St. Bernardus Abt 12: Gerstewijn met een alcoholpercentage van 10%. Blauw etiket, donkere kleur, fruitig boeket. Verkrijgbaar in 75 en 33 cl. Het bier wordt gebrouwen sinds 1946.
...
Abt 12, stond op nummer 4 op de lijst van beste bieren ter wereld van de website beeradvocate.com. De recepten van de bieren zijn dezelfde als die van de brouwerij in Westvleteren [Westvleteren Twaalf (10,2%) werd meerdere malen door het internationaal bierforum Ratebeer tot beste bier ter wereld verkozen. !?! (https://nl.wikipedia.org/wiki/Westvleteren_(bier)) Zo zie je maar wat een 'merknaam' doet voor een bier] . Alle bieren van Sint-Bernardus zijn van hoge gisting.
Oorspronkelijk brouwde Sint-Bernardus voor de abdij van West-Vleteren. Het bier heette toen St. Sixtus Abdij en later gewoon Sixtus. In 1992 stopte de licentie. Sindsdien worden de bieren onder de huidige naam op de markt gebracht (https://nl.wikipedia.org/wiki/St._Bernardus_(bier)).
St. Bernardus Abt 12
De absolute top in de hiërarchie van de St.Bernardusbieren en tevens het bier met het hoogste alcoholgehalte (10% alc. vol).
Een donker bier met een volle, ivoorkleurige schuimkraag. Het paradepaardje van de brouwerij dat zich vlot laat drinken door zijn zachte volmondige smaak.
De St.Bernardus Abt 12 heeft een zeer fruitig aroma, zit boordevol complexe smaken en blinkt uit door zijn lange bitterzoete afdronk.
Wordt aanzien als een van de beste bieren ter wereld. Origineel recept, sedert 1946 gebrouwen (www.sintbernardus.be/stbernardusabt12.php?l=nl).
St. Bernardus Abt 12
Productomschrijving
ZICHT/KLEUR Bruin bier met een mooie rode gloed en een crèmekleurige schuimkraag.
GEUR In de geur is duidelijk banaan aanwezig met tonen van rozijnen en een aanvullende frisheid zorgen voor een mooi evenwicht.
SMAAK De smaak bouwt voort op de nuances van de geur en een zachte smaak van kandij komt naar voren.
AFDRONK Een licht bittere afdronk die redelijk lang aanwezig blijft.
GERECHT St. Bernardus abt is een prima begeleider van diverse kazen.
BIJZONDERHEDEN De absolute top in de hiërarchie van de St. Bernardusbieren en tevens het bier met het hoogste alcoholgehalte. Het paradepaardje van de brouwerij is gebrouwen volgens origineel recept uit 1946 en laat zich vlot drinken door zijn zachte volmondige smaak (www.mitra.nl/webshop/product/stbernardus/abt12/6b-7a-f6-9b-de-1b-97-4a).
Erik Torbeyns op 30/12/2009 - 19:59
Aangezien de Westvleteren zo moeilijk te vinden is, is de Sint Bernardus 12 een zeer goed alternatief! (www.belgische-bieren.be/bier/sint-bernardus-abt-12)
De Abt 12 is een Quadrupel bier gemaakt door de St. Bernardus brouwerij. Het bier heeft een alcoholpercentage van 10,5%. Redelijk zwaar dus, maar ondanks dit hoge percentage is het bier nog best makkelijk te drinken. Fruitig, karamel, lekker zoet en natuurlijk een beetje ‘hartverwarmend’ door de alcohol. Het is geen bier waarvan je er 5 achter elkaar wil drinken, maar 1 of 2 van deze biertjes nadat je al wat lichter bier hebt gehad kan erg lekker zijn (www.spoelenmaar.nl/de-goede-keuze-st-bernardus-abt-12/).
