailing theory for the origin of Gambrinus is that he is patterned after John the Fearless (1371–1419) and/or John I, Duke of Brabant (c. 1252–1294). By this reckoning, the name Gambrinus is a corruption of Jan Primus ("John the First").
The source of the legend of Gambrinus is uncertain. The character appears to have originated in the Low Countries of Western Europe during the Middle Ages.
Two men purported to have inspired the creation of Gambrinus are John I, Duke of Brabant, and John the Fearless, Duke of Burgundy. Alternatively, German historian Johannes Aventinus (1477–1534) identified Gambrinus with Gambrivius, a mythical Germanic king about whom little is known.
John I was well-liked, handsome, admired, and a champion jouster. His dukedom, the Duchy of Brabant, was a wealthy, beer-producing jurisdiction that encompassed Brussels. As the German-language poem below alludes, one legend says that the brewers' guild in Brussels made the Duke an honorary member and hung his portrait in their meeting hall.
...
John the Fearless (1371–1419) was a Duke of Burgundy born nearly 80 years after the death of John I of Brabant. The large and powerful Duchy of Burgundy also produced beer, and was some distance south of Brabant.
John the Fearless held several titles of nobility, one of which was Count of Flanders, a title he inherited in 1405. He is credited with introducing, or legalising, hops within the County of Flanders. Before they switched to hops, the Flemish, like many other Europeans, brewed beer with gruit, an herbal medley.
...
Sometime after John inherited rule of the County of Flanders in 1405, he is said to have instituted an order of merit called Ōrdō lupuli (Latin: "Order of the Hop"). According to Jean-Jacques Chifflet (1588–1660), John awarded the honour to curry the favour of his subjects in the County of Flanders. Recipients of the order drank beer in celebration. Chifflet may be the sole remaining source of information about the Ōrdō lupuli.
John of Burgundy has another connection to beer and to the etymology of Gambrinus. In 1385, he was married in Cambrai, a powerful city whose beer was highly regarded. Allegedly, one of Cambrai's Latin names was Gambrivium, but the same is also said of Hamburg.
In his magnum opus Annals of Bavaria, German historian Johannes Aventinus wrote that Gambrinus is based on a mythical Germanic king called Gambrivius, whom Aventinus says learned brewing from gods. In 1517, William IV, Duke of Bavaria appointed Aventinus the official historiographer of Bavaria. Aventinus completed his work in 1523; the history that Aventinus compiled, Annals of Bavaria, is a major work that extends beyond Bavaria, drawing on numerous ancient and medieval sources. However, it is also a work that blends history with myth and legend.
European anecdote credits Gambrinus with the invention of beer.
...
Egyptologist Erik Hornung believed that Aventinus' Gambrinus myth contributed to the reverence for Osiris and Isis held by 17th-century European scholars. Perceiving these gods as "culture bearers" enabled a willingness to see historical connections where there were none. It also contributed to an already rampant proliferation of false etymologies. The legend of Gambrinus, whose origin is tantalisingly obscure, attracted medieval etymologists—as well as their successors. They identified several words that both resembled the word Gambrinus and had meanings in some way connected to beer. Such resemblances were proposed as possible origins for Gambrinus' name, and clues to his cultural and geographical provenance.
One of the more plausible words proposed as the source of the name Gambrinus is the Medieval Latin noun camba ("brewery"), which became cambe in Old French, and which may have yielded the vernacular French noun cam, used by farmhouse brewers in Northern France and the Low Countries for the yoke that supports a brew kettle over the fire. Aventinus' myth notwithstanding, it is unknown whether the name of Cambrai, which was a brewing hotspot, is connected to these words or to the name Gambrinus.
Perhaps the etymological connection now given the most credence is that between Gambrinus and Jan Primus (John I, Duke of Brabant). Jan Primus is an alternate rendering of John I: Jan is the Dutch cognate of John; Jean is the French cognate. Primus is Latin for "the first". Dutch and French were principal languages in the County of Flanders and the Duchy of Brabant, and Latin was used widely during the age of the Holy Roman Empire.
For his 1868 anthology Contes d’un buveur de bière (French: "Tales of a Beer Drinker"), Charles Deulin wrote a playful short story called "Cambrinus, Roi de la Bière" ("Cambrinus, King of Beer"), in which "Cambrinus" makes a deal with the Devil. Deulin was a French author, journalist, and drama critic who adapted elements of European folklore into his work. The success of "Cambrinus, Roi de la Bière" led to the 1874 publication of Contes du roi Cambrinus ("Tales of King Cambrinus"), a collection of short stories devoted to the character (https://en.wikipedia.org/wiki/Gambrinus).

