De leckere

Op www.local2local.nl/producenten/brouwerij-de-leckere/ lees ik:

Wij van De Leckere genieten van het leven. In onze moderne brouwerij brouwen wij, sinds 1997, met passie karakteristieke, onderscheidende en vooral 100% biologische, leckere bieren. Echt bier met een eigen smaak voor de hedendaagse genieter.

Vervolgens staan er 13 bieren bij. Ze hebben dus alweer een uitgebreid gamma.

Brouwerij De Leckere
Categorie: Bierbrouwerij
Groep : Onafhankelijk
Opgericht: 1997
Jaarproduktie: 4200 hl.
Molensteyn 3 D
3454 PT De Meern (gemeente Utrecht)
Provincie: Utrecht (www.cambrinus.nl/brw/LECKERE.HTM)

Brouwerij De Leckere is een van oorsprong Utrechtse bierbrouwerij die thans gevestigd is in De Meern.
De brouwerij werd opgericht in 1997 op industrieterrein Lage Weide met tweedehands materialen door een Utrechtse vriendengroep die voorstanders waren van biologische landbouw en voeding. In 1998 had de brouwerij 140 verkooppunten. Op 17 mei 2001 opende de toenmalige minister van economische zaken Annemarie Jorritsma officieel een nieuwe brouwerij met een nieuwe, door De Leckere ontworpen brouwinstallatie op industrieterrein Oudenrijn in De Meern. De verhuizing bracht de brouwerij in de problemen en een faillissement dreigde. Na meerdere overnames is de brouwerij sinds 2007 in handen van Odenwald Organic Food Group. Anno 2010 wordt het bier onder andere verkocht in biologische winkels, filialen van de slijterijketens Gall&Gall en Mitra en in 280 Albert Heijn-winkels.
In 2009 is de brouwerij verkozen tot Utrechtse Held van de Smaak.
Op initiatief van Het Utrechts Archief brouwt de brouwerij sinds 2007 een bier naar middeleeuws recept van het abdijbier van de Utrechtse Paulusabdij (https://nl.wikipedia.org/wiki/Brouwerij_De_Leckere).

Op Wikipedia hebben ze een assortiment van 15 bieren:
Pilsener Premium Organic (5%)
Pontificale Pausenbier (7,2%)
Blauwe Bijl Cuvée (10%)
Blauwe Bijl Zwaar (10%)
Razende Swaen Cuvée (kleine partij)
Razende Swaen Tripel (8%)
Paulus Cuvée (7,5 %)
Paulus Utrechts Abdijbier (7,5%)
Witte Vrouwen Wit (5%)
Gulden Craen Blond (6%)
Willibrord Amber (5,5%)
Crom Hout Dubbel (6,5%)
Rode Toren Herfstbock (6,5%)
Springhaver Lentebok (6,5%)
Traiectum (5%)
(https://nl.wikipedia.org/wiki/Brouwerij_De_Leckere).

Op 1 november 1996 werd Brouwerij De Leckere als VoF ingeschreven bij de Kamer van Koophandel. Initiatiefnemers waren Erik Bok, Pim Bosch, Nico Verhoog en Edo Gommers. Erik en Pim waren als keurmeester aangesloten aangesloten bij het Bier Keurmeesters Gilde. Vanaf 1996 werd er een klein jaar gewerkt aan de inrichting van de brouwerij. Op 15 augustus 1997 kon worden begonnen met brouwen en op zondag 14 december 1997 werd de brouwerij officieel geopend. De brouwerij was toen nog gesitueerd in een uithoek van het afgelegen industrieterrein Lage Weide in het noorden van Utrecht, achterin een loodsachtig multi-functioneel gebouwtje. De brouwerij werd, gezien de geringe financiële armslag, in zijn geheel door de vier initiatiefnemers (met hulp van derden) ontworpen en gebouwd. Er werd een waterleiding aangelegd, er werden vloeren gestort en de, in eerste instantie, volkomen lege ruimte werd opgedeeld in kleinere ruimten die als brouwzaal, moutzolder, warme kamer en gistkamer dienst gingen doen. De gebruikte apparatuur was afkomstig vanuit de horeca, openbare verkopingen van boedels (waaronder de inboedel van een melkfabriek), dumphandels en vlooienmarkten (www.cambrinus.nl/brw/LECKERE.HTM).

