↧
Article 0
↧
Paradox: New Beer Frontier
Wij zijn New Beer Frontier, een nieuw bedrijf gericht op de import van craft beer uit nog onbekende bierlanden. Onze focus ligt momenteel vooral op Oost-Europa, met Estland en Polen in het bijzonder.
Tijdens een vakantie in de Baltische Staten zijn wij als drie bierliefhebbers geheel onverwachts in aanraking gekomen met tal van overheerlijke bieren. Hier in Nederland bleken deze niet verkrijgbaar te zijn. Dit heeft ons er toe doen besluiten om deze onderneming op te richten, met als missie Nederland bekend te maken met deze smaakvolle bieren.
Momenteel kunnen wij een mooie en uitgebreide collectie Estse en Poolse bieren leveren. Hierbij kan gedacht worden aan verschillende bierstijlen zoals IPA's, Stouts, Porters, Blonds en Amber ales. Onze catalogus bevat de core-range van de diverse brouwerijen, aangevuld met interessante specials.
In de toekomst willen wij ook bieren uit andere landen toevoegen aan ons assortiment. Volg ons via deze webste of Facebook voor actuele updates over ons assortiment en nieuwe ontwikkelingen.
Wij hopen uw interesse te hebben gewekt!
Kevin Otto, Roeland Verloop & Vincent Visser
http://newbeerfrontier.com/wie-zijn-wij/
New Beer Frontier kan Estse, Poolse en Japanse bieren leveren:
Tanker bieren uit Estland
Pinta bieren uit Polen
Õllenaut bieren uit Estland
Pühaste bieren uit Estland
Sori bieren uit Estland
Vaat bieren uit Estland
Yo-Ho Brewing bieren uit Japan
Baird Brewing bieren uit Japan
Anderson's bieren uit Estland
(http://newbeerfrontier.com/assortiment/)
Enerzijds vind ik het geweldig om deze bieren tegen te komen en dat een initiatief als dit dat kan bereiken juich ik dan ook toe. Anderzijds haalt het ook een beetje het exotische naar het alledaagse... en dat is jammer. Zo was ik laatst op een festival en daar kwam ik Tanker en Sori tegen. Estlandse bieren had ik nog nooit eerder gedronken, dus ik was helemaal enthousiast. Vanwege budgettaire redenen heb ik er maar enkele geproefd en was er een gevoel van gemis. Toen kwam ik enige weken later een bierwinkel binnen en daar stond een hele wand vol met die bieren uit Estland. Tanker, Sori, Pinta... Tja ze vormden het grootste aanbod zowat... het gevoel van gemis van iets exotisch maakte plaats voor een gevoel van... tja, hoe zeg je dat? Het exotische was er nu af en de bieren zie ik nu niet langer als iets bijzonders.
Dat is toch een paradox? Dat de waardering voor een bier afhankelijk is van schaarste? Dat de mate van aanbod en verkrijgbaarheid een rol speelt bij je waardering van de smaak? Dat het geweldig is om exotische bieren te kunnen vinden, maar dat het minder leuk is om ze dan constant tegen te komen. Ze worden er minder bijzonder door. Hetzelfde overkwam me met 1894 (Limited edition 1894) van De Brabandere. Toen ik een enkele fles tegenkwam was dat bijzonder, maar vervolgens stond er een vol schap in de Hema.... en vervaagde de obscuriteit en bijzonderheid...
Ik weet dus niet of ik dergelijke initiatieven nou moet toejuichen of vervloeken...
Vloeken is ongemanierd dus laat ik bij aan-, afraden of ontraden. Wie weet raad?
Tijdens een vakantie in de Baltische Staten zijn wij als drie bierliefhebbers geheel onverwachts in aanraking gekomen met tal van overheerlijke bieren. Hier in Nederland bleken deze niet verkrijgbaar te zijn. Dit heeft ons er toe doen besluiten om deze onderneming op te richten, met als missie Nederland bekend te maken met deze smaakvolle bieren.
Momenteel kunnen wij een mooie en uitgebreide collectie Estse en Poolse bieren leveren. Hierbij kan gedacht worden aan verschillende bierstijlen zoals IPA's, Stouts, Porters, Blonds en Amber ales. Onze catalogus bevat de core-range van de diverse brouwerijen, aangevuld met interessante specials.
In de toekomst willen wij ook bieren uit andere landen toevoegen aan ons assortiment. Volg ons via deze webste of Facebook voor actuele updates over ons assortiment en nieuwe ontwikkelingen.
Wij hopen uw interesse te hebben gewekt!
Kevin Otto, Roeland Verloop & Vincent Visser
http://newbeerfrontier.com/wie-zijn-wij/
New Beer Frontier kan Estse, Poolse en Japanse bieren leveren:
Tanker bieren uit Estland
Pinta bieren uit Polen
Õllenaut bieren uit Estland
Pühaste bieren uit Estland
Sori bieren uit Estland
Vaat bieren uit Estland
Yo-Ho Brewing bieren uit Japan
Baird Brewing bieren uit Japan
Anderson's bieren uit Estland
(http://newbeerfrontier.com/assortiment/)
Enerzijds vind ik het geweldig om deze bieren tegen te komen en dat een initiatief als dit dat kan bereiken juich ik dan ook toe. Anderzijds haalt het ook een beetje het exotische naar het alledaagse... en dat is jammer. Zo was ik laatst op een festival en daar kwam ik Tanker en Sori tegen. Estlandse bieren had ik nog nooit eerder gedronken, dus ik was helemaal enthousiast. Vanwege budgettaire redenen heb ik er maar enkele geproefd en was er een gevoel van gemis. Toen kwam ik enige weken later een bierwinkel binnen en daar stond een hele wand vol met die bieren uit Estland. Tanker, Sori, Pinta... Tja ze vormden het grootste aanbod zowat... het gevoel van gemis van iets exotisch maakte plaats voor een gevoel van... tja, hoe zeg je dat? Het exotische was er nu af en de bieren zie ik nu niet langer als iets bijzonders.
Dat is toch een paradox? Dat de waardering voor een bier afhankelijk is van schaarste? Dat de mate van aanbod en verkrijgbaarheid een rol speelt bij je waardering van de smaak? Dat het geweldig is om exotische bieren te kunnen vinden, maar dat het minder leuk is om ze dan constant tegen te komen. Ze worden er minder bijzonder door. Hetzelfde overkwam me met 1894 (Limited edition 1894) van De Brabandere. Toen ik een enkele fles tegenkwam was dat bijzonder, maar vervolgens stond er een vol schap in de Hema.... en vervaagde de obscuriteit en bijzonderheid...
Ik weet dus niet of ik dergelijke initiatieven nou moet toejuichen of vervloeken...
Vloeken is ongemanierd dus laat ik bij aan-, afraden of ontraden. Wie weet raad?
↧
↧
Article 0
↧
IPA...bah?
Vroeger was alles beter, zelfs de nostalgie.
Vroeger was alles anders, maar was het echt beter?
Ik heb ooit eens over architectuur gelezen in Nederland dat vroeger werd gebouwd volgens het principe: altijd hetzelfde, maar overal anders. Tegenwoordig wordt gebouwd met het principe overal hetzelfde, maar altijd anders.
Hetzelfde gaat op voor bier. Vroeger had elke streek een eigen streekbier, maar tegenwoordig is het overal hetzelfde, maar altijd alles. Een brouwer in Pajottenland kan naast een saison ook IPA, kölsch of göse brouwen. Ik was een jaar of wat geleden in Berlijn en dronk daar in een microbrouwerij een IPA. Het was een goede IPA, maar wel een standaard. Daarbij dacht ik bij mezelf wel 'wat ben ik aan het doen?'. 'Ik ben in de streek van Berliner weisse en ik drink een standaard IPA.' Echter, tegenwoordig wordt Berliner weisse, kölsch, alt, IPA enz. enz. ook hier in de regio gebrouwen.
Je hoeft niet meer naar Keulen, Düsseldorf, Burton-on-Trent, Bamberg, Golsar of Polen om dergelijke bieren te proeven. Distributie-organisaties en de lokale brouwers die de stijlen namaken zorgen dat je elke stijl denkbaar wel kan vinden om te proberen.
Het lijkt mij leuk om bieren te proberen van lokale kleine brouwerijtjes, maar als je overal steeds hetzelfde drinkt? Overal een pilsje? Of overal een porter, stout, IPA of zwaar blond? Is het dan nog zo bijzonder? Zou het niet veel mooier zijn om lokale specialiteiten te proberen? Kvass, Hvidtøl, Grätzer of Berliner weisse daar waar het een jarenlange traditie heeft...
Dat zet de bieren ook meer apart van de nieuwe supermarkt-huismerk-craftbieren...
Er schijnt ook zo een ongeschreven regel te zijn om bieren te drinken zo dicht mogelijk bij de brouwerij. Hetzelfde gaat volgens mij op voor de regio: om een bierstijl te drinken zo dicht mogelijk bij de streek waar de bierstijl zijn oorsprong heeft.
Vroeger was alles anders, maar was het echt beter?
Ik heb ooit eens over architectuur gelezen in Nederland dat vroeger werd gebouwd volgens het principe: altijd hetzelfde, maar overal anders. Tegenwoordig wordt gebouwd met het principe overal hetzelfde, maar altijd anders.
Hetzelfde gaat op voor bier. Vroeger had elke streek een eigen streekbier, maar tegenwoordig is het overal hetzelfde, maar altijd alles. Een brouwer in Pajottenland kan naast een saison ook IPA, kölsch of göse brouwen. Ik was een jaar of wat geleden in Berlijn en dronk daar in een microbrouwerij een IPA. Het was een goede IPA, maar wel een standaard. Daarbij dacht ik bij mezelf wel 'wat ben ik aan het doen?'. 'Ik ben in de streek van Berliner weisse en ik drink een standaard IPA.' Echter, tegenwoordig wordt Berliner weisse, kölsch, alt, IPA enz. enz. ook hier in de regio gebrouwen.
Je hoeft niet meer naar Keulen, Düsseldorf, Burton-on-Trent, Bamberg, Golsar of Polen om dergelijke bieren te proeven. Distributie-organisaties en de lokale brouwers die de stijlen namaken zorgen dat je elke stijl denkbaar wel kan vinden om te proberen.
Het lijkt mij leuk om bieren te proberen van lokale kleine brouwerijtjes, maar als je overal steeds hetzelfde drinkt? Overal een pilsje? Of overal een porter, stout, IPA of zwaar blond? Is het dan nog zo bijzonder? Zou het niet veel mooier zijn om lokale specialiteiten te proberen? Kvass, Hvidtøl, Grätzer of Berliner weisse daar waar het een jarenlange traditie heeft...
Dat zet de bieren ook meer apart van de nieuwe supermarkt-huismerk-craftbieren...
Er schijnt ook zo een ongeschreven regel te zijn om bieren te drinken zo dicht mogelijk bij de brouwerij. Hetzelfde gaat volgens mij op voor de regio: om een bierstijl te drinken zo dicht mogelijk bij de streek waar de bierstijl zijn oorsprong heeft.
↧
Veggie
↧
↧
IPA battle
Sori IPA vs Boulevard IPA
IPA wordt tegenwoordig overal gebrouwen, zoals in Groot Brittanië, als Amerika, als (voormalig) Rusland. Ik had twee IPA's die volgens mij beide de WestCoast IPA als voorbeeld hadden/hebben.Als eerste dronk ik de IPA van Sori, op kamertemperatuur, uit een bolleke. het betrof volgens het etiket Investor IPA, 6,9%ABV en 70 IBU. Daarna dronk ik de IPA van Boulevard Brewing, op kamertemperatuur, uit een bolleke. het betrof volgens het etiket Single Wide IPA, 5,7%ABV en onbekende hoeveelheid IBU.
Sori
Sori Brewing is located in the capital of Estonia, Tallinn. Backed by crowdfunding investors, Sori Brewing is on a mission to make the world more fun with better craft beer. Started by two Finns who moved away from their home country to brew without compromises. Not far, but far enough to make it count (www.soribrewing.com/).
Pyry Hurula used to work in a big energy company portfolio management, making sure metropolitan Helsinki area was all lit and heated. He has always been a part-time marketing entrepreneur as well. In Sori, he’s the creative and strategic head. He’s also the one behind all the graphics. Pyry’s phone is integrated permanently to his hand and he’s devoted to connecting with our fans through social media.
Heikki Uotila used to market women’s’ shoes and flirt with bloggers and marketers for his living for one of the Europe’s biggest online retailer. Heikki was the one igniting the idea of having a brewery, but it took two to make it to reality. He was probably good with ladies shoes and all, now he is the man behind the beers and production planning.
At some point, there were three of us. After a year of learning entrepreneurship the hard way, one decided to leave for work in a lab with an another brewery. That was a great lesson about entrepreneurship for us all, it requires a lot from you and people around you. We remained still as friends and we all gained some!
Now Sori Brewing has grown to a real brewery with talented brewers and people behind the scenes working every day to push limits and create new. Steadily we grow our family and make this crazy story even bigger (www.soribrewing.com/about).
We’ve done almost everything in very unconventional ways so far. We are young. We are the one of the first ones in the world to start a brewery with a massive crowdfunding campaign. We raised 453 200 EUR through a crowdfunding we executed ourselves without any platform. All media and even many politicians commented on what we were doing. We like to think that made an impact on the Finnish alcohol policy.
Even the brewery is on the third floor and the building itself has an old Soviet-era story to tell. We sure will tell you when you come by, that there is a one of a kind story involving cruise missiles and trains gone missing.
Worst nightmare would be to be boring. That’s why we keep pushing the boundaries (www.soribrewing.com/about).
Boulevard
Boulevard Brewing Company has grown to be the largest specialty brewer in the Midwest, with full or partial distribution currently in 31 states and Washington DC. Since 1989 our brewery has remained dedicated to the craft of producing fresh, flavorful beers using traditional ingredients and the best of both old and new brewing techniques. Our selection of fine ales and lagers include the Midwest's best-selling craft beer, Boulevard Unfiltered Wheat Beer, our flagship Boulevard Pale Ale, and The Smokestack Series line of artisanal beers. We are proud to be Kansas City's Beer (www.boulevard.com/age-verify/?r=http://www.boulevard.com).
De Boulevard Brewing Company is een Amerikaanse brouwerij in Kansas City (Missouri). De brouwerij is sinds oktober 2013 eigendom van de Belgische brouwerij Duvel Moortgat.
De constructie van de brouwerij begon in 1988 door John McDonald. In een stenen gebouw van rond de eeuwwisseling in Southwest Boulevard, Kansas City, werd een brouwinstallatie opgebouwd met tweedehandse brouwketels van een failliete brouwerij in Beieren, Duitsland. Het eerste bier , de Boulevard Pale Ale, werd in de herfst van 1989 geproduceerd en in 1990 volgde de Boulevard Unfiltered Wheat Beer.
In 1999 en 2003 werd de brouwerij uitgebreid en in maart 2005 volgde een uitbreidingsproject van 20 miljoen US$ met een nieuwe brouwzaal en verpakkingseenheid naast het bestaande gebouw. De capaciteit bedroeg vanaf 2006 60.000 barrels (vaten) per jaar. In de herfst 2011 werd opnieuw 3 miljoen US$ geïnvesteerd in de originele brouwerij op Southwest Boulevard waarbij de zes 105-barrel-gisttanks werden vervangen door acht 300-barrel-gisttanks waardoor de jaarlijkse brouwcapaciteit toenam met 35.000 barrels.[2]
Op 18 oktober 2013 werd de brouwerij eigendom van Duvel Moorgat.[3] De Amerikaanse brouwerijen Boulevard Brewing Company, Brewery Ommegang (Cooperstown) en de Firestone Walker Brewing Company (sinds 2015) vormen samen de brouwerijgroep Duvel Moortgat USA. In de top-50 van 2014, gepubliceerd door de Brewers Association (BA), stond Duvel Moortgat USA op een 12de plaats in de lijst van U.S. Craft Brewing Companies en op een 18de plaats in de lijst van Overall U.S. Brewing Companies (gebaseerd op gebrouwen volume).[4]
Een aantal bieren van de brouwerij zijn sinds 2015 ook in België verkrijgbaar, zowel in cafés (op tap) als in de supermarkt (https://nl.wikipedia.org/wiki/Boulevard_Brewing_Company).
All Boulevard beers begin with specially selected, carefully inspected ingredients. Our brewing process is designed to maximize flavor, from the brewhouse to the bottle, and every step along the way is continuously evaluated for its contribution to flavor and quality (www.boulevard.com/beers/about-our-beers/). Tank 7 is ook een bier van ze.
Sori Investor IPA
Brewed by Sori Brewing
Style: India Pale Ale (IPA)
Tallinn, Estonia
COMMERCIAL DESCRIPTION
Investor IPA is a huge part of our story. Sori Brewing is crowdfunded by craft beer enthusiastic investors who share our vision and feel the passion. This straightforward West Coast IPA was one of the first brews they got to taste. Now it’s a praise for all the 225 people believing in this brewery and the idea behind it.
This beer is packed with Amarillo, Simcoe, Cascade and Magnum hops, giving it a strong tropical and citrus fruit aroma with a long, dry finish. Taste a part of our story and enjoy the hops! (www.ratebeer.com/beer/sori-investor-ipa/335021/)
Investor IPA is a big part of our story. This brewery project is funded with crowdfunding and by craft beer enthusiastic investors who share our vision and feel our passion. Investor IPA was a project name when we were introducing our brewing skills and products to potential investors. Obviously, the name stuck, so it can’t be more genuine. This is a glass raised to all those 225 people who made Sori Brewing possible. We bet you all enjoy this one.
This West Coast style tropical IPA is a dedication to our greatest influence, California and Oregon craft breweries. Using humongous amounts of the freshest hops we could get, we managed to brew a beer that came our instant personal favorite. We have used hops in every stage in brewing in order to make this a one balanced son of a hop. This IPA takes the Pacific Highway drives you through the US West Coast.
Hopped with Simcoe, Amarillo, Cascade, Centennial and Magnum hops giving it some tropical fruit, grapefruit and hints of piney notes. This west coast style IPA has 6,9% ABV and it’s fruity hops flies it all the way to 87 IBU.
This is brewed with our own equipment at Teerenpeli Brewery. Brewed without compromises and with dedication to make the West Coast style IPA all true hop heads deserve. Packed with flavor and brewed in American style. This is where we are good at (www.soribrewing.com/sori/investor-ipa).
Sori IPA bevat Amarillo, Simcoe, Cascade en Magum. De smaak van Sori IPA is fris en zeer hopbitter. Hierbij heeft de is de bitterheid harsig te noemen.
Boulevard IPA bevat vast ook een hoop hop.

Brewed by Boulevard Brewing Company (Duvel-Moortgat)
Style: India Pale Ale (IPA)
Kansas City, Missouri USA
Serve in Shaker, Tulip
ABV: 5.7%
COMMERCIAL DESCRIPTION
Boulevard Single-Wide I.P.A. is our take on a style that originated in 18th century Great Britain. This American version—inspired by our Smokestack Series Double-Wide I.P.A.—boasts a heady combination of six varieties of hops, some of which were employed for dry-hopping (www.ratebeer.com/beer/boulevard-single-wide-ipa/95150/).
Appearance
Bright golden in color with a nice, big, fluffy head. There is some nice lacing on the glass. This beer is also bottle conditioned so it has a yeasty haze to it.
Smell
A very subtle hop character that actually reminds me of a mowed yard or some kind of earthy foliage aroma. It is paired with a bit of citrus that didn’t hit me at first, and a bit more fruity smell than I was expecting.
Taste
I don’t get much sweetness in this IPA, which is good, but I really don’t get any sweetness at all. The hop bitterness attacks my tounge from front to back and the bitterness sticks to the back, but there doesn’t seem to be a malty sweetness to balance. In all honesty, it seems to be lacking a little bit on the front end of the tasting and explodes at the end. I get a little bit of pine and believe it or not, bread like, when I look deep into the flavor. It could be the yeast in the bottle.
Mouthfeel
Very zippy on the tounge, but I kind of expect that from IPA’s now. A medium bodied brew that goes down easy (http://mikesbrewreview.com/review-of-boulevard-single-wide-ipa/).
Boulevard Single-Wide I.P.A. is our take on a style that originated in 18th century Great Britain. This American version—inspired by our Smokestack Series Double-Wide I.P.A.—boasts a heady combination of six varieties of hops, some of which were employed for dry-hopping.
Color (EBC)16.2
Bitterness (IBUs)57
Original Gravity (Plato)13.2
Terminal Gravity (Plato)3
Alcohol (ABV)5.7%
CO2 - Bottles / Cans2.6 vol. (5.1 g/L)
CO2 - Kegs2.55 vol. (5.0 g/L)
A golden colored beer with a prominent flowery, grapefruit hop aroma, a moderate caramel malt flavor and a dominant hop bitterness and flavor.
AromaIntense floral, citrusy hops
MaltModerate caramel malt flavor
HopsStrong Hop bitterness and flavor
BalanceHops
BodyMedium
Ingredients
Malt: Pale Malt, Amber 50, Malted Wheat, Munich, Cara 50
Hops: Zeus, Bravo, Cascade, Centennial, Simcoe, Citra (http://www.boulevard.com/BoulevardBeers/single-wide-i-p-a/)
De smaak van Single Wide IPA is verwarmend en bitter. De hopbitterheid is volgens mij niet harssig, maar een beetje floraal.
De smaak van Sori Investor IPA is fris en bitter, terwijl Single Wide IPA van Boulevard Brewing en wat zwaardere donkere en doffere smaak had. De hopbittere smaak is het meest aanwezig bij Sori Als ik een 'winnaar' mag aanwijzen dan is het de IPA van Sori.
Nu moet je normaal bij een smaaktest beginnen met een laag alcoholgehalte en zo omhoog werken, maar ik deed dit hier anders. ook had het flesje van Sori tijd gehad om een dag te rusten en het bier van Boulevard niet, waardoor gistdepot anders dor het bier zal zijn verdeeld. Mogelijk heeft dat bijgedragen aan de beoordeling.
WHAT MAKES IPA SO SPECIAL?
November 28th, 2013 Heikki Uotila0
Our first batch of Investor IPA will be ready soon. Therefore, we would like to open up a bit and tell you why we love the beer style so much.
IPA or India Pale Ale is the trendiest beer style right now. Everyone must have an IPA in their product range. Even the bulky mega-breweries are thinking of producing IPAs because sales are skyrocketing in the US (up to 36 % in the first half of 2013). GuestMetrics find IPA as the fastest-growing beer category of 2012 and it’s still going strong. Here’s our introduction to IPA and how to make it great (www.soribrewing.com/craftbeer/ipa-is-so-special).
History of IPA
There have been a lot of debate and blog posts about the history of IPA. The common story behind IPA is that it was developed in the UK for soldiers and emigrants in India in the 1800’s. Regular Pale Ale couldn’t survive the long and warm sea-trip from Europe to India. Instead, they made a new beer a bit stronger and added more hops. The higher alcohol content and the hops acted as a preservative during the long journey.
There have been a lot of debate and blog posts about the history of IPA. Especially by people who have too much free time – and the British guys. I don’t know if you can ever find out the real story behind the style and what was it like originally. Some say, that Samuel Smith’s IPA is currently the closest to the original style, but who knows what’s the real story. All we know, it’s still a style that is going strong (www.soribrewing.com/craftbeer/ipa-is-so-special).
What is IPA now?
These days you can find IPAs almost everywhere. Even the most traditional beer consumers, the Germans, are producing some fantastic IPAs. The current trend started from the USA and has gradually taken over the western craft beer world.
We think that all the good qualities in craft beer culminate in the best IPAs. It’s refreshing, you can have many different layers of taste and you can max it to the extreme. It also requires expertise and craftsmanship from the brewer to make IPA work.
Here in Europe, BrewDog’s Punk IPA is probably one of the most consumed modern IPA’s. Right after, there are the American uncles such as Alesmith IPA, Ballast Point Sculpin IPA, Sierra Nevada Torpedo and so on. They all are very refreshing but at the same time there are many interesting flavors and taste layers (www.soribrewing.com/craftbeer/ipa-is-so-special).
The secret of a great IPA
Brewers: know your microbiology, the secret for a greatness lies within.So, how to make a perfect IPA? We have experimented quite a lot with IPAs during years. There are many things that affect the end result, not just hops. For a brewer, it is always a challenge, since there are so many moving parts in the play. Here we open up, what makes an IPA so great.
Head Brewer Samu checking the original gravity
Malt base is probably the most crucial part to make a great IPA. Especially – how to get the right mouth feel, texture and appearance for the beer. Most European IPAs seemed to differ with the Americans and we wanted to find out why. Here in Finland, a common IPA is pretty dark brown and malty. We are not very into that, but right now we are close to where we want it to be with our Investor IPA – clear petrol color and great mouth feel.
Hops, hops, hops. These give beer the attitude!
Hops, hops and hops. There seem to be some trendy hop varieties currently and some are always popular. Even though hoppy beers are great, there are still some limits. If you go too crazy, you’ll easily get cat piss. Some like to take it to that extreme point, we don’t. Delicate hop balance is the key, you just can’t max everything.
Yeast and water. Yeast is the soul of a beer. It’s a shame, how little some brewers have understanding on their yeast. Some may never control or understand the quality of their yeast, or have in-depth understanding of the yeast processes. The base of all, the water chemistry, seems to be even a bigger black box for brewers. Brewers: know your microbiology, the secret for a greatness lies within.
In our opinion, water chemistry is the number one key to great IPA. You can make good one without understanding your water – but in making of an excellent IPA, you need to be a pro.
Sori Investor IPA
2,5 kg of hops in 300 liters of fresh and pure water with great malt base makes this one a beast.It has been a struggle to find free capacity in Finnish breweries. On the other hand it’s great to see that business is blooming and Finnish breweries are doing great. However, we were finally able to find one and made a small batch of our Investor IPA in Kuninkaankartano Brewery.
The West Coast -style Investor IPA itself has very much crisp citrus and tropical aroma. It has 7.2% ABV, about 78 theoretical IBUs and it has a ton of aroma from dry hops. We made it with a San Diego yeast strain, using hops like Magnum, Simcoe, Amarillo, Cascade and Centennial and four different kinds of malts. And of course, we made sure that the water was perfect.
This is a tribute for all the inspirational beers that we have had over the years when planning our brewery. It’s the kind of beer that we love and enjoy, but it’s rarely made by Europeans. Over the years we have made quite a few test batches with this recipe and we’ve let beer-heads to taste it – and they love it. Hopefully, the new batch from Kuninkaankartano is even better, since we tuned a bit our recipe to make it even more aromatic. 2,5 kg of hops in 300 liters of fresh and pure water with great malt base makes this one a beast.
What makes our IPA different? Investor IPA is the whole idea of our brewery put into a beer. It is a beer without compromises. It’s playful, refreshing, easily drinkable but not boring. It’s full of questions like: Do you like this? Do you feel the craftsmanship behind it? Would you like some more? Is this what you value in craft beer? Does this support your values and taste preferences?
If most of the points are yes, then maybe you should check out our investor page. In other words, this beer’s purpose is to say: We know our stuff. We have the skills and the passion. Do you want to join the ride and be part of a great journey? (www.soribrewing.com/craftbeer/ipa-is-so-special)
Maar nog even resumé de hopvergelijking:
Sori IPA bevat Amarillo, Simcoe, Cascade en Magum.
Boulevard IPA bevat Zeus, Bravo, Cascade, Centennial, Simcoe, Citra.
Zou ik single hop bier moeten gaan proberen , om te zien welke hop mijn favoriet is?
↧
DMCA
We hebben een DMCA-klacht ontvangen voor je blog Rollende Bierton. Een e-mail met de details van de klacht is naar je toegestuurd op 11-jul-2016 en we hebben de blogpoststatus teruggezet naar Concept. Je kunt je blog hier bewerken. Je mag de blogpost opnieuw publiceren zonder de beledigende content en/of link(s). Als je denkt dat je over de rechten beschikt om deze content te plaatsen, kun je bezwaar maken. Klik hier voor meer informatie over ons DMCA-beleid. Bedankt voor je snelle reactie.
???
Ik ben benieuwd over welk bericht deze klacht gaat en wat DMCA eigenlijk is... Wel weet ik dat ik geen mail van 11 juli 2016 van blogspot. We gaan het uitzoeken.
Het bericht in kwestie betreft: X-Files star David Duchovny in Russian beer advert after the downing of MH17 when he is part Ukrainian
Wat zegt Blogspot/Google hierover?
Digital Millennium Copyright Act
Digital Millennium Copyright Act
Het is ons beleid te reageren op duidelijke meldingen van mogelijke auteursrechtschendingen. Als reactie op deze meldingen kunnen we onder andere het materiaal dat het onderwerp van de vermeende schending is, verwijderen of ontoegankelijk maken en/of abonnementen van gebruikers beëindigen. Als we actie ondernemen als reactie op een melding, stellen we mogelijk de vermeende overtreder of de beheerder van de betreffende site hiervan op de hoogte.
We kunnen meldingen van vermeende schendingen waarop we actie ondernemen, ook officieel documenteren. We kunnen de inhoud van uw melding doorsturen naar de non-profitorganisatie Lumen, die deze meldingen publiceert nadat bepaalde persoonlijke gegevens zijn verwijderd. U kunt hier een voorbeeld van een dergelijke publicatie bekijken. In producten zoals Google Zoeken geven we in plaats van de verwijderde inhoud een link weer naar de melding zoals deze is gepubliceerd door Lumen.
Deze pagina bevat instructies voor het indienen van de volgende soorten klachten:
Melding van inbreuk
Verweer
Melding van inbreuk
Als u een auteursrechtschending bij ons wilt indienen, dient u een klacht in aan de hand van de stappen in onze juridische probleemoplosser. Door het juiste product te selecteren, vraagt het formulier u alle hieronder vermelde gegevens op te geven die zijn vereist om een geldige DMCA-klacht in te dienen. Houd er rekening mee dat u aansprakelijk kunt worden gesteld voor geleden schade (inclusief gemaakte kosten en advocaatkosten) als u niet kunt aantonen dat een product of activiteit uw auteursrechten schendt. In een eerdere zaak (ga naar http://www.onlinepolicy.org/action/legpolicy/opg_v_diebold/ (in het Engels) voor meer informatie) is het voorgekomen dat een bedrijf dat een melding van inbreuk had verzonden met als doel het verwijderen van online materiaal dat was beschermd door het fair use-beginsel, dergelijke kosten moest betalen. Het bedrijf ging akkoord met een schikking van meer dan $ 100.000. Neem eerst contact op met een advocaat als u niet zeker weet of materiaal dat online beschikbaar is, inbreuk maakt op uw auteursrecht.
Verweer
De beheerder van de betreffende site of de provider van de betreffende inhoud kan een verweer indienen in overeenstemming met secties 512(g)(2) en (3) van de Digital Millennium Copyright Act. Wanneer we een verweer ontvangen, herstellen we mogelijk het materiaal in kwestie.
Klik hieronder op de betreffende link als u een verweer voor een van de volgende producten wilt indienen:
Blogger
Google Zoeken
Google+ pagina's/profielen
Als uw probleem is gerelateerd aan een product dat hier niet wordt vermeld, zoekt u het product in onze juridische probleemoplosser en kiest u de optie 'Verweer'. Houd er rekening mee dat u aansprakelijk kunt worden gesteld voor de geleden schade (inclusief gemaakte kosten en advocatenhonorarium), als u niet kunt aantonen dat met een product of activiteit inbreuk wordt gemaakt op de auteursrechten van anderen. Als u niet zeker weet of bepaald materiaal inbreuk maakt op de auteursrechten van anderen, kunt u het beste eerst contact opnemen met een advocaat. Een voorbeeldverweer is beschikbaar op http://www.lumendatabase.org/dmca/counter512.pdf.
Wanneer u ons verweerformulier invult, moet u de specifieke URL's of andere unieke identificatiegegevens opgeven van het materiaal dat Google heeft verwijderd of waarvoor Google de toegang heeft uitgeschakeld.
Beëindiging van account
Veel Google-services hebben geen accounthouders of abonnees. Voor services waarbij dat wel het geval is zal Google, wanneer daar aanleiding toe is, het account of abonnement van personen die herhaaldelijk inbreuk plegen, beëindigen. Als u vermoedt dat een accounthouder of abonnee meermaals overtredingen heeft begaan, voert u de bovenstaande instructies uit om contact op te nemen met Google. Geef hierbij voldoende informatie door, zodat we kunnen controleren of de accounthouder of abonnee inderdaad herhaaldelijk ons beleid heeft geschonden (https://support.google.com/legal/answer/1120734).
De Digital Millennium Copyright Act (DMCA) is een Amerikaanse wet uit 1998 die de auteursrechtwetgeving uitbreidt voor de technologie van het "digitale millennium". De wet implementeert twee verdragen uit 1996 van de Wereldorganisatie voor de Intellectuele Eigendom en werd op 28 oktober 1998 ondertekend door toenmalig president Bill Clinton.
De Digital Millennium Copyright Act stelt de productie en verspreiding van technologie of diensten strafbaar die bedoeld zijn om digitale beveiligingsmaatregelen te omzeilen die de toegang tot een auteursrechtelijk beschermd werk regelen. De wet verhoogt ook de strafmaat voor auteursrechtenschending op het internet, terwijl de aansprakelijkheid van providers wordt beperkt.
Op grond van de DMCA kan men de eigenaar van een website sommeren inbreukmakende inhoud te verwijderen, een zogenaamde takedown notice. Een van de kritiekpunten op de wet is dat het rechthebbenden erg gemakkelijk gemaakt wordt een takedown notice te versturen, zelfs als er in het geheel geen inbreuk gemaakt wordt. Als de eigenaar van een website een takedown notice ontvangt, is het in zijn belang hieraan te gehoorzamen, want als het materiaal wordt verwijderd kan hij niet aansprakelijk gesteld worden. Uit een analyse van Google blijkt dat een takedown notice vaak op oneigenlijke gronden verstuurd wordt, bijvoorbeeld om een concurrent te hinderen.[1]
Zodra een takedown notice is ontvangen, dient de eigenaar van de website de plaatser van de inhoud op de hoogte te stellen en te wijzen op de mogelijkheid tot het indienen van een zogeheten counter-notice wanneer de plaatser meent dat de geplaatste inhoud geen inbreuk maakt op auteursrechten. Besluit de plaatser inderdaad een counter-notice in te dienen, dan wordt de (vermeend) rechthebbende hiervan op de hoogte gesteld. Deze heeft dan een bepaalde tijd (ongeveer 10 werkdagen) om de plaatser van de inhoud te dagvaarden zodat de rechter kan bepalen of de content inderdaad inbreuk maakt op de rechten van de klagende partij. Wordt er binnen die tijd geen gerechtelijke procedure gestart, dan kan de content weer worden teruggeplaatst zonder dat men door dezelfde partij daarvoor alsnog aansprakelijk kan worden gesteld.
Onderzoek naar beveiliging en de publicatie van onderzoeksresultaten wordt gehinderd door deze wet. Het kan zijn dat veel onderzoek met betrekking tot cryptoanalyse illegaal is door de DMCA. Diverse personen zijn gearresteerd,onder wie Dmitri Skliarov in 2001. Onderzoekers houden hun onderzoeksresultaten achter, wat de verspreiding van kennis hindert. De wet is echter niet van toepassing als aangetoond kan worden dat de beveiliging een substantiële hindernis vormt voor het legitiem gebruik van auteursrechtelijk beschermd werk. De regels met betrekking tot uitzonderingen worden elke drie jaar herzien (https://nl.wikipedia.org/wiki/Digital_Millennium_Copyright_Act).
Het bericht van Duchovny staat op concept. Ik kan me niet voorstellen dat er iets copyrighterigs opstaat... het zal eerder gaan over de controversiële inhoud. Hoe kan ik het wederom publiceren?
???
Ik ben benieuwd over welk bericht deze klacht gaat en wat DMCA eigenlijk is... Wel weet ik dat ik geen mail van 11 juli 2016 van blogspot. We gaan het uitzoeken.
Het bericht in kwestie betreft: X-Files star David Duchovny in Russian beer advert after the downing of MH17 when he is part Ukrainian
Wat zegt Blogspot/Google hierover?
Digital Millennium Copyright Act
Digital Millennium Copyright Act
Het is ons beleid te reageren op duidelijke meldingen van mogelijke auteursrechtschendingen. Als reactie op deze meldingen kunnen we onder andere het materiaal dat het onderwerp van de vermeende schending is, verwijderen of ontoegankelijk maken en/of abonnementen van gebruikers beëindigen. Als we actie ondernemen als reactie op een melding, stellen we mogelijk de vermeende overtreder of de beheerder van de betreffende site hiervan op de hoogte.
We kunnen meldingen van vermeende schendingen waarop we actie ondernemen, ook officieel documenteren. We kunnen de inhoud van uw melding doorsturen naar de non-profitorganisatie Lumen, die deze meldingen publiceert nadat bepaalde persoonlijke gegevens zijn verwijderd. U kunt hier een voorbeeld van een dergelijke publicatie bekijken. In producten zoals Google Zoeken geven we in plaats van de verwijderde inhoud een link weer naar de melding zoals deze is gepubliceerd door Lumen.
Deze pagina bevat instructies voor het indienen van de volgende soorten klachten:
Melding van inbreuk
Verweer
Melding van inbreuk
Als u een auteursrechtschending bij ons wilt indienen, dient u een klacht in aan de hand van de stappen in onze juridische probleemoplosser. Door het juiste product te selecteren, vraagt het formulier u alle hieronder vermelde gegevens op te geven die zijn vereist om een geldige DMCA-klacht in te dienen. Houd er rekening mee dat u aansprakelijk kunt worden gesteld voor geleden schade (inclusief gemaakte kosten en advocaatkosten) als u niet kunt aantonen dat een product of activiteit uw auteursrechten schendt. In een eerdere zaak (ga naar http://www.onlinepolicy.org/action/legpolicy/opg_v_diebold/ (in het Engels) voor meer informatie) is het voorgekomen dat een bedrijf dat een melding van inbreuk had verzonden met als doel het verwijderen van online materiaal dat was beschermd door het fair use-beginsel, dergelijke kosten moest betalen. Het bedrijf ging akkoord met een schikking van meer dan $ 100.000. Neem eerst contact op met een advocaat als u niet zeker weet of materiaal dat online beschikbaar is, inbreuk maakt op uw auteursrecht.
Verweer
De beheerder van de betreffende site of de provider van de betreffende inhoud kan een verweer indienen in overeenstemming met secties 512(g)(2) en (3) van de Digital Millennium Copyright Act. Wanneer we een verweer ontvangen, herstellen we mogelijk het materiaal in kwestie.
Klik hieronder op de betreffende link als u een verweer voor een van de volgende producten wilt indienen:
Blogger
Google Zoeken
Google+ pagina's/profielen
Als uw probleem is gerelateerd aan een product dat hier niet wordt vermeld, zoekt u het product in onze juridische probleemoplosser en kiest u de optie 'Verweer'. Houd er rekening mee dat u aansprakelijk kunt worden gesteld voor de geleden schade (inclusief gemaakte kosten en advocatenhonorarium), als u niet kunt aantonen dat met een product of activiteit inbreuk wordt gemaakt op de auteursrechten van anderen. Als u niet zeker weet of bepaald materiaal inbreuk maakt op de auteursrechten van anderen, kunt u het beste eerst contact opnemen met een advocaat. Een voorbeeldverweer is beschikbaar op http://www.lumendatabase.org/dmca/counter512.pdf.
Wanneer u ons verweerformulier invult, moet u de specifieke URL's of andere unieke identificatiegegevens opgeven van het materiaal dat Google heeft verwijderd of waarvoor Google de toegang heeft uitgeschakeld.
Beëindiging van account
Veel Google-services hebben geen accounthouders of abonnees. Voor services waarbij dat wel het geval is zal Google, wanneer daar aanleiding toe is, het account of abonnement van personen die herhaaldelijk inbreuk plegen, beëindigen. Als u vermoedt dat een accounthouder of abonnee meermaals overtredingen heeft begaan, voert u de bovenstaande instructies uit om contact op te nemen met Google. Geef hierbij voldoende informatie door, zodat we kunnen controleren of de accounthouder of abonnee inderdaad herhaaldelijk ons beleid heeft geschonden (https://support.google.com/legal/answer/1120734).
De Digital Millennium Copyright Act (DMCA) is een Amerikaanse wet uit 1998 die de auteursrechtwetgeving uitbreidt voor de technologie van het "digitale millennium". De wet implementeert twee verdragen uit 1996 van de Wereldorganisatie voor de Intellectuele Eigendom en werd op 28 oktober 1998 ondertekend door toenmalig president Bill Clinton.
De Digital Millennium Copyright Act stelt de productie en verspreiding van technologie of diensten strafbaar die bedoeld zijn om digitale beveiligingsmaatregelen te omzeilen die de toegang tot een auteursrechtelijk beschermd werk regelen. De wet verhoogt ook de strafmaat voor auteursrechtenschending op het internet, terwijl de aansprakelijkheid van providers wordt beperkt.
Op grond van de DMCA kan men de eigenaar van een website sommeren inbreukmakende inhoud te verwijderen, een zogenaamde takedown notice. Een van de kritiekpunten op de wet is dat het rechthebbenden erg gemakkelijk gemaakt wordt een takedown notice te versturen, zelfs als er in het geheel geen inbreuk gemaakt wordt. Als de eigenaar van een website een takedown notice ontvangt, is het in zijn belang hieraan te gehoorzamen, want als het materiaal wordt verwijderd kan hij niet aansprakelijk gesteld worden. Uit een analyse van Google blijkt dat een takedown notice vaak op oneigenlijke gronden verstuurd wordt, bijvoorbeeld om een concurrent te hinderen.[1]
Zodra een takedown notice is ontvangen, dient de eigenaar van de website de plaatser van de inhoud op de hoogte te stellen en te wijzen op de mogelijkheid tot het indienen van een zogeheten counter-notice wanneer de plaatser meent dat de geplaatste inhoud geen inbreuk maakt op auteursrechten. Besluit de plaatser inderdaad een counter-notice in te dienen, dan wordt de (vermeend) rechthebbende hiervan op de hoogte gesteld. Deze heeft dan een bepaalde tijd (ongeveer 10 werkdagen) om de plaatser van de inhoud te dagvaarden zodat de rechter kan bepalen of de content inderdaad inbreuk maakt op de rechten van de klagende partij. Wordt er binnen die tijd geen gerechtelijke procedure gestart, dan kan de content weer worden teruggeplaatst zonder dat men door dezelfde partij daarvoor alsnog aansprakelijk kan worden gesteld.
Onderzoek naar beveiliging en de publicatie van onderzoeksresultaten wordt gehinderd door deze wet. Het kan zijn dat veel onderzoek met betrekking tot cryptoanalyse illegaal is door de DMCA. Diverse personen zijn gearresteerd,onder wie Dmitri Skliarov in 2001. Onderzoekers houden hun onderzoeksresultaten achter, wat de verspreiding van kennis hindert. De wet is echter niet van toepassing als aangetoond kan worden dat de beveiliging een substantiële hindernis vormt voor het legitiem gebruik van auteursrechtelijk beschermd werk. De regels met betrekking tot uitzonderingen worden elke drie jaar herzien (https://nl.wikipedia.org/wiki/Digital_Millennium_Copyright_Act).
Het bericht van Duchovny staat op concept. Ik kan me niet voorstellen dat er iets copyrighterigs opstaat... het zal eerder gaan over de controversiële inhoud. Hoe kan ik het wederom publiceren?
↧
Brettanomyces
Brettanomyces is a type of yeast giving very outspoken aromas and flavor. Earthy, floral, spicy are the most common used descriptions. Different than the regular Sacccaromyces it is able to eat about every single sugar, resulting over time in very dry beers. Depending on the use, “Brett beers” can be sour.
A few typical bacteria, usually not far away when talking Brett are Lactobacillus, pediococcus and Acetobacter. The first producing lactid acid, as seen in your yoghurt, the second doing something simular under different circumstances, with a more tart result. Acetobacter is the least known of the three, it is a key-component in vinegar and can easily ruin your beer. However, they are must in Flemish red ales (www.wildegist.nl/about/).
Peter Perrecone heeft een presentatie gehouden voor de society of barley engineers (PDF). Vinnie Cilurzo heeft hier een presentatie over gegeven genaamd: Brewing Sour Beers at Home Using Traditional & Alternative Methods (door Brian Schmaltz, op Linkedin gezet) en Gail Williams heeft een presentatie gegeven met de titel Never too soon to go sour - sour beer homebrewing ideas.
Brettanomyces is a non-spore forming genus of yeast in the family Saccharomycetaceae, and is often called "Brett". The genus name Dekkera is used interchangeably with Brettanomyces, as it describes the spore forming form of the yeasts (http://societyofbarleyengineers.org/wp-content/uploads/2013/08/Peter_Perrecone_The_World_of_Brettanomyces.pdf).
Brett is a component in a number of traditional styles -- Lambic, Saison, Flanders Red & Brown. This was initially due to the spontaneous fermentation methods used (pre modern biology), later to preserve and maintain the style. It's become more trendy in the last 5 years or so to brew traditionally "clean" or pure Saccharomyces cerevisiae styles with some (or all) Brett.
#2atpca, Sep 24, 2014 (www.beeradvocate.com/community/threads/brettanomyces-history.214099/)
Brettanomyces aka Botanical-myacies is a non-spore forming genus of yeast in the family Saccharomycetaceae, and is often colloquially referred to as "Brett". The genus name Dekkera is used interchangeably with Brettanomyces, as it describes the teleomorph or spore forming form of the yeast. The cellular morphology of the yeast can vary from ovoid to long "sausage" shaped cells. The yeast is acidogenic, and when grown on glucose rich media under aerobic conditions, produces large amounts of acetic acid. Brettanomyces is important to both the brewing and wine industries due to the sensory compounds it produces.
In the wild, Brettanomyces lives on the skins of fruit. The strain Brettanomyces claussenii was first classified at the Carlsberg brewery in 1904 by N. Hjelte Claussen, who was investigating it as a cause of spoilage in English ales. The term Brettanomyces comes from the Greek for "British fungus."
...
In most beer styles Brettanomyces is viewed as a contaminant and the characteristics it imparts are considered unwelcome "off-flavours." However, in many styles, particularly certain traditional Belgian ales, it is appreciated and encouraged. Lambic and gueuze owe their unique flavour profiles to Brettanomyces, as do wild yeast saison or farmhouse styles; and it is also found in Oud Bruin and Flanders red ale.
Several American craft breweries use Brettanomyces in their beers. This use began with a renewed interest in Belgian style ales and later formed new styles altogether (Brewers Association, 2007 Great American Beer Festival Style Guidelines, section 13a, 16). Some breweries use 100% Brettanomyces for the fermentation of some of their beers, and omit Saccharomyces from the recipe. It is common for American brewers that use Brettanomyces to also include lactic acid producing bacteria such as Lactobacillus, and Pediococcus in order to provide sourness to the beer. While Brett is sometimes pitched into the fermenter, aging in wood barrels previously inoculated with Brettanomyces is another method used to impart the complexity and sourness contributed by these strains of yeast.(https://en.wikipedia.org/wiki/Brettanomyces)
Zie hier en hier een strainoverzicht, en hier een myco-overzicht.
In the wild, Brettanomyces lives on the skins of fruit. The strain Brettanomyces claussenii was discovered at the Carlsberg brewery in 1904 by N. Hjelte Claussen, who was investigating it as a cause of spoilage in English ales. The term Brettanomyces comes from the Greek word "British fungus." (http://societyofbarleyengineers.org/wp-content/uploads/2013/08/Peter_Perrecone_The_World_of_Brettanomyces.pdf)
Tot nu toe werd het opgerekte domein van de spontane vergisting vooral bevolkt door een tikje avant-gardistische brouwers. Dat levert vaak bovengemiddeld uitgesproken smaken op en dat ook nog in een stijl die bekend staat als zuur bier. De Brettanomyces zetten suikers om in alcohol, zoals de gebruikelijke gistcellen dat ook doen, maar daarbij gaan tamelijk agressief vergistend te keer. Er blijft dus veel minder suiker over, met lekker droog bier als gevolg. Maar de Brettanomyces maken het bier niet alleen minder zoet, ze zorgen ook voor een zurige smaak. Die kan zo sterk zijn dat woorden als “paardendeken” nog wel eens willen vallen als een zuur bier beschreven wordt.
Dat betekent niet dat bier met “Brett” zich altijd kenmerkt door een allesverzengende zuurgraad. Voeg je wat Brettanomyces toe aan een bier dat op normale wijze vergist, dan kan ook een hele toegankelijke, lichtzurige fruitigheid opleveren. Het mooiste en bekendste voorbeeld van wat zo’n combinatie van Saccharomyces en Brettanomyces kan doen is misschien wel Orval. Aanvankelijk trekken de Saccharomyces de kar der vergisting voor dit unieke trappistenbier. Als het bier vervolgens de karakteristieke fles ingaat, wordt er zowel kandijsuiker als Brett aan toegevoegd (www.brouwerijhetij.nl/nieuw-bier-ij-brett-beetje-brett-niet-vies/).
Een voorbeeld van een bier met brett is de (middelste?) Orval, Oersoep Brettalicious Brett Saison - Foudre 1, Brettpeat , Wild Jo en IJ Brett. Als stijl kun je denken aan lambic, geuze, Vlaamse Bruine, Berliner Weisse, Göse en dergelijke.
However, while Brettanomyces strains are important to the production of lambics, Brett can and is used in the production of other beers, including classic styles and modern creations.
Brettanomyces is yeast; just not our good friend Saccharomyces cerevisiae (i.e., brewer’s yeast). Brettanomyces may also be called Dekkera. Dekkera is the name for the spore-forming version while Brettanomyces is used to refer to the non-spore forming version. There are many different species of Brett and in some cases, one species may be referred to by different names in different sources.
Beer or wine fermented in unlined wooden vessels are very likely to be tainted by Brettanomyces since Brett can survive for extended periods in the wood. There is evidence that at least some strains of Brett can slowly eat the sugars in the wood that other organisms can’t process.
In the very early part of the 20th Century, Brettanomyces was first isolated from wood-aged British strong stock ales by N. Claussen at the Carlsberg Brewery in Denmark. The name Brettanomyces means “British brewing industry fungus.” (The name Saccharomyces means “sugar fungus.”)
Het is ook een fenomeen bij wijn:
Brettanomyces is a common defect in wine, but controversy surrounds the subject. Jamie Goode sifts the available data and canvasses the views of world-famous winemakers to determine how widespread the problem is, and whether brett can ever be a good thing. (Originally published in Harpers Wine and Spirit Weekly, 18 April 2003, p 42-46)..... Volatile phenols and fatty acids are the key molecules responsible for the olfactory defects in wines affected by brettanomyces. According to Peter Godden, of the Australian Wine Research Institute, ‘The anecdotal dogma in this area is that 4-ethyl-phenol, isovaleric acid and 4-ethyl-guiacol are the key molecules, in order of sensory importance’. But he adds that he has seen variations in brett character in different bottles of the same wine. 4-ethyl-phenol is the most prominent molecule in bretty wines, giving aromas of stables, barnyards and sweaty saddles (apparently, but I must admit to never having smelled one). Its presence in wine is an almost certain indicator of a brett infection, and this is what most diagnostic labs test for to indicate the presence of brett. 4-ethyl-guiacol is a little more appealing, known for its smoky, spicy aromas. Isovaleric acid, a volatile fatty acid, is known for its rancid, horsey aroma, and as yet there is no analytical technique that picks it out: in gas chromatography/mass spectrometry (GCMS) another compound elutes at the same time, which masks it. Godden emphasizes that this is a complex area of study: ‘There is not much of a relationship between overall brett character and 4-ethyl-phenol levels, and there are synergistic effects between the three most important sensory compounds.’
As with other volatile odorants, people differ widely in their sensitivity to these molecules, and each individual shows a range of different thresholds (for example, the threshold for detecting an odorant differs from the threshold for recognition of the same odorant). Godden suggests that a useful sensory threshold to use for 4-ethyl-phenol is 420 micrograms/litre. At this concentration and beyond, a wine will typically be noticeably bretty. Below this concentration, the character of the wine may be changed but people won’t, on average, recognize that this is due to 4-ethyl-phenol. Because the threshold for 4-ethyl-phenol drops when 4-ethyl guiacol is also present -- and in brett-infected wine they always occur together in a ratio of about 10:1 -- this threshold is calculated for a 10:1 mixture of 4-ethyl-phenol and 4-ethyl-guiacol..... The conclusion seems to be that brettanomyces is widespread, and virtually every barrel of red wine has the potential to go bretty. Create the right environment for it, and you’ll have a brett infection. Thus the key objective for winemakers isn’t to create a sterile winery, which will never happen, but to make sure that their barrels aren’t a receptive environment for brett to grow in.... Randall Grahm has an novel suggestion, though: ‘It would be very interesting if we could isolate a strain of brett that worked in wine, depleting nutrients but producing very low levels of 4-ethyl phenol. In this way, one could inoculate one’s wine with brett, much the same way as one inoculates one’s wine with malolactic bacteria, thus depleting nutrients and rendering the wine safe from further microbial degradation.’ Now there’s a project for the microbiologists (www.wineanorak.com/brettanomyces.htm).
Brettanomyces, the industry’s most famous and controversial characteristic. But this had evidently not bothered the judges at the 2015 Decanter World Wine Awards who had given the wine a gold medal and a regional trophy (www.meininger.de/en/wine-business-international/great-brettanomyces-taste-test).
Nothing about Brettanomyces is straightforward. It even has another name – Dekkera – though one that’s rarely used by wine people. There are several different strains of Brett, each of which has a character of its own: some are more widely palatable than others. To complicate matters further, sensitivity to any of the strains varies from one human being to another. Even when two people perceive the same aromas, they may disagree widely over their acceptability. For one expert, a wine with detectable evidence of Brett is unpardonably faulty, while to another, the same wine will be greeted as complex and showing a sense of place. To untangle this web, it is worth looking at the facts over which there is no dispute.
Brettanomyces has the rare distinction of bringing together the worlds of beer and wine. A strain, Brettanomyces claussenii, was first identified at the Carlsberg brewery in Denmark by Niels Hjelte Claussen in 1903. Claussen was investigating a batch of sour English beer, which explains why the yeast came to be named after both him and the Greek for ‘British fungus’. Innovative brewers realised that despite its association with faulty ale, Brett might contribute to the production of interesting beer. In 1908, a letter was sent to the editor of a Chicago publication called The Western Brewer: and Journal of the Barley, Malt and Hop Trades saying that the writer had been ‘advised’ to used the yeast to ‘improve the flavour and taste’ of their ale. The answer was that Brettanomyces was not a ‘commercial article’, but a ‘group of micro-organisms’ that can be isolated from… old English ales and that it is the ferment which gives to these beers their… taste and flavour’. The enquirer was told that 125cc of a Brett culture per barrel would be ‘sufficient’.
Ever since, brewers have taken a passionate interest in the contribution an intentional addition of Brett can make to some styles of beer, and its undesirability in others. Today, Chad Yakobson MSc, founder of the Crooked Stave Artisan Beer Project in Denver, enjoys a cult following for his Brettanomyces Project experiments into using Brett in Belgian-style beer fermentation.
