Vroeger was alles beter, zelfs de nostalgie.
Vroeger was alles anders, maar was het echt beter?
Ik heb ooit eens over architectuur gelezen in Nederland dat vroeger werd gebouwd volgens het principe: altijd hetzelfde, maar overal anders. Tegenwoordig wordt gebouwd met het principe overal hetzelfde, maar altijd anders.
Hetzelfde gaat op voor bier. Vroeger had elke streek een eigen streekbier, maar tegenwoordig is het overal hetzelfde, maar altijd alles. Een brouwer in Pajottenland kan naast een saison ook IPA, kölsch of göse brouwen. Ik was een jaar of wat geleden in Berlijn en dronk daar in een microbrouwerij een IPA. Het was een goede IPA, maar wel een standaard. Daarbij dacht ik bij mezelf wel 'wat ben ik aan het doen?'. 'Ik ben in de streek van Berliner weisse en ik drink een standaard IPA.' Echter, tegenwoordig wordt Berliner weisse, kölsch, alt, IPA enz. enz. ook hier in de regio gebrouwen.
Je hoeft niet meer naar Keulen, Düsseldorf, Burton-on-Trent, Bamberg, Golsar of Polen om dergelijke bieren te proeven. Distributie-organisaties en de lokale brouwers die de stijlen namaken zorgen dat je elke stijl denkbaar wel kan vinden om te proberen.
Het lijkt mij leuk om bieren te proberen van lokale kleine brouwerijtjes, maar als je overal steeds hetzelfde drinkt? Overal een pilsje? Of overal een porter, stout, IPA of zwaar blond? Is het dan nog zo bijzonder? Zou het niet veel mooier zijn om lokale specialiteiten te proberen? Kvass, Hvidtøl, Grätzer of Berliner weisse daar waar het een jarenlange traditie heeft...
Dat zet de bieren ook meer apart van de nieuwe supermarkt-huismerk-craftbieren...
Er schijnt ook zo een ongeschreven regel te zijn om bieren te drinken zo dicht mogelijk bij de brouwerij. Hetzelfde gaat volgens mij op voor de regio: om een bierstijl te drinken zo dicht mogelijk bij de streek waar de bierstijl zijn oorsprong heeft.
Vroeger was alles anders, maar was het echt beter?
Ik heb ooit eens over architectuur gelezen in Nederland dat vroeger werd gebouwd volgens het principe: altijd hetzelfde, maar overal anders. Tegenwoordig wordt gebouwd met het principe overal hetzelfde, maar altijd anders.
Hetzelfde gaat op voor bier. Vroeger had elke streek een eigen streekbier, maar tegenwoordig is het overal hetzelfde, maar altijd alles. Een brouwer in Pajottenland kan naast een saison ook IPA, kölsch of göse brouwen. Ik was een jaar of wat geleden in Berlijn en dronk daar in een microbrouwerij een IPA. Het was een goede IPA, maar wel een standaard. Daarbij dacht ik bij mezelf wel 'wat ben ik aan het doen?'. 'Ik ben in de streek van Berliner weisse en ik drink een standaard IPA.' Echter, tegenwoordig wordt Berliner weisse, kölsch, alt, IPA enz. enz. ook hier in de regio gebrouwen.
Je hoeft niet meer naar Keulen, Düsseldorf, Burton-on-Trent, Bamberg, Golsar of Polen om dergelijke bieren te proeven. Distributie-organisaties en de lokale brouwers die de stijlen namaken zorgen dat je elke stijl denkbaar wel kan vinden om te proberen.
Het lijkt mij leuk om bieren te proberen van lokale kleine brouwerijtjes, maar als je overal steeds hetzelfde drinkt? Overal een pilsje? Of overal een porter, stout, IPA of zwaar blond? Is het dan nog zo bijzonder? Zou het niet veel mooier zijn om lokale specialiteiten te proberen? Kvass, Hvidtøl, Grätzer of Berliner weisse daar waar het een jarenlange traditie heeft...
Dat zet de bieren ook meer apart van de nieuwe supermarkt-huismerk-craftbieren...
Er schijnt ook zo een ongeschreven regel te zijn om bieren te drinken zo dicht mogelijk bij de brouwerij. Hetzelfde gaat volgens mij op voor de regio: om een bierstijl te drinken zo dicht mogelijk bij de streek waar de bierstijl zijn oorsprong heeft.