Ik had paar jaar geleden een scheurkalender van Beer Geeks. Daar zaten ook brouwerijen tussen, zoals:
Kompaan in Den Haag:
KOMPAAN brewery design started in 2015. The realization and commissioning of the brewery took place in 2016. The brewery consists of 4x 35hl vessels: mash tun, lauter tun, boiling kettle and a whirlpool. ... FERMENTATION x 7 x 60 HL Fermentation Vessel x 4 x 30 HL Fermentation Vessel x 1 x BBT 30 HL x 1 x BBT 60 HL x 2 x 5 HL Yeast propagation x 1 x Hop Gun THE SEPARATOR x Used to stabilise our beers x Separating yeast and hops from liquids x Resulting in clean and crisp beer x Runs up to 40 HL per hour ... At the very start of 2021 we took a major step by switching our production to cans. (https://kompaanbier.nl/breweries/brewery-the-hague/)
Ze brouwen een hoop bieren, gezien op https://kompaanbier.nl/beers/. Ik heb er wel een paar van op. Helaas kan ik er weinig over aangeven.
Martinus in Groningen:
Over Martinus In de binnenstad van Groningen, op een steenworp afstand van de Grote Markt, brouwt Martinus speciaalbieren in een uniek industrieel pand aan de Kostersgang. Brouwerij Martinus is een familiebedrijf. Na hier twintig jaar een drukkerij te hebben gerund, besloot ondernemer Albert-Jan Swierstra het over een andere boeg te gooien. Samen met echtgenote Henriëtte en jongste zoon Martijn die de bieren brouwt werd medio 2015 de brouwerij gestart. Waar eens de drukpers stond te draaien, staan nu de brouwketels te pruttelen. Wat begon als een hobby in de keuken thuis is inmiddels uitgegroeid tot een professioneel bedrijf met een proeflokaal en een restaurant. ... Brouwerij Martinus heeft een brouwcapaciteit van 10.000 liter per maand. Op de begane grond worden de speciaalbieren gebrouwen in brouwketels van 1000 liter. In zes tanks van 2000 liter worden de bieren gegist en gelagerd. Een deel van het bier wordt gebotteld in de flessenvulmachine, een deel gaat in fusten en een deel wordt geschonken in ons eigen proeflokaal.... Op de eerste verdieping bevindt zich ons restaurant, op de tweede verdieping het brouwcafé. Hier worden onze bieren getapt vanuit de uitschenktanks. Middenin het pand worden de zakken met mout naar boven getakeld om te worden geschroot in de schrootmolen op de bovenste verdieping. Vanaf beide verdiepingen heb je zicht op de brouwketels en de tanks. Een schitterend, zonnig dakterras met uitzicht op de daken van Groningen en de Martinitoren maakt de Groningse bierbeleving in Brouwerij Martinus compleet. ... De Kostersgang 32-34 is een uniek pand met architectuurhistorische waarde. Dit vroeg-naoorlogse, curieuze pand is gebouwd op het perceel van twee afgebroken 19e eeuwse bedrijfspanden naar ontwerp van de bekende Groningse architect Frans Klein (1907-1973). Opdrachtgever was de Fa. P.C. Nanninga, fabrikant van de beroemde Calmix petroleumkachels, die daar werkplaatsen en magazijnen ging vestigen om hang- en sluitwerk te maken. (https://www.brouwerijmartinus.nl/over-martinus/)
Ze brouwen verschillende bieren, gezien https://www.brouwerijmartinus.nl/bieren/. Waaronder de Calmix, die is vernoemd naar de petroleumkachels die vroeger in hun pand werden gemaakt. De Calmix is een RIS met een pepertje en een beetje cacao, zie ook https://www.brouwerijmartinus.nl/winkel/martinus-calmix-33cl-12x/. Ik ben een keer bij deze brouwerij langs gereden en van buiten gekeken naar de gevel.
Davo in Deventer:
Davo heeft een brouwerij in Deventer en meerdere proefzalen in o.a. Deventer, Twello en Zwolle. Zie ook https://www.davobieren.nl/. Ze brouwen diverse bieren, te zien op: https://www.davobieren.nl/bieren/onze-bieren.
Ik ben een aantal keer het proeflokaal in Deventer geweest. Ook heb ik een aantal bieren van ze geproefd. Soms ook gepost op dit blog zelfs.
Bonifatius in Dokkum:
Na 140 jaar wordt in Dokkum weer Bonifatiusbier gebrouwen en op de markt gebracht. In de Bonifatiusstad is die biertraditie annex aan de Bonifatiusbron. Warner B. Banga en Piet de Haan, van de Historische Vereniging Noordoost-Friesland, onderzochten op verzoek van de stichting Dockumer Biergilde het bierbrouwen in Dokkum door de eeuwen heen. Zij haalden uit eeuwenoude archieven de rijke historie van bierbrouwersstad Dokkum uit de vergetelheid. Verbluffend veel feiten en gegevens over het bierbrouwen in de noordelijkste stad van Nederland; en dat al sinds 754… Het brouwen van een Dokkumer “Bonifatius-bier’ is veel meer gestoeld op historische traditie dan de doorsnee bierdrinker zal vermoeden en is het zeker historisch verantwoord deze biersoort aan de naam van de heilige te verbinden. (https://www.bonifatius754.nl/geschiedenis/)
Op ongeveer 80-jarige leeftijd reist Bonifatius naar Utrecht, om zich opnieuw aan de zending onder de Friezen te wijden. Maar de missie liep niet als gepland. Op 5 juni 754 werd hij op weg naar een doopfeest in Dokkum overvallen. Hij probeerde zich nog te verdedigen door met een boek de zwaardslagen op te vangen, maar dat mocht niet baten. Bonifatius werd als Winfried geboren in het zuidwesten van Engeland, rond 673. Het deel van Engeland waar hij opgroeide, was in die tijd al overwegend christelijk, terwijl mensen in sommige andere delen van Europa nog in natuurgodsdiensten geloofden. Bonifatius sloot zich al op 7-jarige leeftijd aan bij een klooster, in Exeter. Toen hij dertig jaar oud was, werd hij priester. Gedurende de 7e eeuw was de verspreiding van het christelijk geloof op gang gekomen. Bonifatius wilde graag een rol in dit kersteningproces spelen en vertrok daarom in 716 voor het eerst naar Friesland, omdat zij nog een Germaanse godsdienst aanhingen. Het lukte hem niet om de Friezen te bekeren, zodat hij in het najaar onverrichter zake terug naar Engeland keerde. ... In 719 vertrok Bonifatius voor het eerst naar Rome om daar met paus Gregorius II te praten over zijn rol in het kersteningproces. De paus gaf hem de opdracht om naar het gebied ten oosten van de Rijn te gaan, waar de Germanen en de Franken woonden. Hij verbleef in deze tijd veel in de bisdommen die gevestigd waren in Utrecht en Antwerpen. Bonifatius was in het gebied ten oosten van de Rijn succesvol in het opzetten van nieuwe bisdommen. Hij reisde gedurende deze periode veel en ging geregeld naar Rome om te overleggen over de missie. Toen hij in 721 de bisschopszetel van Willibrord aangeboden kreeg, weigerde hij dit aanbod, omdat het reizen hem goed beviel. In deze periode ging Bonifatius niet altijd zachtzinnig te werk bij het bekeren van de Germanen. Zo bestaat er een verhaal over een voor de Germanen heilige Donar gewijde eik. Bonifatius wilde laten zien dat het omhakken van de eik geen gevolgen zou hebben en hakte de boom eigenhandig om. Dit was in de Duitse plaats Fitzlar, waar Bonifatius later een klooster stichtte. In 722 benoemde paus Gregorius II hem tot bisschop-missionaris, een speciale functie die hem werd verleend zodat hij kon blijven reizen. Bonifatius bleef dit tot op hoge leeftijd doen. De moord op Bonifatius Toen hij meende dat hij zelf te oud was geworden om zoveel te reizen, accepteerde hij toch een bisschopszetel. Hij werd in 746 bisschop van Mainz. Hij stopte niet helemaal met reizen, maar richtte zich meer op het opzetten van kerkelijke instituties in de gebieden in het huidige Duitsland. Zo richtte hij de abdij van Fulda op, die uit zou groeien tot een belangrijke plek voor geestelijken in Europa. In 754 ondernam Bonifatius, ondanks zijn hoge leeftijd, nog een poging om de standvastige Friezen alsnog te bekeren. Hij wist dat zijn kans op succes niet groot was, maar besloot het toch nog een keer te proberen. Hij vertrok met een gezelschap van 52 andere missionarissen naar Friesland. Hij organiseerde op 5 juni een doopfeest in Dokkum, waar hij zelf naar toe ging. Hij en zijn groep bereikten dit feest echter niet, want hij werd met zijn gezelschap overvallen door een groep gewapende Friezen. Volgens de legende heeft Bonifatius zich nog verweerd door een boek voor zijn hoofd te houden om de zwaardsteken af te weren, maar het mocht niet baten. Het motief van de daders is tot op heden onbekend. Waarschijnlijk ging het om een religieus geïnspireerde moord óf om een roofmoord. ... Bonifatius was ongeveer 80 jaar oud toen hij stierf en werd meteen heilig verklaard. Zijn stoffelijke overschotten werden naar de abdij in Fulda gebracht, die hierdoor een bedevaartsoord werd. Tot op de dag van vandaag wordt daar een boek bewaard met sporen van het zwaard waarmee Bonifatius zich mogelijk verdedigde. Tegenwoordig wordt er, met name in Duitsland, nog jaarlijks aandacht besteed aan de dood van Bonifatius. (https://isgeschiedenis.nl/nieuws/bonifatius-754-vermoord-bij-dokkum)
Deze brouwerij heb ik bezocht en ondanks dat het zo klein was heb ik er best lang rondgekeken. Zowel op zolder als in de kelder.
van Moll Craft Beer in Eindhoven:
Hoi, wij zijn Van Moll. Gek op bier, daarom brouwen we het. We experimenteren en balanceren, gedurfd, soms ’n tikje gek, maar nooit over het randje. Traditie, kennis en eigenwijsheid met altijd aandacht voor balans. Een vaste core range aan bieren en een wisselend assortiment aan waanzinnige specials. ... Onze core range gaat helemaal over op blik! Tegelijk met een spectaculaire redesign en nieuwe website.. Werden de bieren de eerste maanden in de kelder door Erwin gebrouwen en boven door Jaap op tap verkocht…..in 2014 kwamen de eerste bieren uit op fles. Eerst Toewijding en later volgde Ons Blackie, beiden alleen op 75cl. (https://vanmollcraftbeer.com/over-ons/)
Talusman is ons nieuwste bier, een single hop American Pale Ale. Dit bier zet de nieuwe hopsoort Talus in het zonnetje. Tijd om eens wat meer te weten te komen over Talus en de ontwikkeling van nieuwe hoppen. Nicolas Soenen van Yakima Chief Hops vertelt ons er graag meer over…
Great beers grow here
Yakima Chief Hops is een coöperatie die voor 100% in bezit is van hopverbouwers. “Zo’n 14 families hopboerderijen uit de Pacific North-West (Washington, Oregon en Idaho) zijn de oprichters en eigenaren van Yakima Chief. Daarnaast zijn er zo’n of 50 hopverbouwers aangesloten bij ons. We verbinden onze boeren met de beste brouwers uit de hele wereld. Yakima Chief Hops is eigendom van hopverbouwers, wij zijn dus geen tusseninkoper maar faciliteren het. Eind jaren ’90 stonden veel hopverbouwers aan de rand van faillissement omdat ze te weinig betaald kregen van tussenpartijen. Hierdoor zag Yakima Chief Hops het levenslicht, voor een open en transparante supply chain. De transactie gaat van verbouwer naar brouwer, dit zorgt ervoor dat 75% van de inkomsten direct teruggaat naar de boeren. Voor het ontwikkelen van nieuwe hoppen, nieuwe oogstmethodes en voor het aankopen van machines. Alles om kwaliteitshoppen te kunnen leveren” vertelt Nicolas.... “Die kwaliteit maken we samen met de brouwers. Deze komen vaak op bezoek of we hebben er in andere vorm contact mee. Zij werken met ons product en geven ons waardevolle feedback, waardoor we kunnen verbeteren en groeien. Een goed voorbeeld hiervan is dat we vroeger onze hoppen na het oogsten droogden in een eest bij temperaturen van 60-70°C. Dit deden we om ze sneller te laten drogen en door te kunnen met het productieproces. Nu hanteren we 50-60°C omdat we er samen met de brouwers achter kwamen dat de aroma’s zo beter bewaard blijven. Dat proef je ook terug in de bieren” legt Nicolas uit. Nieuwkomer Talus Een van de nieuwste hoppen uit de koker van Yakima Chief Hops is Talus, voorheen bekend als HBC 692. Alle experimentele hoppen krijgen een code, zodra ze commercieel gelanceerd worden krijgen ze een naam. Talus refereert naar de glooiende kenmerken van het rotsachtige terrein waarop de hop groeit. Een eerbetoon aan het bergachtige landschap van de Pacific Northwest en het avontuurlijke smaakprofiel van de hop, aldus Yakima Chief Hops. Wat proef je dan in Talus? “De perfecte mix van tropische vruchten en citrus; roze grapefruit, kokos, ananas, mandarijn. De tropische invloeden komen van ‘moeder’ Sabro. Talus is heel verrassend, het heeft sterke smaken maar is tegelijkertijd heel toegankelijk. Het aroma blijft goed bewaard tijdens het brouwproces en gaat goed samen met andere hoppen” legt Nicolas uit. …voor het ontwikkelen van een nieuwe hopsoort zoals Talus is Yakima Chief Hops gemiddeld 11 jaar bezig. Nicolas vertelt ons meer over het proces. “In het eerste jaar we zetten zo’n 10.000 kruisingen van hopplanten op, een mannetje en een vrouwtje. In het tweede jaar ontwikkelen we de babyplanten door in kassen en stellen we ze bloot aan verschillende ziektes en bacteriën. Dit doen we om te kijken welke hopplanten hier tegen bestand zijn. Je kunt dit zien als het eerste selectieproces, degene die overleven kunnen door naar de volgende fase. Dan krijgen ze zes jaar de tijd om zich te bewijzen op velden. Hoe gedraagt de plant zich? Kunnen ze goed tegen temperatuurverschillen en weersomstandigheden? Hoeveel oogst leveren ze op? Hoe snel groeit de plant? De planten die het redden gaan we in de laatste drie jaar testen op aroma’s, in eerste instantie kijken we hier helemaal niet naar. Voor die testen hebben we de brouwers nodig. Onze vaste klanten mogen testen uitvoeren met onze HBC-hoppen en hun feedback geven. Wat is het aroma? Hoe is de brouwervaring? Na die testen kijken we welke experimentele hop de winnaar is op gebied van smaak, productie en potentieel. Pas als alle fases erop zitten, krijg de hopsoort een naam en wordt deze commercieel op de markt gebracht”.... Dus er zijn een hoop hoppen die nooit op grote schaal worden verbouwd? “Ja, heel veel. Sommige zijn vanuit agrarisch standpunt minder interessant, maar hebben bijvoorbeeld een bijzonder aroma. Deze blijven dan langer in de experimentele fase en zijn wel beschikbaar voor brouwers om te testen, maar hiervan is het niet zeker hoe lang ze zullen blijven. HBC472 is daar een goed voorbeeld van. Dat is de zus van Sabro en dus ook de tante van Talus. Het is een hele interessante hopsoort waarbij het aroma lijkt of het bourbon gelagerd is. Veel vanille en kokos, maar te uitgesproken om in veel bierstijlen te gebruiken. Hierdoor dus ook minder geschikt voor grootschalige productie. Al zijn wij, en bepaalde brouwers, wel echt verliefd op die hopsoort” vertelt Nicolas.... “Wij zijn vooral bezig met het ontwikkelen van aromahoppen. Echte smaakmakers. We zien ook dat de markt daar meer behoefte aan heeft en aan de bitterhoppen wat minder. Enkel hoppen gebruiken voor een bitter effect zien we steeds minder, dan wordt er vaak een ietwat bittere aromahop gebruikt zoals Citra of Mosaic met een hoge ‘alfa’ (alfazuren geven de bittere smaak aan bier, afkomstig van lupinekorrels van vrouwelijke hopbellen). Wel hebben we in 2018 Patho op de markt gebracht, dat is een bitterhop met 20% alfa, de sterkste op de markt. Onze enige bitterhop uitzondering in de afgelopen 15 jaar” legt Nicolas uit. (https://vanmollcraftbeer.com/talus/)
Hippe hoppen Welke aromahoppen zijn dan het meest populair? “Hoppen met tropische aroma’s van mango, passievrucht ofwel ananas en kokos groeien sinds twee jaar in populariteit, daarvoor waren het vooral de citrus aroma’s die veel gevraagd werden” vertelt Nicolas. “Dat komt enerzijds door de hoppen die op de markt komen en anderzijds door wat er veel gebruikt wordt”. Aangezien Nicolas ook een hobbybrouwer is, konden we het niet laten om even naar zijn favoriete hoppen te vragen. “In mijn top 3 staan Simcoe, Idaho-7 en Talus. Voor mij is Simcoe een geweldige klassieker, ontzettend veelzijdig met citrustoetsen en dennenhars, een goede basis hop. Ik gebruik hem bijna in ieder bier. Idaho-7 heeft die heerlijke passievrucht en mango aroma’s die je bier een tropisch tintje geven en waar je veel kanten mee op kunt. Talus is uniek en toch toegankelijk, vooral heerlijk om mee te dryhoppen of om als single hop te gebruiken. Ik ben dus ook heel benieuwd naar jullie Talusman” sluit Nicolas af. (https://vanmollcraftbeer.com/talus/)