Brett’s relationship with wine is less clear. The first time the two were scientifically linked was in 1940, when a researcher called M.T.J. Custers performed a first systematic study on 17 strains of Brettanomyces yeast and found one in a wine. Three-quarters of a century later, while studies have been conducted by scientists such as Pascal Chatonnet of Laboratoire Excell in Bordeaux, winemakers still have less understanding of the subject than brewers. All too often, wines with the tell-tale Band-Aid or horsey character are thought to be displaying ‘terroir’. In a 2005 Guardian interview, Chatonnet admitted that when he began to make wine in the 1960s, he thought brett was a typical character of wines from Graves. Now, he is clear that the yeast is actually the enemy of terroir because wines infected with it will all taste the same.
When discussing the smell and taste of Brett, much depends both on the precise strains of the yeast, their concentration, combination, and the style and age of wine in which they appear. One of the main yeasts, 4-ethylphenol (usually referred to as 4-EP), is associated with ‘Band-Aid’ characters, while 4-ethylguaiacol (4-EG) is more pleasantly spicy and 4-ethylcatechol (4-EC]) is the barnyardy villain of the piece. Some fruity, well-structured wines will conceal their Brett component more effectively than lighter styles – until the fruit component fades over time, allowing the Band-Aid or stable characters to emerge. Pinot Noir seems to be particularly susceptible to the barnyard character while Shiraz and Nebbiolo sometimes take on the spicy notes.
While awareness and understanding of Brett has grown in tandem with greater technical understanding, there is also no doubt that there is also more Brett around. This is explained by the trend towards picking riper grapes, higher pH levels, residual sugar, more barrel ageing, a move away from filtration and – especially among ‘natural’ winemakers - a dramatic reduction in the use of SO2. While Brett infections have been found in vineyards and on grapes, barrels are often seen as the major culprit in the spread of the infection in a winery, especially as wine is racked from one cask to another.
As Randall Grahm of the Bonny Doon winery in California told me, “a certain portion of one's barrels can well be infected and others not. It's certainly then a reasonable strategy to sterile-filter the infected barrels and not filter the others. But it seems that it is still very tricky to have real certainty about whether your wine has Brett or not, as the testing methods seem to be not 100% reliable.”
In recent times, the argument over the acceptability and even desirability of small amounts of Brett has been enlivened by the growing trendiness of unsulphured, unfiltered, wild yeast-fermented ‘natural’ wines. Supporters of these styles are generally far more tolerant of characteristics such as volatile acidity and Brett. Alice Feiring, the New York-based author of Letting Grapes Do What Comes Naturally, has written about “earthy/savoury” Brett or “sheepiness” and says that if it does not “overwhelm the wine” it’s “terrific”.
Feiring is not alone. Plenty of well-respected palates have admired wines like Château de Beaucastel in Châteauneuf-du-Pape, Château Musar in Lebanon and Henschke’s Hill of Grace, all of which have historically – in at least some vintages – been associated with Brett (www.meininger.de/en/wine-business-international/great-brettanomyces-taste-test).
Maar even terug naar de geschiedenis, een stukje bierhistorie van Shut up about Barclay Perkins:
Ron (patto1ro) Pattinson's When was Brettanomyces discovered? blog entry has more on the history, pre-Claussen. #6jesskidden, Sep 24, 2014 (www.beeradvocate.com/...brettanomyces-history.214099/):
Trawling through the Journal of the Institute of brewing, I stumbled upon a little article about Brettanomyces by R. B. Gilliland. It was a revelation.
I'd accepted that it was Claussen, working at the Carlsberg laboratory, who first discovered Brettanomyces in 1903.It turns out that's not the whole truth... Claussen may have been the first to publish about Brattanomyces, but he wasn't the first to find it.
On the face of it, a brewery in St. Petersberg seems an even more unlikely place to come across Brettanomyces than in Denmark. But, if you think about it, there is some sense to it. In the late 19th century, about the only beer being imported into Russia was strong Stout. Stuff that would have been aged and gained its distinctive flavour from a Brettanomyces secondary conditioning. Someone trying to replicate such a beer might well go looking for the secondary conditioing yeast.
As for Guinness, well, they're exactly the sort of brewery you would expect to have discovered Brattanomyces. In the 1890's Guinness still vatted a decent quantity of beer. Foreign Extra Stout was mostly a vatted beer, but a proportion of aged beer was also blended into Extra Stout and Porter. While in Britain this sort of long maturation was only used for the strongest beers, it was a vital part of all Guinness's products.
Why didn't Seyffert or Tullo publish? In the former case, it was most likely a commercial decision. If you'd cracked the way of turning any old Lager into aged Stout, you'd quite likely want to keep it to yourself. There was potentially lots of money to be earned from that knowledge. Perhaps there was the same consideration at Guinness.
That also might explain why Claussen did publish. Secondary conditioning wasn't really part of Carlsberg's business (http://barclayperkins.blogspot.nl/2013/06/when-was-brettanomyces-discovererd.html, http://barclayperkins.blogspot.nl/2015/05/brettanomyces-hero-or-villain.html).
The holder of the patent is N. Hjelte Claussen, the scientist who discovered brettanomyces at Carlsberg. I'm going to go ahead and hazard the observation that the Wiki site on his strain--brettanomyces claussenii--is wrong; it says he discovered the strain in 1904. Nice trick securing a patent on this technique a year before he discovered the actual strain.
I'll hazard a second observation as well: Claussen's scheme to pitch brett into lagers doesn't seem to have taken off. Sour lager (sauerlagern?)? Someone should give that a shot--there's a gold medal at the GABF waiting for the first brewery to perfect it (http://beervana.blogspot.nl/2012/01/ahead-of-his-time.html).
Er zijn 3 soorten van brett:
Here’s an overview of the properties of various types of Brettanomyces isolated from bottle-conditioned beers:
“Group 1. -21 strains fermented glucose, sucrose and maltose only. These strains agreed with the published descriptions of Brett. bruxellensis Kufferath et van Laer and were similar to authentic strains of this species. Brett. bruxellensis has been isolated from Iambic beer, from Cork porter, from French grape must and from Brazilian wine fermentations."
Journal of the Institute of Brewing, Volume 67, Issue 3, May-June 1961, page 259.
Now the second group:
“Group 2. -11 strains fermented glucose and galactose only. These strains agreed with Peynaud & Domercq and were similar to an authentic strain of this species. Brett. schanderlii has been found in French and South African wine fermentations. It has not previously been reported as occurring in beer. "
Journal of the Institute of Brewing, Volume 67, Issue 3, May-June 1961, page 259 - 260.
Interesting that this had previously only been found in wine, not beer.
This sounds like a weird one:
“Group 3. -12 strains fermented glucose, galactose, sucrose and lactose. This combination of fermentative abilities does not correspond with any established species. These strains are most like Brett. anomalus but differ from this species in that they ferment sucrose rapidly. A further study is being made of these strains and, if the differences are sufficient to establish the strains in this group as a separate species, this will be reported in a further communication. For the present these strains will be described as Brettanomyces sp. 1. It seems strange that so many strains unable to ferment maltose (Groups 2 and 3) should be found in beer, but Custers isolated Brett. anomalus, which also is unable to ferment maltose, from English beer. It was because of this peculiar circumstance that Custers gave this species the name "anomalus."”
Journal of the Institute of Brewing, Volume 67, Issue 3, May-June 1961, page 260.
You wouldn’t want that getting into your Milk Stout. Bottle bombs would be the inevitable result of the Brettanomyces chewing its way through the lactose (http://barclayperkins.blogspot.nl/2015/05/brettanomyces-hero-or-villain.html).
The compounds responsible for contributing certain sensory characters
to wine/beer are;
4-ethylphenol: Band-aids, barnyard, horse stable, antiseptic
4-ethylguaiacol: Bacon, spice, cloves, smoky
isovaleric acid: Sweaty saddle, cheese, rancidity
(http://societyofbarleyengineers.org/wp-content/uploads/2013/08/Peter_Perrecone_The_World_of_Brettanomyces.pdf)
There has been lots of good posts concerning the ‘discovery’ of Brettanomyces in the late 1800s/early 1900s; N. Hjelte Claussen is often attributed as being the person who ‘discovered’ Brett since he published on this matter.
While yeast as a living organism was not discovered until 1857 by Louis Pasteur, brewers and bakers were aware of yeast as a needed ingredient. British brewers were cognizant that ‘something’ was adding tartness to their stock ales and porters in the 1700’s. Another recognition of ‘something’ was that the IPAs of the early 1800’s would come out being exceptionally dry (very low final gravities) when they were aged in wooden barrels for extended periods of time. They did not know the specifics of the science (i.e., Brett living in the wooden barrels conducting a secondary fermentation within the barrel) at that time but the effects were certainly recognized.
Cheers!
#9JackHorzempa, Sep 24, 2014 Last edited: Sep 24, 2014
(www.beeradvocate.com/community/threads/brettanomyces-history.214099/)
If we're taking about modern craft brewing and the proliferation of Brett, Chad Yakobson of Crooked Stave deserves a mention for sure. Outside of making delicious beers with mixed cultures and especially 100% Brett beers, his research on Brett was pretty groundbreaking, and he's written plenty on the subject. Historically, someone already mentioned Orval, but Courage Russian Imperial Stout was another famous example of intentionally adding Brett for conditioning.
#10afrokaze, Sep 24, 2014 (www.beeradvocate.com/community/threads/brettanomyces-history.214099/)
Iemand heeft ook een website genaamd http://brettanomycesproject.com/ over zijn scriptie (MSc.) en dissertatie:
The Brettanomyces Master’s Project took 18 months to complete from start to finish. While it might not have taken so long had I not been working 40+ hours a week as a brewer for nine of those months, I still managed to complete the work finishing all the writing and submitting the dissertation on July 23rd, 2010 (http://brettanomycesproject.com/msc-project-archives/).
Pure culture fermentation characteristics of Brettanomyces yeast species and their use in the Brewing Industry (http://brettanomycesproject.com/dissertation/) This study was conducted to evaluate the pure culture fermentation performance of eight strains of Brettanomyces with the objective to find characteristic compounds produced during fermentation. Colony formation and growth was initially observed on media agars recommended for use in the brewing industry with strong growth observed on MYPG, WLN, and CuSO4 agar medias. Cell growth during semi aerobic batch culture showed 2-phase and 3-phase growth patterns with maximum cell counts reached after 168 to 192 hours of propagation. Pure culture fermentations were conducted with multiple pitching rates and variation was observed in the different strains abilities to achieve adequate attenuation after 35 days. Longer time was needed for most strains except B. bruxellensis (BSI-Drie), which achieved 82.16% apparent attenuation with a pitching rate of 6×106 cells/ml. When the strains were pitched at a rate of 12×106 cells/ml a correlation was observed between final pH and final apparent attenuation, with a lower final pH resulting in greater attenuation. Fermentations were further conducted with wort pre-acidified with lactic acid at concentration of 100, 500, 1,000 and 3,000 mg/l. Higher initial concentrations of lactic acid had a significant effect, increasing the level of attenuation observed in each strain, while generally decreasing the secondary metabolites produced. Compound analysis of the fermented beers showed ethyl acetate, ethyl caproate, and ethyl caprylate were the significant esters produced with no isoamyl acetate detected throughout the study. Of the esters produced, ethyl caproate and ethyl caprylate were produced at levels previously unseen in fermented beer (http://brettanomycesproject.com/dissertation/abstract/).
A few typical bacteria, usually not far away when talking Brett are Lactobacillus, pediococcus and Acetobacter. The first producing lactid acid, as seen in your yoghurt, the second doing something simular under different circumstances, with a more tart result. Acetobacter is the least known of the three, it is a key-component in vinegar and can easily ruin your beer. However, they are must in Flemish red ales (www.wildegist.nl/about/).
Peter Perrecone heeft een presentatie gehouden voor de society of barley engineers (PDF). Vinnie Cilurzo heeft hier een presentatie over gegeven genaamd: Brewing Sour Beers at Home Using Traditional & Alternative Methods (door Brian Schmaltz, op Linkedin gezet) en Gail Williams heeft een presentatie gegeven met de titel Never too soon to go sour - sour beer homebrewing ideas.
Brett is a component in a number of traditional styles -- Lambic, Saison, Flanders Red & Brown. This was initially due to the spontaneous fermentation methods used (pre modern biology), later to preserve and maintain the style. It's become more trendy in the last 5 years or so to brew traditionally "clean" or pure Saccharomyces cerevisiae styles with some (or all) Brett.
#2atpca, Sep 24, 2014 (www.beeradvocate.com/community/threads/brettanomyces-history.214099/)
Brettanomyces aka Botanical-myacies is a non-spore forming genus of yeast in the family Saccharomycetaceae, and is often colloquially referred to as "Brett". The genus name Dekkera is used interchangeably with Brettanomyces, as it describes the teleomorph or spore forming form of the yeast. The cellular morphology of the yeast can vary from ovoid to long "sausage" shaped cells. The yeast is acidogenic, and when grown on glucose rich media under aerobic conditions, produces large amounts of acetic acid. Brettanomyces is important to both the brewing and wine industries due to the sensory compounds it produces.
In the wild, Brettanomyces lives on the skins of fruit. The strain Brettanomyces claussenii was first classified at the Carlsberg brewery in 1904 by N. Hjelte Claussen, who was investigating it as a cause of spoilage in English ales. The term Brettanomyces comes from the Greek for "British fungus."
...
In most beer styles Brettanomyces is viewed as a contaminant and the characteristics it imparts are considered unwelcome "off-flavours." However, in many styles, particularly certain traditional Belgian ales, it is appreciated and encouraged. Lambic and gueuze owe their unique flavour profiles to Brettanomyces, as do wild yeast saison or farmhouse styles; and it is also found in Oud Bruin and Flanders red ale.
Several American craft breweries use Brettanomyces in their beers. This use began with a renewed interest in Belgian style ales and later formed new styles altogether (Brewers Association, 2007 Great American Beer Festival Style Guidelines, section 13a, 16). Some breweries use 100% Brettanomyces for the fermentation of some of their beers, and omit Saccharomyces from the recipe. It is common for American brewers that use Brettanomyces to also include lactic acid producing bacteria such as Lactobacillus, and Pediococcus in order to provide sourness to the beer. While Brett is sometimes pitched into the fermenter, aging in wood barrels previously inoculated with Brettanomyces is another method used to impart the complexity and sourness contributed by these strains of yeast.(https://en.wikipedia.org/wiki/Brettanomyces)
Zie hier en hier een strainoverzicht, en hier een myco-overzicht.
In the wild, Brettanomyces lives on the skins of fruit. The strain Brettanomyces claussenii was discovered at the Carlsberg brewery in 1904 by N. Hjelte Claussen, who was investigating it as a cause of spoilage in English ales. The term Brettanomyces comes from the Greek word "British fungus." (http://societyofbarleyengineers.org/wp-content/uploads/2013/08/Peter_Perrecone_The_World_of_Brettanomyces.pdf)
Tot nu toe werd het opgerekte domein van de spontane vergisting vooral bevolkt door een tikje avant-gardistische brouwers. Dat levert vaak bovengemiddeld uitgesproken smaken op en dat ook nog in een stijl die bekend staat als zuur bier. De Brettanomyces zetten suikers om in alcohol, zoals de gebruikelijke gistcellen dat ook doen, maar daarbij gaan tamelijk agressief vergistend te keer. Er blijft dus veel minder suiker over, met lekker droog bier als gevolg. Maar de Brettanomyces maken het bier niet alleen minder zoet, ze zorgen ook voor een zurige smaak. Die kan zo sterk zijn dat woorden als “paardendeken” nog wel eens willen vallen als een zuur bier beschreven wordt.
Dat betekent niet dat bier met “Brett” zich altijd kenmerkt door een allesverzengende zuurgraad. Voeg je wat Brettanomyces toe aan een bier dat op normale wijze vergist, dan kan ook een hele toegankelijke, lichtzurige fruitigheid opleveren. Het mooiste en bekendste voorbeeld van wat zo’n combinatie van Saccharomyces en Brettanomyces kan doen is misschien wel Orval. Aanvankelijk trekken de Saccharomyces de kar der vergisting voor dit unieke trappistenbier. Als het bier vervolgens de karakteristieke fles ingaat, wordt er zowel kandijsuiker als Brett aan toegevoegd (www.brouwerijhetij.nl/nieuw-bier-ij-brett-beetje-brett-niet-vies/).
Een voorbeeld van een bier met brett is de (middelste?) Orval, Oersoep Brettalicious Brett Saison - Foudre 1, Brettpeat , Wild Jo en IJ Brett. Als stijl kun je denken aan lambic, geuze, Vlaamse Bruine, Berliner Weisse, Göse en dergelijke.
However, while Brettanomyces strains are important to the production of lambics, Brett can and is used in the production of other beers, including classic styles and modern creations.
Brettanomyces is yeast; just not our good friend Saccharomyces cerevisiae (i.e., brewer’s yeast). Brettanomyces may also be called Dekkera. Dekkera is the name for the spore-forming version while Brettanomyces is used to refer to the non-spore forming version. There are many different species of Brett and in some cases, one species may be referred to by different names in different sources.
Beer or wine fermented in unlined wooden vessels are very likely to be tainted by Brettanomyces since Brett can survive for extended periods in the wood. There is evidence that at least some strains of Brett can slowly eat the sugars in the wood that other organisms can’t process.
In the very early part of the 20th Century, Brettanomyces was first isolated from wood-aged British strong stock ales by N. Claussen at the Carlsberg Brewery in Denmark. The name Brettanomyces means “British brewing industry fungus.” (The name Saccharomyces means “sugar fungus.”)
In the glory days of English porter (in the 18th and 19th Centuries), brewers built immense unlined wooden vats for aging their beers. Beers would age for up to a year before blending with younger beers for serving. These aged beers became somewhat sour and were called “stale,” a desirable characteristic. The stale porter could be worth two to three times as much as the young beer and aging porter became a capital-intensive business to satisfy the need for large volumes of stale porter needed for blending. Brewers held large dinner parties on the floor of new vats to commission these immense structures. Some of these vessels were as large as 20,000 barrels. The building of larger and larger vats continued through 1814 when a porter vat burst at the Horse Shoe Brewery in London. The ensuing deluge destroyed the brewery and the neighboring housing, resulting in the death of eight people.
It is very likely that Brettanomyces played a major role in the souring (staling) of historical porters though there were undoubtedly other organisms present as well.
Historically, Berliner weisse is said to have had Brettanomyces notes though the dominant souring agent is Lactobacillus. In the traditional process, the wort wasn’t boiled so other organisms may have had the opportunity to contaminate the wort.
In Belgium, the traditional farmhouse style saison was likely to have had a Brett character and even today the lambic family of beers depends on Brett (and many other organisms) for its character.
Likewise, since the Belgian Flanders red (as typified by Rodenbach Red) is still aged in unlined oak, it has contributions from Brett along with other organisms.
And of course, the world classic Trappist ale Orval — from Brasserie de l’Abbaye Notre-Dame d’Orval SA — incorporates Brett in its profile..... Brettanomyces is a souring agent and will produce both lactic and acetic acids. It will normally only produce a relatively low level of acetic acid and even then only under aerobic (with oxygen) conditions. Extended aging in wood allows a slow penetration of oxygen, resulting in some acetic acid in the beer. The Rodenbach Brewery has to periodically disassemble their large oak aging vats to scrape the inside of the wood staves to maintain the proper oxygen penetration rate in order to get their desired level of sourness.
Side effects of a Brettanomyces fermentation are often characterized by a sweaty horse, horse blanket, leathery, or even wet horse aroma that some people might generalize as barnyard-like aromas. Additional characteristics sometimes produced by Brett include spicy, smoky, medicinal, and even cheesy. In some strains there can be a somewhat unpleasant mousy (or mouse-urine like) aroma.
Brettanomyces-influenced fermentation will usually show a pellicle, a coarse off-white mat that floats on the surface. The pellicle tends to protect the beer from oxidation as well as protecting the beer from molds and Acetobacter (acetic acid bacteria). A pellicle can even form in a bottle if there is enough food left for the Brett to feed on.
Some strains of Brett will produce distinct cherry pie-like flavors and aromas. For example, the B. lambicus strain Wyeast sells is known for producing the cherry characteristics.
Brettanomyces is a super attenuating yeast — it is able to process sugars and dextrins that normal yeast can’t process. Over time, Brett will consume almost all the sugars and dextrins in a beer. Most beers with any traces of Brett will end up very dry as the yeast can survive for months or even years in the fermenter or bottle.
Brett is capable of producing CO2 and therefore can be used to bottle condition beers. However, the continued action of Brett almost always leads to increasing levels of carbonation over time. If a Brett-influenced beer is bottled too soon, you run the risk of making “bottle bombs.”
Brettanomyces produces three compounds with high sensory profiles: 4-ethyl phenol, 4-ethyl guaiacol and isovaleric acid. 4-ethyl phenol can be detected by most people at 200–600 parts per million. 4-ethyl phenol gets credit for “band-aid” and barnyard aromas and 4-ethyl guaiacol for the wet, burnt wood, spicy smells. Isovaleric acid and its esters can be downright fruity (it’s a component in commercially-prepared blueberry, pineapple and peach aroma enhancers), but can also contribute a rancid character.
Brettanomyces has nutritional requirements similar to brewer’s yeast, though some sources indicate that certain strains can’t tolerate alcohol levels above 13%. Brett doesn’t grow well at cool temperatures or at pH values lower than about 3.4. (Most beers have less alcohol and higher pH levels than this, however.)
Brett is a slow growing organism and grows best in a temperature range between 13–30 ºC (55–86 ºF). At the higher end of the growth range, Brett is likely to produce more unpleasant flavors and aromas whereas at the low end it seems the characteristic flavors and aromas are emphasized.
There are essentially two ways Brettanomyces can be used — as a secondary component of a mixed fermentation or as the dominant (or sole) microorganism in a fermentation. Using Brett along with other organisms — as in brewing lambics, Flanders red ales or Brett-tainted historical styles — is fairly straightforward compared with brewing Brett-dominated beers (including 100% Brettanomyces fermented beers) (http://byo.com/mead/item/262-brettanomyces).
Brettanomyces is a common defect in wine, but controversy surrounds the subject. Jamie Goode sifts the available data and canvasses the views of world-famous winemakers to determine how widespread the problem is, and whether brett can ever be a good thing. (Originally published in Harpers Wine and Spirit Weekly, 18 April 2003, p 42-46)..... Volatile phenols and fatty acids are the key molecules responsible for the olfactory defects in wines affected by brettanomyces. According to Peter Godden, of the Australian Wine Research Institute, ‘The anecdotal dogma in this area is that 4-ethyl-phenol, isovaleric acid and 4-ethyl-guiacol are the key molecules, in order of sensory importance’. But he adds that he has seen variations in brett character in different bottles of the same wine. 4-ethyl-phenol is the most prominent molecule in bretty wines, giving aromas of stables, barnyards and sweaty saddles (apparently, but I must admit to never having smelled one). Its presence in wine is an almost certain indicator of a brett infection, and this is what most diagnostic labs test for to indicate the presence of brett. 4-ethyl-guiacol is a little more appealing, known for its smoky, spicy aromas. Isovaleric acid, a volatile fatty acid, is known for its rancid, horsey aroma, and as yet there is no analytical technique that picks it out: in gas chromatography/mass spectrometry (GCMS) another compound elutes at the same time, which masks it. Godden emphasizes that this is a complex area of study: ‘There is not much of a relationship between overall brett character and 4-ethyl-phenol levels, and there are synergistic effects between the three most important sensory compounds.’
As with other volatile odorants, people differ widely in their sensitivity to these molecules, and each individual shows a range of different thresholds (for example, the threshold for detecting an odorant differs from the threshold for recognition of the same odorant). Godden suggests that a useful sensory threshold to use for 4-ethyl-phenol is 420 micrograms/litre. At this concentration and beyond, a wine will typically be noticeably bretty. Below this concentration, the character of the wine may be changed but people won’t, on average, recognize that this is due to 4-ethyl-phenol. Because the threshold for 4-ethyl-phenol drops when 4-ethyl guiacol is also present -- and in brett-infected wine they always occur together in a ratio of about 10:1 -- this threshold is calculated for a 10:1 mixture of 4-ethyl-phenol and 4-ethyl-guiacol..... The conclusion seems to be that brettanomyces is widespread, and virtually every barrel of red wine has the potential to go bretty. Create the right environment for it, and you’ll have a brett infection. Thus the key objective for winemakers isn’t to create a sterile winery, which will never happen, but to make sure that their barrels aren’t a receptive environment for brett to grow in.... Randall Grahm has an novel suggestion, though: ‘It would be very interesting if we could isolate a strain of brett that worked in wine, depleting nutrients but producing very low levels of 4-ethyl phenol. In this way, one could inoculate one’s wine with brett, much the same way as one inoculates one’s wine with malolactic bacteria, thus depleting nutrients and rendering the wine safe from further microbial degradation.’ Now there’s a project for the microbiologists (www.wineanorak.com/brettanomyces.htm).
Brettanomyces, the industry’s most famous and controversial characteristic. But this had evidently not bothered the judges at the 2015 Decanter World Wine Awards who had given the wine a gold medal and a regional trophy (www.meininger.de/en/wine-business-international/great-brettanomyces-taste-test).
Nothing about Brettanomyces is straightforward. It even has another name – Dekkera – though one that’s rarely used by wine people. There are several different strains of Brett, each of which has a character of its own: some are more widely palatable than others. To complicate matters further, sensitivity to any of the strains varies from one human being to another. Even when two people perceive the same aromas, they may disagree widely over their acceptability. For one expert, a wine with detectable evidence of Brett is unpardonably faulty, while to another, the same wine will be greeted as complex and showing a sense of place. To untangle this web, it is worth looking at the facts over which there is no dispute.
Brettanomyces has the rare distinction of bringing together the worlds of beer and wine. A strain, Brettanomyces claussenii, was first identified at the Carlsberg brewery in Denmark by Niels Hjelte Claussen in 1903. Claussen was investigating a batch of sour English beer, which explains why the yeast came to be named after both him and the Greek for ‘British fungus’. Innovative brewers realised that despite its association with faulty ale, Brett might contribute to the production of interesting beer. In 1908, a letter was sent to the editor of a Chicago publication called The Western Brewer: and Journal of the Barley, Malt and Hop Trades saying that the writer had been ‘advised’ to used the yeast to ‘improve the flavour and taste’ of their ale. The answer was that Brettanomyces was not a ‘commercial article’, but a ‘group of micro-organisms’ that can be isolated from… old English ales and that it is the ferment which gives to these beers their… taste and flavour’. The enquirer was told that 125cc of a Brett culture per barrel would be ‘sufficient’.
Ever since, brewers have taken a passionate interest in the contribution an intentional addition of Brett can make to some styles of beer, and its undesirability in others. Today, Chad Yakobson MSc, founder of the Crooked Stave Artisan Beer Project in Denver, enjoys a cult following for his Brettanomyces Project experiments into using Brett in Belgian-style beer fermentation.
Brett’s relationship with wine is less clear. The first time the two were scientifically linked was in 1940, when a researcher called M.T.J. Custers performed a first systematic study on 17 strains of Brettanomyces yeast and found one in a wine. Three-quarters of a century later, while studies have been conducted by scientists such as Pascal Chatonnet of Laboratoire Excell in Bordeaux, winemakers still have less understanding of the subject than brewers. All too often, wines with the tell-tale Band-Aid or horsey character are thought to be displaying ‘terroir’. In a 2005 Guardian interview, Chatonnet admitted that when he began to make wine in the 1960s, he thought brett was a typical character of wines from Graves. Now, he is clear that the yeast is actually the enemy of terroir because wines infected with it will all taste the same.
When discussing the smell and taste of Brett, much depends both on the precise strains of the yeast, their concentration, combination, and the style and age of wine in which they appear. One of the main yeasts, 4-ethylphenol (usually referred to as 4-EP), is associated with ‘Band-Aid’ characters, while 4-ethylguaiacol (4-EG) is more pleasantly spicy and 4-ethylcatechol (4-EC]) is the barnyardy villain of the piece. Some fruity, well-structured wines will conceal their Brett component more effectively than lighter styles – until the fruit component fades over time, allowing the Band-Aid or stable characters to emerge. Pinot Noir seems to be particularly susceptible to the barnyard character while Shiraz and Nebbiolo sometimes take on the spicy notes.
While awareness and understanding of Brett has grown in tandem with greater technical understanding, there is also no doubt that there is also more Brett around. This is explained by the trend towards picking riper grapes, higher pH levels, residual sugar, more barrel ageing, a move away from filtration and – especially among ‘natural’ winemakers - a dramatic reduction in the use of SO2. While Brett infections have been found in vineyards and on grapes, barrels are often seen as the major culprit in the spread of the infection in a winery, especially as wine is racked from one cask to another.
As Randall Grahm of the Bonny Doon winery in California told me, “a certain portion of one's barrels can well be infected and others not. It's certainly then a reasonable strategy to sterile-filter the infected barrels and not filter the others. But it seems that it is still very tricky to have real certainty about whether your wine has Brett or not, as the testing methods seem to be not 100% reliable.”
In recent times, the argument over the acceptability and even desirability of small amounts of Brett has been enlivened by the growing trendiness of unsulphured, unfiltered, wild yeast-fermented ‘natural’ wines. Supporters of these styles are generally far more tolerant of characteristics such as volatile acidity and Brett. Alice Feiring, the New York-based author of Letting Grapes Do What Comes Naturally, has written about “earthy/savoury” Brett or “sheepiness” and says that if it does not “overwhelm the wine” it’s “terrific”.
Feiring is not alone. Plenty of well-respected palates have admired wines like Château de Beaucastel in Châteauneuf-du-Pape, Château Musar in Lebanon and Henschke’s Hill of Grace, all of which have historically – in at least some vintages – been associated with Brett (www.meininger.de/en/wine-business-international/great-brettanomyces-taste-test).
Maar even terug naar de geschiedenis, een stukje bierhistorie van Shut up about Barclay Perkins:
Ron (patto1ro) Pattinson's When was Brettanomyces discovered? blog entry has more on the history, pre-Claussen. #6jesskidden, Sep 24, 2014 (www.beeradvocate.com/...brettanomyces-history.214099/):
Trawling through the Journal of the Institute of brewing, I stumbled upon a little article about Brettanomyces by R. B. Gilliland. It was a revelation.
I'd accepted that it was Claussen, working at the Carlsberg laboratory, who first discovered Brettanomyces in 1903.It turns out that's not the whole truth... Claussen may have been the first to publish about Brattanomyces, but he wasn't the first to find it.
On the face of it, a brewery in St. Petersberg seems an even more unlikely place to come across Brettanomyces than in Denmark. But, if you think about it, there is some sense to it. In the late 19th century, about the only beer being imported into Russia was strong Stout. Stuff that would have been aged and gained its distinctive flavour from a Brettanomyces secondary conditioning. Someone trying to replicate such a beer might well go looking for the secondary conditioing yeast.
As for Guinness, well, they're exactly the sort of brewery you would expect to have discovered Brattanomyces. In the 1890's Guinness still vatted a decent quantity of beer. Foreign Extra Stout was mostly a vatted beer, but a proportion of aged beer was also blended into Extra Stout and Porter. While in Britain this sort of long maturation was only used for the strongest beers, it was a vital part of all Guinness's products.
Why didn't Seyffert or Tullo publish? In the former case, it was most likely a commercial decision. If you'd cracked the way of turning any old Lager into aged Stout, you'd quite likely want to keep it to yourself. There was potentially lots of money to be earned from that knowledge. Perhaps there was the same consideration at Guinness.
That also might explain why Claussen did publish. Secondary conditioning wasn't really part of Carlsberg's business (http://barclayperkins.blogspot.nl/2013/06/when-was-brettanomyces-discovererd.html, http://barclayperkins.blogspot.nl/2015/05/brettanomyces-hero-or-villain.html).
The holder of the patent is N. Hjelte Claussen, the scientist who discovered brettanomyces at Carlsberg. I'm going to go ahead and hazard the observation that the Wiki site on his strain--brettanomyces claussenii--is wrong; it says he discovered the strain in 1904. Nice trick securing a patent on this technique a year before he discovered the actual strain.
I'll hazard a second observation as well: Claussen's scheme to pitch brett into lagers doesn't seem to have taken off. Sour lager (sauerlagern?)? Someone should give that a shot--there's a gold medal at the GABF waiting for the first brewery to perfect it (http://beervana.blogspot.nl/2012/01/ahead-of-his-time.html).
Er zijn 3 soorten van brett:
Here’s an overview of the properties of various types of Brettanomyces isolated from bottle-conditioned beers:
“Group 1. -21 strains fermented glucose, sucrose and maltose only. These strains agreed with the published descriptions of Brett. bruxellensis Kufferath et van Laer and were similar to authentic strains of this species. Brett. bruxellensis has been isolated from Iambic beer, from Cork porter, from French grape must and from Brazilian wine fermentations."
Journal of the Institute of Brewing, Volume 67, Issue 3, May-June 1961, page 259.
Now the second group:
“Group 2. -11 strains fermented glucose and galactose only. These strains agreed with Peynaud & Domercq and were similar to an authentic strain of this species. Brett. schanderlii has been found in French and South African wine fermentations. It has not previously been reported as occurring in beer. "
Journal of the Institute of Brewing, Volume 67, Issue 3, May-June 1961, page 259 - 260.
Interesting that this had previously only been found in wine, not beer.
This sounds like a weird one:
“Group 3. -12 strains fermented glucose, galactose, sucrose and lactose. This combination of fermentative abilities does not correspond with any established species. These strains are most like Brett. anomalus but differ from this species in that they ferment sucrose rapidly. A further study is being made of these strains and, if the differences are sufficient to establish the strains in this group as a separate species, this will be reported in a further communication. For the present these strains will be described as Brettanomyces sp. 1. It seems strange that so many strains unable to ferment maltose (Groups 2 and 3) should be found in beer, but Custers isolated Brett. anomalus, which also is unable to ferment maltose, from English beer. It was because of this peculiar circumstance that Custers gave this species the name "anomalus."”
Journal of the Institute of Brewing, Volume 67, Issue 3, May-June 1961, page 260.
You wouldn’t want that getting into your Milk Stout. Bottle bombs would be the inevitable result of the Brettanomyces chewing its way through the lactose (http://barclayperkins.blogspot.nl/2015/05/brettanomyces-hero-or-villain.html).
The compounds responsible for contributing certain sensory characters
to wine/beer are;
4-ethylphenol: Band-aids, barnyard, horse stable, antiseptic
4-ethylguaiacol: Bacon, spice, cloves, smoky
isovaleric acid: Sweaty saddle, cheese, rancidity
(http://societyofbarleyengineers.org/wp-content/uploads/2013/08/Peter_Perrecone_The_World_of_Brettanomyces.pdf)
There has been lots of good posts concerning the ‘discovery’ of Brettanomyces in the late 1800s/early 1900s; N. Hjelte Claussen is often attributed as being the person who ‘discovered’ Brett since he published on this matter.
While yeast as a living organism was not discovered until 1857 by Louis Pasteur, brewers and bakers were aware of yeast as a needed ingredient. British brewers were cognizant that ‘something’ was adding tartness to their stock ales and porters in the 1700’s. Another recognition of ‘something’ was that the IPAs of the early 1800’s would come out being exceptionally dry (very low final gravities) when they were aged in wooden barrels for extended periods of time. They did not know the specifics of the science (i.e., Brett living in the wooden barrels conducting a secondary fermentation within the barrel) at that time but the effects were certainly recognized.
Cheers!
#9JackHorzempa, Sep 24, 2014 Last edited: Sep 24, 2014
(www.beeradvocate.com/community/threads/brettanomyces-history.214099/)
If we're taking about modern craft brewing and the proliferation of Brett, Chad Yakobson of Crooked Stave deserves a mention for sure. Outside of making delicious beers with mixed cultures and especially 100% Brett beers, his research on Brett was pretty groundbreaking, and he's written plenty on the subject. Historically, someone already mentioned Orval, but Courage Russian Imperial Stout was another famous example of intentionally adding Brett for conditioning.
#10afrokaze, Sep 24, 2014 (www.beeradvocate.com/community/threads/brettanomyces-history.214099/)
Iemand heeft ook een website genaamd http://brettanomycesproject.com/ over zijn scriptie (MSc.) en dissertatie:
The Brettanomyces Master’s Project took 18 months to complete from start to finish. While it might not have taken so long had I not been working 40+ hours a week as a brewer for nine of those months, I still managed to complete the work finishing all the writing and submitting the dissertation on July 23rd, 2010 (http://brettanomycesproject.com/msc-project-archives/).
Pure culture fermentation characteristics of Brettanomyces yeast species and their use in the Brewing Industry (http://brettanomycesproject.com/dissertation/) This study was conducted to evaluate the pure culture fermentation performance of eight strains of Brettanomyces with the objective to find characteristic compounds produced during fermentation. Colony formation and growth was initially observed on media agars recommended for use in the brewing industry with strong growth observed on MYPG, WLN, and CuSO4 agar medias. Cell growth during semi aerobic batch culture showed 2-phase and 3-phase growth patterns with maximum cell counts reached after 168 to 192 hours of propagation. Pure culture fermentations were conducted with multiple pitching rates and variation was observed in the different strains abilities to achieve adequate attenuation after 35 days. Longer time was needed for most strains except B. bruxellensis (BSI-Drie), which achieved 82.16% apparent attenuation with a pitching rate of 6×106 cells/ml. When the strains were pitched at a rate of 12×106 cells/ml a correlation was observed between final pH and final apparent attenuation, with a lower final pH resulting in greater attenuation. Fermentations were further conducted with wort pre-acidified with lactic acid at concentration of 100, 500, 1,000 and 3,000 mg/l. Higher initial concentrations of lactic acid had a significant effect, increasing the level of attenuation observed in each strain, while generally decreasing the secondary metabolites produced. Compound analysis of the fermented beers showed ethyl acetate, ethyl caproate, and ethyl caprylate were the significant esters produced with no isoamyl acetate detected throughout the study. Of the esters produced, ethyl caproate and ethyl caprylate were produced at levels previously unseen in fermented beer (http://brettanomycesproject.com/dissertation/abstract/).
↧
Tv acteur in controversiële reclame voor Russisch bier (DMCA proof versie?)
David D, bekend van de TV-serie die begint met een X en rijmt op -files en de serie die begint met een C en rijmt op vacation heeft een tijd terug reclame gemaakt voor een Russisch bier, terwijl hij volgens bronnen eigenlijk Oekraïense voorouders heeft.
Zo stond te lezen op de website van de Britse Daily Mail: "X-Files-star-David-Duchovny-slammed-appearing-Russian-beer-advert-downing-MH17-Ukrainian.html#ixzz3ZCfAXJpv"
In de reclame geeft hij aan dat hij erover droomt hoe het zou zijn als hij Russisch was, terwijl hij eigenlijk Oekraïens is. Extra pijnlijk in verband met de burgeroorlog daar.
Verschillende kranten, zoals de Volkskrant hebben een uiteenzetting van de strijd daar:
Waar eerst nog voetbal was (EK 2012), zoals de speelsteden Charkov en Donetsk is nu (burger)oorlog en onrust (zie http://www.volkskrant.nl/alle-nieuws-over-oorlog-in-oekraine/). Verslaggever Wout van Erven bezocht de Oekraïense stad [Charkov tijdens het EK 2012] en schrijft het volgende: 'Op straat lijken de gewone man en vrouw niet wakker te liggen van het aanstaande Europees Kampioenschap. Ze hebben andere zorgen: banen, geld, rondkomen. Een gemiddelde inwoner van dit land moet rondkomen van 150 euro.'
(www.eenvandaag.nl/buitenland/40514/charkov_ek_speelstad_met_grote_tegenstellingen_)
Een paar jaar later zijn zelfs die zorgen overschaduwt, door de gruwelijkheden van de dagelijkse realiteit van een dreigende bezetting door buurland Rusland en een terugval naar de oude Sovjetstijl. De Perestrojka en Glasnost lijken voorbij. (Al is er vast nog wel Pivo.)
Wat gebeurde er toch?
21 november 2013: De regering van president Janoekovitsj maakt bekend dat het een aantal overeenkomsten met de Europese Unie verbreekt en de banden met Rusland aanhaalt. De eerste demonstranten gaan de straat op.
22 februari 2014: Aan het einde van de middag stemt het parlement in met het afzetten van de president.
26 februari 2014: Op de Krim ontstaat onrust: gewapende troepen bezetten onder meer een parlementsgebouw. De Russische president Vladimir Poetin geeft het bevel om de paraatheid van troepen in West-Rusland te testen.
16 maart: Het referendum op de Krim verloopt zonder grote problemen. Een grote meerderheid stemt vóór aansluiting bij Rusland, blijkt uit exitpolls.
17 maart: Volgens de voorzitter van de referendumcommissie zijn alle stemmen geteld: 97 procent stemde vóór aansluiting bij Rusland. Het parlement van de Krim roept de onafhankelijkheid uit.
18 maart: De Russische president Vladimir Poetin spreekt in een toespraak tot het parlement. Rusland en de Krim tekenen daarna het verdrag dat het schiereiland onderdeel maakt van de Russische federatie (www.nu.nl/buitenland/3706934/chronologie-onrust-in-oekraine.html).
Onbekende soldaten op de Krim, 2 maart 2014.
(Wikipedia)
De Krimcrisis van 2014 ontstond na de pro-Europese antiregeringsprotesten in Oekraïne in 2013–2014, bekend als Euromaidan, en de machtswisseling waarbij de regering-Jatsenjoek aantrad, in de laatste week van februari 2014. Toen Rusland overging tot een militaire interventie op de Krim ontstond er een diplomatieke crisis en het risico op een oorlog tussen Rusland en Oekraïne. Ook de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk waren betrokkenen, omdat zij samen met Rusland het Memorandum van Boedapest[2] ondertekend hebben dat in ruil voor de ontmanteling van Oekraïnes kernwapens (een erfenis uit de Sovjettijd) de onschendbaarheid van de Oekraïense grenzen garandeert. Vladimir Poetin verklaarde echter dat Rusland niet langer deze verplichting heeft omdat er in Oekraïne een volgens Rusland ongrondwettelijke omwenteling heeft plaatsgevonden (http://nl.wikipedia.org/wiki/Krimcrisis).
Oppositieleider Boris Nemtsov begon aan het begin van dit jaar met zijn onderzoek naar de Russische betrokkenheid bij de oorlog in Oekraïne. Voordat hij zijn werk kon afronden werd hij echter op 27 februari doodgeschoten (www.nrc.nl/nieuws/2015/05/12/onderzoek-in-oekraiense-oorlog-stierven-220-russische-soldaten/).
De crisis ontstond na de pro-Europese antiregeringsprotesten in Oekraïne in 2013–2014, bekend als Euromaidan, en de machtswisseling waarbij de regering-Jatsenjoek aantrad, in de laatste week van februari 2014. De onrust verplaatste zich daarna op 26 februari van Kiev naar de Krim in het zuiden van het land. De meerderheid van de bevolking van dit schiereiland, dat tot 1954 bij Rusland hoorde, is (pro-)Russisch en tegenstander van de machtswisseling in Kiev. Voor Rusland is de Krim van groot strategisch belang omdat daar, in Sebastopol, een grote basis ligt van de Zwarte Zeevloot. Afscheiding van de Krim dreigt. De meeste Krim-Tataren (ca. 12,1% van de Krimbevolking) zijn echter tegen Russisch ingrijpen en steunen de nieuwe machthebbers in Kiev. De Mejlis van de Krim-Tataren heeft bij monde van voorzitter Refat Choebarov opgeroepen tot het vormen van zelfverdedigingsploegen.
Op de Krim hebben op 27 februari tientallen gewapende mannen het parlementsgebouw in de regionale hoofdstad Simferopol bezet. Ze hesen de Russische vlag. Twee vliegvelden bij Simferopol en Sebastopol zijn bezet door Russische militairen. Ook het gebouw van de Oekraïense staatstelevisie in Simferopol is door een pro-Russische militie of Russische militairen bezet. De acties zijn bedoeld om "de positie aan de Zwarte Zee te behouden". De Veiligheidsraad van de Verenigde Naties komt in New York bijeen vanwege de Krimcrisis.
Op 6 maart 2014 heeft het Krimse parlement ingestemd met een decreet dat bepaalt dat de Krim een deel van Rusland wordt. Ter voorbereiding hierop werd op 11 maart de onafhankelijkheid uitgeroepen. Op 16 maart 2014 werd een referendum over aansluiting bij Rusland gehouden, waarbij de grote meerderheid van de bevolking voor aansluiting stemde. Oekraïne, de Europese Unie en de Verenigde Staten erkennen dit referendum echter niet, omdat zij voorafgaande onderhandelingen met Oekraïne nodig achten, en omdat de Russische militaire aanwezigheid de vrijheid van de stemming zou verstoren.
Op 18 maart 2014 werd officieel bekendgemaakt dat de Krim geannexeerd was door Rusland. Dit wordt buiten Rusland alleen erkend door Wit-Rusland. Op 24 maart besloot de Oekraïense regering om al haar soldaten en hun familieleden van de Krim te evacueren.
Sinds de annexatie vinden er op de Krim op grote schaal landonteigeningen en andersoortige confiscaties plaats, die niet zelden als 'nationalisaties' worden aangeduid (http://nl.wikipedia.org/wiki/Krimcrisis).
Het Oekraïense ministerie van justitie schat dat zo’n vierduizend bedrijven, organisaties en instanties hun bezittingen zijn kwijtgeraakt. In sommige gevallen werden de inbeslagnames uitgevoerd in opdracht van de nieuwe regering op de Krim. Maar net zo vaak raakten mensen hun eigendommen simpelweg kwijt aan gewapende bendes, die al dan niet zogenaamde officiële decreten gebruikten als rechtvaardiging voor hun handelen.
Volgens de door Rusland aangewezen premier van het schiereiland, Sergej Aksjionov, wordt met de nationaliseringen onrecht uit het verleden eindelijk rechtgezet. „De afgelopen tien jaar werd het merendeel van de staatseigendommen gestolen van de overheid”, zei Aksjionov tegen AP. „Bedrijven werden op frauduleuze wijze geprivatiseerd en de staat zag geen cent van de opbrengsten.” (www.refdag.nl/nieuws/buitenland/landjepik_nieuwe_realiteit_op_de_krim_1_874198)
27 mei 2014: Volgens de 'premier' van de zelfverklaarde Volksrepubliek Donetsk, Alekasandr Borodaj, hebben hevige gevechten in Donetsk geleid tot ongeveer honderd doden. Vooral bij het vliegveld werd gevochten.
1 juli 2014: President Petro Porosjenko besluit het staakt-het-vuren in het oosten van het land niet te verlengen. Volgens Porosjenko is de wapenstilstand mislukt vanwege "criminele activiteiten" van de rebellen.
17 juli 2014: Vlucht MH17 van Malaysia Airlines wordt in de buurt van Donetsk, de regio die door separatisten wordt gecontroleerd, uit de lucht geschoten. Alle 298 inzittenden komen om, van wie 193 Nederlanders.
7 augustus 2014:
Rebellenleider Aleksandr Borodaj gaat weg als leider van de zelfuitgeroepen 'Volksrepubliek Donetsk'. Oekraïne laat weten dat de separatisten opnieuw een Oekraïens militair toestel uit de lucht hebben geschoten (www.nu.nl/buitenland/3706934/chronologie-onrust-in-oekraine.html).
(www.nrc.nl/next/van/2014/september/03/oekraine-we-zijn-in-oorlog-met-rusland-reken-op-1415966)
(http://zaplog.nl/zaplog/article/oekraine_wat_kunnen_we_leren_van_het_verleden)
(www.welingelichtekringen.nl/politiek/284266/om-het-beter-te-begrijpen-de-etnische-en-taalkaart-van-de-oekraine.html)
(www.welingelichtekringen.nl/politiek/308061/kaart-hoe-oekraine-en-rusland-naar-oorlog-kruipen.html)
Oekraïne is klaar om met Russische militairen te vechten als die het land binnenvallen. Dat heeft de Oekraïense minister van buitenlandse zaken Andriy Desjtsjitsja donderdag gezegd (www.nu.nl/buitenland/3759947/oekraine-klaar-oorlog-met-rusland.html).
(www.nu.nl/oekraine/3752262/gebeurt-er-precies-in-oost-oekraine-.html)
Na de protesten in Kiev, de inlijving van de Krim door Rusland en gevechten in Oost-Oekraïne tussen het leger en separatisten blijft het onrustig in Oekraïne (www.nu.nl/buitenland/3706934/chronologie-onrust-in-oekraine.html).
(http://www.rawstory.com/2014/07/x-files-star-david-duchovny-sparks-controversy-with-ultra-patriotic-russian-beer-ad/).
David William Duchovny (New York City, 7 augustus 1960) is een Amerikaans televisie- en filmacteur. Hij maakte in 1988 zijn film- en acteerdebuut als niet bij naam genoemde gast op de verjaardag van hoofdpersonage Tess McGill (Melanie Griffith) in de romantische komedie Working Girl. Duchovny won in 1997 een Golden Globe voor zijn hoofdrol als FBI-agent Fox Mulder in de sciencefictionserie The X-Files en in 2008 een tweede voor die als Hank Moody in de komedieserie Californication.
Duchovny studeerde aan de Universiteit van Princeton en behaalde een graad van master in literatuur aan Yale. Voor hij doorbrak als hoofdrolspeler in The X-Files (1993-2002) was hij te zien in meerdere afleveringen van series als Twin Peaks (als vrouwelijke agent), Red Shoe Diaries en The Larry Sanders Show. In het laatstgenoemde programma parodieerde hij onder meer Sharon Stones scène uit Basic Instinct, waarin ze ondervragende agenten een blik gunt op haar sliploze kruis. Zijn aandeel in het programma leverde Duchovny in 1999 een American Comedy Award op. Ook was hij een aantal keren gastheer van de uitzendingen van het komische televisieprogramma Saturday Night Live...Duchovny betekent "spiritueel" in het Russisch (Духовный) (http://nl.wikipedia.org/wiki/David_Duchovny).
The X-Files is een Amerikaanse televisieserie ontwikkeld door Chris Carter en voor het eerst vertoond in 1993. The X-Files kan het beste worden geplaatst in de genres sciencefiction/horror/mystery.
De serie telt negen seizoenen en draait om de FBI-agenten Fox Mulder en Dana Scully die proberen een aantal onopgeloste en onverklaarbare FBI-zaken op te lossen. Mulder gelooft in het paranormale, terwijl zijn partner Scully de verschijnselen wetenschappelijk benadert. Samen moeten zij zaken oplossen die door de FBI worden aangeduid als onoplosbaar, een X-file.
De serie kan worden onderverdeeld in zogenaamde losse afleveringen waarin een zaak binnen één aflevering wordt opgelost en mythologie-afleveringen. Vooral de mythologie-afleveringen bieden een verdieping in de karakters van de hoofdrolspelers. De losse afleveringen hebben een begin en eind van een verhaal. Zaken in de serie worden over het algemeen opgelost, met een zodanig open einde dat het verhaal eventueel verder zou kunnen gaan. Mulders speurtocht naar de waarheid achter de ontvoering van zijn zusje en de geheimen van de overheid loopt als een rode draad door de afleveringen, evenals Scully's pogingen logische verklaringen te vinden voor alle paranormale zaken.
Mulder gelooft in het bestaan van buitenaardse wezens en zijn leven is gewijd aan het bewijzen van hun bestaan. Na een veelbelovende start aan zijn carrière bij de FBI ontdekt Mulder bij toeval de X-Files, een archief van onopgeloste en onverklaarbare zaken. Zijn interesse is zodanig gewekt dat hij onder hypnose gaat en herinnert zich hoe zijn vier jaar jongere zusje Samantha op achtjarige leeftijd door buitenaardsen werd ontvoerd tijdens een spelletje Stratego. Hij was niet in staat haar te beschermen tegen de 'aanwezigen' in de slaapkamer. Sindsdien is hij op zoek naar de waarheid omtrent haar verdwijning in de hoop dat hij haar terugvindt.
Scully heeft geneeskunde gestudeerd voordat ze door de FBI werd gerekruteerd. Terwijl haar familie de keuze voor de FBI nooit heeft begrepen, kiest ze hier toch voor. Als ze van de FBI-academy afkomt, wordt ze geplaatst bij de afdeling van Mulder met de opdracht zijn werk zodanig te bekritiseren, dat dit het einde van the X-Files zou betekenen en Mulder zijn kruistocht naar de waarheid opgeeft. Doordat zij zich bemoeit met the X-Files en een nauwe band ontwikkelt met Mulder, komt haar leven in gevaar als zij tijdens het tweede seizoen wordt ontvoerd.
Deze twee verhaallijnen vormen de basis voor een mythologielijn die negen seizoenen duurt.
(http://nl.wikipedia.org/wiki/The_X-Files).
Er is geloof ik ook bier naar vernoemd:
X-Files - Mraz Brewing Company
American Double / Imperial IPA | 8.20% ABV
El Dorado Hills, California USA
(www.beeradvocate.com/beer/profile/32258/153993/,
www.ratebeer.com/beer/mraz-x-files/298729/)
X-Files 2X IPA – Dry hopped with 100% Galaxy hops, no crystal malt, 8.2% ABV, 100 IBU. The rest of this recipe is considered strictly classified. "The truth is out there" and you may just find it in a pint of this delicious Double IPA (http://mrazbrewingcompany.com/blog/).
Mike Mraz began brewing as a hobby in 2006. Within two years, he was crowned homebrewer of the year for the state of California, and then repeated the accomplishment the very next year. In May 2013, Mike turned his passion into a profession when he opened Mraz Brewing Company.
A lover of Belgian-style beers, Mike cites the level of respect paid to the craft by the great Belgian brewers as a major influence in the way he designs and crafts his beers. But Mike will be the first to tell you that his appreciation for fine beers extends far beyond a Belgian Dubbel or a Farmhouse Style Ale. From an English Mild to an Imperial IPA, there’s an unyielding commitment to quality evident in the appearance, aroma and flavor of every beer Mike brews.
His demanding standards were rewarded in June 2014 when, after a mere 13 months in operation, Mraz Brewing Company received its first gold medals for the Window of Opportunity Belgian Tripel and The Cardinal, Flanders style red at the California State Fair Craft Brew Competition (http://mrazbrewingcompany.com/about/).
Californication is een Amerikaanse komische televisieserie, gecreëerd door Tom Kapinos. Het verhaal draait rond Hank Moody (David Duchovny), een seksverslaafde, getormenteerde schrijver die van New York naar Californië verhuist. Hij was lang samen met Karen (Natascha McElhone), met wie hij een dochter heeft: Becca (Madeleine Martin).
Hank en Karen lijken op het eerste zicht een droomkoppel, maar niets is minder waar. Hank wil niet trouwen met Karen en het gaat niet goed tussen hen, dit door de drukte rondom de verfilming van Hank's boek. Karen leert Bill kennen, een alleenstaande (rijke) vader. Karen stort haar hart uit bij Bill over haar relatieproblemen. Uiteindelijk gaat zij vreemd met Bill.(hier begint de serie) Hank probeert met alle macht om Karen terug te winnen, maar geniet ondertussen ook van het leven en van de vrouwen. Hij slaagt er uiteindelijk in Karen terug te winnen, maar ook deze keer loopt de relatie spaak (http://nl.wikipedia.org/wiki/
Californication_(televisieserie)).
David Duchovny plays your average, self-destructing single dad who attempts to raise a 13-year-old daughter while trying to score with women, beer, drugs, and putting forth an effort to re-kindle the flames with his ex-wife. Now that’s a busy lifestyle (http://coolmaterial.com/media/californication-%E2%80%93-season-one-dvd/).
Er schijnt ook bier van te zijn, zoals van hopheads, maar ook:
Californication - Twisted Rail Brewing Company
New York, United States
California Common / Steam Beer | 5.50% ABV
(www.beeradvocate.com/beer/profile/33903/117497/,
www.ratebeer.com/beer/twisted-rail-californication/262267/)
20 Pleasant Street, Canandaigua NY
Opened in December 2013, Twisted Rail Brewing Company is a quaint micro brewery situated in a beautifully-restored, 100-year-old train depot in the heart of downtown Canandaigua by partners John McMullen, Mike McMullen and Nathan Sirvent (http://twistedrailbrewing.com/).
Over Hopheads kan ik niks vinden in relatie tot Californicationbier of wat dan ook, maar wel: Minsk is also a haven for hop-heads. Settle in to U Ratushi for light and dark brews plus live music, or line your stomach with rustic cuisine at Rakovsky Brovar brewery-restaurant. If your tastebuds are pointing west, enjoy the Belgian flavour of Gambrinus (gambrinus.relax.by) or nine Bavarian brews on tap to wash down bratwurst at BierKeller (bierkeller.relax.by) (www.lonelyplanet.com/belarus/minsk/travel-tips-and-articles/ten-reasons-to-visit-minsk).
David Duchovny Daydreams of Life as a Russian in Beer Ad Exalting the Motherland Serious? Satire? Lengthy spot tries for both By David Gianatasio
Is Special Agent Mulder looking to defect? In a decidedly unexpected career move, David Duchovny appears in this two-and-a-half minute rah-rah-Russia commercial for Siberian Crown beer.
The spot's schmaltzy patriotism and odd humor combine with Duchovny's earnest-yet-goofy acting style to create an entertaining viewing experience for the A-B InBev brand. Will you be hitting replay? Da! (It's topped 2 million YouTube views since posting late last week.)
We open on a stateside rooftop party among the beautiful people where the X-Files and Californication actor gets distracted by deeper thoughts: "There is another country where I got my family name from. And sometimes I wonder: What if things turned out differently? What if I were Russian?" (He's actually of Ukrainian/Polish/Scottish extraction … but close enough, and those probably fall under Putin's mental map of Russia, anyway.)
What follows is an extended montage that plays out like a Saturday Night Live spoof of a Central Committee propaganda reel. Our hero takes on a host of stereotypically Russian personae, including a cosmonaut, a hockey star (missing a tooth, naturally), a ballet choreographer and, most unsettlingly, the bass player in a Russian rock band, having a bad hair day on both his head and upper lip.
The intended tone seems to have been muddled in translation, or maybe the spot just feels awkward when viewed with American sensibilities. At times, the concept's clearly played for laughs, strictly tongue-in-cheek. Then, suddenly, it gets all heartfelt and serious. ("I found out that being Russian, I’d have many things to be proud of.")
Duchovny's performance heightens this schizophrenic effect. His approach is best described as Shatner-light: hammy, but on the lean side. He manages to be wink-wink self-conscious and intensely self-important at the same time. (www.adweek.com/adfreak/david-duchovny-daydreams-life-russian-beer-ad-exalting-motherland-159182).
"What if I grew up in Russia," wonders the actor before walking us through a two-and-a-half minute reel of Russian and Soviet nostalgia, focusing on some of the biggest achievements of Russian arts and sciences and big pop culture moments. It's like watching a condensed version of the renowned Opening Ceremony for the Sochi Winter Games.
The ad was produced for a Russian audience and many references won't be easily understood by outsiders -- like winter swimming in a prorub' on the Epiphany or the cheesy take on Soviet pop rock dinosaurs Mashina Vremeni. David Duchovny and The X-Files remain immensely popular in the Russian-speaking world. The ad was created for Siberian Crown, a beer produced by the Russian subsidiary of Anheuser-Busch InBev, whose storied line-up also includes Bud, Stella Artois, Beck's, and Hoegaarden. Siberian Crown had previously positioned itself as an 'imperial' beer, producing several ads with anecdotes about Russia's pre-revolutionary royalty. The Duchovny ad instead focuses on the future while reminiscing about the past (www.huffingtonpost.com/innokenty-kes-grekov/david-duchovny-in-an-epic_b_5627571.html).
David Duchovny -- My Russian Beer Commercial Doesn't Make Me Pro-Putin (http://article.wn.com/view/2014/07/28/David_Duchovny_in_an_Epic_Ad_for_Russian_Beer/).
The video for the Sibirskaya Korona (Siberian Crown) beer ad, whose slogan is “You have something to be proud of,” shows Duchovny, whose family left Kiev for the U.S. before the 1917 revolution, pondering what his life might be like had he grown up in Russia...The commercial is the Russian national idea in miniature. Its protagonist lets his mind wander, asking himself, “What if things had turned out differently? What if I were Russian?” The commercial then flashes through a series of Russian and Soviet cultural and social archetypes, depicting images that are familiar to every Russian.(http://rbth.co.uk/arts/2014/07/29/david_duchovny_takes_russias_internet_by_storm_with_beer_commercial_38615.html).
First we see a photograph of the young Duchovny in his school yearbook, then a picture of him on skis in a Soviet athletic uniform. Then he appears in a cosmonaut’s spacesuit. What Soviet child didn’t dream of becoming a cosmonaut?
The ad then doffs its hat to classical ballet by showing Duchovny working as a choreographer at the Bolshoi Theater, before we see him as a 40-year-old auditioning for Alexei Balabanov’s cult film Brother 2, one of the biggest contributors to the formation of the Russian patriotic consciousness in the 2000s. Duchovny recites a patriotic poem about Russia (“I found out that I have a huge family…”) before turning into a player for the Russian national hockey team, referencing another point of pride for Russians – sporting prowess on ice.
Duchovny covers almost all of the key Russian symbols: He travels over vast expanses, goes to the Russian sauna (banya), goes off-roading, and even sings in the popular Russian rock group Mashina Vremeni, dressed as one of its members, Alexander Kutikov. The entire ad is accompanied by an instrumental version of a well-loved song by the rock group Kino – ‘Zvezda Po Imeni Solntse.’
(http://rbth.co.uk/arts/2014/07/29/david_duchovny_takes_russias_internet_by_storm_with_beer_commercial_38615.html)
By a curious coincidence, Duchovny’s first role was in an ad for Löwenbräu beer. Now, after becoming a Hollywood star, he has returned to beer ads, this time for a Russian brewer. Yet the majority of Russian viewers don’t see the advertisement as an advertisement. Some Russians consider it to be not an ad, but a film – and after all, films usually contain advertising.
Related:
Outdoor advertising operators pay big in Moscow
Louis Vuitton suitcase stirs trouble on Red Square
Yekaterinburg street ad wins four Golden Lions at Cannes
Other Russians, meanwhile, maintain it is a documentary film in which the real David Duchovny – not an actor – expresses his love for Russia. User Nikolay Wolf drew a parallel with French actor Gerard Depardieu, who recently became a Russian citizen. However, unlike Duchovny, Depardieu promotes Russia not on behalf of a character, but on behalf of himself (http://rbth.co.uk/arts/2014/07/29/david_duchovny_takes_russias_internet_by_storm_with_beer_commercial_38615.html).
Many say he shouldn’t have done this commercial in light of recent events, particularly the Malaysian Airlines MH17 airplane tragedy, which is being blamed on Russia (but is there even proof of that at this point in time? Or are all these accusations baseless?), and, of course, the rising tensions between the United States of America and the Russian Federation. Well, people said a lot more than that and in much detail too but there’s no need to rehash all of that all over again, now, is there?
What I want to know is why everyone, or what appears to be a lot of people anyway, is making such a big deal about this Russian beer commercial and the fact that David Duchovny was featured in it? Why does this have to be related to politics or whatever is going on in the world right now? This is nothing more than a beer commercial. Why do people have to complicate matters by adding politics into the mix? It’s just a commercial for beer so what’s the big deal?
...
I wasn’t exactly bored when I watched it.
I liked the parts spoken in Russian (of course, I liked it more with the included English subtitles so I can understand what the Russian words are).
Russian subtitles = awesome?
Most of the beer commercial is in English and I find it really amusing how the English parts are subtitled in Russian (understandable, of course, since this is a Russian commercial and that’s exactly what’s so cool and awesome about it. I mean, if this was a commercial for Americans or those that speak English, the subtitles would be for the parts that are spoken in a foreign language while the English parts will not be subtitled).
The video showed David Duchovny wondering what it would be like if he had been born in Russia, if he was Russian. And then the audience is shown many scenes featuring the actor having different Russian occupations (for example, we see him as a cosmonaut, hockey player, etc). At the end, he says that Russians have many things to be proud of. So what does all that have to do with Сибирская Корона (Sibirskaya Korona) then?
...
Maybe this commercial is something that only Russians will get. Maybe they’re the only ones who can get what this has to do with Сибирская Корона (Sibirskaya Korona). A cultural difference, if you will. What do you think? Still, there should be nothing political about the whole thing so people should not get so worked up over it, no? (http://dailytwocents.com/david-duchovny-russian-beer-commercial-siberian-crown/)
In this commercial, we first see David ordering a drink at some bar. As he waits for the beer he ordered, Duchovny then wonders what it would be like, what his life would have been like if was born in Russia, if he was Russian. We then see him having different Russian occupations like being a cosmonaut, hockey player, ballet choreographer, etc. At the end of the commercial, gets his beer and he says that there are many things that Russians can be proud of. We then see the Siberian Crown beer logo.
In another article, I talked about how the Russian beer commercial was odd because it didn’t seem to have anything to do with beer. It didn’t seem like a beer commercial, so much so that if you didn’t know this was going to be a beer commercial, you might think that what you’re watching was a movie trailer.
This is especially so since the beer only appears at the start (when we see David at the bar ordering some beer) and end of the commercial (when David gets the beer that he ordered). And the logo for Siberian Crown only appears at the end. Only the first and last part contained the bar scene. The rest makes you wonder what any of it has to do with the beer commercial.
...
For starters, the slogan of Siberian Crown is actually “you have something to be proud of” so that explains the line in the ad commercial. The rest of the commercial follows that theme too, showing that Russians have many things to be proud of.
It’s good to know there is an explanation about that. But now I wonder why Sibirskaya Korona’s slogan is “you have something to be proud of”. What does that have to do with beer or drinking beer? What do you think? Could this be where the cultural difference answer fits? Or is this something that only those who drink beer or who are fond of beer will understand? (http://dailytwocents.com/david-duchovny-russian-beer-commercial-reason-meaning-ad-siberian-crown/)
The fact that Duchovny’s father was born into a Jewish family that emigrated from Ukraine to the U.S. has only served to add confusion. Ukraine, which was part of the Russian Empire at that time, is now an independent state. So which nation does the American Duchovny identify with? (http://rbth.co.uk/arts/2014/07/29/david_duchovny_takes_russias_internet_by_storm_with_beer_commercial_38615.html)
David Duchovny says his beer commercial musing about living his life as a Russian does NYET mean he supports Russian politics -- especially the invasion of the Ukraine.
Duchovny's statement to TMZ comes in the middle of a flurry of criticism over his commercial for a Russian Siberian beer -- Siberian Crown. Duchovny wonders in the spot what his life would be like if he was Russian ... fantasizing about being a cosmonaut, a ballerina, and other Russian stuff.
The actor tells TMZ, "I am proud of my Russian, Ukrainian, Scottish and Polish heritage as I am proud of my American heritage."
Duchovny goes on, "But being proud of one's ancestry is not a political statement on any current government or public policies."
He insists the beer commercial is not a political statement, but adds, "In retrospect, and in light of recent tragic events, I can now see the potential for misunderstanding and hope people will understand." (www.tmz.com/2014/07/28/david-duchovny-beer-commercial-ukraine-russia-putin-politics/)
Biermarketing blijft marketing, maar wat wel bijzonder is, is dat een Belgisch bierbedrijf merken heeft in zowel Amerika als Rusland... Dus beide partijen drinken van hetzelfde bedrijf na het vechten....
Nou ik heb hopelijk aan de DMCA klacht tegemoet gekomen... Anders horen we het wel weer...
Zo stond te lezen op de website van de Britse Daily Mail: "X-Files-star-David-Duchovny-slammed-appearing-Russian-beer-advert-downing-MH17-Ukrainian.html#ixzz3ZCfAXJpv"
In de reclame geeft hij aan dat hij erover droomt hoe het zou zijn als hij Russisch was, terwijl hij eigenlijk Oekraïens is. Extra pijnlijk in verband met de burgeroorlog daar.
Verschillende kranten, zoals de Volkskrant hebben een uiteenzetting van de strijd daar:
Waar eerst nog voetbal was (EK 2012), zoals de speelsteden Charkov en Donetsk is nu (burger)oorlog en onrust (zie http://www.volkskrant.nl/alle-nieuws-over-oorlog-in-oekraine/). Verslaggever Wout van Erven bezocht de Oekraïense stad [Charkov tijdens het EK 2012] en schrijft het volgende: 'Op straat lijken de gewone man en vrouw niet wakker te liggen van het aanstaande Europees Kampioenschap. Ze hebben andere zorgen: banen, geld, rondkomen. Een gemiddelde inwoner van dit land moet rondkomen van 150 euro.'
(www.eenvandaag.nl/buitenland/40514/charkov_ek_speelstad_met_grote_tegenstellingen_)
Een paar jaar later zijn zelfs die zorgen overschaduwt, door de gruwelijkheden van de dagelijkse realiteit van een dreigende bezetting door buurland Rusland en een terugval naar de oude Sovjetstijl. De Perestrojka en Glasnost lijken voorbij. (Al is er vast nog wel Pivo.)
Wat gebeurde er toch?
21 november 2013: De regering van president Janoekovitsj maakt bekend dat het een aantal overeenkomsten met de Europese Unie verbreekt en de banden met Rusland aanhaalt. De eerste demonstranten gaan de straat op.
22 februari 2014: Aan het einde van de middag stemt het parlement in met het afzetten van de president.
26 februari 2014: Op de Krim ontstaat onrust: gewapende troepen bezetten onder meer een parlementsgebouw. De Russische president Vladimir Poetin geeft het bevel om de paraatheid van troepen in West-Rusland te testen.
16 maart: Het referendum op de Krim verloopt zonder grote problemen. Een grote meerderheid stemt vóór aansluiting bij Rusland, blijkt uit exitpolls.
17 maart: Volgens de voorzitter van de referendumcommissie zijn alle stemmen geteld: 97 procent stemde vóór aansluiting bij Rusland. Het parlement van de Krim roept de onafhankelijkheid uit.
18 maart: De Russische president Vladimir Poetin spreekt in een toespraak tot het parlement. Rusland en de Krim tekenen daarna het verdrag dat het schiereiland onderdeel maakt van de Russische federatie (www.nu.nl/buitenland/3706934/chronologie-onrust-in-oekraine.html).
Onbekende soldaten op de Krim, 2 maart 2014.
(Wikipedia)
De Krimcrisis van 2014 ontstond na de pro-Europese antiregeringsprotesten in Oekraïne in 2013–2014, bekend als Euromaidan, en de machtswisseling waarbij de regering-Jatsenjoek aantrad, in de laatste week van februari 2014. Toen Rusland overging tot een militaire interventie op de Krim ontstond er een diplomatieke crisis en het risico op een oorlog tussen Rusland en Oekraïne. Ook de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk waren betrokkenen, omdat zij samen met Rusland het Memorandum van Boedapest[2] ondertekend hebben dat in ruil voor de ontmanteling van Oekraïnes kernwapens (een erfenis uit de Sovjettijd) de onschendbaarheid van de Oekraïense grenzen garandeert. Vladimir Poetin verklaarde echter dat Rusland niet langer deze verplichting heeft omdat er in Oekraïne een volgens Rusland ongrondwettelijke omwenteling heeft plaatsgevonden (http://nl.wikipedia.org/wiki/Krimcrisis).
Oppositieleider Boris Nemtsov begon aan het begin van dit jaar met zijn onderzoek naar de Russische betrokkenheid bij de oorlog in Oekraïne. Voordat hij zijn werk kon afronden werd hij echter op 27 februari doodgeschoten (www.nrc.nl/nieuws/2015/05/12/onderzoek-in-oekraiense-oorlog-stierven-220-russische-soldaten/).
De crisis ontstond na de pro-Europese antiregeringsprotesten in Oekraïne in 2013–2014, bekend als Euromaidan, en de machtswisseling waarbij de regering-Jatsenjoek aantrad, in de laatste week van februari 2014. De onrust verplaatste zich daarna op 26 februari van Kiev naar de Krim in het zuiden van het land. De meerderheid van de bevolking van dit schiereiland, dat tot 1954 bij Rusland hoorde, is (pro-)Russisch en tegenstander van de machtswisseling in Kiev. Voor Rusland is de Krim van groot strategisch belang omdat daar, in Sebastopol, een grote basis ligt van de Zwarte Zeevloot. Afscheiding van de Krim dreigt. De meeste Krim-Tataren (ca. 12,1% van de Krimbevolking) zijn echter tegen Russisch ingrijpen en steunen de nieuwe machthebbers in Kiev. De Mejlis van de Krim-Tataren heeft bij monde van voorzitter Refat Choebarov opgeroepen tot het vormen van zelfverdedigingsploegen.
Op de Krim hebben op 27 februari tientallen gewapende mannen het parlementsgebouw in de regionale hoofdstad Simferopol bezet. Ze hesen de Russische vlag. Twee vliegvelden bij Simferopol en Sebastopol zijn bezet door Russische militairen. Ook het gebouw van de Oekraïense staatstelevisie in Simferopol is door een pro-Russische militie of Russische militairen bezet. De acties zijn bedoeld om "de positie aan de Zwarte Zee te behouden". De Veiligheidsraad van de Verenigde Naties komt in New York bijeen vanwege de Krimcrisis.
Op 6 maart 2014 heeft het Krimse parlement ingestemd met een decreet dat bepaalt dat de Krim een deel van Rusland wordt. Ter voorbereiding hierop werd op 11 maart de onafhankelijkheid uitgeroepen. Op 16 maart 2014 werd een referendum over aansluiting bij Rusland gehouden, waarbij de grote meerderheid van de bevolking voor aansluiting stemde. Oekraïne, de Europese Unie en de Verenigde Staten erkennen dit referendum echter niet, omdat zij voorafgaande onderhandelingen met Oekraïne nodig achten, en omdat de Russische militaire aanwezigheid de vrijheid van de stemming zou verstoren.
Op 18 maart 2014 werd officieel bekendgemaakt dat de Krim geannexeerd was door Rusland. Dit wordt buiten Rusland alleen erkend door Wit-Rusland. Op 24 maart besloot de Oekraïense regering om al haar soldaten en hun familieleden van de Krim te evacueren.
Sinds de annexatie vinden er op de Krim op grote schaal landonteigeningen en andersoortige confiscaties plaats, die niet zelden als 'nationalisaties' worden aangeduid (http://nl.wikipedia.org/wiki/Krimcrisis).
Het Oekraïense ministerie van justitie schat dat zo’n vierduizend bedrijven, organisaties en instanties hun bezittingen zijn kwijtgeraakt. In sommige gevallen werden de inbeslagnames uitgevoerd in opdracht van de nieuwe regering op de Krim. Maar net zo vaak raakten mensen hun eigendommen simpelweg kwijt aan gewapende bendes, die al dan niet zogenaamde officiële decreten gebruikten als rechtvaardiging voor hun handelen.
Volgens de door Rusland aangewezen premier van het schiereiland, Sergej Aksjionov, wordt met de nationaliseringen onrecht uit het verleden eindelijk rechtgezet. „De afgelopen tien jaar werd het merendeel van de staatseigendommen gestolen van de overheid”, zei Aksjionov tegen AP. „Bedrijven werden op frauduleuze wijze geprivatiseerd en de staat zag geen cent van de opbrengsten.” (www.refdag.nl/nieuws/buitenland/landjepik_nieuwe_realiteit_op_de_krim_1_874198)
27 mei 2014: Volgens de 'premier' van de zelfverklaarde Volksrepubliek Donetsk, Alekasandr Borodaj, hebben hevige gevechten in Donetsk geleid tot ongeveer honderd doden. Vooral bij het vliegveld werd gevochten.
1 juli 2014: President Petro Porosjenko besluit het staakt-het-vuren in het oosten van het land niet te verlengen. Volgens Porosjenko is de wapenstilstand mislukt vanwege "criminele activiteiten" van de rebellen.
17 juli 2014: Vlucht MH17 van Malaysia Airlines wordt in de buurt van Donetsk, de regio die door separatisten wordt gecontroleerd, uit de lucht geschoten. Alle 298 inzittenden komen om, van wie 193 Nederlanders.
7 augustus 2014:
Rebellenleider Aleksandr Borodaj gaat weg als leider van de zelfuitgeroepen 'Volksrepubliek Donetsk'. Oekraïne laat weten dat de separatisten opnieuw een Oekraïens militair toestel uit de lucht hebben geschoten (www.nu.nl/buitenland/3706934/chronologie-onrust-in-oekraine.html).
(www.nrc.nl/next/van/2014/september/03/oekraine-we-zijn-in-oorlog-met-rusland-reken-op-1415966)
(http://zaplog.nl/zaplog/article/oekraine_wat_kunnen_we_leren_van_het_verleden)
(www.welingelichtekringen.nl/politiek/284266/om-het-beter-te-begrijpen-de-etnische-en-taalkaart-van-de-oekraine.html)
(www.welingelichtekringen.nl/politiek/308061/kaart-hoe-oekraine-en-rusland-naar-oorlog-kruipen.html)
Oekraïne is klaar om met Russische militairen te vechten als die het land binnenvallen. Dat heeft de Oekraïense minister van buitenlandse zaken Andriy Desjtsjitsja donderdag gezegd (www.nu.nl/buitenland/3759947/oekraine-klaar-oorlog-met-rusland.html).
(www.nu.nl/oekraine/3752262/gebeurt-er-precies-in-oost-oekraine-.html)
Na de protesten in Kiev, de inlijving van de Krim door Rusland en gevechten in Oost-Oekraïne tussen het leger en separatisten blijft het onrustig in Oekraïne (www.nu.nl/buitenland/3706934/chronologie-onrust-in-oekraine.html).
(http://www.rawstory.com/2014/07/x-files-star-david-duchovny-sparks-controversy-with-ultra-patriotic-russian-beer-ad/).
David William Duchovny (New York City, 7 augustus 1960) is een Amerikaans televisie- en filmacteur. Hij maakte in 1988 zijn film- en acteerdebuut als niet bij naam genoemde gast op de verjaardag van hoofdpersonage Tess McGill (Melanie Griffith) in de romantische komedie Working Girl. Duchovny won in 1997 een Golden Globe voor zijn hoofdrol als FBI-agent Fox Mulder in de sciencefictionserie The X-Files en in 2008 een tweede voor die als Hank Moody in de komedieserie Californication.
Duchovny studeerde aan de Universiteit van Princeton en behaalde een graad van master in literatuur aan Yale. Voor hij doorbrak als hoofdrolspeler in The X-Files (1993-2002) was hij te zien in meerdere afleveringen van series als Twin Peaks (als vrouwelijke agent), Red Shoe Diaries en The Larry Sanders Show. In het laatstgenoemde programma parodieerde hij onder meer Sharon Stones scène uit Basic Instinct, waarin ze ondervragende agenten een blik gunt op haar sliploze kruis. Zijn aandeel in het programma leverde Duchovny in 1999 een American Comedy Award op. Ook was hij een aantal keren gastheer van de uitzendingen van het komische televisieprogramma Saturday Night Live...Duchovny betekent "spiritueel" in het Russisch (Духовный) (http://nl.wikipedia.org/wiki/David_Duchovny).
The X-Files is een Amerikaanse televisieserie ontwikkeld door Chris Carter en voor het eerst vertoond in 1993. The X-Files kan het beste worden geplaatst in de genres sciencefiction/horror/mystery.
De serie telt negen seizoenen en draait om de FBI-agenten Fox Mulder en Dana Scully die proberen een aantal onopgeloste en onverklaarbare FBI-zaken op te lossen. Mulder gelooft in het paranormale, terwijl zijn partner Scully de verschijnselen wetenschappelijk benadert. Samen moeten zij zaken oplossen die door de FBI worden aangeduid als onoplosbaar, een X-file.
De serie kan worden onderverdeeld in zogenaamde losse afleveringen waarin een zaak binnen één aflevering wordt opgelost en mythologie-afleveringen. Vooral de mythologie-afleveringen bieden een verdieping in de karakters van de hoofdrolspelers. De losse afleveringen hebben een begin en eind van een verhaal. Zaken in de serie worden over het algemeen opgelost, met een zodanig open einde dat het verhaal eventueel verder zou kunnen gaan. Mulders speurtocht naar de waarheid achter de ontvoering van zijn zusje en de geheimen van de overheid loopt als een rode draad door de afleveringen, evenals Scully's pogingen logische verklaringen te vinden voor alle paranormale zaken.
Mulder gelooft in het bestaan van buitenaardse wezens en zijn leven is gewijd aan het bewijzen van hun bestaan. Na een veelbelovende start aan zijn carrière bij de FBI ontdekt Mulder bij toeval de X-Files, een archief van onopgeloste en onverklaarbare zaken. Zijn interesse is zodanig gewekt dat hij onder hypnose gaat en herinnert zich hoe zijn vier jaar jongere zusje Samantha op achtjarige leeftijd door buitenaardsen werd ontvoerd tijdens een spelletje Stratego. Hij was niet in staat haar te beschermen tegen de 'aanwezigen' in de slaapkamer. Sindsdien is hij op zoek naar de waarheid omtrent haar verdwijning in de hoop dat hij haar terugvindt.
Scully heeft geneeskunde gestudeerd voordat ze door de FBI werd gerekruteerd. Terwijl haar familie de keuze voor de FBI nooit heeft begrepen, kiest ze hier toch voor. Als ze van de FBI-academy afkomt, wordt ze geplaatst bij de afdeling van Mulder met de opdracht zijn werk zodanig te bekritiseren, dat dit het einde van the X-Files zou betekenen en Mulder zijn kruistocht naar de waarheid opgeeft. Doordat zij zich bemoeit met the X-Files en een nauwe band ontwikkelt met Mulder, komt haar leven in gevaar als zij tijdens het tweede seizoen wordt ontvoerd.
Deze twee verhaallijnen vormen de basis voor een mythologielijn die negen seizoenen duurt.
(http://nl.wikipedia.org/wiki/The_X-Files).
Er is geloof ik ook bier naar vernoemd:
X-Files - Mraz Brewing Company
American Double / Imperial IPA | 8.20% ABV
El Dorado Hills, California USA
(www.beeradvocate.com/beer/profile/32258/153993/,
www.ratebeer.com/beer/mraz-x-files/298729/)
X-Files 2X IPA – Dry hopped with 100% Galaxy hops, no crystal malt, 8.2% ABV, 100 IBU. The rest of this recipe is considered strictly classified. "The truth is out there" and you may just find it in a pint of this delicious Double IPA (http://mrazbrewingcompany.com/blog/).
Mike Mraz began brewing as a hobby in 2006. Within two years, he was crowned homebrewer of the year for the state of California, and then repeated the accomplishment the very next year. In May 2013, Mike turned his passion into a profession when he opened Mraz Brewing Company.
A lover of Belgian-style beers, Mike cites the level of respect paid to the craft by the great Belgian brewers as a major influence in the way he designs and crafts his beers. But Mike will be the first to tell you that his appreciation for fine beers extends far beyond a Belgian Dubbel or a Farmhouse Style Ale. From an English Mild to an Imperial IPA, there’s an unyielding commitment to quality evident in the appearance, aroma and flavor of every beer Mike brews.
His demanding standards were rewarded in June 2014 when, after a mere 13 months in operation, Mraz Brewing Company received its first gold medals for the Window of Opportunity Belgian Tripel and The Cardinal, Flanders style red at the California State Fair Craft Brew Competition (http://mrazbrewingcompany.com/about/).
Californication is een Amerikaanse komische televisieserie, gecreëerd door Tom Kapinos. Het verhaal draait rond Hank Moody (David Duchovny), een seksverslaafde, getormenteerde schrijver die van New York naar Californië verhuist. Hij was lang samen met Karen (Natascha McElhone), met wie hij een dochter heeft: Becca (Madeleine Martin).
Hank en Karen lijken op het eerste zicht een droomkoppel, maar niets is minder waar. Hank wil niet trouwen met Karen en het gaat niet goed tussen hen, dit door de drukte rondom de verfilming van Hank's boek. Karen leert Bill kennen, een alleenstaande (rijke) vader. Karen stort haar hart uit bij Bill over haar relatieproblemen. Uiteindelijk gaat zij vreemd met Bill.(hier begint de serie) Hank probeert met alle macht om Karen terug te winnen, maar geniet ondertussen ook van het leven en van de vrouwen. Hij slaagt er uiteindelijk in Karen terug te winnen, maar ook deze keer loopt de relatie spaak (http://nl.wikipedia.org/wiki/
Californication_(televisieserie)).
David Duchovny plays your average, self-destructing single dad who attempts to raise a 13-year-old daughter while trying to score with women, beer, drugs, and putting forth an effort to re-kindle the flames with his ex-wife. Now that’s a busy lifestyle (http://coolmaterial.com/media/californication-%E2%80%93-season-one-dvd/).
Er schijnt ook bier van te zijn, zoals van hopheads, maar ook:
Californication - Twisted Rail Brewing Company
New York, United States
California Common / Steam Beer | 5.50% ABV
(www.beeradvocate.com/beer/profile/33903/117497/,
www.ratebeer.com/beer/twisted-rail-californication/262267/)
20 Pleasant Street, Canandaigua NY
Opened in December 2013, Twisted Rail Brewing Company is a quaint micro brewery situated in a beautifully-restored, 100-year-old train depot in the heart of downtown Canandaigua by partners John McMullen, Mike McMullen and Nathan Sirvent (http://twistedrailbrewing.com/).
Over Hopheads kan ik niks vinden in relatie tot Californicationbier of wat dan ook, maar wel: Minsk is also a haven for hop-heads. Settle in to U Ratushi for light and dark brews plus live music, or line your stomach with rustic cuisine at Rakovsky Brovar brewery-restaurant. If your tastebuds are pointing west, enjoy the Belgian flavour of Gambrinus (gambrinus.relax.by) or nine Bavarian brews on tap to wash down bratwurst at BierKeller (bierkeller.relax.by) (www.lonelyplanet.com/belarus/minsk/travel-tips-and-articles/ten-reasons-to-visit-minsk).
David Duchovny Daydreams of Life as a Russian in Beer Ad Exalting the Motherland Serious? Satire? Lengthy spot tries for both By David Gianatasio
Is Special Agent Mulder looking to defect? In a decidedly unexpected career move, David Duchovny appears in this two-and-a-half minute rah-rah-Russia commercial for Siberian Crown beer.
The spot's schmaltzy patriotism and odd humor combine with Duchovny's earnest-yet-goofy acting style to create an entertaining viewing experience for the A-B InBev brand. Will you be hitting replay? Da! (It's topped 2 million YouTube views since posting late last week.)
We open on a stateside rooftop party among the beautiful people where the X-Files and Californication actor gets distracted by deeper thoughts: "There is another country where I got my family name from. And sometimes I wonder: What if things turned out differently? What if I were Russian?" (He's actually of Ukrainian/Polish/Scottish extraction … but close enough, and those probably fall under Putin's mental map of Russia, anyway.)
What follows is an extended montage that plays out like a Saturday Night Live spoof of a Central Committee propaganda reel. Our hero takes on a host of stereotypically Russian personae, including a cosmonaut, a hockey star (missing a tooth, naturally), a ballet choreographer and, most unsettlingly, the bass player in a Russian rock band, having a bad hair day on both his head and upper lip.
The intended tone seems to have been muddled in translation, or maybe the spot just feels awkward when viewed with American sensibilities. At times, the concept's clearly played for laughs, strictly tongue-in-cheek. Then, suddenly, it gets all heartfelt and serious. ("I found out that being Russian, I’d have many things to be proud of.")
Duchovny's performance heightens this schizophrenic effect. His approach is best described as Shatner-light: hammy, but on the lean side. He manages to be wink-wink self-conscious and intensely self-important at the same time. (www.adweek.com/adfreak/david-duchovny-daydreams-life-russian-beer-ad-exalting-motherland-159182).
"What if I grew up in Russia," wonders the actor before walking us through a two-and-a-half minute reel of Russian and Soviet nostalgia, focusing on some of the biggest achievements of Russian arts and sciences and big pop culture moments. It's like watching a condensed version of the renowned Opening Ceremony for the Sochi Winter Games.
The ad was produced for a Russian audience and many references won't be easily understood by outsiders -- like winter swimming in a prorub' on the Epiphany or the cheesy take on Soviet pop rock dinosaurs Mashina Vremeni. David Duchovny and The X-Files remain immensely popular in the Russian-speaking world. The ad was created for Siberian Crown, a beer produced by the Russian subsidiary of Anheuser-Busch InBev, whose storied line-up also includes Bud, Stella Artois, Beck's, and Hoegaarden. Siberian Crown had previously positioned itself as an 'imperial' beer, producing several ads with anecdotes about Russia's pre-revolutionary royalty. The Duchovny ad instead focuses on the future while reminiscing about the past (www.huffingtonpost.com/innokenty-kes-grekov/david-duchovny-in-an-epic_b_5627571.html).
David Duchovny -- My Russian Beer Commercial Doesn't Make Me Pro-Putin (http://article.wn.com/view/2014/07/28/David_Duchovny_in_an_Epic_Ad_for_Russian_Beer/).
The video for the Sibirskaya Korona (Siberian Crown) beer ad, whose slogan is “You have something to be proud of,” shows Duchovny, whose family left Kiev for the U.S. before the 1917 revolution, pondering what his life might be like had he grown up in Russia...The commercial is the Russian national idea in miniature. Its protagonist lets his mind wander, asking himself, “What if things had turned out differently? What if I were Russian?” The commercial then flashes through a series of Russian and Soviet cultural and social archetypes, depicting images that are familiar to every Russian.(http://rbth.co.uk/arts/2014/07/29/david_duchovny_takes_russias_internet_by_storm_with_beer_commercial_38615.html).
First we see a photograph of the young Duchovny in his school yearbook, then a picture of him on skis in a Soviet athletic uniform. Then he appears in a cosmonaut’s spacesuit. What Soviet child didn’t dream of becoming a cosmonaut?
The ad then doffs its hat to classical ballet by showing Duchovny working as a choreographer at the Bolshoi Theater, before we see him as a 40-year-old auditioning for Alexei Balabanov’s cult film Brother 2, one of the biggest contributors to the formation of the Russian patriotic consciousness in the 2000s. Duchovny recites a patriotic poem about Russia (“I found out that I have a huge family…”) before turning into a player for the Russian national hockey team, referencing another point of pride for Russians – sporting prowess on ice.
Duchovny covers almost all of the key Russian symbols: He travels over vast expanses, goes to the Russian sauna (banya), goes off-roading, and even sings in the popular Russian rock group Mashina Vremeni, dressed as one of its members, Alexander Kutikov. The entire ad is accompanied by an instrumental version of a well-loved song by the rock group Kino – ‘Zvezda Po Imeni Solntse.’
(http://rbth.co.uk/arts/2014/07/29/david_duchovny_takes_russias_internet_by_storm_with_beer_commercial_38615.html)
By a curious coincidence, Duchovny’s first role was in an ad for Löwenbräu beer. Now, after becoming a Hollywood star, he has returned to beer ads, this time for a Russian brewer. Yet the majority of Russian viewers don’t see the advertisement as an advertisement. Some Russians consider it to be not an ad, but a film – and after all, films usually contain advertising.
Related:
Outdoor advertising operators pay big in Moscow
Louis Vuitton suitcase stirs trouble on Red Square
Yekaterinburg street ad wins four Golden Lions at Cannes
Other Russians, meanwhile, maintain it is a documentary film in which the real David Duchovny – not an actor – expresses his love for Russia. User Nikolay Wolf drew a parallel with French actor Gerard Depardieu, who recently became a Russian citizen. However, unlike Duchovny, Depardieu promotes Russia not on behalf of a character, but on behalf of himself (http://rbth.co.uk/arts/2014/07/29/david_duchovny_takes_russias_internet_by_storm_with_beer_commercial_38615.html).
Many say he shouldn’t have done this commercial in light of recent events, particularly the Malaysian Airlines MH17 airplane tragedy, which is being blamed on Russia (but is there even proof of that at this point in time? Or are all these accusations baseless?), and, of course, the rising tensions between the United States of America and the Russian Federation. Well, people said a lot more than that and in much detail too but there’s no need to rehash all of that all over again, now, is there?
What I want to know is why everyone, or what appears to be a lot of people anyway, is making such a big deal about this Russian beer commercial and the fact that David Duchovny was featured in it? Why does this have to be related to politics or whatever is going on in the world right now? This is nothing more than a beer commercial. Why do people have to complicate matters by adding politics into the mix? It’s just a commercial for beer so what’s the big deal?
...
I wasn’t exactly bored when I watched it.
I liked the parts spoken in Russian (of course, I liked it more with the included English subtitles so I can understand what the Russian words are).
Russian subtitles = awesome?
Most of the beer commercial is in English and I find it really amusing how the English parts are subtitled in Russian (understandable, of course, since this is a Russian commercial and that’s exactly what’s so cool and awesome about it. I mean, if this was a commercial for Americans or those that speak English, the subtitles would be for the parts that are spoken in a foreign language while the English parts will not be subtitled).
The video showed David Duchovny wondering what it would be like if he had been born in Russia, if he was Russian. And then the audience is shown many scenes featuring the actor having different Russian occupations (for example, we see him as a cosmonaut, hockey player, etc). At the end, he says that Russians have many things to be proud of. So what does all that have to do with Сибирская Корона (Sibirskaya Korona) then?
...
Maybe this commercial is something that only Russians will get. Maybe they’re the only ones who can get what this has to do with Сибирская Корона (Sibirskaya Korona). A cultural difference, if you will. What do you think? Still, there should be nothing political about the whole thing so people should not get so worked up over it, no? (http://dailytwocents.com/david-duchovny-russian-beer-commercial-siberian-crown/)
In this commercial, we first see David ordering a drink at some bar. As he waits for the beer he ordered, Duchovny then wonders what it would be like, what his life would have been like if was born in Russia, if he was Russian. We then see him having different Russian occupations like being a cosmonaut, hockey player, ballet choreographer, etc. At the end of the commercial, gets his beer and he says that there are many things that Russians can be proud of. We then see the Siberian Crown beer logo.
In another article, I talked about how the Russian beer commercial was odd because it didn’t seem to have anything to do with beer. It didn’t seem like a beer commercial, so much so that if you didn’t know this was going to be a beer commercial, you might think that what you’re watching was a movie trailer.
This is especially so since the beer only appears at the start (when we see David at the bar ordering some beer) and end of the commercial (when David gets the beer that he ordered). And the logo for Siberian Crown only appears at the end. Only the first and last part contained the bar scene. The rest makes you wonder what any of it has to do with the beer commercial.
...
For starters, the slogan of Siberian Crown is actually “you have something to be proud of” so that explains the line in the ad commercial. The rest of the commercial follows that theme too, showing that Russians have many things to be proud of.
It’s good to know there is an explanation about that. But now I wonder why Sibirskaya Korona’s slogan is “you have something to be proud of”. What does that have to do with beer or drinking beer? What do you think? Could this be where the cultural difference answer fits? Or is this something that only those who drink beer or who are fond of beer will understand? (http://dailytwocents.com/david-duchovny-russian-beer-commercial-reason-meaning-ad-siberian-crown/)
The fact that Duchovny’s father was born into a Jewish family that emigrated from Ukraine to the U.S. has only served to add confusion. Ukraine, which was part of the Russian Empire at that time, is now an independent state. So which nation does the American Duchovny identify with? (http://rbth.co.uk/arts/2014/07/29/david_duchovny_takes_russias_internet_by_storm_with_beer_commercial_38615.html)
David Duchovny says his beer commercial musing about living his life as a Russian does NYET mean he supports Russian politics -- especially the invasion of the Ukraine.
Duchovny's statement to TMZ comes in the middle of a flurry of criticism over his commercial for a Russian Siberian beer -- Siberian Crown. Duchovny wonders in the spot what his life would be like if he was Russian ... fantasizing about being a cosmonaut, a ballerina, and other Russian stuff.
The actor tells TMZ, "I am proud of my Russian, Ukrainian, Scottish and Polish heritage as I am proud of my American heritage."
Duchovny goes on, "But being proud of one's ancestry is not a political statement on any current government or public policies."
He insists the beer commercial is not a political statement, but adds, "In retrospect, and in light of recent tragic events, I can now see the potential for misunderstanding and hope people will understand." (www.tmz.com/2014/07/28/david-duchovny-beer-commercial-ukraine-russia-putin-politics/)
Biermarketing blijft marketing, maar wat wel bijzonder is, is dat een Belgisch bierbedrijf merken heeft in zowel Amerika als Rusland... Dus beide partijen drinken van hetzelfde bedrijf na het vechten....
Nou ik heb hopelijk aan de DMCA klacht tegemoet gekomen... Anders horen we het wel weer...
↧
↧
De Wereld van Whisk(e)ys 4 uit 4
McLintock is een Schotse blend. Het is het laatste flesje uit deze serie van 4:
Schotland is 'home of the unmistakably rich and smoky McLintock Whisky. This old Scotch's light gold colour and typical flavour derive from a complex blend of carefully selected malt and grain whiskies - all aged for at least three years and more.'
By Scotish law, for whiskey to be called scotch, it has to be distilled in Scotland (duh) and then aged for a minimum of three years in oak casks. Anything that meets these standards can be called scotch, whether it’s blended scotch or single-malt scotch—but don’t worry about what those are for now. We’ll come back to it.
Typically, scotch is mostly malt whisky rather than agrain whisky*, which means malted barley is the main ingredient and not corn, wheat, or rye. Also typically, the malted barley used to make scotch is dried over peat fires, which gives scotch a distinct, smokey flavor you don’t find in other whiskies. However, the law does not require “scotch” to be made from peat-dried malt. That’s just the convention.
*FYI, I’m not just going back and forth between the two acceptable spellings of whiskey all willy nilly. In the U.K. and Canada they spell it without the e—whisky. But in the U.S. and Ireland they spell it with the e—whiskey. So throughout this article I’ll be switching back and forth depending on whether I’m talking about Scotch whisky, Tennessee Whiskey, or whatever (www.refinedguy.com/2012/08/16/what-you-need-to-know-about-whiskey/#3).
Under the Scotch whisky regulations: "“Blended Malt Scotch Whisky” means a blend of two or more Single Malt Scotch Whiskies that have been distilled at more than one distillery; “Blended Grain Scotch Whisky” means a blend of two or more Single Grain Scotch Whiskies that have been distilled at more than one distillery; and “Blended Scotch Whisky” means a blend of one or more Single Malt Scotch Whiskies with one or more Single Grain Scotch Whiskies. The regulations also allow the addition of caramel color, regardless of whether the final product is labelled as blended or not. A mix of single malts only, without other types of whisky such as those made from grains other than malted barley, may be called a blended malt (formerly known as a vatted malt, a term no longer permitted) (https://en.wikipedia.org/wiki/Blended_whiskey).
De McLintock is een blended Scotch Whisky van 40%. Deze ruikt en smaakt ook weer zoals de andere flesjes branderig. De smaak is niet mijn favoriet, net zoals de andere flesjes. Met het drinken van Schotse whiskey moet ik denken aan kapitein Haddock van Kuifje.
Kapitein Archibald Haddock is een van de belangrijkste personage in de stripverhalen van Kuifje van de Belgische striptekenaar en scenarist van stripverhalen Hergé (1907-1983). Vanaf De krab met de gulden scharen, het in 1941 gepubliceerde negende album in de reeks, is hij (met de hond Bobbie) de vaste metgezel van Kuifje. Kapitein Haddock is de stereotiepe figuur van de vloekende en aan whisky verslaafde zeebonk ((https://nl.wikipedia.org/wiki/Kapitein_Haddock).).
Kenmerkend voor de kapitein is zijn repertoire aan krachttermen en scheldwoorden (een eigenschap die hij deelt met zijn voorvader François Hadoque), die te maken hebben met allerlei zaken, zoals wetenschap, geschiedenis en het beroep van kapitein Haddock. Hij kan ze uiten zonder in herhaling te vallen...Het bekendst en in de albums het meest gebruikt is de krachtterm duizend bommen en granaten, die al in 1902 voorkomt in het Woordenboek der Nederlandsche Taal (https://nl.wikipedia.org/wiki/Kapitein_Haddock).
Duizend bommen en granaten: Zonder twijfel Haddocks meest bekende vloek. De Franse krachtterm 'tonnerre de Brest' werd in de Nederlandse vertaling samengevoegd met de vertaling van 'mille millions de mille sabords'. Komt al voor in het 'Woordenboek der Nederlandsche Taal' uit 1900 (www.standaard.be/cnt/dmf20111021_088).
In het album De krab met de gulden scharen komt Kuifje voor het eerst in contact met de aan alcohol verslaafde kapitein. Pas bijna dertig pagina's later wordt zijn achternaam voor het eerst genoemd. In dit eerste album is Haddock nog een slappeling, die alleen aan zijn whisky denkt. Hij wordt psychotisch, bruut en kwaad door de drank. Zo steekt hij dronken een reddingsboot in brand, laat een vliegtuig neerstorten en probeert Kuifje te wurgen als hij hem voor een fles drank aanziet. Door Kuifje komt Haddock er al snel achter dat zijn schip eigenlijk in handen is van bandieten onder leiding van stuurman Allan Thompson, die ervoor zorgt dat de kapitein permanent dronken is. Door de alcohol heeft Haddock de kwade bijbedoelingen van Thompson nooit in de gaten gehad. Kuifje helpt Haddock, waarna de twee vrienden worden. In alle volgende verhalen, met uitzondering van Kuifje en het Zwarte Goud, speelt Haddock met Kuifje en Bobbie een hoofdrol.
In De krab met de gulden scharen staat op het dranketiket Old Whisky. In De geheimzinnige ster is dat John Haig-whisky en in De schat van Scharlaken Rackham Old Scotch Whisky (doch professor Zonnebloem heeft de drank stiekem vervangen door de onderdelen van zijn minionderzeeboot), maar hij is vooral bekend van het drinken van Loch Lomond-whisky.
Haddock krijgt een steeds betere grip op zijn drankprobleem. Aan het eind van De krab met de gulden scharen geeft hij een radiorede over de gevaren van alcohol voor zeelui. In het verhaal De geheimzinnige ster is hij benoemd tot (ere)voorzitter van de Liga der Zeevarende Geheelonthouders (in het begin van het verhaal wordt hij voorgesteld als voorzitter en aan het eind als erevoorzitter). Overigens grijpt hij in dat verhaal wel weer naar de fles. Dat doet hij ook later, veelvuldig zelfs.
Haddock heeft zwart haar, een volle zwarte baard, is een pijproker en draagt een schipperspet. Meestal heeft hij een donkerblauwe coltrui aan met op de borst een afdruk van een anker. Kapitein Haddock is de enige in de serie, waarvan een voorvader bekend is. Na de De krab met de gulden scharen draaide de stripreeks niet meer om Kuifje en Bobbie, maar om Kuifje en Haddock. De kapitein had de plaats van Bobbie als belangrijkste assistent overgenomen.
Hij verscheen voor het eerst rond Nieuwjaar 1941 in de wekelijkse jeugdbijlage Le Soir Jeunesse van de Franstalige, Belgische krant Le Soir, waarin de Kuifje-verhalen indertijd voor het eerst gepubliceerd werden. Haddock staat in het Frans voor gerookte schelvis en was een van de favoriete gerechten van Hergé en zijn eerste echtgenote Germaine Kieckens. In het Engels betekent het louter schelvis. Er hebben ook een paar bekende Engelse zeekapiteins bestaan die Haddock heetten, maar het lijkt weinig waarschijnlijk dat Hergé door hen geïnspireerd werd. Archibald is een Schotse voornaam, die voor het eerst gebruikt werd in het 23e Kuifje-album Kuifje en de Picaro's uit 1976.
In een Nederlandstalige uitgave verscheen hij voor het eerst op 23 oktober 1943 in de Belgische krant Het Laatste Nieuws, in een aflevering van De geheimzinnige ster.
Het karakter van Haddock heeft hij deels te danken aan dat van Hergé, die daarover in een interview zei: "....kapitein Haddock, dat ben ik ook. Als ik boos word, ben ik net zo ridicuul als hij." Net als Haddock was ook Hergé een liefhebber van whisky. Tegen het eind van zijn leven dronk Hergé minder, maar nog steeds tegen een levercirrose aan.
De Tintinologist Philippe Goddin meent dat de auteur voor de naam beïnvloed werd door de film Le Capitaine Craddock uit 1931. Hierin komt het populaire lied Les Gars de la Marine voor (De jongens van de marine, oorspronkelijke Duitse titel: Das ist die Liebe der Matrosen). In De krab met de gulden scharen zingt Haddock dat lied (https://nl.wikipedia.org/wiki/Kapitein_Haddock).
Loch Lomond Distillery
Loch Lomond Industrial Estate
Alexandria, Dunbartonshire G83 0TL
De Loch Lomond distilleerderij werd gebouwd in 1965 in een voormalige verffabriek aan de rand van het meer waaraan de distilleerderij haar naam ontleent. Maar de geschiedenis van de familie Bulloch (die de distilleerderij in 1985 kocht) gaat terug tot 1842. Het waren vooral groothandelaars in whisky, gin en vodka. Hun bedrijf is de Glen Catrine Bonded Warehouse Company Ltd, die vandaag de dag nog bestaat en als core business het verkopen van jonge whisky in bulk heeft, voornamelijk als fillings voor blenders. Om te voorzien in een voldoende voorraad whisky, vooral bedoeld voor export, kochten ze dus de moutdistilleerderij.
Glen Catrine zag zich geconfronteerd met een stijgende vraag naar graanwhisky en besloot daarom in 1993 een Coffey Still te plaatsen om ook aan die vraag te voldoen. Het is de enige nog operationele distilleerderij die zowel mout- als graanwhisky maakt in dezelfde fabriek. ...Weinig mensen hadden van Loch Lomond gehoord, totdat ze in 2008 in het oog van een storm terechtkwamen die door de SWA werd ontketend. De Scottish Whisky Association verdedigt de belangen van de Schotse whiskyindustrie. Loch Lomond, die overigens geen lid is van de SWA, gebruikt drie verschillende soorten stills voor haar productie, maar de SWA heeft nu beslist dat zij geen traditionele single malt whisky maken omdat ze ook gebruik maken van de Coffey Still voor hun single malt. Bijgevolg zou Loch Lomond in de toekomst de term Single Malt niet langer op zijn labels mogen zetten.
Het voorstel van Loch Lomond om een nieuwe categorie in het leven te roepen voor hun single malt werd door de SWA verworpen. Iedereen lijkt wel een beetje voorbij te gaan aan het feit dat single malt stoken in een Coffey still wel degelijk traditioneel is, immers het werd uitgevonden in 1826 door Robert Stein en toegepast in zijn toenmalige Kilbagie Distillery. De SWA maakt vreemd genoeg geen probleem van de zogenaamde Lomond Stills. De enige nog operationele Lomond Still vind je vandaag de dag op Islay. Ugly Betty maakt de Botanist Gin bij Bruichladdich!
Kuifje
Er doet een vreemd verhaal de ronde. Hergé, de bekende Belgische bedenker van Kuifje, bedacht een whiskymerk ‘Loch Lomond’ en liet dit het favoriete merk zijn van Kapitein Haddock. Ja, sla er de geschiedenis maar op na. Duizend bommen en granaten, de goeie ouwe Kapitein dronk al Loch Lomond nog voordat de distilleerderij bestond.
Volgens de eigenaars van Loch Lomond lieten ze zich niet inspireren door Hergé en de avonturen van Kuifje voor de naam van hun distilleerderij. Maar ondertussen maken ze toch graag gebruik van de link met de populaire stripheld. Op het terrein staat ondertussen ook de gele tankwagen beschilderd met Loch Lomond, zoals hij in de strip verscheen. Desondanks is de distilleerderij niet open voor het publiek op dit moment (http://blog.whivie.be/#post1819, www.whivie.be/).
Loch Lomond (of Old Rhosdhu of Inchmurrin) is een Highlands malt uit Alexandria (www.glendunvrun.nl/htmlpags/loch%20lomond_nl.htm).
En dat voor een kinderstripverhaal...Als kind sprak mij deze reclame niet aan, maar wat doet zo'n reclame in een strip? Het was fictief, maar er is een echte destilleerder... Dus tja...
Even terug naar McLintock:
George Washington McLintock, "GW" to friends and foes alike, is a cattle baron and the richest man in the territory. He anxiously awaits the return of his daughter Becky who has been away at school for the last two years. He's also surprised to see that his wife Katherine has also returned (www.imdb.com/title/tt0057298/plotsummary?ref_=tt_ov_pl).
Description: John Wayne as George Washington McLintock, in the rowdy western comedy motion picture McLintock! (1963).
George Washington "GW" McLintock is a wealthy cattle baron living in the old west in the town of McLintock. He is a seasoned cowboy, Indian fighter and happily-married businessman.
"He put his brand on the territory and every woman in it!"
But one day, his wife Katherine Gilhooley McLintock (Maureen O'Hara), suspecting her husband of infidelity (she finds lipstick on his collar), runs off with their daughter, Becky (Stefanie Powers) and leaves McLintock to run his empire alone.
Being a rugged individualist, GW manages just fine, but he eventually needs help in the kitchen, so he hires the lovely widow, Mrs. Louise Warren (Yvonne de Carlo) as cook, who brings with her, a small daughter, Alice Warren (Aissa Wayne) and her handsome son, Devlin "Dev" Warren (Patrick Wayne).
Suddenly, GW's estranged wife, Katherine returns after being gone for two years, and seeks a divorce from GW and insists that their daughter, Becky, now grown, live with her, because she wants to give her a more gentile lifestyle. Immediately, Katherine moves back in to the house, and sends signals to the new cook that GW is her property, at least for the present.
In the midst of all this domestic upheaval, McLintock hears that a father of a local girl (Leo Gordon) is about to hang an Indian suspected of kidnapping his daughter (who actually went on a horse ride with her beau).
McLintock confronts the girl’s father, takes the shotgun from his hand, and confesses, "I haven't lost my temper in forty years, but pilgrim you caused a lot of trouble this morning and might of got somebody killed and somebody oughta belt you in the mouth, but I won’t. I won't." [pauses] "The Hell I won’t!" (www.screeninsults.com/mclintock.php).
When Becky returns from college, she brings Matt Douglas, Jr. (Jerry Van Dyke), a Harvard boy whose father is one of McLintock's old enemies. Romance sparks as both Matt Douglas, Jr. and Dev, the cook's son begins to court Becky. Of course, this leads to a fistfight.
(www.screeninsults.com/mclintock.php).
Becky! Come here. Somethin’ I ought to tell you. Guess now’s as good a time as any. You’re going to have every young buck west of the Missouri around here tryin’ to marry you – mostly because you’re a handsome filly, but partly because I own everything in this country from here to there. They’ll think you’re going to inherit it. Well, you’re not. I’m going to leave most of it to, well, to the nation really, for a park where no lumbermen’ll cut down all the trees for houses with leaky roofs. Nobody’ll kill all the beaver for hats for dudes nor murder the buffalo for robes. What I’m going to give you is a 500 cow spread on the Upper Green River. Now that may not seem like much, but it’s more than we had, your mother and I. Some folks are gonna say I’m doin’ all this so I can sit up in the hereafter and look down on a park named after me, or that I was disappointed in you – didn’t want you to get all that money. But the real reason, Becky, is because I love you, and I want you and some young man to have what I had, because all the gold in the United States Treasury and all the harp music in heaven can’t equal what happens between a man and a woman with all that growin’ together. I can’t explain it any better than that (www.monologuedb.com/dramatic-male-monologues/mclintock-george-washington-mclintock/).
...
Finally, fed up with Katherine's jealousy and stubbornness, GW chases her through town, causing quite a bit of damage as they play "catch me if you can" through a general store. When GW catches Katherine, he puts her across his knee, and in front of a large crowd of citizens, paddles her behind with a small metal shovel.
As he finishes, he quietly pronounces, "Now, you can have your divorce." Handing the small paddle to Dev, his son-in-law-to-be, GW says, "Here, you may need this."
As GW rides out of town in a buggy, Katherine, humbled by the experience and still in love with GW, runs after him, climbs aboard the back of the buggy and reconciles with her husband (www.screeninsults.com/mclintock.php).
Taglines: He likes his whiskey hard... His women soft... And his west all to himself! (www.imdb.com/title/tt0057298/)
One of John Wayne's most bizarre films, this farcical western adaptation of Shakespeare's TAMING OF THE SHREW casts Wayne as a cattle baron whose estranged wife returns with their daughter in order to procure a divorce. Blithe misogyny and casual racism make the the film something of an interesting relic. The mud hole brawl is a hoot, but the film is uneven.
...
Somehow its charm overcomes the blatant misogyny even if its ending message seems to be a good woman just needs a good spanking now and then to keep her in line. A relic but an enjoyable one that one must suspend any feminist notion temporarily to watch (https://mubi.com/films/mclintock).
McLintock drinkt in de film bier en...er zijn vrouwen (zie
http://recollections.biz/blog/the-wildly-wonderful-women-of-mclintock/). Ook zijn er de 'gewoonlijke' foutjes:
The greeting in Comanche is "maruawe". But the "Comanches" greet each other (and are greeted by McLintock) with "yatahe", which is a Navajo greeting.
...
At the start of the "the hell I won't" scene, just before Jones (Leo Gordon) pushes at Wayne with the shotgun, McLintock's (John Wayne) pants are clearly wet up to his knees, as if he had been walking around in the water at the bottom of the mudslide. The next shot the pants are dry.
...
When Katie runs into the store and is covered with molasses and feathers, she calls G.W. into the store. His scarf is in one position and when he comes back out it is in a different position.
...
In the long fight scene at the end, Katherine flies out of a window and lands in a trough of water. After that, trying to escape G.W., she falls into the dusty and muddy road. But still, in the next scene her underwear are clean white - and dry.
...
A tipsy McLintock is trying to walk Katherine upstairs while swigging from a full whiskey bottle. They fall to the bottom of the stairs and the bottle clearly spills. Katherine picks the bottle up and bops McLintock on the head with it, then it amazingly becomes a full bottle again just before she throws it against the wall and it shatters (www.imdb.com/title/tt0057298/goofs?ref_=ttqu_ql_2).
Terug naar de -nog steeds- volle (maar gelukkig ook kleine) flesjes whisk(e)y. De Schotse whisky schrijf je zonder e. Deze Schotse blend is dus geen single malt. Ik doe er maar een drupje water bij...
Nou ja, drupje. Het halve glas. De geur doet me net zoals bij de Bourbon denken aan een cola-mix.
By Scotish law, for whiskey to be called scotch, it has to be distilled in Scotland (duh) and then aged for a minimum of three years in oak casks. Anything that meets these standards can be called scotch, whether it’s blended scotch or single-malt scotch—but don’t worry about what those are for now. We’ll come back to it.
Typically, scotch is mostly malt whisky rather than agrain whisky*, which means malted barley is the main ingredient and not corn, wheat, or rye. Also typically, the malted barley used to make scotch is dried over peat fires, which gives scotch a distinct, smokey flavor you don’t find in other whiskies. However, the law does not require “scotch” to be made from peat-dried malt. That’s just the convention.
*FYI, I’m not just going back and forth between the two acceptable spellings of whiskey all willy nilly. In the U.K. and Canada they spell it without the e—whisky. But in the U.S. and Ireland they spell it with the e—whiskey. So throughout this article I’ll be switching back and forth depending on whether I’m talking about Scotch whisky, Tennessee Whiskey, or whatever (www.refinedguy.com/2012/08/16/what-you-need-to-know-about-whiskey/#3).
Under the Scotch whisky regulations: "“Blended Malt Scotch Whisky” means a blend of two or more Single Malt Scotch Whiskies that have been distilled at more than one distillery; “Blended Grain Scotch Whisky” means a blend of two or more Single Grain Scotch Whiskies that have been distilled at more than one distillery; and “Blended Scotch Whisky” means a blend of one or more Single Malt Scotch Whiskies with one or more Single Grain Scotch Whiskies. The regulations also allow the addition of caramel color, regardless of whether the final product is labelled as blended or not. A mix of single malts only, without other types of whisky such as those made from grains other than malted barley, may be called a blended malt (formerly known as a vatted malt, a term no longer permitted) (https://en.wikipedia.org/wiki/Blended_whiskey).
De McLintock is een blended Scotch Whisky van 40%. Deze ruikt en smaakt ook weer zoals de andere flesjes branderig. De smaak is niet mijn favoriet, net zoals de andere flesjes. Met het drinken van Schotse whiskey moet ik denken aan kapitein Haddock van Kuifje.
Kapitein Archibald Haddock is een van de belangrijkste personage in de stripverhalen van Kuifje van de Belgische striptekenaar en scenarist van stripverhalen Hergé (1907-1983). Vanaf De krab met de gulden scharen, het in 1941 gepubliceerde negende album in de reeks, is hij (met de hond Bobbie) de vaste metgezel van Kuifje. Kapitein Haddock is de stereotiepe figuur van de vloekende en aan whisky verslaafde zeebonk ((https://nl.wikipedia.org/wiki/Kapitein_Haddock).).
Kenmerkend voor de kapitein is zijn repertoire aan krachttermen en scheldwoorden (een eigenschap die hij deelt met zijn voorvader François Hadoque), die te maken hebben met allerlei zaken, zoals wetenschap, geschiedenis en het beroep van kapitein Haddock. Hij kan ze uiten zonder in herhaling te vallen...Het bekendst en in de albums het meest gebruikt is de krachtterm duizend bommen en granaten, die al in 1902 voorkomt in het Woordenboek der Nederlandsche Taal (https://nl.wikipedia.org/wiki/Kapitein_Haddock).
Duizend bommen en granaten: Zonder twijfel Haddocks meest bekende vloek. De Franse krachtterm 'tonnerre de Brest' werd in de Nederlandse vertaling samengevoegd met de vertaling van 'mille millions de mille sabords'. Komt al voor in het 'Woordenboek der Nederlandsche Taal' uit 1900 (www.standaard.be/cnt/dmf20111021_088).
In het album De krab met de gulden scharen komt Kuifje voor het eerst in contact met de aan alcohol verslaafde kapitein. Pas bijna dertig pagina's later wordt zijn achternaam voor het eerst genoemd. In dit eerste album is Haddock nog een slappeling, die alleen aan zijn whisky denkt. Hij wordt psychotisch, bruut en kwaad door de drank. Zo steekt hij dronken een reddingsboot in brand, laat een vliegtuig neerstorten en probeert Kuifje te wurgen als hij hem voor een fles drank aanziet. Door Kuifje komt Haddock er al snel achter dat zijn schip eigenlijk in handen is van bandieten onder leiding van stuurman Allan Thompson, die ervoor zorgt dat de kapitein permanent dronken is. Door de alcohol heeft Haddock de kwade bijbedoelingen van Thompson nooit in de gaten gehad. Kuifje helpt Haddock, waarna de twee vrienden worden. In alle volgende verhalen, met uitzondering van Kuifje en het Zwarte Goud, speelt Haddock met Kuifje en Bobbie een hoofdrol.
In De krab met de gulden scharen staat op het dranketiket Old Whisky. In De geheimzinnige ster is dat John Haig-whisky en in De schat van Scharlaken Rackham Old Scotch Whisky (doch professor Zonnebloem heeft de drank stiekem vervangen door de onderdelen van zijn minionderzeeboot), maar hij is vooral bekend van het drinken van Loch Lomond-whisky.
Haddock krijgt een steeds betere grip op zijn drankprobleem. Aan het eind van De krab met de gulden scharen geeft hij een radiorede over de gevaren van alcohol voor zeelui. In het verhaal De geheimzinnige ster is hij benoemd tot (ere)voorzitter van de Liga der Zeevarende Geheelonthouders (in het begin van het verhaal wordt hij voorgesteld als voorzitter en aan het eind als erevoorzitter). Overigens grijpt hij in dat verhaal wel weer naar de fles. Dat doet hij ook later, veelvuldig zelfs.
Haddock heeft zwart haar, een volle zwarte baard, is een pijproker en draagt een schipperspet. Meestal heeft hij een donkerblauwe coltrui aan met op de borst een afdruk van een anker. Kapitein Haddock is de enige in de serie, waarvan een voorvader bekend is. Na de De krab met de gulden scharen draaide de stripreeks niet meer om Kuifje en Bobbie, maar om Kuifje en Haddock. De kapitein had de plaats van Bobbie als belangrijkste assistent overgenomen.
Hij verscheen voor het eerst rond Nieuwjaar 1941 in de wekelijkse jeugdbijlage Le Soir Jeunesse van de Franstalige, Belgische krant Le Soir, waarin de Kuifje-verhalen indertijd voor het eerst gepubliceerd werden. Haddock staat in het Frans voor gerookte schelvis en was een van de favoriete gerechten van Hergé en zijn eerste echtgenote Germaine Kieckens. In het Engels betekent het louter schelvis. Er hebben ook een paar bekende Engelse zeekapiteins bestaan die Haddock heetten, maar het lijkt weinig waarschijnlijk dat Hergé door hen geïnspireerd werd. Archibald is een Schotse voornaam, die voor het eerst gebruikt werd in het 23e Kuifje-album Kuifje en de Picaro's uit 1976.
In een Nederlandstalige uitgave verscheen hij voor het eerst op 23 oktober 1943 in de Belgische krant Het Laatste Nieuws, in een aflevering van De geheimzinnige ster.
Het karakter van Haddock heeft hij deels te danken aan dat van Hergé, die daarover in een interview zei: "....kapitein Haddock, dat ben ik ook. Als ik boos word, ben ik net zo ridicuul als hij." Net als Haddock was ook Hergé een liefhebber van whisky. Tegen het eind van zijn leven dronk Hergé minder, maar nog steeds tegen een levercirrose aan.
De Tintinologist Philippe Goddin meent dat de auteur voor de naam beïnvloed werd door de film Le Capitaine Craddock uit 1931. Hierin komt het populaire lied Les Gars de la Marine voor (De jongens van de marine, oorspronkelijke Duitse titel: Das ist die Liebe der Matrosen). In De krab met de gulden scharen zingt Haddock dat lied (https://nl.wikipedia.org/wiki/Kapitein_Haddock).
(Kuifje en de Picaro's)
Loch Lomond is a Scottish manufactured brand of whiskey that both Captain Haddock and Snowy enjoy. It is mentioned in various adventures in the hands (or paws) of these two. It is named after a real Scottish lake; Loch Lomond.
Loch Lomond is also, by chance, the name of a real-life brand of Scotch whiskey. However, the brand originated after the first appearance of Loch Lomond in The Adventures of Tintin (http://tintin.wikia.com/wiki/Loch_Lomond). Appearances:
The Black Island: as Tintin and Snowy visit Scotland, the home of whisky, there are several scenes with barrels or tanks or signs depicting the Loch Lomond logo, including a rail tanker. In the original black & white edition the tanker was for Johnnie Walker brand whiskey (http://tintin.wikia.com/wiki/Loch_Lomond).
Loch Lomond replaced the Johnnie Walker references in early versions of The Black Island (http://tintin.wikia.com/wiki/Loch_Lomond).
Loch Lomond Industrial Estate
Alexandria, Dunbartonshire G83 0TL
De Loch Lomond distilleerderij werd gebouwd in 1965 in een voormalige verffabriek aan de rand van het meer waaraan de distilleerderij haar naam ontleent. Maar de geschiedenis van de familie Bulloch (die de distilleerderij in 1985 kocht) gaat terug tot 1842. Het waren vooral groothandelaars in whisky, gin en vodka. Hun bedrijf is de Glen Catrine Bonded Warehouse Company Ltd, die vandaag de dag nog bestaat en als core business het verkopen van jonge whisky in bulk heeft, voornamelijk als fillings voor blenders. Om te voorzien in een voldoende voorraad whisky, vooral bedoeld voor export, kochten ze dus de moutdistilleerderij.
Glen Catrine zag zich geconfronteerd met een stijgende vraag naar graanwhisky en besloot daarom in 1993 een Coffey Still te plaatsen om ook aan die vraag te voldoen. Het is de enige nog operationele distilleerderij die zowel mout- als graanwhisky maakt in dezelfde fabriek. ...Weinig mensen hadden van Loch Lomond gehoord, totdat ze in 2008 in het oog van een storm terechtkwamen die door de SWA werd ontketend. De Scottish Whisky Association verdedigt de belangen van de Schotse whiskyindustrie. Loch Lomond, die overigens geen lid is van de SWA, gebruikt drie verschillende soorten stills voor haar productie, maar de SWA heeft nu beslist dat zij geen traditionele single malt whisky maken omdat ze ook gebruik maken van de Coffey Still voor hun single malt. Bijgevolg zou Loch Lomond in de toekomst de term Single Malt niet langer op zijn labels mogen zetten.
Het voorstel van Loch Lomond om een nieuwe categorie in het leven te roepen voor hun single malt werd door de SWA verworpen. Iedereen lijkt wel een beetje voorbij te gaan aan het feit dat single malt stoken in een Coffey still wel degelijk traditioneel is, immers het werd uitgevonden in 1826 door Robert Stein en toegepast in zijn toenmalige Kilbagie Distillery. De SWA maakt vreemd genoeg geen probleem van de zogenaamde Lomond Stills. De enige nog operationele Lomond Still vind je vandaag de dag op Islay. Ugly Betty maakt de Botanist Gin bij Bruichladdich!
Kuifje
Er doet een vreemd verhaal de ronde. Hergé, de bekende Belgische bedenker van Kuifje, bedacht een whiskymerk ‘Loch Lomond’ en liet dit het favoriete merk zijn van Kapitein Haddock. Ja, sla er de geschiedenis maar op na. Duizend bommen en granaten, de goeie ouwe Kapitein dronk al Loch Lomond nog voordat de distilleerderij bestond.
Volgens de eigenaars van Loch Lomond lieten ze zich niet inspireren door Hergé en de avonturen van Kuifje voor de naam van hun distilleerderij. Maar ondertussen maken ze toch graag gebruik van de link met de populaire stripheld. Op het terrein staat ondertussen ook de gele tankwagen beschilderd met Loch Lomond, zoals hij in de strip verscheen. Desondanks is de distilleerderij niet open voor het publiek op dit moment (http://blog.whivie.be/#post1819, www.whivie.be/).
Loch Lomond (of Old Rhosdhu of Inchmurrin) is een Highlands malt uit Alexandria (www.glendunvrun.nl/htmlpags/loch%20lomond_nl.htm).
Even terug naar McLintock:
George Washington McLintock, "GW" to friends and foes alike, is a cattle baron and the richest man in the territory. He anxiously awaits the return of his daughter Becky who has been away at school for the last two years. He's also surprised to see that his wife Katherine has also returned (www.imdb.com/title/tt0057298/plotsummary?ref_=tt_ov_pl).
Description: John Wayne as George Washington McLintock, in the rowdy western comedy motion picture McLintock! (1963).
George Washington "GW" McLintock is a wealthy cattle baron living in the old west in the town of McLintock. He is a seasoned cowboy, Indian fighter and happily-married businessman.
"He put his brand on the territory and every woman in it!"
But one day, his wife Katherine Gilhooley McLintock (Maureen O'Hara), suspecting her husband of infidelity (she finds lipstick on his collar), runs off with their daughter, Becky (Stefanie Powers) and leaves McLintock to run his empire alone.
Being a rugged individualist, GW manages just fine, but he eventually needs help in the kitchen, so he hires the lovely widow, Mrs. Louise Warren (Yvonne de Carlo) as cook, who brings with her, a small daughter, Alice Warren (Aissa Wayne) and her handsome son, Devlin "Dev" Warren (Patrick Wayne).
Suddenly, GW's estranged wife, Katherine returns after being gone for two years, and seeks a divorce from GW and insists that their daughter, Becky, now grown, live with her, because she wants to give her a more gentile lifestyle. Immediately, Katherine moves back in to the house, and sends signals to the new cook that GW is her property, at least for the present.
In the midst of all this domestic upheaval, McLintock hears that a father of a local girl (Leo Gordon) is about to hang an Indian suspected of kidnapping his daughter (who actually went on a horse ride with her beau).
McLintock confronts the girl’s father, takes the shotgun from his hand, and confesses, "I haven't lost my temper in forty years, but pilgrim you caused a lot of trouble this morning and might of got somebody killed and somebody oughta belt you in the mouth, but I won’t. I won't." [pauses] "The Hell I won’t!" (www.screeninsults.com/mclintock.php).
When Becky returns from college, she brings Matt Douglas, Jr. (Jerry Van Dyke), a Harvard boy whose father is one of McLintock's old enemies. Romance sparks as both Matt Douglas, Jr. and Dev, the cook's son begins to court Becky. Of course, this leads to a fistfight.
(www.screeninsults.com/mclintock.php).
Becky! Come here. Somethin’ I ought to tell you. Guess now’s as good a time as any. You’re going to have every young buck west of the Missouri around here tryin’ to marry you – mostly because you’re a handsome filly, but partly because I own everything in this country from here to there. They’ll think you’re going to inherit it. Well, you’re not. I’m going to leave most of it to, well, to the nation really, for a park where no lumbermen’ll cut down all the trees for houses with leaky roofs. Nobody’ll kill all the beaver for hats for dudes nor murder the buffalo for robes. What I’m going to give you is a 500 cow spread on the Upper Green River. Now that may not seem like much, but it’s more than we had, your mother and I. Some folks are gonna say I’m doin’ all this so I can sit up in the hereafter and look down on a park named after me, or that I was disappointed in you – didn’t want you to get all that money. But the real reason, Becky, is because I love you, and I want you and some young man to have what I had, because all the gold in the United States Treasury and all the harp music in heaven can’t equal what happens between a man and a woman with all that growin’ together. I can’t explain it any better than that (www.monologuedb.com/dramatic-male-monologues/mclintock-george-washington-mclintock/).
...
Finally, fed up with Katherine's jealousy and stubbornness, GW chases her through town, causing quite a bit of damage as they play "catch me if you can" through a general store. When GW catches Katherine, he puts her across his knee, and in front of a large crowd of citizens, paddles her behind with a small metal shovel.
As he finishes, he quietly pronounces, "Now, you can have your divorce." Handing the small paddle to Dev, his son-in-law-to-be, GW says, "Here, you may need this."
As GW rides out of town in a buggy, Katherine, humbled by the experience and still in love with GW, runs after him, climbs aboard the back of the buggy and reconciles with her husband (www.screeninsults.com/mclintock.php).
Taglines: He likes his whiskey hard... His women soft... And his west all to himself! (www.imdb.com/title/tt0057298/)
One of John Wayne's most bizarre films, this farcical western adaptation of Shakespeare's TAMING OF THE SHREW casts Wayne as a cattle baron whose estranged wife returns with their daughter in order to procure a divorce. Blithe misogyny and casual racism make the the film something of an interesting relic. The mud hole brawl is a hoot, but the film is uneven.
...
Somehow its charm overcomes the blatant misogyny even if its ending message seems to be a good woman just needs a good spanking now and then to keep her in line. A relic but an enjoyable one that one must suspend any feminist notion temporarily to watch (https://mubi.com/films/mclintock).
Maureen O'Hara wrote in her autobiography that the famous climactic spanking scene was completely authentic and that John Wayne carried it out with such gusto that she had bruises for a week.
...
John Wayne insisted that the role of the weak, insipid Governor be called "Cuthbert H. Humphrey", with the intention that he be seen as a parody of liberal Sen. Hubert H. Humphrey, whom Wayne intensely disliked.
...
This film has several flashback references to Hondo (1953), mostly about the Indian chief and John Wayne. Also, the Indian chief in this film is the same actor (Michael Pate) as the one in "Hondo".
...
When Batjac, John Wayne's production company, needed completion funds for The Alamo (1960), it borrowed the money from United Artists. The Batjac film library was used as collateral for the loan. Making "McClintock" profitably for U-A allowed Batjac to reclaim control of the films.
...
The failure of the original copyright holder to renew the film's copyright resulted in it falling into public domain, meaning that virtually anyone could duplicate and sell a VHS/DVD copy of the film. Therefore, many of the versions of this film available on the market are either severely (and usually badly) edited and/or of extremely poor quality, having been duped from second- or third-generation (or more) copies of the film. (www.imdb.com/title/tt0057298/trivia?ref_=tt_trv_trv). Zie hier de film:
Running Buffalo: Swell party, where's the whisky? (www.imdb.com/title/tt0057298/trivia?tab=qt&ref_=tt_trv_qu)
McLintock drinkt in de film bier en...er zijn vrouwen (zie
http://recollections.biz/blog/the-wildly-wonderful-women-of-mclintock/). Ook zijn er de 'gewoonlijke' foutjes:
The greeting in Comanche is "maruawe". But the "Comanches" greet each other (and are greeted by McLintock) with "yatahe", which is a Navajo greeting.
...
At the start of the "the hell I won't" scene, just before Jones (Leo Gordon) pushes at Wayne with the shotgun, McLintock's (John Wayne) pants are clearly wet up to his knees, as if he had been walking around in the water at the bottom of the mudslide. The next shot the pants are dry.
...
When Katie runs into the store and is covered with molasses and feathers, she calls G.W. into the store. His scarf is in one position and when he comes back out it is in a different position.
...
In the long fight scene at the end, Katherine flies out of a window and lands in a trough of water. After that, trying to escape G.W., she falls into the dusty and muddy road. But still, in the next scene her underwear are clean white - and dry.
...
A tipsy McLintock is trying to walk Katherine upstairs while swigging from a full whiskey bottle. They fall to the bottom of the stairs and the bottle clearly spills. Katherine picks the bottle up and bops McLintock on the head with it, then it amazingly becomes a full bottle again just before she throws it against the wall and it shatters (www.imdb.com/title/tt0057298/goofs?ref_=ttqu_ql_2).
Terug naar de -nog steeds- volle (maar gelukkig ook kleine) flesjes whisk(e)y. De Schotse whisky schrijf je zonder e. Deze Schotse blend is dus geen single malt. Ik doe er maar een drupje water bij...
Nou ja, drupje. Het halve glas. De geur doet me net zoals bij de Bourbon denken aan een cola-mix.
↧
kolen..
↧
Mort subite Lambic blanche
Afgelopen jaar kwam ik het tegen bij een festival. Op de prijslijst stond Mort subite witte Lambic. Die moest ik proberen. Bij het bestellen werd me verteld dat ze het niet hadden en ik bij een andere bar moest bestellen. Dus ik liep nog een rondje over het festivalterrein, keek nog wat bandjes en zocht die andere bar op. Daar kreeg ik vrijwel direct na de bestelling het vers getapt in een plastic bekertje.
Het bier zag er wazig en troebel uit. Niet zoals een wit bier, maar eerder een dunkelweizen. De smaak was niet zo zuur als dat ik had verwacht, geheel niet eigenlijk. Het deed me ook niet denken aan een Belgisch witbier, maar eerder aan een weizen. Al was het niet zo fluweel zacht als een weizen en mistte ik de bananensmaak. Het smaakte op zich wel, al was het net wat te koud om de volledige smaak te kunnen ontdekken.
Ik had nog nooit van het bier gehoord en had bij de naam 'witte lambic' al moeten denken aan zuur bier, zoals lambic. Ook kan ik het niet laten om aan Lambiek te denken...
Kaffee Lambiek is een kaffee in de breedste zin van het woord. U kunt bij ons terecht voor live muziek en natuurlijk een uitgebreid bier assortiment.
Ook zijn er diverse mogelijkheden voor groepen en bedrijven, van borrel tot lunch.
Wilhelminapark 66 5041 ED Tilburg (www.kaffeelambiek.nl/).
Lambik is een personage uit de Vlaamse stripreeks Suske en Wiske en een van de bekendste en populairste stripfiguren uit de Lage Landen. Hij is een domme, onhandige, ijdele, arrogante, verstrooide, opvliegende, koppige en dominante figuur -maar wel met een gouden hart- en zorgt voor de meeste humor in de reeks.
Lambik heeft ook een eigen stripreeks en speelt een rol in Amoras.
Willy Vandersteen tekende Lambik al in de winter van 1944-1945 op een reeks losse tekenbladen. De figuur heette toen nog "Pukkel". Later kreeg hij de naam "Lambik", gebaseerd op de biersoort "Gueuze Lambic", waar Vandersteen dol op was. In oudere Nederlandse uitgaven heet hij "Lambiek".
Lambik draagt meestal een zwarte broek en een wit overhemd met een zwart strikje. Zijn figuur is licht gezet; hij wordt vaak geplaagd om zijn buik. Soms draagt Lambik een bolhoed en een bruine jas.
Op zes haren na is hij kaal. Lambik is niet altijd even tevreden met zijn zes haren; in De kale kapper verraadt hij zijn vrienden zelfs om opnieuw aan een volle haardos te komen. Onduidelijk is wat zijn oorspronkelijke haarkleur is. In Het zingende nijlpaard is een jeugdportret van Lambik met zwart stekelhaar te zien, maar in De sterrenplukkers zien we een jonge Lambik met hoogblond haar.
Lezers twijfelen vaak of de zwarte streep onder zijn neus nu gewoon zijn bovenlip, dan wel een snor is. Volgens Studio Vandersteen is de zwarte streep onder de neus van Lambik een snor. Ook in de stripreeks zelf vinden we hiervoor aanwijzingen. Op bladzijde 40 van De apekermis wordt duidelijk gezegd dat hij een snor heeft. In Het drijvende dorp verkleedt Lambik zich als boerin en wordt door een dorpsbewoner omschreven als: "die dikke madam met haar snor". In De blote Belg geeft een Nederlandse toeriste een signalement van Lambik en vermeldt daarbij dat hij een snor heeft (https://nl.wikipedia.org/wiki/Lambik).
Lambiek (ook lambik of lambic) is een streekbier uit de Zennevallei, waarin ook Brussel is gelegen, en vooral uit het Pajottenland ten zuidwesten van Brussel. Het wordt nu echter ook door enkele brouwerijen buiten deze streek gebrouwen, namelijk in West-Vlaanderen.
Kenmerkend voor lambiek is dat het door spontane gisting met wilde gisten uit de buitenlucht ontstaat. Het wordt met gemoute gerst, ongemoute tarwe en veel oude hop gebrouwen en het gist in eikenhouten vaten. De naam lambiek is ofwel een verbastering van de naam van de gemeente Lembeek ofwel afkomstig van de gelijkenis van de brouwketel met de alambiek van jeneverstokers.
Lambiek is het oudste van de nog bestaande bieren en wellicht rond 1300 ontstaan. Uit een decreet van 1559 blijkt, dat het toen al lang gebrouwen werd, hoewel die bewering betwijfeld wordt. Er wordt 500.000 hectoliter per jaar van gebrouwen, waarvan 200.000 hectoliter door brouwerij Belle-Vue van de InBev-groep. Lambiek kan puur van het vat gedronken worden, maar de meeste lambiek dient als grondstof voor geuze, kriekenlambiek of faro.
Lambiek is een door de Europese Unie erkende en beschermde gegarandeerde traditionele specialiteit. Voordien was het door het Vlaams Centrum voor Agro- en Visserijmarketing (de VLAM) reeds erkend als streekproduct (https://nl.wikipedia.org/wiki/Lambiek_(bier)\).
Sinds de jaren zeventig van de twintigste eeuw doen een aantal hardnekkige mythen over lambiek de ronde. Zo zou in 1420 hertog Jan IV van Brabant een edict hebben uitgevaardigd om meer tarwe aan bier toe te voegen om de kwaliteit te verbeteren. Een dergelijk edict is tot op heden niet gevonden.[bron?] Een ander hardnekkig verhaal heeft betrekking op een decreet door stadsontvanger Remi le Mercier van Halle uit 1559 waarvan de (uit het Frans vertaalde) tekst luidt:[bron?]
"Niemand mag een beslag aanmaken zonder er 16 razieren graan in te doen, te weten 6 razieren tarwe en 10 razieren gerst en haver, zoals men vanouds placht te doen"
Een "razier" is een oude graanmaat van ongeveer 50 liter. Een verhouding van 6 op 16 impliceert een tarwepercentage van 37,5%, wat overeenkomt met de huidige maatstaven volgens welke lambiek tegenwoordig gebrouwen wordt: wettelijk ten minste 30% van de storting. De denkfout is echter, dat het Halse voorschrift in inhoudsmaten wordt gegeven, en de huidige voorschriften in gewichtsmaten. Tarwe heeft een groter soortelijk gewicht dat gerst en haver. Het werkelijke aandeel van tarwe in het oude recept is daarom ten minste 49 gewichtsprocent.[13] Verder wordt in het voorschrift uit 1559 ook haver genoemd, iets wat in veel huidige interpretaties van deze tekst tegenwoordig vaak wordt weggelaten.[bron?] In de tekst uit 1559 is er verder nergens sprake van dat het een bier genaamd 'lambiek' zou betreffen, of dat dit van spontane gisting zou zijn. Het aandeel tarwe in lambiek, tegenwoordig ca. 30%, is ook geen van oudsher vaststaande constante. Begin 19e eeuw lag het nog op meer dan 60%.[bron?] (https://nl.wikipedia.org/wiki/Lambiek_(bier)\).
De Provincie Vlaams-Brabant gaf in samenwerking met HORAL ( de Hoge Raad voor Ambachtelijke Lambikbieren) een boekje (92 blz) uit over lambik en geuze waarvan de tekst verzorgd werd door Jef Van den Steen.
Als bierkenner is hij vaste redacteur van De Zytholoog, het blad van de confederatie van de Belgische Objectieve Bierproevers, hij is ook medewerker van Bier Passie Magazine, en auteur van "Trappist- Het bier van de monniken" en van "Abdijbieren" , twee boeken uitgegeven door Davidsfonds te Leuven.
Jef Van den Steen is ook een veelgevraagde causeur.
In verschillende hoofdstukken handelt hij op een begrijpbare manier over de ingredienten van lambik, de brouwmethode en ook "de lucht" met de fameuze micro-organismen. Uiteraard wordt er ook aandacht geschonken aan de betekenis en de herkomst van de naam lambik, waarbij ook hij de voorkeur geeft aan het verband lambic-lambik (zie ook vanwaar komt de naam lambiek) (www.pajottenland.be/Data/Web/Versie2/bierlambiek.php).
Lambikland.

(Dit is hetzelfde als zouden Champagnewijnen op een wijnkaart voorkomen bij de rangschikking van de witte wijnen).
Er wordt eveneens gekozen voor de Franstalige benaming gueuze (zogezegd omdat deze meer verspreid is) .
De auteurs zijn twee Engelsen .
Tim Webb, die in 1992 de eerste "Good Beer Guide to Belgium & Holland" schreef, waarvan in 2005 de vijfde uitgave in het Verenigd Koninkrijk zal uitkomen , de tweede in de Verenigde Staten en de tweede in de Nederlandse taal: "Biergids voor België en Nederland" . In 1985 was Webb medeoprichter van Alma-Books , de uitgeverij van de Britse bierconsumentenvereniging CAMRA ( Campaign for Real Ale). De medeauteur Chris Pollard is reeds meer dan twintig jaar in de wereld, en voornamelijk in België, op zoektocht naar het betere bier. Hij is ook reeds lang actief bij CAMRA en organiseert met groeiend succes bierexcursies naar België voor Britse bierliefhebbers. Hij staat bekend bij Belgische cafébazen en brouwers als "Podge". Zij werden bijgestaan door Joris Pattyn, een Antwerpenaar die woonachtig is in Oost-Vlaanderen. Joris proeft van bier en schrijft al meer dan 25 jaar. Hij stond in 1985 mee aan de wieg van de Objectieve Bierproevers (een organisatie die opgevolgd werd door Zythos). Hij zetelde in bierjury's in Londen, Moskou en Denver, tussendoor is hij actief op websites zoals de Burgundian Babble Belt, Belgisch Biercafé en Ratebeer.
Voor dit boekwerkje fungeerde hij eveneens als vertaler.
Het voorwoord is van de Brusselse politicus Sven Gatz die, als geuzeliefhebber, al een tijdje vecht voor de toekomst van Lambik en Geuze, tegen de bemoei- en regelzucht van enkele bureaucraten in.
In het eerste hoofdstukje wordt gehandeld over lambikbieren en wordt duidelijk gemaakt wat de spontane gisting, de unieke receptuur, het steken van geuze , geuze op fles en fruitlambik op fles betekenen.
Dan volgt het hoofdstuk met de negen Lambikbrouwers en de twee geuzestekers die nog actief zijn, (naam, adres, tel/fax en waarvan bekend website) op alfabetische volgorde.
Ironisch genoeg begint dit met Belle-Vue, de vroegere brouwerij van Vandenstock.
Het is juist deze brouwer die begonnen is met het op de markt brengen van gezoete producten (www.pajottenland.be/Data/Web/Versie2/lambicland.php).
Bierkenner Tim Webb: "Over de schrijfwijze Gueuze of Geuze hebben wij lang en indringend over gediscussiëerd. Ik ben er mij van bewust dat tegenwoordig het gebruik van Geuze ingeburgerd is, maar oudere teksten suggereren Gueuze. In Anglosaxische teksten wordt het woord "Olde" dikwijls gebruikt om "old" te spellen op een ouderwetse manier. We hebben tenslotte voor Gueuze geopteerd, omdat dit ons de spelling van de toekomst lijkt, en wij deze bieren nog voor menige eeuw ter onzer beschikking zouden willen zien. Wij benoemen alle bieren van spontane gisting als 'lambik', als we dit niet doen, zitten wij zonder term om hen te onderscheiden van "ales" en "lagers". Steeds "bieren van spontane gisting" te moeten herhalen, zou contraproductief werken op de duur".
Raoul De Wolf: "Wat de schrijfwijze Gueuze of Geuze betreft, het is evident dat in het Nederlands de schrijfwijze "geuze" gebruikt wordt en er is dan ook geen enkele taalkundige reden om hiervan af te wijken. Dat in het Engels en Frans "gueuze" geschreven wordt is even evident als dat in het Engels en Frans de schrijfwijze "lambic" gebruikt wordt, zie hieromtrent "geuze of gueuze?". Een mooi voorbeeld is de webstek van Cantillon waar eveneens de schrijfwijze geuze gebruikt wordt in het Nederlands en gueuze in het Frans en Engels".
"Het is begrijpbaar dat buitenstaanders moeilijk een onderscheid kunnen maken tussen Lambik en Geuze, maar hier ligt juist de taak van de bierkenners en de bierschrijvers om het publiek te informeren wat het juiste verschil is tussen beiden" (www.pajottenland.be/Data/Web/Versie2/webb.php).
Pajottenland is het land van de lambiek, bier dat al in dertienhonderd werd gebrouwen en volgens Karel Goddeau wordt beschouwd als ‘de moeder van alle bieren’. Goddeau is brouwmeester bij brouwerij Slaghmuylder in het naburige Ninove en eigenaar van De Oude Cam, café en geuzestekerij in Gooik. Hij ontvangt ons in een ruimte waar grote, honderd jaar oude, eiken vaten de wanden vullen. Goddeau: ‘De oorspronkelijke lambiek wordt nog zelden gedronken. Dat bier is te zuur. In de negentiende eeuw begon men ermee te experimenteren. Ze mengden oude en jonge lambiek en lieten het nagisten in een fles. Zo werd de geuze geboren. Het proces van mengen en nagisten heet geuzesteken, vandaar geuzestekerij.’ Lambiek wordt ook gebruikt om kriekbier te maken. Naast de gangbare kersensmaak levert De Cam ook Framboise door toevoeging van frambozen.
In de regio is Pieter Bruegel geen onbekende. De schilder vestigde zich 1563 in Brussel en raakte in de ban van het landschap van Pajottenland. Hij plantte er meermalen zijn schildersezel. Kerken, molens en dorpstaferelen vind je terug in zijn werken. Zijn schilderij ‘De Boerenbruiloft’ zou hij hebben gemaakt in de schuur van de herberg De Kroon in Itterbeek. Op het schilderij is de doedelzak zichtbaar en wordt naar verluidt volop lambik geschonken (www.devrijewandelaar.nl/t-land-van-bruegel-boeren-bergen-en-bier/).
Lambiek kan puur, rechtstreeks van het eikenhouten vat worden gedronken. Het bevat amper koolzuur en is dus plat, het heeft in het glas geen schuimkraag. Lambiek is zuur van smaak. Het is daardoor een goede dorstlesser; eertijds namen de boeren van het Pajottenland een kruik mee naar het veld. Soms werd met een "lambiekstoemper" suiker toegevoegd om de zure smaak zoeter te maken.[18] Om die reden hebben de glazen een stevige bodem. De smaak van lambiek wordt ingedeeld in vier smaaklijnen:[19]
De eerste smaaklijn loopt van de zogenaamde "nijge" lambiek, rijk aan azijnzuur en ethylacetaat tot de malse of "flauwe" lambiek zonder volmondigheid of zuren.
De tweede smaaklijn loopt van de zogenaamde "harde" lambiek, rijk aan melkzuur tot het zogenaamde "leeg bier".
De derde smaaklijn loopt van bitter door te veel oude hop tot flauw door te weinig hop.
De vierde smaaklijn loopt van "malse lambiek" tot zoete smaak veroorzaakt door micro-organismen afhankelijk van de brouwmethode.
Daarbij komt nog de smaak van de eikenhouten vaten en de typische smaak afkomstig van de wilde gisten, een oud leerachtig smaakje.[20] (https://nl.wikipedia.org/wiki/Lambiek_(bier)\).
Met dank aan ‘gerenommeerde’ auteurs als Jef van den Steen en Michael Jackson, en met dank aan lambiekbrouwersclub HORAL, die eigenlijk slecht geresearchde kletskoek hebben staan verkondigen als het gaat om de historie. Kletskoek waar ook ik tot nu toe met open luiken ingetuind ben, zodat ik de Nederlandse lambiek uit de 19e eeuw ook nooit goed heb kunnen plaatsen. ...Raf Meert, de mythbuster van de lambiek (http://verlorenbieren.nl/lambiek-hoe-het-echt-zit/).
De boerenbruiloft is een schilderij uit 1567 of 1568 door de Vlaamse renaissanceschilder Pieter Bruegel de Oude, een van zijn vele schilderijen die het boerenleven uitbeelden. Het bevindt zich momenteel in het Kunsthistorisches Museum in Wenen.
De bruid zit onder de luifel. Wie de bruidegom is, is niet zeker. Het zou de man in het zwart kunnen zijn, links van de grootste figuur, achteruit leunend met een kop in de hand. Er spelen muzikanten en een kind op de voorgrond likt een bord af.
Het feest heeft plaats in een schuur; twee korenbundels en een hark herinneren ons aan het werk van de oogst en aan het harde boerenleven. De schotels worden aangedragen op een deur die uit de hengsels is gelicht. Het hoofdvoedsel is brood, pap en soep (https://nl.wikipedia.org/wiki/De_boerenbruiloft). Op het schilderij zouden de kruiken lambic bevatten (zie Grote Belgische bieren Door Michael Jackson, blz 84, www.devrijewandelaar.nl/t-land-van-bruegel-boeren-bergen-en-bier/)
Lambiek is Europe's first comic shop and probably the oldest existing comic shop worldwide. It has been a hallmark in the world of comics since the opening in 1968 (www.lambiek.net/). Lambiek is the world's oldest comic shop and sequential art gallery, in the center of Amsterdam. Founded in 1968 by Kees Kousemaker, it was for a long time a popular landmark on the Kerkstraat, near the Leidseplein. In 2015, Lambiek had to leave the Kerkstraat and settle at Koningsstraat 27, near the Nieuwmarkt.
Lambiek has a global reputation for its impressive collection of comics and art from around the world, with many genres and eras, and is famous for being a hotspot for comic artists, collectors and fans. Festive openings of artist expositions in the gallery have become legendary, and we host many special events such as book presentations, workshops and the annual 24 Hour Comics Day (www.lambiek.net/infomenu.html).
La Mort Subite Witte Lambic est le croisement parfait entre une bière blanche et un lambic. En effet cette bière est réalisée à partir d'un lambic jeune fruité et rafraîchissant.
Dans le verre, elle dévoile un liquide jaune pâle légèrement trouble surmonté d'une tête solide blanche et durable.
Elle développe des arômes fruités plaisants tels que le citron, la mandarine et la pêche. On trouve également de plus fins parfums de lambic et des épices (www.saveur-biere.com/fr/biere-bouteille/6837-mort-subite-witte-lambic.html).
Mort Subite Blanche
Brewed by Mort Subite (Alken-Maes - Heineken)
Style: Witbier
Kobbegem, Belgium
Serve in Tumbler, Weizen
ABV: 4.2%
No commercial description
(www.ratebeer.com/beer/mort-subite-blanche/19793/)
Rotaldinho (148) - Paris, FRANCE - JAN 5, 2016
Golden yellow with a hint of beige. Cloudy haze poured. Fruity with definite peachiness. Hints of vanilla. Flavors of peach, white nectarine Thick and smooth. More creamy than carbonated (www.ratebeer.com/beer/mort-subite-blanche/19793/).
stouby (4416) - Holbæk, DENMARK - AUG 5, 2015
Draught at Mort Subite. Unclear pale yellow with a white head, nice lacings. Aroma medium malty (wheat). Flavor medium sweet, light acidic and fresh. Medium body (www.ratebeer.com/beer/mort-subite-blanche/19793/).
MrHangover (3855) - Den Haag, NETHERLANDS - FEB 17, 2015
Draft as Mort Subite Witte Lambiek. Pours a hazy golden beer with a big frothy white head on top. Aroma is very floral and tropical fruits, peaches, lemon and a slight bready note. Flavor is medium sweet, slight sour touches. Can not really get the Lambic note here, but certainly the characteristics of a decent Belgian Wit, which is good for me. Suits the style perfectly and can’t wait to try this again on a hot summers day! Really refreshing and thirst quenching (www.ratebeer.com/beer/mort-subite-blanche/19793/).
Alengrin (4324) - BELGIUM - SEP 9, 2014
UPDATED: OCT 2, 2015 Tasted as Mort Subite Witte Lambic. An imitation of a genre invented by Timmermans, which is essentially supposed to represent a hybrid between witbier and sweetened ’capsulekensgeuze’. This was a hazy yellowish beer looking a lot like witbier, with a soft, sweet and somewhat sugary character with hints of cider, lemon and pineapple, as well as witbier features. Not undrinkable but I don’t like these ’witte lambics’ very much, I’m afraid: too sweet for me (www.ratebeer.com/beer/mort-subite-blanche/19793/).
Leafs93 (2067) - Clarks Summit, Pennsylvania, USA - JUN 6, 2014
Pours hazy gold with a white head. Aroma is cherry, pear, citrus and earthy, definitely not a lambic as it was identified as on menu. Taste was sweet with very mild bitterness. Medium bodied and a little thicker then expected (www.ratebeer.com/beer/mort-subite-blanche/19793/).
Piero1987 (686) - Iglesias, ITALY - MAY 8, 2014
Nice blanche, not lambic. Unclear light yellow with white head. Nice aroma of coriander, gum and fruit. Light sweet and smoot but too drinkable and fresh (www.ratebeer.com/beer/mort-subite-blanche/19793/).
Dus, het is een bier dat al enige tijd bestaat en via Alken-Maes onderdeel van Heineken... Dronk ik toch net wat minder spannend dan dat ik dacht...
↧
YOU
↧
↧
Duvel Tripel Hop 2016 Loral
Aroma’s van zwarte peper, rozen en lavendel. Dat mogen we verwachten van de nieuwe Duvel Tripel Hop 2016. Elk jaar proberen de Duvel-brouwers te verrassen met een Duvel Tripel Hop, een Duvel waar behalve de vertrouwde Saaz Saaz en Styrian Golding een derde hopsoort is toegevoegd.
Dit jaar hebben de brouwers gekozen voor een experimentele hop. Deze geselecteerde hop maakt deel uit van een innovatief kweekprogramma en de Duvel brouwers zijn een van de eersten om deze HBC 291 hop op grotere schaal te gebruiken.
Al zes jaar lang trakteren de Duvel brouwers de bierliefhebber op een andere soort hop om de iconisch Duvel een unieke toets te geven. Dit jaar kozen ze voor een experimentele hop die zo nieuw is dat de hopsoort zelfs nog geen naam kreeg toegewezen. Net zoals een druif bepalend is voor het karakter van een wijn, is hop dat voor bier.
De brouwers hebben de afgelopen jaren een zeer goede samenwerking opgebouwd met een hopteler in een zonnige vallei, de Yakima Valley, in de staat Washington. Dankzij het microklimaat ten oosten van het Cascade-gebergte, worden hier de beste hoppen van de Verenigde Staten geteeld. De HBC 291 hop is een gloednieuwe hopsoort die deel uit maakt van een innovatief kweekprogramma. Door aan dit programma deel te nemen krijgen de Duvel brouwers de mogelijkheid de nieuwste ontwikkelingen te testen.
Voor Duvel Tripel Hop worden er drie kwalitatieve hopsoorten geselecteerd, waaronder uiteraard de Saaz Saaz en Styrian Golding die voor de klassieke Duvel gebruikt worden, aangevuld met HBC 291 voor Duvel Tripel Hop in 2016. “Het blijft fascinerend hoe je enkel met de pure basisgrondstoffen een hele brede en variërende complexiteit kan geven aan speciaalbieren.”, verklaart Hedwig Neven, die bij Duvel aan de ketel staat (http://bierista.nl/actueel/5893duvel-tripel-hop-2016-met-experimentele-hop-hbc-291/).
Ze kozen een hop uit die zo nieuw is, dat hij nog geen naam heeft. Voorlopig noemen ze hem HBC 291. Klinkt wel stoer, zo’n code als naam. Beetje industrieel, beetje incrowdachtig. En het geeft aan dat je echt cutting edge aan het brouwen bent.
Maar, het is natuurlijk Moortgat, een grote commerciële brouwerij. En nou valt dat nieuwe ook wel weer mee. Wat gegoogle leert je al snel dat HBC 291 al verkrijgbaar was in 2013. Je zou toch verwachten dat iemand na drie jaar de moeite zou nemen om een naam voor deze hopsoort. Of staat het gewoon cool? Ach, veel maakt het niet uit. Deze hop wordt in ieder geval nog niet heel veel gebruikt (http://bestetotnutoe.nl/maar-hoe-smaakt-duvel-tripel-hop-2016/).
Developed by Hop Breeding Company and released in 2016, Loral™ HBC 291 has a noble heritage that straddles the fence between old and new world hop aromatics. It has the ability to complement all beer styles, making it a very versatile hop in the brewery. Loral™ has been described as pleasant with floral, citrus, peppery and some dark fruit characteristics.
Aroma: Very pleasant, floral, peppery, citrus aroma with some dark fruit character (https://ychhops.com/varieties/hbc-291).
Het ruikt bij het openen al licht zurig. Het smaakt ook wat zurig, licht bitter en doet wat denken aan lavendel. Nee, eigenlijk is dat enkel om dat de lavendelplant in de tuin is uitgedroogd en ik die misschien nu ruik... Het koolzuur prikkelt de tong vrolijk en de smaak is aanwezig, maar of het rozen en lavendel zijn? Ik denk eerder aan citrus...
Wat opvalt aan het etiket is dat er op mijn etiket staat "Experimental Hop HBC 291" en niet zoals hierboven "Experimental Hop nr.291".
Volgens het etiket van Duvel zou je vooral veel lavendel, zwarte peper en rozen moeten ruiken. Nou haal ik er alleen de rozen uit. Verder misschien wat kattenpis? En natuurlijk de geweldige geur zoals je gewend bent van Duvel. Na de eerste slok wordt de geur meteen een stuk minder. De smaak is kalm en soepel. Een reguliere Duvel schuurt altijd een beetje. Vooral dat zurige en het koolzuur maken het altijd wat pittig om een Duvel te drinken.
De tripel hop van dit jaar is nogal afgerond. Durven we het gladjes toe noemen? Nou misschien wel. Hij doet zelfs wat ouderwets aan. Niks geen enorme citrus hopbom of hennepgeur. Klassiek Belgisch is een betere omschrijving (http://bestetotnutoe.nl/maar-hoe-smaakt-duvel-tripel-hop-2016/).
Het mondgevoel doet me wat denken aan Mort Subite Blanc Lambic, die ik gister had...
Dit jaar hebben de brouwers gekozen voor een experimentele hop. Deze geselecteerde hop maakt deel uit van een innovatief kweekprogramma en de Duvel brouwers zijn een van de eersten om deze HBC 291 hop op grotere schaal te gebruiken.
Al zes jaar lang trakteren de Duvel brouwers de bierliefhebber op een andere soort hop om de iconisch Duvel een unieke toets te geven. Dit jaar kozen ze voor een experimentele hop die zo nieuw is dat de hopsoort zelfs nog geen naam kreeg toegewezen. Net zoals een druif bepalend is voor het karakter van een wijn, is hop dat voor bier.
De brouwers hebben de afgelopen jaren een zeer goede samenwerking opgebouwd met een hopteler in een zonnige vallei, de Yakima Valley, in de staat Washington. Dankzij het microklimaat ten oosten van het Cascade-gebergte, worden hier de beste hoppen van de Verenigde Staten geteeld. De HBC 291 hop is een gloednieuwe hopsoort die deel uit maakt van een innovatief kweekprogramma. Door aan dit programma deel te nemen krijgen de Duvel brouwers de mogelijkheid de nieuwste ontwikkelingen te testen.
Voor Duvel Tripel Hop worden er drie kwalitatieve hopsoorten geselecteerd, waaronder uiteraard de Saaz Saaz en Styrian Golding die voor de klassieke Duvel gebruikt worden, aangevuld met HBC 291 voor Duvel Tripel Hop in 2016. “Het blijft fascinerend hoe je enkel met de pure basisgrondstoffen een hele brede en variërende complexiteit kan geven aan speciaalbieren.”, verklaart Hedwig Neven, die bij Duvel aan de ketel staat (http://bierista.nl/actueel/5893duvel-tripel-hop-2016-met-experimentele-hop-hbc-291/).
Ze kozen een hop uit die zo nieuw is, dat hij nog geen naam heeft. Voorlopig noemen ze hem HBC 291. Klinkt wel stoer, zo’n code als naam. Beetje industrieel, beetje incrowdachtig. En het geeft aan dat je echt cutting edge aan het brouwen bent.
Maar, het is natuurlijk Moortgat, een grote commerciële brouwerij. En nou valt dat nieuwe ook wel weer mee. Wat gegoogle leert je al snel dat HBC 291 al verkrijgbaar was in 2013. Je zou toch verwachten dat iemand na drie jaar de moeite zou nemen om een naam voor deze hopsoort. Of staat het gewoon cool? Ach, veel maakt het niet uit. Deze hop wordt in ieder geval nog niet heel veel gebruikt (http://bestetotnutoe.nl/maar-hoe-smaakt-duvel-tripel-hop-2016/).
Developed by Hop Breeding Company and released in 2016, Loral™ HBC 291 has a noble heritage that straddles the fence between old and new world hop aromatics. It has the ability to complement all beer styles, making it a very versatile hop in the brewery. Loral™ has been described as pleasant with floral, citrus, peppery and some dark fruit characteristics.
Aroma: Very pleasant, floral, peppery, citrus aroma with some dark fruit character (https://ychhops.com/varieties/hbc-291).
Het ruikt bij het openen al licht zurig. Het smaakt ook wat zurig, licht bitter en doet wat denken aan lavendel. Nee, eigenlijk is dat enkel om dat de lavendelplant in de tuin is uitgedroogd en ik die misschien nu ruik... Het koolzuur prikkelt de tong vrolijk en de smaak is aanwezig, maar of het rozen en lavendel zijn? Ik denk eerder aan citrus...
Wat opvalt aan het etiket is dat er op mijn etiket staat "Experimental Hop HBC 291" en niet zoals hierboven "Experimental Hop nr.291".
Volgens het etiket van Duvel zou je vooral veel lavendel, zwarte peper en rozen moeten ruiken. Nou haal ik er alleen de rozen uit. Verder misschien wat kattenpis? En natuurlijk de geweldige geur zoals je gewend bent van Duvel. Na de eerste slok wordt de geur meteen een stuk minder. De smaak is kalm en soepel. Een reguliere Duvel schuurt altijd een beetje. Vooral dat zurige en het koolzuur maken het altijd wat pittig om een Duvel te drinken.
De tripel hop van dit jaar is nogal afgerond. Durven we het gladjes toe noemen? Nou misschien wel. Hij doet zelfs wat ouderwets aan. Niks geen enorme citrus hopbom of hennepgeur. Klassiek Belgisch is een betere omschrijving (http://bestetotnutoe.nl/maar-hoe-smaakt-duvel-tripel-hop-2016/).
Het mondgevoel doet me wat denken aan Mort Subite Blanc Lambic, die ik gister had...
↧
Sauna
A sauna (Finnish pronunciation: [ˈsɑunɑ]) is a small room or building designed as a place to experience dry or wet heat sessions, or an establishment with one or more of these facilities. The steam and high heat make the bathers perspire. Saunas can be divided into two basic types: conventional saunas that warm the air or infrared saunas that warm objects. Infrared saunas may use a variety of materials in their heating area such as charcoal, active carbon fibers, and other materials (https://en.wikipedia.org/wiki/Sauna).
Etymology
Originally borrowed from the early Proto-Germanic *stakna- whose descendants include English stack, the word sauna is an ancient Finnish word referring to the traditional Finnish bath and to the bathhouse itself. In Baltic-Finnic languages other than Finnish, sauna does not necessarily mean a building or space built for bathing. It can also mean a small cabin or cottage, such as a cabin for a fisherman (https://en.wikipedia.org/wiki/Sauna).
In Mexico and Central America, more specifically in the highlands of central and southern Mexico and Guatemala, there is a version of the sauna indigenous to the Americas, called a temazcal. It is the Mexican, Central American version of the sweat lodge used by indigenous peoples of the Americas, though the temazcal is usually made of clay or stone rather than wood.
Archeological sites in Greenland and Newfoundland have uncovered structures very similar to traditional Scandinavian farm saunas, some with bathing platforms and "enormous quantities of badly scorched stones".
In Europe, the Nordic countries have a sauna tradition. The Finnish sauna culture is well established; there are built-in-saunas in almost every house in Finland. The oldest known saunas in Finland were made from pits dug in a slope in the ground and primarily used as dwellings in winter. The sauna featured a fireplace where stones were heated to a high temperature. Water was thrown on the hot stones to produce steam and to give a sensation of increased heat. This would raise the apparent temperature so high that people could take off their clothes. The first Finnish saunas are what nowadays are called savusaunas, or smoke saunas. These differed from present-day saunas in that they were heated by heating a pile of rocks called kiuas by burning large amounts of wood about 6 to 8 hours, and then letting the smoke out before enjoying the löyly, or sauna heat. A properly heated "savusauna" gives heat up to 12 hours.
As a result of the Industrial Revolution, the sauna evolved to use a metal woodstove, or kiuas [ˈkiu.ɑs], with a chimney. Air temperatures averaged around 70–90 °C (158–194 °F) but sometimes exceeded 100 °C (212 °F) in a traditional Finnish sauna. When the Finns migrated to other areas of the globe they brought their sauna designs and traditions with them. This led to further evolution of the sauna, including the electric sauna stove, which was introduced in 1938 by Metos Ltd in Vaasa and far infrared saunas, which have gained some popularity in the last several decades. Although the culture of sauna nowadays is more or less related to Finnish culture, the evolution of sauna happened around the same time both in Finland and the Baltic countries sharing the same meaning and importance of sauna in daily life, shared still to this day (https://en.wikipedia.org/wiki/Sauna).
The Finnish sauna is a substantial part of Finnish culture. There are five million inhabitants and over three million saunas in Finland - an average of one per household. For Finnish people the sauna is a place to relax with friends and family, and a place for physical and mental relaxation as well. Finns think of saunas not as a luxury, but as a necessity. Before the rise of public health care and nursery facilities, almost all Finnish mothers gave birth in saunas. ... One reason the sauna culture has always flourished in Finland has been because of the versatility of the sauna. When people were moving, the first thing they did was to build a sauna. You could live in it, make food in the stove, take care of your personal hygiene, and, most importantly, give birth in an almost sterile environment. Unlike many other, more densely populated places in Europe, the availability of wood needed to build and warm the sauna has never been an issue. Another reason for its popularity is that in such a cold climate, the sauna allows people warmth for at least a short period of time. However, it is just as popular in the summer as in the winter.
...
Taking a sauna begins by washing oneself up and then going to sit for some time in the hot room, typically warmed to 80–110 °C (176–230 °F). Water is thrown on the hot stones topping the kiuas, a special stove used to warm up the sauna. This produces steam, known as löyly, which increases the moisture and heat within the sauna. The word löyly is used for this steam only in the context of the sauna and not the word höyry ('steam, vapour'); equivalents with the same meaning can be found in the Finnic languages such as Karelian löyly, Estonian leil, Votic leülü, Veps l'öl' and Livonian löul. Its original meaning was 'spirit, breath, soul' and it is still seen in the Uralic languages, for example, Udmurt lul, Komi lol, Mansi läl 'life', Khanty lil and Hungarian lélek. Occasionally one uses leafy, fragrant boughs of silver birch called vihta in West Finland and vasta in East Finland to gently beat oneself (https://en.wikipedia.org/wiki/Finnish_sauna).
De sauna is al heel oud. Reeds in de oudheid waren stoombaden zeer populair. Veel volkeren kenden wel één of andere vorm van sauna. In Finland bestaat hij al 2000 jaar.
De sauna veranderde in de loop der tijden. In het begin was het waarschijnlijk niet meer dan een gat in een heuvelflank. Vandaag de dag is het meestal een hutje aan een meer. Maar zelfs in appartementen worden sauna's ingericht. De muren, het plafond en de vloer zijn van hout. In een soort kom worden natuurstenen gelegd. Die kom wordt verhit, soms met gas maar meestal elektrisch. Zo wordt dus de sauna verwarmd.
Voor je de sauna binnengaat, moet je een douche nemen. In de sauna is het 60 tot 90°C. Het lijkt nog heter te worden wanneer er water op de stenen gegoten wordt. Daardoor voel je je de eerste minuten als een kreeft die in een pan wordt gestopt. Door de vochtige hitte begin je te zweten. Om de bloedsomloop te versnellen, slaan vele mensen zich zacht met berkentwijgjes. Na ongeveer 10 minuten verlaat men de sauna. Na nog een korte douche gaat iedereen naar buiten. Hoewel het erg koud is, is er niemand die bibbert. De moedigste rollen zich in de sneeuw of ze nemen een dik in het meer. Daarna kleedt iedereen zich weer aan. Na zo'n saunabeurt voel je je weer in topvorm.
Etymology
Originally borrowed from the early Proto-Germanic *stakna- whose descendants include English stack, the word sauna is an ancient Finnish word referring to the traditional Finnish bath and to the bathhouse itself. In Baltic-Finnic languages other than Finnish, sauna does not necessarily mean a building or space built for bathing. It can also mean a small cabin or cottage, such as a cabin for a fisherman (https://en.wikipedia.org/wiki/Sauna).
In Mexico and Central America, more specifically in the highlands of central and southern Mexico and Guatemala, there is a version of the sauna indigenous to the Americas, called a temazcal. It is the Mexican, Central American version of the sweat lodge used by indigenous peoples of the Americas, though the temazcal is usually made of clay or stone rather than wood.
Archeological sites in Greenland and Newfoundland have uncovered structures very similar to traditional Scandinavian farm saunas, some with bathing platforms and "enormous quantities of badly scorched stones".
In Europe, the Nordic countries have a sauna tradition. The Finnish sauna culture is well established; there are built-in-saunas in almost every house in Finland. The oldest known saunas in Finland were made from pits dug in a slope in the ground and primarily used as dwellings in winter. The sauna featured a fireplace where stones were heated to a high temperature. Water was thrown on the hot stones to produce steam and to give a sensation of increased heat. This would raise the apparent temperature so high that people could take off their clothes. The first Finnish saunas are what nowadays are called savusaunas, or smoke saunas. These differed from present-day saunas in that they were heated by heating a pile of rocks called kiuas by burning large amounts of wood about 6 to 8 hours, and then letting the smoke out before enjoying the löyly, or sauna heat. A properly heated "savusauna" gives heat up to 12 hours.
As a result of the Industrial Revolution, the sauna evolved to use a metal woodstove, or kiuas [ˈkiu.ɑs], with a chimney. Air temperatures averaged around 70–90 °C (158–194 °F) but sometimes exceeded 100 °C (212 °F) in a traditional Finnish sauna. When the Finns migrated to other areas of the globe they brought their sauna designs and traditions with them. This led to further evolution of the sauna, including the electric sauna stove, which was introduced in 1938 by Metos Ltd in Vaasa and far infrared saunas, which have gained some popularity in the last several decades. Although the culture of sauna nowadays is more or less related to Finnish culture, the evolution of sauna happened around the same time both in Finland and the Baltic countries sharing the same meaning and importance of sauna in daily life, shared still to this day (https://en.wikipedia.org/wiki/Sauna).
The Finnish sauna is a substantial part of Finnish culture. There are five million inhabitants and over three million saunas in Finland - an average of one per household. For Finnish people the sauna is a place to relax with friends and family, and a place for physical and mental relaxation as well. Finns think of saunas not as a luxury, but as a necessity. Before the rise of public health care and nursery facilities, almost all Finnish mothers gave birth in saunas. ... One reason the sauna culture has always flourished in Finland has been because of the versatility of the sauna. When people were moving, the first thing they did was to build a sauna. You could live in it, make food in the stove, take care of your personal hygiene, and, most importantly, give birth in an almost sterile environment. Unlike many other, more densely populated places in Europe, the availability of wood needed to build and warm the sauna has never been an issue. Another reason for its popularity is that in such a cold climate, the sauna allows people warmth for at least a short period of time. However, it is just as popular in the summer as in the winter.
...
Taking a sauna begins by washing oneself up and then going to sit for some time in the hot room, typically warmed to 80–110 °C (176–230 °F). Water is thrown on the hot stones topping the kiuas, a special stove used to warm up the sauna. This produces steam, known as löyly, which increases the moisture and heat within the sauna. The word löyly is used for this steam only in the context of the sauna and not the word höyry ('steam, vapour'); equivalents with the same meaning can be found in the Finnic languages such as Karelian löyly, Estonian leil, Votic leülü, Veps l'öl' and Livonian löul. Its original meaning was 'spirit, breath, soul' and it is still seen in the Uralic languages, for example, Udmurt lul, Komi lol, Mansi läl 'life', Khanty lil and Hungarian lélek. Occasionally one uses leafy, fragrant boughs of silver birch called vihta in West Finland and vasta in East Finland to gently beat oneself (https://en.wikipedia.org/wiki/Finnish_sauna).
A sauna session can be a social affair in which the participants disrobe and sit or recline in temperatures typically between 70 and 100 °C (158 and 212 °F). This induces relaxation and promotes sweating. The Finns use a bundle of birch twigs with fresh leaves, to gently slap the skin and create further stimulation of the pores and cells.
The sauna was (and still is) an important part of daily life, and families bathed together in the home sauna. There are at least 2 million saunas according to official registers. Finnish Sauna Society believes the number can actually be as high as 3.2 million saunas (population 5.4 million) (https://en.wikipedia.org/wiki/Sauna).
De sauna is al heel oud. Reeds in de oudheid waren stoombaden zeer populair. Veel volkeren kenden wel één of andere vorm van sauna. In Finland bestaat hij al 2000 jaar.
De sauna veranderde in de loop der tijden. In het begin was het waarschijnlijk niet meer dan een gat in een heuvelflank. Vandaag de dag is het meestal een hutje aan een meer. Maar zelfs in appartementen worden sauna's ingericht. De muren, het plafond en de vloer zijn van hout. In een soort kom worden natuurstenen gelegd. Die kom wordt verhit, soms met gas maar meestal elektrisch. Zo wordt dus de sauna verwarmd.
Voor je de sauna binnengaat, moet je een douche nemen. In de sauna is het 60 tot 90°C. Het lijkt nog heter te worden wanneer er water op de stenen gegoten wordt. Daardoor voel je je de eerste minuten als een kreeft die in een pan wordt gestopt. Door de vochtige hitte begin je te zweten. Om de bloedsomloop te versnellen, slaan vele mensen zich zacht met berkentwijgjes. Na ongeveer 10 minuten verlaat men de sauna. Na nog een korte douche gaat iedereen naar buiten. Hoewel het erg koud is, is er niemand die bibbert. De moedigste rollen zich in de sneeuw of ze nemen een dik in het meer. Daarna kleedt iedereen zich weer aan. Na zo'n saunabeurt voel je je weer in topvorm.
...
Door de eeuwen heen is de sauna altijd een integraal deel geweest van het Finse leven. Naar de sauna gaan was hetzelfde als eten en slapen. Aanvankelijk werd het ook gebruikt als tijdelijk onderdak totdat een huis gebouwd was. Dit gold met name voor Finnen die naar andere landen trokken om zich daar te vestigen, zoals Zweden en Amerika. De sauna werd altijd als eerste opgetrokken. Zo hebben Finse soldaten, zelfs de VN-ers, dit gedaan.
...
Vandaag de dag wordt de sauna veelal beschouwd als een plaats om het lichaam te reinigen en voor het ontspannen van de spieren en het verfrissen van de geest. Oorspronkelijk was het reinigen secundair en werd de sauna gebruikt om bij te komen van het alledaagse harde werken. De sauna heeft in het verleden ook nog andere doelen gehad.
Vanwege het frequente verhitten en de roet was de sauna de meest hygiënische plek van het huishouden. Het was derhalve logisch dat de sauna werd gebruikt voor gezondheidsgerelateerde functies, zoals de zieken genezen, wonden laten genezen, het baren van kinderen en zelfs het gereedmaken van de lichamen van de doden. Kruiden werden gebruikt voor de zieken en een oud spreekwoord zegt dat als drank (wodka), roet en sauna niet helpen, de ziekte fataal is.
Sauna's werden ook gebruikt voor zaken als het maken van linnen en het maken van bier.
...
Het "bosje" berketakken (vihta or vasta) maakte deel uit van het naar de sauna gaan. Wanneer de huid wordt zachter wordt in de sauna, stimuleert het slaan met de takken de bloedcirculatie en geeft het een prettig gevoel vergelijkbaar met massage. De geur van de takken draagt natuurlijk bij aan de atmosfeer. In het verleden, toen er nog geen zeep was, deden de bestanddelen in de takken dienst als een soort reinigend middel. Het gebruik van de vasta is aangenamer als de huid lekker zacht is en het lichaam zich aan heeft gepast aan de sauna. Derhalve wordt de vasta pas in gebruik genomen na de eerste ronden van opwarmen en afkoelen
De vasta is van de beste kwaliteit in de zomer, als er verse takken beschikbaar zijn. Dit zorgt ook voor een prettige geur in de sauna. Vasta voor gebruik in de winter worden in de zomer gemaakt (in Finland is de laatste helft van juni en de eerste helft van juli de beste periode hiervoor). Deze worden gedroogd in de lucht (in het donker om de groene kleur te bewaren) of ingevroren. Als men de vasta in gebruik neemt, worden deze zachter gemaakt in warm water, terwijl men de ingevroren vasta in koud water laat smelten. De ingevroren takken bevatten ook nog die verse geur.
De vasta hoeven niet alleen van een berk te worden gemaakt, ook andere bomen kunnen voldoen, zelfs coniferen. Zacht gemaakte takken van de jeneverstruik voldoen ook uitstekend!
Momenteel is het gebruik van de vasta afgenomen. In verstedelijkte gebieden kunnen deze niet overal worden gemaakt, en veel mensen zijn er aan gewend om zonder te doen. Ook voelen ze er weinig voor om inspanningen te verrichten om deze in de zomer te maken bij het zomerhuisje (http://finlandsite.nl/finlandsite/finland/inhoud/page.php?9).
There is nothing more Finnish than sauna, and many Finns think you can not grasp Finland or its culture without bathing in a sauna. However, Finns understand that foreigners have certain inhibitions and concerns when it comes to stepping in a heated box with no clothes on. ... Sauna is good for everybody. Only newborn babies and people with serious conditions like open wounds or heart problems should avoid sauna. Everybody else can enjoy it with no worries, and in Finland, you’re more than likely to. ... Getting invited to a sauna is an honour. If you have a reason for declining, fair enough, but it better be a good one! Bathing in a sauna with people is somewhat of a bonding process – when you’re bare in all senses of the word, you’re sure not to hide anything. It is said that in Finland, more important decisions get made in saunas than in meetings. ... Yes, Finns go to sauna in the nude even with strangers. Don’t worry – we’ve seen our fair share of naked human bodies and it’s not a “thing” for us. It’s only natural, and there’s no shame in being you, but if you can’t get over it, Finns will understand you wanting to wear a swimsuit or a towel. ... A ‘vasta’ or ‘vihta’ (the name depends on the region) is a bundle of fresh birch twigs that you gently whip yourself with. It sounds strange, but is really good for your skin – you’ll feel the smoothness afterwards.... You will be sweating heavily in a sauna, so be sure to drink plenty. Water is probably best for you, but beer and cider is what Finns enjoy the most. Roasting sausages either on open fire or in tin foil directly on the stove is another key part of the sauna experience.... There are no real rules when it comes to sauna, and the way it is done totally depends on the occasion. The most important thing is to relax, socialise, have a couple of drinks and enjoy the blissful post-sauna feeling of having cleaned both your body and your mind (www.visitfinland.com/article/10-sauna-tips-for-beginners/).
Vihta of vasta
De Finse sauna staat bekend om het bevorderen van de bloedcirculatie, om die nog een handje te helpen is het slaan met berkentakkken in het leven geroepen. Wanneer de huid lekker zacht is geworden van de hitte, versnelt het slaan met de berkentakken, vihta of vasta genoemd, de bloedcirculatie nog eens extra. Tevens geeft het een prettig gevoel, vergelijkbaar met massage. Vroeger, toen er nog geen zeep bestond, werden bestanddelen van de takken gebruikt als reinigend middel. Verschenen in SP!TS op woensdag 27 oktober 2004 (www.supersauna.nl/FinseSauna/finse-sauna-inhetneuws.htm).
De takkenbos is in Finland en Rusland een wijdverbreid gebruik. In Rusland wordt het Venjek genoemd, in Finland Vihta of Vasta.
De saunabezoekers kloppen zichzelf tijdens het zweten op de rug met dunne berkentakjes waaraan nog blaadjes zitten, die samengebonden zijn tot een bosje. Het bosje twijgjes verstoord de bovenste laag van de huid en de warmte kan dieper in de huid dringen. Dit bevorderd de doorbloeding en de stofwisseling van de huid. Het gebruik van de vihta heeft enkel voordelen voor de gezondheid. Door de warmte verspreid de vihta een aangename geur in de sauna. Naast de Vihta van Berk leveren we ook Vihta van Eucalyptus en Eik, elk met hun specifieke eigenschappen. Door de Vihta na gebruik weer te laten drogen gaat deze langere tijd mee (www.allesvoordesauna.nl/saunaproducten/takkenbossen/).
En bij de sauna kan een biertje goed passen. Daardoor zijn er ook bieren geïnspireerd op dit gebruik:
En bij de sauna kan een biertje goed passen. Daardoor zijn er ook bieren geïnspireerd op dit gebruik:
Tanker Sauna Session
Brewed by Tanker
Style: Spice/Herb/Vegetable
Vaida, Harjumaa, Estonia
Serve in Lager glass, Shaker, Tumbler
COMMERCIAL DESCRIPTION
"Sauna Session" on kaseviha jõud pudelis, mis teeb hinge rõõmsaks ja keha virgeks!
Refreshing craft beer that captures the essence of a traditional Estonian sauna experience.
Note: contains birch leaves (http://www.ratebeer.com/beer/tanker-sauna-session/318971/).
Dit bier heb ik geproefd. De berk ruik en proef je duidelijk. Het verhaal erbij is dat ze in de sauna zich met een berkenbosje op de rug slaan, maar voor dit bier zo een bosje hebben uitgeperst en in het brouwwater hebben laten weken.
Sauna Session
Verfrissend ambachtelijke bier dat de essentie van een traditionele Estse sauna ervaring vangt. De smaak is kruidig en zoet. Gebrouwen met berkentakken wat het bier echt uniek maakt. Birch ale ABV: 4.7% (http://newbeerfrontier.com/assortiment/tanker/).
Nu zag ik laatst een interessant bier wat men omschrijft als een verfrissend ambachtelijk bier dat de essentie van een traditionele Estse sauna ervaring vangt, ideaal dus! Het bier wordt gebrouwen met berkentakken wat een unieke smaak aan deze Birch Ale geeft. Ik verwacht een kruidig bier en verder.. berkentakken?... “Een bier wat de essentie van een traditionele Estse sauna ervaring vangt” is helemaal raak geschreven! Ik neem een slok met een flinke, maar aangename hap koolzuur in het begin met daarna een heel subtiel kruidenbittertje waar ook zoete / frisse tonen bij komen. Een vol en romig bier wat toch goed doordrinkbaar is. Niet zo’n extreem bier als ik had verwacht, maar wat op de juiste manier toch verrast met een voor mij nieuwe smaak!...
Sauna session is een bier van Brouwerij Tanker uit Estland (http://bierliefde.nl/sauna-bier/).
Tanker is een Estse brouwerij en opgericht door Ants Laidam in november 2013. De naam van de brouwerij is geïnspireerd door de fermentatietanks die gebruikt worden voor bierproductie en die tevens terug te vinden zijn op grote vrachtschepen. Tanker heeft hun eigen brouwerij in Eesti vlakbij Tallinn (http://newbeerfrontier.com/assortiment/tanker/).
Tankeri pruulikoja alustalaks on kolm hobipruuli taustaga pruulmeistrit – Tankeri looja Ants, pikaajalise kodupruulimise kogemusega Jaanis ja Ameerika käsitööõllede pealinnast San Diegost pärit Ryan. Kolmik, keda ühendab suur huvi õllede, õlletraditsioonide ja pruulitehnoloogiate vastu. Meie südame on võitnud humalad, linnased ja põnevad pärmid. Oleme ise algusest lõpuni pruulimise juures ning uued ja põnevad maitsed sünnivad üheskoos maitseid timmides ja parimaid tooraineid otsides. Oleme erineva taustaga ja see on hea kasvupind huvitavatele ideedele ja algatustele, et anda väärt panus kohalikule õlleturule. Eesmärgiks on pakkuda huvitavaid ja üllatavaid eripruule, hooajalisi õllesid ning püsisortimendis hoida klientide lemmikuid. Tõsistele õllehuvilistele oleme valmis pakkuma ainulaadseid testpruule ja kaasama neid uute maitsete loomisprotsessi. Plaanime väsimatult ja julgelt eksperimenteerida, et tulemuseks oleks parimad maitsekooslused ja värskendavalt erilised maitsenaudingud. Tootmisprotsessi kvaliteeti hoiame kõrgel ja täiustame seda pidevalt, innukalt jälgime väikepruulikodade edulugusid Eestis, Skandinaavias ja Baltikumis. Pruulikojal on hetkel jõudlus pruulida korraga 1000 liitrit õlut ja maksimaalne tootmismaht on 8000 liitrit kuus. Tanker Pruulikoda on ankrus Vaida alevikus, Rae vallas (www.tanker.ee/).
De naam van de brouwerij is geïnspireerd door de fermentatietanks die gebruikt worden voor bierproductie en die ook terug te vinden zijn op grote vrachtschepen. Andere bieren van Tanker zijn onder andere een Black IPA met smaken van gebrande koffie en passievrucht, een White IPA met een hoppig aroma met citrus, grenen, perzik en hars of een IPA met Ests rogge en noten.
De bieren van Tanker worden geïmporteerd door New Beer Frontier die zich momenteel richt op de import van craftbeer uit Oost-Europa, met Estland en Polen in het bijzonder (http://bierliefde.nl/sauna-bier/).
De brouwerij brouwt meer bieren, o.a.:
All Ryed!
Gebrouwen met roggebrood en roggemout. Dit bier is een samenwerking tussen Pinta en Tanker en een eerbetoon aan de vriendschap tussen Estland en Polen. Na de officiele premiere in april in Talinn en Warschau ook te bestellen bij New Beer Frontier (op=op)
Rye Inda Ale ABV: 5.8% (http://newbeerfrontier.com/assortiment/tanker/).
Sound Check
Een simpel helder bier wat goed past bij een maaltijd, droge keel of gezellig moment. Gebrouwen met de hops Green Bullet, Pacific Gem, Pacific Jade en Pacifica.
American Pale Ale ABV: 5.0% IBU: 30 (http://newbeerfrontier.com/assortiment/tanker/).
Täiskuu
Täiskuu betekent 'Volle Maan' in het Ests. Deze witte IPA is fruitig fris, licht zoetig en aangenaam bitter. Het aroma is hoppig met citrus, grenen, perzik en hars.
White IPA ABV: 5.6% IBU: 45 (http://newbeerfrontier.com/assortiment/tanker/).
Küte Peale
Een wat moutige IPA met Ests rogge en noten. Heeft daarnaast een frisse hopsmaak, is redelijk zoet en eindigt met een schone bittere afdronk. Heeft een duivels alcoholpercentage van 6,66 procent.
Indian Pale Ale ABV: 6.6% IBU: 50 (http://newbeerfrontier.com/assortiment/tanker/).
Hallucination
Gebrouwen met meer dan 25 gram hop per liter! Een enorme hop sensatie dus. Speciaal voor de echte hopheads (hopliefhebbers).
Imperial Pale Lager ABV: 7.6% IBU: 65 (http://newbeerfrontier.com/assortiment/tanker/).
Masinaõli
Een diepe donkere black IPA met geroosterde mout. Smaken van gebrande koffie en passievrucht. Zelfs met een IBU van 150 zorgt deze 'motorolie' nog voor een zachte afdronk.
Black IPA ABV: 6.6% IBU: 150 (http://newbeerfrontier.com/assortiment/tanker/).
Heb je al gehoord van bier-spa’s? Om te baden in een bubbelende ton met bier moet je afreizen naar Tsjechië. Je neemt eerst een sauna en daarna stap je in een “bierbad” met bronwater (32 graden) waaraan extracten zijn toegevoegd met ingrediënten uit hop, gist en granen. Niet onbelangrijk is het biertje van de tap wat op handbereik is vanuit het bad! (http://bierliefde.nl/sauna-bier/)
Sauna Session
Verfrissend ambachtelijke bier dat de essentie van een traditionele Estse sauna ervaring vangt. De smaak is kruidig en zoet. Gebrouwen met berkentakken wat het bier echt uniek maakt. Birch ale ABV: 4.7% (http://newbeerfrontier.com/assortiment/tanker/).
Nu zag ik laatst een interessant bier wat men omschrijft als een verfrissend ambachtelijk bier dat de essentie van een traditionele Estse sauna ervaring vangt, ideaal dus! Het bier wordt gebrouwen met berkentakken wat een unieke smaak aan deze Birch Ale geeft. Ik verwacht een kruidig bier en verder.. berkentakken?... “Een bier wat de essentie van een traditionele Estse sauna ervaring vangt” is helemaal raak geschreven! Ik neem een slok met een flinke, maar aangename hap koolzuur in het begin met daarna een heel subtiel kruidenbittertje waar ook zoete / frisse tonen bij komen. Een vol en romig bier wat toch goed doordrinkbaar is. Niet zo’n extreem bier als ik had verwacht, maar wat op de juiste manier toch verrast met een voor mij nieuwe smaak!...
Sauna session is een bier van Brouwerij Tanker uit Estland (http://bierliefde.nl/sauna-bier/).
Tanker is een Estse brouwerij en opgericht door Ants Laidam in november 2013. De naam van de brouwerij is geïnspireerd door de fermentatietanks die gebruikt worden voor bierproductie en die tevens terug te vinden zijn op grote vrachtschepen. Tanker heeft hun eigen brouwerij in Eesti vlakbij Tallinn (http://newbeerfrontier.com/assortiment/tanker/).
Tankeri pruulikoja alustalaks on kolm hobipruuli taustaga pruulmeistrit – Tankeri looja Ants, pikaajalise kodupruulimise kogemusega Jaanis ja Ameerika käsitööõllede pealinnast San Diegost pärit Ryan. Kolmik, keda ühendab suur huvi õllede, õlletraditsioonide ja pruulitehnoloogiate vastu. Meie südame on võitnud humalad, linnased ja põnevad pärmid. Oleme ise algusest lõpuni pruulimise juures ning uued ja põnevad maitsed sünnivad üheskoos maitseid timmides ja parimaid tooraineid otsides. Oleme erineva taustaga ja see on hea kasvupind huvitavatele ideedele ja algatustele, et anda väärt panus kohalikule õlleturule. Eesmärgiks on pakkuda huvitavaid ja üllatavaid eripruule, hooajalisi õllesid ning püsisortimendis hoida klientide lemmikuid. Tõsistele õllehuvilistele oleme valmis pakkuma ainulaadseid testpruule ja kaasama neid uute maitsete loomisprotsessi. Plaanime väsimatult ja julgelt eksperimenteerida, et tulemuseks oleks parimad maitsekooslused ja värskendavalt erilised maitsenaudingud. Tootmisprotsessi kvaliteeti hoiame kõrgel ja täiustame seda pidevalt, innukalt jälgime väikepruulikodade edulugusid Eestis, Skandinaavias ja Baltikumis. Pruulikojal on hetkel jõudlus pruulida korraga 1000 liitrit õlut ja maksimaalne tootmismaht on 8000 liitrit kuus. Tanker Pruulikoda on ankrus Vaida alevikus, Rae vallas (www.tanker.ee/).
De naam van de brouwerij is geïnspireerd door de fermentatietanks die gebruikt worden voor bierproductie en die ook terug te vinden zijn op grote vrachtschepen. Andere bieren van Tanker zijn onder andere een Black IPA met smaken van gebrande koffie en passievrucht, een White IPA met een hoppig aroma met citrus, grenen, perzik en hars of een IPA met Ests rogge en noten.
De bieren van Tanker worden geïmporteerd door New Beer Frontier die zich momenteel richt op de import van craftbeer uit Oost-Europa, met Estland en Polen in het bijzonder (http://bierliefde.nl/sauna-bier/).
De brouwerij brouwt meer bieren, o.a.:
All Ryed!
Gebrouwen met roggebrood en roggemout. Dit bier is een samenwerking tussen Pinta en Tanker en een eerbetoon aan de vriendschap tussen Estland en Polen. Na de officiele premiere in april in Talinn en Warschau ook te bestellen bij New Beer Frontier (op=op)
Rye Inda Ale ABV: 5.8% (http://newbeerfrontier.com/assortiment/tanker/).
Sound Check
Een simpel helder bier wat goed past bij een maaltijd, droge keel of gezellig moment. Gebrouwen met de hops Green Bullet, Pacific Gem, Pacific Jade en Pacifica.
American Pale Ale ABV: 5.0% IBU: 30 (http://newbeerfrontier.com/assortiment/tanker/).
Täiskuu
Täiskuu betekent 'Volle Maan' in het Ests. Deze witte IPA is fruitig fris, licht zoetig en aangenaam bitter. Het aroma is hoppig met citrus, grenen, perzik en hars.
White IPA ABV: 5.6% IBU: 45 (http://newbeerfrontier.com/assortiment/tanker/).
Küte Peale
Een wat moutige IPA met Ests rogge en noten. Heeft daarnaast een frisse hopsmaak, is redelijk zoet en eindigt met een schone bittere afdronk. Heeft een duivels alcoholpercentage van 6,66 procent.
Indian Pale Ale ABV: 6.6% IBU: 50 (http://newbeerfrontier.com/assortiment/tanker/).
Hallucination
Gebrouwen met meer dan 25 gram hop per liter! Een enorme hop sensatie dus. Speciaal voor de echte hopheads (hopliefhebbers).
Imperial Pale Lager ABV: 7.6% IBU: 65 (http://newbeerfrontier.com/assortiment/tanker/).
Masinaõli
Een diepe donkere black IPA met geroosterde mout. Smaken van gebrande koffie en passievrucht. Zelfs met een IBU van 150 zorgt deze 'motorolie' nog voor een zachte afdronk.
Black IPA ABV: 6.6% IBU: 150 (http://newbeerfrontier.com/assortiment/tanker/).
Heb je al gehoord van bier-spa’s? Om te baden in een bubbelende ton met bier moet je afreizen naar Tsjechië. Je neemt eerst een sauna en daarna stap je in een “bierbad” met bronwater (32 graden) waaraan extracten zijn toegevoegd met ingrediënten uit hop, gist en granen. Niet onbelangrijk is het biertje van de tap wat op handbereik is vanuit het bad! (http://bierliefde.nl/sauna-bier/)
↧
biernieuws van januari 2017
Afgelopen jaar heb ik geprobeerd elke maand het nieuws in de gaten te houden. Zal ik daar mee doorgaan?
De biertrends voor 2017
Thomas Wijns is als zytholoog verbonden aan Warsteiner en is tevens brand ambassador voor Servetheperfectbeer.com. Voor Misset Horeca zet hij vijf biertrends op een rij die hij verwacht in 2017 (www.missethoreca.nl/cafe/artikel/2017/1/dit-zijn-de-vijf-biertrends-voor-2017-101257858).
Thomas Wijns van de Cafe Krant zet de vijf belangrijkste trends voor 2017 op een rij. Wijns (sic!) is als zytholoog verbonden aan Warsteiner en is tevens brand ambassador voor servetheperfectbeer.com.
'Kijkend in zijn (bier)glazen bol heeft hij vijf trends op een rij gezet waar bier minnend Nederland naar uit kan kijken in 2017, met daarbij smakelijke suggesties die in Nederland verkrijgbaar zijn.'
1. Twee traditionele brouwlanden komen terug: Engeland en Duitsland
Komend jaar gaan de bieren uit de traditionele brouwlanden -Engeland en Duitsland- de weg naar de Nederlandse bierdrinker steeds beter vinden. ... Er valt in dat segment namelijk nog veel te ontdekken qua traditie, smaak en kwaliteit. Denk bijvoorbeeld aan Duitse doppelbocken (bijv. Koning Ludwig Schlossbrauerei Kaltenberg Ritterbock, wordt later dit jaar geïntroduceerd in Nederland), rauchbieren (bijv. Aecht Schlenkerla Rauchbier), mai-bocken (bijv. Einbecker Mai-Ur-Bock) en kellerbier (bijv. St. Georgen Brau Keller bier). Of de Engelse brown ales, golden ales (denk aan Wychwood Hobgoblin en Hobgoblin Gold) en traditionele porters, zoals Fuller’s London Porter en St. Peters Old Style Porter.
2. Pilsner 2.0
Nederlandse (lokale) bierbrouwers zijn de afgelopen jaren als paddenstoelen uit de grond geschoten. Na deze aanhoudende groei wordt de focus nu verlegd naar het leveren van continue kwaliteit. (...) Na de explosie van extreme biersmaken gaat de bierliefhebber toch voor een smaakvolle dorstlesser met karakter. Pilsener is niet voor niets de meest gedronken bierstijl ter wereld. ... Voorbeelden hiervan van deze trend zijn het Londense Four Pure en Lagunitas uit de USA. Na de explosie van extreme biersmaken gaat de bierliefhebber toch voor een smaakvolle dorstlesser met karakter. Pilsener is niet voor niets de meest gedronken bierstijl ter wereld.
3. Totaalbeleving bij de brewpub
Steeds meer brouwerijen openen een proeflokaal bij de brouwerij. (...) Een aantal brewpubs in Nederland zijn De Kromme Haring in Utrecht, Van Moll in Eindhoven en Butchers Tears in Amsterdam.
... De komst van veel nieuwe brouwerijen heeft in Nederland voor een geweldige boost in de biercultuur gezorgd, waarbij vooral het lokale karakter voor veel bierdrinkers meerwaarde heeft. Een logisch gevolg is dat steeds meer brouwerijen een proeflokaal bij de brouwerij openen. Dit is vooral voor india pale ale (IPA) bieren van toegevoegde waarde, omdat IPA de lekkerste smaakbeleving biedt als het zo vers mogelijk wordt gedronken.
Een aantal brewpubs in Nederland zijn De Kromme Haring in Utrecht, Van Moll in Eindhoven en Butchers Tears in Amsterdam.
Ook brewpubs op afstand gaan we steeds vaker zien: Belgische (Delirium), Amerikaanse (Goose Island) en Schotse (Brewdog) brouwerscafés zullen hun deuren openen. Daarin is hun eigen bierassortiment compleet verweven met het DNA van de horecagelegenheid. Deze bierpubs zijn een franchise van de brouwer waarbij het assortiment hoofdzakelijk bestaat uit de ‘craft beers’ van de brouwer.
4. Veel smaak met minder alcohol
De consumptie van licht alcoholische bieren en alcoholvrije bieren een aantal zit al jaren flink in de lift. Deze groei blijft de komende jaren zeker nog aanhouden. ... Voorbeelden hiervan zijn BrewDog Dead Pony of Jopen Life’s a beach (licht alcoholisch) en Warsteiner Alkoholfrei en Weihenstephaner Original Alkoholfrei (alcoholvrij). De smaak en kwaliteit zijn bij deze bieren de leidende factoren, niet de alcohol.
5. Bier en fruit: de combinatie om naar uit te kijken
De Radlers zitten al jaren in de lift. Naast het Radler-segment ontstaat er een nieuwe niche met bier gecombineerd met diverse vruchtenschillen en sappen. (...) In de VS zijn ze hier al een tijdje mee bezig. Daar is het motto momenteel: 'sour is the new bitter' .... Naast het Radler-segment ontstaat er een nieuwe niche met bier gecombineerd met diverse vruchtenschillen en sappen. Denk hierbij aan een IPA vermengd met grapefruitsap (zoals BrewDog Elvis Juice), een zware stout met kokos of een tripel met druivensap, zoals de d’Achouffe Château d’Ychouffe. Deze bieren zullen in combinatie met fruit een zekere frissigheid in zich hebben. In de VS zijn ze hier al een tijdje mee bezig. Daar is het motto momenteel: ‘Sour is the new bitter’.(www.marketingtribune.nl/food-en-retail/nieuws/2017/01/de-5-biertrends-voor-2017/index.xml, www.missethoreca.nl/cafe/artikel/2017/1/dit-zijn-de-vijf-biertrends-voor-2017-101257858).
Overigens komen deze trends redelijk overeen met Rick Kempen die zijn voorspelling voor 2016 prolongeert: "Kort gezegd kwam het er op neer dat ik vijf voorspellingen deed: pils wordt weer ‘hot’ als bierstijl; meer winkels gaan bier gekoeld aanbieden; de brewpub breekt door in Nederland; minimaal vijf Nederlandse ambachtelijke brouwerijen introduceren hun bier in blik en laag-alcoholische bieren worden populair." (www.mylifewithbeer.nl/tgif-mijn-voorspellingen-voor-2016-een-evaluatie/)
Amstel komt met nieuw bier: ongefilterde pils
Nederlandse bierdrinkers hebben het merk hoog zitten, zeker gezien de ‘vriendenbier’ positionering, maar de beer geeks hoor je er nooit over. Op Heineken is het lekker schelden, want dat is de grote vijand, en Brand durven ze niet zo goed te beschimpen omdat ze allemaal wel eens een Up in de hand hebben en die thuisbrouwwedstrijd stiekem best geweldig vinden – Amstel wordt, in het beste geval, toch een beetje als het achtergebleven broertje van beiden beschouwd. En ik ben er helder over dat ik die mening niet deel: het pils is, voor mij, nog steeds een favoriet en het bockbier is niet voor niets een regelmatig prijswinnaar. Amstel brouwt gewoon goed bier.
En nu komt er dan Amstel Ongefilterd.Het is niets anders dan het gewone Amstel pilsener, maar dan wordt er geen filtering toegepast op het bier dat vanuit de lagertank naar de afvullijnen loopt. Zodoende blijft de gist (hoewel inmiddels dood, en naar de bodem gezakt) in het bier aanwezig, net als wat andere vaste stoffen die op zich niets meer ‘doen’ maar er nog wel zijn, en dat verrijkt de smaak. Als men het aangedurfd had dit bier vanaf de lagertank direct te verpakken en NIET te pasteuriseren hadden we een superspannend (maar snel bedervend) bier gehad, zoals ooit Swinkels Volmaeckt begon – maar dat is, begrijpelijkerwijs, teveel gevraagd. Amstel Ongefilterd wordt dus wel gepasteuriseerd en is even lang houdbaar als gewone Amstel (zes maanden) – het onderscheidende karakter zit hem in het feit dat het een troebel schenkende pils is waarin zich nog smaakbepalende elementen bevinden die je ook nog eens proeft.
Wat moeten we hiermee, is de even terechte als prangende vraag. Wel: persoonlijk vind ik het een dappere stap van Amstel om op deze manier weer terug te keren naar Het Product om over te praten, in plaats van De Vrienden die we, al of niet dankzij het bier, hebben of hadden. Precies zoals Heineken Extra Vers een (misschien vergezochte) manier is om aandacht te vragen voor een correcte bewaring en behandeling van het mooie product bier, en net zoals H41 een gedurfde stap in de biergeschiedenis is (niet alleen probeert Heineken een nieuwe bierstijl te introduceren, namelijk Wilde Lager – men experimenteert gewoon met de Ziel van het grootste biermerk ter wereld en laat een andere dan de A-gist zijn werk doen) kunnen we Amstel Ongefilterd niet als iets anders zien dan een terugkeer naar de bron, een terugkeer naar de oorsprong der dingen, en een duidelijke keuze binnen de Marketing Afdeling om Het Product weer centraal te stellen. Daarmee zijn we bijna terug bij u, de consument – u komt namelijk direct na Het Product.
Qua proeven is Amstel Ongefilterd best speciaal: het heeft iets meer alcohol dan ‘gewone’ Amstel (5,2% alc./vol. in plaats van 5%) en heeft een kruidige smaak, gepaard aan een romige afdronk en een iets intensere hopsmaak. Het is iets voller, met een fijne mousse, al moet gezegd dat wij louter de getapte versie proefden die op ideale koolzuurdruk werd getapt. De beleving is bijna dat van een Kellerbier, al is dat natuurlijk niet gepasteuriseerd – of een craft pils, omdat er smaakelementen in zitten die je normaal niet in dit soort groterschalig geproduceerde bieren aantreft, omdat die er dan uitgefilterd zijn. Het kan dus wel, bewijst Heineken daarmee maar weer: groot hoeft niet karakterloos te zijn (www.mylifewithbeer.nl/ohim-een-nieuw-amstel-bier-ongefilterde-pils/).
De vader van 'blauwe maandag' is de Britse psycholoog Cliff Arnall. Hij bedacht in 2005 een, naar zijn zeggen, wetenschappelijk verantwoorde formule waaruit zou blijken dat de maandag van de laatste volle week van januari de dag is waarop de meeste mensen zich treurig, neerslachtig of weemoedig voelen.[1] Dit zou te maken hebben met het feit dat goede voornemens mislukt zijn en de vakanties ver weg lijken. Daarnaast zijn de dagen nog donker en is de maandag voor veel mensen de eerste dag van de werkweek. Arnall werd in academische kringen overladen met kritiek, maar desondanks wijden veel grote kranten en andere media jaarlijks kritiekloos aandacht aan het fenomeen.[2][3][4][5]
Verschillende media beschuldigden Arnall, die op het moment van publicatie werkzaam was bij de universiteit van Cardiff, ervan zijn naam aan de formule 'verkocht' te hebben. Volgens o.a. The Guardian was het hele persbericht, inclusief de formule, al geschreven door een PR-bureau in opdracht van Sky Travel. Om geloofwaardigheid aan het bericht te hangen, boden ze verschillende academici geld aan om hun naam aan de formule te verbinden.[7] Korte tijd later distantieerde de universiteit van Cardiff zich in de Britse media van Arnall.[8]
Ook inhoudelijk kreeg het bericht veel kritiek.[7] Zo ontbreekt elke verklaring voor hoe de formule is samengesteld, en meet de formule niet in de grootheid 'tijd'.
Arnall heeft ook andere formules gepubliceerd, onder andere voor de "gelukkigste dag van het jaar" en om te berekenen hoe leuk een weekendje weg is. Ook deze formules missen elke wetenschappelijke en logische basis; zo is, volgens Arnall, een weekendje weg het leukst als je niet gaat.[7] (https://nl.wikipedia.org/wiki/Blue_Monday_(dag))
Trivia
De uitdrukking "Ergens een blauwe maandag blijven" die betekent dat je ergens heel kort blijft, is ongerelateerd aan het fenomeen Blue Monday. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Blue_Monday_(dag))
Blauw had vroeger ook de figuurlijke betekenis 'onbetekenend, nietig, van weinig waarde'. Een blauwe maandag betekende dus oorspronkelijk vermoedelijk 'een maandag van geen betekenis'. F.A. Stoett vermeldt dat van een blauwe maandag het gezegde alle blauwmaandagen werd afgeleid; dit kreeg de betekenis 'bij de minste gelegenheid, elk ogenblik, met korte tussenpozen'. Vandaar kreeg volgens hem ook een blauwe maandag de betekenis 'een korte poos'. Het Woordenboek der Nederlandsche Taal ziet een andere betekenisontwikkeling: een blauwe maandag betekende een korte periode waarin men niet hoefde te werken en ging vervolgens ook in het algemeen 'korte periode' betekenen.
Waarom in deze uitdrukking de maandag voorkomt, is niet duidelijk. Er zijn verschillende theorieën in omloop, maar die zijn allemaal omstreden (https://onzetaal.nl/taaladvies/blauwe-maandag)
Wat te doen op de meest deprimerende dag van het jaar? Wat dacht je van een bezoek aan het café? Onderzoek concludeert namelijk dat matige alcoholconsumptie in combinatie met sociaal contact goed is voor het algemene welzijn en de gezondheid. Dit artikel is gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift Adaptive Human Behavior and Physiology.
Bier en algemeen welzijn
De onderzoekers van de Oxford Universiteit1 concluderen dat matige alcoholconsumptie in een café met vrienden het algemene welzijn positief beïnvloedt. Dit komt omdat het sociale aspect van een drankje buiten de deur mensen gelukkiger doet voelen. Het gelukkiger voelen verlaagt het stressniveau wat goed is voor de gezondheid. Ook hebben mensen die regelmatig naar een café gaan meer vrienden dan mensen die dat niet doen. Met name mensen met een stamkroeg zijn meer sociaal betrokken, meer tevreden over hun leven en meer geneigd om mensen in hun omgeving te vertrouwen... Bronnen:
R. I. M. Dunbar, Jacques Launay, Rafael Wlodarski, Cole Robertson, Eiluned Pearce, James Carney, Functional Benefits of (Modest) Alcohol Consumption, Adaptive Human Behavior and Physiology, (2016). doi:10.1007/s40750-016-0058-4
Froehlich, J. C. (1997). Opioid peptides. Alcohol Health Research World, 21, 132–136
Gianoulakis, C. (2004). Endogenous opioids and addiction to alcohol and other drugs of abuse. Current Topics in Medical Chemistry, 4, 39–50
Herz, A. (1997). Endogenous opioid systems and alcohol addiction. Psychopharmacology, 129, 99–111 (www.kennisinstituutbier.nl/node/5517).
AB InBev keten: Goose Island pubs
Het was slechts een kwestie van tijd voordat AB InBev haar plan zou onthullen voor de wereld en hoe deze te controleren: een tip van de sluier is opgelicht. Anheuser-Busch InBev start de uitrol van bars over de hele wereld, waar craft bier van Goose Island het toonaangevende merk zal zijn. Daarbij verslaat Goose Hoegaarden als het gaat om marketingondersteuning – maar zal het nog worden gezien als een Amerikaans bier, van een Amerikaanse ambachtelijke brouwerij?
Sommige publicaties hadden in december reeds opgemerkt dat de opening van een Goose Island pub in Londen geen willekeurige operatie was: moedermaatschappij AB InBev is van plan om brouwcafés van Goose Island te openen..... Men zou kunnen stellen dat nu Goose Island wereldwijd gaat dit een overwinning is voor de organisatie die Amerikaans Craft bieren al jaren promoot, de Brewers Association. Echter, CEO Bob Pease had hier een interessante verklaring over. “Een groot deel van de Amerikaanse ambachtelijke brouwerijen verkoopt aanzienlijke volumes bier in het buitenland, brouwerijen die aanzienlijke belangen in het buitenland verkopen – zoals Goose Island en Lagunitas – worden voorbereid om te domineren. Ik ben er niet zo zeker van dat dit Amerikaanse merken zijn .” “Zeker is Goose Island een merk ontstaan in Chicago, maar ze is eigendom van een bedrijf dat het hoofdkantoor niet in de Verenigde Staten heeft.”
Dat is een veel realistischer beeld dan, bijvoorbeeld, de gemiddelde Belg heeft als deze volhardt in Anheuser-Busch InBev een Belgische familiebrouwerij te noemen. Nu is ‘In’ het enige dat een verwijzing naar de Belgische oorsprong in de naam is, en de reden dat het bedrijf technisch haar hoofdzetel in België heeft is om belastingbetaling te minimaliseren. Ook een geweldige manier om ‘dank je wel’ te zeggen tegen diezelfde Belgische consument, die steeds meer voor bieren betaalt die steeds minder (plezier) (op)leveren (www.mylifewithbeer.nl/goose-island-verslaat-hoegaarden-maar-is-het-nog-amerikaans/).
Nieuwe gist voor beter bier
In het lab van Kevin Verstrepen ontstaan bieren met onweerstaanbare aroma’s. De biertechnoloog kweekt innovatieve gist voor brouwers uit de hele wereld. Liefhebbers kunnen zich al ver- lekkeren op een uitzonderlijk glas gerstenat.
Pfffssssttt. Een medewerker van het Leuvense gistlab van professor Kevin Verstrepen trekt een flesje Stella open. Pfffssssttt. Dat was een Guinness. Het is nog lang voor de middag, maar het bier vloeit al rijkelijk. Drinken doen de onderzoekers niet. De laborant schenkt het bier in een erlenmeyer en verdeelt het met een pipet over petriplaatjes.
Verstrepen en zijn collega’s bestuderen de oorsprong van aroma’s en alcohol in bier, ingrediënten die we grotendeels danken aan gist. De onderzoekers selecteren daarvoor gist uit bier, maar ook uit brood, wijn, bomen, planten en rottend fruit. Hun diepvriezer herbergt dertigduizend giststammen, waarvan duizend biergisten.
'Van elke variant weten we wat ze kunnen: hoeveel alcohol hij maakt, welk voedsel hij verkiest, welk aroma hij produceert en bij welke temperatuur hij het beste gedijt’, zegt Verstrepen. Hij kweekt nieuwe gistvarianten die aan de wensen van brouwers en bierdrinkers voldoen. ‘Gisten zijn eencellige schimmels die zich seksueel voortplanten. Het is pure veeteelt. Je dropt twee gisten samen en hoopt dat het klikt. Hoewel we dat kunnen, knippen en plakken we niet met DNA. Genetische modificatie is taboe bij brouwers, vooral bij hun marketeers.’
De biotechnoloog haalt verder alles uit de kast om de gisten een handje te helpen. ‘We experimenteren bijvoorbeeld met temperaturen en voedingsbodems. Soms breken we hun celwand af of voegen we hormonen toe en onze labrobot kan duizenden rendez-vous tegelijk organiseren. Met het meest veelbelovende nageslacht brouwen we op kleine schaal en evalueren het resultaat.’
Zonder Pasteur geen pils
Het lab van Verstrepen doet niets anders dan wat brouwers al vele eeuwen doen, maar sneller en doelgerichter. In de zestiende eeuw begonnen brouwers gist te domesticeren, zelfs al wisten ze niet wat gist was. ‘Brouwers ontdekten dat ze de kans op geslaagd bier konden vergroten door het bodempje van hun vorige brouwsel bij nieuwe brouwsels te kappen. Onbewust selecteerden ze gistvarianten die specifieke suikers kunnen omzetten, aangepast zijn aan hun bewaaromstandigheden en gewenste smaken opleveren.’
De pioniers van de gistwetenschap waren ook biermakers, Louis Pasteur op kop
Die menselijke hand maakte Verstrepen zichtbaar in een giststamboom die hij onlangs samen met onder andere bio-informaticus Steven Maere van de Universiteit Gent opmaakte. Dat genetische familieplaatje laat zien dat alle hedendaagse bier-, wijn- en broodgisten (de Saccharomyces cerevisae) afstammen van dezelfde wilde voorouders. Biergist zetten we veel meer naar onze hand dan wijn. Verstrepen wijt dat aan het brouwproces. ‘Bier werd bijna onophoudelijk gebrouwen en gist werd van het ene in het andere brouwvat gedropt. Wijn werd slechts gemaakt toen de druiven klaar waren. Daartussen waren de wijngisten genoodzaakt om in het wild te overleven en zich voort te planten, waardoor wijngist altijd weer naar zijn wilde status evolueerde.’
Het is niet verwonderlijk dat de pioniers van de gistwetenschap ook biermakers waren, Louis Pasteur op kop. Hij maakte het mogelijk om biergisten te isoleren en te kweken. Emil Hansen van de Carlsberg-brouwerij gebruikte die kennis om een gistvariant te isoleren die het ook bij lage temperaturen (4 tot 12 graden Celsius) goed doet. Dat zijn ongunstige omstandigheden voor bacteriën die de smaak van bier verpesten. Die zogenoemde lage gisting maakte het mogelijk om pilsbier op industriële schaal te brouwen. De gist van Emil Hansen (Saccharomyces carlsbergensis of Saccharomyces pastorianus) is vandaag de meest gebruikte biergist van de wereld.
Darwin in een proefbuis
Verstrepen gaat nog een stap verder dan Pasteur en Hansen. In opdracht van brouwerijen of uit pure wetenschappelijke interesse, kweekt hij gericht gisten met specifieke eigenschappen, bijvoorbeeld een gist die veel alcohol maakt. ‘Brouwers gebruiken zo’n gist om pilsbier met een hoge alcoholconcentratie te brouwen en het daarna weer aan te lengen met water. Die methode bespaart hen veel water tijdens het brouwen, terwijl de smaak er niet onder lijdt.’
De moeilijkheid is dat alcohol voor de meeste biergisten snel dodelijk is. ‘Ze moesten nooit evolueren om daartegen bestand te zijn. Om toch zo’n gist te maken, drop je de meest alcoholtolerante gist in een alcoholbad. Het nageslacht kent spontane mutaties of nieuwe combinaties van genetisch materiaal. Als zo’n mutatie ervoor zorgt dat bepaald nageslacht beter tegen alcohol kan, dan gaat dat sneller groeien en voilà, je hebt je gist. Zo kan je gist voor om het even welke toepassing laten evolueren. Het is gewoon Darwin in een proefbuis.’
Niet alle brouwers staan te springen voor verbeterde gisten. De meeste brouwers zijn voor hun topbieren getrouwd met de gist die ze vele jaren of zelfs eeuwen geleden uit hun brouwsel isoleerden. Ze vrezen dat hun bier zonder die huisvariant niet meer hetzelfde smaakt en dat klanten afhaken. ‘In mijn ogen houden heel wat brouwers krampachtig vast aan een slecht huwelijk. Hun gist heeft soms miserabele eigenschappen, op die typische smaak na. Hij stopt bijvoorbeeld te snel met fermenteren of zorgt voor een troebel bier dat de brouwer nog moet filteren.’
Verstrepen ziet ook een kentering in dat conservatisme. ‘De bestaande, traditionele gisten voor bekende bieren zijn incontournable, maar brouwers kiezen voor hun nieuwe bieren wel meteen voor een goed huwelijk.’ Voorbeelden wil Verstrepen niet geven. De grote brouwerijen houden hun plannen liever binnenskamers. ‘Helaas voor mij, want als wetenschapper wil ik niets liever dan mijn onderzoek met anderen te delen.’
Over het verzoek van een Canadese brouwerij mag hij wel praten. ‘Zij wilden een Belgische tripel met minder alcohol, maar zonder aromaverlies. ‘We selecteerden hiervoor de meest aromatische tripelgisten uit onze collectie. Het gros van hun nageslacht bezat een mengeling van de eigenschappen van beide ouders, maar er waren ook uitschieters met extreme vaardigheden. Die hebben we geselecteerd. Zo kwamen we uit op een gist die 50 procent meer aroma produceert dan zijn ouders. Die gist stuurden we naar Canada en daar gebruiken ze hem commercieel.’
Ook in het onderzoek naar betere wijngisten is minder alcohol een doel. ‘Veel wijnstreken merken dat hun druiven door het opwarmende klimaat steeds meer suikers bevatten, waardoor de wijn een hogere alcoholconcentratie krijgt. Let er maar eens op. Het is zeer moeilijk om nog een wijn met minder dan 12 procent alcohol te vinden. Die wijnmakers zijn gebaat bij een gist die minder alcohol maakt. Anders moeten ze binnenkort allemaal portwijn verkopen.’ (http://eoswetenschap.eu/artikel/nieuwe-gist-voor-beter-bier)
Brouwerij op een chip
Hoe meer nageslacht, hoe meer eigenschappen je kan kiezen. Het lab van Verstrepen gebruikt een kweekrobot die vele duizenden nieuwe gistvarianten produceert. Vroeger ging het per tientallen. Alleen moeten al die gisten nog bewijzen dat ze over de gewenste brouwersvaardigheden beschikken. Verstrepen en zijn collega’s moeten ermee brouwen. Dat gebeurt onder andere in kleine erlenmeyers, wat behoorlijk tijdsintensief is. Daarom werkt hij samen met IMEC aan brouwmodules in chips.
‘Het zijn brouwerijen van twee bij twee centimeter. In de chips zitten microdruppels bier ingebed in olie. We kunnen daar gisten in brengen, een gist per druppel, en enkele duizenden gisten per microchip. De chip evalueert vervolgens de fermentatievaardigheden van elke gistvariant.’ De omzetting van suikers naar alcohol kan je eenvoudig kwantificeren. Aroma is een pak moeilijker. ‘Daarvoor moeten we merkers in de gisten inbouwen, genetische modificatie dus, en dat is bij brouwers not done.’ De chip analyseert wel bitter- en zoetcomponenten. Die geven een aanwijzing over het aroma, maar die is enkel voldoende om de slechte gisten er tussenuit te halen.
Met de betere gisten gaan de onderzoekers op kleine schaal brouwen. Het resultaat proeven ze een keer per week. ‘Om tot het bierproefpanel toegelaten te worden moeten onze onderzoekers een intensieve cursus volgen waarin ze stoffen leren te herkennen. Iedereen kan wel het moutkarakter of de hoptoevoeging beoordelen, maar er zijn meer specifieke geuren, zoals 4-vinylguaiacol, dat zorgt voor een specifiek aroma omschreven als gerookt. Dat aroma is soms gewenst in speciaalbieren, maar niet welkom in pilsbieren. Je moet die consequent leren beoordelen en de off-flavours herkennen en beoordelen.’
Grote brouwerijen lijken bijna op farmaceutische bedrijven die bier klinisch in elkaar knutselen, maar dat is daarom nog geen slechte zaak voor de kwaliteit van het bier
Alle proevers worden voortdurend beoordeeld op de reproduceerbaarheid van hun evaluatie. ‘Na een paar maanden laten we hetzelfde bier nog eens passeren, waardoor we bepalen of dezelfde proever altijd dezelfde beoordeling geeft. Zelden zitten onze proevers ernaast.’
Genetisch gemodificeerde gist
Het organiseren van nieuwe gisteigenschappen wordt pas echt makkelijk als er genetische modificatie bij komt kijken. Verstrepen doet het al voor fundamenteel onderzoek. Zo kon hij een gist maken die honderd tot duizend keer meer aroma produceert, op natuurlijke wijze is slechts een factor tien haalbaar. Ook gisten die, nadat ze hun werk hebben gedaan, neerslaan of aan de fles blijven kleven, zijn vrij eenvoudig te maken met gentechnologie. ‘Die gist is veilig en we zouden die kunnen laten goedkeuren bij de EU, maar voorlopig willen we dat nog niet. Ook de brouwers niet, zij vrezen voor de connotatie van satanbier. Wij willen vooral eerst honderd procent zeker zijn dat de gemodificeerde gisten verstandig worden gebruikt. Er zijn ook kleine brouwerijen, vooral dan uit de Verenigde Staten, die via een genetisch gemodificeerde gist op zoek zijn naar sensatie.’
En het ambacht?
Grote brouwerijen lijken bijna op farmaceutische bedrijven die bier klinisch in elkaar knutselen. De productie wordt reusachtiger, het brouwproces efficiënter en de smaak voorspelbaarder. Tegelijk moet de consument het idee hebben dat zijn bier ambachtelijk is en in tonnetjes achterop een paardenkar naar het café wordt gebracht.
‘Dat is natuurlijk complete onzin. Een traditionele pils brouwen is bijvoorbeeld onmogelijk. Als de brouwer tijdens het brouwen, gisten, rijpen, filteren en bottelen ook maar één fout maakt, dan proeft de klant dat en haakt misschien af. Van wijn vinden we het normaal dat die jaar na jaar anders smaakt, omdat de druivenoogst elk jaar anders is. Dat is met gerst en hop ook zo, en dus is het voor de brouwer een huzarenstuk om een biermerk altijd hetzelfde te laten smaken. Biotechnologie helpt de brouwers, en geloof me, die ingrepen leveren meestal beter bier op.’
Craft breweries experimenteren met nieuwe en wilde gisten, of overtreden bewust technische brouwregels om nieuwe smaken te genereren
Het wetenschappelijk gistonderzoek opent volgens Verstrepen ook deuren naar nieuwe smaken en bierstijlen. Dat bewees doctoraatstudent Stijn Mertens onlangs. Hij maakte gisten die onze ‘simpele’ pintjes meer smaak kunnen geven. ‘Alle marketing ten spijt is pils eenheidsworst. Dat komt gedeeltelijk omdat er weinig genetische verschillen bestaan tussen de brouwersgisten. Die genetische variatie uitlokken is niet vanzelfsprekend. Pilsgist kruist niet graag met andere varianten. Mertens slaagde er toch in 31 kruisingen te maken, waarvan er tien interessant waren en twee zeer sterk resultaat leverden. Ze fermenteerden sneller dan de commerciële standaardgist en produceerden heel aangename, nieuwe aroma’s.’
Ook van buiten het lab komen er tekenen dat het ambacht en het conservatisme loslaten geen bedreiging vormt voor de smaak. ‘Craft breweries experimenteren met nieuwe en wilde gisten, of overtreden bewust technische brouwregels om nieuwe smaken te genereren. Dat zorgt voor nieuwe variatie in het bierlandschap. Ik durf zelfs te beweren dat veel van die craft breweries beter zijn dan de brouwerijen die we door de globalisering van de bierwereld zijn verloren. Ook grotere brouwerijen durven tegenwoordig het avontuur op te zoeken. Dat moeten ze doen om zich te wapenen tegen de originele bieren die vanuit de Verenigde Staten, Spanje en zeker ook Nederland op ons afkomen. Ik heb er alle vertrouwen in dat het bier voor fijnproevers helemaal niet in gevaar is.’
Kevin Verstrepen is een van de sprekers op de Biotechbabbel van het VIB in Leuven op 25 januari 2017. Hij spreekt samen met Patrik Verstreken (KU Leuven) en Diether Lambrechts (KU Leuven) over hun VIB-onderzoek naar kanker, hersenaandoeningen, en bier en chocolade (http://eoswetenschap.eu/artikel/nieuwe-gist-voor-beter-bier).
´t Wapen van Maeslant uitgeroepen tot de beste horecagelegenheid van Nederland
Heineken Nederland heeft het Gouden Fust uitgereikt voor de beste horecazaak van het land. ´t Wapen van Maeslant is dit jaar de gelukkige winnaar van het Gouden Fust. Met deze prijs mogen zij zich de beste horecazaak van Nederland noemen. Naast het Gouden Fust, ontvingen zij ook de Gouden Tapknop voor de beste horecazaak van de regio. De horecazaak is meerdere keren beoordeeld door mystery guests en heeft het beste gastheerschap, de beste service en de beste bierbehandeling (www.biermagazine.nl/bier/22/877/__t_wapen_van_maeslant_uitgeroepen_
tot_de_beste_horecagelegenheid_van_nederland.html).
Brouwerij Hoop wint Duurzaan Award
Brouwerij Hoop uit Zaandijk heeft de Duurzaan Award 2016 gewonnen.
Deze prijs wordt uitgereikt door het Zaanse Ondernemers Netwerk. Paul Riteco (eigenaar Brouwerij Hoop) ziet het als een kroon op zijn ambachtelijke biermerk en brouwerij. Brouwerij Hoop gaat de prijs van duizend euro met basisschool De Werf in Zaandijk besteden aan een duurzaam project (www.biernet.nl/nieuws/brouwerij-hoop-wint-duurzaan-award).
Kortrijkse speciaalbieren vallen in de prijzen
De Kortrijkse brouwfirma Hugel won vrijdag twee medailles op de World Beer Idol, een internationale biercompetitie in Tsjechië, een van de belangrijkste bierlanden ter wereld.
De Zeven Zonden-bieren Invidia en Superbia wonnen beide een bronzen medaille. De bekroning bevestigt het succes van de jonge Kortrijkse brouwfirma Hugel, opgericht door Koen Hugelier (40) uit Heule, die eerder in 2015 een gouden medaille won op de Brussels Beer Challenge.
Brouwer Koen Hugelier is opnieuw trots: “Deze nieuwe bekroning bevestigt wat de jury van de Brussels Beer Challenge in 2015 al zei: Invidia is een uitzonderlijk bier. Deze internationale prijs maakt opnieuw duidelijk dat de Zeven Zonden-bieren wereldwijd in de smaak vallen, en dat is een bekroning voor het vele harde werk van de afgelopen jaren.” Dat nu ook Superbia in de prijzen viel, het nieuwste bier van Hugel, toont dat het succes van voorganger Invidia geen toevalstreffer was (www.focustv.be/nieuws/kortrijkse-speciaalbieren-vallen-de-prijzen).
Birra Antoniana Portello ‘Beste Italiaanse Bier 2016’
Birra Antoniana heeft de titel "Beste Italiaans Beer 2016" gewonnen. Dit gebeurde binnen een competitie, georganiseerd door Federbirra en het ministerie van Landbouw Beleid. De brouwerij won verschillende prijzen tijdens de competitie, waaronder dus deze felbegeerde prijs (www.biermagazine
.nl/bier/22/876/birra_antoniana_portello____beste_italiaanse_bier_2016___.html).
Het succesverhaal van brouwerij Huyghe
Er is sinds eind 2016 een boek verkrijgbaar over brouwerij Huyge. Brouwerij Huyghe uit Melle nabij Gent voert haar bieren uit naar 90 landen wereldwijd. Iedereen kent Delirium Tremens, alias 'het bier van de roze olifant'. Hoe is het zover gekomen? Wat zijn de sleutels voor het succes van deze snelle groeier? Je leest het verhaal van de 'zotste' en 'groenste' brouwerij, van haar paradepaardjes Delirium Tremens, La Guillotine en Averbode.
Eigenaar Alain De Laet gunt je een blik achter de schermen van zijn brouwerij. Je verneemt de krijtlijnen van zijn visie en ontdekt dat de reputatie van Belgisch bier ijzersterk is in het buitenland. Naast de geschiedenis van Huyghe schenkt het boek ook ruim aandacht aan het uitgebreide, uiterst verscheiden assortiment. De huidige bieren van Huyghe worden in detail beschreven. Tien recepten met de bijbehorende bieren vormen de kers op deze taart. Geniet ervan, met een goed glas Huyghebier bij de hand (www.biermagazine.nl/bier/22/867/
het_succesverhaal_van_brouwerij_huyghe_op_schrift.html).
Het tweede Délirium Café in Amsterdam is een feit. Het kleine broertje heet Little Delirium en heeft grote ambities.
Het café is aan de achterzijde van het Centraal Station in Amsterdam gelegen en biedt een fantastisch uitzicht over het IJ.
Het café is vernoemd naar het Belgisch bier Delirium tremens, gebrouwen door bierbrouwerij Huyghe met het logo van de roze olifant. Dit Delirium Cafe is het 164ste buitengewone kapittel, oftewel het 164ste Delirium cafe! (www.biernet.nl/nieuws/opening-little-delirium-cafe-amsterdam)
'Dronken' handhavers in Amsterdamse kroegen
KHN wil 'drank doorgevers' beboeten
Koninklijke Horeca Nederland (KHN) wil dat niet de kroegbazen, maar de volwassenen die alcohol doorgeven aan minderjarigen, worden beboet.
Nu krijgt de eigenaar van een café of restaurant nog een boete als bij controle blijkt dat minderjarigen alcohol nuttigen. Per gemeente worden jaarlijks gemiddeld negen boetes uitgedeeld aan horecaondernemers wegens het illegaal schenken aan minderjarigen.
In de Telegraaf pleit KHN dat meerderjarigen die bij kroegen of andere openbare gelegenheden alcoholische dranken doorgeven aan jongeren een geldstraf van ruim 1.300 euro moeten krijgen.
(www.biernet.nl/nieuws/khn-wil-drank-doorgevers-beboeten).
Belgisch Parlement weigert eigen alcoholgebruik aan te pakken
Onafhankelijke commissie wil debatten verbeteren door geen gratis drank meer te schenken
Parlement weigert eigen alcoholgebruik aan te pakken
Op zowat elke werkplek is alcohol verboden, maar in het parlement zijn ze niet geneigd de drank te bannen. Nochtans was dat het advies van de deontologische commissie van het parlement.
Kamervoorzitter Siegfried Bracke (N-VA) had de commissie om raad gevraagd na incidenten zoals dat met Luk Van Biesen (Open VLD), die een racistische opmerking gemaakt had tegen zijn SP.A-collega Kitir.
Een belangrijke oorzaak van zulke uitspraken is het gebruik van alcohol, zegt de commissie nu. Er moeten daarover "striktere regels" komen. Een van de voorstellen is om het serveren van gratis wijn en bier te bannen in de koffiekamer van de Kamer, legt commissievoorzitter Danny Pieters (N-VA) uit.
“Sommige parlementsleden werden heel onaangenaam als ze gedronken hadden. Wij stellen voor om te bekijken of het nog van deze tijd is om alcohol te serveren in het parlement. Op andere werkplekken is dat ook niet meer het geval”, zegt ex-senaatsvoorzitter Danny Pieters (N-VA) die de commissie leidt.
Eén van de aanbevelingen van de commissie luidt: schrap (gratis) alcohol in het halfrond en verhoog zo de kwaliteit van het debat. Maar dat gaat Bracke – in overleg met de fractieleiders – niet doen. Zij vinden dat het probleem van alcohol “onbestaande” is tegenover vroeger, en dat er dus ook niet ingegrepen moet worden.
"We gaan niet in op de vraag om alcohol aan te pakken. We hadden een advies gevraagd over het incident met Luk Van Biesen, dat had niks met alcohol te maken", zegt Bracke. Ook bij de fractieleiders in de Kamer is te horen dat het probleem van alcohol in de Kamer "onbestaande" is.
Sinds de jaren ‘90
Gratis alcohol in de Kamer bestaat al sinds eind jaren negentig. “Ik heb dat ingevoerd toen ik Kamervoorzitter was”, zegt Open VLD’er Herman De Croo. “Tot dan gingen veel parlementsleden tijdens de debatten iets drinken in de cafés rond het parlement. In drie of vier cafés was zelfs een bel geïnstalleerd die afging toen de stemming begon. Om daar een einde aan te maken, heb ik wijn en bier ter beschikking gesteld in de koffiekamer. Dan gingen de Kamerleden automatisch ook minder drinken, omdat de sociale controle groter werd.” (www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20170119_02684758)
Na een incident met Luk Van Biesen (Open Vld) stelde de deontologische commissie van de Kamer voor om alcohol uit het halfrond te bannen. Op zowat elke werkplek is alcohol inmiddels uit den boze. Onze politici willen van een alcoholban echter niet weten: "Er is geen alcoholprobleem", zo klinkt het bij de Kamerleden.
Na het incident met Luk Van Biesen die in september vorig jaar een racistische opmerking maakte naar sp.a-collega Meryame Kitir, had Kamervoorzitter Siegfried Bracke (N-VA) de commissie ingeschakeld om te bekijken of het nog wel geoorloofd is om alcohol - dat net als de andere dranken voor de parlementairen gratis te verkrijgen is - te schenken in het parlement. Die commissie is nu van oordeel dat het parlement alcohol inderdaad best van de drankenkaart zou schrappen. "Sommige parlementsleden kunnen heel onaangenaam worden als ze gedronken hebben. Wij stellen voor om te bekijken of het nog van deze tijd is om alcohol te serveren in het parlement", zo zegt ex-Senaatsvoorzitter Danny Pieters (N-VA), die de commissie leidt, aan Het Nieuwsblad (www.demorgen.be/politiek/parlement-weigert-gratis-alcohol-van-drankenkaart-te-schrappen-b57b9b2c/).
Belgisch bier op de Werelderfgoedlijst?
Belgisch bier is door Unesco op de Werelderfgoedlijst geplaatst. Dit zorgde op diverse social media voor vele discussies. Is dit terecht of niet?
Ik lees dat Unesco hierover zegt: ‘Het maken en waarderen van bier is onderdeel van het levend erfgoed van een aantal gemeenschappen in heel België. Het speelt een rol in het dagelijkse leven en bij feestelijke gelegenheden. Bijna vijftienhonderd biersoorten worden in het land gemaakt, met verschillende fermentatie-methoden.’
Vijftienhonderd soorten? Vijftienhonderd merken zullen ze bedoelen. Maar dat klopt al niet meer. Bovendien: moet een meer dan 5000 jaar oude drank toegeschreven worden aan één land? Nee, dat lijkt me dus niet. En al helemaal niet als je kijkt naar de geschiedenis. Vaak wordt gezegd dat bijvoorbeeld de Amerikaanse bierrevolutie is gestart door Belgische bieren te kopiëren… nou die Belgen kunnen er zelf ook wat van. Denk nou niet dat amberbieren zoals Palm en De Koninck typische Belgische bieren zijn. Nee hoor, de oorsprong van het brouwen van een amber (‘ale’ in Engels) ligt in Groot-Brittannië. Deze traditie is later overgewaaid naar België. Het meest gedronken type bier-pils komt dat uit België? Nee, de oorsprong ligt in Tsjechië, dat weet toch iedereen of niet? En tarwebier heeft dat zijn oorsprong niet in Duitsland?
Dus ik ben het eens met biersommelier Rick Kempen. Hij schrijft in zijn blog My Life With Beer: ‘Ik kan wel honderd andere landen noemen waar het maken en waarderen van bier onderdeel van het levend erfgoed van een reeks gemeenschappen is en waar het een rol in het dagelijks leven speelt. Om bepaalde feestelijke gelegenheden maar niet eens te noemen.’ Ik ben het niet altijd met Rick eens, maar dit keer heeft hij helemaal gelijk. Waar is Unesco in godsnaam mee bezig. Bier is van ons allemaal. Gelukkig is mijn eerste café, Proeflokaal Arendsnest, gevestigd op de Amsterdamse Grachtengordel. En dat staat meer dan terecht op de werelderfgoedlijst van Unesco (www.missethoreca.nl/cafe/blog/2017/1/belgisch-bier-op-de-werelderfgoedlijst-101255120).
Nu ook bewezen: veel alcohol drinken leidt tot honger
Het is nu wetenschappelijk verklaard waarom kebabzaken in uitgaansbuurten een erg grote omzet draaien. Alcohol wakkert, zo blijkt uit onderzoek, de honger aan.
Op zich lijkt het vreemd: waarom zouden we na het drinken van alcohol (dat al veel calorieën bevat) nog extra calorieën willen opnemen door te eten? De verklaring daarvoor ligt in onze hersenen, leert een vandaag gepubliceerde studie in Nature Communications. Uit eerder onderzoek is al gebleken dat bepaalde hersencellen, in de vaktaal agouti-related protein neurons (AgRP), het hongergevoel aanwakkeren. Als die cellen bij muizen gestimuleerd worden, gaan ze onmiddellijk op zoek naar voedsel, ook al hebben ze al voldoende gegeten.
Om te onderzoeken hoe alcohol honger beïnvloedt, injecteerden de onderzoekers van het Londense Francis Crick Institute Mill Hill Laboratory een hoeveelheid alcohol in de maag van de dieren. Die hoeveelheid zou volgens Craig Blomeley, een van de auteurs van de paper, overeenkomen met twee flessen wijn in mensenmaat, of een "degelijke zuipsessie". Door het experiment, dat drie dagen duurde, merkten wetenschappers dat de geïntoxiceerde muizen meer eten wegwerkten, dan degene die 'nuchter' bleven. De onderzoekers ontdekten verder dat alcohol zorgt voor meer elektrische activiteit van de AgRP-cellen (www.demorgen.be/nieuws/nu-ook-bewezen-veel-alcohol-drinken-leidt-tot-honger-bb1c02d4/).
Alcoholloze maand weinig effect op lichaam
Een maand geen alcohol drinken, heeft weinig invloed op het lichaam. Dat zegt toxicoloog Jan Tytgat van de KU Leuven. Alleszins toch bij mensen die niet verslaafd zijn aan alcohol. Volgende maand doen al meer dan dan 31 000 Belgen mee aan Tournée Minérale, een initiatief van de Stichting tegen Kanker en de Druglijn. De bedoeling is om een maand lang alcohol te mijden (www.robtv.be/nieuws/leuven/alcoholloze-maand-weinig-effect-op-lichaam).
Bij hartritmestoornis atriumfibrilleren liever geen alcohol
Lichte tot matige alcoholconsumptie heeft positieve effecten op hart en vaten van gezonde mensen. Maar mensen met de hartritmestoornis atriumfibrilleren kunnen beter geen alcohol drinken. Dit is de conclusie van een recente review gepubliceerd in het wetenschappelijk tijdschrift Journal of the American College of Cardiology.
Alcohol en atriumfibrilleren
Voor patiënten met atriumfibrilleren is er geen veilige dagelijkse inname van dagelijkse alcoholconsumptie. Dat is de hoofdconclusie van de Australische review1. Niet alleen overmatige alcoholconsumptie (>21 standaardglazen/week), maar ook lichte tot matige alcoholconsumptie (≤21 standaardglazen/week) verhoogt het risico op chronisch atriumfibrilleren, trombo-embolie en sterfte in mensen die in het verleden hebben geleden aan atriumfibrilleren.
Epidemiologisch bewijs
Uit drie meta-analyses blijkt dat alcoholconsumptie het risico op atriumfibrilleren verhoogt afhankelijk van de dosis. Eén van deze meta-analyses2 liet zien dat alleen wijn en sterkedrank – maar niet bier – waren geassocieerd met een hoger risico. Dit is mogelijk te verklaren door het lagere alcoholpercentage in bier en verschillen in gedrag tussen drinkers van verschillende soorten drank (www.kennisinstituutbier.nl/node/5512).
Weyts wil dat AB InBev logistieke transporten via water organiseert
"De Leuvense brouwerij AB InBev stond in oktober vorig jaar heel dicht bij een beslissing om zijn 85.000 containers per jaar via het water te vervoeren. Men heeft er uiteindelijk toch voor geopteerd om dat niet te doen. Ik ga met hen in dialoog gaan om hen proberen te overtuigen dit alsnog te doen". Dat heeft Vlaams minister van Mobiliteit Ben Weyts maandagavond gezegd tijdens de nieuwjaarsreceptie van de N-VA Leuven.... Weyts stelde ook een campagne in het vooruitzicht om bedrijven te overtuigen voor hun transport meer gebruik te maken van het water. "We beschikken over 1.100 kilometer bevaarbare waterwegen. 80 procent van de bedrijven situeert zich bovendien op minder dan 10 kilometer van een dergelijke waterweg. Dit transport wordt niet alleen goedkoper, we zullen in de toekomst ook meer en meer gebruik maken van nieuwe technieken. Zo zullen we de eerste proefritten met onbemande verplaatsingen in Vlaanderen niet op de weg organiseren, maar op het water", aldus Weyts (www.demorgen.be/binnenland/weyts-wil-dat-ab-inbev-logistieke-transporten-via-water-organiseert-bfd2e3e2/).
AB InBev verkiest supertrucks boven binnenvaart
Biergigant AB InBev vervoert zijn bier tussen de brouwerij en de haven van Antwerpen liever via de weg, met supertrucks, dan via de binnenvaart. Men wil het als vers product zo snel mogelijk bij de consument hebben, klonk het vandaag. Maandag had minister Weyts de Leuvense brouwgroep nog opgeroepen om de binnenvaart te gebruiken.
Op een nieuwjaarsreceptie van N-VA Leuven maandagavond zei Vlaams minister voor Mobiliteit Ben Weyts (N-VA) dat AB InBev in oktober vorig jaar heel dicht bij een beslissing stond om zijn 85.000 containers per jaar via het water te vervoeren in plaats van over de weg. Weyts noemt de binnenvaart "rechtszeker, betrouwbaar en almaar goedkoper en dus kostenefficiënter".
AB InBev koos er echter voor om zijn bier over de weg naar de Antwerpse haven te vervoeren, vanwaaruit het trans-Atlantisch wordt verscheept, na logistieke afhandeling door Katoen Natie. Weyts zei AB InBev alsnog te willen overhalen, maar de Leuvense groep is voorlopig niet overtuigd. "Bier is een vers product. We willen dat zo snel mogelijk op de plaats van consumptie brengen. Met de binnenvaart neemt het toch heel wat dagen in beslag", zei vicepresident Supply Europe Bart Grieten vandaag op een persconferentie samen met Katoen Natie. "Om een idee te geven: we hebben al een binnenvaartschip van Jupille naar Leuven en dat is al twee dagen onderweg. We zetten in op binnenvaart, voornamelijk voor het vervoer van leeggoed", klonk het nog bij AB InBev.
Grootste bier terminal ter wereld aan Delwaidedok
Katoen Natie en AB InBev verlengen de samenwerking met vijf jaar die al sinds 2012 aan de gang is in de Haven van Antwerpen. Het gaat om de overslag van import- en export bier. “Wij kunnen populair zeggen dat hier 2 miljard pintjes worden omgezet”, zei Fernand Huts, de baas van Katoen Natie.
Hij ontving gisteren havenschepen Van Peel en de mensen van InBev onder leiding van Bart Grieten (AB InBev Europe) op wat hij noemde “de grootste bierterminal ter wereld”. Grieten onderstreepte het besluit van de brouwerij om meer dan 100 miljoen euro te investeren voor uitbreiding van de brouwcapaciteit van Leuven, Jupille, en Hoegaarden. Dit in het jaar dat Belgische bier werd uitgeroepen tot werelderfgoed. Voor Hoegaarden is Azië de grootste afzetmarkt”, zei Bart Grieten. “Artois gaat meestal naar Amerika. Ook wordt er “Corona” (Mexicaans bier) omgezet. Voor het transport worden ecotrucks gebruikt. Ook treinen en zelfs binnenschepen komen in aanmerking.
Fernand Huts, ziet groeimogelijkheden. Op de terminal aan de zuidkant van het Delwaidedok beschikt de Katoen Natie reeds over tien ha. Er is een aanvraag voor bijkomend 26 tot 36 ha. “Dit is en blijft de grootste bierterminal ter wereld”, zei hij.
Marc Van Peel zei dat de beslissing over de uitbreiding snel zal genomen worden door het havenbestuur. Hij drukte eveneens zijn tevredenheid uit over de verlenging van het contract. (www.gva.be/cnt/blsde_02681482/grootste-bier-terminal-ter-wereld-aan-delawaidedok)
Katoen Natie verlengt samenwerking met AB Inbev: “Hier staat de grootste bierterminal ter wereld”
Een contract dat bierbrouwer AB InBev sinds 2012 met logistiekgroep Katoen Natie in de Antwerpse haven heeft voor biertransport, wordt met vijf jaar verlengd. Dat is woensdag aangekondigd. Omdat AB InBev groei verwacht, denkt ook Katoen Natie te kunnen uitbreiden. Het hoopt op extra concessiegronden van het Havenbedrijf.
Momenteel verwerken circa 85 personeelsleden van Katoen Natie dagelijks zo’n 175 vrachtwagens en zo’n 185 containers. Ze verzorgen de export van de bieren Stella Artois, Hoegaarden en Leffe, en krijgen onder meer leeggoed, maar ook Coronabier binnen. Supertrucks voeren het bier naar Antwerpen, waar Katoen Natie het in containers steekt. Per trein gaan ze naar de Linkerscheldeoever, waar ze per schip worden geëxporteerd.
“De exportvolumes nemen jaar na jaar toe toe. Noord-Amerika werd in het afgelopen jaar steeds belangrijker. Voor Hoegaarden is Azië de grootste afzetmarkt”, zei Bart Grieten, vicepresident Supply Europe (AB InBev). “Door steeds toenemende complexiteit op vlak van logistiek, zijn we opgetogen om met een betrouwbare partner als Katoen Natie de bestaande samenwerking met vijf jaar te verlengen.”
Fernand Huts, baas van de Katoen Natiegroep, was tevreden en ziet groeimogelijkheden. “Hier (op de ‘Poland’-site in de Antwerpse haven aan het Delwaidedok, red.) staat de grootste bierterminal ter wereld. We verschepen er 2 miljard pintjes. We hopen er stap voor stap een miljard per jaar bij te kunnen doen.” (www.gva.be/cnt/dmf20170118_02681360/katoen-natie-verlengt-samenwerking-met-ab-inbev-hier-staat-de-grootste-bierterminal-ter-wereld)
De havenondernemer Fernand Huts (Katoen Natie) zet zijn logistiek contract met de biergigant AB InBev voort. Hij heeft daarvoor een principeakkoord met het Havenbedrijf voor een uitbreiding tot 36 hectaren aan het Delwaidedok....Katoen Natie hoopt de huidige ruimte voor AB InBev op het Delwaidedok te kunnen uitbreiden van 10 naar 26 of zelfs 36 hectaren. Hoeveel het precies wordt, hangt af van hoeveel volumes AB InBev in de toekomst wil verschepen. Met 36 hectare zou bijna het volledige gedeelte van het Delwaidedok dat niet watergebonden is, ingepalmd zijn. Daarnaast liggen er nog 160 hectaren braak, maar die zijn voorbehouden voor watergebonden activiteiten, die niet nodig zijn voor de AB InBev-overslag.
Delwaide-dok
Het Delwaidedok staat voorlopig grotendeels leeg, na de verhuizing van de containeractiviteiten van de containerrederij MSC naar het Deurganckdok. Naast Katoen Natie zullen nog een zestal andere bedrijven - van de in totaal 15 aanvragen - concessies krijgen. Eerder werd al bekend dat Sea-Invest voor minstens 200 miljoen euro zal investeren aan het Delwaidedok, binnen een totaalpakket van 650 miljoen euro in de hele Antwerpse haven.
(www.tijd.be/ondernemen/logistiek/Huts_pompt_100_miljoen_in_grootste_bierterminal_ter_wereld.9852975-3087.art?ckc=1&ts=1485029279).
Het is officieel: Matt Damon drinkt Stella.
In Davos vertelt Damon aan iedereen die het maar wil horen dat hij de handen ineen geslagen heeft met AB InBev. Foto’s van Damon die breed lachend het glas heft, met het Stella Artois-logo goed in beeld, zullen binnenkort ongetwijfeld opduiken.
Niet dat Damon zo dol is op de smaak van het Leuvense bier. Nee, Stella Artois sponsort de ngo waar hij zijn naam aan verbonden heeft, Water.org. Dat gebeurde de afgelopen twee jaar al op niet-structurele basis, maar nu wordt er intensiever samengewerkt, voor een periode van vier jaar (www.standaard.be/cnt/dmf20170118_02681160).
Davos 2017: Matt Damon, Stella Artois and Others Support Safe Drinking Water
As Davos 2017 convenes, advancing the United Nation’s Sustainable Development Goal No. 6, “By 2030, achieve universal and equitable access to safe and affordable drinking water for all,” is front and center. And Matt Damon’s Water.org is relentlessly sounding a clarion call.
“The poorest of the poor pay more than the middle class in many countries as they were shut out of the infrastructure,” said Damon at a panel hosted by Anheuser-Busch InBev beer brand Stella Artois, which just committed multi-millions of dollars to Water.org (www.brandchannel.com/2017/01/18/davos-matt-damon-water-org-011817/).
The actor Matt Damon has spoken of his partnership with Stella Artois and non-governmental organization Water.org in tackling the lack of clean water and sanitation around the world.
At a CNBC panel discussion at the World Economic Forum in Davos, Damon told host Tania Bryer: "Access to clean water and sanitation is just not something we think about, we solved this problem in the West 100 years ago. So to clear that first hurdle of just explaining that there is an issue has been a challenge for us."
Damon has partnered with the Belgian beer brand Stella Artois in its "Buy a lady a drink" campaign, inviting people to purchase a branded chalice. Stella Artois donates $6.25 to Water.org for every glass bought (www.cnbc.com/2017/01/18/matt-damon-on-his-stella-artois-partnership-to-tackle-the-water-crisis.html) (www.businessinsider.com/matt-damon-safe-clean-water-charity-stella-artois-beer-davos-wef-2017-1?international=true&r=US&IR=T).
AB InBev en Keurig werken aan een alcohol-Nespresso machine
Biergigant AB InBev en koffiemachinemaker Keurig gaan een samenwerking aan.
De bedrijven gaan een Nespresso-achtige biermachine maken die in een handomdraai bier, sterke drank, cocktails en mixers kan tappen.
Het Amerikaanse bedrijf Keurig is al een langere tijd op zoek naar een nieuw succesproduct. Ze zijn vooral bekend geworden door hun Nespresso-achtige koffiemachines waarmee met pods individuele kopjes koffie gezet kunnen worden. Maar twee jaar geleden kelderde de beurswaarde van Keurig met 70 procent door een tegenvallende omzet.
Vorig jaar was Keurig al begonnen met de verkoop van pads met frisdranken zoals Cola en Fanta, maar dat flopte en is inmiddels van de markt gehaald. Een samenwerking met de grootste bierbrouwer ter wereld is daarom een belangrijke stap voor het bedrijf (www.biernet.nl/nieuws/ab-inbev-en-keurig-werken-aan-een-alcohol-nespresso-machine).
eurig, the maker of single-cup coffee machines, says it is teaming up with beer giant Anheuser-Busch InBev to build an at-home booze maker.
AB InBev, based in Belgium, makes Budweiser, Stella Artois and other beers.
Waterbury, Vermont-based Keurig Green Mountain tried to grow beyond coffee makers before, but its Keurig Kold at-home soda makers sold poorly and were discontinued in June after less than a year on the market. Keurig says it will use technology from the Kold machine to develop the alcohol maker with AB InBev. (www.mcall.com/business/retail/mc-keurig-ab-inbev-to-build-booze-maker-20170106-story.html) (www.thespiritsbusiness.com/2017/01/ab-inbev-and-keurig-create-home-booze-maker/)
UberEats, AB InBev en White Night lanceren thuislevering bier
De maaltijdbezorgdienst UberEats, biergigant AB InBev en nachtwinkelketen White Night hebben de handen in elkaar geslagen voor een unieke dienst: thuislevering van bier.
Voorlopig enkel in Brussel
UberEats, de koerierdienst voor restaurantmaaltijden van taxi-app Uber, levert in samenwerking met AB InBev en White Night bier aan huis bij Brusselaars die 's avonds tot de vaststelling komen dat er geen fris pintje meer te vinden is in hun koelkast of die onaangekondigd bezoek over de vloer krijgen. Dat heeft Stéphane Ficaja, directeur van UberEats, bevestigd aan zakenkrant De Tijd.
Klanten kunnen via de Uber-app een bestelling plaatsen bij de keten van nachtwinkels. Koeriers van UberEats halen het bier dan op in één van de vijf voor het project geselecteerde vestigingen van White Night, om het vervolgens per scooter netjes aan huis af te leveren (www.retaildetail.be/nl/news/food/ubereats-ab-inbev-en-white-night-lanceren-thuislevering-bier).
Cinema Brewers brouwen Brimstone bier
Cinema Brewers heeft opnieuw een bier gebrouwen geïnspireerd op een film.
Na klassiekers als Pulp Fiction, Back to the Future en King Kong nu ook Martin Koolhovens alom geprezen western Brimtone naar bier ‘vertaald’.
Een duistere thriller met een bezeten dominee, bloed, heel veel bloed, Guy Pearce, Carice van Houten, en de onschuld van een glaasje limonade – korter laat het nieuwe biertje van de Cinema Brewers zich niet samenvatten. Want inderdaad, dat zijn de ingrediënten van de film Brimstone die terugkomen in het bier Brimstone: een American Amber Ale met bloedsinasappel, citra hoppen en Australische hoppen.
De bloedsinasappel in het bier Brimstone verwijst naar het bloed dat rijkelijk vloeit in de film. De Australische hoppen zijn een saluut aan de Australische acteur Guy Pearce en de citra hoppen zijn een verwijzing naar de onschuld van een glaasje limonade. Dit bier is gebrouwen bij Brouwerij de Molen in Bodegraven (www.biernet.nl/nieuws/cinema-brewers-brouwen-brimstone-bier) (http://bier.blog.nl/1/2017/01/09/brimstone-bier-net-zo-onschuldig-als-een-glaasje-limonade).
Brouwerij 'De Dochter van de Korenaar' verhuist in Baarle-Hertog
Brouwerij De Dochter van de Korenaar verhuist deze maand naar een nieuw pand in de Oordeelsestraat in Baarle-Hertog. De huidige locatie, een huurpand in de Gierlestraat, was veel te klein geworden.
Enorme groei
De verhuis is het gevolg van de enorme groei van De Dochter van de Korenaar: de brouwerij werd tien jaar geleden opgericht en produceerde toen ongeveer tien hectoliter per jaar. Momenteel is dat al 3.000 hectoliter, maar daarmee is het plafond bereikt op de huidige locatie.
Om verder te kunnen uitbreiden wordt daarom een miljoen euro geïnvesteerd in een nieuwe brouwerij. Bovendien is het nieuwe pand eigendom van de brouwerij en wordt het niet langer gehuurd. “Over 1 tot 1,5 jaar willen we op de nieuwe locatie 5.000 hectoliter per jaar brouwen en op langere termijn 10.000 hectoliter”, aldus mede-eigenaar Ronald Mengerink. “Daarvoor installeerden we een volledig nieuwe brouwerij. De bottelarij werd volledig gereviseerd en is ook zo goed als nieuw.”
De nieuwe brouwerij is te vinden in een oude schuur van 400 m², die volledig werd gerenoveerd. Daarnaast werd nog een loods van 1.100 m² neergepoot (www.retaildetail.be/nl/news/food/nieuwe-brouwerij-voor-de-dochter-van-de-korenaar) (www.gva.be/cnt/blrva_02671687/dochter-van-de-korenaar-investeert-een-miljoen-euro-voor-uitbreiding).
Ronald Mengerink startte in 2007 met zijn huisbrouwerij De Dochter van de Korenaar in de Pastoor de Katerstraat. Door het groeiende succes verhuisden de brouwketels drie jaar geleden naar de Gierlestraat, maar ook daar werd het te klein. “De Gierlestraat was voor mij een tussenfase”, vertelt Ronald Mengerink. “De nieuwe locatie in de Oordeelstraat is tweeëneenhalf keer groter. Ik kan de capaciteit nu uitbreiden naar 50 hectoliter per brouwsel en 100 hectoliter per dag." (www.gva.be/cnt/blrva_02671687/dochter-van-de-korenaar-investeert-een-miljoen-euro-voor-uitbreiding) Brouwerij De Dochter van de Korenaar in Baarle-Hertog staat voor een omvangrijke verhuis. Door de stijgende vraag naar hun bieren, moest brouwer Ronald Mengerink op zoek naar een groter pand. Hij investeerde een miljoen euro in de restauratie van een oude hoeve. Daar is in de toekomst een verdubbeling tot verdrievoudiging van de productie mogelijk (http://rtv.be/artikels/brouwerij-de-dochter-van-de-korenaar-verhuist-baarle-hertog-a33606).
Gulpener start 2017 met collaboration met Het Uiltje
Stilstand is achteruitgang. Dat credo prediken ze bij familiebedrijf Gulpener in Zuid-Limburg. Daarom werden er afgelopen jaar bijvoorbeeld vier nieuwe bieren op de markt gebracht. De Gulpener Verse Hop was de eerste, gevolgd door de Plato 18.25, de Zwarte Ruiter en vrij recentelijk de Gulpener IJsbok.
Geen specials meer, maar Gulpener gaat in 2017 wel bijzondere dingen doen en mooie nieuwe bieren op de markt brengen. “Veel wil ik daar nog niet over zeggen”, aldus Maartje Rutten, die na enig aandringen een tipje van de sluier oplicht.
“In 2017 gaan we met vier verschillende brouwers een samenwerking aan. We gaan vier, zogenaamde collaborations maken. De eerste komt in januari en is een samenwerking met Brouwerij Het Uiltje uit Haarlem. Onze brouwer Steven van den Berg en Robbert Uyleman van Het Uiltje (www.bierista.nl/biernieuws/actueel/gulpener-start-2017-met-collaboration-met-het-uiltje/).
Paters van abdij Orval opnieuw bestolen
Op oudejaarsnacht hebben inbrekers 50.000 euro buitgemaakt uit de kluis van de abdij van Orval. Dat melden de kranten van Sud-Presse. Het is een nieuwe tegenslag voor de Ardense paters die alomgekend zijn voor hun trappistenbier. In augustus werden ook al twee waardevolle kunstwerken ontvreemd uit de abdij.
De paters deden bij het ontwaken in het nieuwe jaar een ontnuchterende ontdekking: die nacht hadden inbrekers 50.000 euro gestolen uit de kluis van de abdij. De gerechtelijke politie heeft een onderzoek ingesteld.
Het is een nieuwe opdoffer voor de bierbrouwende paters. In de maand augustus werden ook al twee waardevolle stukken gestolen die deel uitmaken van het historisch patrimonium van de abdij. Toen werden uit een vitrinekast een gouden borstkruis en een gouden zegelring uit de 17de eeuw ontvreemd (www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20170102_02654245).
D’Afspraak moet Chouffeleir-bord weghalen
De uitbater van D’Afspraak in Mechelen heeft donderdag het verkeersbord aan zijn gevel weggehaald. Hij riskeerde er een proces-verbaal voor.
Enkele maanden hing het opvallende reclamebord al aan het eetcafé in de Keizerstraat. “Na een klein examen had ik als enige in Mechelen de titel van ‘Chouffeleir’ behaald en daar was ik best wel trots op. Wij hebben alles van de bieren van La Chouffe in huis”, vertelt uitbater Patrick Ryssens.
Maar van de politie en de stad moet het bord weg. “Belachelijk vind ik. Ik probeerde de politieagent nog te overtuigen door te stellen dat het dient om kaboutertjes veilig te laten oversteken”, zegt Ryssens met een lach.
Toch is de politie onverbiddelijk. “Het bord is best ludiek, maar enkel bepaalde overheden mogen verkeersborden plaatsen. Bovendien mogen ze niet voor verwarring zorgen en dat is hier wel het geval”, reageert woordvoerder Dirk Van de Sande van de politie Mechelen-Willebroek.
Bovendien is voor reclame aan de gevel een vergunning van de stad nodig. “Alleen zou de zaakvoerder die in dit geval om de aangehaalde redenen nooit krijgen”, stelt de hoofdinspecteur. De horeca-uitbater zoekt nu een ander plekje voor zijn ‘Chouffeleir’-bord. “Dat wordt wellicht ons terras als het wat opgeknapt is”, klinkt het (www.gva.be/cnt/dmf20170113_02671809/d-afspraak-moet-chouffeleir-bord-weghalen).
Drank relatief duur in Nederland
n 2016 dronk bijna 50% van de Nederlanders maandelijks een biertje (bron: Nationaal Bieronderzoek 2016) (www.marketingtribune.nl/food-en-retail/nieuws/2017/01/de-5-biertrends-voor-2017/index.xml). [Toch is] Nederland vrij duur [is] wat betreft alcohol. Vergeleken met onze directe buren is Nederland het duurste land als het aankomt op drank en dus ook op bier.
Alcoholische versnaperingen zijn een stuk goedkoper in Duitsland (bijna 20% goedkoper) en iets goedkoper dan in België (4,2%).
Het land waar je het beste je eigen bier mee kunt nemen is IJsland. Daar ligt de gemiddelde prijs voor alcoholische dranken maar liefst 152,7% hoger dan hier (www.biernet.nl/nieuws/drank-relatief-duur-in-nederland).
AB InBev maakt pintje duurder
Marktleider AB InBev verhoogt volgende maand de prijs van zijn pilsbier, schrijft Het Nieuwsblad. Concreet wordt een bak bier zo'n 37 eurocent duurder, de prijs van een pint stijgt met zo'n 1,4 cent. Horeca Vlaanderen raadt cafébazen aan om de prijsverhoging zo snel mogelijk door te rekenen aan de klant.
"Op je totale verkoop in een jaar maakt zo'n lichte stijging toch een merkbaar verschil in de marges die je kan halen", zegt woordvoerder Gerrit Budts van Horeca Vlaanderen in de krant. "Je riskeert dat je rentabiliteit onder druk komt te staan."
Volgens AB InBev is het van september 2015 geleden dat het bedrijf de bierprijs verhoogde. "Dat is nodig om langetermijninvesteringen in de Belgische markt te financieren", luidt het.
Het is nog niet duidelijk of ook andere brouwers de prijs van hun pils zullen verhogen. Het verleden leert wel dat zij meestal volgen, schrijft Het Nieuwsblad (www.demorgen.be/binnenland/ab-inbev-maakt-pintje-duurder-b26f97e0/).
De brouwerij van Haacht, bekend van onder andere Primus, verhoogt de prijzen van alle bieren met gemiddeld drie procent (www.robtv.be/nieuws/haacht/bierprijzen-stijgen).
Biersommelier Sofie Vanrafelghem beste culinair ambassadeur
Biersommelier Sofie Vanrafelghem mag zich volgens Toerisme Vlaanderen de beste culinaire ambassadrice noemen. Over de hele wereld, tot in Dubai, zet ze onze bieren op de kaart. “Het gaat met ons bier eindelijk de goeie kant uit”, aldus Vanrafelghem.
“Thuis kwam bier bij ons indertijd niet binnen”, zegt Sofie Vanrafelghem, opgegroeid in Koolkerke maar nu wonend in het Oost-Vlaamse Zingem. “Kun je geloven dat ik acht jaar geleden nog een ‘WWW’ was?”
Na verduidelijking blijkt het om de term ‘wittewijnwijf’ te gaan. Het type vrouw dat enkel wijn drinkt en bier opzij schuift zonder het echt geprobeerd te hebben. “Ik heb het geheel op mijn eigen ontdekt, en dat moment kwam er pas tijdens mijn laatste jaar communicatiewetenschappen aan de universiteit van Gent. Toen kreeg ik de kans een project te maken over bier en bezochten we brouwerijen en typische biercafés. Sindsdien is voor mij een hele nieuwe wereld opengegaan.”
En die wereld, die mag je gerust letterlijk nemen. Ondertussen promoot ze onze Belgische bieren overal. Van India, Portugal, Oostenrijk en Amerika, tot zelfs Dubai. Of het daar niet verboden is alcohol te drinken? “In de wet staat inderdaad dat je er geen alcohol mag drinken, maar dat geldt niet in hotels”, vertelt Sofie. “We begeleiden momenteel een tiental bars en restaurants die in hotels gevestigd zijn en daar zetten we enkel Belgische bieren op de kaart. Het is er razend populair, de expats zijn er gek op en nemen de hogere taksen er graag bij.” (www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20170119_02684045)
Tien jaar geleden: welkom in 't Wit Gebrouw
In januari 2007 wijdde Inbev het bezoekerscentrum 't Wit Gebrouw in. In 2014 hing het alweer dicht.
Het bezoekerscentrum mocht wat kosten en werd bij de inwijding vergeleken met een gelijkaardge opstelling bij Heineken. Klank, licht, temperatuur en geuren creëerden een sfeer die tegelijk de smaken, de geschiedenis en de techniek van de Hoegaardse brouwers eer aan deed. De creatie volgde op de sluiting van de brouwerij aan de Stoopkensstraat. Die was beslist einde 2005. De betoging ertegen vond plaats in december dat jaar. In 2006 beloofde Inbev compensaties en er kwam o.a. een ideeënwedstrijd voor de naam van het bezoekerscentrum. Uiteindelijk koos men voor een combinatie van het Wit Gebouw en het Wit Gebrouw, ter ere van het wit bier. De inwijding vond plaats op 24 januari 2007. In 2014 werd het centrum opnieuw gesloten. De brouwactiviteit was al hernomen in de tweede helft van 2007. De feestelijke Open Brouwerijdag vond plaats op 16 april 2008; "Hoegaarden viert hiermee symbolisch de herstart van de vernieuwde brouwerij De Kluis." (www.nieuwsblad.be/cnt/blrbi_02676435)
Klacht Alken-Maes tegen AB InBev-overname Bosteels verworpen
De mededingingsautoriteit heeft een verzoek van brouwer Alken-Maes om de overname van brouwerij Bosteels door AB InBev te schorsen, afgewezen. Dat blijkt uit een mededeling van de mededingingsautoriteit.
In september kondigde AB InBev de overname aan van brouwerij Bosteels, de brouwer van de speciaalbieren Tripel Karmeliet, Kwak en DeuS.
Alken-Maes stapte naar de mededingingsautoriteit en argumenteerde dat de overname beschouwd moet worden als een misbruik van machtspositie door AB InBev. Met name het verwerven van het merk Karmeliet zou de machtspositie van AB InBev aanzienlijk versterken.
Maar het mededingingscollege van de Belgische mededingingsautoriteit heeft het verzoek tot schorsen afgewezen (www.standaard.be/cnt/dmf20161125_02590884).
Hobbybrouwer past flesjes aan om bierveldslag te vermijden met brouwerij
Na een klacht van brouwerij Van Steenberge over de flesjes waarin het liefdesbier Libidus is gebotteld, is de Sleidingse hobbybrouwer Joeri Cools bereid de wikkel van zijn flesjes aan te passen.
Cools bracht vorige maand het liefdesbier Libidus op de markt in flesjes met de typische Steini-vorm en een parelmoer-grijze wikkel. Een amberkleurig gerstenat van 6,9 volumeprocent met hergisting op de fles. Het bier bevat volgens Joeri Cools ook zestien liefdeskruiden.
Volgens ceo Jef Versele van de Ertveldse brouwerij Van Steenberges gelijkt dat product te veel op zijn paradepaard Gulden Draak. Dat liet hij met een mail van het bureau voor eigendomsrechten Gevers weten (www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20170116_02676646).
De Ridder Brouwerijopleiding Maastricht?
Als het aan Jan Hoen ligt, komt er toch een brouwersopleiding in de voormalige Ridderbrouwerij. Niet zoals gepland in het hoofdgebouw, want daar is geen plaats omdat er appartementen komen.
Volgens de fractievoorzitter van de Maastrichtse Volkspartij is er wel een plek voor deze opleiding op de hoek van de Oeverwal en de Wyckerheidestraat.
En omdat deze ruimte ook nog steeds tot het voormalige Riddercomplex behoort, ziet Hoen er samen met een horecafunctie en rondleidingen een mooie toeristische trekpleister in (www.rtvmaastricht.nl/nieuws/18458733/brouwerijtraditie-terug-bij-de-ridder). ,,Vroeger waren meer dan 40 brouwerijen in Maastricht, inmiddels is er geen meer actief’’, weet Hoen. ,,Heel veel Maastrichtenaren hebben de wens uitgesproken dat bij de nieuwe invulling van functies in de oude brouwerij ook iets terug zou mogen komen dat de herinnering aan de rijke historie van de Bekende Ridder Brouwerij in leven kan houden’’, aldus Jan Hoen die zich overigens verschreef en heel Freudiaans in plaats van ,,terug’’ dorstlustig ,,teug’’ schreef. Maar dat terzijde.
Het raadslid van de Maastrichtse Volkspartij gaat verder: ,,Er pompen iedere dag microbrouwerijen uit de grond, in de supermarkt is tegenwoordig een breed scala bieren te verkrijgen. Kortom, Bier is Hot en wat zou het goed zijn als het Maastrichtse Bier hier weer gebrouwen kon worden in de zo bekende lokatie.’’
Hij wijst erop dat een ondernemer daar in samenwerking met de Hoge Hotelschool/Bierclub Plato 90 een opleiding wil gaan organiseren. De Ridder maakt nu dé kans om te wonen op een unieke locatie en een micro brouwerij uit de grond te tillen. ,,Zou u willen mee werken om in het pand Oeverwal 12 op de hoek van Wykerheidenstraat een Horeca vergunning te verlenen (verplaatsing van onder de poort gezien woonfunctie)?’’, vraagt Hoen aan het college, om te besluiten met deze vraag: ,,Bent u het ook met ons eens dat deze nieuwe functie een trekpleister zal kunnen worden voor Wyck als daar rondleidingen georganiseerd gaan worden in samenwerking met de VVV?’’
(www.dichtbij.nl/maastricht/regionaal-nieuws/artikel/4217999/jan-hoen-op-de-bres-voor-ridderbier.aspx)
De biertrends voor 2017
Thomas Wijns is als zytholoog verbonden aan Warsteiner en is tevens brand ambassador voor Servetheperfectbeer.com. Voor Misset Horeca zet hij vijf biertrends op een rij die hij verwacht in 2017 (www.missethoreca.nl/cafe/artikel/2017/1/dit-zijn-de-vijf-biertrends-voor-2017-101257858).
Thomas Wijns van de Cafe Krant zet de vijf belangrijkste trends voor 2017 op een rij. Wijns (sic!) is als zytholoog verbonden aan Warsteiner en is tevens brand ambassador voor servetheperfectbeer.com.
'Kijkend in zijn (bier)glazen bol heeft hij vijf trends op een rij gezet waar bier minnend Nederland naar uit kan kijken in 2017, met daarbij smakelijke suggesties die in Nederland verkrijgbaar zijn.'
1. Twee traditionele brouwlanden komen terug: Engeland en Duitsland
Komend jaar gaan de bieren uit de traditionele brouwlanden -Engeland en Duitsland- de weg naar de Nederlandse bierdrinker steeds beter vinden. ... Er valt in dat segment namelijk nog veel te ontdekken qua traditie, smaak en kwaliteit. Denk bijvoorbeeld aan Duitse doppelbocken (bijv. Koning Ludwig Schlossbrauerei Kaltenberg Ritterbock, wordt later dit jaar geïntroduceerd in Nederland), rauchbieren (bijv. Aecht Schlenkerla Rauchbier), mai-bocken (bijv. Einbecker Mai-Ur-Bock) en kellerbier (bijv. St. Georgen Brau Keller bier). Of de Engelse brown ales, golden ales (denk aan Wychwood Hobgoblin en Hobgoblin Gold) en traditionele porters, zoals Fuller’s London Porter en St. Peters Old Style Porter.
2. Pilsner 2.0
Nederlandse (lokale) bierbrouwers zijn de afgelopen jaren als paddenstoelen uit de grond geschoten. Na deze aanhoudende groei wordt de focus nu verlegd naar het leveren van continue kwaliteit. (...) Na de explosie van extreme biersmaken gaat de bierliefhebber toch voor een smaakvolle dorstlesser met karakter. Pilsener is niet voor niets de meest gedronken bierstijl ter wereld. ... Voorbeelden hiervan van deze trend zijn het Londense Four Pure en Lagunitas uit de USA. Na de explosie van extreme biersmaken gaat de bierliefhebber toch voor een smaakvolle dorstlesser met karakter. Pilsener is niet voor niets de meest gedronken bierstijl ter wereld.
3. Totaalbeleving bij de brewpub
Steeds meer brouwerijen openen een proeflokaal bij de brouwerij. (...) Een aantal brewpubs in Nederland zijn De Kromme Haring in Utrecht, Van Moll in Eindhoven en Butchers Tears in Amsterdam.
... De komst van veel nieuwe brouwerijen heeft in Nederland voor een geweldige boost in de biercultuur gezorgd, waarbij vooral het lokale karakter voor veel bierdrinkers meerwaarde heeft. Een logisch gevolg is dat steeds meer brouwerijen een proeflokaal bij de brouwerij openen. Dit is vooral voor india pale ale (IPA) bieren van toegevoegde waarde, omdat IPA de lekkerste smaakbeleving biedt als het zo vers mogelijk wordt gedronken.
Een aantal brewpubs in Nederland zijn De Kromme Haring in Utrecht, Van Moll in Eindhoven en Butchers Tears in Amsterdam.
Ook brewpubs op afstand gaan we steeds vaker zien: Belgische (Delirium), Amerikaanse (Goose Island) en Schotse (Brewdog) brouwerscafés zullen hun deuren openen. Daarin is hun eigen bierassortiment compleet verweven met het DNA van de horecagelegenheid. Deze bierpubs zijn een franchise van de brouwer waarbij het assortiment hoofdzakelijk bestaat uit de ‘craft beers’ van de brouwer.
4. Veel smaak met minder alcohol
De consumptie van licht alcoholische bieren en alcoholvrije bieren een aantal zit al jaren flink in de lift. Deze groei blijft de komende jaren zeker nog aanhouden. ... Voorbeelden hiervan zijn BrewDog Dead Pony of Jopen Life’s a beach (licht alcoholisch) en Warsteiner Alkoholfrei en Weihenstephaner Original Alkoholfrei (alcoholvrij). De smaak en kwaliteit zijn bij deze bieren de leidende factoren, niet de alcohol.
5. Bier en fruit: de combinatie om naar uit te kijken
De Radlers zitten al jaren in de lift. Naast het Radler-segment ontstaat er een nieuwe niche met bier gecombineerd met diverse vruchtenschillen en sappen. (...) In de VS zijn ze hier al een tijdje mee bezig. Daar is het motto momenteel: 'sour is the new bitter' .... Naast het Radler-segment ontstaat er een nieuwe niche met bier gecombineerd met diverse vruchtenschillen en sappen. Denk hierbij aan een IPA vermengd met grapefruitsap (zoals BrewDog Elvis Juice), een zware stout met kokos of een tripel met druivensap, zoals de d’Achouffe Château d’Ychouffe. Deze bieren zullen in combinatie met fruit een zekere frissigheid in zich hebben. In de VS zijn ze hier al een tijdje mee bezig. Daar is het motto momenteel: ‘Sour is the new bitter’.(www.marketingtribune.nl/food-en-retail/nieuws/2017/01/de-5-biertrends-voor-2017/index.xml, www.missethoreca.nl/cafe/artikel/2017/1/dit-zijn-de-vijf-biertrends-voor-2017-101257858).
Overigens komen deze trends redelijk overeen met Rick Kempen die zijn voorspelling voor 2016 prolongeert: "Kort gezegd kwam het er op neer dat ik vijf voorspellingen deed: pils wordt weer ‘hot’ als bierstijl; meer winkels gaan bier gekoeld aanbieden; de brewpub breekt door in Nederland; minimaal vijf Nederlandse ambachtelijke brouwerijen introduceren hun bier in blik en laag-alcoholische bieren worden populair." (www.mylifewithbeer.nl/tgif-mijn-voorspellingen-voor-2016-een-evaluatie/)
Brouwer uit Grave maakt nieuw bier De Stuw: 'Dit biertje moest er komen'
Brouwer Ed Linnenbank uit Grave heeft een nieuw biertje gebrouwen met de naam ‘De Stuw’. Het herinneringsbier is een verwijzing naar het scheepsongeluk bij Grave van 29 december vorig jaar.
Het biertje is alleen verkrijgbaar bij slijterij Mitra in Grave en is ook nog eens ‘limited edition’: het is eenmalig op de markt en er is maar 45 liter van het drankje gemaakt (www.omroepbrabant.nl/?news/2599701103/Brouwer+uit+Grave+maakt+nieuw+bier+De+Stuw+Dit+biertje+moest+er+komen.aspx) (http://bier.blog.nl/1/2017/01/13/stuw-bier-rampzalig-goed-gevonden).
Amstel komt met nieuw bier: ongefilterde pils
Nederlandse bierdrinkers hebben het merk hoog zitten, zeker gezien de ‘vriendenbier’ positionering, maar de beer geeks hoor je er nooit over. Op Heineken is het lekker schelden, want dat is de grote vijand, en Brand durven ze niet zo goed te beschimpen omdat ze allemaal wel eens een Up in de hand hebben en die thuisbrouwwedstrijd stiekem best geweldig vinden – Amstel wordt, in het beste geval, toch een beetje als het achtergebleven broertje van beiden beschouwd. En ik ben er helder over dat ik die mening niet deel: het pils is, voor mij, nog steeds een favoriet en het bockbier is niet voor niets een regelmatig prijswinnaar. Amstel brouwt gewoon goed bier.
En nu komt er dan Amstel Ongefilterd.Het is niets anders dan het gewone Amstel pilsener, maar dan wordt er geen filtering toegepast op het bier dat vanuit de lagertank naar de afvullijnen loopt. Zodoende blijft de gist (hoewel inmiddels dood, en naar de bodem gezakt) in het bier aanwezig, net als wat andere vaste stoffen die op zich niets meer ‘doen’ maar er nog wel zijn, en dat verrijkt de smaak. Als men het aangedurfd had dit bier vanaf de lagertank direct te verpakken en NIET te pasteuriseren hadden we een superspannend (maar snel bedervend) bier gehad, zoals ooit Swinkels Volmaeckt begon – maar dat is, begrijpelijkerwijs, teveel gevraagd. Amstel Ongefilterd wordt dus wel gepasteuriseerd en is even lang houdbaar als gewone Amstel (zes maanden) – het onderscheidende karakter zit hem in het feit dat het een troebel schenkende pils is waarin zich nog smaakbepalende elementen bevinden die je ook nog eens proeft.
Wat moeten we hiermee, is de even terechte als prangende vraag. Wel: persoonlijk vind ik het een dappere stap van Amstel om op deze manier weer terug te keren naar Het Product om over te praten, in plaats van De Vrienden die we, al of niet dankzij het bier, hebben of hadden. Precies zoals Heineken Extra Vers een (misschien vergezochte) manier is om aandacht te vragen voor een correcte bewaring en behandeling van het mooie product bier, en net zoals H41 een gedurfde stap in de biergeschiedenis is (niet alleen probeert Heineken een nieuwe bierstijl te introduceren, namelijk Wilde Lager – men experimenteert gewoon met de Ziel van het grootste biermerk ter wereld en laat een andere dan de A-gist zijn werk doen) kunnen we Amstel Ongefilterd niet als iets anders zien dan een terugkeer naar de bron, een terugkeer naar de oorsprong der dingen, en een duidelijke keuze binnen de Marketing Afdeling om Het Product weer centraal te stellen. Daarmee zijn we bijna terug bij u, de consument – u komt namelijk direct na Het Product.
Qua proeven is Amstel Ongefilterd best speciaal: het heeft iets meer alcohol dan ‘gewone’ Amstel (5,2% alc./vol. in plaats van 5%) en heeft een kruidige smaak, gepaard aan een romige afdronk en een iets intensere hopsmaak. Het is iets voller, met een fijne mousse, al moet gezegd dat wij louter de getapte versie proefden die op ideale koolzuurdruk werd getapt. De beleving is bijna dat van een Kellerbier, al is dat natuurlijk niet gepasteuriseerd – of een craft pils, omdat er smaakelementen in zitten die je normaal niet in dit soort groterschalig geproduceerde bieren aantreft, omdat die er dan uitgefilterd zijn. Het kan dus wel, bewijst Heineken daarmee maar weer: groot hoeft niet karakterloos te zijn (www.mylifewithbeer.nl/ohim-een-nieuw-amstel-bier-ongefilterde-pils/).
Blue Monday: Biertje in café maakt gelukkiger
Blue Monday (deprimaandag) is een naam, gegeven aan een datum voor de zogenaamd meest deprimerende dag van het jaar.De vader van 'blauwe maandag' is de Britse psycholoog Cliff Arnall. Hij bedacht in 2005 een, naar zijn zeggen, wetenschappelijk verantwoorde formule waaruit zou blijken dat de maandag van de laatste volle week van januari de dag is waarop de meeste mensen zich treurig, neerslachtig of weemoedig voelen.[1] Dit zou te maken hebben met het feit dat goede voornemens mislukt zijn en de vakanties ver weg lijken. Daarnaast zijn de dagen nog donker en is de maandag voor veel mensen de eerste dag van de werkweek. Arnall werd in academische kringen overladen met kritiek, maar desondanks wijden veel grote kranten en andere media jaarlijks kritiekloos aandacht aan het fenomeen.[2][3][4][5]
Verschillende media beschuldigden Arnall, die op het moment van publicatie werkzaam was bij de universiteit van Cardiff, ervan zijn naam aan de formule 'verkocht' te hebben. Volgens o.a. The Guardian was het hele persbericht, inclusief de formule, al geschreven door een PR-bureau in opdracht van Sky Travel. Om geloofwaardigheid aan het bericht te hangen, boden ze verschillende academici geld aan om hun naam aan de formule te verbinden.[7] Korte tijd later distantieerde de universiteit van Cardiff zich in de Britse media van Arnall.[8]
Ook inhoudelijk kreeg het bericht veel kritiek.[7] Zo ontbreekt elke verklaring voor hoe de formule is samengesteld, en meet de formule niet in de grootheid 'tijd'.
Arnall heeft ook andere formules gepubliceerd, onder andere voor de "gelukkigste dag van het jaar" en om te berekenen hoe leuk een weekendje weg is. Ook deze formules missen elke wetenschappelijke en logische basis; zo is, volgens Arnall, een weekendje weg het leukst als je niet gaat.[7] (https://nl.wikipedia.org/wiki/Blue_Monday_(dag))
Trivia
De uitdrukking "Ergens een blauwe maandag blijven" die betekent dat je ergens heel kort blijft, is ongerelateerd aan het fenomeen Blue Monday. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Blue_Monday_(dag))
Blauw had vroeger ook de figuurlijke betekenis 'onbetekenend, nietig, van weinig waarde'. Een blauwe maandag betekende dus oorspronkelijk vermoedelijk 'een maandag van geen betekenis'. F.A. Stoett vermeldt dat van een blauwe maandag het gezegde alle blauwmaandagen werd afgeleid; dit kreeg de betekenis 'bij de minste gelegenheid, elk ogenblik, met korte tussenpozen'. Vandaar kreeg volgens hem ook een blauwe maandag de betekenis 'een korte poos'. Het Woordenboek der Nederlandsche Taal ziet een andere betekenisontwikkeling: een blauwe maandag betekende een korte periode waarin men niet hoefde te werken en ging vervolgens ook in het algemeen 'korte periode' betekenen.
Waarom in deze uitdrukking de maandag voorkomt, is niet duidelijk. Er zijn verschillende theorieën in omloop, maar die zijn allemaal omstreden (https://onzetaal.nl/taaladvies/blauwe-maandag)
Wat te doen op de meest deprimerende dag van het jaar? Wat dacht je van een bezoek aan het café? Onderzoek concludeert namelijk dat matige alcoholconsumptie in combinatie met sociaal contact goed is voor het algemene welzijn en de gezondheid. Dit artikel is gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift Adaptive Human Behavior and Physiology.
Bier en algemeen welzijn
De onderzoekers van de Oxford Universiteit1 concluderen dat matige alcoholconsumptie in een café met vrienden het algemene welzijn positief beïnvloedt. Dit komt omdat het sociale aspect van een drankje buiten de deur mensen gelukkiger doet voelen. Het gelukkiger voelen verlaagt het stressniveau wat goed is voor de gezondheid. Ook hebben mensen die regelmatig naar een café gaan meer vrienden dan mensen die dat niet doen. Met name mensen met een stamkroeg zijn meer sociaal betrokken, meer tevreden over hun leven en meer geneigd om mensen in hun omgeving te vertrouwen... Bronnen:
R. I. M. Dunbar, Jacques Launay, Rafael Wlodarski, Cole Robertson, Eiluned Pearce, James Carney, Functional Benefits of (Modest) Alcohol Consumption, Adaptive Human Behavior and Physiology, (2016). doi:10.1007/s40750-016-0058-4
Froehlich, J. C. (1997). Opioid peptides. Alcohol Health Research World, 21, 132–136
Gianoulakis, C. (2004). Endogenous opioids and addiction to alcohol and other drugs of abuse. Current Topics in Medical Chemistry, 4, 39–50
Herz, A. (1997). Endogenous opioid systems and alcohol addiction. Psychopharmacology, 129, 99–111 (www.kennisinstituutbier.nl/node/5517).
AB InBev keten: Goose Island pubs
Het was slechts een kwestie van tijd voordat AB InBev haar plan zou onthullen voor de wereld en hoe deze te controleren: een tip van de sluier is opgelicht. Anheuser-Busch InBev start de uitrol van bars over de hele wereld, waar craft bier van Goose Island het toonaangevende merk zal zijn. Daarbij verslaat Goose Hoegaarden als het gaat om marketingondersteuning – maar zal het nog worden gezien als een Amerikaans bier, van een Amerikaanse ambachtelijke brouwerij?
Sommige publicaties hadden in december reeds opgemerkt dat de opening van een Goose Island pub in Londen geen willekeurige operatie was: moedermaatschappij AB InBev is van plan om brouwcafés van Goose Island te openen..... Men zou kunnen stellen dat nu Goose Island wereldwijd gaat dit een overwinning is voor de organisatie die Amerikaans Craft bieren al jaren promoot, de Brewers Association. Echter, CEO Bob Pease had hier een interessante verklaring over. “Een groot deel van de Amerikaanse ambachtelijke brouwerijen verkoopt aanzienlijke volumes bier in het buitenland, brouwerijen die aanzienlijke belangen in het buitenland verkopen – zoals Goose Island en Lagunitas – worden voorbereid om te domineren. Ik ben er niet zo zeker van dat dit
Dat is een veel realistischer beeld dan, bijvoorbeeld, de gemiddelde Belg heeft als deze volhardt in Anheuser-Busch InBev een Belgische familiebrouwerij te noemen. Nu is ‘In’ het enige dat een verwijzing naar de Belgische oorsprong in de naam is, en de reden dat het bedrijf technisch haar hoofdzetel in België heeft is om belastingbetaling te minimaliseren. Ook een geweldige manier om ‘dank je wel’ te zeggen tegen diezelfde Belgische consument, die steeds meer voor bieren betaalt die steeds minder (plezier) (op)leveren (www.mylifewithbeer.nl/goose-island-verslaat-hoegaarden-maar-is-het-nog-amerikaans/).
Nieuwe gist voor beter bier
In het lab van Kevin Verstrepen ontstaan bieren met onweerstaanbare aroma’s. De biertechnoloog kweekt innovatieve gist voor brouwers uit de hele wereld. Liefhebbers kunnen zich al ver- lekkeren op een uitzonderlijk glas gerstenat.
Pfffssssttt. Een medewerker van het Leuvense gistlab van professor Kevin Verstrepen trekt een flesje Stella open. Pfffssssttt. Dat was een Guinness. Het is nog lang voor de middag, maar het bier vloeit al rijkelijk. Drinken doen de onderzoekers niet. De laborant schenkt het bier in een erlenmeyer en verdeelt het met een pipet over petriplaatjes.
Verstrepen en zijn collega’s bestuderen de oorsprong van aroma’s en alcohol in bier, ingrediënten die we grotendeels danken aan gist. De onderzoekers selecteren daarvoor gist uit bier, maar ook uit brood, wijn, bomen, planten en rottend fruit. Hun diepvriezer herbergt dertigduizend giststammen, waarvan duizend biergisten.
'Van elke variant weten we wat ze kunnen: hoeveel alcohol hij maakt, welk voedsel hij verkiest, welk aroma hij produceert en bij welke temperatuur hij het beste gedijt’, zegt Verstrepen. Hij kweekt nieuwe gistvarianten die aan de wensen van brouwers en bierdrinkers voldoen. ‘Gisten zijn eencellige schimmels die zich seksueel voortplanten. Het is pure veeteelt. Je dropt twee gisten samen en hoopt dat het klikt. Hoewel we dat kunnen, knippen en plakken we niet met DNA. Genetische modificatie is taboe bij brouwers, vooral bij hun marketeers.’
De biotechnoloog haalt verder alles uit de kast om de gisten een handje te helpen. ‘We experimenteren bijvoorbeeld met temperaturen en voedingsbodems. Soms breken we hun celwand af of voegen we hormonen toe en onze labrobot kan duizenden rendez-vous tegelijk organiseren. Met het meest veelbelovende nageslacht brouwen we op kleine schaal en evalueren het resultaat.’
Zonder Pasteur geen pils
Het lab van Verstrepen doet niets anders dan wat brouwers al vele eeuwen doen, maar sneller en doelgerichter. In de zestiende eeuw begonnen brouwers gist te domesticeren, zelfs al wisten ze niet wat gist was. ‘Brouwers ontdekten dat ze de kans op geslaagd bier konden vergroten door het bodempje van hun vorige brouwsel bij nieuwe brouwsels te kappen. Onbewust selecteerden ze gistvarianten die specifieke suikers kunnen omzetten, aangepast zijn aan hun bewaaromstandigheden en gewenste smaken opleveren.’
De pioniers van de gistwetenschap waren ook biermakers, Louis Pasteur op kop
Die menselijke hand maakte Verstrepen zichtbaar in een giststamboom die hij onlangs samen met onder andere bio-informaticus Steven Maere van de Universiteit Gent opmaakte. Dat genetische familieplaatje laat zien dat alle hedendaagse bier-, wijn- en broodgisten (de Saccharomyces cerevisae) afstammen van dezelfde wilde voorouders. Biergist zetten we veel meer naar onze hand dan wijn. Verstrepen wijt dat aan het brouwproces. ‘Bier werd bijna onophoudelijk gebrouwen en gist werd van het ene in het andere brouwvat gedropt. Wijn werd slechts gemaakt toen de druiven klaar waren. Daartussen waren de wijngisten genoodzaakt om in het wild te overleven en zich voort te planten, waardoor wijngist altijd weer naar zijn wilde status evolueerde.’
Het is niet verwonderlijk dat de pioniers van de gistwetenschap ook biermakers waren, Louis Pasteur op kop. Hij maakte het mogelijk om biergisten te isoleren en te kweken. Emil Hansen van de Carlsberg-brouwerij gebruikte die kennis om een gistvariant te isoleren die het ook bij lage temperaturen (4 tot 12 graden Celsius) goed doet. Dat zijn ongunstige omstandigheden voor bacteriën die de smaak van bier verpesten. Die zogenoemde lage gisting maakte het mogelijk om pilsbier op industriële schaal te brouwen. De gist van Emil Hansen (Saccharomyces carlsbergensis of Saccharomyces pastorianus) is vandaag de meest gebruikte biergist van de wereld.
Darwin in een proefbuis
Verstrepen gaat nog een stap verder dan Pasteur en Hansen. In opdracht van brouwerijen of uit pure wetenschappelijke interesse, kweekt hij gericht gisten met specifieke eigenschappen, bijvoorbeeld een gist die veel alcohol maakt. ‘Brouwers gebruiken zo’n gist om pilsbier met een hoge alcoholconcentratie te brouwen en het daarna weer aan te lengen met water. Die methode bespaart hen veel water tijdens het brouwen, terwijl de smaak er niet onder lijdt.’
De moeilijkheid is dat alcohol voor de meeste biergisten snel dodelijk is. ‘Ze moesten nooit evolueren om daartegen bestand te zijn. Om toch zo’n gist te maken, drop je de meest alcoholtolerante gist in een alcoholbad. Het nageslacht kent spontane mutaties of nieuwe combinaties van genetisch materiaal. Als zo’n mutatie ervoor zorgt dat bepaald nageslacht beter tegen alcohol kan, dan gaat dat sneller groeien en voilà, je hebt je gist. Zo kan je gist voor om het even welke toepassing laten evolueren. Het is gewoon Darwin in een proefbuis.’
Niet alle brouwers staan te springen voor verbeterde gisten. De meeste brouwers zijn voor hun topbieren getrouwd met de gist die ze vele jaren of zelfs eeuwen geleden uit hun brouwsel isoleerden. Ze vrezen dat hun bier zonder die huisvariant niet meer hetzelfde smaakt en dat klanten afhaken. ‘In mijn ogen houden heel wat brouwers krampachtig vast aan een slecht huwelijk. Hun gist heeft soms miserabele eigenschappen, op die typische smaak na. Hij stopt bijvoorbeeld te snel met fermenteren of zorgt voor een troebel bier dat de brouwer nog moet filteren.’
Verstrepen ziet ook een kentering in dat conservatisme. ‘De bestaande, traditionele gisten voor bekende bieren zijn incontournable, maar brouwers kiezen voor hun nieuwe bieren wel meteen voor een goed huwelijk.’ Voorbeelden wil Verstrepen niet geven. De grote brouwerijen houden hun plannen liever binnenskamers. ‘Helaas voor mij, want als wetenschapper wil ik niets liever dan mijn onderzoek met anderen te delen.’
Over het verzoek van een Canadese brouwerij mag hij wel praten. ‘Zij wilden een Belgische tripel met minder alcohol, maar zonder aromaverlies. ‘We selecteerden hiervoor de meest aromatische tripelgisten uit onze collectie. Het gros van hun nageslacht bezat een mengeling van de eigenschappen van beide ouders, maar er waren ook uitschieters met extreme vaardigheden. Die hebben we geselecteerd. Zo kwamen we uit op een gist die 50 procent meer aroma produceert dan zijn ouders. Die gist stuurden we naar Canada en daar gebruiken ze hem commercieel.’
Ook in het onderzoek naar betere wijngisten is minder alcohol een doel. ‘Veel wijnstreken merken dat hun druiven door het opwarmende klimaat steeds meer suikers bevatten, waardoor de wijn een hogere alcoholconcentratie krijgt. Let er maar eens op. Het is zeer moeilijk om nog een wijn met minder dan 12 procent alcohol te vinden. Die wijnmakers zijn gebaat bij een gist die minder alcohol maakt. Anders moeten ze binnenkort allemaal portwijn verkopen.’ (http://eoswetenschap.eu/artikel/nieuwe-gist-voor-beter-bier)
Brouwerij op een chip
Hoe meer nageslacht, hoe meer eigenschappen je kan kiezen. Het lab van Verstrepen gebruikt een kweekrobot die vele duizenden nieuwe gistvarianten produceert. Vroeger ging het per tientallen. Alleen moeten al die gisten nog bewijzen dat ze over de gewenste brouwersvaardigheden beschikken. Verstrepen en zijn collega’s moeten ermee brouwen. Dat gebeurt onder andere in kleine erlenmeyers, wat behoorlijk tijdsintensief is. Daarom werkt hij samen met IMEC aan brouwmodules in chips.
‘Het zijn brouwerijen van twee bij twee centimeter. In de chips zitten microdruppels bier ingebed in olie. We kunnen daar gisten in brengen, een gist per druppel, en enkele duizenden gisten per microchip. De chip evalueert vervolgens de fermentatievaardigheden van elke gistvariant.’ De omzetting van suikers naar alcohol kan je eenvoudig kwantificeren. Aroma is een pak moeilijker. ‘Daarvoor moeten we merkers in de gisten inbouwen, genetische modificatie dus, en dat is bij brouwers not done.’ De chip analyseert wel bitter- en zoetcomponenten. Die geven een aanwijzing over het aroma, maar die is enkel voldoende om de slechte gisten er tussenuit te halen.
Met de betere gisten gaan de onderzoekers op kleine schaal brouwen. Het resultaat proeven ze een keer per week. ‘Om tot het bierproefpanel toegelaten te worden moeten onze onderzoekers een intensieve cursus volgen waarin ze stoffen leren te herkennen. Iedereen kan wel het moutkarakter of de hoptoevoeging beoordelen, maar er zijn meer specifieke geuren, zoals 4-vinylguaiacol, dat zorgt voor een specifiek aroma omschreven als gerookt. Dat aroma is soms gewenst in speciaalbieren, maar niet welkom in pilsbieren. Je moet die consequent leren beoordelen en de off-flavours herkennen en beoordelen.’
Grote brouwerijen lijken bijna op farmaceutische bedrijven die bier klinisch in elkaar knutselen, maar dat is daarom nog geen slechte zaak voor de kwaliteit van het bier
Alle proevers worden voortdurend beoordeeld op de reproduceerbaarheid van hun evaluatie. ‘Na een paar maanden laten we hetzelfde bier nog eens passeren, waardoor we bepalen of dezelfde proever altijd dezelfde beoordeling geeft. Zelden zitten onze proevers ernaast.’
Genetisch gemodificeerde gist
Het organiseren van nieuwe gisteigenschappen wordt pas echt makkelijk als er genetische modificatie bij komt kijken. Verstrepen doet het al voor fundamenteel onderzoek. Zo kon hij een gist maken die honderd tot duizend keer meer aroma produceert, op natuurlijke wijze is slechts een factor tien haalbaar. Ook gisten die, nadat ze hun werk hebben gedaan, neerslaan of aan de fles blijven kleven, zijn vrij eenvoudig te maken met gentechnologie. ‘Die gist is veilig en we zouden die kunnen laten goedkeuren bij de EU, maar voorlopig willen we dat nog niet. Ook de brouwers niet, zij vrezen voor de connotatie van satanbier. Wij willen vooral eerst honderd procent zeker zijn dat de gemodificeerde gisten verstandig worden gebruikt. Er zijn ook kleine brouwerijen, vooral dan uit de Verenigde Staten, die via een genetisch gemodificeerde gist op zoek zijn naar sensatie.’
En het ambacht?
Grote brouwerijen lijken bijna op farmaceutische bedrijven die bier klinisch in elkaar knutselen. De productie wordt reusachtiger, het brouwproces efficiënter en de smaak voorspelbaarder. Tegelijk moet de consument het idee hebben dat zijn bier ambachtelijk is en in tonnetjes achterop een paardenkar naar het café wordt gebracht.
‘Dat is natuurlijk complete onzin. Een traditionele pils brouwen is bijvoorbeeld onmogelijk. Als de brouwer tijdens het brouwen, gisten, rijpen, filteren en bottelen ook maar één fout maakt, dan proeft de klant dat en haakt misschien af. Van wijn vinden we het normaal dat die jaar na jaar anders smaakt, omdat de druivenoogst elk jaar anders is. Dat is met gerst en hop ook zo, en dus is het voor de brouwer een huzarenstuk om een biermerk altijd hetzelfde te laten smaken. Biotechnologie helpt de brouwers, en geloof me, die ingrepen leveren meestal beter bier op.’
Craft breweries experimenteren met nieuwe en wilde gisten, of overtreden bewust technische brouwregels om nieuwe smaken te genereren
Het wetenschappelijk gistonderzoek opent volgens Verstrepen ook deuren naar nieuwe smaken en bierstijlen. Dat bewees doctoraatstudent Stijn Mertens onlangs. Hij maakte gisten die onze ‘simpele’ pintjes meer smaak kunnen geven. ‘Alle marketing ten spijt is pils eenheidsworst. Dat komt gedeeltelijk omdat er weinig genetische verschillen bestaan tussen de brouwersgisten. Die genetische variatie uitlokken is niet vanzelfsprekend. Pilsgist kruist niet graag met andere varianten. Mertens slaagde er toch in 31 kruisingen te maken, waarvan er tien interessant waren en twee zeer sterk resultaat leverden. Ze fermenteerden sneller dan de commerciële standaardgist en produceerden heel aangename, nieuwe aroma’s.’
Ook van buiten het lab komen er tekenen dat het ambacht en het conservatisme loslaten geen bedreiging vormt voor de smaak. ‘Craft breweries experimenteren met nieuwe en wilde gisten, of overtreden bewust technische brouwregels om nieuwe smaken te genereren. Dat zorgt voor nieuwe variatie in het bierlandschap. Ik durf zelfs te beweren dat veel van die craft breweries beter zijn dan de brouwerijen die we door de globalisering van de bierwereld zijn verloren. Ook grotere brouwerijen durven tegenwoordig het avontuur op te zoeken. Dat moeten ze doen om zich te wapenen tegen de originele bieren die vanuit de Verenigde Staten, Spanje en zeker ook Nederland op ons afkomen. Ik heb er alle vertrouwen in dat het bier voor fijnproevers helemaal niet in gevaar is.’
Kevin Verstrepen is een van de sprekers op de Biotechbabbel van het VIB in Leuven op 25 januari 2017. Hij spreekt samen met Patrik Verstreken (KU Leuven) en Diether Lambrechts (KU Leuven) over hun VIB-onderzoek naar kanker, hersenaandoeningen, en bier en chocolade (http://eoswetenschap.eu/artikel/nieuwe-gist-voor-beter-bier).
´t Wapen van Maeslant uitgeroepen tot de beste horecagelegenheid van Nederland
Heineken Nederland heeft het Gouden Fust uitgereikt voor de beste horecazaak van het land. ´t Wapen van Maeslant is dit jaar de gelukkige winnaar van het Gouden Fust. Met deze prijs mogen zij zich de beste horecazaak van Nederland noemen. Naast het Gouden Fust, ontvingen zij ook de Gouden Tapknop voor de beste horecazaak van de regio. De horecazaak is meerdere keren beoordeeld door mystery guests en heeft het beste gastheerschap, de beste service en de beste bierbehandeling (www.biermagazine.nl/bier/22/877/__t_wapen_van_maeslant_uitgeroepen_
tot_de_beste_horecagelegenheid_van_nederland.html).
Brouwerij Hoop wint Duurzaan Award
Brouwerij Hoop uit Zaandijk heeft de Duurzaan Award 2016 gewonnen.
Deze prijs wordt uitgereikt door het Zaanse Ondernemers Netwerk. Paul Riteco (eigenaar Brouwerij Hoop) ziet het als een kroon op zijn ambachtelijke biermerk en brouwerij. Brouwerij Hoop gaat de prijs van duizend euro met basisschool De Werf in Zaandijk besteden aan een duurzaam project (www.biernet.nl/nieuws/brouwerij-hoop-wint-duurzaan-award).
Kortrijkse speciaalbieren vallen in de prijzen
De Kortrijkse brouwfirma Hugel won vrijdag twee medailles op de World Beer Idol, een internationale biercompetitie in Tsjechië, een van de belangrijkste bierlanden ter wereld.
De Zeven Zonden-bieren Invidia en Superbia wonnen beide een bronzen medaille. De bekroning bevestigt het succes van de jonge Kortrijkse brouwfirma Hugel, opgericht door Koen Hugelier (40) uit Heule, die eerder in 2015 een gouden medaille won op de Brussels Beer Challenge.
Brouwer Koen Hugelier is opnieuw trots: “Deze nieuwe bekroning bevestigt wat de jury van de Brussels Beer Challenge in 2015 al zei: Invidia is een uitzonderlijk bier. Deze internationale prijs maakt opnieuw duidelijk dat de Zeven Zonden-bieren wereldwijd in de smaak vallen, en dat is een bekroning voor het vele harde werk van de afgelopen jaren.” Dat nu ook Superbia in de prijzen viel, het nieuwste bier van Hugel, toont dat het succes van voorganger Invidia geen toevalstreffer was (www.focustv.be/nieuws/kortrijkse-speciaalbieren-vallen-de-prijzen).
Birra Antoniana Portello ‘Beste Italiaanse Bier 2016’
Birra Antoniana heeft de titel "Beste Italiaans Beer 2016" gewonnen. Dit gebeurde binnen een competitie, georganiseerd door Federbirra en het ministerie van Landbouw Beleid. De brouwerij won verschillende prijzen tijdens de competitie, waaronder dus deze felbegeerde prijs (www.biermagazine
.nl/bier/22/876/birra_antoniana_portello____beste_italiaanse_bier_2016___.html).
Het succesverhaal van brouwerij Huyghe
Er is sinds eind 2016 een boek verkrijgbaar over brouwerij Huyge. Brouwerij Huyghe uit Melle nabij Gent voert haar bieren uit naar 90 landen wereldwijd. Iedereen kent Delirium Tremens, alias 'het bier van de roze olifant'. Hoe is het zover gekomen? Wat zijn de sleutels voor het succes van deze snelle groeier? Je leest het verhaal van de 'zotste' en 'groenste' brouwerij, van haar paradepaardjes Delirium Tremens, La Guillotine en Averbode.
Eigenaar Alain De Laet gunt je een blik achter de schermen van zijn brouwerij. Je verneemt de krijtlijnen van zijn visie en ontdekt dat de reputatie van Belgisch bier ijzersterk is in het buitenland. Naast de geschiedenis van Huyghe schenkt het boek ook ruim aandacht aan het uitgebreide, uiterst verscheiden assortiment. De huidige bieren van Huyghe worden in detail beschreven. Tien recepten met de bijbehorende bieren vormen de kers op deze taart. Geniet ervan, met een goed glas Huyghebier bij de hand (www.biermagazine.nl/bier/22/867/
het_succesverhaal_van_brouwerij_huyghe_op_schrift.html).

Het café is aan de achterzijde van het Centraal Station in Amsterdam gelegen en biedt een fantastisch uitzicht over het IJ.
Het café is vernoemd naar het Belgisch bier Delirium tremens, gebrouwen door bierbrouwerij Huyghe met het logo van de roze olifant. Dit Delirium Cafe is het 164ste buitengewone kapittel, oftewel het 164ste Delirium cafe! (www.biernet.nl/nieuws/opening-little-delirium-cafe-amsterdam)
'Dronken' handhavers in Amsterdamse kroegen
Amsterdamse kroegen kunnen zich opmaken voor de komst van acteurs die net doen alsof ze dronken zijn.
Zo wordt gecontroleerd of kroegen niet te lang doorschenken aan jongeren die al aangeschoten zijn.
Dat meldt AT5 vandaag. Uit onderzoek is gebleken dat er in cafés en andere horecagelegenheden slecht wordt gecontroleerd op leeftijd.
Daarnaast zou er te makkelijk worden doorgeschonken worden aan klanten die al dronken zijn. In bijna driekwart van de cafés konden de 'dronken' acteurs blijven doordrinken (www.biernet.nl/nieuws/dronken-handhavers-in-amsterdamse-kroegen).
Koninklijke Horeca Nederland (KHN) wil dat niet de kroegbazen, maar de volwassenen die alcohol doorgeven aan minderjarigen, worden beboet.
Nu krijgt de eigenaar van een café of restaurant nog een boete als bij controle blijkt dat minderjarigen alcohol nuttigen. Per gemeente worden jaarlijks gemiddeld negen boetes uitgedeeld aan horecaondernemers wegens het illegaal schenken aan minderjarigen.
In de Telegraaf pleit KHN dat meerderjarigen die bij kroegen of andere openbare gelegenheden alcoholische dranken doorgeven aan jongeren een geldstraf van ruim 1.300 euro moeten krijgen.
(www.biernet.nl/nieuws/khn-wil-drank-doorgevers-beboeten).
Belgisch Parlement weigert eigen alcoholgebruik aan te pakken
Onafhankelijke commissie wil debatten verbeteren door geen gratis drank meer te schenken
Parlement weigert eigen alcoholgebruik aan te pakken
Op zowat elke werkplek is alcohol verboden, maar in het parlement zijn ze niet geneigd de drank te bannen. Nochtans was dat het advies van de deontologische commissie van het parlement.
Kamervoorzitter Siegfried Bracke (N-VA) had de commissie om raad gevraagd na incidenten zoals dat met Luk Van Biesen (Open VLD), die een racistische opmerking gemaakt had tegen zijn SP.A-collega Kitir.
Een belangrijke oorzaak van zulke uitspraken is het gebruik van alcohol, zegt de commissie nu. Er moeten daarover "striktere regels" komen. Een van de voorstellen is om het serveren van gratis wijn en bier te bannen in de koffiekamer van de Kamer, legt commissievoorzitter Danny Pieters (N-VA) uit.
“Sommige parlementsleden werden heel onaangenaam als ze gedronken hadden. Wij stellen voor om te bekijken of het nog van deze tijd is om alcohol te serveren in het parlement. Op andere werkplekken is dat ook niet meer het geval”, zegt ex-senaatsvoorzitter Danny Pieters (N-VA) die de commissie leidt.
Eén van de aanbevelingen van de commissie luidt: schrap (gratis) alcohol in het halfrond en verhoog zo de kwaliteit van het debat. Maar dat gaat Bracke – in overleg met de fractieleiders – niet doen. Zij vinden dat het probleem van alcohol “onbestaande” is tegenover vroeger, en dat er dus ook niet ingegrepen moet worden.
"We gaan niet in op de vraag om alcohol aan te pakken. We hadden een advies gevraagd over het incident met Luk Van Biesen, dat had niks met alcohol te maken", zegt Bracke. Ook bij de fractieleiders in de Kamer is te horen dat het probleem van alcohol in de Kamer "onbestaande" is.
Sinds de jaren ‘90
Gratis alcohol in de Kamer bestaat al sinds eind jaren negentig. “Ik heb dat ingevoerd toen ik Kamervoorzitter was”, zegt Open VLD’er Herman De Croo. “Tot dan gingen veel parlementsleden tijdens de debatten iets drinken in de cafés rond het parlement. In drie of vier cafés was zelfs een bel geïnstalleerd die afging toen de stemming begon. Om daar een einde aan te maken, heb ik wijn en bier ter beschikking gesteld in de koffiekamer. Dan gingen de Kamerleden automatisch ook minder drinken, omdat de sociale controle groter werd.” (www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20170119_02684758)
Na een incident met Luk Van Biesen (Open Vld) stelde de deontologische commissie van de Kamer voor om alcohol uit het halfrond te bannen. Op zowat elke werkplek is alcohol inmiddels uit den boze. Onze politici willen van een alcoholban echter niet weten: "Er is geen alcoholprobleem", zo klinkt het bij de Kamerleden.
Na het incident met Luk Van Biesen die in september vorig jaar een racistische opmerking maakte naar sp.a-collega Meryame Kitir, had Kamervoorzitter Siegfried Bracke (N-VA) de commissie ingeschakeld om te bekijken of het nog wel geoorloofd is om alcohol - dat net als de andere dranken voor de parlementairen gratis te verkrijgen is - te schenken in het parlement. Die commissie is nu van oordeel dat het parlement alcohol inderdaad best van de drankenkaart zou schrappen. "Sommige parlementsleden kunnen heel onaangenaam worden als ze gedronken hebben. Wij stellen voor om te bekijken of het nog van deze tijd is om alcohol te serveren in het parlement", zo zegt ex-Senaatsvoorzitter Danny Pieters (N-VA), die de commissie leidt, aan Het Nieuwsblad (www.demorgen.be/politiek/parlement-weigert-gratis-alcohol-van-drankenkaart-te-schrappen-b57b9b2c/).
Belgisch bier op de Werelderfgoedlijst?
Belgisch bier is door Unesco op de Werelderfgoedlijst geplaatst. Dit zorgde op diverse social media voor vele discussies. Is dit terecht of niet?
Ik lees dat Unesco hierover zegt: ‘Het maken en waarderen van bier is onderdeel van het levend erfgoed van een aantal gemeenschappen in heel België. Het speelt een rol in het dagelijkse leven en bij feestelijke gelegenheden. Bijna vijftienhonderd biersoorten worden in het land gemaakt, met verschillende fermentatie-methoden.’
Vijftienhonderd soorten? Vijftienhonderd merken zullen ze bedoelen. Maar dat klopt al niet meer. Bovendien: moet een meer dan 5000 jaar oude drank toegeschreven worden aan één land? Nee, dat lijkt me dus niet. En al helemaal niet als je kijkt naar de geschiedenis. Vaak wordt gezegd dat bijvoorbeeld de Amerikaanse bierrevolutie is gestart door Belgische bieren te kopiëren… nou die Belgen kunnen er zelf ook wat van. Denk nou niet dat amberbieren zoals Palm en De Koninck typische Belgische bieren zijn. Nee hoor, de oorsprong van het brouwen van een amber (‘ale’ in Engels) ligt in Groot-Brittannië. Deze traditie is later overgewaaid naar België. Het meest gedronken type bier-pils komt dat uit België? Nee, de oorsprong ligt in Tsjechië, dat weet toch iedereen of niet? En tarwebier heeft dat zijn oorsprong niet in Duitsland?
Dus ik ben het eens met biersommelier Rick Kempen. Hij schrijft in zijn blog My Life With Beer: ‘Ik kan wel honderd andere landen noemen waar het maken en waarderen van bier onderdeel van het levend erfgoed van een reeks gemeenschappen is en waar het een rol in het dagelijks leven speelt. Om bepaalde feestelijke gelegenheden maar niet eens te noemen.’ Ik ben het niet altijd met Rick eens, maar dit keer heeft hij helemaal gelijk. Waar is Unesco in godsnaam mee bezig. Bier is van ons allemaal. Gelukkig is mijn eerste café, Proeflokaal Arendsnest, gevestigd op de Amsterdamse Grachtengordel. En dat staat meer dan terecht op de werelderfgoedlijst van Unesco (www.missethoreca.nl/cafe/blog/2017/1/belgisch-bier-op-de-werelderfgoedlijst-101255120).
Nu ook bewezen: veel alcohol drinken leidt tot honger
Het is nu wetenschappelijk verklaard waarom kebabzaken in uitgaansbuurten een erg grote omzet draaien. Alcohol wakkert, zo blijkt uit onderzoek, de honger aan.
Op zich lijkt het vreemd: waarom zouden we na het drinken van alcohol (dat al veel calorieën bevat) nog extra calorieën willen opnemen door te eten? De verklaring daarvoor ligt in onze hersenen, leert een vandaag gepubliceerde studie in Nature Communications. Uit eerder onderzoek is al gebleken dat bepaalde hersencellen, in de vaktaal agouti-related protein neurons (AgRP), het hongergevoel aanwakkeren. Als die cellen bij muizen gestimuleerd worden, gaan ze onmiddellijk op zoek naar voedsel, ook al hebben ze al voldoende gegeten.
Om te onderzoeken hoe alcohol honger beïnvloedt, injecteerden de onderzoekers van het Londense Francis Crick Institute Mill Hill Laboratory een hoeveelheid alcohol in de maag van de dieren. Die hoeveelheid zou volgens Craig Blomeley, een van de auteurs van de paper, overeenkomen met twee flessen wijn in mensenmaat, of een "degelijke zuipsessie". Door het experiment, dat drie dagen duurde, merkten wetenschappers dat de geïntoxiceerde muizen meer eten wegwerkten, dan degene die 'nuchter' bleven. De onderzoekers ontdekten verder dat alcohol zorgt voor meer elektrische activiteit van de AgRP-cellen (www.demorgen.be/nieuws/nu-ook-bewezen-veel-alcohol-drinken-leidt-tot-honger-bb1c02d4/).
Alcoholloze maand weinig effect op lichaam
Een maand geen alcohol drinken, heeft weinig invloed op het lichaam. Dat zegt toxicoloog Jan Tytgat van de KU Leuven. Alleszins toch bij mensen die niet verslaafd zijn aan alcohol. Volgende maand doen al meer dan dan 31 000 Belgen mee aan Tournée Minérale, een initiatief van de Stichting tegen Kanker en de Druglijn. De bedoeling is om een maand lang alcohol te mijden (www.robtv.be/nieuws/leuven/alcoholloze-maand-weinig-effect-op-lichaam).
Bij hartritmestoornis atriumfibrilleren liever geen alcohol
Lichte tot matige alcoholconsumptie heeft positieve effecten op hart en vaten van gezonde mensen. Maar mensen met de hartritmestoornis atriumfibrilleren kunnen beter geen alcohol drinken. Dit is de conclusie van een recente review gepubliceerd in het wetenschappelijk tijdschrift Journal of the American College of Cardiology.
Alcohol en atriumfibrilleren
Voor patiënten met atriumfibrilleren is er geen veilige dagelijkse inname van dagelijkse alcoholconsumptie. Dat is de hoofdconclusie van de Australische review1. Niet alleen overmatige alcoholconsumptie (>21 standaardglazen/week), maar ook lichte tot matige alcoholconsumptie (≤21 standaardglazen/week) verhoogt het risico op chronisch atriumfibrilleren, trombo-embolie en sterfte in mensen die in het verleden hebben geleden aan atriumfibrilleren.
Epidemiologisch bewijs
Uit drie meta-analyses blijkt dat alcoholconsumptie het risico op atriumfibrilleren verhoogt afhankelijk van de dosis. Eén van deze meta-analyses2 liet zien dat alleen wijn en sterkedrank – maar niet bier – waren geassocieerd met een hoger risico. Dit is mogelijk te verklaren door het lagere alcoholpercentage in bier en verschillen in gedrag tussen drinkers van verschillende soorten drank (www.kennisinstituutbier.nl/node/5512).
Weyts wil dat AB InBev logistieke transporten via water organiseert
"De Leuvense brouwerij AB InBev stond in oktober vorig jaar heel dicht bij een beslissing om zijn 85.000 containers per jaar via het water te vervoeren. Men heeft er uiteindelijk toch voor geopteerd om dat niet te doen. Ik ga met hen in dialoog gaan om hen proberen te overtuigen dit alsnog te doen". Dat heeft Vlaams minister van Mobiliteit Ben Weyts maandagavond gezegd tijdens de nieuwjaarsreceptie van de N-VA Leuven.... Weyts stelde ook een campagne in het vooruitzicht om bedrijven te overtuigen voor hun transport meer gebruik te maken van het water. "We beschikken over 1.100 kilometer bevaarbare waterwegen. 80 procent van de bedrijven situeert zich bovendien op minder dan 10 kilometer van een dergelijke waterweg. Dit transport wordt niet alleen goedkoper, we zullen in de toekomst ook meer en meer gebruik maken van nieuwe technieken. Zo zullen we de eerste proefritten met onbemande verplaatsingen in Vlaanderen niet op de weg organiseren, maar op het water", aldus Weyts (www.demorgen.be/binnenland/weyts-wil-dat-ab-inbev-logistieke-transporten-via-water-organiseert-bfd2e3e2/).
Biergigant AB InBev vervoert zijn bier tussen de brouwerij en de haven van Antwerpen liever via de weg, met supertrucks, dan via de binnenvaart. Men wil het als vers product zo snel mogelijk bij de consument hebben, klonk het vandaag. Maandag had minister Weyts de Leuvense brouwgroep nog opgeroepen om de binnenvaart te gebruiken.
Op een nieuwjaarsreceptie van N-VA Leuven maandagavond zei Vlaams minister voor Mobiliteit Ben Weyts (N-VA) dat AB InBev in oktober vorig jaar heel dicht bij een beslissing stond om zijn 85.000 containers per jaar via het water te vervoeren in plaats van over de weg. Weyts noemt de binnenvaart "rechtszeker, betrouwbaar en almaar goedkoper en dus kostenefficiënter".
AB InBev koos er echter voor om zijn bier over de weg naar de Antwerpse haven te vervoeren, vanwaaruit het trans-Atlantisch wordt verscheept, na logistieke afhandeling door Katoen Natie. Weyts zei AB InBev alsnog te willen overhalen, maar de Leuvense groep is voorlopig niet overtuigd. "Bier is een vers product. We willen dat zo snel mogelijk op de plaats van consumptie brengen. Met de binnenvaart neemt het toch heel wat dagen in beslag", zei vicepresident Supply Europe Bart Grieten vandaag op een persconferentie samen met Katoen Natie. "Om een idee te geven: we hebben al een binnenvaartschip van Jupille naar Leuven en dat is al twee dagen onderweg. We zetten in op binnenvaart, voornamelijk voor het vervoer van leeggoed", klonk het nog bij AB InBev.
Alleszins maakt de brouwer graag gebruik van supertrucks, die al zo'n anderhalf jaar tussen Leuven en de Antwerpse haven rijden. AB InBev noemt de resultaten van het project indrukwekkend en wijst op het aantal vermeden ritten en de lagere uitstoot. Welke voorkeur AB InBev ook heeft, de toelating voor het gebruik van de supertruck loopt volgens het Agentschap Wegen en Verkeer tot juni 2018. De beslissing voor een verlenging ligt bij de bevoegde minister, in casu ook minister Weyts (www.demorgen.be/binnenland/ab-inbev-verkiest-supertrucks-boven-binnenvaart-bd7cb623/). Momenteel verwerken circa 85 personeelsleden van Katoen Natie in een gigantische loods aan het Delwaidedok dagelijks 175 vrachtwagens en 185 containers voor AB InBev. Ze krijgen ook leeggoed en leveringen van het Mexicaanse AB InBev-merk Corona binnen, maar verzorgen vooral de export van de bieren Stella Artois, Hoegaarden en Leffe. Supertrucks - ecocombi's die drie vrachtwagens vervangen - vervoeren het bier naar Antwerpen, waar Katoen Natie het in containers stopt. Per trein gaan die naar de Linkerscheldeoever, waar ze per schip worden geëxporteerd. Meer dan 70 procent van wat in Leuven gebrouwd wordt, gaat naar het buitenland. Voor Hoegaarden is dat zelfs meer dan 80 procent (www.tijd.be/ondernemen/logistiek/Huts_pompt_100_miljoen_in_grootste_bierterminal_ter_wereld.9852975-3087.art?ckc=1&ts=1485029279).
Grootste bier terminal ter wereld aan Delwaidedok
Katoen Natie en AB InBev verlengen de samenwerking met vijf jaar die al sinds 2012 aan de gang is in de Haven van Antwerpen. Het gaat om de overslag van import- en export bier. “Wij kunnen populair zeggen dat hier 2 miljard pintjes worden omgezet”, zei Fernand Huts, de baas van Katoen Natie.
Hij ontving gisteren havenschepen Van Peel en de mensen van InBev onder leiding van Bart Grieten (AB InBev Europe) op wat hij noemde “de grootste bierterminal ter wereld”. Grieten onderstreepte het besluit van de brouwerij om meer dan 100 miljoen euro te investeren voor uitbreiding van de brouwcapaciteit van Leuven, Jupille, en Hoegaarden. Dit in het jaar dat Belgische bier werd uitgeroepen tot werelderfgoed. Voor Hoegaarden is Azië de grootste afzetmarkt”, zei Bart Grieten. “Artois gaat meestal naar Amerika. Ook wordt er “Corona” (Mexicaans bier) omgezet. Voor het transport worden ecotrucks gebruikt. Ook treinen en zelfs binnenschepen komen in aanmerking.
Fernand Huts, ziet groeimogelijkheden. Op de terminal aan de zuidkant van het Delwaidedok beschikt de Katoen Natie reeds over tien ha. Er is een aanvraag voor bijkomend 26 tot 36 ha. “Dit is en blijft de grootste bierterminal ter wereld”, zei hij.
Marc Van Peel zei dat de beslissing over de uitbreiding snel zal genomen worden door het havenbestuur. Hij drukte eveneens zijn tevredenheid uit over de verlenging van het contract. (www.gva.be/cnt/blsde_02681482/grootste-bier-terminal-ter-wereld-aan-delawaidedok)
Katoen Natie verlengt samenwerking met AB Inbev: “Hier staat de grootste bierterminal ter wereld”
Een contract dat bierbrouwer AB InBev sinds 2012 met logistiekgroep Katoen Natie in de Antwerpse haven heeft voor biertransport, wordt met vijf jaar verlengd. Dat is woensdag aangekondigd. Omdat AB InBev groei verwacht, denkt ook Katoen Natie te kunnen uitbreiden. Het hoopt op extra concessiegronden van het Havenbedrijf.
Momenteel verwerken circa 85 personeelsleden van Katoen Natie dagelijks zo’n 175 vrachtwagens en zo’n 185 containers. Ze verzorgen de export van de bieren Stella Artois, Hoegaarden en Leffe, en krijgen onder meer leeggoed, maar ook Coronabier binnen. Supertrucks voeren het bier naar Antwerpen, waar Katoen Natie het in containers steekt. Per trein gaan ze naar de Linkerscheldeoever, waar ze per schip worden geëxporteerd.
“De exportvolumes nemen jaar na jaar toe toe. Noord-Amerika werd in het afgelopen jaar steeds belangrijker. Voor Hoegaarden is Azië de grootste afzetmarkt”, zei Bart Grieten, vicepresident Supply Europe (AB InBev). “Door steeds toenemende complexiteit op vlak van logistiek, zijn we opgetogen om met een betrouwbare partner als Katoen Natie de bestaande samenwerking met vijf jaar te verlengen.”
Fernand Huts, baas van de Katoen Natiegroep, was tevreden en ziet groeimogelijkheden. “Hier (op de ‘Poland’-site in de Antwerpse haven aan het Delwaidedok, red.) staat de grootste bierterminal ter wereld. We verschepen er 2 miljard pintjes. We hopen er stap voor stap een miljard per jaar bij te kunnen doen.” (www.gva.be/cnt/dmf20170118_02681360/katoen-natie-verlengt-samenwerking-met-ab-inbev-hier-staat-de-grootste-bierterminal-ter-wereld)
De havenondernemer Fernand Huts (Katoen Natie) zet zijn logistiek contract met de biergigant AB InBev voort. Hij heeft daarvoor een principeakkoord met het Havenbedrijf voor een uitbreiding tot 36 hectaren aan het Delwaidedok....Katoen Natie hoopt de huidige ruimte voor AB InBev op het Delwaidedok te kunnen uitbreiden van 10 naar 26 of zelfs 36 hectaren. Hoeveel het precies wordt, hangt af van hoeveel volumes AB InBev in de toekomst wil verschepen. Met 36 hectare zou bijna het volledige gedeelte van het Delwaidedok dat niet watergebonden is, ingepalmd zijn. Daarnaast liggen er nog 160 hectaren braak, maar die zijn voorbehouden voor watergebonden activiteiten, die niet nodig zijn voor de AB InBev-overslag.
Delwaide-dok
Het Delwaidedok staat voorlopig grotendeels leeg, na de verhuizing van de containeractiviteiten van de containerrederij MSC naar het Deurganckdok. Naast Katoen Natie zullen nog een zestal andere bedrijven - van de in totaal 15 aanvragen - concessies krijgen. Eerder werd al bekend dat Sea-Invest voor minstens 200 miljoen euro zal investeren aan het Delwaidedok, binnen een totaalpakket van 650 miljoen euro in de hele Antwerpse haven.
(www.tijd.be/ondernemen/logistiek/Huts_pompt_100_miljoen_in_grootste_bierterminal_ter_wereld.9852975-3087.art?ckc=1&ts=1485029279).
Het is officieel: Matt Damon drinkt Stella.
In Davos vertelt Damon aan iedereen die het maar wil horen dat hij de handen ineen geslagen heeft met AB InBev. Foto’s van Damon die breed lachend het glas heft, met het Stella Artois-logo goed in beeld, zullen binnenkort ongetwijfeld opduiken.
Niet dat Damon zo dol is op de smaak van het Leuvense bier. Nee, Stella Artois sponsort de ngo waar hij zijn naam aan verbonden heeft, Water.org. Dat gebeurde de afgelopen twee jaar al op niet-structurele basis, maar nu wordt er intensiever samengewerkt, voor een periode van vier jaar (www.standaard.be/cnt/dmf20170118_02681160).
Davos 2017: Matt Damon, Stella Artois and Others Support Safe Drinking Water
As Davos 2017 convenes, advancing the United Nation’s Sustainable Development Goal No. 6, “By 2030, achieve universal and equitable access to safe and affordable drinking water for all,” is front and center. And Matt Damon’s Water.org is relentlessly sounding a clarion call.
“The poorest of the poor pay more than the middle class in many countries as they were shut out of the infrastructure,” said Damon at a panel hosted by Anheuser-Busch InBev beer brand Stella Artois, which just committed multi-millions of dollars to Water.org (www.brandchannel.com/2017/01/18/davos-matt-damon-water-org-011817/).
The actor Matt Damon has spoken of his partnership with Stella Artois and non-governmental organization Water.org in tackling the lack of clean water and sanitation around the world.
At a CNBC panel discussion at the World Economic Forum in Davos, Damon told host Tania Bryer: "Access to clean water and sanitation is just not something we think about, we solved this problem in the West 100 years ago. So to clear that first hurdle of just explaining that there is an issue has been a challenge for us."
Damon has partnered with the Belgian beer brand Stella Artois in its "Buy a lady a drink" campaign, inviting people to purchase a branded chalice. Stella Artois donates $6.25 to Water.org for every glass bought (www.cnbc.com/2017/01/18/matt-damon-on-his-stella-artois-partnership-to-tackle-the-water-crisis.html) (www.businessinsider.com/matt-damon-safe-clean-water-charity-stella-artois-beer-davos-wef-2017-1?international=true&r=US&IR=T).
AB InBev en Keurig werken aan een alcohol-Nespresso machine
Biergigant AB InBev en koffiemachinemaker Keurig gaan een samenwerking aan.
De bedrijven gaan een Nespresso-achtige biermachine maken die in een handomdraai bier, sterke drank, cocktails en mixers kan tappen.

Vorig jaar was Keurig al begonnen met de verkoop van pads met frisdranken zoals Cola en Fanta, maar dat flopte en is inmiddels van de markt gehaald. Een samenwerking met de grootste bierbrouwer ter wereld is daarom een belangrijke stap voor het bedrijf (www.biernet.nl/nieuws/ab-inbev-en-keurig-werken-aan-een-alcohol-nespresso-machine).
eurig, the maker of single-cup coffee machines, says it is teaming up with beer giant Anheuser-Busch InBev to build an at-home booze maker.
AB InBev, based in Belgium, makes Budweiser, Stella Artois and other beers.
Waterbury, Vermont-based Keurig Green Mountain tried to grow beyond coffee makers before, but its Keurig Kold at-home soda makers sold poorly and were discontinued in June after less than a year on the market. Keurig says it will use technology from the Kold machine to develop the alcohol maker with AB InBev. (www.mcall.com/business/retail/mc-keurig-ab-inbev-to-build-booze-maker-20170106-story.html) (www.thespiritsbusiness.com/2017/01/ab-inbev-and-keurig-create-home-booze-maker/)
UberEats, AB InBev en White Night lanceren thuislevering bier
De maaltijdbezorgdienst UberEats, biergigant AB InBev en nachtwinkelketen White Night hebben de handen in elkaar geslagen voor een unieke dienst: thuislevering van bier.
Voorlopig enkel in Brussel
UberEats, de koerierdienst voor restaurantmaaltijden van taxi-app Uber, levert in samenwerking met AB InBev en White Night bier aan huis bij Brusselaars die 's avonds tot de vaststelling komen dat er geen fris pintje meer te vinden is in hun koelkast of die onaangekondigd bezoek over de vloer krijgen. Dat heeft Stéphane Ficaja, directeur van UberEats, bevestigd aan zakenkrant De Tijd.
Klanten kunnen via de Uber-app een bestelling plaatsen bij de keten van nachtwinkels. Koeriers van UberEats halen het bier dan op in één van de vijf voor het project geselecteerde vestigingen van White Night, om het vervolgens per scooter netjes aan huis af te leveren (www.retaildetail.be/nl/news/food/ubereats-ab-inbev-en-white-night-lanceren-thuislevering-bier).
Cinema Brewers brouwen Brimstone bier
Cinema Brewers heeft opnieuw een bier gebrouwen geïnspireerd op een film.
Na klassiekers als Pulp Fiction, Back to the Future en King Kong nu ook Martin Koolhovens alom geprezen western Brimtone naar bier ‘vertaald’.
Een duistere thriller met een bezeten dominee, bloed, heel veel bloed, Guy Pearce, Carice van Houten, en de onschuld van een glaasje limonade – korter laat het nieuwe biertje van de Cinema Brewers zich niet samenvatten. Want inderdaad, dat zijn de ingrediënten van de film Brimstone die terugkomen in het bier Brimstone: een American Amber Ale met bloedsinasappel, citra hoppen en Australische hoppen.
De bloedsinasappel in het bier Brimstone verwijst naar het bloed dat rijkelijk vloeit in de film. De Australische hoppen zijn een saluut aan de Australische acteur Guy Pearce en de citra hoppen zijn een verwijzing naar de onschuld van een glaasje limonade. Dit bier is gebrouwen bij Brouwerij de Molen in Bodegraven (www.biernet.nl/nieuws/cinema-brewers-brouwen-brimstone-bier) (http://bier.blog.nl/1/2017/01/09/brimstone-bier-net-zo-onschuldig-als-een-glaasje-limonade).
Brouwerij 'De Dochter van de Korenaar' verhuist in Baarle-Hertog
Brouwerij De Dochter van de Korenaar verhuist deze maand naar een nieuw pand in de Oordeelsestraat in Baarle-Hertog. De huidige locatie, een huurpand in de Gierlestraat, was veel te klein geworden.
Enorme groei
De verhuis is het gevolg van de enorme groei van De Dochter van de Korenaar: de brouwerij werd tien jaar geleden opgericht en produceerde toen ongeveer tien hectoliter per jaar. Momenteel is dat al 3.000 hectoliter, maar daarmee is het plafond bereikt op de huidige locatie.
Om verder te kunnen uitbreiden wordt daarom een miljoen euro geïnvesteerd in een nieuwe brouwerij. Bovendien is het nieuwe pand eigendom van de brouwerij en wordt het niet langer gehuurd. “Over 1 tot 1,5 jaar willen we op de nieuwe locatie 5.000 hectoliter per jaar brouwen en op langere termijn 10.000 hectoliter”, aldus mede-eigenaar Ronald Mengerink. “Daarvoor installeerden we een volledig nieuwe brouwerij. De bottelarij werd volledig gereviseerd en is ook zo goed als nieuw.”
De nieuwe brouwerij is te vinden in een oude schuur van 400 m², die volledig werd gerenoveerd. Daarnaast werd nog een loods van 1.100 m² neergepoot (www.retaildetail.be/nl/news/food/nieuwe-brouwerij-voor-de-dochter-van-de-korenaar) (www.gva.be/cnt/blrva_02671687/dochter-van-de-korenaar-investeert-een-miljoen-euro-voor-uitbreiding).
Ronald Mengerink startte in 2007 met zijn huisbrouwerij De Dochter van de Korenaar in de Pastoor de Katerstraat. Door het groeiende succes verhuisden de brouwketels drie jaar geleden naar de Gierlestraat, maar ook daar werd het te klein. “De Gierlestraat was voor mij een tussenfase”, vertelt Ronald Mengerink. “De nieuwe locatie in de Oordeelstraat is tweeëneenhalf keer groter. Ik kan de capaciteit nu uitbreiden naar 50 hectoliter per brouwsel en 100 hectoliter per dag." (www.gva.be/cnt/blrva_02671687/dochter-van-de-korenaar-investeert-een-miljoen-euro-voor-uitbreiding) Brouwerij De Dochter van de Korenaar in Baarle-Hertog staat voor een omvangrijke verhuis. Door de stijgende vraag naar hun bieren, moest brouwer Ronald Mengerink op zoek naar een groter pand. Hij investeerde een miljoen euro in de restauratie van een oude hoeve. Daar is in de toekomst een verdubbeling tot verdrievoudiging van de productie mogelijk (http://rtv.be/artikels/brouwerij-de-dochter-van-de-korenaar-verhuist-baarle-hertog-a33606).
Gulpener start 2017 met collaboration met Het Uiltje
Stilstand is achteruitgang. Dat credo prediken ze bij familiebedrijf Gulpener in Zuid-Limburg. Daarom werden er afgelopen jaar bijvoorbeeld vier nieuwe bieren op de markt gebracht. De Gulpener Verse Hop was de eerste, gevolgd door de Plato 18.25, de Zwarte Ruiter en vrij recentelijk de Gulpener IJsbok.
Geen specials meer, maar Gulpener gaat in 2017 wel bijzondere dingen doen en mooie nieuwe bieren op de markt brengen. “Veel wil ik daar nog niet over zeggen”, aldus Maartje Rutten, die na enig aandringen een tipje van de sluier oplicht.
“In 2017 gaan we met vier verschillende brouwers een samenwerking aan. We gaan vier, zogenaamde collaborations maken. De eerste komt in januari en is een samenwerking met Brouwerij Het Uiltje uit Haarlem. Onze brouwer Steven van den Berg en Robbert Uyleman van Het Uiltje (www.bierista.nl/biernieuws/actueel/gulpener-start-2017-met-collaboration-met-het-uiltje/).
Paters van abdij Orval opnieuw bestolen
Op oudejaarsnacht hebben inbrekers 50.000 euro buitgemaakt uit de kluis van de abdij van Orval. Dat melden de kranten van Sud-Presse. Het is een nieuwe tegenslag voor de Ardense paters die alomgekend zijn voor hun trappistenbier. In augustus werden ook al twee waardevolle kunstwerken ontvreemd uit de abdij.
De paters deden bij het ontwaken in het nieuwe jaar een ontnuchterende ontdekking: die nacht hadden inbrekers 50.000 euro gestolen uit de kluis van de abdij. De gerechtelijke politie heeft een onderzoek ingesteld.
Het is een nieuwe opdoffer voor de bierbrouwende paters. In de maand augustus werden ook al twee waardevolle stukken gestolen die deel uitmaken van het historisch patrimonium van de abdij. Toen werden uit een vitrinekast een gouden borstkruis en een gouden zegelring uit de 17de eeuw ontvreemd (www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20170102_02654245).
D’Afspraak moet Chouffeleir-bord weghalen
De uitbater van D’Afspraak in Mechelen heeft donderdag het verkeersbord aan zijn gevel weggehaald. Hij riskeerde er een proces-verbaal voor.
Enkele maanden hing het opvallende reclamebord al aan het eetcafé in de Keizerstraat. “Na een klein examen had ik als enige in Mechelen de titel van ‘Chouffeleir’ behaald en daar was ik best wel trots op. Wij hebben alles van de bieren van La Chouffe in huis”, vertelt uitbater Patrick Ryssens.
Maar van de politie en de stad moet het bord weg. “Belachelijk vind ik. Ik probeerde de politieagent nog te overtuigen door te stellen dat het dient om kaboutertjes veilig te laten oversteken”, zegt Ryssens met een lach.
Toch is de politie onverbiddelijk. “Het bord is best ludiek, maar enkel bepaalde overheden mogen verkeersborden plaatsen. Bovendien mogen ze niet voor verwarring zorgen en dat is hier wel het geval”, reageert woordvoerder Dirk Van de Sande van de politie Mechelen-Willebroek.
Bovendien is voor reclame aan de gevel een vergunning van de stad nodig. “Alleen zou de zaakvoerder die in dit geval om de aangehaalde redenen nooit krijgen”, stelt de hoofdinspecteur. De horeca-uitbater zoekt nu een ander plekje voor zijn ‘Chouffeleir’-bord. “Dat wordt wellicht ons terras als het wat opgeknapt is”, klinkt het (www.gva.be/cnt/dmf20170113_02671809/d-afspraak-moet-chouffeleir-bord-weghalen).
Drank relatief duur in Nederland
n 2016 dronk bijna 50% van de Nederlanders maandelijks een biertje (bron: Nationaal Bieronderzoek 2016) (www.marketingtribune.nl/food-en-retail/nieuws/2017/01/de-5-biertrends-voor-2017/index.xml). [Toch is] Nederland vrij duur [is] wat betreft alcohol. Vergeleken met onze directe buren is Nederland het duurste land als het aankomt op drank en dus ook op bier.
Alcoholische versnaperingen zijn een stuk goedkoper in Duitsland (bijna 20% goedkoper) en iets goedkoper dan in België (4,2%).
Het land waar je het beste je eigen bier mee kunt nemen is IJsland. Daar ligt de gemiddelde prijs voor alcoholische dranken maar liefst 152,7% hoger dan hier (www.biernet.nl/nieuws/drank-relatief-duur-in-nederland).
AB InBev maakt pintje duurder
Marktleider AB InBev verhoogt volgende maand de prijs van zijn pilsbier, schrijft Het Nieuwsblad. Concreet wordt een bak bier zo'n 37 eurocent duurder, de prijs van een pint stijgt met zo'n 1,4 cent. Horeca Vlaanderen raadt cafébazen aan om de prijsverhoging zo snel mogelijk door te rekenen aan de klant.
"Op je totale verkoop in een jaar maakt zo'n lichte stijging toch een merkbaar verschil in de marges die je kan halen", zegt woordvoerder Gerrit Budts van Horeca Vlaanderen in de krant. "Je riskeert dat je rentabiliteit onder druk komt te staan."
Volgens AB InBev is het van september 2015 geleden dat het bedrijf de bierprijs verhoogde. "Dat is nodig om langetermijninvesteringen in de Belgische markt te financieren", luidt het.
Het is nog niet duidelijk of ook andere brouwers de prijs van hun pils zullen verhogen. Het verleden leert wel dat zij meestal volgen, schrijft Het Nieuwsblad (www.demorgen.be/binnenland/ab-inbev-maakt-pintje-duurder-b26f97e0/).
De brouwerij van Haacht, bekend van onder andere Primus, verhoogt de prijzen van alle bieren met gemiddeld drie procent (www.robtv.be/nieuws/haacht/bierprijzen-stijgen).
Biersommelier Sofie Vanrafelghem beste culinair ambassadeur
Biersommelier Sofie Vanrafelghem mag zich volgens Toerisme Vlaanderen de beste culinaire ambassadrice noemen. Over de hele wereld, tot in Dubai, zet ze onze bieren op de kaart. “Het gaat met ons bier eindelijk de goeie kant uit”, aldus Vanrafelghem.
“Thuis kwam bier bij ons indertijd niet binnen”, zegt Sofie Vanrafelghem, opgegroeid in Koolkerke maar nu wonend in het Oost-Vlaamse Zingem. “Kun je geloven dat ik acht jaar geleden nog een ‘WWW’ was?”
Na verduidelijking blijkt het om de term ‘wittewijnwijf’ te gaan. Het type vrouw dat enkel wijn drinkt en bier opzij schuift zonder het echt geprobeerd te hebben. “Ik heb het geheel op mijn eigen ontdekt, en dat moment kwam er pas tijdens mijn laatste jaar communicatiewetenschappen aan de universiteit van Gent. Toen kreeg ik de kans een project te maken over bier en bezochten we brouwerijen en typische biercafés. Sindsdien is voor mij een hele nieuwe wereld opengegaan.”
En die wereld, die mag je gerust letterlijk nemen. Ondertussen promoot ze onze Belgische bieren overal. Van India, Portugal, Oostenrijk en Amerika, tot zelfs Dubai. Of het daar niet verboden is alcohol te drinken? “In de wet staat inderdaad dat je er geen alcohol mag drinken, maar dat geldt niet in hotels”, vertelt Sofie. “We begeleiden momenteel een tiental bars en restaurants die in hotels gevestigd zijn en daar zetten we enkel Belgische bieren op de kaart. Het is er razend populair, de expats zijn er gek op en nemen de hogere taksen er graag bij.” (www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20170119_02684045)
Tien jaar geleden: welkom in 't Wit Gebrouw
In januari 2007 wijdde Inbev het bezoekerscentrum 't Wit Gebrouw in. In 2014 hing het alweer dicht.
Het bezoekerscentrum mocht wat kosten en werd bij de inwijding vergeleken met een gelijkaardge opstelling bij Heineken. Klank, licht, temperatuur en geuren creëerden een sfeer die tegelijk de smaken, de geschiedenis en de techniek van de Hoegaardse brouwers eer aan deed. De creatie volgde op de sluiting van de brouwerij aan de Stoopkensstraat. Die was beslist einde 2005. De betoging ertegen vond plaats in december dat jaar. In 2006 beloofde Inbev compensaties en er kwam o.a. een ideeënwedstrijd voor de naam van het bezoekerscentrum. Uiteindelijk koos men voor een combinatie van het Wit Gebouw en het Wit Gebrouw, ter ere van het wit bier. De inwijding vond plaats op 24 januari 2007. In 2014 werd het centrum opnieuw gesloten. De brouwactiviteit was al hernomen in de tweede helft van 2007. De feestelijke Open Brouwerijdag vond plaats op 16 april 2008; "Hoegaarden viert hiermee symbolisch de herstart van de vernieuwde brouwerij De Kluis." (www.nieuwsblad.be/cnt/blrbi_02676435)
Klacht Alken-Maes tegen AB InBev-overname Bosteels verworpen
De mededingingsautoriteit heeft een verzoek van brouwer Alken-Maes om de overname van brouwerij Bosteels door AB InBev te schorsen, afgewezen. Dat blijkt uit een mededeling van de mededingingsautoriteit.
In september kondigde AB InBev de overname aan van brouwerij Bosteels, de brouwer van de speciaalbieren Tripel Karmeliet, Kwak en DeuS.
Alken-Maes stapte naar de mededingingsautoriteit en argumenteerde dat de overname beschouwd moet worden als een misbruik van machtspositie door AB InBev. Met name het verwerven van het merk Karmeliet zou de machtspositie van AB InBev aanzienlijk versterken.
Maar het mededingingscollege van de Belgische mededingingsautoriteit heeft het verzoek tot schorsen afgewezen (www.standaard.be/cnt/dmf20161125_02590884).
Hobbybrouwer past flesjes aan om bierveldslag te vermijden met brouwerij
Na een klacht van brouwerij Van Steenberge over de flesjes waarin het liefdesbier Libidus is gebotteld, is de Sleidingse hobbybrouwer Joeri Cools bereid de wikkel van zijn flesjes aan te passen.
Cools bracht vorige maand het liefdesbier Libidus op de markt in flesjes met de typische Steini-vorm en een parelmoer-grijze wikkel. Een amberkleurig gerstenat van 6,9 volumeprocent met hergisting op de fles. Het bier bevat volgens Joeri Cools ook zestien liefdeskruiden.
Volgens ceo Jef Versele van de Ertveldse brouwerij Van Steenberges gelijkt dat product te veel op zijn paradepaard Gulden Draak. Dat liet hij met een mail van het bureau voor eigendomsrechten Gevers weten (www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20170116_02676646).
Hobbybrouwer Joeri Cools met vooraan een flesje Gulden Draak(links) en flesje Libidus en achteraan de verpakking van Gulden Draak en rechts die van Libidus
De Ridder Brouwerijopleiding Maastricht?
Als het aan Jan Hoen ligt, komt er toch een brouwersopleiding in de voormalige Ridderbrouwerij. Niet zoals gepland in het hoofdgebouw, want daar is geen plaats omdat er appartementen komen.
Volgens de fractievoorzitter van de Maastrichtse Volkspartij is er wel een plek voor deze opleiding op de hoek van de Oeverwal en de Wyckerheidestraat.
En omdat deze ruimte ook nog steeds tot het voormalige Riddercomplex behoort, ziet Hoen er samen met een horecafunctie en rondleidingen een mooie toeristische trekpleister in (www.rtvmaastricht.nl/nieuws/18458733/brouwerijtraditie-terug-bij-de-ridder). ,,Vroeger waren meer dan 40 brouwerijen in Maastricht, inmiddels is er geen meer actief’’, weet Hoen. ,,Heel veel Maastrichtenaren hebben de wens uitgesproken dat bij de nieuwe invulling van functies in de oude brouwerij ook iets terug zou mogen komen dat de herinnering aan de rijke historie van de Bekende Ridder Brouwerij in leven kan houden’’, aldus Jan Hoen die zich overigens verschreef en heel Freudiaans in plaats van ,,terug’’ dorstlustig ,,teug’’ schreef. Maar dat terzijde.
Het raadslid van de Maastrichtse Volkspartij gaat verder: ,,Er pompen iedere dag microbrouwerijen uit de grond, in de supermarkt is tegenwoordig een breed scala bieren te verkrijgen. Kortom, Bier is Hot en wat zou het goed zijn als het Maastrichtse Bier hier weer gebrouwen kon worden in de zo bekende lokatie.’’
Hij wijst erop dat een ondernemer daar in samenwerking met de Hoge Hotelschool/Bierclub Plato 90 een opleiding wil gaan organiseren. De Ridder maakt nu dé kans om te wonen op een unieke locatie en een micro brouwerij uit de grond te tillen. ,,Zou u willen mee werken om in het pand Oeverwal 12 op de hoek van Wykerheidenstraat een Horeca vergunning te verlenen (verplaatsing van onder de poort gezien woonfunctie)?’’, vraagt Hoen aan het college, om te besluiten met deze vraag: ,,Bent u het ook met ons eens dat deze nieuwe functie een trekpleister zal kunnen worden voor Wyck als daar rondleidingen georganiseerd gaan worden in samenwerking met de VVV?’’
(www.dichtbij.nl/maastricht/regionaal-nieuws/artikel/4217999/jan-hoen-op-de-bres-voor-ridderbier.aspx)
↧
Butchers tears
Laatst was ik bij een brouwerij en daar zag ik ook iemand lopen met een shirt van Butcher Tears.... goh dat is een andere brouwerij...
Butcher’s Tears is a small brewery located on a canal side in Amsterdam-Zuid, set up by pilgrims from the north lands as a base port for voyages on the seven foaming seas of gold. Visit our proeflokaal, a haven to clear your senses from the blur (http://butchers-tears.com/).
Our brewery is located wall to wall with the proeflokaal; a place where art, science and magic work together upon the four elements to create the liquid in which joy and madness dwells (http://butchers-tears.com/brewery).
Butcher’s Tears is a new brewery located on a canal side in Amsterdam-Zuid, set up by pilgrims ...
from Ears
to tongues
to
tails
to tongues
to
tails
Butcher’s Tears is a small brewery located on a canal side in Amsterdam-Zuid, set up by pilgrims from the north lands as a base port for voyages on the seven foaming seas of gold. Visit our proeflokaal, a haven to clear your senses from the blur (http://butchers-tears.com/).
Our brewery is located wall to wall with the proeflokaal; a place where art, science and magic work together upon the four elements to create the liquid in which joy and madness dwells (http://butchers-tears.com/brewery).
Amsterdam has a long tradition of immigrants infusing the local scene with exciting new stuff. The Scandinavian “pilgrims” of Butcher’s Tears are among the city’s most recent pioneering arrivals. After contract brewing for a while, they recently settled down on the outskirts of the lush Southern neighbourhoods. There is a marginal feel to the spot of their brewery and tasting room, located at the end of an unwelcoming, somewhat industrial alleyway. The whole affair breaths that sophisticated brand of counter-culture you associate with Berlin and New York crowds but is almost non-existent in Amsterdam. The arty approach isn’t limited to the interior. The crew behind Butcher’s Tears aims to create “a place where art, science and magic can work together upon the four elements to create the liquid in which joy and madness dwells”. Nonetheless, this isn’t all about experiment. In fact, tradition and experiment merge here like in none of Amsterdam’s other breweries. Or, as they state themselves: “We take a lot of inspiration from historical brewing documents and half-forgotten traditions but we also like to make way forward by forging together elements from different beer cultures as well as through pure experimentation”.
It’s an approach that pays off. Most of their beers have an outspoken yet surprisingly accessible taste. Their slightly bittery yet smooth Green Cap has the potential of a hit and hence retains its place on the menu which otherwise changes constantly. The exclusiveness of the limited editions they pour out, matches perfectly with the idiosyncratic style of the place. Style-wise every aspect of Butcher’s Tears – from its white, clinical tasting room to their eye-catching labels – is subjected to the highly original vision of art school graduate Felicia. Hanging out at Butcher’s Tears could, therefore, be described with the dubious phrase “conceptual experience”. Quality is, however, in the least compromised. Same holds for the prices. Unique Amsterdam asset (http://amsterdambreweries.com/featured/featured-brewery-butchers-tears/).
Butcher’s Tears is a new brewery located on a canal side in Amsterdam-Zuid, set up by pilgrims ...
Karperweg 45 1061CM Amsterdam (www.facebook.com/butcherstears/about/?entry_point=page_nav_about_item&tab=overview).
Butcher's tears brewery
Brouwerijhuurder
Brouwerij historie
Nieuwe brouwerij, waarvan nog weinig bekend is, behalve dat ze op 19 mei 2012 openen en een aantal bieren gaan voeren.
Onze hoofdstad krijgt er een zesde brouwerij bij: Butcher’s Tears met het Proeflokaal op de Karperweg in Amsterdam Zuid. De initiatiefnemers Herbert Nelissen en de Zweden Arkan en Felicia. Green Cap, hun eerste bier, is gebrouwen met behulp van de brouw faciliteiten van Brouwerij Gulden Spoor uit het Belgische Gullegem. Er wordt hard gewerkt om dit najaar het bier in de eigen ketels te gaan brouwen.
Het initiatief van de brouwerij dateert al uit 2012. In dat jaar werd al gestart door de twee zweden met het brouwen van de eigen bieren omdat ze ontevreden waren over de kwaliteit van de Zweedse bieren. Arkan volgde vervolgens in Zweden een opleiding tot bierbrouwer en deed ervaring op bij diverse bierbrouwers in Engeland. Aangezien ze in Amsterdam wonen was het toch een logische stap om hier het bierimperium op te gaan bouwen (www.biernet.nl/bier/brouwerijen/nederland/noord-holland/amsterdam/butchers-tears).
after thirty years of beer drinking practice,i was finally asked to design a bar… or to be more precise a proeflokaal, the tasting room of butcher’s tears, a new brewery in amsterdam.
a simple division of the space, large bar at the back, white tiled walls.
the table/bench, made of rejected steel pipes and bamboo, is the Lego block that enables flexible settings; from one long table to a maximum seated capacity of 50 thirsty on the 50 square meters, thru numerous options in between.
arm lamps that can swivel and follow the different configurations, custom beer bridge, six beers on tap (www.straschnow.com/butchers-tears-proeflokaal/).
Breweries are popping up like the hollyhocks that sprout from the cracks in the pavement in my neighbourhood (Hoofddorpplein buurt, if you're wondering). Two have addresses no more than a ten-minute walk away from my flat. One of those being Butcher's Tears... Amsterdam has lots of odd little corners. Bits of countryside, light industry and housing that have been engulfed by the city's sprawl. Karperweg is one of them. On its northern side crouches a row of single-storey garages; while a hotchpotch of an electricity substation, ambulance station, houses and scraps of industry stretches along its southern flank. It's on this side, just before it hits a dead end, that Butcher's Tears is located.
We get there just after kickoff and it's pretty quiet. Just a dozen or so people hanging around outside sipping beer.... It reminds me, in a way, of somewhere like Kernel in London. A very simple, almost impromptu venue, with plain whitewashed walls, simple table and benches. There's a light industrial chic thing going on. The brewery itself is next door to the tap room (http://barclayperkins.blogspot.nl/2013/08/butchers-tears.html).
This microbrewery located in Amsterdam Zuid has a reputation for brewing great beers. If you venture this far out of the centre to drink a beer, you must truely appreciate the beauty of a craft beer and they certainly don’t disappoint (www.gintonicgirl.com/butchers-tears/).
Wat te doen in de buurt van BEST WESTERN PREMIER Hotel Couture Delflandlaan 15, 1062 EA Amsterdam, Nederland?
Butchers Tears
nr. 21 van 56 Eten en drinken in Amsterdam
4,5 van 5 sterren 14 beoordelingen
Karperweg 45, 1075 LB Amsterdam Nederland
1.0 km van BEST WESTERN PREMIER Hotel Couture
“Once in a life time” 22/06/2016
“Brouwerij op een niet voor de ...” 24/09/2015 (www.tripadvisor.nl/AttractionsNear-g188590-d6767297-BEST_WESTERN_PREMIER_Hotel_Couture-Amsterdam_North_Holland_Province.html)
“Brouwerij op een niet voor de hand liggende plaats”
4 van 5 sterren Beoordeeld op 24 september 2015
Achter het Haarlemmermeerstation, nu in gebruik als trammuseum, ligt brouwerij Butchers Tears. Je moet wel even door een straat lopen die doet denken aan een industrieterrein. Aan het einde van deze weg ligt de brouwerij. De inrichting van het proeflokaal is minimalistisch. Eenvoudige proeftafels met banken, verlichting strak en industrieel. De bieren van Butchers Tears zijn echter niet zo simpel. Mooie en complexe smaken verraden dat dit wordt gebrouwen met kennis, ervaring en veel liefde. Zeker een aanrader om eens langs te gaan.
Bezocht September, 2015 (www.tripadvisor.nl/Attraction_Review-g188590-d8662817-Reviews-Butchers_Tears-Amsterdam_North_Holland_Province.html)
“Wat kostte me zo lang hier te gaan?”
4 van 5 sterren2 weken geleden beoordeeld
Dit is een machinevertaling vanuit het Engels Wat is dit? Language Weaver Machinevertalingen weergevenJa Nee
Dus ik woon in de buurt, maar om een of andere reden heb ik nooit maakte de korte reis naar slagerij tranen ondanks het feit dat a) een voormalige homebrewer dat is erg in bier en B) Iemand die houdt van klein weggestopt plekken in mijn buurt. Slagerij tranen was precies de soort vlek die ik miste uit back home... (www.tripadvisor.nl/Attraction_Review-g188590-d8662817-Reviews-Butchers_Tears-Amsterdam_North_Holland_Province.html)
The location couldn’t be more unlikely: an old garage in Oud Zuid a few doors down from an ambulance depot. Inside, the place is clinical; bare and tiled white like a butchers. A good time to introduce one of the butchers then (amongst his friends): the brewer at Butcher’s Tears.
Thanks in part to Sweden’s tough line on alcohol, Eric became master of his own home-brewed kitchen concoctions before setting up the proeflokaal in August 2013 with Felicia and Herbert. Their aim? To enrich Amsterdam’s beer culture with long used but long forgotten brewing traditions and recipes. Their plan? “I’m fermentation-oriented and have a romantic idea about working with old traditions, one of which is open barrel fermentation. Most breweries used pressured tanks but if you don’t, the yeast is left to work itself out which can lead to really interesting flavours”. To my ‘why aren’t others doing this?’: “Well, you run the risk of the beer being undrinkable and there’s also the risk of infection … but we’ll have a separate room to experiment in so we can keep our work sterile” (www.overdose.am/2014/03/14/butchers-tears-is-a-sea-of-gold/).
“Our beers are unfiltered, unpasteurized and not tampered with”.
Butcher’s Tears one of only six breweries in the Netherlands to brew on site. In the meantime, the beers we drink now have been brewed by Eric at a brewery in Belgium where they rent out space. “We try to come up with something new every month but Green Cap (our first beer) is a regular. We made it in honour of Sounds of the Underground Festival and word got around even though we had no intention of becoming a phantom brewery before we opened. Actually at the time, people thought it was too bitter, too complicated”.
So where does Amsterdam place on the map? “Things are changing here. Amsterdam is really just discovering interesting beers and I think that when Brouwerij ‘t IJ opened they found it tough because people weren’t ready”. I point out that the change in tastes has led to a handful of new beer spots popping up and ask whether he thinks of them as competition. “Everyone’s doing their own thing. My thing is looking at old dusty books on brewing history because there’s lots of things that were done in past that’s now forgotten. A huge amount of knowledge has been replaced by trends – just look at the IPA. Everyone feels like they need to make an IPA even if no one really knows what it is.” We laugh, Eric knowingly, me sheepishly, and I ask about his inspiration for new beers. “Everywhere which is why I need to get my ideas out.”
And the name? “The Butcher was the name of a celebratory batch of beer – my 50th – that I made back in my kitchen brewing days. And so when we needed a name for the brewery, we remembered it. Nowadays it’s (Rietveld Academie graduate) Felicia that comes up with the names, designs and labels as well as the aesthetics of the place. It’s all her crazy imagination”, he nods to the drawings on the walls, dentist-chair lights and beer hall cum design cum picnic table tables. All highly stylized like the website, her work as well. The place has a cohesiveness to it and its minimalist, straight-up design is respectful of the fact you’re sitting in an old garage to drink fussy beers. There’s nothing to distract or detract from the tastes. A true proeflokaal (www.overdose.am/2014/03/14/butchers-tears-is-a-sea-of-gold/).
Dus is het een Amsterdams of Zweedse brouwerij?
Butcher’s Tears, Amsterdam, Holland – The original Amsterdam pale ale, available year round. Brewed with generous amounts of the finest East European hops for an exquisite floral citrus character and full flavour (www.thegrove.pub/country/bottled-beer/butchers-tears-green-cap/).
Butcher’s Tears Green Cap IPA06mei13
Alc. 6%
Brouwerij Gulden Spoor (Gullegem)
Beschrijving: Belgische IPA, blond bier van hoge gisting, met nagisting in de fles
Ingrediënten: Gerstemout, (Belgische) hop, gist, water.
Geproefd: Hoppig en fruitig aroma. Vrij fruitig van smaak, met een licht zoete toets en een fijne bitterheid die wel wat blijft hangen in de semi-droge nasmaak (https://lambikstoemper.wordpress.com/2013/05/06/butchers-tears-green-cap-ipa/).
The original Amsterdam pale ale, available year round. Brewed with generous amounts of the finest East European hops for an exquisite floral citrus character and full flavour (www.commonground.community/product/butchers-tears-green-cap/).
Fazia todo o sentido provar a La Condition Humaine depois da Green Cap, a cerveja da publicação anterior. Digo isso porque esta é na realidade uma Green Cap mas com um dryhopping de lúpulo da variedade Amarillo. O dryhopping – que pode ser interpretado literalmente como “lupular a seco” (verbo inventado por conveniência) – é uma técnica que envolve a adição de lúpulo após ou durante a fase de fermentação da cerveja. A técnica permite intensificar os aromas e sabores e extrair características mais frescas do ingrediente do que é habitual nas fases anteriores da produção da cerveja (www.cervejaetremoco.pt/butchers-tears-la-condition-humaine/).
Butcher' Tears Lipreader is een sterk bier voor de donkere seizoenen. Door het gebruik van caramel mout ontstaat een vol, complex en donker bockbier met een zoete smaak. Er is geen verdere informatie bekend over Butcher' Tears Lipreader (www.biernet.nl/bier/merken/butcher-tears-lipreader).
Butcher’s Tears Headroom
Double stout inspired by original 19th century recipes. Full-bodied with a distinct bitterness and massive mocha and chocolate flavours (www.commonground.community/product/butchers-tears-headroom/).
Butcher’s Tears Saison en Enfer
Light and dry old-school saison in which herbal hop notes are complemented by a quirky fruitiness (www.commonground.community/product/butchers-tears-saison-en-enfer/).
Butcher’s Tears The Last Possession
Quaffable yet flavourful beer brewed with three unusual old-school hop varieties for a spicy, fruity aroma of black currant and lemon balancing a malty backbone with hints of toffee and liquorice (www.commonground.community/product/butchers-tears-the-last-possession/).
↧
↧
Bier de Rie Sprout Stout (9%http://www.bierderie.nl/Bierderie/Home_files/WELKOM.png)
Tussen de (imperial) stouts kwam ik de Sprout Stout tegen van De Bierderie (al is het gebrouwen bij Brouwerij de Molen). Het bier ruikt en smaakt vol. Het bier is wrang van smaak. Dat vind ik jammer. Wel vind ik het etiket mooi...
De Zaanse brouwerij De Bierderie van Dagmar en Fabian Baartman
is gevestigd in Wormerveer. Hier wordt ontwikkeling van recepten gedaan en worden op kleine schaal proefbrouwsels gemaakt.
Fabian heeft als brouwer gewerkt bij Breugems brouwerij en De Bierfabriek, daarnaast heeft hij de opleiding bij StiBON gevolgd en deze afgerond aan de Doemens Akademie in het Oostenrijkse Obertrum, waarna hij zich gediplomeerd internationaal biersommelier mag noemen.
Dagmar kent men onder andere van PINT en de Tasty Lady, een bier gebrouwen door 5 vrouwen onder leiding van Ruud van Moorst van Brouwerij De Eem (www.bierderie.nl/Bierderie/Homepage.html).
Sprout is een stevige volmout stout met een geroosterd karakter en bittere chocoladetonen.Gebrouwen ter ere van de geboorte van onze zoon oddvar! (www.bierderie.nl/Bierderie/Sprout.html)
Het bier heeft de alcohol (9%!!) goed verstopt. De smaak is redelijk mild, maar daarna komt een wrange afdronk. De nasmaak heeft ook een klein plakkerig mondgevoel in zich. De nasmaak is minder fijn dan de Duitse Roundhouse kick, waarover later meer...
De Zaanse brouwerij De Bierderie van Dagmar en Fabian Baartman
is gevestigd in Wormerveer. Hier wordt ontwikkeling van recepten gedaan en worden op kleine schaal proefbrouwsels gemaakt.
Fabian heeft als brouwer gewerkt bij Breugems brouwerij en De Bierfabriek, daarnaast heeft hij de opleiding bij StiBON gevolgd en deze afgerond aan de Doemens Akademie in het Oostenrijkse Obertrum, waarna hij zich gediplomeerd internationaal biersommelier mag noemen.
Dagmar kent men onder andere van PINT en de Tasty Lady, een bier gebrouwen door 5 vrouwen onder leiding van Ruud van Moorst van Brouwerij De Eem (www.bierderie.nl/Bierderie/Homepage.html).
Sprout is een stevige volmout stout met een geroosterd karakter en bittere chocoladetonen.Gebrouwen ter ere van de geboorte van onze zoon oddvar! (www.bierderie.nl/Bierderie/Sprout.html)
Het bier heeft de alcohol (9%!!) goed verstopt. De smaak is redelijk mild, maar daarna komt een wrange afdronk. De nasmaak heeft ook een klein plakkerig mondgevoel in zich. De nasmaak is minder fijn dan de Duitse Roundhouse kick, waarover later meer...
↧
Roundhouse Kick
A roundhouse kick (also known as swinging kick or a power angle kick but often confused with the round kick) is a kick in which the attacker swings his or her leg around in a semicircular motion, striking with the front of the leg or foot.[1] This type of kick is utilized in many different martial arts and is popular in both non-contact and full-contact martial arts competitions. The kick has many variations based on stance, leg movement, striking surface, and the height of the kick (https://en.wikipedia.org/wiki/Roundhouse_kick) (www.wikihow.com/Do-a-Roundhouse-Kick).
The most devastating kick in martial arts is the roundhouse kick. This is in large part why muay Thai has become the preferred stand up modality for many MMA fighters. While muay Thai allows for elbows, knees, and spinning back kicks, the foundation of the art is the roundhouse kick. While it isn’t necessarily the prettiest kick, it’s the most damaging, and make no mistake, the goal in fighting and the mixed martial arts is maximal damage. ... the muay Thai roundhouse kick is so damaging because it uses the whole body in the same way swinging a bat is ultimately a full body motion. When swinging a bat, we move through the ball, using our legs, core, and arms. In a similar sense, our roundhouse kick moves across the opponent by using the rotation of our bodies when kicking. This kick generates superior force by weight transfer and connecting to the ground, versus the snapping motion that many other martial arts kicks use (https://breakingmuscle.com/kickboxing-boxing/swinging-the-bat-how-to-do-the-muay-thai-roundhouse-kick) (www.howcast.com/videos/504060-how-to-do-roundhouse-kick-in-kickboxing-muay-thai/).
Roundhouse Kick (Round Kick) - Basic roundhouse kick that uses your rear leg.
Roundhouse Kick - Front Leg
Double Roundhouse Kick or Jumping Double Roundhouse
Downward Roundhouse Kick
540 Roundhouse Kick
Skipping Roundhouse Kick
Spinning Roundhouse Kick
Tornado Kick or Jumping Spinning Roundhouse Kick, 360 Roundhouse Kick (www.blackbeltwiki.com/roundhouse-kick, http://coed.com/2010/07/28/the-proper-way-to-perform-a-roundhouse-kick/)
Karate has many different methods of delivering their roundhouse kick (mawashi geri). The original method involved bringing up the knee, and then swiftly turning the hip over and snapping the leg outwards from the knee to deliver a strike with the ball of the foot. The ball of the foot was believed to be more effective and less dangerous than other methods.
... With the blurring of modern martial arts differences, many other variations of the roundhouse kick are now practiced in traditional karate schools. Besides the traditional Full Roundhouse Kick and the sports Small Roundhouse Kick variation, the kick sometimes uses the heel to connect (heel roundhouse kick). The Roundhouse kick is also often executed with a surprising downward tilt from high up, in what has been often called "the Brazilian kick" (downward roundhouse kick) because of influence from Brazilian Kyoukushin Karateka such as Ademir de Costa and notable students such as Glaube Feitosa and Francisco Filho. The kick is regularly practiced with a straight leg as a "low kick" because of muay Thai and kickboxing influences (straight leg roundhouse).... As with many other muay Thai techniques, the roundhouse kick has gained wide popularity due to its extensive use in K-1 kickboxing and mixed martial arts (MMA) competitions due to its effectiveness in inflicting damage to the opponent, as a properly executed muay Thai roundhouse kick has been compared by many martial artists to being struck by a baseball bat. Most Western muay Thai clubs and practitioners avoid the term roundhouse kick, instead using the term angle kick (or side-angle kick and occasionally rising kick)..... The taekwondo roundhouse kick, known as dollyŏ chagi, is performed by first drawing the knee straight up in a "chamber" position. This chamber, identical to the chamber of many taekwondo kicks (front kick, side kick, etc.) is utilized so that the opponent cannot guess which kick will be thrown. This differentiates it from muay Thai and other roundhouse kicks, which tend to incorporate rotation before or during the rising of the knee. The knee is then rotated so that it is nearly parallel to the ground (counterclockwise for the right leg roundhouse) and the kicking hip is simultaneously rotated towards the opponent. The rotation of the hip, combined with the snapping of the leg forward, gives the kick its power. The striking surface is the instep or the ball of the foot. In this way taekwondo differs from Chinese sanshou, where the striking surface is the shin. This is also called an "off the line" or "rear leg" roundhouse kick.
The roundhouse kick can also be thrown from the rear leg towards the target and strike with the lower shin or the instep. This method is to get a quick strike on the opponent before they see it coming. The kick is swung and then snapped in front of the practitioner to give them more power and velocity. The taekwondo kicking method is unique on its own. The variation of the "roundhouse kick" or 邊腿 found in Chinese wushu's full contact portion of sanshou/sanda impacts with the ankle or instep (https://en.wikipedia.org/wiki/Roundhouse_kick).
Nu is dit geen freefightforum, maar een bierblog...
Laat er nou een bier zijn met die naam....
CREW Republic Roundhouse Kick (9,2%) is zwart bier met donker schuim. Het smaakt vol. Het bier heeft geen bittere of wrange smaak, Ook geen koffie, chocolade of mocca te ontdekken door mij. Het bier heeft een fijn mondgevoel en een lekkere smaak. De smaak is vullend, maar niet alcoholerig. Het is een erg uitnodigend bier. Je merkt enkel in je hoofd, maar zeker niet in de smaak dat het bier 9,2% is. Ik vind het een aanrader! Lekker mild bier zonder extreme smaak.
Op zich is mijn inschatting van een milde smaak wat vreemd aangezien ze de naam van hun bier als volgt omschrijven:
A quiet evening in front of the fireplace: Crackling wood, dancing flames – and then a
kick straight to the face!
Roundhouse Kick Imperial Stout! Brewed for those whose taste buds can never get enough! A real malt and hop bomb – black as night and explosive as dynamite!
Hops: Columbus, Tradition
Malt: Pilsener Malt, Chocolate Malt, Crystal Malt, Roasted Malts (www.crewrepublic.de/en/crew-brews/roundhouse-kick.html)


CREW Republic Roundhouse Kick
Brewed by CREW Republic Brewery
Style: Imperial Stout
München / Unterschleissheim, Germany
COMMERCIAL DESCRIPTION
A quiet evening in front of the fireplace: Crackling wood, dancing flames – and then a kick straight to the face! Roundhouse Kick Imperial Stout! Brewed for those whose taste buds can never get enough! A real malt and hop bomb – black as night and explosive as dynamite! Hops: Columbus, Tradition Malt: Pilsener, Chocolate Malt, Crystal, Roasted Malts (www.ratebeer.com/beer/crew-republic-roundhouse-kick/204590/)

CREW Republic Brewery GmbH
Andreas-Danzer-Weg 30 • D - 85716 München/Unterschleissheim
(www.crewrepublic.de/kontakt.html)
Ik dacht dat CREW Republic uit Oost-Europa kwam, maar het is Duitsland...
CREW Republic, founded in 2011, is a microbrewery in Munich, Germany. The brewery is known for brewing something else than standard German-type beer. Breaking the tradition is intentional according to the webpages of the brewery. When Roundhouse Kick came available in Finnish market, I was straight away interested about a beer that reminds me of the legendary Chuck Norris (https://olmonger.blogspot.nl/
2016/03/olbeat-026-crew-republic-roundhouse-kick.html).
If Roundhouse Kick was actually an assault I never would have seen it coming as it was black with a medium brown head. Chocolate, molasses, citrus, blood orange, and orange made an excellent aroma. The flavor furthered my pleasure with abundant velvety chocolate and roast coffee. This beer was really good, very smooth and the little amount of char in the flavor helped to remind that it was quite powerful. CREW is one of the best German craft brewer's and this is possibly their best beer (www.averageguysguidetobeer.com/2015/03/crew-republic-roundhouse-kick-imperial.html).
What about the beer?
Colour is pitch black with huge beige head. Aroma has roasted malts with traces of hops and salty liquorice. Taste unleashes heavy bitterness with burned-roasted malts first. The hop-coal combo gets joined with strong black coffee and salty liquorice. Palate is beaten by dry bitter hops and strong citrus flavours in a very black-IPA'ish way. Aftertaste is powerfully dry, roasty and hoppy - a finish-off with style.
Ba-da-boom, ba-da-bing! Rough and aggressive, as the name promises. It's the Chuck Norris of craft beer, kicks and punches in the mouth. I loved the roughness and the complexity (https://olmonger.blogspot.nl/2016/03/olbeat-026-crew-republic-roundhouse-kick.html).
L: -pours the darkest of brown with no light coming through and a medium,frothy,beige head S: -molasses,plums,raisins,chocolate,coffee cherry T: -chocolate,spicy,cinnamon,molasses,car coffee,strawberries,sugar F: -medium carbonation -light to medium body -alcohol noticeable O: A bit sweet and light-bodied, yet still the best german Imperial Stout (non-BA) I#ve had so far (www.ratebeer.com/beer/crew-republic-roundhouse-kick/204590/).
ljthiessen (1119) - Winnipeg, Manitoba, CANADA - SEP 6, 2016
Bottle. Black pour with a lasting tan head. Aroma is creamy chocolate, some coffee, a little boozy, hint of licorice. Taste is surprisingly smooth, lots of chocolate and coffee, some dark fruit, Tastes like many great imperial stouts aged a year or two. Smooth, hides the ABV. Quite nice (www.ratebeer.com/beer/crew-republic-roundhouse-kick/204590/).
beerasmus (4) - TURKEY - JUL 31, 2016 does not count click to see why this rating of CREW Republic Roundhouse Kick does not count
Bottle, Black color with huge light brown head. Aroma is moderate roasted malts, chocolate and alcohol. Medium sweet flavour with roasted malt. Medium body with soft carbonation.
(www.ratebeer.com/beer/crew-republic-roundhouse-kick/204590/).
auxe (406) - Butzbach, GERMANY - JUL 30, 2016
Pours oily and black from the bottle and leaves behind a creamy tan crown that soon fades. Black as night. The aroma promises coffee, but also carries an enticing floral note. Taste is rich roasted malts, coffee, chocolate, juniper berry. Full bodied and truly a meal in a glass. This beer just looks heavy, and it feels heavy going down. Some beers have a time and a place and I probably did not do this one justice by drinking it on a warm summer night. Felt like a good beer that I was not in the mood to enjoy. Rerate candidate (www.ratebeer.com/beer/crew-republic-roundhouse-kick/204590/).
ogivlado (7215) - Zagreb, CROATIA - JUL 25, 2016
Bottled 330ml. -Black coloured, medium sized brown head, roasty nose. Roasted malt, caramel, chocolate, notes of alcohol, dark chocolate and licorice with again alcohol in the finish. Some light coffee notes also. Not bad at all but a bit too sweet (www.ratebeer.com/beer/crew-republic-roundhouse-kick/204590/).
Keg at the Northern Craft Beers Festival at the Hawkshead Brewery. Deep mahogany, almost black with a thin beige head. Light chocolate aroma. The taste is chocolate at first before quite a smokey finish. Some spice also. Very good (www.ratebeer.com/beer/crew-republic-roundhouse-kick/204590/).
Bijzonder hoe sommigen aangeven hoe complex dit bier is terwijl ik het een mild bier vind. Het is echter zeker wel een aanrader!
↧
Mashing Pumpkins 5.1
Snap (demo 1989)
Kom alvast in de stemming voor Halloween met Mashing Pumpkins! In de USA worden veel Pumpkin Ales gebrouwen in aanloop naar Halloween. Ook Jopen en SNAB doen graag mee met deze traditie. In samenwerking met onze collega’s van SNAB (Stichting Noord Hollandse Alternatieve Bierbrouwers) hebben we een Mashing Pumpkins gebrouwen. ... De pompoen zorgt voor een zacht zoete volle smaak. Het hogere alcoholpercentage en de toegevoegde kruiden [pumpkin pie spice] zorgen voor veel kracht in de smaak. Aan het eind merk je het effect van de chilipepers en de rookmout.
Via Facebook is de naam Mashing Pumpkins gekozen, enerzijds een knipoog naar de band Smashing Pumpkins en anderzijds heet het beslag maken in de koperen ketel in het Engels ‘mashing’ dus daarmee de link naar bier (www.jopenbier.nl/bieren/mashing-pumpkins/).
In 2015 had ik ook al aandacht voor dit bier en de band.
The Smashing Pumpkins is een Amerikaanse alternatieverockgroep die zijn eerste single uitbracht in 1990. Met invloedrijke albums als Siamese Dream en Mellon Collie and the Infinite Sadness behoorde de groep tot de bekendste rockbands van de jaren negentig en later.
De groep bestond oorspronkelijk uit:
Billy Corgan (zang/gitaar)
D'Arcy Wretzky (bas)
James Iha (gitaar/zang)
Jimmy Chamberlin (drums)
Ook Melissa Auf Der Maur (bas, 1999-2000), Matt Walker en Kenny Aronoff (drums) en Jonathan Melvoin en Dennis Flemion (keyboards) maakten korte tijd deel uit van de groep.
Corgan wordt vaak als het "muzikale genie" achter de groep gezien. Na het uiteenvallen van de band in 2000 vormde hij dan ook al snel een nieuwe band, (Zwan), om vervolgens een solocarrière te beginnen. In juni 2005 kwam zijn eerste cd, getiteld 'TheFutureEmbrace', uit. Ook Iha maakte al een cd, genaamd 'Let It Come Down', en werd later gitarist van de groep A Perfect Circle. Chamberlin bracht met zijn eigen groep, Jimmy Chamberlin Complex, in 2005 een eerste cd uit. Wretzky daarentegen koos voor een leven buiten de publiciteit.
In juni 2005 kondigde frontman Billy Corgan middels een paginagrote advertentie in een Amerikaans dagblad aan dat hij Smashing Pumpkins nieuw leven in wilde blazen. Op 20 april 2006 werd via de website van de band bekendgemaakt dat de groep aan nieuwe nummers werkte. Deze werden gedurende de rest van het jaar opgenomen. Uiteindelijk kondigde de band aan dat het zesde studio-album, genaamd 'Zeitgeist'... Een nieuwe drummer is, door middel van open audities, gevonden in de persoon van de toen 19-jarige Mike Byrne, die al snel op tour ging met Corgans tribute-band 'Spirits In The Sky', dat voornamelijk werk speelde van de in 2009 overleden muzikant Sky Saxon (The Seeds). Corgan maakte tevens in 2009 bekend aan een nieuw Smashing Pumpkins-album te werken dat de titel 'Teargarden By Kaleidyscope' draagt... Toetseniste Lisa Harriton, die in de Zeitgeist-periode bij de live-optredens aanwezig was, is bezig met haar solocarrière en maakt niet langer deel uit van de band.
Begin maart 2010 maakt ook bassiste Ginger bekend te stoppen bij The Pumpkins, omdat zij zich wil richten op haar gezin. Wederom in de vorm van open audities wordt gezocht naar een nieuwe toetsenist en bassist. De nieuwe bassist is wederom een vrouw; het gaat om Nicole Florentino, die onder andere in de jaren 90-band 'Veruca Salt' speelde. Momenteel toert de band door de USA in de nieuwe bezetting met Byrne, Schroeder en Florentino. Het zijn shows met een intiem karakter en een fris geluid. Volgens Corgan is dit de allerbeste bezetting van The Smashing Pumpkins die ooit bestaan heeft. Niet alleen muzikaal, maar ook op persoonlijk vlak klikt het erg goed tussen de bandleden (https://nl.wikipedia.org/wiki/The_Smashing_Pumpkins).
Deze keer proef ik de lustrumeditie: 5.1 (dus niet de 5.0, maar de 5.1 deze is barrel aged). Het ruikt alcoholerig en rokerig. Bij het inschenken valt me op dat het niet heel zwart bier is, maar eerder rood-bruin, amber. Schuim komt op, maar verdwijnt snel. De smaak is overweldigend. Het is een overheerlijk bier. Rook, turf, aardse tonen, rood fruit (?). De smaak blijft ook hangen. Dat is genieten.
Brouwerij: Jopen, Haarlem
Type: Pumpkin Ale
Aroma en smaak: Pompoen, kruidig, licht zurig.
Kleur: Lichtbruin
Alcoholpercentage: 9.0%
Drinktemperatuur: 8ºC
Lekker bij: In voorbereiding
Beschrijving: Mashing Pumpkins, je kent hem wel, met pompoen en de Pumpkin Pie kruiden. De 5.1 heeft een tijd liggen rijpen op een Coal Ila en een Speyside vat. En dat geeft hem een bite met een licht zuurtje in de finish. O ja, Eureka is de hopsoort die is toegevoegd. Maakt hem extra speciaal. Een "ander" bier voor de donkere dagen (www.hetbiermoment.nl/a-46145256/jopen/jopen-mashing-pumpkins-5-1-lustrum-edition-barrel-aged-33cl/).
Ja, dat zuurtje dat was me wel opgevallen, maar ik had het niet benoemd.
Een bier met een zachte citrus zure (limoen) beginsmaak. Daarna volgt een kruidenexplosie van kaneel met smaken van rode bes/duindoornbes. In de nasmaak zijn tonen van grapefruit aanwezig en in de afdronk turf en kruiden. In de neus: zure bessen (rode bes, duindoornbessen en vlierbessen), kruiden (voornamelijk kaneel), turf en rook. Ieder jaar brouwt Jopen met de mannen van SNAB Mashing Pumpkins. Voor de vijfde editie (lustrumeditie) is gekozen voor Eureka, een nieuwe hopsoort (zwarte bes, kruidig, harsig en mandarijn). Daarnaast zijn er typische pompoenkruiden en een hoop pompoen toegevoegd. Barrel aged 1/3 barrel aged op Caol Ila. Caol Ila is de Gaelische naam voor de Baai van Islay, die Islay scheidt van het eiland Jura. De distilleerderij is beroemd om het gelijknamige merk single malt Scotch whisky. De whisky’s zijn mooi uitgebalanceerd en bevatten droge aroma’s van zeelucht en een aangename rokerige zachtheid. 2/3 barrel aged op Speyside..Speyside is een gebied in Moray in Schotland waar single malt whisky wordt geproduceerd. Speyside whisky’s worden geroemd om hun milde karakter en vele smaaklagen. Speyside whisky’s zijn subtiel, mooi in balans en licht en zoet van karakter (www.drinks-gifts.nl/webwinkel/speciaal-bier-assortiment/nederland/jopen-mashing-pumpkin-5-1-ba-9-33cl-detail).
Rode bes, dat is toch rood fruit? Zat ik er niet (ver) naast met mijn rood fruit. Kaneel kon ik niet zo vinden, maar de whisky had ik wel geplaatst, al had ik het niet benoemd. Bijzonder dat een groente (of fruit?) een eigen bierstijl kan worden...
Often released as a fall seasonal, Pumpkin Ales are quite varied. Some brewers opt to add hand-cut pumpkins and drop them in the mash, while others use puree or pumpkin flavoring. These beers also tend to be spiced with pumpkin pie spices, like: ground ginger, nutmeg, cloves, cinnamon, and allspice. Pumpkin Ales are typically mild, with little to no bitterness, a malty backbone, with some spice often taking the lead. Many will contain a starchy, slightly thick-ish, mouthfeel too. In our opinion, best versions use real pumpkin, while roasting the pumpkin can also add tremendous depth of character for even better results, though both methods are time-consuming and tend to drive brewmasters insane (https://www.beeradvocate.com/beer/style/72/).
↧