De toenmalige brouwers maakten een bewuste keus voor het brouwen van biologisch speciaalbier en brouwden daarom slechts met gecertificeerde, biologisch geteelde grondstoffen. De bieren van de brouwerij mochten dan ook het officiële ECO-keurmerk dragen van de Stichting Skal (Stichting Kontrole Alternatieve Landbouw). De Duitse firma Weissheimer leverde de biologisch geteelde mout die voldeed aan de richtlijnen van het Bioland Verbundes. Ook de biologisch geteelde hop (Hallertau) was afkomstig uit Duitsland en voldeed aan de normen van Ökolandbau. Als bewijs hiervan werd hiervoor een keuringscertificaat afgegeven. Alle bieren werden met dezelfde gistsoort vergist die, evenals het bier zelf, regelmatig werd getest in het laboratorium van Brouwerij De Hemel in Nijmegen. Daar had men namelijk een analiste in dienst die ook voor andere brouwerijen microbiologische keuringen kon verrichten.
De vergisting en lagering van het bier geschiedde in kunststof tanks, vergelijkbaar met reusachtige jerrycans, van ieder 1.000 liter. De botteling geschiedde eveneens met behulp van een zelfgebouwde installatie, waarin ventielen waren verwerkt die ook in wasautomaten werden gebruikt. De installatie kon 600 flessen per uur verwerken. Ten behoeve van de nagisting werd bij het bottelen biologische maismoutstroop aan de bieren toegevoegd.
Alle werkzaamheden werden handmatig uitgevoerd: het bottelen, het plakken van de etiketten en het roeren met de roerstok in de maiskuipen. In de beginperiode werd er ongeveer 400 hectoliter op jaarbasis gebrouwen. Per keer kon er maximaal 225 liter worden gebrouwen. In 1999 was de jaarproductie gegroeid naar 500 à 600 hectoliter.
Ten behoeve van de landelijke distributie van het bier-assortiment werd een overeenkomst gesloten met de Groene Band, een grote landelijke distributeur van biologische producten. Begin 1998 werden ongeveer 140 winkels en restaurants met de bieren van Brouwerij De Leckere bevoorraadt.
Om de brouwerij te kunnen financieren werd een beroep gedaan op familie, vrienden en kennissen. Er werden sponsor-certificaten uitgegeven die echter niet automatisch recht gaven op een gratis hoeveelheid bier. De initiatiefnemers beloofden hun sponsors extra in de watten te zullen leggen.
Het was aanvankelijk de bedoeling om het bier de naam Okidoki te geven. Dit was ook de reden dat destijds op het etiket een mannetje was afgebeeld dat zijn duimen omhoog stak. De naam bleek echter al te bestaan en dus werd gekozen voor "De Leckere" (www.cambrinus.nl/brw/LECKERE.HTM).

Als gevolg van privé-omstandigheden trok Nico Verhoog zich in de loop van het jaar 2000 terug uit de brouwerij. Eind augustus 2000 werd de brouwerij tijdelijk gesloten om een verhuizing van de Sophialaan 5 in Utrecht naar industrieterrein Oudenrijn in De Meern te kunnen realiseren. In dit pand was hiervoor een fabrikant van kinderkleding gevestigd. Vanaf januari 2001 werd op de nieuwe locatie het brouwproces weer opgepakt. Pim, Edo en Erik gingen zich er maart 2001 full-time bezighouden met de brouwerij. Pim werd hoofdbrouwer, Edo richtte zich vooral op de administratie en Erik deed de rest. Op 17 mei 2001 werd de brouwerij officieel heropend door de toenmalige minister van Economische Zaken Annemarie Jorritsma (www.cambrinus.nl/brw/LECKERE.HTM).

De brouwerij brouwde op dat moment ongeveer 3.000 liter bier per week (er werd twee keer per week een brouwsel van 15 hectoliter gebrouwen). Die hoeveelheid was op dat moment tevens de maximale brouwcapaciteit van de brouwerij. De jaarproductie bedroeg 700 hectoliter. Het lag in de bedoeling deze capaciteit uit te breiden naar 3.500 hectoliter op jaarbasis. Voor de nieuwe lokatie liet men een nieuwe, zelf ontworpen, brouwinstallatie bouwen bij F.I.B. in Leeuwarden. Uit de omgeving van Bamberg kwam een tweedehandse afvullijn voor 30 cl.- en 33 cl.-flessen. Vanaf dat moment kon er onder koolzuur worden afgevuld.
In januari 2002 werd duidelijk dat het, economisch gezien, niet mogelijk bleek de brouwerij nog langer draaiende te houden. Men ging naarstig op zoek naar de laatste strohalm en er werd contact gezocht met derden. De brouwerij balanceerde in mei 2002 op het randje van een faillissement. In juni 2002 trokken Pim Bosch en Edo Gommens zich, zonder opgaaf van reden, terug uit de brouwerij. Erik Bok bleef achter maar, kreeg al snel bijval van Bert de Ruyter (sinds 1987 eigenaar van Bierspeciaalzaak Bert's Bierhuis in Utrecht en ooit begonnen als mede-eigenaar van Café België in Utrecht), Ronald de Koning (eigenaar van Café België in Utrecht), Lucas Seyerlin (een horeca-ondernemer uit Harderwijk, Luxembourg Catering & Events) en Bert Audenaerde (eigenaar van een etikettenfabriek in Breda). Samen hielden zij de brouwerij draaiende (www.cambrinus.nl/brw/LECKERE.HTM).