De Legende van Gambrinus; Koning van het Bier
Gambrinus, de koning van de hopIn een stad ergens in Vlaanderen woonde eens een leerling-glasblazer, Gambrinus. Iedereen mocht hem graag. Hij was erg knap, had een rond gezicht en helblauwe ogen en zijn haar leek wel van goud. Als hij op straat liep keken alle meisjes hem na.
Alle meisjes draaiden zich naar hem om, behalve één. Ze heette Flandrine en was zo mooi als een roos. Zoals Gambrinus de knapste jongen van het dorp was, zo was Flandrine het mooiste meisje van de hele streek. Als ze op straat liep, keken alle jongens haar na en in het bijzonder de arme Gambrinus.
...
Flandrine wil me niet, hoewel ik toch genoeg geld heb. Doe wat anders voor me. Als je er niet voor kunt zorgen dat ze van mij gaat houden, zorg er dan voor dat ik haar vergeet. Je krijgt toch mijn ziel, dus help me!”
De duivel krabde zich achter zijn oor en zei: “Goed, ik help je, Gambrinus. Ik zal je iets geven, dat niemand anders op de wereld heeft. Kijk daar eens!” De duivel wees met zijn hand naar links en rechts en daar, waar vroeger het bos stond, zag hij nu een groot veld met een rij hoge palen, waar onbekende planten omheen groeiden. “Wat zijn dat?” vroeg Gambrinus.
“Dat is hop,” antwoordde de duivel van de hel. “Dat zijn planten, die jou van je ongelukkige liefde kunnen verlossen. Kom maar kijken.”
Gambrinus wist niet of hij waakte of droomde. De duivel nam hem mee naar een groot huis waarin allemaal ovens, vaten en ketels stonden. Tussen al deze ovens, vaten en ketels liepen mannen rond, die iets aan het koken waren. “Deze mannen brouwen uit gerst en hop een zeldzame drank. Die drank heet bier. Hier heb je een glas vol, probeer maar eens!” Gambrinus nam het glas dat tot aan de rand toe gevuld was met een goudkleurig vocht en een witte schuimlaag. Hij nam een slok, maar vond het bitter. De tweede slok smaakte hem al beter en bij de derde dronk hij het glas in één teug leeg.
....
In de verte hoorde hij het geluid van klokken. Eerst in één dorp, toen in twee, drie en vier. Iedere klok luidde anders, had een andere stem en een andere toon.
“Verzamel al deze klokken, maak er een toetsenbord aan met pedalen en je zult een klokkenspel hebben, dat niemand anders heeft. Als je er op begint te spelen, zal iedereen net zo lang blijven dansen, tot je er mee ophoudt.”
Gambrinus was vreselijk blij: “Nu zal er niets meer aan mijn geluk ontbreken. Bedankt, duivel!”
Maar de duivel lachte alleen maar: “Mij hoef je niet te bedanken. Alles heb je met je ziel betaald. Over dertig jaar kom ik je halen!”
...
De Nederlandse koning maakte een hertog van hem en de Nederlanders noemden hem de koning van het bier. Maar tot wereldroem kwam de goede Gambrinus niet meer. Sinds hij de toverdrank van de hop dronk, ging zijn verdriet langzaam maar zeker over. Bij een glas bier vergat hij Flandrine, tot ze helemaal uit zijn gedachten verdwenen was.
Om Flandrine had hij hertog of koning willen worden en nu hij dit eenmaal was, dacht hij niet meer aan haar. Maar nu begon Flandrine verdriet te krijgen. Hoewel ze trots was en hem altijd had uitgelachen, was hij toch altijd in haar gedachten geweest. Daarom was ze ook niet met een ander getrouwd. Ze had er op gewacht tot hij toch nog een hertog of een koning zou worden en haar op zou komen halen. Maar toen hij niet kwam ging ze zelf naar hem toe. Hij zat achter de tafel met zijn gevulde bierglazen. In plaats van zijn hand bood hij Flandrine een glas bier aan.
Zo werd Gambrinus toch nog in ere hersteld en had de koning van het bier wraak genomen. Flandrine bleef tot aan haar dood alleen en te laat had ze er spijt van, dat ze zo trots geweest was. Maar Gambrinus had nergens meer spijt van. Hij zorgde alleen nog maar voor zijn veld van hopplanten, zijn brouwerij en zijn klokkenspel, of hij zat achter zijn tafel met een glas bier en keek naar de mensen. Hij wachtte op de duivel, die zijn ziel zou komen halen.
Toen er dertig jaren voorbij waren, kwam de duivel. Plotseling stond de man in de jagerskleren voor hem, de vilten hoed op zijn hoofd en het geweer over zijn schouder. “Kijk eens wie we daar hebben, de duivel,” lachte Gambrinus en hij liep naar zijn klokkenspel en begon te spelen om de duivel met muziek te begroeten. Nauwelijks hoorde de duivel de muziek of hij begon, zonder het zelf te willen, te dansen. “Hou op, Gambrinus,” riep de duivel, maar Gambrinus hield niet op en de duivel moest verder dansen. Na een poosje was hij kletsnat van het dansen. Na een uur begonnen zijn knieën te knikken, na twee uren begon hij om hulp te roepen. “Hou op, Gambrinus, je hoeft je belofte niet na te komen!” (www.wandelgek.nl/?page_id=5199)
Jan I (Leuven, 1252/54 – Bar-le-Duc, 3 mei 1294) was hertog van Brabant van 1267 tot 1294 en van Limburg van 1288 tot 1294. Jan was een zoon van Hendrik III en Aleidis van Bourgondië. Hij was verder bekend als minnezanger
...
Jan I staat bekend als een levensgenieter en minnaar van muziek, zang en dichtkunst, aan wie een aantal mooie minneliederen als Eens meien morgen vroe (oorspronkelijk in het Middelnederlands) toegeschreven worden. Ook is er een bekend Brabants volkslied waarin hij wordt vereerd. Zijn hartstocht voor jachtpartijen en gewelddadige riddertoernooien moest de hertog echter met de dood bekopen: hij verongelukte tijdens een toernooi.
In Brabantse volkslegenden leeft “hertog Jan” voort als een populaire, gulle en goedlachse vorst die graag in het gezelschap van eenvoudige lieden genoot van spijs en drank. Na de Slag bij Woeringen zou hij een groot overwinningsfeest voor zijn leger hebben gehouden, met heel veel bier. Om zijn soldaten toe te spreken ging hij zitten boven op een stapel biervaten. Volgens sommigen zou hij op die manier model gestaan hebben voor de allegorische bierkoning Gambrinus, wiens naam ontstond door de volkse verbastering van zijn Latijnse naam (< Jan primus = Jan de eerste).
Alleszins wordt zijn afbeelding te paard gebruikt als logo voor de in België populaire biersoort Primus (van Brouwerij Haacht) die naar Jan I verwijst.
Op het logo van het naar hem vernoemde Limburgse biermerk Hertog Jan staat hij afgebeeld als bebaarde vorst in hermelijnen mantel die een grote pul bier heft (www.wandelgek.nl/?page_id=5199).






De Gambrinus was een West-Duitse binnenlandse trein voor de verbinding Hamburg - München. De Gambrinus is vernoemd naar de legendarische Vlaamse bierkoning Gambrinus, waarschijnlijk gebaseerd op Jan I van Brabant.
In 1953 introduceerde de Deutsche Bundesbahn de Gambrinus met treinnummers F 33/34 op de route München - Würzburg - Keulen - Hamburg - Kiel. In 1957 werd de route aan de noordkant ingekort tot Hamburg-Altona. ...Vanaf 23 mei 1982 werd niet meer gereden vanuit Münster. Vanuit Dortmund werd toen via Bochum naar Essen gereden. De exploitatie van de Gambrinus is op 27 mei 1983 beëindigd (https://nl.wikipedia.org/wiki/Gambrinus_(trein),
https://en.wikipedia.org/wiki/Gambrinus_(train)).

Gambrinus is een geslacht van kevers uit de familie kniptorren (Elateridae). Het geslacht is voor het eerst wetenschappelijk beschreven in 1853 door LeConte.
John Lawrence LeConte (New York (New York), 13 mei 1825 - Philadelphia, 15 november 1883) was de belangrijkste negentiende-eeuwse Amerikaanse entomoloog. Hij beschreef en benoemde een groot aantal insectensoorten, vooral kevers uit Noord-Amerika.
Gedurende het laatste deel van de Amerikaanse Burgeroorlog was hij een vrijwillige chirurg in het medisch corps van het leger. Hij werd er bevorderd tot luitenant-kolonel. In 1878 werd hij assistent-directeur aan de United States Mint in Philadelphia, een post die hij tot aan zijn dood in 1883 bekleedde.
LeConte (hij schreef zijn naam zonder spatie) publiceerde ongeveer 60 wetenschappelijke monografieën en twee grote overzichtswerken over de insecten van Noord-Amerika.
Hij was lid van talrijke wetenschappelijke genootschappen, waaronder de National Academy of Sciences en hij was voorzitter van de American Association for the Advancement of Science voor 1874.
George Newbold Lawrence vernoemde de woestijnspotlijster Toxostoma lecontei naar hem. In het Engels heet deze vogel "Le Conte's Thrasher". LeConte ontdekte de vogel tijdens een trip door Arizona op zoek naar kevers (https://nl.wikipedia.org/wiki/Gambrinus_(geslacht)).

Gambrinus armus is een keversoort uit de familie kniptorren (Elateridae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1839 door Say (https://nl.wikipedia.org/wiki/Gambrinus_armus).

Gambrinus is een Tsjechisch biermerk. Het bier wordt gebrouwen in Pivovar Gambrinus, onderdeel van Plzeňský Prazdroj te Plzeň. Het bier behoort tot de populairste lagers in Tsjechië. De naam verwijst naar de bierkoning Gambrinus, in de lage landen ook wel Cambrinus genoemd.
Het bier heeft ook zijn naam verbonden aan de hoogste voetbaldivisie van Tsjechië (https://nl.wikipedia.org/wiki/Gambrinus_(Tsjechisch_bier)).

Gambrinus (pronounced [ˈgambrɪnus]) is a beer brewed in the Czech Republic at the Plzeňský Prazdroj brewery. It is one of the most popular beers in the Czech Republic. The beer is named after Gambrinus, a legendary king of Flanders known for his mythical brewing abilities. Gambrinus sponsors Gambrinus liga, the premier Czech football league. The company was founded in 1869 (https://en.wikipedia.org/wiki/Gambrinus_(beer)).


Al dit gezever leidt naar een bierbespreking.


Originál 10˚ (4,3%) een blonde lager (Wikipedia)



De fles heeft een rustige uitstraling met een geschreven tekst op het halsetiket. Uit het rugetiket kan ik opmaken dat het een regionaal beschermd bier is met diverse erkenningen.


Op het buiketiket zien we de bebaarde vorst in hermelijnen mantel die een grote pul bier heft. Het geeft in het glas geschonken weinig schuim. Het ruikt wat zurig. Dat voorspelt niet veel goeds...


Als ik het proef verpest de geur een beetje de ervaring, maar de smaak, de smaak, de smaak. Die is goed! Het smaakt volgens mij zoals makkelijk bier. Het is een zachte pils die zo naar binnen glijdt. Het smaakt lekker. Mooie moutsmaak en een lekkere hopbitterheid. Ik vind het een fijn bier dat volgens mij prachtig op een festival zou staan.

Gambrinus Original 10° is the most widely spread brew of Gambrinus in the Czech Republic which is 4,3% alcohol by volume (ABV) (https://en.wikipedia.org/wiki/Gambrinus_(beer)).

Op www.atlaspiv.cz/?page=detail&beer_id=84 lees ik -na vertaling van Google- een redelijk onbegrijpelijk verhaal:
Ik denk dat dit de  Gambrinus Original namelijk tien.  Het is wijdverbreid genoeg dat in de grotere steden vrijwel geen kans om een 360 graden draai maken, zonder nog zag ten minste één teken dat aangeeft dat is waar de locaties waar Pilsner mirakel. Daarom heeft het geen zin om te schrijven, waar ik dronk, of wanneer was mijn fles. En als hij deze te evalueren? Nou, het ruikt een beetje gouache, licht zoet ..... Ik zal doen wat ze doen tienduizenden Tsjechische bierdrinkers elke avond en drinken met hen. Nu voelen we ons (ik schrijf 'we voelen ", omdat die bierdrinkers tegelijkertijd ongetwijfeld ervaren zoiets :-)) Very nice tang. Kleine belletjes op het oppervlak van de tong laškující bevorderen goede drinkbaarheid (schil is misschien wel de best beheerde "component" Gambrinus tien). Er sladovost balans met bitterheid en middelgrote full body. Helaas, de smaak gedaan zo blij met alles, alles laten zien belangrijk in de inleiding, en dan kun je alleen maar ontvangt de drinkbaarheid en "blijven overeind". En als je plezierig tafelgenoot of rommel, is het beter om meer te richten op conversatie dan "lahodování", omdat het Gambrinus originele echt niet gemaakt. Gambrinus Original (tien) heeft een bepaalde standaard, ondanks - of eerder omdat - werd een pionier van de Tsjechische "bier McDonaldization", dank zij die niet een van mijn favoriete. Aan de andere kant, in vergelijking sk deprimerend saai oppervlakkigheid, die overstroming de wereld bier reuzen zoals Heineken, Gambrinus is nog steeds een teken van soorten. ...Laat hem toegevoegd goede en hopelijk een standaard Czech dozijn ten minste het huidige kwaliteit ( dus standaard) en nooit meer een symbool geworden van de kwaliteit in het voordeel van de verkoop marketing (www.atlaspiv.cz/?page=detail&beer_id=84).
Maar volgens mij bedoelen ze dat het bier standaard is, dat heeft twee kanten. Enerzijds is deze bierstijl zo legendarisch goed dat het een standaard vormt, maar anderzijds is het bier door de vele navolging een standaardpils en daardoor inwisselbaar.