Hoegaarden witbier met nieuw wit etiket

Hoegaarden heeft een nieuw etiket, zie ook https://veldboereenhoorn.nl/hoegaarden-nieuwe-verpakking/. De etiketten zijn schijnbaar vervroegd op de markt gekomen:
Door het nieuwe etiket is er duidelijker onderscheid tussen de verschillende soorten die er ondertussen al bestaan. Blijkbaar was in 2017 al de invoering van het nieuwe etiket : https://www.talkingretail.com/products-news/alcohol/new-label-design-from-hoegaarden-26-06-2017/Wat vreemd is want op sites zoals https://www.horecasupport.be/nl/merken/hoegaarden/assortiment/ staat nog altijd het oude etiket:


Pittige koriander en een vleugje sinaasappelschil geven Hoegaarden Wit (4,9%) een extreem verfrissend karakter en verrassend zachte smaak
Smaak
Zacht, licht, matig zoet en zuur, met een subtiel gekruide citrussmaak(https://www.horecasupport.be/nl/merken/hoegaarden/assortiment/)

Ik heb op dit blog al eerder over Hoegaarden geschreven, zoals het Nieuwsblad al eens aangaf in 2013: https://www.nieuwsblad.be/cnt/blrbi_20130325_001,zie ook:
http://biervat.blogspot.com/2014/08/hoegaarden.html



De kritiek die ik in 2015 had: "Ze prijken met de oude data van 1445 (zonder vermelding van Piere Celis) en met Belgische bierhistorie 'original Belgium wheat beer'." heb ik nog steeds...


Het nieuwe witte etiket vind ik wel veel mooier dan het (urine)gele etiket, en zelfs mooier dan dat zilveren ovale etiket! Het lettertype op het halsetiket doet mij denken aan the A-team!

Het is toch raar om 1445 te vermelden terwijl het pionierswerk van Piere Celis in de jaren zestig begint? (zie https://www.nieuwsblad.be/cnt/blrbi_20130507_001 en Wikipedia: Hoegaarden is een Belgisch biermerk. Het merk werd op de markt gebracht door Brouwerij De Kluis, gevestigd te Hoegaarden. Deze brouwerij werd in 1966 opgericht door Pierre Celis; het hier gebrouwen witbier heette aanvankelijk Oud Hoegaards. Het is nu een merk van Anheuser-Busch InBev...Sinds 1985 was het merk onderdeel van Brouwerij Artois die vers kapitaal leverde, nadat een brand brouwerij De Kluis trof. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Hoegaarden_(bier))).

Schepen Marleen Lefevre(CD&V) ): "2018 is het jaar van Hoegaarden Bierdorp.  Zevenhonderd jaar geleden, in 1318, werd melding gemaakt van een brouwerij in Hoegaarden. (https://www.nieuwsblad.be/cnt/blrbi_03214421) Dus waarom staat er 1445 in plaats van 1985, 1966 of 1318? AB/InBev schonk er 700 liter bier (https://www.biernet.nl/nieuws/ab-inbev-schenkt-700-liter-bier)

EEN HELE GESCHIEDENIS
Hadden ze tijd teveel, waren ze de miswijn beu, of was het gewoon een goddelijke ingeving? We kunnen het de monniken van Hoegaarden niet meer persoonlijk vragen, maar zij waren het die rond 1445 als eersten het unieke recept voor witbier ontdekten.
1445, da’s geleden van in de tijd dat België nog tot de Nederlanden behoorde. En van de tijd dat die Nederlanden nogal veel koloniën hadden. Als volleerde toeristen brachten ze ook wel eens iets mee van ginds, liefst iets dat hier niet te vinden was. Zo kwam het dat plots allerlei exotische kruiden en specerijen in onze streken te verkrijgen waren. En dat kwam onze monniken goed uit.
Volgens historische bronnen was het originele witbier intens zuur. Tot de monniken van Hoegaarden aan de slag gingen met koriander en sinaasappelschil uit de kolonie Curaçao. Met deze vondst was het wereldberoemde Hoegaarden-recept geboren. Als er al een laatmiddeleeuwse reeks van de Beste Hobbykok van de Nederlanden had bestaan, ze zouden het er vast een toppertje genoemd hebben. ... De laatste brouwerij in Hoegaarden, Tomsin, sloot in 1957 de deuren. In 1965 vonden de dorpelingen dat er snel iets moest gebeuren om het oorspronkelijke recept niet verloren te laten gaan. Melkboer Pierre Celis vatte de koe bij de horens en begon eraan in zijn melkschuur, met één koperen ketel. Al gauw moest hij uitbreiden naar een groter gebouw dat hij ‘De Kluis’ noemde, een knipoog naar de monniken. In 1985 was dat al een stevige knipoog geworden, met meer dan 75.000 hectoliter per jaar. Maar net op het ogenblik dat hij naar de Verenigde Staten zou exporteren, gooide een grote brand… welja, roet in het bier. De brouwerij werd helaas verwoest.
(https://hoegaarden.com/nl-be/het-merk/)

Na de overname werd het recept gewijzigd om een groter publiek aan te spreken en op grondstoffen te besparen. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Hoegaarden_(bier)).

Op het etiket hier (http://biervat.blogspot.com/2015/09/hoegaarden-etiket.html) staan als ingrediënten: kruiden, koriander, appelsienschil, gerstemout en tarwe. Op het nieuwe etiket staat:


Ingrediënten: water, gerstemout, tarwe, glucosesiroop, gist, hop, koriander, gredroogde sinaasappelschil, voedingszuur: citroenzuur.

Op https://hoegaarden.com/nl-be/beer/la-blanche/ staat:

500 jaar monnikenwerk. Letterlijk. Met een aroma van appelsienschil, koriander en kruiden die ze vroeger helemaal uit het zonnige Curaçao lieten komen. Over zon gesproken: schenk hem uit en ‘t is precies alsof de zon in je glas is gevallen: lichtgeel en natuurlijk troebel. En de zachte schuimkraag, die ligt er als een wolkje bovenop. Zachte smaak, licht en matig zoet en zuur, en met die subtiel gekruide citrussmaak, en… ach, proef ‘m gewoon in plaats van dat hier allemaal te lezen.
Dat heeft de jury van de European Beer Star Awards 2014 trouwens ook gedaan. Onze witte won brons in de categorie Belgianstyle White beer… héérlijk! (https://hoegaarden.com/nl-be/beer/la-blanche/)

Bijzonder, want ik vind Brons voor het origineel niet heel goed. Op de site staan nog de oude afbeeldingen: