Geldropse Nijverheid

Brouwerij Nijver in Geldrop bestaat net een jaar. Een goede gelegenheid om eens wat aandacht aan deze brouwerij in Geldrop-Mierlo te besteden.


Op 1 januari 2004 is door de fusie van de buurgemeenten Geldrop en Mierlo de nieuwe gemeente Geldrop-Mierlo ontstaan. Een middelgrote gemeente in het stedelijk gebied van Zuidoost Brabant.
De fusie van Geldrop-Mierlo is een gevolg van de discussie over gemeentelijke herindeling die in en over dit deel van Brabant meer dan tien jaar is gevoerd. In 2001 heeft de toenmalige minister Binnenlandse Zaken een herindelingsplan voor het stedelijk gebied Eindhoven-Helmond gepresenteerd. In dat plan werden Mierlo en Geldrop samengevoegd tot één gemeente. De gemeentebesturen van Mierlo en Geldrop hebben ingestemd met dit plan, omdat deze optie voor hen de beste variant was die er in de loop der jaren was gepresenteerd. In de eerdere plannen zou Geldrop bij Eindhoven worden gevoegd en Mierlo bij Helmond. Daarnaast hebben beide gemeentebesturen besloten dat Geldrop en Mierlo - ongeacht hoe het verder zou gaan met de herindelingsplannen -vrijwillig zouden samengaan. Toen na de val van het eerste kabinet Balkenende alle herindelingsplannen werden ingetrokken, is uitvoering gegeven aan de vrijwillige samenvoeging die op 1 januari 2004 een feit is geworden (www.henrifloor.nl/teksten/geldrop.htm).


Geldrop-Mierlo heeft een grote kerk en de textielindustrie was er belangrijk. Zo blijkt ook uit een beeld bij de Sint-Bridakerk.

In Geldrop staat midden in het dorp een enorme kerk met twee torens en een koepel. Zij is genoemd naar de Ierse heilige Brigida, een geleerde vrouw die leefde omstreeks het jaar 500 en een klooster stichtte. Dankzij de angelsaksiche geloofsverkondiger, de H.Willibrord, werd haar faam in deze streken bekend.
Monumentale kenmerken
Vanuit alle gezichtspunten, van veraf en van dichtbij, ziet men een indrukwekkende bouwmassa. De kerk werd voltooid in 1891. Geldrop telde toen circa 2200 inwoners. De kerk wijkt in zijn vorm en bouwstijl af van bijna alle kerken die er in de negentiende eeuw in Nederland zijn gebouwd. We kunnen ons afvragen hoe in zo’n kleine gemeente zo’n enorme kerk gebouwd kon worden (www.geldropcentrum.nl/profiel/200/Brigidakerk).

‘Het kroonjuweel van Geldrop’, zo mag je de Brigidakerk met zijn twee torens en imposante koepel – de grootste van Noord-Brabant – wel noemen. Architect Carl Weber heeft zichzelf overtroffen met dit gebouw, dat in 1891 gereed kwam.
Qua bouwstijl wijkt de kerk af van de andere rooms-katholieke kerken die destijds werden gebouwd. Bovendien was de kerk wel erg groot voor een dorp met iets meer dan tweeduizend inwoners. Daarbij kwam dat de parochie nog in 1867 een stuk kleiner was geworden omdat het nabijgelegen dorp Zesgehuchten een eigen kerk had gekregen. Maar dat zette de inwoners van Geldrop er juist toe aan om een grote kerk te laten bouwen. Die van Zesgehuchten had één toren, dus Geldrop zou er twee moeten krijgen. En een grote koepel!
De bisschop verwachtte dat de parochie zo’n groot gebouw nooit zou kunnen bekostigen, maar hij vergiste zich. Geldrop was inmiddels geen puur agrarisch dorp meer, want er was veel industrie. De fabrikanten gaven zonder aarzelen duizenden guldens en de gewone inwoners van Geldrop betaalden allemaal naar draagkracht mee.Het gemeentebestuur tenslotte, maakte de bouw van de tweede toren mogelijk, met een uurwerk. Dat was nodig in een tijd waarin nog niet iedereen een horloge had (www.bhic.nl/ontdekken/verhalen/de-h-brigidakerk-in-geldrop).

De Sint-Brigidakerk of Heilige Brigidakerk is een kerkgebouw in Geldrop... De Rooms-katholieke kerk werd tussen 1889 en 1891 gebouwd naar ontwerp van architect Carl Weber. Weber inspireerde de kerk op de Munsterkerk in Roermond. Het is een forse neoromaanse kruiskerk met torens en een achtzijdige koepel. Die hoge koepel, die strikt genomen een vieringtoren is, domineert met zijn bouwvolume het aanzien van de kerk. De torens aan de voorzijde zijn 71 meter hoog en worden bekroond door een achtkantige spits tussen vier topgevels. De kerk heeft een rond gesloten koor en transepten. Naast de koepel zijn aan beide kanten twee traptorens aangebouwd. Het interieur van de kerk is uitgevoerd in verschillende kleuren baksteen. Boven de enorme kruising is het koepelgewelf dat ongeveer een inwendige hoogte van 40 meter heeft. De kerk is een van Webers belangrijkste werken en wordt tot op heden gebruikt door de Brigidaparochie te Geldrop (https://nl.wikipedia.org/wiki/Sint-Brigidakerk_(Geldrop)).



De plaats Geldrop kende vanouds textiele huisnijverheid. Sedert het einde van de 17e eeuw begon deze te produceren voor de externe markt. Dit geschiedde doorgaans door tussenkomst van fabrikeurs, die oorspronkelijk uit Leiden kwamen, aangetrokken door de lagere lonen in Noord-Brabant. In de 19e eeuw zou Geldrop uitgroeien tot, na Tilburg, het belangrijkste productiecentrum van wollen stoffen in Nederland.
...
W. van den Heuvel & Zn. was de voortzetting van een oudere fabriek, voortkomend uit de firma Van den Heuvel & Eijcken, die vanaf 1820 bestond. De fabriek van wollen stoffen stond op de plaats van de oude Geldropse Watermolen en maakte gebruik van een waterrad in de Kleine Dommel voor het vollen. In 1865 kwam er een stoommachine. In 1876 werkten hier 70 mensen. In 1895 werd het A. van den Heuvel & Zoon, in 1911 NV Wollenstoffenfabriek v/h A. van den Heuvel & Zoon. In 1906 was er een brand, waarna een nieuw gebouw verrees. Hieraan was ook een linnenweverij verbonden. Het bedrijf was een der grootste van Geldrop. In 1980 werd het bedrijf opgeheven. In het pand aan de Molenstraat is het huidige Weverijmuseum Geldrop gevestigd. Een tweede en ouder pand van het bedrijf, het Hooghuis aan de Heuvel, is nu een restaurant (https://nl.wikipedia.org/wiki/Textielindustrie_in_Geldrop).

De plaats is gelegen tussen Helmond en Eindhoven.



Het Helmondse Kwekwater wordt niet meer gemaakt, daarom besloot Slijterij ’t Pijpke om met een nieuw speciaalbier op de markt te komen. Het etiket is een replica van een van de Mierlo-Houtse ansichtkaarten van de hand van fotograaf Mario Coolen en een deel van de opbrengst van het bier gaat naar het comité Mierlo-Hout Wapen. Tijdens de Koninginnemarkt in Mierlo-Hout werd het bier voor het eerst gepresenteerd aan het publiek en het is vanaf nu in de winkel te koop. Het blonde bier is de Augustijn van brouwerij Bios, mooi en fris blond bier van 6,5 procent. Het dubbelbier is de Bornem dubbel van brouwerij Bios, pittig dubbel en niet zo zoet als de bekende merken, mooi van kleur en smaak. Het tripelbier is de Bornem tripel van brouwerij Bios, stevig tripelbier van 8,5 procent, maar omdat hij relatief jong is, is de smaak zacht en soepel, een genotsbier. Het witbier is de Celia White van brouwerij Bios, een heerlijk fris witbier, licht zurig en tonen van citrus. Behalve de verschillende bieren is er natuurlijk ook een speciaal bijbehorend glas verkrijgbaar. Het bier is te koop bij Slijterij ’t Pijpke. Er zijn ook mooie cadeaupakketten verkrijgbaar. (www.wapenschild.mierlo-hout.org/mierlo-houts-speciaal-bier/). Okee, dit is dus een etiketbier. Ik heb het niet gekocht.


Eindhoven heeft ‘t. Maar er ontbrak iets aan de stad. Want hoe was ’t toch mogelijk dat een stad met een rijke brouwtraditie geen stadsbrouwerij meer had? Aan deze situatie is een eind gemaakt, en wel met de oprichting van Stadsbrouwerij Eindhoven (www.hetbiermoment.nl/c-1957104/stadsbrouwerij-eindhoven/, http://stadsbrouwerijeindhoven.com/actueel).

In de vorige eeuw ontwikkelde Geldrop zich van industriegemeente (textiel en wol) tot woongemeente met eigen werkgelegenheid. In 1921 verenigde de gemeente zich met Zesgehuchten (Hoog Geldrop, Hout, Hulst, Riel, Genoenhuis, Gijzenrooi)..... De textielnijverheid is eeuwenlang de hoofdbron van inkomsten geweest voor Geldrop. Ook nu nog getuigen fabrieksgebouwen van de grote bloei in de 19e eeuw. Deze fabrieksgebouwen zijn tegenwoordig rijksmonumenten. Eén fabrieksgebouw aan de Heuvel dateert uit 1854. Een ander gebouw, aan de Molenstraat, is in 1998 gedeeltelijk verwoest door een brand. Begin 2000 is het pand geheel gerestaureerd en teruggebracht in de oude stijl; het plan maakt nu deel uit van het plan Hofdael. In dit plan is, naast woningbouw, aandacht voor restauratie en herstel van de industriële monumenten. In deze monumenten uit de textieltijd is onder andere het Weverijmuseum gevestigd; een unieke mogelijkheid om in een passende omgeving, namelijk een textielfabriek, de nijverheid van vroeger te demonstreren. Naast het Weverijmuseum maken ook de Volksuniversiteit, het Regionaal Educatief Centrum (REC), creativiteitscentrum De Wiele, de Muziekschool, de Stichting Huishoudelijke- en gezinsvoorlichting en een aantal verenigingen voor amateur kunstbeoefening deel uit van het culturele hart van Geldrop
... Fabrikantenwoning
(Heuvel 19)
Het herenhuis dateert uit 1903 en is in Eclectische stijl gebouwd voor bierbrouwer Jos Bolsius. Aan de Molenstraat stond zijn brouwerij. Bolsius bracht met het merk 'Cambrinus' zijn bier op de markt. Na Bolsius woonde hier rentenier Raaijmakers. Later burgemeester Van der Put. In 1936 werd in dit huis de eerste Gemeentelijke Gezondheids Dienst van Noord-Brabant gevestigd. Ook hebben er achtenveertig weeskinderen in huis gewoond. Momenteel is het weer in gebruik als woning. Het blokvormige tweelaagse huis heeft een rijke architectuur. (voormalig) Fabriekspand
...
(Heuvel 9)
Het fabrieksgebouw aan Heuvel 9, is een zogenaamd 'fabriekshuis' van de voormalige wollenstoffenfabriek A. v.d. Heuvel en Zn.. Het dateert uit 1854. Het pand is gerestaureerd in 2000.
(voormalig) Fabriekspand
(Molenstraat 19)
Het gebouw aan Molenstraat 19, is een fabrieksgebouw van de voormalige wollenstoffenfabriek A. v.d. Heuvel en Zn. Het dateert uit 1863.
In 1998 is het gebouw door brand gedeeltelijk verwoest. Begin 2000 is het geheel gerestaureerd en in de oude stijl teruggebracht. Het pand maakt nu deel uit van het Sociaal Cultureel Centrum Hofdael en wordt gebruikt door het Creativiteitscentrum De Wiele.
(voormalig) Fabriekspand
(Molenstraat 21)
Het gebouw aan Molenstraat 21, is een fabrieksgebouw van de voormalige wollenstoffenfabriek A. v.d. Heuvel en Zn. Het dateert uit 1863. Het pand maakt nu deel uit van het Sociaal Cultureel Centrum Hofdael en wordt gebruikt door het Weverijmuseum.
(www.henrifloor.nl/teksten/geldrop.htm).







Het Weverijmuseum Geldrop is een museum over het weefproces en de lokale textielindustrie. Het is gevestigd in een monumentaal fabrieksgebouw aan de Molenstraat te Geldrop.
Het fabrieksgebouw is over de Kleine Dommel heen gebouwd. Op deze plaats was sinds de Middeleeuwen een watermolen gevestigd die omstreeks 1800 als volmolen in gebruik was. Deze kwam in handen van de fabrikantenfamilie Van den Heuvel. die een fabriek begon onder de naam: 'Wollenstoffenfabriek A. v.d. Heuvel en Zn'. In 1864 werd een nieuw waterrad gebouwd om de spinnerij aan te drijven. Ook een weverij en een ververij werden gebouwd.
(https://nl.wikipedia.org/wiki/Weverijmuseum_Geldrop).


Brouwerij Cambrinus
LandNederland
ProvincieNoord Brabant
PlaatsGeldrop
Actieve brouwerijNee (96 jaar geleden gestopt)
Opgericht inOnbekend
Gestopt in1920
De bierbrouwerij is in 1916 aangekocht door de firma Brouwers, Cor F. Bouwers en Toos B.A.M. Rath, uit Gilze-Rijen die de bierfabrikage weer ter hand neemt, staat te lezen in het NRC van 19 oktober 1916. Deze heeft ook een brouwerij in Helmond. Toen de brouwerijen in 1920 sloten is Cor directeur geworden bij Wherta te Weert tot hij in 1932/1933 aan een hartstilstand stierf (www.biernet.nl/bier/brouwerijen/nederland/noord-brabant/geldrop/cambrinus).


Waar vandaag de dag nogal wat aandacht wordt besteed aan huisstijl, werd in het begin van de vorige veel aandacht besteed aan het briefpapier. De zogenaamde briefhoofden zijn vaak zo fraai ontworpen dat er mensen zijn die ze verzamelen.  Soms zitten er echte juweeltjes bij zoals deze van brouwerij Cambrinus uit Geldrop.  Op de tekening zien we het bedrijfspand, met op de achtergrond het silhouet van de Brigidakerk. Het stond aan de Molenstraat, op de plaats waar nu het parkeerterrein  achter het voormalige postkantoor ligt.
In 1892 werd de daar gevestigde brouwerij overgenomen door Josephus Bolsius. Deze in ’s-Hertogenbosch geboren bierbrouwer was in 1883 uit Appeltern in Geldrop komen wonen. Hij trouwde daar twee jaar later met Joanna Maria Brigida van den Heuvel, kleindochter van de bekende fabrikant  Adriaan van den Heuvel, van de gelijknamige wollenstoffenfabriek. Bolsius wist van de brouwerij een succesvolle onderneming te maken. Het produceerde onder ander speciaalbieren met namen zoals Geldropsch Bruin, Dogbier, of  Cambrinus-Dubbel.  Het bedrijf kende ook tegenslagen. In 1906 ontsnapte de brouwerij aan een ramp. Werknemers hadden poetsdoeken op de stoomketel laten liggen, die daardoor vlam vatten. Door snel en kordaat optreden kon erger worden voorkomen.  Omwonenden van het pand gingen langs het randje van de afgrond toen bij een storm de schoorsteen (zichtbaar achter het gebouw) tegen de vlakte ging. Maar het allerergst was wel die nacht in november 1910: “Door de ijzeren sluiting der blinden te verbreken en het uitsnijden van eene raam heeft men zich toegang tot het kantoor verschaft en een bedrag van 26 gulden ontvreemd”. De stante pede opgeroepen politiehond  uit Helmond bracht geen soelaas. Het kan dus niet anders of de nazaten van deze crimineel eten nog elke dag ossenhaas, kaviaar en kreeft, en spoelen dit weg met champagne! Bolsius overleed in 1912 op 54-jarige leeftijd. De brouwerij werd in 1916 verkocht en in 1948 maakte een enorme vlammenzee alsnog een einde aan het gebouw (www.rhc-eindhoven.nl/artikel/1413/Cambrinus).


 Monumentnummer: 515923 - Herenhuis
Heuvel 19 5664 HL te Geldrop
HERENHUIS uit 1903, in Eclectische stijl, gebouwd voor bierbrouwer Jos Bolsius. Aan de Molenstraat stond zijn brouwerij. Bolsius bracht met het merk "Cambrinus" zijn bier op de markt. Na Bolsius woonde hier rentenier Raaijmakers. Later burgemeester Van der Put. In 1936 werd in dit huis de eerste Gemeentelijke Gezondheids Dienst van Noord-Brabant gevestigd. Ook hebben er achtenveertig weeskinderen in huis gewoond. Het huis staat met zijn voor- of oostgevel op de Heuvel. De andere gevels liggen vrij op het perceel. Het heeft een samengestelde plattegrondvorm (http://monumentenregister.cultureelerfgoed.nl/php/main.php?cAction=show&cOBJnr=
1008710#, http://rijksmonumenten.nl/monument/515923/herenhuis/geldrop/).  Aan de achterkant van het huis een houten serre met glasroeden. In de bovenlichten van de vensters, deuren en in de serre figuratief gekleurd glas-in-lood in Jugendstil, met daarin verwerkt medaillons van diverse waterlandschappen, onder meer een fazant en zonnebloemen. Het huis heeft een zeer gaaf interieur met diverse stijlkamers, waaronder een kamer met ingebouwd Art Deco houten bank met schouw en een ruimte met ingebouwd dressoir geheel van tegelwerk (vermoedelijk afkomstig van de voormalige tegelfabriek "de Porceleyne Fles" uit Delft). De kamers hebben rijk bewerkte stucplafonds en randen met polychroom- en goudschilderwerk. Deze plafonds zijn onder andere gerestaureerd door de kunstschilder Cornelis Le Mair en de huidige bewoner. Granito vloer met randen van Venetiaans glasmozaïek. De deuren en schuifdeuren van vier panelen met snijwerk. Fraai timmerwerk in trappenhuis, waarboven plafond met geschilderde hemel van linnenbehang met zwaluwen en lucht. Veel ruiten van het huis zijn geëtst of gezandstraald onder andere in de achterkamer naar de serre en op het balkon van de verdieping met afbeeldingen van bloemenvazen, fruitschalen en dergelijke. De ruiten zijn vervaardigd in het bekende glasatelier van J.J.B.J. Bouvy uit Dordt. De gerestaureerde ruiten zijn van J.R. du Montaine. Het muurwerk van de serre is tot het plafond geheel betegeld. In het tegelwerk is een vijftal tegeltableaux uit de bouwtijd verwerkt. Het zijn landschappen maar ook portretten van bekende Geldropse mensen, onder meer van Mie Peels bij de Aalsterhut. In de tuin uit de tijd dat burgemeester van der Put hier woonde een natuurstenen waterput. Waardering: Het herenhuis is van algemeen belang. Het heeft cultuurhistorisch belang als bijzondere uitdrukking van de sociaal-economische ontwikkeling, namelijk de stichting van representatieve woningen in het bestaande dorpsbeeld; het is tevens van belang als voorbeeld van de typologische ontwikkeling van het woonhuis. Het object is van architectuurhistorisch belang door de stijl en de detaillering, met name de wijze waarop Eclectische motieven en tegelversieringen worden gebruikt ter verhoging van de representativiteit. Het huis is van belang vanwege de architectonische gaafheid van het ex- en interieur, waarbij inwendig een hoge kwaliteit is gerealiseerd door de combinatie van verscheidene ambachtelijke en half-ambachtelijke technieken. Het is van belang vanwege de architectuurhistorische en typologische zeldzaamheid. (bron: Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed) (http://rijksmonumenten.nl/monument/515923/herenhuis/geldrop/).
Na de sluiting van Brouwerij Cambrinus in 1920, welke onder andere speciaalbieren als Geldropsch Bruin, Dogbier, Cambrinus dubbel produceerde aan de Molenstraat (parkeerterrein achter het oude postkantoor) zal Geldrop in 2015 weer gaan beschikken over een "ambachtelijke" micro stadsbrouwerij ! Voorbereidingen zijn in volle gang (www.facebook.com/brouwerijnijver/).

Brouwerij Nijver
Categorie: Bierbrouwerij
Groep : Onafhankelijk
Opgericht: 2016
Heuvel 1
5664 HJ Geldrop
Provincie: Noord-Brabant
KvK-nummer: 17156778
Eigenaar/directeur: Wencke van Nisselrooij
Brouwmeester: H. van Gerven, G. de Beer en B. Klomp
(www.cambrinus.nl/brw/NIJVER.HTM)

Brouwerij Nijver is een echte brouwerij met een kleine brouwcapaciteit. Het uitgangspunt van Brouwerij Nijver is dat we alleen ambachtelijk bier willen brouwen. Alles word dus met de hand gebrouwen. Samen met vrienden van Carlo en brouwer Bart worden er op dit moment 3 bieren gebrouwen: Geldrops Blond, Donkerbruin Vermoeden en Tripel Carlo (www.kaffeepeijnenburg.nl/impressie-1) (www.tripadvisor.nl/Restaurant_Review-g227929-d3589400-Reviews-Kaffee_Peijnenburg-Geldrop_North_Brabant_Province.html).

Naast het hotel-restaurant-brouwerij-café staat een wit huisje genaamd 'Vossenhol':


Na jaren van stilte rondom 't Vossenhol in het centrum van Geldrop is er weer beweging. De eigenaren, broers Johan en Chris Reef, willen er op korte termijn een klein bedrijvencentrum voor (startende) ondernemers beginnen. Uiteindelijk doel is om over een aantal jaren commercie met maatschappelijke functie in 't Vossenhol te combineren.
Het monumentale pand van de familie Reef aan de Heuvel verkeert in slechte staat. Chris Reef: "Het gaat mij aan het hart, maar wij zijn jarenlang geconfronteerd met niemand die ook maar iets met 't Vossenhol wilde. Wat wij wilden, paste niet binnen het oorspronkelijke grote centrumplan van Geldrop. Binnen het huidige beleid hebben we weer kans."
Tot voor kort werd het ouderlijk woonhuis nog antikraak bewoond. Sinds kort houdt Jef van Stratum er met zijn evenementenbureau en centrummanagement kantoor.
Reef: "We willen reuring gaan brengen. We zoeken zes huurders – starters kunnen hier ook goed terecht – die hier willen werken. Synergie brengen. Noem het antikraak ondernemen voor 100 of 200 euro per maand. Wij zorgen dat het er warm is, er internet en parkeermogelijkheden zijn, en we knappen het pand deels op. Verkopen is geen optie. Mijn moeder wilde graag dat we iets maatschappelijks met dit huis zouden doen." (www.ed.nl/regio/geldrop-e-o/geldrop-mierlo/antikraak-ondernemen-in-t-vossenhol-geldrop-1.4827764) In Geldrop schijnt nogal wat leeg te staan, wat gevaarlijk is, omdat de brandweer dan komt oefenen, met brandschade tot gevolg...


Brouwerij Nijver in Geldrop brouwt drie Geldropse bieren
Geldrops Blond, Donkerbruin Vermoeden en Tripel Carlo. Dat zijn de namen van drie nieuwe Geldropse bieren. Bedacht, gebrouwen en gebotteld in Brouwerij Nijver te Geldrop. Gebrouwen werd er zondagmiddag niet, geproefd wel.
“Voor mij is het een dag met een dubbel gevoel. Het had eigenlijk anders moeten zijn, Carlo had hier moeten staan”, vertelt Wencke van Nisselrooij in haar horecazaak. Haar man Carlo van Nisselrooij nam samen met hobbybrouwer Bart Klomp het initiatief voor Brouwerij Nijver. Carlo had al acht jaar gezondheidsproblemen en overleed in november.
Brouwerij Nijver is gevestigd naast Kaffee Peijnenburg en Hotel Nijver. Han van Gerven, Geert de Beer en Bart Klomp brouwen daar drie Geldropse bieren. Het bier is alleen verkrijgbaar bij Kaffee Peijnenburg op 75cl flessen (www.ed.nl/regio/geldrop-e-o/geldrop-mierlo/brouwerij-nijver-in-geldrop-brouwt-drie-geldropse-bieren-1.5678933).


Op 12 november 2015 werd de vergunning voor een accijnsgoederenplaats vertrekt. Initiatiefnemer achter Brouwerij Nijver is Carlo van Nisselrooij, de man van Wencke van Nisselrooij. Carlo kwam in november 2015 te overlijden na langdurige gezondheidsproblemen.
Brouwerij Nijver is gevestigd naast Kaffee Peijnenburg en Hotel Nijver. Han van Gerven, Geert de Beer en Bart Klomp hanteren de roerstok.
Het bier was in 2016 alleen verkrijgbaar bij Kaffee Peijnenburg op 75cl flessen (www.cambrinus.nl/brw/NIJVER.HTM).

Bij Kaffee Peijnenburg moet ik denken aan de ontbijtkoek en wat blijkt:

1883 De Geldropse bakker Harry Peijnenburg krijgt een ventvergunning voor brood en koek. Hiermee wordt de basis gelegd voor een bedrijf dat 130 jaar later is uitgegroeid tot een succesvolle fabrikant van ontbijtkoek, koekjes, luxe koek en tussendoorproducten (www.peijnenburg.nl/nl/pages/home).

De oorsprong van het bedrijf is terug te voeren tot 1883, toen Harry Peijnenburg een bakkerij in Geldrop bezat. Het geleidelijk groeiende bedrijf werd in 1915 gesplitst, waarbij zoon Harry het brood en banket overnam, en zoon Johan (mijnheer Han) zich specialiseerde in koek en banket. In 1917 werd de koekfabriek opgericht onder de naam De Bijenkorf. In 1920 werkten er 22 mensen. Het bedrijf vestigde zich op de huidige locatie en breidde zich sterk uit. In 1952 werd het omgezet in een Naamloze Vennootschap. In 1954 werd een nieuwe fabriek in gebruik genomen, nog steeds in het centrum van Geldrop.
In 1982 werd Klinkhamers Koekfabrieken B.V., te Uithuizen overgenomen. Dit bedrijf fabriceert gemberkoek en Groninger koek.
Wieger Ketellappers Koekfabrieken te Sintjohannesga, dat Friese koek produceert, werd overgenomen in 1997.
In 2000 heeft de familie Peijnenburg alle aandelen aan Gilde Participaties B.V. en het management van Peijnenburg verkocht, waarmee het de facto ophield een familiebedrijf te zijn. Sedert 2006 is het bedrijf eigendom van Lotus Bakeries te Lembeke.
Koninklijke Peijnenburg B.V. is een producent van ontbijtkoek onder de merknamen Peijnenburg en Wieger Ketellapper. Het bedrijf heeft vestigingen in Geldrop en Sintjohannesga. In 1983 kreeg de onderneming het predicaat Koninklijk (https://nl.wikipedia.org/wiki/Koninklijke_Peijnenburg_B.V.).

Op 31 januari 2016 is Brouwerij Nijver officieel geopend door burgemeester Link en wethouder Hoekman. Brouwerij Nijver is gevestigd naast Kaffee Peijnenburg en Hotel Nijver.
Het verhaal van Brouwerij Nijver begint bij het openen van het VVV-servicepoint bij Hotel Nijver. Hobbybrouwer Bart liet een eigen gebrouwen bier proeven aan Carlo van Nisselrooij, eigenaar van Kaffee Peijnenburg en Hotel Nijver. Carlo was direct enthousiast en liet Bart een kleine ruimte zien waarin tot die tijd niets gebeurde. Carlo zou hier graag een eigen brouwerij willen en maakt zo de afspraak om te kijken of dit te realiseren is. Bart zou zich enkel bemoeien met het brouwen en Carlo zou de organisatie zoals, vergunning, etiketten, de belasting en natuurlijk de verbouwing op zich nemen. Helaas werd Carlo na de zomervakantie van 2015 steeds zieker. Hij had al acht jaar gezondheidsproblemen, maar vanaf de zomer traden er complicaties op. Hij overleed eind november 2015.... Voor het overlijden van Carlo zijn er al wat proefbrouwsels gemaakt waar Carlo aan mee heeft geholpen. Zelfs twee weken voor het overlijden heeft hij nog flessen bier gebotteld. Carlo kon mensen enthousiasmeren, door bijvoorbeeld mensen rond te leiden in de brouwerij. Hij hield ervan om met mensen te praten en had het geduld om het brouwproces uit te leggen. Hij was ook een man die goed kon organiseren. Dit is dan ook de reden dat Brouwerij Nijver nu bestaat.
Brouwerij Nijver is een echte brouwerij met een kleine brouwcapaciteit. Het uitgangspunt van Brouwerij Nijver is dat we alleen ambachtelijk bier willen brouwen. Alles wordt dus met de hand gebrouwen. Samen met vrienden van Carlo en brouwer Bart worden er op dit moment 3 bieren gebrouwen: Geldrops Blond, Donkerbruin Vermoeden en Tripel Carlo. (www.kaffeepeijnenburg.nl/brouwerij-nijver).


Geldrops Blond, het Donkerbruin Vermoeden en de Tripel Carlo. Dat zijn de drie nieuwe bieren van Geldrop, gebrouwen en gebotteld in de Hotel en Brouwerij Nijver. Dat gebeurt met een speciaal gevoel. In november overleed een van de initiatiefnemers voor de brouwerij, Carlo van Nisselrooij (www.youtube.com/watch?v=8PHpXIa2kiQ).

Vanaf vandaag zijn alle Nijverbieren weer beschikbaar. De flessen; Geldrops Blond, Donkerbruin Vermoeden en Tripel Carlo staan voor u koud bij Kaffee Peijnenburg. De enige plek waar ze te verkrijgen zijn (www.facebook.com/brouwerijnijver/).

Geldrops Blond, een tarwebier van 5% dat bedoeld is om er wat meer van te kunnen drinken. Laag in alcohol, vrij droog en gebaseerd op Kolschbier. Een Duits bier type dat van oorsprong uit de omgeving van Keulen komt (www.kaffeepeijnenburg.nl/brouwerij-nijver).
Het tweede bier is Bart’s favoriet; Donkerbruin Vermoeden. Het is een dubbel biertje van 7%. Er wordt gebruik gemaakt van hetzelfde type mout als bij het bier Rochefort (www.kaffeepeijnenburg.nl/brouwerij-nijver).
Geldrops Blond
Gebrouwen sinds: 2016
Alcoholpercentage: 5.0%
Soort: tarwebier
(www.cambrinus.nl/brw/NIJVER.HTM)

Geldrops Blond (5%) is geen gusher gelukkig. Het bier laat zich omschrijven als: veel koolzuur en geen schuim. Het doet mij eerder denken aan een radler i.p.v. kölsch. Het bier heeft een waterig mondgevoel, maar er is wel een lekkere moutige smaak in te ontdekken. Het is een smaak die mij niet aan een kölsch of weizen doet denken. Helaas...

Donkerbruin Vermoeden
Gebrouwen sinds: 2016
Alcoholpercentage: 7.0%
Soort: speciaalbier
(www.cambrinus.nl/brw/NIJVER.HTM)


Donkerbruin Vermoeden is een donker bier, zoals de naam al deed vermoeden.
De fles bleek een gusher. Het smaakt door de koolzuur niet als een dubbel. het smaakt gistig. Helaas, de naam deed mij vermoeden dat het een intrigerend goed bier zou zijn, maar dat viel een beetje tegen.

Tripel Carlo
Gebrouwen sinds: 2016
Soort: speciaalbier, tripel
Tripel Carlo (9%)
Geen gusher, gistige geur. Smaak doet een beetje denken aan een 'vachtje' in de smaak. Het schuimt stevig en de geur is alcoholerig met een klein zuurtje. De smaak is gistig en moutig, waarbij de hopbitterheid voor mijn smaak wat te zacht is. Het bier smaakt wat mij betreft zeer goed. Wellicht wat te veel koolzuur, maar de smaak bevalt me wel. Het is een tripel die mij wel intrigeert. De smaak doet mij erg goed. Jammer dat de fles zo klein is... Hier had ik wel meer van willen drinken. Een aanrader!

De brouwerij is op de foto's duidelijk te zien als een kleinschalige 'ambachtelijke' kleine brouwerij (www.cambrinus.nl/brw/NIJVER.HTM): Deze ambachtelijkheid proef je terug in het bier...


De deur op de foto, daar stond ik achter. Helaas was de brouwerij niet te bezichtigen...

In Geldrop is overigens ook wel eens een bierfestival:


Sinds 2013 is er in juni een kasteelbierfestival (?)/