Eind september 2002 moest Erik Bok echter noodgedwongen de roerstok erbij neerleggen. Sindsdien werd er bij De Leckere enige tijd niet meer gebrouwen. De nieuwe initiatiefnemers bleken niet voldoende tijd vrij te kunnen maken om de brouwerij in bedrijf te kunnen houden. Begin december 2002 viel het doek definitief voor de brouwerij. De verhuizing van het kleine pand op industrieterrein Lage Weide naar de nieuwbouw op industrieterrein Oudenrijn in De Meern bracht de brouwerij in de problemen. Tijdens de verhuizing lag het brouwpoces namelijk 4 à 5 maanden stil, waardoor de brouwerij een fors aantal klanten kwijt raakte. Ook de marketing was voor de brouwerij van ondergeschikt belang, waardoor er niet voldoende omzet werd gedraaid (www.cambrinus.nl/brw/LECKERE.HTM).

Een aantal gegadigden meldde zich om de brouwerij over te nemen. Op 20 mei 2003 nam Jan Wolfs (1953) de roerstok ter hand in de brouwerij. Jan was eerder werkzaam in de Hoeksche Brouwerij (1992-1993), de Schiedamsche Bier Brouwerij (1993-1998) en Bierbrouwerij Hoeksche Waard in Oud-Beijerland. Het brouwen deed hij naast de werkzaamheden voor zijn eigen brouwerij in Oud-Beijerland. Jan Wolfs ging, na twee jaar voortgezet onderwijs, werken bij een koffiebranderij, daarna bij een dierenwinkel en daarna in de Rotterdamse haven. Zijn liefde voor het brouwen begon met een cursus bij de Leidse Onderwijsinstellingen (LOI) om appelwijn te maken. De hobby van bierbrouwen kwam ervoor in de plaats. Jan was tevens bierkeurmeester voor wedstrijden van amateurs. In 2001 kwam Jan wegens nekklachten in de WAO terecht en moest hij stoppen met zijn werk als kraanmachinist. In 2004 is Jan actief als bestuurslid van het Klein Brouwerij Collectief (KBC) (www.cambrinus.nl/brw/LECKERE.HTM).

In mei 2003 werd opnieuw begonnen met brouwen. De nieuwe eigenaren van de brouwerij waren de in Montfoort woonachtige Wilfried van Schaik (eigenaar van een drankenhandel, een café en een tweetal slijterijen) en Bert Jan de Rooy (was salesmanager bij Vrumona). Wilfried hield zich bezig met de algehele leiding over de brouwerij (w.o. de financiën) en Bert Jan hield zich bezig met de verkoop. De brouwerij bleef het biologische merk "De Leckere" behouden. Jan Wolfs werkte die periode drie dagen per week in de brouwerij. De doelstelling voor 2004 was tussen de 700 en 1.000 hectoliter op jaarbasis. Deze hoeveelheid moest in drie jaar uitgroeien naar 1.500 hectoliter op jaarbasis.
Onder de naam Brouwerij De Leckere werden de biologische bieren in de markt gezet, terwijl onder de naam Utrechtse Speciaalbrouwerij de niet-biologische bieren in de markt werden gezet (www.cambrinus.nl/brw/LECKERE.HTM).

In de loop van 2004 trokken de voormalige eigenaren zich geheel terug uit de onderneming, omdat de verkopen achter bleven bij de verwachtingen. De nieuwe directie werd gevormd door de oud-studiegenoten Tjeerd de Vries (1961) en Justus P. Kos (1961). Kos was internationaal sponsoring manager bij Heineken terwijl de antroposofisch opgevoede De Vries werkzaam is als corporate finance adviseur. Hoewel de beide heren aanvankelijk van plan waren om in 't Gooi een wasserij te kopen om daar vervolgens de eerste biologische wasserette van Nederland van te maken werd het uiteindelijk een brouwerij. Er werd gekozen voor een professioneler aanpak, althans in de ogen van de nieuwe eigenaren. De VoF werd in oktober 2004 omgevormd tot een BV. Jan Wolfs bleef werkzaam als brouwmeester en was er inmiddels in geslaagd het bierop een constant niveau te krijgen. De nieuwe directie heeft het 'maatschappelijk verantwoord ondernemen' hoog in het vaandel. In de praktijk zien we dit terug in het feit dat voor het lopende band werk in de brouwerij een paar dagen per week een beroep wordt gedaan op werknemers van de Pauw Bedrijven, een sociale werkplaats in Breukelen (www.cambrinus.nl/brw/LECKERE.HTM).

In 2005 was het bier voornamelijk verkrijgbaar in natuurwinkels, een aantal café's en speciaalbierzaken. Het is echter de bedoeling de jaarproductie op te voeren van ongeveer 750 hectoliter op het moment van de overname naar 2.500 hectoliter.
In 2005 nam supermarktketen Plus de bieren van Brouwerij De Leckere in haar assortiment op. Landelijk worden de bieren gepromoot door onder andere Multibier (Asten), en BSB (Raamsdonksveer). Er werd besloten om alle bieren te gaan pasteuriseren.
Medio februari 2006 trad Mark Dignum in dienst van de brouwerij. Mark is, naast Jan Wolfs, fulltime werkzaam als tweede brouwer. In 2007 verliet Mark noodgedwongen de brouwerij (www.cambrinus.nl/brw/LECKERE.HTM).

afb. 2: Brouwketels

(www.cambrinus.nl/brw/LECKERE.HTM)

In 2007 dreigde de brouwerij failliet te gaan. In mei 2007 werd de brouwerij echter overgenomen door een groep aandeelhouders. Eén van deze aandeelhouders is Eric Odenwald (Odenwald Organic Food Group). Hij brengt in Nederland, maar ook in Duitsland, Engeland en België biologisch brood, frisdrank, chocolade en ijs op de markt. Tjeerd de Vries en Justus Kos bleven als aandeelhouder verbonden aan de brouwerij.
Voor het afvullen zal het bier voortaan worden gecentrifugeerd. Met deze overname trad ook weer Pim Bosch in dienst van de brouwerij.
Eind 2007 werden er nog twee extra gistlagertanks geinstalleerd met een totale capaciteit van 60 hl. Brouwmeester Jan Wolfs krijgt hulp van Pim Bosch. Aanvankelijk werkte Pim drie dagen in de week, maar sinds februari 2008 werd dat vier dagen. Daarnaast houdt Richard Kuiken zich bezig met alle voorkomende werkzaamheden in de brouwerij met uitzondering van het bierbrouwen.
Op 2 november 2009 werden er zes nieuwe lagertanks geplaatst met een gezamenlijke capaciteit van 360 hl. De totale lagercapaciteit van de brouwerij verdubbeld hiermee en komt uit op ruim 500 hl. De brouwerij groeit hiermee uit naar een productiecapaciteit van 6000 hl.
De omzet van de brouwerij steeg in 2009 ten opzichte van 2008 met 35%.
In het kader van de Week van de Smaak werd Jan Wolfs in november 2009 uitgeroepen tot de Held van de Smaak van de provincie Utrecht.
Begin 2010 trad Oscar Moerman in dienst van Brouwerij De Leckere. Een jaar later gooide hij de roerstok er weer bij neer. Carl Stapelbroek (Brouwerij Vat No. 13) trad 1 januari 2011 in dienst van de brouwerij.
Per 1 november 2011 legde Jan Wolfs de roerstok erbij neer om op zoek te gaan naar een nieuwe uitdaging in de Nederlandse bierbranche (www.cambrinus.nl/brw/LECKERE.HTM).

De brouwerij werd in 2010 BRC gecertificeerd. De BRC certificering staat voor British Retail Consortium. Het is een kwaliteitsnorm die in Engeland is ingesteld voor producenten van levensmiddelen. De norm bevat een breed pakket aan kwaliteitseisen op het gebied van voedselveiligheid, productie en omgeving (www.cambrinus.nl/brw/LECKERE.HTM).

Zo bezien is dit brouwbedrijf een enerverend bedrijf, dat de afgelopen jaren veel heeft meegemaakt. Ze zijn onderscheidend en vallen op in de supermarkt en natuurwinkels. Ik zag het zelf altijd als al een gevestigde naam, maar als ik voorgaande lees dan blijkt dat niet het geval...

Door de vele veranderingen zijn ook de etiketten aan verandering onderhavig geweest: