Navarramet als hoofdstad Pamplona
Ja soms heb je een thema op je blog, waarna een zinnetje blijft 'liggen'. In dit geval is Spanje het thema en is het zinnetje dat is blijven liggen het stierenrennen in Pamplona...
Het stierenrennen (Spaans: encierro) is een activiteit waarvan de oorsprong in Spanje ligt. Tijdens het stierenrennen wordt een kleine groep stieren (meestal zijn dit er twaalf) losgelaten op een afgezette route door de straten van een stad. Op het moment dat de stieren worden losgelaten rent een menigte (meestal gekleed in witte kleding met een rode sjaal) voor de stieren uit.
Een van de bekendste stierenrennen is tijdens de San Fermínfeesten in de Spaanse stad Pamplona. Tijdens dit achtdaagse feest worden er dagelijks stieren losgelaten op een parcours. De stieren overleven het stierenrennen nooit. Ook zijn er geregeld zwaar gewonden en dodelijke slachtoffers onder de mensen. Elk jaar vallen er ook tussen de 200 en de 300 gewonden tijdens de ren. Het grootste deel van de verwondingen wordt veroorzaakt door valpartijen en zijn dan ook meestal niet ernstig.
De geschiedenis van het stierenrennen is niet geheel duidelijk. Waarschijnlijk startte het toen het stierenvechten erg populair werd en de enige manier om de stieren van de stal naar de arena te krijgen was door ze door de straten te laten rennen. Op een gegeven moment besloten mensen om met de stieren te gaan rennen, dat was toen nog illegaal. Dit werd steeds populairder en groeide uit tot deze traditie. De eerste stierenloop werd gehouden in 1899, het werd echter internationaal populair na de eerste roman van Ernest Hemingway, genaamd 'The Sun Also Rises'. Hij beschreef het als het feest van de overleving (https://nl.wikipedia.org/wiki/Stierenrennen).
Let op: het stierenrennen is altijd dodelijk voor de stieren, lees daarom ook het artikel van het Comité Anti Stierenvechten (www.beleven.org/feest/encierro_stierenren_door_pamplona_spanje). Ook EenVandaag had er aandacht voor.
Tijdens diverse stierenrennen in Pamplona worden iedere dag 6 stieren door de straten naar de arena gejaagd om 's avonds gedood te worden tijdens een stierengevecht. De stierenrennen van Pamplona zijn de populairste van het land (http://www.cas-international.org/nl/pages/wreed_vermaak_stieren.html).
Las fiestas de San Fermín (of: San Fermín-feesten). Jaarlijks van 6 tot en met 14 juli vinden 'Las fiestas de San Fermín' (de feesten van de heilige Fermín) plaats. Iedere ochtend vindt er het zogenaamde 'encierro' (stierenrennen) plaats: duizenden waaghalzen rennen (soms halfdronken) vóór en tussen de stieren over 900 meter afgezette straat naar de arena.
Daarom is het feest ook wel bekend als het Stierenrennen in Pamplona. Het dagelijkse ochtendritueel beslaat slechts enkele minuten van de negen dagen durende feesten ter ere van San Fermín.
Jaarlijks komen er duizenden bezoekers kijken hoe in acht dagen 48 vechtstieren en tientallen ossen door de straten worden gejaagd en wagen sommigen zich op het parcours (www.beleven.org/feest/encierro_stierenren_door_pamplona_spanje).
Pamplona (Baskisch: Iruñea volgens Euskaltzaindia, de Koninklijke Academie van de Baskische Taal, en Iruña volgens de gemeente Pamplona zelf) is de hoofdstad van de Spaanse regio Navarra. De stad is aan de rivier de Arga gelegen en telt circa 194.000 inwoners.
De stad is vooral bekend door de jaarlijkse stierenrennen tijdens de San Fermínfeesten, ter ere van San Firmín die de co-patroonheilige van de stad is. Deze feesten spelen zich af tussen 6 en 14 juli.
De stad Pamplona, die door de Romeinen is gesticht, was in de middeleeuwen de hoofdstad van een rijk dat zich uitstrekte tot ver voorbij de Pyreneeën. Oorspronkelijk werd er Baskisch gesproken. Daarna heeft de stad eeuwenlang de invloed van Frankrijk ondergaan. In de 16e eeuw werd Pamplona, net als het grootste deel van het koninkrijk Navarra, ingelijfd bij Spanje (https://nl.wikipedia.org/wiki/Pamplona_(Spanje)).
The festival of San Fermín in the city of Pamplona (Navarre, Spain) is a deeply rooted celebration held annually from 12:00, 6 July, when the opening of the party is marked by setting off the pyrotechnic chupinazo,[1] to midnight 14 July, with the singing of the Pobre de Mí. While its most famous event is the encierro, or the running of the bulls, which happens at 8:00 am from 7 July to 14 July, the week-long celebration involves many other traditional and folkloric events. It is known locally as Sanfermines and is held in honor of Saint Fermin, the co-patron of Navarre. Its events were central to the plot of The Sun Also Rises, by Ernest Hemingway, which brought it to the general attention of English-speaking people. It has become probably the most internationally renowned fiesta in Spain. Over 1,000,000 people come to participate in this festival (https://en.wikipedia.org/wiki/San_Ferm%C3%ADn).
De heilige Firminus de Oude (Pamplona, 272 - Amiens, 303) was een Frans bisschop van Spaanse afkomst. Volgens de legende werd Firminus door een priester Honestus onderwezen en vervolgens naar bisschop Honoratus van Toulouse gezonden. Deze wijdde hem tot priester en tot missiebisschop. Firminus werkte vervolgens in Agen, Clermont (thans Clermont-Ferrand), Angers en Beauvais. Hier werd hij tijdens de christenvervolgingen in de gevangenis geworpen en gegeseld, maar kon ontsnappen. Hij werd ten slotte bisschop in Amiens, maar werd na vele folteringen onthoofd.
Zijn feestdag is op 25 september. Hij is de patroonheilige van Picardië, Amiens en Pamplona (waar hij op 7 juli wordt gevierd), van de kinderen, de wijnhandelaars en de bakkers en hij wordt aangeroepen tegen de koorts, krampen, reuma, waterzucht en tegen droogte.
De San Fermín-feesten die elk jaar van 6 tot 14 juli in zijn geboortestad Pamplona plaatsvinden zijn naar hem vernoemd (https://nl.wikipedia.org/wiki/Firminus). De San Fermínfeesten (Spaans: Fiestas de San Fermín) zijn jaarlijks terugkerende feesten in Pamplona in Spanje ter ere van de heilige San Fermín. Ze worden gehouden van 6 tot 14 juli (https://nl.wikipedia.org/wiki/San_Ferm%C3%ADnfeesten).
Saint Fermin
Fermin is said to have been the son of a Roman of senatorial rank in Pamplona in the 3rd century, who was converted to Christianity by Saint Honestus, a disciple of Saint Saturninus. According to tradition, he was baptised by Saturninus (in Navarre also known as Saint Cernin) at the spot now known as the "Small Well of Saint Cernin"Fermin was ordained a priest in Toulouse and returned to Pamplona as its first bishop. On a later preaching voyage, Fermin was beheaded in Amiens, France; and is now considered a martyr in the Catholic Church. It is believed he died on 25 September, AD 303. There is no written record of veneration in Pamplona of the Saint until the 12th century. Saint Fermin, as well as Saint Francis Xavier, are now the two patrons of Navarre. At Pamplona, Saint Fermin is now sometimes said to have met his end by being dragged through the streets with angry bulls running after him, hence the tradition.
The celebration of the festival has its origin in the combination of two different medieval events. Commercial secular fairs were held at the beginning of the summer. As cattle merchants came into town with their animals, eventually bullfighting came to be organized as a part of the tradition. Specifically, they were first documented in the 14th century. On the other hand, religious ceremonies honoring the saint were held on October 10. However, in 1591 they were transferred to 7 July to take place at the same time as the fair; when Pamplona's weather is better. This is considered to be the beginning of the Sanfermines. During medieval times acts included an opening speech, musicians, tournaments, theatre, bullfights, dances or even fireworks. Bullrunning appears in 17th and 18th century chronicles together with the presence of foreigners and the first concerns on the excessive drinking and dissolute behavior during the event.The Giant's Parade was created by the end in the mid of the 19th century. The first official bullring was constructed in 1844.
Modern times
The worldwide fame of the modern festival, and the great number of foreign visitors it receives every year, are closely related to the description by Ernest Hemingway's book The Sun Also Rises and his job as a journalist. He was greatly amused in his first visit in 1923 coming back many times until 1959. Hemingway was also deeply fond of bullrunnings and bullfights, but he did not participate in the running. Different city locations are famous in part due to the fact that the writer used to visit them, such as La Perla Hotel, or the Iruña Café (https://en.wikipedia.org/wiki/San_Ferm%C3%ADn).
De feesten starten officieel op 6 juli om 12 u 's middags wanneer vanop het balkon van het stadhuis onder een luide enthousiaste menigte de traditionele vuurpijl 'Chupinazo' in de lucht wordt geschoten. Daarna volgt een week vol met eetfestijnen, Baskische volksdansen, openluchtconcerten, straattheater, vuurwerk en de reuzenparade 'Gigantes y cabezudos' als afsluiter op 14 juli.
(https://nl.wikipedia.org/wiki/San_Ferm%C3%ADnfeesten)
Chupinazo
The opening of the festival is marked by setting off the pyrotechnic chupinazo (or txupinazo in Basque language). The rocket is launched at 12:00 noon on 6 July from a city hall balcony with thousands of people celebrating the act in the city hall square and other locations in Pamplona.[8] The chupinazo has officially marked the beginning of the fiesta since 1941. The person who sets it off is decided by the city mayor. Nevertheless, since 1979 tradition has been that each year after city elections the chupinazo is set off by a person from the different city council political groups beginning with the mayor and then political groups ordered by number of representatives. There have been exceptions to this tradition with some non-politicians being in charge of the act when they had performed significant achievements during the year. Examples of these exceptions were a player of the local football team, or the president of the "giants and big-heads" group in its 150 years anniversary.
Riau-Riau
The Riau-Riau was a mass activity held on 6 July. The members of the city council parade from the City Hall to a nearby chapel dedicated to Saint Fermín with participants dancing to the Astrain Waltz along the way. The ritual was introduced in 1911 by Ignacio Baleztena Ascárate. The procession was removed from the festival calendar in 1992 for the sake of public order, as political activists used the "Riau-Riau" to promote clashes with authorities. Protesting youths would often block the way and it often took up to five hours for the city councilors to walk the 500 meters to the Saint Fermin chapel. Nevertheless, in recent years it has been held unofficially without the participation of the members of the city council. In 1996 and 2012 there were two failed attempts to restore the original act with the participation of the city council, both of them being cancelled due to the violent clashes with some participants.
Saint Fermin procession
The key day of the festival is 7 July, when thousands of people accompany the 15th-century statue of Saint Fermin through the old part of Pamplona. The statue is accompanied by dancers and street entertainers, and different political and religious authorities including the city mayor. During procession a Jota (an ancient traditional dance) is performed for the saint, a rose is offered in the Saint Fernin well, and the "gigantes" (enormous wood-framed and papier-mâché puppet figures managed from inside) dance and twirl while the cathedral bell named María (Mary) peals.
Struendo
"El Struendo" ("The Roar") is a single day event with more than 50 years of tradition. It has been purposely left outside the official program and each year is celebrated on a different day, usually on a weekday so as to keep the crowds manageable. People gather at 11:59 pm at the Town Hall and make as much noise as possible for several hours mainly with drums but also bowls, whistles or any other objects.
Pobre de mí
After nine days of partying, the people of Pamplona meet in the City Hall Plaza at midnight on 14 July, singing the traditional mournful notes of the Pobre de Mí ('Poor Me'), in a candlelit ending. The city mayor closes the festival with participants lighting a candle and removing their red handkerchief as the song is played by the local band, followed by a fireworks display at the city hall. This closing ceremony tradition started out in the 1920s (https://en.wikipedia.org/wiki/San_Ferm%C3%ADn).
De gebeurtenissen van negen en een halve dag zijn afkomstig van Firminus, een vrome man uit Pamplona, die bij de kerstening van Frankrijk als martelaar stierf. Sindsdien geldt hij als beschermheilige van Pamplona. Zijn beeld wordt tijdens de fiësta in plechtige processie door het oude centrum gedragen.
...
De apotheose van de feesten is de encierro, het stierenrennen, dat sinds 1591 bestaat. Vanaf 7 juli worden om acht uur 's ochtends gedurende acht dagen vanaf de Helling van San Domingo, zes vechtstieren door de nauwe straten van Pamplona gejaagd. Duizenden waaghalzen, vooral jongemannen, willen door het voorblijven op de stieren hun moed en snelheid bewijzen. Het ganse parcours, met onder meer de 'Calle Estafeta' (de rechte straat van 250 meter in het centrum van de stad), is afgeschermd met een houten omheining en is 848 meter lang. De lopers zijn herkenbaar aan hun witte kledij, rode zakdoek (pañuela rojos) rond de hals en rode sjerp om hun middel (faja). Het hele spektakel duurt vaak niet langer dan drie minuten. 's Middags vinden er ook traditionele stierengevechten plaats in de arena, de plaza de torros van Pamplona. Daar worden de zes stieren die 's ochtends de race hebben gelopen, afgemaakt.
De malle straatjes leiden echter niet zelden tot lelijke valpartijen van de stieren en van de rennende mensen. Het gebeuren trekt elk jaar ongeveer een half miljoen bezoekers. Ook bij de deelnemers en toeschouwers zijn er geregeld zwaar gewonden en dodelijke slachtoffers. Elk jaar vallen er ook tussen de 200 en de 300 gewonden tijdens de ren.
De geschiedenis van het stierenrennen is niet geheel duidelijk. Waarschijnlijk startte het toen het stierenvechten erg populair werd en de enige manier om de stieren van de stal naar de arena te krijgen was door ze door de straten te laten rennen. Op een gegeven moment besloten mensen om met de stieren te gaan rennen, dat was toen nog illegaal. Dit werd steeds populairder en groeide uit tot deze traditie. De eerste stierenloop werd gehouden in 1899, het werd echter internationaal populair na de eerste roman van Ernest Hemingway, genaamd 'The Sun Also Rises'. Hij beschreef het als het feest van de overleving.
Naast de rennen, die slechts een klein, maar spectaculair onderdeel vormen, is het (zoals alle Spaanse feesten) vooral een culinair festijn. Vroeger werd vooral in restaurants zeevruchten en langoesten gegeten, tegenwoordig wordt er vooral zelf gekookt. Het vlees van de vechtstieren geldt als een lekkernij, die in een stoofpot wordt verwerkt (estofado de carne de toro) of als kotelet wordt gegeten (chuletas). Om aan de enorme vraag te voldoen, wordt er vaak stierenvlees uit omliggende regio's ingeslagen. Tijdens de vroege lunch (almuerzo) na het rennen wordt een traditionele specialiteit als lamskop met orgaanvlees (cabeza y corada) gegeten. Om de avond al drinkend door te komen, wordt chistorra gegeten, een dunne gedroogde metworst, die vaak in centraal-Navarra gemaakt wordt (https://nl.wikipedia.org/wiki/San_Ferm%C3%ADnfeesten).
Running of the bulls
The running of the bulls (In Spanish encierro) involves hundreds of people running in front of six bulls and another six steers down an 825-metre (0.51 mile) stretch of narrow streets of a section of the old town of Pamplona. The run ends in the Pamplona's bullring taking a mean time of around 3 minutes where the bulls would be held until the afternoon's bullfight when they would be killed. Bullruns are held between 7 and 14 July and a different "encaste" (sub-breed) of bull appears each day.
The event begins at 8 a.m. when a first firecracker is lit to announce the release of the bulls from their corral. Before the year 1924 it started at 6 and at 7 between 1924 and 1974. Runners gather earlier at the beginning of the itinerary to ask for the protection of the Saint by singing a chant three times before a small statue of San Fermín which has been placed in a raised niche in a wall. A second cracker signals that the last bull has left the corral. There are six fighting bulls accompanied by six oxen (often white and brown coloured) that guide them to the "plaza" and followed by three more not fighting oxen. There are also some shepherds guiding the bulls, wearing green T-shirts and holding long poles. Once all of the bulls have entered the arena, a third rocket is released while a fourth firecracker indicates that the bulls are in their bullpens and the run has concluded. After the end of the run young cows with wrapped horns are released in the bullring and toss the participants, to the amusement of the crowd.
The circuit has only changed slightly since 1852 as the former bullring was located close to the present one. Before that date the bullrunning ended in the "castle plaza", still not far from the present bullring. While the origin of this tradition was the necessity to move the bulls from outside the city to the bullring for the bullfight it is not clear when citizens began to run in front of them. There are written records in 1787 that the tradition was already well established with no memory of its beginning. The tradition of singing for protection to the saint dates back to 1962.
The event is dangerous. Since 1925, 15 people have been killed during the event –– most recently on 10 July 2009—and every year between 200 and 300 people are injured during the run although most injuries are contusions due to falls and are not serious (https://en.wikipedia.org/wiki/San_Ferm%C3%ADn).
Giants and big-heads parade
Every day, during the morning, there is a parade of gigantes y cabezudos (in English giants and big-heads respectively), with the giants figures being more than 150 years old. The eight giants figures were built by the painter from Pamplona Tadeo Amorena in 1860, and represent four pairs of kings and queens of four different races and places (Europe, Asia, America and Africa). Their size is around 4 metres each and are carried by a dancer inside a wooden structure. During the parade giants dance following the rhythm of traditional music. The remaining 17 figures include 6 kilikis, 5 big-heads, and 6 zaldikos and were built at different times between 1860 and 1941. Kilikis and big-heads are caricaturesque, but human-like figures that are carried as helmets. Big-heads masks are up to 1 metre high and kilikis slightly smaller. While big-heads simply precede the giants and wave their hands at spectators, kilikis run after children and carry a foam truncheon which they use to hit them with. Zaldikos, figures representing horses with their riders, also run after children with a truncheon.
(https://en.wikipedia.org/wiki/San_Ferm%C3%ADn).
Traditional sports
There are exhibitions and competitions of Basque rural sports every morning in the "Plaza de los Fueros", a square close to the city citadel, although they were formerly held in the bullring. Sports include stone lifting, wood cutting, or hay bale lifting. On the other hand, the Jai alai tournament of Sanfermin is a prestigious competition of this variety of basque pelota. It is held in one of the courts of the city. Betting is common during these events (https://en.wikipedia.org/wiki/San_Ferm%C3%ADn).
Bullfight
Every afternoon between July 6 and 14 there is a bullfight in which the 6 bulls that have been driven to the bullring during the bullrunning of that day are killed. It begins at 18:30. In addition the 5th bullfight with younger bulls and not fully trained bullfighters is performed while the 6th features bullfighters on horses (in Spanish "rejoneo"). While the bullring of the city is the fourth largest in size in the world, it is full every afternoon and tickets are hard to find (https://en.wikipedia.org/wiki/San_Ferm%C3%ADn).
Fireworks
Every night a firework spectacle is held at the citadel park. Fireworks spectacles have been known to occur in Sanfermin as far back as 1595. Since the year 2000 an international fireworks contest is held. Thousands of people watch them seated on the grass around the citadel (https://en.wikipedia.org/wiki/San_Ferm%C3%ADn).
Navarra (Spaans: Navarra, Baskisch: Nafarroa; officieel: Comunidad Foral de Navarra of Forale Gemeenschap Navarra) is een van de 17 Autonome gemeenschappen van Spanje. Het ligt in het noorden van Spanje, ten oosten van Baskenland, ten zuiden van Frankrijk, ten noorden van La Rioja en ten westen van Aragón. Navarra is net zoals onder andere Cantabrië en Asturië zowel een autonome regio als een provincie en is dus niet zoals de meeste andere regio's onderverdeeld in provincies.
De regio is onderverdeeld in 272 gemeenten en telt 644.566 inwoners (2012) waarvan bijna een derde in de hoofdstad Pamplona woont (195.769 inw.) en meer dan de helft in de agglomeratie van de hoofdstad (328.511 inw.) (https://nl.wikipedia.org/wiki/Navarra_(regio)).
Voor de geschiedenis van Navarro voor 1512, zie Koninkrijk Navarra
(https://nl.wikipedia.org/wiki/Navarra_(regio)).
Navarra (Spaans: Navarra, Frans: [la] Navarre, Baskisch: Nafarroa) was een koninkrijk in het noorden van Spanje en het zuidwesten van Frankrijk, aan beide zijden van de Pyreneeën.
Oorspronkelijk sloeg de benaming enkel op een gebied ten zuiden van de Pyreneeën, waarvan de gedeeltelijk Baskische, gedeeltelijk Visigotische bevolking in de 8e en 9e eeuw een zelfstandig staatje stichtte, in de strijd tegen de opdringende Moren en de Franken. De stad Pamplona met het omliggende gebied was wellicht de oudste kern van het rijk.
De eerste koning die als authentieke historische figuur herkenbaar is, was Sancho I (905–925). Hij voerde hevige strijd tegen Abd al-Rahman III. Onder zijn opvolgers was Navarra in feite een vazalstaat van het Spaanse kalifaat. In de 10e eeuw begon de interventie van Navarra in de strijd tussen de koninkrijken León en Castilië.
Koning Sancho III García, bijgenaamd de Grote (ca. 1000 – 1035) veroverde een deel van Baskenland, Castilië en een gebied ten noorden van de Pyreneeën, waardoor Navarra onder zijn bewind het machtigste rijk in Spanje werd. Voor zijn dood verdeelde hij zijn rijk onder zijn zonen, zodat het weer uiteen viel. Strijd tussen verschillende troonpretendenten en inmenging van Franse vorsten beheersten hierna enige eeuwen de geschiedenis van Navarra (https://nl.wikipedia.org/wiki/Koninkrijk_Navarra).
In 1512 wist Ferdinand II van Aragon zich meester te maken van het grootste deel van het Koninkrijk Navarra, waarvan hij zichzelf op grond van twijfelachtige aanspraken tot koning uitriep. Alleen het gebied ten noorden van de Pyreneeën, bekend als Neder-Navarra, bleef een zelfstandig koninkrijk dat later met Frankrijk zou worden verenigd. Het zuidelijke deel, ook wel Opper-Navarra of Peninsulair Navarra genoemd, werd een onderdeel van de Spaanse kroon, maar behield de status van een afzonderlijk koninkrijk, met een grote autonomie en apart recht.
Begin 19de eeuw toonde Navarra zich als een van de meest conservatieve delen van Spanje, mede door de grote invloed van de geestelijkheid. In 1833 barstte er een opstand los tegen het gematigde bewind in Madrid, wat het begin vormde van de Eerste Carlistenoorlog. Mede om die reden hief de Spaanse regering in 1844 de duizendjarige autonomie van het oude koninkrijk op. Navarra werd nu een Spaanse provincie, zij het met iets meer autonomie dan de meeste andere provincies. Het Carlisme bleef er de voornaamste politieke beweging.
In 1936 vormde Navarra het centrum van de militaire opstand die het begin van de Spaanse Burgeroorlog inluidde. Vanaf het begin van de oorlog stond de provincie aan de kant van de nationalisten van generaal Franco. Onder zijn bewind gaf Franco het provinciebestuur van Navarra aparte bevoegdheden en in 1973 vernieuwde hij het aparte forale recht uit de middeleeuwen.
Bij het herstel van de democratie na de dood van Franco (1975) eisten de Baskische nationalisten dat Navarra deel zou gaan uitmaken van een autonoom Baskenland. De grote (conservatieve) meerderheid van de bevolking was echter voorstander van een autonoom Navarra, gebaseerd op de oude tradities. Een Spaanse wet uit 1982 erkende dan ook de autonomie van de Forale Gemeenschap Navarra. De Spaanse grondwet voorziet wel de mogelijkheid dat Baskenland en Navarra onderlingen akkoorden kunnen sluiten en samenwerken (https://nl.wikipedia.org/wiki/Navarra_(regio)).
Volgens www.cervesanas.es/cervezas_artesanas/region/navarra zijn er drie brouwerijen in deze regio:
Marbel
Razón Social: Cervecería Artesana de Navarra S.L.
Dirección: Polígono Mutilva, Calle K, Nº 35
31192 Mutilva Baja - Navarra
País: Navarra - España
Nº RGSEAA: 30.012361/NA
Web:
Actividad Empresa: Cervecería | Microcervecería
Descripción Comercial:
Conocemos qué es la cerveza industrial, pero pocas personas saben de qué hablamos al decir "cerveza de autor".
La cerveza de autor es una cerveza elaborada de forma artesanal donde el cervecero crea recetas únicas aportando todo su buen hacer y conocimiento para conseguir un resultado particular y que a diferencia de la industrial, es un producto con características propias y diferenciadas del resto, debido a que se usan en su elaboración productos singulares e incluso autóctonos, que aportan aromas, sabores o cuerpo que hacen que estas cervezas sean típicas y diferenciales.
Una bebida totalmente personalizable y que adquiere un valor añadido, siendo finalmente un producto de calidad y único dentro del panorama cervecero.
Cerrar (http://birrapedia.com/cervecerias/marbel)
MARBEL
We weten wat industriële bier, maar weinig mensen weten wat we bedoelen met de woorden "bier auteur." Bier auteur is een bier met de hand gemaakt, waar de brouwer creëert unieke recepten te brengen al hun goede werk en kennis om een resultaat te krijgen bijzonder , en dat in tegenstelling tot industriële, is een product met eigen en andere kenmerken dan de rest omdat unieke en zelfs lokale producten die aroma's, smaakstoffen of orgaan waaruit deze bieren zijn typisch voorzien verschillen en worden gebruikt bij de voorbereiding . een volledig aanpasbare drankje en krijgt een toegevoegde waarde, eindelijk een kwaliteitsproduct en binnen de brouwer unieke panorama. http://www.cervezamarbel.com/ (www.cervesanas.es/cervezas_artesanas/cervecerias_artesanales/MARBEL/107)
MORLACO
Pamplona Brewing S.L. somos tres amigos, Asier, Borja y David, ingenieros y grandes amantes de la birra, que estábamos aburridos de las cervezas industriales que dominan los bares que frecuentamos.
Un día decidimos que la mejor manera de quejarse era hacer nuestra propia cerveza y, fruto de esa decisión, durante 2013, nació Morlaco Beer.
Elaborar cerveza es más que una ciencia. El proceso requiere paciencia y buen gusto. Por eso, estamos comprometidos con la producción de una cerveza creativa y distinta, utilizando sólo ingredientes naturales y de alta calidad.
¿Te atreves a probar una morlaco? Enseguida notarás la diferencia.
http://morlacobeer.com
(www.cervesanas.es/cervezas_artesanas/cervecerias_artesanales/MORLACO/170)
Morlaco Beer somos tres amigos, Asier, Borja y David, ingenieros y grandes amantes de la birra. Aunque en 2011 ya hicimos nuestras primeras elaboraciones, fue en el verano de 2013 cuando, aburridos de las fórmulas industriales que han desvirtuado por completo el sabor primigenio de la cerveza, empezamos a experimentar en serio para elaborar nuestras propias recetas. Con una olla de 20 litros y mucho mimo dimos nuestros primeros pasos que, poco a poco, nos han conducido hasta lo que hoy tenemos: una microcervecera nómada que elabora 3.000 litros al mes de cinco variedades distintas. Hemos elaborado lotes en Navarra, Burgos, La Rioja y Castilla La Mancha. En un mes… Inauguramos la fábrica! (http://morlacobeer.com/nosotros/historia.html)
Morlaco Beer
Razón Social: Pamplona Brewing S.L.
Dirección: Calle O Kalea, 7, Polígono Industrial Mutilva Baja
31192 Mutilva Baja, Pamplona, Navarra
País: Navarra - España
Nº RGSEAA: 30.013475/NA
Web:
Actividad Empresa: Cervecería | Microcervecería
Creada en el año: 2013
Descripción Comercial:
Morlaco Beer somos tres amigos, Asier, Borja y David, grandes amantes de la cerveza que, estábamos aburridos de las cervezas industriales ... Ver Más (http://birrapedia.com/cervecerias/morlaco-beer)
Naparbier
Razón Social: Naparbier Sociedad Cooperativa
Dirección: Poligono Talluntxe I Calle B nº 41
Noain/Navarra
31110
País: Navarra - España
Teléfono: 628769297
Nº RGSEAA: 30.11187/NA
Web:
Actividad Empresa: Cervecería | Microcervecería
Creada en el año: 2009
Descripción Comercial:
Bienvenido a una nueva era. Bienvenido a la era del auténtico sabor de la cerveza natural.
¿Alguna vez has percibido el aroma ... Ver Más (http://birrapedia.com/cervecerias/naparbier)
Welkom in een nieuw tijdperk. Welkom in het tijdperk van de authentieke smaak van natuurlijk bier.
Heb je ooit gemerkt de geur van bier in massa geproduceerde, of hun 'gezonde natuurlijke smaak "hebben geproefd? Bierdrinkers duurde te lang te hoeven de smakeloos bruisen geproduceerd met een slechte smaak te lijden, voor elk van de grote multinationals.
Nu is alles veranderen, en het doet zo snel. Het bier is niet bedoeld als een flauw, smakeloos en lusteloos verzinsel zijn.
De ambachtelijke sector is de productie van heerlijke bieren met echte smaak en karakter, en Naparbier zijn er trots op deel uit van dit nieuwe tijdperk, dat is op weg naar kwaliteit en diversiteit en weg van de globalisering gevulgariseerd onze smaak zijn.
In Naparbier we beloven om bieren van de hoogste kwaliteit met de beste ingrediënten, vers en natuurlijk, wat betekent dat elk bier Naparbier is 100% vrij van conserveringsmiddelen, additieven en andere schadelijke stoffen te maken.
Wij ontwikkelen bier zonder compromissen. vet en oneerbiedige bieren. Bier met passie en ziel.
Waarom niet met ons mee op deze reis?
Naparbier uitwerken bier op een traditionele manier, alleen met natuurlijke ingrediënten, zonder toevoegingen of conserveringsmiddelen toegevoegd, en met inachtneming van de tijd die nodig is om het verkrijgen van een natuurlijke, zachte, met weinig smaak ontbijtgranen en bier gas.
Ons bier krijgt oude ambachtelijke biersoorten formules van weleer, die verschillen van de meest verspreide industriële producten vandaag de dag. Op basis van granen, gist en hop, laat het gas zelf lijkt na de gisting, en geen melk wordt gepasteuriseerd of gefilterd het bier.
De ambachtelijke bier gemaakt in kleine series, met respect voor de zuiverheid van de ingrediënten van het bereiken van een vitaliteit van smaken en aroma's die niet de massa producten niet bereiken.
Het bier moet zodanig verve, subtiliteit, complexiteit of diepte hebben als een wijn van goede genezing. Het is een gas van graan. Het is een unieke en onderscheidende fabrikant gemaakt met kennis en passie product; een klein kunstwerk dat wordt gedronken (http://birrapedia.com/cervecerias/naparbier).
NAPARBIER
Bienvenido a una nueva era. Bienvenido a la era del auténtico sabor de la cerveza natural.
¿Alguna vez has percibido el aroma de la cerveza producida en masa, o has degustado su sano sabor natural? Los bebedores de cerveza llevamos demasiado tiempo teniendo que sufrir la insípida efervescencia producida con mal gusto, por todas y cada una de las grandes multinacionales.
Ahora todo está cambiando, y lo hace rápidamente. La cerveza no estaba destinada a ser un brebaje soso, insípido y apático.
El sector artesanal, está produciendo unas cervezas maravillosas con verdadero sabor y carácter, y en Naparbier estamos orgullosos de formar parte de esta nueva era que avanza hacia la calidad y la diversidad y se aleja de la globalización que vulgariza nuestros gustos.
En Naparbier nos comprometemos a hacer cervezas de la más alta calidad con los mejores ingredientes, frescos y naturales, lo que significa que cada cerveza Naparbier está 100% libre de conservantes, aditivos y otros productos químicos nocivos.
Nosotros elaboramos la cerveza sin concesiones. Cervezas audaces e irreverentes. Cerveza con pasión y alma.
¿Por qué no unirte a nosotros en este viaje?
Polígono Talluntxe Calle B nº 41
31110 Noáin (Navarra)
http://naparbier.com/
(www.cervesanas.es/cervezas_artesanas/
cervecerias_artesanales/NAPARBIER/158)
Van Naparbier had ik al eens gehoord.
Ook Rico had deze brouwerij ontdekt (zie http://bierverhaaltjes.blogspot.nl/
2012/10/3de-bier-verhaal-van-oktober.html).
Naparbier started in 2009 in Pamplona, Navarra, Spain — a place probably best known for bullfights and Hemingway, and now great beer. The name is a combination of the Basque word for Navarra (Napar) and the German name for beer (bier, of course).
They started with just two beers — a pilsner and a dunkel — and now have a range of 14, five of which are year-round.
These guys are focused on freshness — with the exception of something like an imperial stout, their beers shouldn’t be aged, they say — as well as creativity. Head Brewer Juan Rodriguez is passionate and innovative, exploring both classic styles and more out-there endeavors, like the Pumpkin Tzar Russian Imperial Stout, brewed with pumpkin and habañero chile. They also recently launched a new range of “avant-garde” beers that the brewer calls “a little bit different” from what they usually brew, including a Belgian dubbel and a barley wine aged in whisky barrels.(http://www.sheltonbrothers.com/breweries/naparbier/)
De Spaanse brouwerij Naparbier is een relatief jonge brouwerij die snel furore maakt op de biermarkt. Met uitgesproken bieren, vele collaboration brews en mooie bieren is het een welkome aanvulling. Absoluut een brouwerij om in de gaten te houden! (http://bierlab.nl/brouwerij/naparbier)
Firmin: Adventures of a Metropolitan Lowlife (2006) is the second novel by author Sam Savage, about a rat runt in 1960s Boston who learns to read. In 2006 Coffee House Press published Firmin: Adventures of a Metropolitan Lowlife. In 2007 the Spanish publishing house Seix Barral purchased the world rights to Firmin, including English-language rights. The novel subsequently became a bestseller in Europe.
Firmin is an autobiography of a rat born as the 13th child to an alcoholic mother rat with 12 nipples in the basement of a Boston bookshop in Scollay Square. ...
Initially Firmin reads voraciously, but over time his tastes (literally and metaphorically) become more refined. But as Firmin's dreams of literature increase, his associations with his rattus society decreases proportionally. ... Eventually his family moves away from the bookshop, leaving Firmin alone, convinced that he is mad but harmless.
Falling into an existential malaise, Firmin finds his own form ugly and avoids his own reflection. He tries to leave messages to the owner of the bookshop from whom he desires friendship, but being unable to speak his attempts lead to tragedy where he is almost killed by poison. Lonely and desperate, he attempts to learn sign language, but being only to express the words "Good-bye" and "Zipper" (due to the limitations of his paws). He is attacked as he tries to communicate to humans in a local park. Firmin is then caught at the park by an alcoholic science fiction author and bohemian political radical, Jerry Magoon, ... (https://en.wikipedia.org/wiki/Firmin
:_Adventures_of_a_Metropolitan_Lowlife).
Firmin is een Belgische film uit 2007 geregisseerd door Dominique Deruddere. De hoofdrollen worden vertolkt door Chris Van den Durpel en Jan Decleir.
Firmin Crets (Chris Van den Durpel) was in 1979 een van de beste boksers van België. Maar bijna dertig jaar later werkt hij als klusjesman in de boksclub "De knock out" van zijn gewezen tegenstander Freddy White (Jan Decleir). Op een dag komt Mohammed naar de boksclub omdat hij getraind wil worden door Firmin, maar White wil hem niet hebben vanwege zijn afkomst. Hij gooit Mohammed eruit en nadien wordt ook Firmin ontslagen. Firmin aanvaardt uiteindelijk de uitdaging om Mohammed te trainen en krijgt daarbij de hulp van Germaine waarmee hij vroeger samen was. Ze bereiden zich voor op het Belgisch kampioenschap maar moeten het tijdens de laatste wedstrijd opnemen tegen de beste bokser van Freddy White en huidig kampioen van België (https://nl.wikipedia.org/wiki/Firmin) (http://www.imdb.com/title/tt0933008/?ref_=rvi_tt).
Ja soms heb je een thema op je blog, waarna een zinnetje blijft 'liggen'. In dit geval is Spanje het thema en is het zinnetje dat is blijven liggen het stierenrennen in Pamplona...
Het stierenrennen (Spaans: encierro) is een activiteit waarvan de oorsprong in Spanje ligt. Tijdens het stierenrennen wordt een kleine groep stieren (meestal zijn dit er twaalf) losgelaten op een afgezette route door de straten van een stad. Op het moment dat de stieren worden losgelaten rent een menigte (meestal gekleed in witte kleding met een rode sjaal) voor de stieren uit.
Een van de bekendste stierenrennen is tijdens de San Fermínfeesten in de Spaanse stad Pamplona. Tijdens dit achtdaagse feest worden er dagelijks stieren losgelaten op een parcours. De stieren overleven het stierenrennen nooit. Ook zijn er geregeld zwaar gewonden en dodelijke slachtoffers onder de mensen. Elk jaar vallen er ook tussen de 200 en de 300 gewonden tijdens de ren. Het grootste deel van de verwondingen wordt veroorzaakt door valpartijen en zijn dan ook meestal niet ernstig.
De geschiedenis van het stierenrennen is niet geheel duidelijk. Waarschijnlijk startte het toen het stierenvechten erg populair werd en de enige manier om de stieren van de stal naar de arena te krijgen was door ze door de straten te laten rennen. Op een gegeven moment besloten mensen om met de stieren te gaan rennen, dat was toen nog illegaal. Dit werd steeds populairder en groeide uit tot deze traditie. De eerste stierenloop werd gehouden in 1899, het werd echter internationaal populair na de eerste roman van Ernest Hemingway, genaamd 'The Sun Also Rises'. Hij beschreef het als het feest van de overleving (https://nl.wikipedia.org/wiki/Stierenrennen).
Let op: het stierenrennen is altijd dodelijk voor de stieren, lees daarom ook het artikel van het Comité Anti Stierenvechten (www.beleven.org/feest/encierro_stierenren_door_pamplona_spanje). Ook EenVandaag had er aandacht voor.
Tijdens diverse stierenrennen in Pamplona worden iedere dag 6 stieren door de straten naar de arena gejaagd om 's avonds gedood te worden tijdens een stierengevecht. De stierenrennen van Pamplona zijn de populairste van het land (http://www.cas-international.org/nl/pages/wreed_vermaak_stieren.html).
Las fiestas de San Fermín (of: San Fermín-feesten). Jaarlijks van 6 tot en met 14 juli vinden 'Las fiestas de San Fermín' (de feesten van de heilige Fermín) plaats. Iedere ochtend vindt er het zogenaamde 'encierro' (stierenrennen) plaats: duizenden waaghalzen rennen (soms halfdronken) vóór en tussen de stieren over 900 meter afgezette straat naar de arena.
Daarom is het feest ook wel bekend als het Stierenrennen in Pamplona. Het dagelijkse ochtendritueel beslaat slechts enkele minuten van de negen dagen durende feesten ter ere van San Fermín.
Jaarlijks komen er duizenden bezoekers kijken hoe in acht dagen 48 vechtstieren en tientallen ossen door de straten worden gejaagd en wagen sommigen zich op het parcours (www.beleven.org/feest/encierro_stierenren_door_pamplona_spanje).
Pamplona (Baskisch: Iruñea volgens Euskaltzaindia, de Koninklijke Academie van de Baskische Taal, en Iruña volgens de gemeente Pamplona zelf) is de hoofdstad van de Spaanse regio Navarra. De stad is aan de rivier de Arga gelegen en telt circa 194.000 inwoners.
De stad is vooral bekend door de jaarlijkse stierenrennen tijdens de San Fermínfeesten, ter ere van San Firmín die de co-patroonheilige van de stad is. Deze feesten spelen zich af tussen 6 en 14 juli.
De stad Pamplona, die door de Romeinen is gesticht, was in de middeleeuwen de hoofdstad van een rijk dat zich uitstrekte tot ver voorbij de Pyreneeën. Oorspronkelijk werd er Baskisch gesproken. Daarna heeft de stad eeuwenlang de invloed van Frankrijk ondergaan. In de 16e eeuw werd Pamplona, net als het grootste deel van het koninkrijk Navarra, ingelijfd bij Spanje (https://nl.wikipedia.org/wiki/Pamplona_(Spanje)).
The festival of San Fermín in the city of Pamplona (Navarre, Spain) is a deeply rooted celebration held annually from 12:00, 6 July, when the opening of the party is marked by setting off the pyrotechnic chupinazo,[1] to midnight 14 July, with the singing of the Pobre de Mí. While its most famous event is the encierro, or the running of the bulls, which happens at 8:00 am from 7 July to 14 July, the week-long celebration involves many other traditional and folkloric events. It is known locally as Sanfermines and is held in honor of Saint Fermin, the co-patron of Navarre. Its events were central to the plot of The Sun Also Rises, by Ernest Hemingway, which brought it to the general attention of English-speaking people. It has become probably the most internationally renowned fiesta in Spain. Over 1,000,000 people come to participate in this festival (https://en.wikipedia.org/wiki/San_Ferm%C3%ADn).
De heilige Firminus de Oude (Pamplona, 272 - Amiens, 303) was een Frans bisschop van Spaanse afkomst. Volgens de legende werd Firminus door een priester Honestus onderwezen en vervolgens naar bisschop Honoratus van Toulouse gezonden. Deze wijdde hem tot priester en tot missiebisschop. Firminus werkte vervolgens in Agen, Clermont (thans Clermont-Ferrand), Angers en Beauvais. Hier werd hij tijdens de christenvervolgingen in de gevangenis geworpen en gegeseld, maar kon ontsnappen. Hij werd ten slotte bisschop in Amiens, maar werd na vele folteringen onthoofd.
Zijn feestdag is op 25 september. Hij is de patroonheilige van Picardië, Amiens en Pamplona (waar hij op 7 juli wordt gevierd), van de kinderen, de wijnhandelaars en de bakkers en hij wordt aangeroepen tegen de koorts, krampen, reuma, waterzucht en tegen droogte.
De San Fermín-feesten die elk jaar van 6 tot 14 juli in zijn geboortestad Pamplona plaatsvinden zijn naar hem vernoemd (https://nl.wikipedia.org/wiki/Firminus). De San Fermínfeesten (Spaans: Fiestas de San Fermín) zijn jaarlijks terugkerende feesten in Pamplona in Spanje ter ere van de heilige San Fermín. Ze worden gehouden van 6 tot 14 juli (https://nl.wikipedia.org/wiki/San_Ferm%C3%ADnfeesten).
Saint Fermin
Fermin is said to have been the son of a Roman of senatorial rank in Pamplona in the 3rd century, who was converted to Christianity by Saint Honestus, a disciple of Saint Saturninus. According to tradition, he was baptised by Saturninus (in Navarre also known as Saint Cernin) at the spot now known as the "Small Well of Saint Cernin"Fermin was ordained a priest in Toulouse and returned to Pamplona as its first bishop. On a later preaching voyage, Fermin was beheaded in Amiens, France; and is now considered a martyr in the Catholic Church. It is believed he died on 25 September, AD 303. There is no written record of veneration in Pamplona of the Saint until the 12th century. Saint Fermin, as well as Saint Francis Xavier, are now the two patrons of Navarre. At Pamplona, Saint Fermin is now sometimes said to have met his end by being dragged through the streets with angry bulls running after him, hence the tradition.
The celebration of the festival has its origin in the combination of two different medieval events. Commercial secular fairs were held at the beginning of the summer. As cattle merchants came into town with their animals, eventually bullfighting came to be organized as a part of the tradition. Specifically, they were first documented in the 14th century. On the other hand, religious ceremonies honoring the saint were held on October 10. However, in 1591 they were transferred to 7 July to take place at the same time as the fair; when Pamplona's weather is better. This is considered to be the beginning of the Sanfermines. During medieval times acts included an opening speech, musicians, tournaments, theatre, bullfights, dances or even fireworks. Bullrunning appears in 17th and 18th century chronicles together with the presence of foreigners and the first concerns on the excessive drinking and dissolute behavior during the event.The Giant's Parade was created by the end in the mid of the 19th century. The first official bullring was constructed in 1844.
Modern times
The worldwide fame of the modern festival, and the great number of foreign visitors it receives every year, are closely related to the description by Ernest Hemingway's book The Sun Also Rises and his job as a journalist. He was greatly amused in his first visit in 1923 coming back many times until 1959. Hemingway was also deeply fond of bullrunnings and bullfights, but he did not participate in the running. Different city locations are famous in part due to the fact that the writer used to visit them, such as La Perla Hotel, or the Iruña Café (https://en.wikipedia.org/wiki/San_Ferm%C3%ADn).
De feesten starten officieel op 6 juli om 12 u 's middags wanneer vanop het balkon van het stadhuis onder een luide enthousiaste menigte de traditionele vuurpijl 'Chupinazo' in de lucht wordt geschoten. Daarna volgt een week vol met eetfestijnen, Baskische volksdansen, openluchtconcerten, straattheater, vuurwerk en de reuzenparade 'Gigantes y cabezudos' als afsluiter op 14 juli.
(https://nl.wikipedia.org/wiki/San_Ferm%C3%ADnfeesten)
Chupinazo
The opening of the festival is marked by setting off the pyrotechnic chupinazo (or txupinazo in Basque language). The rocket is launched at 12:00 noon on 6 July from a city hall balcony with thousands of people celebrating the act in the city hall square and other locations in Pamplona.[8] The chupinazo has officially marked the beginning of the fiesta since 1941. The person who sets it off is decided by the city mayor. Nevertheless, since 1979 tradition has been that each year after city elections the chupinazo is set off by a person from the different city council political groups beginning with the mayor and then political groups ordered by number of representatives. There have been exceptions to this tradition with some non-politicians being in charge of the act when they had performed significant achievements during the year. Examples of these exceptions were a player of the local football team, or the president of the "giants and big-heads" group in its 150 years anniversary.
Riau-Riau
The Riau-Riau was a mass activity held on 6 July. The members of the city council parade from the City Hall to a nearby chapel dedicated to Saint Fermín with participants dancing to the Astrain Waltz along the way. The ritual was introduced in 1911 by Ignacio Baleztena Ascárate. The procession was removed from the festival calendar in 1992 for the sake of public order, as political activists used the "Riau-Riau" to promote clashes with authorities. Protesting youths would often block the way and it often took up to five hours for the city councilors to walk the 500 meters to the Saint Fermin chapel. Nevertheless, in recent years it has been held unofficially without the participation of the members of the city council. In 1996 and 2012 there were two failed attempts to restore the original act with the participation of the city council, both of them being cancelled due to the violent clashes with some participants.
Saint Fermin procession
The key day of the festival is 7 July, when thousands of people accompany the 15th-century statue of Saint Fermin through the old part of Pamplona. The statue is accompanied by dancers and street entertainers, and different political and religious authorities including the city mayor. During procession a Jota (an ancient traditional dance) is performed for the saint, a rose is offered in the Saint Fernin well, and the "gigantes" (enormous wood-framed and papier-mâché puppet figures managed from inside) dance and twirl while the cathedral bell named María (Mary) peals.
Struendo
"El Struendo" ("The Roar") is a single day event with more than 50 years of tradition. It has been purposely left outside the official program and each year is celebrated on a different day, usually on a weekday so as to keep the crowds manageable. People gather at 11:59 pm at the Town Hall and make as much noise as possible for several hours mainly with drums but also bowls, whistles or any other objects.
Pobre de mí
After nine days of partying, the people of Pamplona meet in the City Hall Plaza at midnight on 14 July, singing the traditional mournful notes of the Pobre de Mí ('Poor Me'), in a candlelit ending. The city mayor closes the festival with participants lighting a candle and removing their red handkerchief as the song is played by the local band, followed by a fireworks display at the city hall. This closing ceremony tradition started out in the 1920s (https://en.wikipedia.org/wiki/San_Ferm%C3%ADn).
De gebeurtenissen van negen en een halve dag zijn afkomstig van Firminus, een vrome man uit Pamplona, die bij de kerstening van Frankrijk als martelaar stierf. Sindsdien geldt hij als beschermheilige van Pamplona. Zijn beeld wordt tijdens de fiësta in plechtige processie door het oude centrum gedragen.
...
De apotheose van de feesten is de encierro, het stierenrennen, dat sinds 1591 bestaat. Vanaf 7 juli worden om acht uur 's ochtends gedurende acht dagen vanaf de Helling van San Domingo, zes vechtstieren door de nauwe straten van Pamplona gejaagd. Duizenden waaghalzen, vooral jongemannen, willen door het voorblijven op de stieren hun moed en snelheid bewijzen. Het ganse parcours, met onder meer de 'Calle Estafeta' (de rechte straat van 250 meter in het centrum van de stad), is afgeschermd met een houten omheining en is 848 meter lang. De lopers zijn herkenbaar aan hun witte kledij, rode zakdoek (pañuela rojos) rond de hals en rode sjerp om hun middel (faja). Het hele spektakel duurt vaak niet langer dan drie minuten. 's Middags vinden er ook traditionele stierengevechten plaats in de arena, de plaza de torros van Pamplona. Daar worden de zes stieren die 's ochtends de race hebben gelopen, afgemaakt.
De malle straatjes leiden echter niet zelden tot lelijke valpartijen van de stieren en van de rennende mensen. Het gebeuren trekt elk jaar ongeveer een half miljoen bezoekers. Ook bij de deelnemers en toeschouwers zijn er geregeld zwaar gewonden en dodelijke slachtoffers. Elk jaar vallen er ook tussen de 200 en de 300 gewonden tijdens de ren.
De geschiedenis van het stierenrennen is niet geheel duidelijk. Waarschijnlijk startte het toen het stierenvechten erg populair werd en de enige manier om de stieren van de stal naar de arena te krijgen was door ze door de straten te laten rennen. Op een gegeven moment besloten mensen om met de stieren te gaan rennen, dat was toen nog illegaal. Dit werd steeds populairder en groeide uit tot deze traditie. De eerste stierenloop werd gehouden in 1899, het werd echter internationaal populair na de eerste roman van Ernest Hemingway, genaamd 'The Sun Also Rises'. Hij beschreef het als het feest van de overleving.
Naast de rennen, die slechts een klein, maar spectaculair onderdeel vormen, is het (zoals alle Spaanse feesten) vooral een culinair festijn. Vroeger werd vooral in restaurants zeevruchten en langoesten gegeten, tegenwoordig wordt er vooral zelf gekookt. Het vlees van de vechtstieren geldt als een lekkernij, die in een stoofpot wordt verwerkt (estofado de carne de toro) of als kotelet wordt gegeten (chuletas). Om aan de enorme vraag te voldoen, wordt er vaak stierenvlees uit omliggende regio's ingeslagen. Tijdens de vroege lunch (almuerzo) na het rennen wordt een traditionele specialiteit als lamskop met orgaanvlees (cabeza y corada) gegeten. Om de avond al drinkend door te komen, wordt chistorra gegeten, een dunne gedroogde metworst, die vaak in centraal-Navarra gemaakt wordt (https://nl.wikipedia.org/wiki/San_Ferm%C3%ADnfeesten).
Running of the bulls
The running of the bulls (In Spanish encierro) involves hundreds of people running in front of six bulls and another six steers down an 825-metre (0.51 mile) stretch of narrow streets of a section of the old town of Pamplona. The run ends in the Pamplona's bullring taking a mean time of around 3 minutes where the bulls would be held until the afternoon's bullfight when they would be killed. Bullruns are held between 7 and 14 July and a different "encaste" (sub-breed) of bull appears each day.
The event begins at 8 a.m. when a first firecracker is lit to announce the release of the bulls from their corral. Before the year 1924 it started at 6 and at 7 between 1924 and 1974. Runners gather earlier at the beginning of the itinerary to ask for the protection of the Saint by singing a chant three times before a small statue of San Fermín which has been placed in a raised niche in a wall. A second cracker signals that the last bull has left the corral. There are six fighting bulls accompanied by six oxen (often white and brown coloured) that guide them to the "plaza" and followed by three more not fighting oxen. There are also some shepherds guiding the bulls, wearing green T-shirts and holding long poles. Once all of the bulls have entered the arena, a third rocket is released while a fourth firecracker indicates that the bulls are in their bullpens and the run has concluded. After the end of the run young cows with wrapped horns are released in the bullring and toss the participants, to the amusement of the crowd.
The circuit has only changed slightly since 1852 as the former bullring was located close to the present one. Before that date the bullrunning ended in the "castle plaza", still not far from the present bullring. While the origin of this tradition was the necessity to move the bulls from outside the city to the bullring for the bullfight it is not clear when citizens began to run in front of them. There are written records in 1787 that the tradition was already well established with no memory of its beginning. The tradition of singing for protection to the saint dates back to 1962.
The event is dangerous. Since 1925, 15 people have been killed during the event –– most recently on 10 July 2009—and every year between 200 and 300 people are injured during the run although most injuries are contusions due to falls and are not serious (https://en.wikipedia.org/wiki/San_Ferm%C3%ADn).
Giants and big-heads parade
Every day, during the morning, there is a parade of gigantes y cabezudos (in English giants and big-heads respectively), with the giants figures being more than 150 years old. The eight giants figures were built by the painter from Pamplona Tadeo Amorena in 1860, and represent four pairs of kings and queens of four different races and places (Europe, Asia, America and Africa). Their size is around 4 metres each and are carried by a dancer inside a wooden structure. During the parade giants dance following the rhythm of traditional music. The remaining 17 figures include 6 kilikis, 5 big-heads, and 6 zaldikos and were built at different times between 1860 and 1941. Kilikis and big-heads are caricaturesque, but human-like figures that are carried as helmets. Big-heads masks are up to 1 metre high and kilikis slightly smaller. While big-heads simply precede the giants and wave their hands at spectators, kilikis run after children and carry a foam truncheon which they use to hit them with. Zaldikos, figures representing horses with their riders, also run after children with a truncheon.
(https://en.wikipedia.org/wiki/San_Ferm%C3%ADn).
Traditional sports
There are exhibitions and competitions of Basque rural sports every morning in the "Plaza de los Fueros", a square close to the city citadel, although they were formerly held in the bullring. Sports include stone lifting, wood cutting, or hay bale lifting. On the other hand, the Jai alai tournament of Sanfermin is a prestigious competition of this variety of basque pelota. It is held in one of the courts of the city. Betting is common during these events (https://en.wikipedia.org/wiki/San_Ferm%C3%ADn).
Bullfight
Every afternoon between July 6 and 14 there is a bullfight in which the 6 bulls that have been driven to the bullring during the bullrunning of that day are killed. It begins at 18:30. In addition the 5th bullfight with younger bulls and not fully trained bullfighters is performed while the 6th features bullfighters on horses (in Spanish "rejoneo"). While the bullring of the city is the fourth largest in size in the world, it is full every afternoon and tickets are hard to find (https://en.wikipedia.org/wiki/San_Ferm%C3%ADn).
Fireworks
Every night a firework spectacle is held at the citadel park. Fireworks spectacles have been known to occur in Sanfermin as far back as 1595. Since the year 2000 an international fireworks contest is held. Thousands of people watch them seated on the grass around the citadel (https://en.wikipedia.org/wiki/San_Ferm%C3%ADn).
Navarra (Spaans: Navarra, Baskisch: Nafarroa; officieel: Comunidad Foral de Navarra of Forale Gemeenschap Navarra) is een van de 17 Autonome gemeenschappen van Spanje. Het ligt in het noorden van Spanje, ten oosten van Baskenland, ten zuiden van Frankrijk, ten noorden van La Rioja en ten westen van Aragón. Navarra is net zoals onder andere Cantabrië en Asturië zowel een autonome regio als een provincie en is dus niet zoals de meeste andere regio's onderverdeeld in provincies.
De regio is onderverdeeld in 272 gemeenten en telt 644.566 inwoners (2012) waarvan bijna een derde in de hoofdstad Pamplona woont (195.769 inw.) en meer dan de helft in de agglomeratie van de hoofdstad (328.511 inw.) (https://nl.wikipedia.org/wiki/Navarra_(regio)).
Voor de geschiedenis van Navarro voor 1512, zie Koninkrijk Navarra
(https://nl.wikipedia.org/wiki/Navarra_(regio)).
Navarra (Spaans: Navarra, Frans: [la] Navarre, Baskisch: Nafarroa) was een koninkrijk in het noorden van Spanje en het zuidwesten van Frankrijk, aan beide zijden van de Pyreneeën.
Oorspronkelijk sloeg de benaming enkel op een gebied ten zuiden van de Pyreneeën, waarvan de gedeeltelijk Baskische, gedeeltelijk Visigotische bevolking in de 8e en 9e eeuw een zelfstandig staatje stichtte, in de strijd tegen de opdringende Moren en de Franken. De stad Pamplona met het omliggende gebied was wellicht de oudste kern van het rijk.
De eerste koning die als authentieke historische figuur herkenbaar is, was Sancho I (905–925). Hij voerde hevige strijd tegen Abd al-Rahman III. Onder zijn opvolgers was Navarra in feite een vazalstaat van het Spaanse kalifaat. In de 10e eeuw begon de interventie van Navarra in de strijd tussen de koninkrijken León en Castilië.
Koning Sancho III García, bijgenaamd de Grote (ca. 1000 – 1035) veroverde een deel van Baskenland, Castilië en een gebied ten noorden van de Pyreneeën, waardoor Navarra onder zijn bewind het machtigste rijk in Spanje werd. Voor zijn dood verdeelde hij zijn rijk onder zijn zonen, zodat het weer uiteen viel. Strijd tussen verschillende troonpretendenten en inmenging van Franse vorsten beheersten hierna enige eeuwen de geschiedenis van Navarra (https://nl.wikipedia.org/wiki/Koninkrijk_Navarra).
In 1512 wist Ferdinand II van Aragon zich meester te maken van het grootste deel van het Koninkrijk Navarra, waarvan hij zichzelf op grond van twijfelachtige aanspraken tot koning uitriep. Alleen het gebied ten noorden van de Pyreneeën, bekend als Neder-Navarra, bleef een zelfstandig koninkrijk dat later met Frankrijk zou worden verenigd. Het zuidelijke deel, ook wel Opper-Navarra of Peninsulair Navarra genoemd, werd een onderdeel van de Spaanse kroon, maar behield de status van een afzonderlijk koninkrijk, met een grote autonomie en apart recht.
Begin 19de eeuw toonde Navarra zich als een van de meest conservatieve delen van Spanje, mede door de grote invloed van de geestelijkheid. In 1833 barstte er een opstand los tegen het gematigde bewind in Madrid, wat het begin vormde van de Eerste Carlistenoorlog. Mede om die reden hief de Spaanse regering in 1844 de duizendjarige autonomie van het oude koninkrijk op. Navarra werd nu een Spaanse provincie, zij het met iets meer autonomie dan de meeste andere provincies. Het Carlisme bleef er de voornaamste politieke beweging.
In 1936 vormde Navarra het centrum van de militaire opstand die het begin van de Spaanse Burgeroorlog inluidde. Vanaf het begin van de oorlog stond de provincie aan de kant van de nationalisten van generaal Franco. Onder zijn bewind gaf Franco het provinciebestuur van Navarra aparte bevoegdheden en in 1973 vernieuwde hij het aparte forale recht uit de middeleeuwen.
Bij het herstel van de democratie na de dood van Franco (1975) eisten de Baskische nationalisten dat Navarra deel zou gaan uitmaken van een autonoom Baskenland. De grote (conservatieve) meerderheid van de bevolking was echter voorstander van een autonoom Navarra, gebaseerd op de oude tradities. Een Spaanse wet uit 1982 erkende dan ook de autonomie van de Forale Gemeenschap Navarra. De Spaanse grondwet voorziet wel de mogelijkheid dat Baskenland en Navarra onderlingen akkoorden kunnen sluiten en samenwerken (https://nl.wikipedia.org/wiki/Navarra_(regio)).
Volgens www.cervesanas.es/cervezas_artesanas/region/navarra zijn er drie brouwerijen in deze regio:
Marbel
Razón Social: Cervecería Artesana de Navarra S.L.
Dirección: Polígono Mutilva, Calle K, Nº 35
31192 Mutilva Baja - Navarra
País: Navarra - España
Nº RGSEAA: 30.012361/NA
Web:
Actividad Empresa: Cervecería | Microcervecería
Descripción Comercial:
Conocemos qué es la cerveza industrial, pero pocas personas saben de qué hablamos al decir "cerveza de autor".
La cerveza de autor es una cerveza elaborada de forma artesanal donde el cervecero crea recetas únicas aportando todo su buen hacer y conocimiento para conseguir un resultado particular y que a diferencia de la industrial, es un producto con características propias y diferenciadas del resto, debido a que se usan en su elaboración productos singulares e incluso autóctonos, que aportan aromas, sabores o cuerpo que hacen que estas cervezas sean típicas y diferenciales.
Una bebida totalmente personalizable y que adquiere un valor añadido, siendo finalmente un producto de calidad y único dentro del panorama cervecero.
Cerrar (http://birrapedia.com/cervecerias/marbel)
MARBEL
We weten wat industriële bier, maar weinig mensen weten wat we bedoelen met de woorden "bier auteur." Bier auteur is een bier met de hand gemaakt, waar de brouwer creëert unieke recepten te brengen al hun goede werk en kennis om een resultaat te krijgen bijzonder , en dat in tegenstelling tot industriële, is een product met eigen en andere kenmerken dan de rest omdat unieke en zelfs lokale producten die aroma's, smaakstoffen of orgaan waaruit deze bieren zijn typisch voorzien verschillen en worden gebruikt bij de voorbereiding . een volledig aanpasbare drankje en krijgt een toegevoegde waarde, eindelijk een kwaliteitsproduct en binnen de brouwer unieke panorama. http://www.cervezamarbel.com/ (www.cervesanas.es/cervezas_artesanas/cervecerias_artesanales/MARBEL/107)
MORLACO
Pamplona Brewing S.L. somos tres amigos, Asier, Borja y David, ingenieros y grandes amantes de la birra, que estábamos aburridos de las cervezas industriales que dominan los bares que frecuentamos.
Un día decidimos que la mejor manera de quejarse era hacer nuestra propia cerveza y, fruto de esa decisión, durante 2013, nació Morlaco Beer.
Elaborar cerveza es más que una ciencia. El proceso requiere paciencia y buen gusto. Por eso, estamos comprometidos con la producción de una cerveza creativa y distinta, utilizando sólo ingredientes naturales y de alta calidad.
¿Te atreves a probar una morlaco? Enseguida notarás la diferencia.
http://morlacobeer.com
(www.cervesanas.es/cervezas_artesanas/cervecerias_artesanales/MORLACO/170)
Morlaco Beer somos tres amigos, Asier, Borja y David, ingenieros y grandes amantes de la birra. Aunque en 2011 ya hicimos nuestras primeras elaboraciones, fue en el verano de 2013 cuando, aburridos de las fórmulas industriales que han desvirtuado por completo el sabor primigenio de la cerveza, empezamos a experimentar en serio para elaborar nuestras propias recetas. Con una olla de 20 litros y mucho mimo dimos nuestros primeros pasos que, poco a poco, nos han conducido hasta lo que hoy tenemos: una microcervecera nómada que elabora 3.000 litros al mes de cinco variedades distintas. Hemos elaborado lotes en Navarra, Burgos, La Rioja y Castilla La Mancha. En un mes… Inauguramos la fábrica! (http://morlacobeer.com/nosotros/historia.html)
Morlaco Beer
Razón Social: Pamplona Brewing S.L.
Dirección: Calle O Kalea, 7, Polígono Industrial Mutilva Baja
31192 Mutilva Baja, Pamplona, Navarra
País: Navarra - España
Nº RGSEAA: 30.013475/NA
Web:
Actividad Empresa: Cervecería | Microcervecería
Creada en el año: 2013
Descripción Comercial:
Morlaco Beer somos tres amigos, Asier, Borja y David, grandes amantes de la cerveza que, estábamos aburridos de las cervezas industriales ... Ver Más (http://birrapedia.com/cervecerias/morlaco-beer)
Razón Social: Naparbier Sociedad Cooperativa
Dirección: Poligono Talluntxe I Calle B nº 41
Noain/Navarra
31110
País: Navarra - España
Teléfono: 628769297
Nº RGSEAA: 30.11187/NA
Web:
Actividad Empresa: Cervecería | Microcervecería
Creada en el año: 2009
Descripción Comercial:
Bienvenido a una nueva era. Bienvenido a la era del auténtico sabor de la cerveza natural.
¿Alguna vez has percibido el aroma ... Ver Más (http://birrapedia.com/cervecerias/naparbier)
Welkom in een nieuw tijdperk. Welkom in het tijdperk van de authentieke smaak van natuurlijk bier.
Heb je ooit gemerkt de geur van bier in massa geproduceerde, of hun 'gezonde natuurlijke smaak "hebben geproefd? Bierdrinkers duurde te lang te hoeven de smakeloos bruisen geproduceerd met een slechte smaak te lijden, voor elk van de grote multinationals.
Nu is alles veranderen, en het doet zo snel. Het bier is niet bedoeld als een flauw, smakeloos en lusteloos verzinsel zijn.
De ambachtelijke sector is de productie van heerlijke bieren met echte smaak en karakter, en Naparbier zijn er trots op deel uit van dit nieuwe tijdperk, dat is op weg naar kwaliteit en diversiteit en weg van de globalisering gevulgariseerd onze smaak zijn.
In Naparbier we beloven om bieren van de hoogste kwaliteit met de beste ingrediënten, vers en natuurlijk, wat betekent dat elk bier Naparbier is 100% vrij van conserveringsmiddelen, additieven en andere schadelijke stoffen te maken.
Wij ontwikkelen bier zonder compromissen. vet en oneerbiedige bieren. Bier met passie en ziel.
Waarom niet met ons mee op deze reis?
Naparbier uitwerken bier op een traditionele manier, alleen met natuurlijke ingrediënten, zonder toevoegingen of conserveringsmiddelen toegevoegd, en met inachtneming van de tijd die nodig is om het verkrijgen van een natuurlijke, zachte, met weinig smaak ontbijtgranen en bier gas.
Ons bier krijgt oude ambachtelijke biersoorten formules van weleer, die verschillen van de meest verspreide industriële producten vandaag de dag. Op basis van granen, gist en hop, laat het gas zelf lijkt na de gisting, en geen melk wordt gepasteuriseerd of gefilterd het bier.
De ambachtelijke bier gemaakt in kleine series, met respect voor de zuiverheid van de ingrediënten van het bereiken van een vitaliteit van smaken en aroma's die niet de massa producten niet bereiken.
Het bier moet zodanig verve, subtiliteit, complexiteit of diepte hebben als een wijn van goede genezing. Het is een gas van graan. Het is een unieke en onderscheidende fabrikant gemaakt met kennis en passie product; een klein kunstwerk dat wordt gedronken (http://birrapedia.com/cervecerias/naparbier).
NAPARBIER
Bienvenido a una nueva era. Bienvenido a la era del auténtico sabor de la cerveza natural.
¿Alguna vez has percibido el aroma de la cerveza producida en masa, o has degustado su sano sabor natural? Los bebedores de cerveza llevamos demasiado tiempo teniendo que sufrir la insípida efervescencia producida con mal gusto, por todas y cada una de las grandes multinacionales.
Ahora todo está cambiando, y lo hace rápidamente. La cerveza no estaba destinada a ser un brebaje soso, insípido y apático.
El sector artesanal, está produciendo unas cervezas maravillosas con verdadero sabor y carácter, y en Naparbier estamos orgullosos de formar parte de esta nueva era que avanza hacia la calidad y la diversidad y se aleja de la globalización que vulgariza nuestros gustos.
En Naparbier nos comprometemos a hacer cervezas de la más alta calidad con los mejores ingredientes, frescos y naturales, lo que significa que cada cerveza Naparbier está 100% libre de conservantes, aditivos y otros productos químicos nocivos.
Nosotros elaboramos la cerveza sin concesiones. Cervezas audaces e irreverentes. Cerveza con pasión y alma.
¿Por qué no unirte a nosotros en este viaje?
Polígono Talluntxe Calle B nº 41
31110 Noáin (Navarra)
http://naparbier.com/
(www.cervesanas.es/cervezas_artesanas/
cervecerias_artesanales/NAPARBIER/158)
Van Naparbier had ik al eens gehoord.
Ook Rico had deze brouwerij ontdekt (zie http://bierverhaaltjes.blogspot.nl/
2012/10/3de-bier-verhaal-van-oktober.html).
Naparbier started in 2009 in Pamplona, Navarra, Spain — a place probably best known for bullfights and Hemingway, and now great beer. The name is a combination of the Basque word for Navarra (Napar) and the German name for beer (bier, of course).
They started with just two beers — a pilsner and a dunkel — and now have a range of 14, five of which are year-round.
These guys are focused on freshness — with the exception of something like an imperial stout, their beers shouldn’t be aged, they say — as well as creativity. Head Brewer Juan Rodriguez is passionate and innovative, exploring both classic styles and more out-there endeavors, like the Pumpkin Tzar Russian Imperial Stout, brewed with pumpkin and habañero chile. They also recently launched a new range of “avant-garde” beers that the brewer calls “a little bit different” from what they usually brew, including a Belgian dubbel and a barley wine aged in whisky barrels.(http://www.sheltonbrothers.com/breweries/naparbier/)
De Spaanse brouwerij Naparbier is een relatief jonge brouwerij die snel furore maakt op de biermarkt. Met uitgesproken bieren, vele collaboration brews en mooie bieren is het een welkome aanvulling. Absoluut een brouwerij om in de gaten te houden! (http://bierlab.nl/brouwerij/naparbier)
Firmin: Adventures of a Metropolitan Lowlife (2006) is the second novel by author Sam Savage, about a rat runt in 1960s Boston who learns to read. In 2006 Coffee House Press published Firmin: Adventures of a Metropolitan Lowlife. In 2007 the Spanish publishing house Seix Barral purchased the world rights to Firmin, including English-language rights. The novel subsequently became a bestseller in Europe.
Firmin is an autobiography of a rat born as the 13th child to an alcoholic mother rat with 12 nipples in the basement of a Boston bookshop in Scollay Square. ...
Initially Firmin reads voraciously, but over time his tastes (literally and metaphorically) become more refined. But as Firmin's dreams of literature increase, his associations with his rattus society decreases proportionally. ... Eventually his family moves away from the bookshop, leaving Firmin alone, convinced that he is mad but harmless.
Falling into an existential malaise, Firmin finds his own form ugly and avoids his own reflection. He tries to leave messages to the owner of the bookshop from whom he desires friendship, but being unable to speak his attempts lead to tragedy where he is almost killed by poison. Lonely and desperate, he attempts to learn sign language, but being only to express the words "Good-bye" and "Zipper" (due to the limitations of his paws). He is attacked as he tries to communicate to humans in a local park. Firmin is then caught at the park by an alcoholic science fiction author and bohemian political radical, Jerry Magoon, ... (https://en.wikipedia.org/wiki/Firmin
:_Adventures_of_a_Metropolitan_Lowlife).
Firmin is een Belgische film uit 2007 geregisseerd door Dominique Deruddere. De hoofdrollen worden vertolkt door Chris Van den Durpel en Jan Decleir.
Firmin Crets (Chris Van den Durpel) was in 1979 een van de beste boksers van België. Maar bijna dertig jaar later werkt hij als klusjesman in de boksclub "De knock out" van zijn gewezen tegenstander Freddy White (Jan Decleir). Op een dag komt Mohammed naar de boksclub omdat hij getraind wil worden door Firmin, maar White wil hem niet hebben vanwege zijn afkomst. Hij gooit Mohammed eruit en nadien wordt ook Firmin ontslagen. Firmin aanvaardt uiteindelijk de uitdaging om Mohammed te trainen en krijgt daarbij de hulp van Germaine waarmee hij vroeger samen was. Ze bereiden zich voor op het Belgisch kampioenschap maar moeten het tijdens de laatste wedstrijd opnemen tegen de beste bokser van Freddy White en huidig kampioen van België (https://nl.wikipedia.org/wiki/Firmin) (http://www.imdb.com/title/tt0933008/?ref_=rvi_tt).