Merkomschrijving St. Bernardus
De brouwerij werd in 1946 opgericht door Evarist Deconinck. Hij had sinds de jaren dertig een kaasmakerij in Watou, België. Hij sloot in die tijd een contract af met de paters van de Sint-Sixtusabdij van Westvleteren, die hun bier niet meer zelf verder wilden commercialiseren. De Poolse meesterbrouwer van de abdij van Westvleteren stapte over naar de nieuwe brouwerij van Deconinck, waar voortaan het bier Sint-Sixtus gebrouwen werd. De paters in de abdij brouwden enkel nog voor eigen gebruik.
In 1959 besliste Deconinck om met de productie van kaas te stoppen en zich volledig toe te leggen op het brouwen. In 1992 werd de overeenkomst met de paters van de Sint-Sixtusabdij stopgezet, omdat de paters besloten dat alleen de bieren die gebrouwen werden binnen de muren van de abdij, het ‘Authentic Trappist Product’ label mochten hebben. De bieren werden daarom in de brouwerij volgens de originele recepten verder gebrouwen onder de naam St. Bernardus (www.mitra.nl/webshop/product/stbernardus/abt12/6b-7a-f6-9b-de-1b-97-4a).
De St. Bernardus Abt 12
“Je ruikt echt gist, hè”, noteert Roel goedkeurend terwijl ie boven de stevige, opvallend witte schuimkraag hangt. Het koolzuur borrelt vrolijk onder het dikke schuim, waar qua smaak ook veel onder vandaan komt. Roel noteert een candijsmaak “die er hard uit komt” maar prijst verder de balans van dit bier dat toch de 10% alcohol aantikt: “geen gekke dingen”. “Mooi complex” is het, en “verwarmend” en daarmee een “ultiem winterbier”. Roel vindt het bijna “snoepjesachtig” en begint spontaan dingen te roepen over een open haard, dekentjes (het liefst met ruitjes) en een kat op schoot.
Roel is niet de enige die dit bier zo ontzettend lekker vind. St. Bernardus’ Abt 12 prijkt op menig lijstje dat streeft naar een serieuze weergave van ’s werelds beste bieren. Zoals wel meer van de betere bieren heeft het z’n oorsprong in de Belgische kloosters. Toen de trappisten van de Sint-Sixtusabdij van Westvleteren in 1946 besloten hun bier op grotere schaal te gaan brouwen, verschaften ze een lokale kaasmaker de licentie om de grootschaliger bierproductie te realiseren. De brouwmeester verhuisde van abdij naar de seculiere brouwerij en nam de recepten en de gist mee. Het bier moest hetzelfde smaken als dat van de trappisten in Westvleteren maar het kreeg wel een andere naam: St. Sixtus.
Toen de monniken van Westvleteren besloten het Authentic Trappist Product label te gaan voeren, mocht het bier alleen nog maar binnen de muren van een trappistenklooster gebrouwen worden. De licentie met St. Sixtus werd in 1992 om die reden beëindigd. Onder de naam St. Bernardus ging de brouwerij gewoon op oude voet verder. Het bier wordt niet binnen kloostermuren gebrouwen maar wel nog steeds volgens de recepten die de trappisten in Westvleteren ook nog raadplegen.
Wat is het verschil? Het water? De gist? Daar zijn de meningen over verdeeld. Het bier van Westvleteren heeft door de beperkte beschikbaarheid in ieder geval een exclusiever karakter. Het bier kan alleen op afspraak en in zeer beperkte oplage worden afgehaald aan de kloosterpoorten. Ondanks die beperkte verkrijgbaarheid lijken heel veel mensen te weten dat het in het klooster gebrouwen Westvleteren 12 (XII) een ontzettend goed bier is: in 2005 werd het op Ratebeer.com uitgeroepen tot beste bier ter wereld.
In Nederland is Westvleteren 12 (XII) door de bovengenoemde constructie nogal moeilijk verkrijgbaar en als je de etiketloze flessen al eens tegen komt, betaal je ruim boven de tien euro per stuk. Is dat je teveel? Dan is er een uitstekend alternatief: St. Bernardus Abt 12. Niet helemaal identiek, maar wel volgens hetzelfde recept als die fameuze Westvleteren 12 (XII). Ook niet onbelangrijk: het is goed verkrijgbaar en nog betaalbaar ook (www.brouwerijhetij.nl/biertip-voor-de-winter-st-bernardus-abt-12/).
Bieren van een zelfde bierstijl met elkaar vergelijken blijkt een leerrijke ervaring te zijn.
We gingen deze keer opzoek naar de waarheid achter het verhaal dat St-Bernardus Abt en Westvleteren 12 kopieën zijn…
Er zijn veel factoren die een rol spelen als je twee bieren wil vergelijken die heel dicht bij elkaar aanleunen.
De manier van bewaren, de botteldatum,…
Met twee bieren van botteljaar 2013 deden we een verdienstelijke poging om deze twee zwaargewichten in bierland met elkaar te vergelijken.
St-Bernardus – Westvleteren…
In de abdij “Sint-Sixtus” in Westvleteren werd sinds de 19de eeuw bier gebrouwen.
Na de tweede wereldoorlog werd echter beslist het brouwen in licentie te geven. Dat was in die periode geen uitzondering.
Anno 2014 worden de meeste abdijbieren in commerciële brouwerijen buiten de abdijmuren gebrouwen.
De licentie werd toevertrouwd aan brouwerij St-Bernardus in Westvleteren.
Omdat er nog geen regelgeving rond het gebruik van de naam “trappist” bestond werd voor Westvleteren dus de benaming “trappist” gebruikt.
Om een wildgroei van bieren met de naam trappist tegen te gaan werden regels vastgelegd.
Zo moest een echte trappist binnen de muren van een trappistenabdij gebrouwen zijn.
Zo scheiden de wegen van brouwerij St-Bernardus en de abdij
Sint-Sixtus. Aanvankelijk in vrede, maar na enige tijd bleek er toch een geschil te ontstaan tussen beide partijen.
Het gevolg was dat brouwerij St-Bernardus de abdij niet langer wou voorzien van gist zodat de abdij zich voor gist nu gaat bevoorraden bij de abdij van Westmalle.
St-Bernardus claimt sindsdien het enige echte recept te bezitten.
Uitzicht
Beide bieren zijn identiek van kleur, namelijk zeer donker.
De pareling is op het zicht moeilijk te beoordelen.
De St- Bernardus heeft een dikke fijnmazige schuimkraag die langstevig blijft staan.
De kleur is gebroken wit.
De schuimkraag van de Westvleteren is eveneens overvloedig, maar ze is iets grover waardoor ze iets sneller vervalt.
De kleur van het schuim van de Westvleteren neigt ook eerder naar beige.
Al bij al zijn beide bieren uiterlijk moeilijk te onderscheiden.
Aroma
Het eerste echt opvallende verschil zit in de geur.
De St- Bernardus heeft een vol fruitig en aantrekkelijk aroma waarin we duidelijk banaan herkennen (een kenmerk van een jong bier).
De Westvleteren is ingetogener, het aroma is neutraler.
Toch ruiken we een zekere houtigheid en een gebrand aroma.
Naar mate ons experiment vordert worden de bieren warmer.
Pas dan geeft de Westvleteren zijn volle aroma prijs.
Naar mate het bier warmer wordt krijgen we ook toetsen van rozijnen in de neus en wordt het aroma complexer en aangenamer.
Smaak
De St-Bernardus zet vol aan.
De smaak van gebrande mout en karamel overheerst een hopbitterheid die, eigen aan de bierstijl, op de achtergrond blijft. We nemen opnieuw dat vleugje banaan waar.
Complex enevenwichtig in de smaak.
In de smaak zul je de Westvleteren moeilijker onderscheiden van de St-Bernardus dan in het aroma. Er is weinig verschil, maar de Westvleteren mist het vleugje banaan.
Opnieuw stellen we vast dat de Westvleteren pas tot zijn volle ontplooiing komt als het bier bijna op kamertemperatuur is.
De smaak is op kamertemperatuur voller en complexer en wordt opmerkelijk aangenamer.
De St-Bernardus verliest wat van zijn pluimen bij die temperatuur.
Bij de St-Bernardus treedt een lichte zurigheid naar voor die wat wringt.
Het is zelfs zo dat, waar de voorkeur van de meeste panelleden eerst licht in het voordeel van de St-Bernardus was, de meesten naar het einde toe toch meer naar de Westvleteren neigen.
Afdronk
Bij beide bieren is de afdronk lang en aangenaam.
De gebrande karamel blijft lang hangen en voor het eerst komt ook de hopbitterheid naar voor.
Experiment bis
Ons experiment bestond deze keer eigenlijk uit twee delen.
Eerst werden de beide bieren blind geproefd en besproken om alle vooroordelen te vermijden.
Na de bekendmaking van de namen van de bieren werd uiteraard verder geproefd en gediscussieerd.
Het experiment bis bestond erin dat iedereen opnieuw beide bieren blind voorgeschoteld kreeg.
Het was de bedoeling dan de bieren te herkennen.
We haalden een score van 75% wat aantoont dat er duidelijk verschil is, maar dat beide bieren erg dicht bij elkaar aanleunen.
Conclusie
Dit zijn zonder meer twee topbieren van absolute wereldklasse.
We zijn het er unaniem over eens dat er verschil is.
Maar het verschil is zo klein dat wie slechts één van beide bieren zouvoorgeschoteld krijgen zou kunnen uitmaken of het een St-Bernardus Abt of een Westvleteren 12 is.
We vragen ons ook af of de verschillen uitgesprokener worden bij veroudering of juist zouden vervlakken. Misschien een idee voor een volgende experiment binnen enkele jaren…
(www.ambibrew.be/?p=411)
Wat vind ik er van?
De kleur is bruin-rood. Schuim is wit/bruinig. Het bier geurt duidelijk, maar naar wat? Gist of alcohol? Ik denk gist. De smaak is verwarmend en smaakvol (maar welke smaken?). Mondgevoel is niet waterig. Bitterheid is zacht, maar smaak heeft ook gist in zich. Ik denk dat het een moutig bier is,
Banaan of rood fruit? geen idee...
Aangezien ik het toch niet proef, lijkt het voor mij niet de hand om 10 of 15 euro voor een Westvleteren XII te gaan betalen...
...
Abt 12, stond op nummer 4 op de lijst van beste bieren ter wereld van de website beeradvocate.com. De recepten van de bieren zijn dezelfde als die van de brouwerij in Westvleteren [Westvleteren Twaalf (10,2%) werd meerdere malen door het internationaal bierforum Ratebeer tot beste bier ter wereld verkozen. !?! (https://nl.wikipedia.org/wiki/Westvleteren_(bier)) Zo zie je maar wat een 'merknaam' doet voor een bier] . Alle bieren van Sint-Bernardus zijn van hoge gisting.
Oorspronkelijk brouwde Sint-Bernardus voor de abdij van West-Vleteren. Het bier heette toen St. Sixtus Abdij en later gewoon Sixtus. In 1992 stopte de licentie. Sindsdien worden de bieren onder de huidige naam op de markt gebracht (https://nl.wikipedia.org/wiki/St._Bernardus_(bier)).
St. Bernardus Abt 12
De absolute top in de hiërarchie van de St.Bernardusbieren en tevens het bier met het hoogste alcoholgehalte (10% alc. vol).
Een donker bier met een volle, ivoorkleurige schuimkraag. Het paradepaardje van de brouwerij dat zich vlot laat drinken door zijn zachte volmondige smaak.
De St.Bernardus Abt 12 heeft een zeer fruitig aroma, zit boordevol complexe smaken en blinkt uit door zijn lange bitterzoete afdronk.
Wordt aanzien als een van de beste bieren ter wereld. Origineel recept, sedert 1946 gebrouwen (www.sintbernardus.be/stbernardusabt12.php?l=nl).
St. Bernardus Abt 12
Productomschrijving
ZICHT/KLEUR Bruin bier met een mooie rode gloed en een crèmekleurige schuimkraag.
GEUR In de geur is duidelijk banaan aanwezig met tonen van rozijnen en een aanvullende frisheid zorgen voor een mooi evenwicht.
SMAAK De smaak bouwt voort op de nuances van de geur en een zachte smaak van kandij komt naar voren.
AFDRONK Een licht bittere afdronk die redelijk lang aanwezig blijft.
GERECHT St. Bernardus abt is een prima begeleider van diverse kazen.
BIJZONDERHEDEN De absolute top in de hiërarchie van de St. Bernardusbieren en tevens het bier met het hoogste alcoholgehalte. Het paradepaardje van de brouwerij is gebrouwen volgens origineel recept uit 1946 en laat zich vlot drinken door zijn zachte volmondige smaak (www.mitra.nl/webshop/product/stbernardus/abt12/6b-7a-f6-9b-de-1b-97-4a).
Erik Torbeyns op 30/12/2009 - 19:59
Aangezien de Westvleteren zo moeilijk te vinden is, is de Sint Bernardus 12 een zeer goed alternatief! (www.belgische-bieren.be/bier/sint-bernardus-abt-12)
De Abt 12 is een Quadrupel bier gemaakt door de St. Bernardus brouwerij. Het bier heeft een alcoholpercentage van 10,5%. Redelijk zwaar dus, maar ondanks dit hoge percentage is het bier nog best makkelijk te drinken. Fruitig, karamel, lekker zoet en natuurlijk een beetje ‘hartverwarmend’ door de alcohol. Het is geen bier waarvan je er 5 achter elkaar wil drinken, maar 1 of 2 van deze biertjes nadat je al wat lichter bier hebt gehad kan erg lekker zijn (www.spoelenmaar.nl/de-goede-keuze-st-bernardus-abt-12/).
Merkomschrijving St. Bernardus
De brouwerij werd in 1946 opgericht door Evarist Deconinck. Hij had sinds de jaren dertig een kaasmakerij in Watou, België. Hij sloot in die tijd een contract af met de paters van de Sint-Sixtusabdij van Westvleteren, die hun bier niet meer zelf verder wilden commercialiseren. De Poolse meesterbrouwer van de abdij van Westvleteren stapte over naar de nieuwe brouwerij van Deconinck, waar voortaan het bier Sint-Sixtus gebrouwen werd. De paters in de abdij brouwden enkel nog voor eigen gebruik.
In 1959 besliste Deconinck om met de productie van kaas te stoppen en zich volledig toe te leggen op het brouwen. In 1992 werd de overeenkomst met de paters van de Sint-Sixtusabdij stopgezet, omdat de paters besloten dat alleen de bieren die gebrouwen werden binnen de muren van de abdij, het ‘Authentic Trappist Product’ label mochten hebben. De bieren werden daarom in de brouwerij volgens de originele recepten verder gebrouwen onder de naam St. Bernardus (www.mitra.nl/webshop/product/stbernardus/abt12/6b-7a-f6-9b-de-1b-97-4a).
De St. Bernardus Abt 12
“Je ruikt echt gist, hè”, noteert Roel goedkeurend terwijl ie boven de stevige, opvallend witte schuimkraag hangt. Het koolzuur borrelt vrolijk onder het dikke schuim, waar qua smaak ook veel onder vandaan komt. Roel noteert een candijsmaak “die er hard uit komt” maar prijst verder de balans van dit bier dat toch de 10% alcohol aantikt: “geen gekke dingen”. “Mooi complex” is het, en “verwarmend” en daarmee een “ultiem winterbier”. Roel vindt het bijna “snoepjesachtig” en begint spontaan dingen te roepen over een open haard, dekentjes (het liefst met ruitjes) en een kat op schoot.
Roel is niet de enige die dit bier zo ontzettend lekker vind. St. Bernardus’ Abt 12 prijkt op menig lijstje dat streeft naar een serieuze weergave van ’s werelds beste bieren. Zoals wel meer van de betere bieren heeft het z’n oorsprong in de Belgische kloosters. Toen de trappisten van de Sint-Sixtusabdij van Westvleteren in 1946 besloten hun bier op grotere schaal te gaan brouwen, verschaften ze een lokale kaasmaker de licentie om de grootschaliger bierproductie te realiseren. De brouwmeester verhuisde van abdij naar de seculiere brouwerij en nam de recepten en de gist mee. Het bier moest hetzelfde smaken als dat van de trappisten in Westvleteren maar het kreeg wel een andere naam: St. Sixtus.
Toen de monniken van Westvleteren besloten het Authentic Trappist Product label te gaan voeren, mocht het bier alleen nog maar binnen de muren van een trappistenklooster gebrouwen worden. De licentie met St. Sixtus werd in 1992 om die reden beëindigd. Onder de naam St. Bernardus ging de brouwerij gewoon op oude voet verder. Het bier wordt niet binnen kloostermuren gebrouwen maar wel nog steeds volgens de recepten die de trappisten in Westvleteren ook nog raadplegen.
Wat is het verschil? Het water? De gist? Daar zijn de meningen over verdeeld. Het bier van Westvleteren heeft door de beperkte beschikbaarheid in ieder geval een exclusiever karakter. Het bier kan alleen op afspraak en in zeer beperkte oplage worden afgehaald aan de kloosterpoorten. Ondanks die beperkte verkrijgbaarheid lijken heel veel mensen te weten dat het in het klooster gebrouwen Westvleteren 12 (XII) een ontzettend goed bier is: in 2005 werd het op Ratebeer.com uitgeroepen tot beste bier ter wereld.
In Nederland is Westvleteren 12 (XII) door de bovengenoemde constructie nogal moeilijk verkrijgbaar en als je de etiketloze flessen al eens tegen komt, betaal je ruim boven de tien euro per stuk. Is dat je teveel? Dan is er een uitstekend alternatief: St. Bernardus Abt 12. Niet helemaal identiek, maar wel volgens hetzelfde recept als die fameuze Westvleteren 12 (XII). Ook niet onbelangrijk: het is goed verkrijgbaar en nog betaalbaar ook (www.brouwerijhetij.nl/biertip-voor-de-winter-st-bernardus-abt-12/).
Bieren van een zelfde bierstijl met elkaar vergelijken blijkt een leerrijke ervaring te zijn.
We gingen deze keer opzoek naar de waarheid achter het verhaal dat St-Bernardus Abt en Westvleteren 12 kopieën zijn…
Er zijn veel factoren die een rol spelen als je twee bieren wil vergelijken die heel dicht bij elkaar aanleunen.
De manier van bewaren, de botteldatum,…
Met twee bieren van botteljaar 2013 deden we een verdienstelijke poging om deze twee zwaargewichten in bierland met elkaar te vergelijken.
St-Bernardus – Westvleteren…
In de abdij “Sint-Sixtus” in Westvleteren werd sinds de 19de eeuw bier gebrouwen.
Na de tweede wereldoorlog werd echter beslist het brouwen in licentie te geven. Dat was in die periode geen uitzondering.
Anno 2014 worden de meeste abdijbieren in commerciële brouwerijen buiten de abdijmuren gebrouwen.
De licentie werd toevertrouwd aan brouwerij St-Bernardus in Westvleteren.
Omdat er nog geen regelgeving rond het gebruik van de naam “trappist” bestond werd voor Westvleteren dus de benaming “trappist” gebruikt.
Om een wildgroei van bieren met de naam trappist tegen te gaan werden regels vastgelegd.
Zo moest een echte trappist binnen de muren van een trappistenabdij gebrouwen zijn.
Zo scheiden de wegen van brouwerij St-Bernardus en de abdij
Sint-Sixtus. Aanvankelijk in vrede, maar na enige tijd bleek er toch een geschil te ontstaan tussen beide partijen.
Het gevolg was dat brouwerij St-Bernardus de abdij niet langer wou voorzien van gist zodat de abdij zich voor gist nu gaat bevoorraden bij de abdij van Westmalle.
St-Bernardus claimt sindsdien het enige echte recept te bezitten.
Uitzicht
Beide bieren zijn identiek van kleur, namelijk zeer donker.
De pareling is op het zicht moeilijk te beoordelen.
De St- Bernardus heeft een dikke fijnmazige schuimkraag die langstevig blijft staan.
De kleur is gebroken wit.
De schuimkraag van de Westvleteren is eveneens overvloedig, maar ze is iets grover waardoor ze iets sneller vervalt.
De kleur van het schuim van de Westvleteren neigt ook eerder naar beige.
Al bij al zijn beide bieren uiterlijk moeilijk te onderscheiden.
Aroma
Het eerste echt opvallende verschil zit in de geur.
De St- Bernardus heeft een vol fruitig en aantrekkelijk aroma waarin we duidelijk banaan herkennen (een kenmerk van een jong bier).
De Westvleteren is ingetogener, het aroma is neutraler.
Toch ruiken we een zekere houtigheid en een gebrand aroma.
Naar mate ons experiment vordert worden de bieren warmer.
Pas dan geeft de Westvleteren zijn volle aroma prijs.
Naar mate het bier warmer wordt krijgen we ook toetsen van rozijnen in de neus en wordt het aroma complexer en aangenamer.
Smaak
De St-Bernardus zet vol aan.
De smaak van gebrande mout en karamel overheerst een hopbitterheid die, eigen aan de bierstijl, op de achtergrond blijft. We nemen opnieuw dat vleugje banaan waar.
Complex enevenwichtig in de smaak.
In de smaak zul je de Westvleteren moeilijker onderscheiden van de St-Bernardus dan in het aroma. Er is weinig verschil, maar de Westvleteren mist het vleugje banaan.
Opnieuw stellen we vast dat de Westvleteren pas tot zijn volle ontplooiing komt als het bier bijna op kamertemperatuur is.
De smaak is op kamertemperatuur voller en complexer en wordt opmerkelijk aangenamer.
De St-Bernardus verliest wat van zijn pluimen bij die temperatuur.
Bij de St-Bernardus treedt een lichte zurigheid naar voor die wat wringt.
Het is zelfs zo dat, waar de voorkeur van de meeste panelleden eerst licht in het voordeel van de St-Bernardus was, de meesten naar het einde toe toch meer naar de Westvleteren neigen.
Afdronk
Bij beide bieren is de afdronk lang en aangenaam.
De gebrande karamel blijft lang hangen en voor het eerst komt ook de hopbitterheid naar voor.
Experiment bis
Ons experiment bestond deze keer eigenlijk uit twee delen.
Eerst werden de beide bieren blind geproefd en besproken om alle vooroordelen te vermijden.
Na de bekendmaking van de namen van de bieren werd uiteraard verder geproefd en gediscussieerd.
Het experiment bis bestond erin dat iedereen opnieuw beide bieren blind voorgeschoteld kreeg.
Het was de bedoeling dan de bieren te herkennen.
We haalden een score van 75% wat aantoont dat er duidelijk verschil is, maar dat beide bieren erg dicht bij elkaar aanleunen.
Conclusie
Dit zijn zonder meer twee topbieren van absolute wereldklasse.
We zijn het er unaniem over eens dat er verschil is.
Maar het verschil is zo klein dat wie slechts één van beide bieren zouvoorgeschoteld krijgen zou kunnen uitmaken of het een St-Bernardus Abt of een Westvleteren 12 is.
We vragen ons ook af of de verschillen uitgesprokener worden bij veroudering of juist zouden vervlakken. Misschien een idee voor een volgende experiment binnen enkele jaren…
(www.ambibrew.be/?p=411)
Wat vind ik er van?
De kleur is bruin-rood. Schuim is wit/bruinig. Het bier geurt duidelijk, maar naar wat? Gist of alcohol? Ik denk gist. De smaak is verwarmend en smaakvol (maar welke smaken?). Mondgevoel is niet waterig. Bitterheid is zacht, maar smaak heeft ook gist in zich. Ik denk dat het een moutig bier is,
Banaan of rood fruit? geen idee...
Aangezien ik het toch niet proef, lijkt het voor mij niet de hand om 10 of 15 euro voor een Westvleteren XII te gaan betalen...